Thuis
alle pijlers
Soms denk ik: is dit het?
zaterdag 23 juli 2022 om 13:42
Hallo allemaal,
Lang getwijfeld om een topic te starten. Bij deze toch gedaan. Ik hoop dat dit de juiste categorie is.
Ik ben 25 jaar, werk fulltime en woon in een mooi appartement voor een zeer betaalbare prijs met mijn hond en kat. Ik zie mijn ouders en zus regelmatig (wij zijn een close gezin), ik ben (jammer genoeg weer) alleenstaand, heb een paar fijne (individuele) vrienden waar ik zo nu en dan wat leuks mee doe (regelmatig naar festivals, lunchen, op vakantie, of uiteten o.i.d.) en nog ''verveel ik me'' en denk ik: ''is dit het?''
Ik denk soms dat ik zo'n midlife crisis op mijn 25e heb. Wat wil ik? Is dit het? Had ik niet meer moeten reizen? Ben ik niet te serieus voor deze leeftijd? (ik hou totaal niet van uitgaan in de stad, zuipvakanties, onenightstands, etc), Ga ik nog een leuke vriend krijgen waarmee ik daadwerkelijk verder mee kom?
Of te wel: ik vind het moeilijk om geluk te zien in (kleine) dingen wat ik wel heb en ik vraag me af waarom ik niet tevreden ben/kan zijn terwijl ik echt niet mag klagen voor mijn leeftijd. Ik leg de lat hoog en ik pieker veel, dat is wie ik ben maar buiten dat om ben ik toch niet, gok ik, de enige die dit ervaart?
Komt dit door social media? Je ziet alleen maar mooiere en betere dingen / gelukkige mensen. Ik weet dat 90% fake is en alles voor de fame en volgers is maar toch ga je dingen geloven.
Komt dit door het datelife van nu? Iedereen wil maar iets dat niet te bindend is. Alleen seks, geen kinderen, geen label. Als het iets te serieus of moeilijk wordt, zijn ze weg.
En wat is dat toch met mensen die afspraken niet na komen?: niet op tijd komen, last minute afzeggen, etc.
Ik heb het idee dat in deze tijd / mijn hoofd alles beter, mooier en gelukkiger moet en dat we niet meer kunnen genieten van de (kleinere) dingen. En dat iedereen maar te makkelijk denkt en doet (datelife en afspraken niet nakomen).
Ben ik de enige die hier last van heeft? HELP..
Lang getwijfeld om een topic te starten. Bij deze toch gedaan. Ik hoop dat dit de juiste categorie is.
Ik ben 25 jaar, werk fulltime en woon in een mooi appartement voor een zeer betaalbare prijs met mijn hond en kat. Ik zie mijn ouders en zus regelmatig (wij zijn een close gezin), ik ben (jammer genoeg weer) alleenstaand, heb een paar fijne (individuele) vrienden waar ik zo nu en dan wat leuks mee doe (regelmatig naar festivals, lunchen, op vakantie, of uiteten o.i.d.) en nog ''verveel ik me'' en denk ik: ''is dit het?''
Ik denk soms dat ik zo'n midlife crisis op mijn 25e heb. Wat wil ik? Is dit het? Had ik niet meer moeten reizen? Ben ik niet te serieus voor deze leeftijd? (ik hou totaal niet van uitgaan in de stad, zuipvakanties, onenightstands, etc), Ga ik nog een leuke vriend krijgen waarmee ik daadwerkelijk verder mee kom?
Of te wel: ik vind het moeilijk om geluk te zien in (kleine) dingen wat ik wel heb en ik vraag me af waarom ik niet tevreden ben/kan zijn terwijl ik echt niet mag klagen voor mijn leeftijd. Ik leg de lat hoog en ik pieker veel, dat is wie ik ben maar buiten dat om ben ik toch niet, gok ik, de enige die dit ervaart?
Komt dit door social media? Je ziet alleen maar mooiere en betere dingen / gelukkige mensen. Ik weet dat 90% fake is en alles voor de fame en volgers is maar toch ga je dingen geloven.
Komt dit door het datelife van nu? Iedereen wil maar iets dat niet te bindend is. Alleen seks, geen kinderen, geen label. Als het iets te serieus of moeilijk wordt, zijn ze weg.
En wat is dat toch met mensen die afspraken niet na komen?: niet op tijd komen, last minute afzeggen, etc.
Ik heb het idee dat in deze tijd / mijn hoofd alles beter, mooier en gelukkiger moet en dat we niet meer kunnen genieten van de (kleinere) dingen. En dat iedereen maar te makkelijk denkt en doet (datelife en afspraken niet nakomen).
Ben ik de enige die hier last van heeft? HELP..
maandag 25 juli 2022 om 15:22
Mijn hond en kat zie ik als mijn kinderen. Dat zijn mijn verantwoordelijkheden. Het huis is geen probleem. Maar mijn dieren wil ik niet langer dan 2-3 weken achterlaten.
maandag 25 juli 2022 om 15:27
Klinkt wel als quarterlife crisis. En je hebt natuurlijk ook al een redelijk gesettled leven. Praat je hier wel eens over met vrienden of familie? Ben benieuwd wat zij zeggen.
Weet dat je echt nog jong bent, en dat je je leven echt zelf kan indelen. Kennelijk zoek je naar iets wat je nog niet hebt of voelt. Je kan ook je huis een jaar onderverhuren en gaan reizen? Wat zou je nou altijd al willen doen, of ben je bang dat je straks niet hebt gedaan? Maak een plan, ga het doen.
Misschien heb je hier ook wat aan:
https://www.bol.com/nl/nl/p/twintigerst ... oductTitle
en
https://www.bol.com/nl/nl/p/fuck-the-qu ... oductTitle
Weet dat je echt nog jong bent, en dat je je leven echt zelf kan indelen. Kennelijk zoek je naar iets wat je nog niet hebt of voelt. Je kan ook je huis een jaar onderverhuren en gaan reizen? Wat zou je nou altijd al willen doen, of ben je bang dat je straks niet hebt gedaan? Maak een plan, ga het doen.
Misschien heb je hier ook wat aan:
https://www.bol.com/nl/nl/p/twintigerst ... oductTitle
en
https://www.bol.com/nl/nl/p/fuck-the-qu ... oductTitle
maandag 25 juli 2022 om 15:29
Regenboog1988 schreef: ↑25-07-2022 10:28Ook wel een lastige leeftijd hoor, vond ik. Meer zo’n fase dat veel mensen gaan settelen, huizen kopen en dat je jezelf gaat afvragen; wat wil ik nu eigenlijk met mijn leven etc. Tenminste, dat had ik.
Ergens herken ik je gevoel wel (nog steeds soms). Ik heb een super leuk leven, maar soms voel ik ook wel eens de drang naar; nog mooier, heftiger, spannender en denk ik op een ochtend (zoals vandaag); meee geen zin in de “sleur” van de maandag en “is dit het nu”. Trekt meestal gelukkig rond de middag vaak wel weer weg, hier.
Merk wel, dat ik sinds mijn 32e ofzo, meer kan genieten van kleinere dingen en meer de acceptatie heb, dat het prima is, zoals ik leef. Is niet geheel het “standaard” plaatje, maar ik gok, soms een “leuker” leven te hebben dan vrienden die wel “aan het plaatje” voldoen.
Verder helpt het hier, om soms eens uit de bocht te vliegen. Dus even iets te doen, wat je normaal niet doet. Kan iets simpels zijn. Dagje weg, je werkdag keer andersom indelen of gewoon “iets geks” (seks hebben op een rare plek (gisteren, had de rest van de dag een super blij gevoel), keer iets anders koken dan normaal, bellen i.p.v. appen met vrienden of met zoontje dagje museum etc). Als ik dan een blee ochtend heb of mijzelf even afvraag “is dit net nu”, dan denk ik op zo’n moment even terug aan dat soort dingen.
Dankjewel voor je berichtje. Het is precies zoals je omschrijft: zo'n tussenleeftijd haha..!
En bedankt voor de tip(s).
Wat grappig dat zo'n kleine verandering het verschil kan maken. Ik ga het uitproberen.
maandag 25 juli 2022 om 15:33
In 2-3 weken per keer kun je toch prima reizen maken?
De vraag is meer: waarom denk je dat je veel zo moeten reizen? Waarom is weer single zijn 'jammer genoeg'?
Wat maakt jou gelukkig?
Coffee is never my cup of tea
maandag 25 juli 2022 om 15:34
Nu iets langer dan een half jaar. ik heb 3 relaties gehad. Ik vind het jammer omdat ik mezelf met 2 van deze jongens verder zag komen maar eindstand toch niet. Het feit dat je jezelf gelukkig voelt, met hem een een toekomst ziet/gezin wil starten (met 1 woonde ik een tijdje samen) en vervolgens weer bij stap 1 terecht komt is niet heel prettig.Yasminmax schreef: ↑25-07-2022 12:20Hoe lang is je relatie nu uit? Het is heel normaal om na een relatie even weer te moeten zoeken naar wie je bent en wat je wil.
Ik zeg dit omdat je schrijft "ik ben (jammer genoeg weer) alleenstaand"
Hoezo, jammer genoeg weer? Heb je veel verbroken relaties gehad? Ben je al lang vrijgezel? Vind je het niet leuk om vrijgezel te zijn en zo ja, waarom?
maandag 25 juli 2022 om 15:44
Jammer dat we dat inderdaad zo zien in ons maatschappij, als iets mislukt dat je dan weer terugvalt. Volgens mij ben je nu juist naar stap 4 gegaan. Je hebt geleerd, bent gegroeid, en krijgt nu weer nieuwe kansen om te grijpen. Elke relatie die ik heb gehad heeft me uiteindelijk dichter gebracht bij wie ik ben, wat ik wil en wat me gelukkig maakt... En daardoor ontdekte ik ook wat ik wel of niet wil. De single-jaren hebben daar ook aan bijgedragen.NIMN schreef: ↑25-07-2022 15:34Nu iets langer dan een half jaar. ik heb 3 relaties gehad. Ik vind het jammer omdat ik mezelf met 2 van deze jongens verder zag komen maar eindstand toch niet. Het feit dat je jezelf gelukkig voelt, met hem een een toekomst ziet/gezin wil starten (met 1 woonde ik een tijdje samen) en vervolgens weer bij stap 1 terecht komt is niet heel prettig.
maandag 25 juli 2022 om 15:57
.
Dit gevoel krijg ik er ook een beetje bij. Sluit aan bij de vragen die Marianneke hierboven stelt, en dat je noemt dat het uit elkaar gaan met eerdere partners 'terug naar stap 1 is' (Het leven is geen proces van lineair proces van stappen naar succes. Het is geen lijstje dat je moet afvinken. Je ervaart dingen, maakt dingen mee en leert ook van relaties waarin je niet voor langere tijd bij elkaar blijft.Eigenlijk is het leven veel meer wat er gebeurt tussen die mijlpalen in, tussen het afvinken van bepaalde dingen. Het afvinken is een moment, het echte leven gebeurt tussen die momenten in jaren, maanden, weken, dagen, uren.) Zo ook als ik lees dat iemand je tipt over een dankbaarheidsdagboekje en je die meteen bestelt, dat kan ook gewoon in een oude schrift, een notitieboekje, op je telefoon of in een wordbestandje. Je hoeft daar niet een speciaal dagboekje voor aan te schaffen, maar past wel in alles wat je noemt in de OP (instagramlife enz.)
Maar veel gaat je blijkbaar goed af als het zo op rolletjes loopt dat je ruimte hebt om te denken 'is dit het nou?' Lijkt me heerlijk! Maar goed, ander leven. Wat zou jou 's ochtends het gevoel geven dat je zin in de dag hebt als je wist dat dat ging gebeuren of je dat ging doen die dag? Wanneer doe je iets waar je van geniet? Heb je de laatste tijd wat nieuwe dingen uitgeprobeerd (hoeven geen grote dingen te zijn, iets kleins kan ook. Een sport, een hobby, een activiteit die je thuis of in je stad kan doen, een project dat je hebt uitgesteld of niet weet hoe je het moet aanpakken.) Vrijwilligerswerk kan ook nieuwe ervaringen geven, nieuwe deuren openen en voldoening geven.
Doe je dingen omdat je het zelf graag wil of omdat het van je verwacht wordt, omdat dat 'normaal' is, omdat het 'bij je leeftijd past' of omdat het vanzelfsprekend is? Misschien tijd om gewoon eens wat nieuwe ervaringen op te doen, andere activiteiten ondernemen. Als je schrijft dat je de lat hoog legt en piekert kan ik me voorstellen dat je veel in je leven hebt gedaan 'omdat het normaal is' (omdat het van je verwacht wordt, omdat het zo hoort of überhaupt er zonder echt bij stil te staan of je het leuk vindt) en niet per se omdat je het zelf wil. Zijn er dingen die je anders zou willen doen, maar waarvan je denkt dat anderen daar een (negatieve) mening over zouden hebben?
Natuurlijk kan je nu beginnen met reizen. Als je dat wil. Niet omdat het 'zou moeten'. En bijna elk ander ding dat je misschien zou willen. Je leven is niet afgelopen als je 25 bent! Ik zou willen dat ik weer 25 was in veel opzichten!
Overigens hoef je (wat mij betreft) niet altijd passie te voelen, alles uit het leven te halen of de beste versie van jezelf te zijn. Ik word doodmoe van zulke ideeën. Zoals al eerder in dit topic geschreven, het leven bestaat uit zware tijden, kutdagen, fantastische dagen, kabbelende tijden en. ook dagen/momenten/periodes die gewoon gewoon zijn, periodes waarin je je topfit en energiek voelt, periodes waarin je je onrustig of verveeld voelt, het gaat allemaal op en neer en het hoort er allemaal bij.
maandag 25 juli 2022 om 16:05
Ik denk soms dat ik zo'n midlife crisis op mijn 25e heb: google eens op quarterlife crisis....bekend fenomeen....
Hier een boekentip: Twintigerstwijfels & dertigersdilemma's De belangrijkste loopbaan- en levensvragen van millennials van Nienke Wijnants
Hier een boekentip: Twintigerstwijfels & dertigersdilemma's De belangrijkste loopbaan- en levensvragen van millennials van Nienke Wijnants
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
maandag 25 juli 2022 om 16:06
ach: zelfde gedachte...Pimpelmeesje87 schreef: ↑25-07-2022 15:27Klinkt wel als quarterlife crisis. En je hebt natuurlijk ook al een redelijk gesettled leven. Praat je hier wel eens over met vrienden of familie? Ben benieuwd wat zij zeggen.
Weet dat je echt nog jong bent, en dat je je leven echt zelf kan indelen. Kennelijk zoek je naar iets wat je nog niet hebt of voelt. Je kan ook je huis een jaar onderverhuren en gaan reizen? Wat zou je nou altijd al willen doen, of ben je bang dat je straks niet hebt gedaan? Maak een plan, ga het doen.
Misschien heb je hier ook wat aan:
https://www.bol.com/nl/nl/p/twintigerst ... oductTitle
en
https://www.bol.com/nl/nl/p/fuck-the-qu ... oductTitle
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
maandag 25 juli 2022 om 16:10
Ik heb elk decennium een dergelijke crisis... bleef het maar bij een quarterlife crisis!
maandag 25 juli 2022 om 16:24
ja. dat is zo...hier ook - en eerder een zware crisis van ca tien jaar.
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
maandag 25 juli 2022 om 16:49
dinsdag 26 juli 2022 om 07:17
Pimpelmeesje87 schreef: ↑25-07-2022 15:27Klinkt wel als quarterlife crisis. En je hebt natuurlijk ook al een redelijk gesettled leven. Praat je hier wel eens over met vrienden of familie? Ben benieuwd wat zij zeggen.
Weet dat je echt nog jong bent, en dat je je leven echt zelf kan indelen. Kennelijk zoek je naar iets wat je nog niet hebt of voelt. Je kan ook je huis een jaar onderverhuren en gaan reizen? Wat zou je nou altijd al willen doen, of ben je bang dat je straks niet hebt gedaan? Maak een plan, ga het doen.
Misschien heb je hier ook wat aan:
https://www.bol.com/nl/nl/p/twintigerst ... oductTitle
en
https://www.bol.com/nl/nl/p/fuck-the-qu ... oductTitle
Dankjewel voor je berichtje! Ik praat hier idd over met vrienden en familie. Ze kunnen weinig voor mij betekenen natuurlijk op mij ondersteunen in mijn doen en laten en leuke dingen ondernemen bijvoorbeeld na.
Ik heb een huurhuis vanuit een woningcoöperatie dus mag niet onderverhuren.. anders een mooie mogelijkheid met de beestje erbij (aan een vertrouwd iemand zoals m’n nichtje die zoekende is en van dieren houdt) .
Bedankt voor je linkjes! Ik ben dus zeker weten niet de enige als er een boek over geschreven wordt. Ik ga die eerste halen, die spreekt me aan. Nogmaals dank !!
dinsdag 26 juli 2022 om 21:07
Yasminmax schreef: ↑25-07-2022 15:44Jammer dat we dat inderdaad zo zien in ons maatschappij, als iets mislukt dat je dan weer terugvalt. Volgens mij ben je nu juist naar stap 4 gegaan. Je hebt geleerd, bent gegroeid, en krijgt nu weer nieuwe kansen om te grijpen. Elke relatie die ik heb gehad heeft me uiteindelijk dichter gebracht bij wie ik ben, wat ik wil en wat me gelukkig maakt... En daardoor ontdekte ik ook wat ik wel of niet wil. De single-jaren hebben daar ook aan bijgedragen.
Daar heb je zeker gelijk in!
dinsdag 26 juli 2022 om 21:10
Je mag wel, eens per 5 jaar, iemand tijdelijk in je huis laten wonen zonder dat je er op verdient. Huisbewaring.
dinsdag 26 juli 2022 om 22:18
Heel herkenbaar je verhaal!
Ik ben zelf 26, ook single, woon met m'n 2 katten in een sociaal huurflatje. Vast contract, 36 uur. Niet super leuk werk, probeer me langzaam beetje op te werken maar echt carrière zit er ook niet in.
Elke maandag word ik met tegenzin wakker, wéér een week werken. Afgelopen vrijdag teruggekomen van een week kamperen, super leuk. Wel de realisatie: nu een jaar werken voordat ik weer één week kan kamperen met deze groep.
Blegh.
Ik ben zelf 26, ook single, woon met m'n 2 katten in een sociaal huurflatje. Vast contract, 36 uur. Niet super leuk werk, probeer me langzaam beetje op te werken maar echt carrière zit er ook niet in.
Elke maandag word ik met tegenzin wakker, wéér een week werken. Afgelopen vrijdag teruggekomen van een week kamperen, super leuk. Wel de realisatie: nu een jaar werken voordat ik weer één week kan kamperen met deze groep.
Blegh.
dinsdag 26 juli 2022 om 22:24
Hond kan mee. Kat kan misschien tijdelijk bij je zus, ouders of een goede vriend wonen?
Als ik jou zo hoor, dan zou ik zeker een lange reis maken. Boek een ticket en weg ben je.
woensdag 27 juli 2022 om 09:53
Oh dat wist ik niet, ik ga me even inlezen, thankss!ClumsyNinja schreef: ↑26-07-2022 21:10Je mag wel, eens per 5 jaar, iemand tijdelijk in je huis laten wonen zonder dat je er op verdient. Huisbewaring.
woensdag 27 juli 2022 om 09:55
Kattekop22 schreef: ↑26-07-2022 22:18Heel herkenbaar je verhaal!
Ik ben zelf 26, ook single, woon met m'n 2 katten in een sociaal huurflatje. Vast contract, 36 uur. Niet super leuk werk, probeer me langzaam beetje op te werken maar echt carrière zit er ook niet in.
Elke maandag word ik met tegenzin wakker, wéér een week werken. Afgelopen vrijdag teruggekomen van een week kamperen, super leuk. Wel de realisatie: nu een jaar werken voordat ik weer één week kan kamperen met deze groep.
Blegh.
Oh wat vervelend dat je je werk zo ervaart.. Dat heb ik dan gelukkig weer niet. Kijk, leuk is anders natuurlijk maar ik vind mijn werk niet vervelend of stom en kijk er, gelukkig, niet zo erg tegenop. Kan je niet op zoek naar een andere baan? Dat geeft je nieuwe mogelijkheden m.b.t. je carrièreontwikkeling en salaris. En wellicht ook meer vakantiedagen?
vrijdag 29 juli 2022 om 07:06
9 jaar geleden zat ik hetzelfde schuitje: 25 jaar, net een lange relatie uit, in m'n eentje op het 3-kamerappartement dat ik overnam na de breuk. Net een master afgerond, goede baan, maar toch niet helemaal lekker op m'n plek. Vriendinnen gingen allemaal trouwen, kochten een groter huis, gingen aan kinderen denken. Ik ging solo reizen en daar kwam voor mij de grote omslag. Ik nam 7 maanden onbetaald verlof, verhuurde m'n huis en maakte een wereldreis. Telkens bij terugkeer viel ik weer in een gat: het materialistische, altijd maar zoeken naar meer en wat mooi is voor de buitenwereld ging me meer en meer tegenstaan. En toch ging ik net zo hard mee in die ratrace; ik bleef daten om te proberen de juiste tegen te komen (want ik was al zo lang single, het werd wel eens tijd volgens de buitenwereld), maakte promotie maar werd er helemaal niet gelukkiger van.
Het heeft me wat jaren aan aanklooien, therapie en mezelf uitvogelen gezocht en in 2018 heb ik de hele zooi verkocht, baan opgezegd en naar Canada vertrokken zonder een plan, en ben 2019 officieel geemigreerd. Beste keuze ooit, want blijkbaar lag mijn geluk in een simpel leven dichtbij de natuur met minimale bezittingen (ik huur hier een kamer in een communal home met mijn partner terwijl we bezig zijn met de bouw van een tiny home). Is het leven altijd alleen maar leuk hier? Nope, ik heb nog steeds niet mijn droombaan, maar ben ondertussen aan een tweede master hier gestart en weet dat ik op het juiste pad loop.
Ik ben overigens bijna 10 jaar single geweest (op 2 korte flings na) totdat ik mijn partner hier ontmoette, en achteraf gezien zijn dat de beste jaren voor mijn persoonlijke ontwikkeling ooit geweest.
Het valt niet mee met alle sociale druk en normen, ik begrijp je helemaal!
Probeer je social media alleen te gebruiken voor dingen die je interesseren, en stel jezelf de vraag: maakt dit dat ik me beter of slechter voel over mezelf?
Het heeft me wat jaren aan aanklooien, therapie en mezelf uitvogelen gezocht en in 2018 heb ik de hele zooi verkocht, baan opgezegd en naar Canada vertrokken zonder een plan, en ben 2019 officieel geemigreerd. Beste keuze ooit, want blijkbaar lag mijn geluk in een simpel leven dichtbij de natuur met minimale bezittingen (ik huur hier een kamer in een communal home met mijn partner terwijl we bezig zijn met de bouw van een tiny home). Is het leven altijd alleen maar leuk hier? Nope, ik heb nog steeds niet mijn droombaan, maar ben ondertussen aan een tweede master hier gestart en weet dat ik op het juiste pad loop.
Ik ben overigens bijna 10 jaar single geweest (op 2 korte flings na) totdat ik mijn partner hier ontmoette, en achteraf gezien zijn dat de beste jaren voor mijn persoonlijke ontwikkeling ooit geweest.
Het valt niet mee met alle sociale druk en normen, ik begrijp je helemaal!
Probeer je social media alleen te gebruiken voor dingen die je interesseren, en stel jezelf de vraag: maakt dit dat ik me beter of slechter voel over mezelf?
vrijdag 29 juli 2022 om 07:39
Ik proef ook een soort angst in dat je het verkeerd zou doen of hebt gedaan. Had ik niet, zou ik niet. Wil je wel meer reizen? Of zou je liever een studie oppakken? Of een hobby? Moet alles meerwaarde geven? Hoe erg zou het zijn als het altijd zo zou blijven? Altijd in deze flat, single, met huisdieren, fijne vrienden, lieve familie, etc?
Misschien heb je teveel tijd om handen om te denken en zou je naar hebben bij een sport/hobby/vrijwilligers werk/intensievere baan/studie?
Ik denk dat het hebben van keuzes en opties en social media ons best onzeker kan maken. Soms is het best lekker als het gewoon geen optie is.
Je vragen herken ik wel. Ze gaan altijd weg als ik een periode heb waarin ik weet dat ik doe wat ik moet doen, hoe saai ook. En ze komen op als ik denk dat ik nu iets moet veranderen, anders heb ik straks misschien spijt…
Sterkte!
Misschien heb je teveel tijd om handen om te denken en zou je naar hebben bij een sport/hobby/vrijwilligers werk/intensievere baan/studie?
Ik denk dat het hebben van keuzes en opties en social media ons best onzeker kan maken. Soms is het best lekker als het gewoon geen optie is.
Je vragen herken ik wel. Ze gaan altijd weg als ik een periode heb waarin ik weet dat ik doe wat ik moet doen, hoe saai ook. En ze komen op als ik denk dat ik nu iets moet veranderen, anders heb ik straks misschien spijt…
Sterkte!
vrijdag 29 juli 2022 om 07:50
Heel herkenbaar! Ik heb ook regelmatig 'crisissen'. Meestal merk ik dat dit begint als ik het gevoel heb te weinig voldoening uit mijn baan te halen. Maar het heeft ook te maken met dat ik het mis om van betekenis te zijn voor anderen. Steeds maar focussen op wat ik zelf wil zorgt juist voor een grotere crisis. Mijn plek op deze wereld zie ik vooral van betekenis in relatie tot andere mensen. Daarom probeer ik om het mijzelf niet al te comfortabel te maken en ook na te denken hoe ik anderen kan helpen.
vrijdag 29 juli 2022 om 09:43
Bedankt voor je berichtje! vervelend om te lezen dat je dit hebt ervaren maar fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Merk dat velen andere hier ook last van hebben/hadden, net als jij en ik. Wat superrrrrrr knap van je dat je alles achter hebt gelaten en zo naar een ander land bent gegaan. Dat zou ik zelf dan net weer niet kunnen hihi. Heel veel geluk gewenstfromfebruary schreef: ↑29-07-2022 07:069 jaar geleden zat ik hetzelfde schuitje: 25 jaar, net een lange relatie uit, in m'n eentje op het 3-kamerappartement dat ik overnam na de breuk. Net een master afgerond, goede baan, maar toch niet helemaal lekker op m'n plek. Vriendinnen gingen allemaal trouwen, kochten een groter huis, gingen aan kinderen denken. Ik ging solo reizen en daar kwam voor mij de grote omslag. Ik nam 7 maanden onbetaald verlof, verhuurde m'n huis en maakte een wereldreis. Telkens bij terugkeer viel ik weer in een gat: het materialistische, altijd maar zoeken naar meer en wat mooi is voor de buitenwereld ging me meer en meer tegenstaan. En toch ging ik net zo hard mee in die ratrace; ik bleef daten om te proberen de juiste tegen te komen (want ik was al zo lang single, het werd wel eens tijd volgens de buitenwereld), maakte promotie maar werd er helemaal niet gelukkiger van.
Het heeft me wat jaren aan aanklooien, therapie en mezelf uitvogelen gezocht en in 2018 heb ik de hele zooi verkocht, baan opgezegd en naar Canada vertrokken zonder een plan, en ben 2019 officieel geemigreerd. Beste keuze ooit, want blijkbaar lag mijn geluk in een simpel leven dichtbij de natuur met minimale bezittingen (ik huur hier een kamer in een communal home met mijn partner terwijl we bezig zijn met de bouw van een tiny home). Is het leven altijd alleen maar leuk hier? Nope, ik heb nog steeds niet mijn droombaan, maar ben ondertussen aan een tweede master hier gestart en weet dat ik op het juiste pad loop.
Ik ben overigens bijna 10 jaar single geweest (op 2 korte flings na) totdat ik mijn partner hier ontmoette, en achteraf gezien zijn dat de beste jaren voor mijn persoonlijke ontwikkeling ooit geweest.
Het valt niet mee met alle sociale druk en normen, ik begrijp je helemaal!
Probeer je social media alleen te gebruiken voor dingen die je interesseren, en stel jezelf de vraag: maakt dit dat ik me beter of slechter voel over mezelf?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
