Thuis
alle pijlers
Veilig over straat als vrouw.
vrijdag 23 juli 2021 om 22:33
Je hoort het vaak en veel; straatintimidatie. Van kleine situaties; fluiten/naroepen, tot de meest heftige en nare situaties.
Mijn moeder waarschuwde me al van jongs af aan en ik had ook zekere 'regels' waar ik me aan moest houden (altijd 2/3 stappen afstand van een volwassene). Nu houd ik me nog steeds aan deze regels en zijn er voor mezelf nog een aantal bijgekomen; busje met draaiende motor aan de zijkant van de weg? Oversteken. Overdreven? Misschien wel, maar ik heb dan ook iets te veel true crime boeken gelezen in m'n leven.
Gelukkig heb ikzelf in mijn leven nooit iets 'heel heftigs' wat betreft straatintimidatie meegemaakt. En terwijl ik dit typ bedenk ik mij hoe erg het eigenlijk is dat ik naroepen, ongewenst meefietsen en funzige gesprekken met me proberen te voeren eigenlijk al als 'normaal en niet heftig' ben gaan zien.
Zijn er mensen die willen delen wat ze hebben meegemaakt? Ik ben ook benieuwd welke 'acties' jullie ondernemen om veilig over straat te kunnen.
Mijn moeder waarschuwde me al van jongs af aan en ik had ook zekere 'regels' waar ik me aan moest houden (altijd 2/3 stappen afstand van een volwassene). Nu houd ik me nog steeds aan deze regels en zijn er voor mezelf nog een aantal bijgekomen; busje met draaiende motor aan de zijkant van de weg? Oversteken. Overdreven? Misschien wel, maar ik heb dan ook iets te veel true crime boeken gelezen in m'n leven.
Gelukkig heb ikzelf in mijn leven nooit iets 'heel heftigs' wat betreft straatintimidatie meegemaakt. En terwijl ik dit typ bedenk ik mij hoe erg het eigenlijk is dat ik naroepen, ongewenst meefietsen en funzige gesprekken met me proberen te voeren eigenlijk al als 'normaal en niet heftig' ben gaan zien.
Zijn er mensen die willen delen wat ze hebben meegemaakt? Ik ben ook benieuwd welke 'acties' jullie ondernemen om veilig over straat te kunnen.
zaterdag 24 juli 2021 om 00:56
zaterdag 24 juli 2021 om 01:09
Ik zou niet gauw alleen lange wandeltochten door de natuur maken. Zou wel graag een keer een pelgrimstocht lopen, maar geen denken aan dat ik dat in m'n eentje ga doen. Voel mij op het platteland dan ook onveiliger dan in de stad.
Verder altijd geleerd om in een treintje te fietsen s' nachts. Dus in de buurt van andere (onbekende) vrouwen blijven om zo samen een bondje te kunnen vormen wanneer nodig.
Verder altijd geleerd om in een treintje te fietsen s' nachts. Dus in de buurt van andere (onbekende) vrouwen blijven om zo samen een bondje te kunnen vormen wanneer nodig.
zaterdag 24 juli 2021 om 01:10
Ik gok zomaar dat anderen gewoon lekker wegfietsen als er met die vreemde wat gebeurt.Aberlady schreef: ↑24-07-2021 01:09Ik zou niet gauw alleen lange wandeltochten door de natuur maken. Zou wel graag een keer een pelgrimstocht lopen, maar geen denken aan dat ik dat in m'n eentje ga doen. Voel mij op het platteland dan ook onveiliger dan in de stad.
Verder altijd geleerd om in een treintje te fietsen s' nachts. Dus in de buurt van andere (onbekende) vrouwen blijven om zo samen een bondje te kunnen vormen wanneer nodig.
zaterdag 24 juli 2021 om 04:01
Ook legio voorbeelden.
Ik heb vanaf mijn veertiende tot mijn 40e geen hakken of schoenen gedragen met gladde zool als ik ergens een stukje alleen moest afleggen (al was het van een restaurant nog maar vierhonderd meter naar de parkeerplaats/parkeergarage). Altijd schoenen waarop ik kon rennen en eventueel ook nog een flinke rotschop mee kon uitdelen zonder schoen te verliezen. Bijna nooit rokken of jurken (want ook daar kan ik niet goed in rennen). In de tijd dat ik met de trein naar werk ging, altijd een busje traangas op zak (ja ik weet dat dat strafbaar is maar met succes gebruikt dus dat is een blijvertje). Na mijn 40e werd het heel rustig qua hormonale figuren dus toen ging ik daar veel minder op letten.
Totdat je dan net die ene debiel moet treffen op je 42e. Ik ging gisteravond met wat collega’s eten op een terras ter afsluiting van het schooljaar. Mooi weer dus een zomerjurk aan en op mijn teenslippers het terras op. En na een leuke avond loop je een stukje op met mensen en dan alleen de parkeergarage in.
Sta ik te betalen bij zo’n automaat in zo’n hokje op de vierde verdieping en ik hoor dat er iemand heel dicht op mij staat. Dus ik draai mij om en zeg: ‘Is het nodig om zo dicht op mij te gaan staan?’. En daar stond zo’n lul van mijn leeftijd wat stom te grijnzen en hij blokkeerde mijn zijstap door mee opzij te gaan tot tweemaal toe. Wat ik daar tegen ging doen wilde hij weten.
En dan ben je binnen een fractie van een seconde weer in survivalmode. Je weet dat geen hond je hoort schreeuwen, ik kan niet rennen (en zeker niet op slippers), ik heb geen tas bij mij om mee te meppen, geen jas aan met daarin een sleutelbos of mijn spray. Gewoon overgeleverd aan de willekeur en mate van beschonkenheid van een totale loser die stonk naar zweet.
Ik ging helemaal uit mijn dak. Hij stond wat als een kalf te kijken tijdens mijn scheldpartij en ik duwde hem opeens naar een kant kon er toen met versnelde pas langs hem door richting auto. Voor zo’n klootzak is dat gewoon een lolletje met zijn aangeschoten kop. Ik heb er dagen last van. Ook al wil ik niet zo’n zielenpoot mijn leuke avond laten verpesten, ik ben er nu nog kwaad om.
Ik heb vanaf mijn veertiende tot mijn 40e geen hakken of schoenen gedragen met gladde zool als ik ergens een stukje alleen moest afleggen (al was het van een restaurant nog maar vierhonderd meter naar de parkeerplaats/parkeergarage). Altijd schoenen waarop ik kon rennen en eventueel ook nog een flinke rotschop mee kon uitdelen zonder schoen te verliezen. Bijna nooit rokken of jurken (want ook daar kan ik niet goed in rennen). In de tijd dat ik met de trein naar werk ging, altijd een busje traangas op zak (ja ik weet dat dat strafbaar is maar met succes gebruikt dus dat is een blijvertje). Na mijn 40e werd het heel rustig qua hormonale figuren dus toen ging ik daar veel minder op letten.
Totdat je dan net die ene debiel moet treffen op je 42e. Ik ging gisteravond met wat collega’s eten op een terras ter afsluiting van het schooljaar. Mooi weer dus een zomerjurk aan en op mijn teenslippers het terras op. En na een leuke avond loop je een stukje op met mensen en dan alleen de parkeergarage in.
Sta ik te betalen bij zo’n automaat in zo’n hokje op de vierde verdieping en ik hoor dat er iemand heel dicht op mij staat. Dus ik draai mij om en zeg: ‘Is het nodig om zo dicht op mij te gaan staan?’. En daar stond zo’n lul van mijn leeftijd wat stom te grijnzen en hij blokkeerde mijn zijstap door mee opzij te gaan tot tweemaal toe. Wat ik daar tegen ging doen wilde hij weten.
En dan ben je binnen een fractie van een seconde weer in survivalmode. Je weet dat geen hond je hoort schreeuwen, ik kan niet rennen (en zeker niet op slippers), ik heb geen tas bij mij om mee te meppen, geen jas aan met daarin een sleutelbos of mijn spray. Gewoon overgeleverd aan de willekeur en mate van beschonkenheid van een totale loser die stonk naar zweet.
Ik ging helemaal uit mijn dak. Hij stond wat als een kalf te kijken tijdens mijn scheldpartij en ik duwde hem opeens naar een kant kon er toen met versnelde pas langs hem door richting auto. Voor zo’n klootzak is dat gewoon een lolletje met zijn aangeschoten kop. Ik heb er dagen last van. Ook al wil ik niet zo’n zielenpoot mijn leuke avond laten verpesten, ik ben er nu nog kwaad om.
zaterdag 24 juli 2021 om 06:41
Ik ben op mijn hoede.
Ik ben niet bang.
-Ik loop niet in mijn eentje in de schemer of in het donker op plekken waar ik geen overzicht heb, bijvoorbeeld bij veel/hoog struikgewas of veel bomen.
-Ik loop graag een blokje om wanneer ik vanaf de verte inschat dat een situatie of plek mij niet zint, mijn onderbuikgevoel wijst mij zo’n situatie.
-Ik zorg ervoor autosleutel in de hand te hebben en meteen te kunnen gebruiken bij de deur van auto in sommige situaties. Denk daarbij aan een verlaten parkeerplek of in het donker. Ook vergrendel ik de deuren meteen wanneer ik in de auto zit. Eerst wegrijden en tijdens het rijden ontgrendel ik ze weer.
-Ik draag mijn handtas in het donker en op onprettige plekken schuin om gehangen aan de voorkant.
-Ik had een tijd lang een pepperspray in mijn tas. Nadien verving ik dat busje door een mini haarlak busje.
Ik ben niet bang.
-Ik loop niet in mijn eentje in de schemer of in het donker op plekken waar ik geen overzicht heb, bijvoorbeeld bij veel/hoog struikgewas of veel bomen.
-Ik loop graag een blokje om wanneer ik vanaf de verte inschat dat een situatie of plek mij niet zint, mijn onderbuikgevoel wijst mij zo’n situatie.
-Ik zorg ervoor autosleutel in de hand te hebben en meteen te kunnen gebruiken bij de deur van auto in sommige situaties. Denk daarbij aan een verlaten parkeerplek of in het donker. Ook vergrendel ik de deuren meteen wanneer ik in de auto zit. Eerst wegrijden en tijdens het rijden ontgrendel ik ze weer.
-Ik draag mijn handtas in het donker en op onprettige plekken schuin om gehangen aan de voorkant.
-Ik had een tijd lang een pepperspray in mijn tas. Nadien verving ik dat busje door een mini haarlak busje.
zaterdag 24 juli 2021 om 07:08
Lemoos, wat bagger zeg 
Ik voel me zelden niet op mijn gemak of onveilig. Ik vertrouw blind op mijn instinct en op mijn handelen. Twee keer aangerand, twee keer had de dader achteraf echt wel spijt (denk aan ziekenhuisopnames en arrestaties). Onveilige situaties zijn mijn werk en hoe meer dreiging, hoe rustiger ik ben en hoe beter ik handel. Als het niet naar mij gericht is, dan ben ik heel goed in de-escaleren.
De combi van een vader die me al heel erg jong doeltreffende technieken leerde en leerde de omgeving en mensen te scannen, een emotioneel onveilige opvoeding, meerdere persoonlijke ervaring als jongere / jong volwassene en heel veel jaren vechtsport door een Sensei die het ook naar streetwise vertaalde en werkervaring heeft mij op dit gebied heel sterk gemaakt. Ik ben zelden onder de indruk van explosieve situaties. En als, dan achteraf. Mijn overleefmodus is heel sterk en ik schiet vooralsnog in een 'fight' reactie. Mijn tolerantie wat betreft agressief en intimiderend gedrag is heel laag. Ik zal ook altijd tussen ruzies inspringen.
De andere kant van de medaille is dat ik dus extreme dingen doe (in andermans ogen dan, ik vind een wolkenkrabber zonder beveiliging beklimmen pas extreem, zoiets) om 'angst / adrenaline' te ervaren. Ik weet dat ik niet onfeilbaar ben en dat ik met 1 klap tegen de vlakte kan gaan. Maar om de een of andere reden interesseert mijn eigen veiligheid me weinig. Ik zie mijn gebrek aan lengte juist als mijn kracht (wederom, thanks Sensei!).
Enkele dingen die ik doe:
- mijn instinct vertrouwen. Voelt een steegje niet goed, dan loop ik een straat verder.
- aan de straatkant op de stoep lopen, heb je altijd ruimte om te handelen
- jaren een rolletjes dubbeltjes in mijn zakken gehad (een massief gevulde vuist komt heel veel harder aan)
- vooral niet altijd wachten op de eerste fysieke reactie van de ander. Als vrouw heb je meer verdedigingsmogelijkheden dan mannen onderling. Hoewel het principe is "gebruik maken van de kracht van de aanval van de ander", heb ik ook vaker gekozen om ervoor te zorgen dat die ander die eerste fysieke actie gewoon niet meer kon maken.
Ik voel me zelden niet op mijn gemak of onveilig. Ik vertrouw blind op mijn instinct en op mijn handelen. Twee keer aangerand, twee keer had de dader achteraf echt wel spijt (denk aan ziekenhuisopnames en arrestaties). Onveilige situaties zijn mijn werk en hoe meer dreiging, hoe rustiger ik ben en hoe beter ik handel. Als het niet naar mij gericht is, dan ben ik heel goed in de-escaleren.
De combi van een vader die me al heel erg jong doeltreffende technieken leerde en leerde de omgeving en mensen te scannen, een emotioneel onveilige opvoeding, meerdere persoonlijke ervaring als jongere / jong volwassene en heel veel jaren vechtsport door een Sensei die het ook naar streetwise vertaalde en werkervaring heeft mij op dit gebied heel sterk gemaakt. Ik ben zelden onder de indruk van explosieve situaties. En als, dan achteraf. Mijn overleefmodus is heel sterk en ik schiet vooralsnog in een 'fight' reactie. Mijn tolerantie wat betreft agressief en intimiderend gedrag is heel laag. Ik zal ook altijd tussen ruzies inspringen.
De andere kant van de medaille is dat ik dus extreme dingen doe (in andermans ogen dan, ik vind een wolkenkrabber zonder beveiliging beklimmen pas extreem, zoiets) om 'angst / adrenaline' te ervaren. Ik weet dat ik niet onfeilbaar ben en dat ik met 1 klap tegen de vlakte kan gaan. Maar om de een of andere reden interesseert mijn eigen veiligheid me weinig. Ik zie mijn gebrek aan lengte juist als mijn kracht (wederom, thanks Sensei!).
Enkele dingen die ik doe:
- mijn instinct vertrouwen. Voelt een steegje niet goed, dan loop ik een straat verder.
- aan de straatkant op de stoep lopen, heb je altijd ruimte om te handelen
- jaren een rolletjes dubbeltjes in mijn zakken gehad (een massief gevulde vuist komt heel veel harder aan)
- vooral niet altijd wachten op de eerste fysieke reactie van de ander. Als vrouw heb je meer verdedigingsmogelijkheden dan mannen onderling. Hoewel het principe is "gebruik maken van de kracht van de aanval van de ander", heb ik ook vaker gekozen om ervoor te zorgen dat die ander die eerste fysieke actie gewoon niet meer kon maken.
zaterdag 24 juli 2021 om 07:27
Toen ik in de binnenstad woonde, kwam ik eens thuis met carnaval en zat er een dronken vent op de stoep half te slapen. Daar heb ik nog iets tegen gezegd (het vroor ook heel erg die nacht), maar ik had zelf ook wel wat gedronken en was niet op mijn hoede. Die gast duwde mij ineens naar binnen toen ik mijn deur opendeed, man en hond lagen boven te slapen en man hoorde mij thuis komen, maar tegen de tijd dat zij die 2 trappen af kwamen had ik die kerel al letterlijk naar buiten getrapt.
Dat is denk ik eigenlijk de enige keer dat ik me ook echt bedreigd heb gevoeld. Al merk ik wel dat sinds ik kinderen heb, ik me kwetsbaarder voel.
Dat is denk ik eigenlijk de enige keer dat ik me ook echt bedreigd heb gevoeld. Al merk ik wel dat sinds ik kinderen heb, ik me kwetsbaarder voel.
zaterdag 24 juli 2021 om 10:46
whateverever schreef: ↑24-07-2021 00:27Ik ben een paar jaar geleden op mijn verjaardag aangerand nou ja iig ongewenst aangeraakt door een collega die ik een stuk taart gaf in het rokershoekje.
Dat was op klaarlichte dag en er had zo iemand bij kunnen komen staan.
De daders zijn soms dus erg onvoorzichtig, handelen bij klaarlichte dag en beseffen zich niet dat ze betrapt kunnen worden, nou ja deze man in ieder geval niet.
Ze wachten heus niet altijd op de avond, het donker en lege straten.
Wat een nare ervaring. Heb je aangifte gedaan of gemeld op je werk?
zaterdag 24 juli 2021 om 10:57
In garages wordt gefilmd. Je zou aangifte kunnen overwegen.lemoos2 schreef: ↑24-07-2021 04:01Ook legio voorbeelden.
Ik heb vanaf mijn veertiende tot mijn 40e geen hakken of schoenen gedragen met gladde zool als ik ergens een stukje alleen moest afleggen (al was het van een restaurant nog maar vierhonderd meter naar de parkeerplaats/parkeergarage). Altijd schoenen waarop ik kon rennen en eventueel ook nog een flinke rotschop mee kon uitdelen zonder schoen te verliezen. Bijna nooit rokken of jurken (want ook daar kan ik niet goed in rennen). In de tijd dat ik met de trein naar werk ging, altijd een busje traangas op zak (ja ik weet dat dat strafbaar is maar met succes gebruikt dus dat is een blijvertje). Na mijn 40e werd het heel rustig qua hormonale figuren dus toen ging ik daar veel minder op letten.
Totdat je dan net die ene debiel moet treffen op je 42e. Ik ging gisteravond met wat collega’s eten op een terras ter afsluiting van het schooljaar. Mooi weer dus een zomerjurk aan en op mijn teenslippers het terras op. En na een leuke avond loop je een stukje op met mensen en dan alleen de parkeergarage in.
Sta ik te betalen bij zo’n automaat in zo’n hokje op de vierde verdieping en ik hoor dat er iemand heel dicht op mij staat. Dus ik draai mij om en zeg: ‘Is het nodig om zo dicht op mij te gaan staan?’. En daar stond zo’n lul van mijn leeftijd wat stom te grijnzen en hij blokkeerde mijn zijstap door mee opzij te gaan tot tweemaal toe. Wat ik daar tegen ging doen wilde hij weten.
En dan ben je binnen een fractie van een seconde weer in survivalmode. Je weet dat geen hond je hoort schreeuwen, ik kan niet rennen (en zeker niet op slippers), ik heb geen tas bij mij om mee te meppen, geen jas aan met daarin een sleutelbos of mijn spray. Gewoon overgeleverd aan de willekeur en mate van beschonkenheid van een totale loser die stonk naar zweet.
Ik ging helemaal uit mijn dak. Hij stond wat als een kalf te kijken tijdens mijn scheldpartij en ik duwde hem opeens naar een kant kon er toen met versnelde pas langs hem door richting auto. Voor zo’n klootzak is dat gewoon een lolletje met zijn aangeschoten kop. Ik heb er dagen last van. Ook al wil ik niet zo’n zielenpoot mijn leuke avond laten verpesten, ik ben er nu nog kwaad om.
zaterdag 24 juli 2021 om 11:04
Ik weiger bang te zijn, wat betreft alles eigenlijk. Ik rij motoren, ik beklim bergen, ik zwerf in mijn eentje over de wereld - ook naar onherbergzame plekken of moeilijker landen, ik ga naar festivals en raak mijn vrienden kwijt, ik flirt en geef grenzen aan, ik verdwaal en lift en raak in gesprek met onbekenden.
Dat heb ik meegekregen vanaf thuis; de wereld is ook van mij.
Dit wil niet zeggen dat ik domme dingen doe, ik neem heus mijn verstand wel mee. Maar ik ga me niet laten terughouden omdat ik vrouw ben.
Is me ooit iets gebeurd? Ja ik ben een keer verkracht; thuis in mijn eigen bed, door mijn ex. De echte ‘enge mannetjes’ lopen niet buiten in een lange regenjas
Dat heb ik meegekregen vanaf thuis; de wereld is ook van mij.
Dit wil niet zeggen dat ik domme dingen doe, ik neem heus mijn verstand wel mee. Maar ik ga me niet laten terughouden omdat ik vrouw ben.
Is me ooit iets gebeurd? Ja ik ben een keer verkracht; thuis in mijn eigen bed, door mijn ex. De echte ‘enge mannetjes’ lopen niet buiten in een lange regenjas
zaterdag 24 juli 2021 om 11:07
Nee, geen aangifte en ook niet aan werkgever gemeld, wel aan mijn enige vrouwelijke collega verteld om haar te beschermen.Creatieveling schreef: ↑24-07-2021 10:46Wat een nare ervaring. Heb je aangifte gedaan of gemeld op je werk?
Toen ik het de werkgever wilde vertellen, was die man al niet meer in dienst en ik heb hem nooit meer gezien.
Dat was voldoende.
zaterdag 24 juli 2021 om 11:12
Ik was met een vriend op een fietspad aan het fietsen, toen er een paar ons onbekende jongens uit de bosjes sprongen en mijn vriend begonnen te mishandelen. Ik ben toen de naastgelegen autoweg opgerend en heb schreeuwen en met de handen in de lucht een paar auto's aangehouden, zodat de bestuurders konden zien wat daar gebeurde. Die jongens zijn er toen als een haas vandoor gegaan.
Love is the meaning of life
zaterdag 24 juli 2021 om 11:17
Mensen zijn echt heel laf en of ze willen instinctief hun eigen hachje redden.elfjetwaalfje schreef: ↑24-07-2021 11:12Ik was met een vriend op een fietspad aan het fietsen, toen er een paar ons onbekende jongens uit de bosjes sprongen en mijn vriend begonnen te mishandelen. Ik ben toen de naastgelegen autoweg opgerend en heb schreeuwen en met de handen in de lucht een paar auto's aangehouden, zodat de bestuurders konden zien wat daar gebeurde. Die jongens zijn er toen als een haas vandoor gegaan.
zaterdag 24 juli 2021 om 11:37
eentje die ik volgens mij non niet eerder hier heb genoemd:
's nacht op straat vraagt iemand of ik sigaretten heb.
Steeds als ik naar de andere kant van de straat loop, gaat die ook naar de andere kant.
Op een gegeven moment loopt hij voor me, dus ben ik een zijstraatje in gelopen en heb daar zeker een half uur in iemands tuin achter een struik gezeten.
Daarna verder gelopen,maar toen ik dacht bij het fietstunneltje iemand te zien, toch maar voor een enorme omweg gekozen om dat tunneltje te vermijden. Onderweg een halve baksteen gevonden en in mijn linnen tasje gestopt zodat ik in geval van nood iets had om mee tegen zijn hoofd te slingeren.
Gelukkig niet echt iets gebeurd, maar blijft toch kut dat het zo moet.
's nacht op straat vraagt iemand of ik sigaretten heb.
Steeds als ik naar de andere kant van de straat loop, gaat die ook naar de andere kant.
Op een gegeven moment loopt hij voor me, dus ben ik een zijstraatje in gelopen en heb daar zeker een half uur in iemands tuin achter een struik gezeten.
Daarna verder gelopen,maar toen ik dacht bij het fietstunneltje iemand te zien, toch maar voor een enorme omweg gekozen om dat tunneltje te vermijden. Onderweg een halve baksteen gevonden en in mijn linnen tasje gestopt zodat ik in geval van nood iets had om mee tegen zijn hoofd te slingeren.
Gelukkig niet echt iets gebeurd, maar blijft toch kut dat het zo moet.
zaterdag 24 juli 2021 om 14:31
Ja maar dan zit je weer twee uur op zo’n bureau waar iemand dan zegt het ‘vervelend’ voor je te vinden en dat is het dan. Kost die lul mij nog twee uur van mijn leven die ik niet meer terug krijg en er wordt niets mee gedaan. Want hij heeft alleen ‘eng’ zitten doen en wat hij zei is niet zichtbaar maar zijn woord tegen het mijne. Je ziet alleen een debiel die debiel gedrag vertoont en ik die hem op een gegeven ogenblik een ferme duw geeft.
zaterdag 24 juli 2021 om 14:35
Wat vreselijk zeg dat je dit hebt moeten meemakenClumsyNinja schreef: ↑24-07-2021 11:04Ik weiger bang te zijn, wat betreft alles eigenlijk. Ik rij motoren, ik beklim bergen, ik zwerf in mijn eentje over de wereld - ook naar onherbergzame plekken of moeilijker landen, ik ga naar festivals en raak mijn vrienden kwijt, ik flirt en geef grenzen aan, ik verdwaal en lift en raak in gesprek met onbekenden.
Dat heb ik meegekregen vanaf thuis; de wereld is ook van mij.
Dit wil niet zeggen dat ik domme dingen doe, ik neem heus mijn verstand wel mee. Maar ik ga me niet laten terughouden omdat ik vrouw ben.
Is me ooit iets gebeurd? Ja ik ben een keer verkracht; thuis in mijn eigen bed, door mijn ex. De echte ‘enge mannetjes’ lopen niet buiten in een lange regenjas
Zelf probeer ik zo veel mogelijk op mijn instinct te vertrouwen in het openbaar. Dat heeft me geholpen in heel veel penibele situaties, maar is geen garantie dat je niks kan overkomen. Ik heb denk ik ook veel geluk gehad.
Zo hadden wij soms laat tentamens op de universiteit. Ik was eerder klaar en liep alleen op een verlaten stuk naar de tram toen ik voetstappen achter me hoorde. Ik draaide me om en een onverzorgde man met een verwilderde blik begon iets naar me te schreeuwen/ schelden. Ik begon te rennen en hij rende me achteraan. Ik ging als een gek de trap af naar het perron die ook helemaal verlaten was, ik begon in paniek te raken want die man had me bijna ingehaald. Plotseling kwam er tram aan en stapte er mensen uit en kon ik snel instappen. Die man zag ik gelukkig niet meer, daarna voelde ik pas de angst en zakte ik bijna in elkaar. Het was echt net als een slechte film en zo heb ik nog meer voorbeelden.
Ook ben ik als klein kind achterna gezeten door een man die me een snoepje wou geven in een speeltuin. Ik vertrouwde het niet en ben weggerend. Mijn instinct zei me dat ik me zo snel mogelijk me onder andere mensen moest begeven en toen droop hij af. Geen idee wat hij van me wou.
zaterdag 24 juli 2021 om 16:03
Das waar. Je zou hem bijna eens opwachten…lemoos2 schreef: ↑24-07-2021 14:31Ja maar dan zit je weer twee uur op zo’n bureau waar iemand dan zegt het ‘vervelend’ voor je te vinden en dat is het dan. Kost die lul mij nog twee uur van mijn leven die ik niet meer terug krijg en er wordt niets mee gedaan. Want hij heeft alleen ‘eng’ zitten doen en wat hij zei is niet zichtbaar maar zijn woord tegen het mijne. Je ziet alleen een debiel die debiel gedrag vertoont en ik die hem op een gegeven ogenblik een ferme duw geeft.
zondag 25 juli 2021 om 23:26
Ik loop vaak alleen in het bos, ik voel me er eigenlijk heel veilig. Veel veiliger dan in de stad, naar mijn idee gebeuren in de stad veel meer enge dingen(soms worden ook daar mensen op de dag neergestoken of in elkaar geslagen) en dat is ook de plek waar ik in de avond niet meer alleen kom gewoon omdat ik daar een aantal keer op onprettige/intimiderende manier ben aangesproken.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
dinsdag 27 juli 2021 om 04:32
Een paar keer wel dingen meegemaakt.
Ik ben twee keer achtervolgd toen ik op de fiets zat. Ene keer was op klaarlichte dag en die man had al aan m'n been gezeten (was warm en had een jurk aan). Gelukkig was de bestemming dichtbij. De tweede keer in de nacht, een dronken man rende een heel stuk achter me aan langs een bosrand. Gelukkig was ik sneller.
Ook een keer in t centrum werd m'n fiets vastgehouden door 5 jongens. Uiteindelijk lieten ze ook los. Ik was wel wat jonger toen. En een keer een date gehad die ineens vervelend ging doen aan t einde van de date.
Ik ben twee keer achtervolgd toen ik op de fiets zat. Ene keer was op klaarlichte dag en die man had al aan m'n been gezeten (was warm en had een jurk aan). Gelukkig was de bestemming dichtbij. De tweede keer in de nacht, een dronken man rende een heel stuk achter me aan langs een bosrand. Gelukkig was ik sneller.
Ook een keer in t centrum werd m'n fiets vastgehouden door 5 jongens. Uiteindelijk lieten ze ook los. Ik was wel wat jonger toen. En een keer een date gehad die ineens vervelend ging doen aan t einde van de date.
