Mijn lieve sterke kanjer is niet meer....
donderdag 15 april 2010 om 15:20
En het doet zo'n pijn.
Ik heb afscheid moeten nemen van mijn beste vriend.
Mijn lieve sterke hondje.
Ik heb hem in moeten laten slapen maar het doet zo'n pijn.
Ik heb hem laten cremeren en zijn as hier met kaarsje.
Het doet zo'n pijn.
Ik wil graag een gedichtje hier plaatsen voor hem, ter na gedachtenis aan mijn lieve maatje, mijn sterke kleine man.
Zwijgzaam lopen we tussen de bomen
En kijken droevig om ons heen
Hoe vaak zijn we hier niet gekomen
Maar voor het eerst, nu alleen.
We zijn dankbaar voor de tijd
Dat je bij ons hebt mogen zijn
Het onvermijdelijke afscheid
Verscheurt ons hart en doet zo’n pijn.
Na vijftien jaar kwamen de zorgen
Je kon niet meer lopen, gaan of staan
Zodat we besloten op een morgen
Dat dit zo niet verder kon gaan.
We zullen altijd aan je denken
Je wijsheid, kracht en geduld
De warmte die je deed schenken
En waarmee je onze harten hebt gevuld
Ik heb afscheid moeten nemen van mijn beste vriend.
Mijn lieve sterke hondje.
Ik heb hem in moeten laten slapen maar het doet zo'n pijn.
Ik heb hem laten cremeren en zijn as hier met kaarsje.
Het doet zo'n pijn.
Ik wil graag een gedichtje hier plaatsen voor hem, ter na gedachtenis aan mijn lieve maatje, mijn sterke kleine man.
Zwijgzaam lopen we tussen de bomen
En kijken droevig om ons heen
Hoe vaak zijn we hier niet gekomen
Maar voor het eerst, nu alleen.
We zijn dankbaar voor de tijd
Dat je bij ons hebt mogen zijn
Het onvermijdelijke afscheid
Verscheurt ons hart en doet zo’n pijn.
Na vijftien jaar kwamen de zorgen
Je kon niet meer lopen, gaan of staan
Zodat we besloten op een morgen
Dat dit zo niet verder kon gaan.
We zullen altijd aan je denken
Je wijsheid, kracht en geduld
De warmte die je deed schenken
En waarmee je onze harten hebt gevuld
donderdag 15 april 2010 om 15:34
donderdag 15 april 2010 om 15:39
donderdag 15 april 2010 om 15:44
donderdag 15 april 2010 om 16:03
quote:jackie23 schreef op 15 april 2010 @ 15:58:
[...]
Dat bedoel ik.
Sluit mij aan bij jackie23. Veel mensen kunnen zich niet voorstellen hoe onvoorwaardelijk de liefde en genegenheid is die een huisdier jarenlang schenkt.
Butterfly, ik heb helaas ook al 2 trouwe vrienden verloren. De pijn wordt na verloop minder, omdat de fijne momenten en tijden ook weer naar boven komen. Het is nu nog allemaal heel vers. Troost jezelf met de wetenschap dat jij tot het einde toe een goed baasje bent geweest, die ook op die harde, gruwelijke momenten datgene heeft gedaan wat jouw hondje nodig had.
Zelf vond ik dit ook een mooi gedicht, het is van Rudyard Kipling:
I have done mostly what most men do,
And pushed it out of my mind;
But I can't forget, if I wanted to,
Four-Feet trotting behind.
Day after day, the whole day through --
Wherever my road inclined --
Four-feet said, "I am coming with you!"
And trotted along behind.
Now I must go by some other round, --
Which I shall never find --
Somewhere that does not carry the sound
Of Four-Feet trotting behind.
[...]
Dat bedoel ik.
Sluit mij aan bij jackie23. Veel mensen kunnen zich niet voorstellen hoe onvoorwaardelijk de liefde en genegenheid is die een huisdier jarenlang schenkt.
Butterfly, ik heb helaas ook al 2 trouwe vrienden verloren. De pijn wordt na verloop minder, omdat de fijne momenten en tijden ook weer naar boven komen. Het is nu nog allemaal heel vers. Troost jezelf met de wetenschap dat jij tot het einde toe een goed baasje bent geweest, die ook op die harde, gruwelijke momenten datgene heeft gedaan wat jouw hondje nodig had.
Zelf vond ik dit ook een mooi gedicht, het is van Rudyard Kipling:
I have done mostly what most men do,
And pushed it out of my mind;
But I can't forget, if I wanted to,
Four-Feet trotting behind.
Day after day, the whole day through --
Wherever my road inclined --
Four-feet said, "I am coming with you!"
And trotted along behind.
Now I must go by some other round, --
Which I shall never find --
Somewhere that does not carry the sound
Of Four-Feet trotting behind.