organizen herinneringen

16-10-2024 13:09 30 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Wellicht verkeerde pijler, maar ik stel de vraag toch maar hier.

Ik ben bezig met opruimen van spullen die alleen maar ergens liggen maar waar niets mee wordt gedaan. Ik heb ooit na het overlijden van mijn moeder alle fotoboeken die toen boven water kwamen in gescant en daarna, als soort afsluiter, alles verbrand.

Nu kom ik b.v. oude kaarten tegen met felicitaties voor geboortes, verjaardagen en zo veel jaren getrouwd, de groeiboekjes van alleen mijn oudste kind, papieren van mijn 2 eerste honden, prullaria die mee genomen zijn van vakanties, mijn verdroogde trouwboeket enz enz en eerlijk, het liefst kukel ik zo alles in de kliko, maar ben bang daar ontzettende spijt van te krijgen. Het weer in dezelfde doos terug te plaatsen en weer in de kast zetten wil ik eigenlijk ook niet.

Wat doen jullie met dit soort dingen of heeft wellicht een andere tip.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt er foto’s van maken en het dan weggooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Overal fotos van maken en weggooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb na een verhuizing heel veel dingen weg gedaan. Heel af en toe komt er wel even een momentje spijt naar boven, maar dat gaat ook weer snel over. Ik zou inderdaad foto's maken en dan weg doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik las een tijdje geleden deze ontnuchterende werkelijkheid: Als jij er niet meer bent wordt je steeds meer vergeten, omdat de mensen die jou hebben meegemaakt een paar herinneringen meenemen en zij gaan op een gegeven moment ook dood.

Mensen die bv tot 1950 hebben geleefd, worden alleen herinnerd door mensen die nu 74 + beetje leeftijd = 80 zijn. En dat zijn dus alleen herinneringen uit hun kindertijd. Die mensen hebben een vol leven geleid en het enige dat herinnerd wordt is door een 80 jarige die weet dat die mijnheer 'opa' werd genoemd en met een stok liep.


Mijn tip. Splits het in 2 delen.

Alles wat voor jou een herinnering oproept - doos 1.

Alles wat voor anderen nog enige waarde kan hebben - doos 2. Dit is dat materiaal met een context.
Een ansicht als er bijvoorbeeld een straat op staat die nu geasfalteerd en dichtgeparkeerd is - die is op zichzelf waardevol, maar niet omdat Tante Mien (wie is dat?) ooit naar Zandvoort is geweest.


Uit doos 1 maak je een selectie van een paar dingen en de rest mik je weg. Je kunt het scannen maar het heeft dus voor niemand waarde!

Doos 2 heeft een soort van historische waarde. Kun je bewaren en doorgeven.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Metallover, lijkt een goed idee, maar om nu een bestandje te hebben met: trouwkaartfelicitaties e.d.....neuh.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladida...dat wordt hem waarschijnlijk...ik doe gewoon alsof ik ga verhuizen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gewoon heel veel weggooien
zeker kaarten e.d.

Er zijn maar weinig zaken die voor de volgende generatie waarde hebben, doe hen een lol... gebruik de papierbak

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
McSnack1963 schreef:
16-10-2024 13:23
Metallover, lijkt een goed idee, maar om nu een bestandje te hebben met: trouwkaartfelicitaties e.d.....neuh.

Een bestandje met ‘georganiseerde herinneringen’ :proud:
Alle reacties Link kopieren Quote
Metallover schreef:
16-10-2024 13:34
Een bestandje met ‘georganiseerde herinneringen’ :proud:
Ik wilde dit zeggen.

Mocht je ooit de behoefte hebben er doorheen te gaan, dan heb je gewoon die optie.

Als je een mapje 'trouwfelicitaties' nu al niets vindt, dan heb je misschien ook je antwoord.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben inmiddels al ruim 40 jaar getrouwd...
Alle reacties Link kopieren Quote
De groei boekjes en andere spullen per kind in een doos. Die is van hun, geef je mee als ze de deur uit gaan ( en er de ruimte voor hebben).
Voor jezelf ook een doos. Het formaat geeft dan ook aan hoeveel er in kan. Dus ga je schiften. Je kunt evt met een grote doos beginnen, bv formaat verhuisdoos, en zo eens per jaar alles door je handen laten gaan. Ik heb dat veel gedaan, ok een gegeven moment voelde ik dat de bewaarwaarde ervan verdwenen was, en kon het weg. Soms nog voor alle zekerheid een foto gemaakt, maar die bleek al snel die bewaarwaarde niet te hebben en dan ging die ook weg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oeh ik heb hetzelfde probleem.... we hebben boven dus een hele kast liggen met dingen met sentimentele waarde: prullaria, kaarten, fotoboekjes etc. Mijn partner is er nog erger in dan ik, die wil echt alles bewaren.

Wat ik nu doe: ik zoek het af en toe uit en moet van mezelf dan altijd wat dingen weggooien. Ik merk namelijk wel dat dingen na verloop van tijd (voor mij in ieder geval) hun sentimentele waarde wat verliezen.

Maar eigenlijk wil ik het een keer echt goed uitzoeken. Ik hoef echt niet alles weg te gooien, maar het is nu te veel. Dus ik denk dat ik een doos uitzoek die vol mag, maar dat de rest weg moet, zodat ik echt een keuze moet maken. Vind sommige dingen echt wel leuk en waardevol om te bewaren, maar het neemt nu te veel ruimte in, en ik kijk er echt bijna nooit naar...
Alle reacties Link kopieren Quote
Troep netjes opgeborgen in een doos
is nog steeds troep

Weg ermee dus!

Ik heb trouwens heel veel aan het kijken naar 'Je huis op orde'.
Zij halen iemand zijn hele huis leeg. Dan lopen ze in een grote hal door alle spullen heen en plaatsen alleen dat terug wat ze nodig hebben.

Dat heb ik nu van de zomer in het klein gedaan met de beide kinderkamers, onlangs met de garage en de speelgoed/knutselhoek.
Binnenkort ga ik de zolder op die manier leeghalen en alleen terug zetten wat ik wil houden / terug naar boven wil sjouwen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb bij het shiften mezelf vooral de vraag gesteld: vind ik dit over 20 jaar nog leuk om naar te kijken of om te lezen?
Ook had ik lang een opslagruimte, en dan vroeg ik mezelf: is dit het waard om opslagruimte voor te betalen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Inmiddels al heel wat kaarten en reissouvenirs (lees folders van een eventuele te maken trip) weg gegooid, ook b.v. een uitdraai van mijn toenmalige weeën. Kwam de geboortekaartjes tegen, die dan weer wel bewaard:-).
Groeiboekjes naar de kinderen, de rest weg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Reisprullaria stop ik in van die kleine vitrinekastjes. Een lijst, maar dan 5 of 6 cm diep. Dan plak je gekochte ansichtkaarten of toegangskaartjes o.i.d. als achtergrond er in en je prullaria zet je er in neer. En voilà: een kijkkastje van je vakantie. Dan is het in ieder geval een beetje georganiseerd en staat het geen stof te vangen.
Is het daar niet leuk genoeg voor dan kan het weg.
En nú in één keer goed
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn schoonouders hadden werkelijk alles bewaard. Ook van generaties voor hen.
Resultaat was dat bij overlijden schoonvader er heel veel troep achter bleef die vorig jaar allemaal in de kliko is beland toen schoonmoeder kleiner ging wonen.

Ik heb niets met spullen. gooi het snel weg.
Wel heb ik bijv het ziekenhuisbandje van de jongste als 12 jaar in mijn portemonnee
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
ambra schreef:
16-10-2024 13:42
De groei boekjes en andere spullen per kind in een doos. Die is van hun, geef je mee als ze de deur uit gaan ( en er de ruimte voor hebben).
pffff, mijn ouders komen ook nog steeds met dat soort random-spullen aan.
Dingen die van mij zouden zijn zoals boekjes van het CB, rapporten, tekeningen, knutselwerkjes etc.
Het doet me allemaal helemaal niks.
Ik heb het idee, dat ik meer waarde hecht aan het Groeiboekje van mijn kinderen, dan aan dat soort spullen van mezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik bewaar dat dus allemaal. Het groeiboekje van mezelf interesseert me niet zoveel, maar dat van mijn ouders en kinderen weer wel. Ik heb een paar mooie dozen op de zolder staan, uit de weg en uit het zicht, en het feit dat het daar ligt stemt mij tevreden. Af en toe kijk ik erin, bijvoorbeeld bij het zoeken naar de kerstballen of de kampeerspullen en dan ben ik daar een middagje zoet mee.
Kaarten heb ik in mappen zitten en die staan in de boekenkast om af en toe doorgebladerd te worden.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb destijd 1 bakje/doosje gepakt en dat gevuld met de beste en mooiste herinneringen. Door alle troep gaande haalde ik soms toch wat uit het bakje en deed er wat anders in. Alles wat niet in het bakje ging heb ik weggegooid. Wat in het bakje zat heeft een plekje gekregen (in vitrinekast of fotolijstje, etc).
Alle reacties Link kopieren Quote
McSnack1963 schreef:
16-10-2024 13:23
Metallover, lijkt een goed idee, maar om nu een bestandje te hebben met: trouwkaartfelicitaties e.d.....neuh.
Je weet nooit wanneer je het nodig hebt. Mijn doos met ‘kaarten ter felicitatie voor geboorte kind’ bleek hele handig toen er een handschrift analyse op een relatief recent handschrift van iemand nodig was, en niemand anders een voorbeeld had. Je verzint het niet :-? .

Dat was wel echt waar, maar verder ben ik net als jij hoor. Wat moet ik ermee? Foto’s kun je tegenwoordig digitaal bewaren, dus die hou ik wel. Maar verder? Dat het ‘geen waarde’ heeft vind ik dan weer niet. Het heeft waarde voor míj, dat is toch ook waarde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben een enorme weggooiert, dus aan mij heb je niet zoveel hiermee.

Wat ik wel heb is een paar dozen met herinneringen voor mijn kind, want ik weet niet of dit op latere leeftijd gewenst is. Zo niet, kan het alsnog de kliko in.
Ik pak dan wel het leukste kleuterwerkje van het jaar zeg maar, niet alle werkjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik bewaar haast niks. Per kind heb ik 1 doosje met de highlights van de basisschool (de allerleukste werkjes, echt maar een paar), een schriftje voor het handschrift en de rapporten en diploma’s. Ik zie nog wel of die naar hun gaat of bij mij blijft, ligt er ook aan wat kind wil.

Dan heb ik nog 1 doosje voor mezelf met wat herinneringen: de eerste ziekenhuisbandjes, geboortekaartjes, zwangerschapstest en moederdagcadeautjes van school. Maar heel eerlijk: ook daar kijk ik nooit naar.

En los van dit alles fotoboeken. Ook niet veel, maar een paar met een thema. Ook weer met een paar van de mooiste foto’s, niet helemaal vol random foto’s. Die vind ik zoveel waardevoller, want dat geeft mij echt de herinneringen terug (kijk eens hoe klein kind hier nog was, weet je nog dat leuke strandje).

Heel weinig dus om in de kliko te gooien als ik oud ben. De herinneringen zitten toch wel in m’n hoofd, ik heb geen spullen nodig om te weten dat ik kinderen heb en dat ze altijd al mooie dingen maakten. En als ik die herinneringen niet meer heb ben ik ws toch dement en zeggen die spullen me ook niks meer. Als we brand zouden krijgen zouden alleen de foto’s mij veel waard zijn, dus daar heb ik een backup van. Mijn leven wordt er totaal niet anders van als die bewaarde spullen er niet zouden zijn, dus eigenlijk kunnen ze weg.

Bruidsboeket e.d. gaat de kliko in, en een trouwjurk zelfs ook als ik hem niet tot wat anders kan vermaken.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven