Thuis
alle pijlers
Krijg geen slaap door jankbaby van buren
donderdag 11 november 2021 om 23:44
Ik ben helemaal kapot omdat ik al maanden geen slaap krijg vanwege de huilbaby van de onderburen. Niks ergers dan wakker liggen van een kind dat niet eens van jou is. Ik werk lange dagen (12+ uur van huis weg, 5 dagen in de week) en wanneer ik eindelijk thuis ben wil ik even ontspannen en slapen, anders houd ik het niet vol.
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
Ik woon in een hele gehorige jaren 60-flat, het is één betonnen, galmende blokkendoos. Het gehuil van de baby gaat door merg en been, zelfs mijn op maat gemaakte oordopjes houden het niet tegen. Mijn gezondheid en carrière beginnen er onder te leiden, ik maak steeds meer fouten op werk en ben vaak kortaf naar collega's toe. Ook heb ik een soort angst gekregen om "thuis" te zijn. Ik heb geen puf meer voor hobbies, hield vroeger heel erg van lekker koken en schilderen, maar 24/7 een krijsende banshee op de achtergrond zorgt ervoor dat ik nergens meer van kan genieten. Ook durf ik geen dates mee naar huis te nemen, want de zin tot seks vergaat je wel als je dat gehuil continue op de achtergrond hebt. Kortom, ik kan niet eens thuis zijn in mijn eigen huis.
Verhuizen is in deze rotmarkt geen optie, en bovendien weet je nooit wat voor buren je ervoor terugkrijgt. Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt en hoe ga je er in godsnaam niet aan onderdoor? Sorry voor mensen met kinderen, maar jullie hebben als het goed is een bewuste keuze gemaakt om ze te krijgen, en dan neem je de slapeloze nachten misschien voor lief. Ik heb een bewuste keuze gemaakt om geen kinderen te krijgen omdat het niet in mijn levensstijl past, en nu word ik er toch continue mee geconfronteerd...
vrijdag 12 november 2021 om 09:08
Wat ontzettend vervelend, TO, je krijgt geen rust in je eigen huis. Aanbellen en vragen of er misschien iets is met baby zou ik zeker niet doen, ik had ook een huilbaby en wij wisten (nog) niet of er iets mis was met haar. Het laatste wat ik kon gebruiken was een buur die dan nog even naar die onzekerheid ging vragen.
Er zal niks aan het huilen gedaan kunnen worden door de ouders, want dan hadden ze dat allang voor zichzelf (en de baby!) gedaan, je loopt niet voor de lol urenlang in gegil rond. Maar misschien is het wel mogelijk voor ze om te proberen de geluidsoverdracht te beperken, door kleden neer te leggen (minder galmen), of van die eierdoosschuimmatten aan het plafond/muren van de babykamer te bevestigen, of het wiegje op een andere kamer te zetten.
Ga het gesprek vriendelijk en niet beschuldigend aan, het is voor jou mega rot, maar zij zullen ook helemaal aan het eind van hun Latijn zijn.
Er zal niks aan het huilen gedaan kunnen worden door de ouders, want dan hadden ze dat allang voor zichzelf (en de baby!) gedaan, je loopt niet voor de lol urenlang in gegil rond. Maar misschien is het wel mogelijk voor ze om te proberen de geluidsoverdracht te beperken, door kleden neer te leggen (minder galmen), of van die eierdoosschuimmatten aan het plafond/muren van de babykamer te bevestigen, of het wiegje op een andere kamer te zetten.
Ga het gesprek vriendelijk en niet beschuldigend aan, het is voor jou mega rot, maar zij zullen ook helemaal aan het eind van hun Latijn zijn.
-
vrijdag 12 november 2021 om 09:08
Hij was niet voor TO bedoeld. Maar ik heb per ongeluk gereageerd op Ysje. Weet je voor wie hij oorspronkelijk bedoeld was? Voor jou.
Ik struikelde over je opmerkingen dat je dan maar helemaal geen rekening met hun ook gaat houden, uit wraak.
Dan heb je echt nul begrip voor iemand.
En ja, het zou op zijn plek zijn als die mensen uit zich zelf zouden komen. Maar wellicht hebben ze werkelijk niet in de gaten hoe gehorig het wel niet is.
En dan nog, waarom iemand, en dan vooral dat kind, gaan straffen uit wraak?
Je zegt zelfs dat het je teveel moeite zou kosten om opzettelijk overlast te bezorgen. Maar dat zou je wel het liefste doen?
Dan heb je toch geen manieren? En dus al helemaal geen inlevingsvermogen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:10
Niet kunnen slapen is een ware hel. Zeker als je ook nog eens zoveel uur in de week werkt. En je ook nog eens bewust zelf niet voor deze situatie hebt gekozen.
Ik zou ervoor kiezen om het gesprek met je buren juist wel aan te gaan. Wel op een moment dat je zelf zo rustig mogelijk bent en niet stijf staat van de spanning en de stress.
In dit gesprek zou ik beginnen met begrip tonen voor de ouders over hoe pittig dat het voor hen moet zijn. En daarna rustig jouw situatie aangeven. Om vervolgens hopelijk tot een zo goed oplossing te gaan komen qua isolatie en misschien nog wel andere mogelijkheden.
Ik zou ervoor kiezen om het gesprek met je buren juist wel aan te gaan. Wel op een moment dat je zelf zo rustig mogelijk bent en niet stijf staat van de spanning en de stress.
In dit gesprek zou ik beginnen met begrip tonen voor de ouders over hoe pittig dat het voor hen moet zijn. En daarna rustig jouw situatie aangeven. Om vervolgens hopelijk tot een zo goed oplossing te gaan komen qua isolatie en misschien nog wel andere mogelijkheden.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 12 november 2021 om 09:14
Wat verschrikkelijk voor deze ouders en voor de baby. Als ik je zo lees krijg ik zoveel medelijden met ze. En nee, eindeloos slapeloze nachten houden en een baby die bijna non-stop huilt is absoluut niet normaal. Dat hoort er niet bij. Mijn baby heeft in ieder geval nooit nachten(lang) gehuild. Ze huilt sowieso bijna nooit, want dat kan ik makkelijk voorkomen door haar te voeden zodra ze hongersignalen (geluidjes) begint te maken, te troosten als ze zich niet prettig voelt, etc. Vreselijk voor deze ouders dat hun baby blijkbaar niet te troosten is. Dat is letterlijk gekmakend. Ik hoop dat ze de juiste hulp en begeleiding krijgen. Ouders met huilbaby’s kunnen terecht in het ziekenhuis, o.a. in Dordrecht kan de baby opgenomen worden. Hopelijk weten je buren dat. Maar goed. Dit lijkt me ook een nachtmerrie voor jou, veel sterkte. Behalve een geluidswerende koptelefoon aanschaffen, zie ik weinig oplossingen. Met de buren praten -naar ze toegaan en vragen hoe het met ze gaat, dat je de baby zo goed hoort dag & nacht en dat je je kan voorstellen dat ze er doorheen zitten, zoiets- en elkaar een hart onder de riem steken zou een optie kunnen zijn. Maar dat lost de overlast natuurlijk niet op.
vrijdag 12 november 2021 om 09:19
Aan de mensen die geen bemoeizuchtige buren aan hun deur blieven: dit is toch bijvoorbeeld helemaal niet naar, maar een goede aanvulling/tip. Als iemand op deze manier bij je aan de deur komt, gooi je toch niet de deur dicht omdat het een of andere tuthola is die alles beter weet.Lotus90 schreef: ↑12-11-2021 09:14Wat verschrikkelijk voor deze ouders en voor de baby. Als ik je zo lees krijg ik zoveel medelijden met ze. En nee, eindeloos slapeloze nachten houden en een baby die bijna non-stop huilt is absoluut niet normaal. Dat hoort er niet bij. Mijn baby heeft in ieder geval nooit nachten(lang) gehuild. Ze huilt sowieso bijna nooit, want dat kan ik makkelijk voorkomen door haar te voeden zodra ze hongersignalen (geluidjes) begint te maken, te troosten als ze zich niet prettig voelt, etc. Vreselijk voor deze ouders dat hun baby blijkbaar niet te troosten is. Dat is letterlijk gekmakend. Ik hoop dat ze de juiste hulp en begeleiding krijgen. Ouders met huilbaby’s kunnen terecht in het ziekenhuis, o.a. in Dordrecht kan de baby opgenomen worden. Hopelijk weten je buren dat. Maar goed. Dit lijkt me ook een nachtmerrie voor jou, veel sterkte. Behalve een geluidswerende koptelefoon aanschaffen, zie ik weinig oplossingen. Met de buren praten -naar ze toegaan en vragen hoe het met ze gaat, dat je de baby zo goed hoort dag & nacht en dat je je kan voorstellen dat ze er doorheen zitten, zoiets- en elkaar een hart onder de riem steken zou een optie kunnen zijn. Maar dat lost de overlast natuurlijk niet op.
vrijdag 12 november 2021 om 09:21
Het consultatiebureau geeft geen instructie, er zit geen boekje bij een baby. Ze geven hooguit adviezen. En regelmatig zijn het duidelijk adviezen van iemand die geen kinderen heeft of modelbaby's had. (Wij kregen bijv. van de kinderarts totaal het tegenovergestelde advies als van het consultatiebureau, want het consultatiebureau dat we toen hadden keek niet naar het kind maar naar de modellen). En al volg je de adviezen op, het hoeft geen snars te helpen (sterker nog, ze zullen regelmatig averechts werken. Een baby is namelijk geen machine). Bij ons geen huilbaby, ,maar wel een baby die in de nacht bijna een heel jaar lang heel veel huilde. Je bent zelf ook aan het eind van je latijn. En nee s nachts ga je dan niet met de baby in de auto rijden (als je wallen tot aan je enkels hebt ook niet heel verstandig als je geen ongeluk wil) of met de kinderwagen lopen (hallo overlast voor de hele buurt). Je doet verder vanalles want je wil zelf ook slapen? Of denk je dat mensen de 'instructies' niet opvolgen omdat ze t zelf zo leuk vinden met een kind dat de hele nacht keihard huilt?Vienna schreef: ↑12-11-2021 08:23Ik vind het inderdaad niet zo heel gek dat een wanhopige (!) buurvrouw komt informeren of de ouders echt alles gedaan hebben wat ze konden om het huilen te stoppen. Je wilt ze de kost niet geven die de instructies van het consultatiebureau niet opvolgen hoor. Het ligt er natuurlijk wel aan aan de manier waarop zoiets gevraagd wordt, maar begrip opbrengen dat je buurvrouw die aan het eind van haar Latijn is door jouw baby zoiets vraagt, lijkt me echt het minste wat je kunt doen.
Je gaat door het huis lopen met de baby, je gaat ermee in de woonkamer zitten, je smeert je suf met spulletjes die 'helpen' tegen pijn bij doorkomende tandjes', je zoekt en gebruikt alle trucjes tegen krampjes.
Ik vind het oprecht heel nar voor TO hoe erg de overlast is. Maar ben bang dat TO realistisch is in de mate waarin de buren er iets aan kunnen doen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:21
Oh ik had al zo’n vermoedenSaivash schreef: ↑12-11-2021 09:08Hij was niet voor TO bedoeld. Maar ik heb per ongeluk gereageerd op Ysje. Weet je voor wie hij oorspronkelijk bedoeld was? Voor jou.
Ik struikelde over je opmerkingen dat je dan maar helemaal geen rekening met hun ook gaat houden, uit wraak.
Dan heb je echt nul begrip voor iemand.
En ja, het zou op zijn plek zijn als die mensen uit zich zelf zouden komen. Maar wellicht hebben ze werkelijk niet in de gaten hoe gehorig het wel niet is.
En dan nog, waarom iemand, en dan vooral dat kind, gaan straffen uit wraak?
Je zegt zelfs dat het je teveel moeite zou kosten om opzettelijk overlast te bezorgen. Maar dat zou je wel het liefste doen?
Dan heb je toch geen manieren? En dus al helemaal geen inlevingsvermogen.
Ik schrijf trouwens nergens dat ik dat zou doen uit wraak. Ik schrijf dat ik vanzelfsprekend in alles wat ik doe rekening houd met mijn buren. Altijd. Of dit nu gaat om leefgeluiden of feestjes.
Maar als ik iets probeer aan te kaarten en de buren zouden het afdoen als ‘daar moet je maar mee leren leven en verplaats je eens in ons’ dan zou ik dus echt geen moeite meer doen om zelf rekening met hen te houden.
En dan ben ik degene zonder manieren? Bijzondere wereld leef jij in.
vrijdag 12 november 2021 om 09:21
Helemaal eens. Wat een gek. Suggereren dat je een huilbaby die EINDELIJK slaapt wakker gaat maken/houden als straf voor de ouders. Omdat die arme ouders “niet genoeg doen” om de buren tegemoet te komen. Hoe verzin je het in hemelsnaam. Een baby heeft geen mute knopje. Helaas.Saivash schreef: ↑12-11-2021 09:08Hij was niet voor TO bedoeld. Maar ik heb per ongeluk gereageerd op Ysje. Weet je voor wie hij oorspronkelijk bedoeld was? Voor jou.
Ik struikelde over je opmerkingen dat je dan maar helemaal geen rekening met hun ook gaat houden, uit wraak.
Dan heb je echt nul begrip voor iemand.
En ja, het zou op zijn plek zijn als die mensen uit zich zelf zouden komen. Maar wellicht hebben ze werkelijk niet in de gaten hoe gehorig het wel niet is.
En dan nog, waarom iemand, en dan vooral dat kind, gaan straffen uit wraak?
Je zegt zelfs dat het je teveel moeite zou kosten om opzettelijk overlast te bezorgen. Maar dat zou je wel het liefste doen?
Dan heb je toch geen manieren? En dus al helemaal geen inlevingsvermogen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:22
vrijdag 12 november 2021 om 09:23
Echt hè. Koekoek.Lotus90 schreef: ↑12-11-2021 09:21Helemaal eens. Wat een gek. Suggereren dat je een huilbaby die EINDELIJK slaapt wakker gaat maken/houden als straf voor de ouders. Omdat die arme ouders “niet genoeg doen” om de buren tegemoet te komen. Hoe verzin je het in hemelsnaam. Een baby heeft geen mute knopje. Helaas.
vrijdag 12 november 2021 om 09:25
Ik denk dat het meer komt omdat je al mega onzeker bent als nieuwe ouder, je baby niet getroost krijgt. Je wordt in een diepe put van veel gemixte gevoelens gegooid: schuldgevoel, onzekerheid, wanhoop, schaamte soms zelfs. Daar bovenop dan je hormonen die alle kanten op gaan.. Ik heb maar liefst 2 topics over mijn huilbaby hier geschreven (eentje over toen ze huilbaby was, en eentje over mijn mentale gevolgen nadat het huilen over was). Je mentale toestand is dan echt niet meer wat het was en hoe dat van een normaal weldenkend mens is. Elke opmerking die een ander dan maakt komt heel hard en heel diep binnen, buiten proportioneel, maar dat is wel wat er gebeurt.Vienna schreef: ↑12-11-2021 09:19Aan de mensen die geen bemoeizuchtige buren aan hun deur blieven: dit is toch bijvoorbeeld helemaal niet naar, maar een goede aanvulling/tip. Als iemand op deze manier bij je aan de deur komt, gooi je toch niet de deur dicht omdat het een of andere tuthola is die alles beter weet.
-
vrijdag 12 november 2021 om 09:26
Mijn hemel waar lezen jullie dat?Lotus90 schreef: ↑12-11-2021 09:21Helemaal eens. Wat een gek. Suggereren dat je een huilbaby die EINDELIJK slaapt wakker gaat maken/houden als straf voor de ouders. Omdat die arme ouders “niet genoeg doen” om de buren tegemoet te komen. Hoe verzin je het in hemelsnaam. Een baby heeft geen mute knopje. Helaas.
Lees mijn post nog even goed door. Ik schrijf dat als ik overlast aankaart zoals TO die ervaart (die er dus letterlijk aan onderdoor gaat zelf) en dan alleen maar begrip zou moeten hebben voor hen, ik dan ook geen bewuste rekening meer met hen zou houden.
Ik schrijf dat ik juist niet expres herrie zou gaan maken. Maar waar ik normaal gesproken een zelden voorkomend iets als een verjaardagsfeestje zou verplaatsen naar de kroeg tegen 23.00 uur, want de buren. Zou ik nu minder geneigd zijn dat te doen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:26
Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Heb exact in dezelfde situatie gezeten, bijna een twee jaar. Heb ook wel eens midden in de nacht een paar kreten gelaten als ik weer wakker lag. Had zoveel frustratie en was helemaal opgefokt door het slechte slapen en constant geluid. Overdag mezelf naar het werk slepen. Voor de ouders is het ook frustrerend. Helaas kun je er vrij weinig aan doen, een baby stopt niet met huilen omdat anderen dat willen.
Uiteindelijk heb ik na een half jaar een slaapbank gekocht en in de woonkamer gezet en ben daar gaan slapen. De andere bank tijdelijk in een opslag. Met oordoppen gaan slapen.
Dat hielp enigszins. Misschien voor jou ook een oplossing.
Ik heb er nooit wat van gezegd tegen de buren, maar moet bekennen dat ik nooit een band met ze heb opgebouwd. Zat toch teveel (onterechte?) frustratie van mijn kant.
Uiteindelijk heb ik na een half jaar een slaapbank gekocht en in de woonkamer gezet en ben daar gaan slapen. De andere bank tijdelijk in een opslag. Met oordoppen gaan slapen.
Dat hielp enigszins. Misschien voor jou ook een oplossing.
Ik heb er nooit wat van gezegd tegen de buren, maar moet bekennen dat ik nooit een band met ze heb opgebouwd. Zat toch teveel (onterechte?) frustratie van mijn kant.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
vrijdag 12 november 2021 om 09:27
Huilbaby’s huilen doorgaan de hele tijd, dus ook als de ouders erbij zijn.kerst schreef: ↑12-11-2021 09:22Ik begrijp je probleem helemaal.
Ik neem aan dat de ouders er wel gelijk heengaan als de baby huilt? Zo niet, dan zou ik hun vragen of ze dat wel willen doen.
Verder zou ik af en toe een nacht elders gaan slapen.
Bij een vriendin, of misschien via huizenoppassite.nl.
vrijdag 12 november 2021 om 09:31
Of moeder barst in huilen uit. Geeft aan er helemaal door heen te zitten en jij kan een luisterend oor bieden. Eventueel benoemen dat misschien een bezoek aan cb of huisarts wat waard is. En dan gelijk aanbieden op brusje van huilbaby te passen.mallebeppie schreef: ↑12-11-2021 08:08Serieus? Ik zou denken; waar bemoei je je in godsnaam mee en de deur in je gezicht dicht doen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:33
Maar wat moet je eraan doen dan?
vrijdag 12 november 2021 om 09:34
Verder klinkt jankbaby ook vrij kil en harteloos. Dat is alleen je titel. Verder vind ik je begripvol klinken over de ouders. Maar een baby is volkomen weerloos. Kan nog niet vertellen wat er aan de hand is. Maar deze baby heeft duidelijk heel veel ongemak of zelfs pijn. En kan dat alleen maar uiten door te huilen. Een vreselijk idee. Ik weet namelijk niet hoe snel ik mijn baby troost/voed/verschoon als ze begint te huilen, want haar gehuil gaat bij mij door merg en been. Dat wil ik metéén wegnemen. Ik weet zeker dat ik er mentaal aan onderdoor zou zijn gegaan als mijn pogingen allemaal niet zouden werken bij haar en ze zou blijven huilen. Dus ik voel veel compassie voor ouders van huilbaby’s. Ook voor jou, want geluidsoverlast lijkt me killing. Ik werk zelf wisselende diensten, waaronder nachten, dus mijn slaap is ook heilig voor mij. In alle andere gevallen zou ik de buren dus direct aanspreken op overlast. Maar dit is pure onmacht/overmacht bij de buren. Dus aanspreken heeft echt weinig zin.
vrijdag 12 november 2021 om 09:35
Weer een voorbeeld van hoe een al wanhopige buur die al totaal geen energie meer heeft om te werken nog extra inzet moet tonen voor een ander zijn overlast.
Natuurlijk zijn de ouders ook wanhopig (waarom gaat het hier eigenlijk steeds over moeder? Is er geen vader in beeld? Of gaan we er blind vanuit dat moeders dit op zich neemt?) maar als er al iemand zou moeten staan janken van onmacht is het de buur zonder kind mèt de overlast.
vrijdag 12 november 2021 om 09:35
Ik heb in een heel gehorige flat gewoond. Op een gegeven moment kreeg ik bovenburen die op alle tijdstippen van de dag harde muziek draaiden. Toen naaste buurvrouw die ook van harde housemuziek hield. Gek werd ik ervan. Er kwam een moeder met een dochter van 10 jaar onder me wonen. Dat meisje had kanker en huilde 's nachts vaak van de pijn omdat haar darmen zeer deden. De moeder kwam zich vaak verontschuldigen omdat ik misschien last van haar dochter kon hebben. Ja, ik kon het meisje horen, maar voelde zo'n intens medelijden met zowel moeder als dochter, mijn hart deed pijn voor hen. Naar de buren die harde muziek kreeg ik af en toe moordneigingen. Wat betreft een huilbaby, dat is iets waar ouders maar heel beperkt iets aan kunnen doen. Ik heb vanwege de harde muziek van de buren destijds doppen op maat laten maken en dat haalde de randjes er wel vanaf. Zijn slaapdoppen een optie?
vrijdag 12 november 2021 om 09:37
Je schrijft het toch echt zelf. Weer opnieuw. [...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-11-2021 12:45
Reden: op de man
Reden: op de man
5.38% gewijzigd
vrijdag 12 november 2021 om 09:37
Wat hier al werd voorgesteld: op een nette en wederzijds begripvolle manier kijken wat er kan gebeuren. Isolatie aan beide kanten? Baby in een andere kamer troosten, of bekijken welke kamer voor buur het minste aan overlast oplevert bijvoorbeeld.
Ik heb echt alle begrip voor die ouders hoor, maar ook voor TO. En ik voel de behoefte om het voor haar op te nemen omdat ze hier direct de mond word gesnoerd door een stelletje oermoeders die vinden dat TO maar moet slikken ‘want het is een baby en die ouders zijn al wanhopig’.
Ik zeg helemaal niet dat die ouders de baby stil moeten houden. Maar een oprecht gesprek kan echt de angel van beide kanten er uit halen.
vrijdag 12 november 2021 om 09:38
Wat een onzin.Kees— schreef: ↑12-11-2021 09:35Weer een voorbeeld van hoe een al wanhopige buur die al totaal geen energie meer heeft om te werken nog extra inzet moet tonen voor een ander zijn overlast.
Natuurlijk zijn de ouders ook wanhopig (waarom gaat het hier eigenlijk steeds over moeder? Is er geen vader in beeld? Of gaan we er blind vanuit dat moeders dit op zich neemt?) maar als er al iemand zou moeten staan janken van onmacht is het de buur zonder kind mèt de overlast.
vrijdag 12 november 2021 om 09:38
Ik heb niet het idee dat het kind verwaarloosd wordt. Ik hoor de buurvrouw wel telkens het kind sussen, slaapliedjes neuriën e.d. Het klinkt alsof ze dan de baby in haar armen heen en weer wiegt en door de flat loopt. Ze proberen de baby wel stil te krijgen, maar kindje blijft gewoon door wenen. Het lijkt in ieder geval niet te helpen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in