Viva’s hondenveldje

10-01-2020 09:52 3874 berichten
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.

Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!

Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?

Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA

En verder wees welkom!
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
26-04-2021 11:53
- ik ben zelf niet zo’n die hard in het ‘socialisatiegeloof’. Genoeg honden gehad die zogenaamd ‘niet meer te redden waren’ en het zijn allemaal leuke gezinshonden geworden. De een had gewoon wat meer gebruiksaanwijzingen dan de ander maar niet méér dan de hond die rechtstreeks van een fokker kwam.
Je schrijft het zelf ook al, met kleinere hondjes gaat dat wat makkelijker dan met wat grotere honden. De mijne is heel sociaal naar mensen, maar op honden reageert hij echt heel vreemd. En tot overmaat van ramp springt hij er bovenop zodra ze bij hem weglopen. (Niet agressief, maar meer zo van “hey, niet weglopen, kom terug!”). De meeste honden zijn natuurlijk niet gediend van dergelijke ongewenste intimiteiten, en in het geval van 95 kilo hond is dat zelfs ronduit gevaarlijk, en daarmee dus ook onmogelijk om het experimenteel af te leren.
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 10:41
Goed punt, zo had ik er nog niet over nagedacht! Komt het vaak voor dat kleine kinderen vreemde honden zomaar benaderen op drukke dagen in het bos? De plek naar wij naar toe willen verhuizen is dicht bij een groot en bekend natuurgebied, waar wij voorheen altijd liepen met de honden van mijn ouders kwam je bijna niemand tegen.

@Ttroeteltje: heftig! Zie, dit zijn dus van die dingen waar ik veel te makkelijk tegen aan keek, fijn dat jullie me hierop wijzen!!
Als jij je hond roept en deze dichtbij je is komen er echt niet standaard tig kinderen op je af. Zeker de hele kleintjes niet want die mogen niet zo ver vooruit hobbelen van hun ouders. Ongeveer 80% van de ouders laten hun kind het eerst vragen (en staan zelf op grijpafstand van hun kind mocht het overmand worden door ‘Oooooooh schattig!!!’). Zo’n 10% is vies of bang van honden en die blijven zelf uit de buurt (maar doen dat soms op een manier die aantrekkelijk is voor jonge honden door rare geluiden te maken en al maaiend met armen een sprint te trekken, dus oefen daar vooral mee dat de hond daar niet op reageert). En dan heb je nog de 10% figuren die je nog niet eens zien aankomen of weten waar hun kind zich bevindt omdat ze zich niet kunnen losrukken van de smartphone. Als je dan zelf tegen zo’n kind begint te praten dan rem je ze prima af, omdat kinderen dan automatisch stil gaan staan en antwoord geven (en de hond tijd heeft om te acclimatiseren aan het schelle stemmetje). En ‘nee’ is soms ook een antwoord.

Onverwacht een kind om de nek van hond gebeurt je sneller op de markt, waar ineens een peuter of kleuter van het meerijdplankje van de kinderwagen afspringt of zich tussen een rij mensen door wurmt. Ik laat daarom mijn hond altijd aan de kant lopen waar er geen rijen mensen voor een kraam staan, dan zit ik er nog altijd tussen. Dit is trouwens ook de plaats waar soms totaal onverwacht een piepklein hondje tevoorschijn springt en begint te keffen als een gek (die pommeriaantjes in mandjes van scootmobiels en zo).
Nummer*Zoveel schreef:
26-04-2021 12:05
Je schrijft het zelf ook al, met kleinere hondjes gaat dat wat makkelijker dan met wat grotere honden. De mijne is heel sociaal naar mensen, maar op honden reageert hij echt heel vreemd. En tot overmaat van ramp springt hij er bovenop zodra ze bij hem weglopen. (Niet agressief, maar meer zo van “hey, niet weglopen, kom terug!”). De meeste honden zijn natuurlijk niet gediend van dergelijke ongewenste intimiteiten, en in het geval van 95 kilo hond is dat zelfs ronduit gevaarlijk, en daarmee dus ook onmogelijk om het experimenteel af te leren.
Dat zie ik als ‘gebruiksaanwijzing’. Dat maakt hem nog niet tot gevaarlijk of onbetrouwbaar voor de mens. Oude bes had een Napoleoncomplex. En die werd dus vaak gecorrigeerd in zijn jonge jaren. Maar bij sommige formaten ging ik gewoon die hele confrontatie uit de weg omdat de correctie mogelijk dodelijk zou kunnen zijn, zou voor niemand leuk of leerzaam zijn geweest. Baas van grote hond zou dat ook afschuwelijk vinden, als hun kalfje zo’n keffende terriër zou crushen. Dat was de gebruiksaanwijzing van oude bes de eerste vier jaar. Daarna werd hij chemisch gecastreerd en veel socialer naar reutjes (tot die tijd loerde ik dus vooral naar de genitaliën van een naderende hond :facepalm: ). Eigenlijk daarna nooit meer toestanden gehad met hem.
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
26-04-2021 11:53
Ik heb alleen ervaring (op één hond na) met afgedankte en tweede/derde kans honden. Uit asiel, via DA, via stichtingen (buitenlandse asielen) en via via (mensen die weten dat ik een hond zoek en zij hebben in hun kring mensen die emigreren of niet meer het ziekenhuis uitkomen met hond die dan achterblijft).

Verhuisdieren.NL heeft inderdaad geen nazorg omdat het puur een site voor vraag en aanbod is, niets meer en niets minder. Staat er ook ook heel duidelijk op. Het is hetzelfde als dat je een hond van een bekende of via MP overneemt: jij moet zelf de boel goed regelen in de vorm van een koopcontract, overschrijven chip, enz.

Nederlandse asielen èn betrouwbare stichtingen bieden wel nazorg (in de vorm van een gedragsdeskundige, trainingen, eventueel onverwachte medische kosten). Via fokkers zijn er soms ook herplaatsers alhoewel fokkers die honden niet zo snel aan ‘onbekenden’ overdoen. Bij fokkers heb je ook nazorg (de goede dan).

In mijn ervaring: het duurt zeker drie maanden voordat je het ‘echte’ karakter van de hond krijgt te zien. De meeste honden zijn binnen acht weken wel zover dat er geen ongelukjes binnen meer gebeuren en je ongeveer weet wat ze leuk vinden (knabbelen aan dingen of juist speeltjes). Opbouwen met even alleen zijn pas na twee maanden en als de hond zich prettig voelt in huis. De Spaanse jongedame die nu in huis drentelt was 9 maanden toen ze bij ons kwam. Zij was eigenlijk het meest ‘zielige’ hondje: bang voor alles. Fietsers, scooters, auto’s, mannen, stepjes, enz. En nu zit ze zelf bij zoon op zijn elektrische step of op zijn skateboard.

Verder:
- als een hond nieuwsgierig is, komen ze grotendeels wel over hun angsten heen. Jongedame was natuurlijk nog piepjong maar haar nieuwsgierigheid overwon het van haar angst. Stapje voor stapje en nu is ze een geweldig huis- tuin- en keukenhondje dat graag agility doet.
- niet gesocialiseerde honden: kleine honden gaan vaak plat liggen of zich verstoppen uit angst (of wegrennen). Middenslag tot groot gaan vaak blaffen (want succesvol om mensen en dingen op afstand te houden). Met een middelmaatje of grote hond met angstblaffen moet je rekening houden met veel negatieve reacties van anderen. Het is moeilijker in mijn ervaring om de hond dan weer positieve ervaringen op te laten doen met vreemden en het duurt langer dan met een kleintje (want mensen vinden die kleintjes niet eng).
- rustig opbouwen. Je hebt inderdaad de kans op een grote ‘reset’ dus je wil het goed doen. Het is makkelijker om iets aan te leren dan af te leren.
- ik ben zelf niet zo’n die hard in het ‘socialisatiegeloof’. Genoeg honden gehad die zogenaamd ‘niet meer te redden waren’ en het zijn allemaal leuke gezinshonden geworden. De een had gewoon wat meer gebruiksaanwijzingen dan de ander maar niet méér dan de hond die rechtstreeks van een fokker kwam.
- zorg dat je een paar weken vrij hebt als de hond komt zodat je alle rust hebt voor jezelf om een goede start te maken.
Super informatie, bedankt! Ondanks dat ik opgegroeid ben met honden voelt de enorme hoeveelheid informatie soms wat overweldigend. Denk jij dat het haalbaar/verstandig is om een herplaatser in huis te nemen als eerste (eigen) hond? Zoals ik eerder al schreef zijn de honden die wij hebben gehad bij mijn ouders nooit erg consequent opgevoed, desondanks hele leuke lieve honden, maar zelf zou ik dat toch anders doen. Ik heb wel inzicht in basis hondentaal: stress, angst, etc. kan ik wel herkennen en dus ook op anticiperen.

En als algemene vraag nog: komt het vaak voor op zo'n site als verhuisdieren.nl dat er gelogen wordt over het tot dan toe geobserveerde karakter van een hond? Er staan echt niet alleen maar honden op met gedragsproblemen en een verleden van mishandeling o.i.d., dus ik wil graag geloven dat de omschrijving van een hond ook overeen komt met wat een (gast)gezin of stichting tot dan toe heeft geobserveerd. Of heeft dit weer te maken met of de hond wordt aangeboden door een asiel of particulier, omdat ik hier ook lees dat asiels toch vaak nog achteraf informeren en meer informatie verschaffen.
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 13:16
Super informatie, bedankt! Ondanks dat ik opgegroeid ben met honden voelt de enorme hoeveelheid informatie soms wat overweldigend. Denk jij dat het haalbaar/verstandig is om een herplaatser in huis te nemen als eerste (eigen) hond? Zoals ik eerder al schreef zijn de honden die wij hebben gehad bij mijn ouders nooit erg consequent opgevoed, desondanks hele leuke lieve honden, maar zelf zou ik dat toch anders doen. Ik heb wel inzicht in basis hondentaal: stress, angst, etc. kan ik wel herkennen en dus ook op anticiperen.

En als algemene vraag nog: komt het vaak voor op zo'n site als verhuisdieren.nl dat er gelogen wordt over het tot dan toe geobserveerde karakter van een hond? Er staan echt niet alleen maar honden op met gedragsproblemen en een verleden van mishandeling o.i.d., dus ik wil graag geloven dat de omschrijving van een hond ook overeen komt met wat een (gast)gezin of stichting tot dan toe heeft geobserveerd. Of heeft dit weer te maken met of de hond wordt aangeboden door een asiel of particulier, omdat ik hier ook lees dat asiels toch vaak nog achteraf informeren en meer informatie verschaffen.
Dat ligt ook een beetje aan het formaat hond (zoals ik al schreef: met een kleintje krijg je meer respijt van derden). Ik zou als eerste hond eigenlijk adviseren om een hond te nemen die al in een Nederlands pleeggezin zit, zijn heel veel goede stichtingen die zo werken. Dan krijg je èn veel meer info, startpunten (waar ze in het pleeggezin aan werken) en het dier is al meerdere keren bij de DA geweest. En je krijgt zelf een idee hoe die stichting werkt en wat je van hen kunt verwachten, Moet je vaak wel meerdere keren langskomen maar dat lijkt mij alleen maar gunstig om zo een goede combi baas-hond te kunnen krijgen. Bij zo’n stichting of asiel kun je ook jouw gegevens en ‘wensen’ opgeven (in jouw geval: een hondje dat het leuk vindt om te ‘werken’ voor trucjes en agility, dan zoek je meer een spring in het veld dan een snuffelaar). Als eerste hond zou ik zelf geen hond nemen die ik fysiek niet ‘aan kan’ mocht de nood aan de man komen.

Bij verhuisdieren is het net als met MP: garantie tot aan de voordeur. Vaak spreken mensen af in een park zodat je niet de woonsituatie van de hond ziet (of bij een ander en niets in dat huis wijst op de aanwezigheid van die hond). Ik zou alleen ‘zaken’ doen met mensen waarbij ik over de vloer mag komen, die ook alles bij de hand hebben qua boekjes, paspoort en het verhaal van de hond. Er zullen ongetwijfeld ook veel dieren op staan die in een opwelling zijn aangeschaft en waar niets mis mee is behalve een beetje opvoeding en aandacht. Of honden die de pech hebben dat er ingrijpende situaties zijn ontstaan in het gezin (ziekte oid).

Bij verhuisdieren is er geen sprake van observaties door derden. Dat is direct ‘afnemen van de aanbieder’ en dan kan het zijn dat ze van alles verzwijgen om maar van het dier af te komen.
Alle reacties Link kopieren
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 13:16

En als algemene vraag nog: komt het vaak voor op zo'n site als verhuisdieren.nl dat er gelogen wordt over het tot dan toe geobserveerde karakter van een hond? Er staan echt niet alleen maar honden op met gedragsproblemen en een verleden van mishandeling o.i.d., dus ik wil graag geloven dat de omschrijving van een hond ook overeen komt met wat een (gast)gezin of stichting tot dan toe heeft geobserveerd.

Het punt is een beetje dat levende wezens reageren op hun omgeving, en daardoor in verschillende situaties ook verschillend gedrag kunnen laten zien.

De mijne zou volgens het asiel - uit de overdracht van de vorige eigenaren - schoenen vreten en wel eens een stressplasje in huis doen. Ik heb dus nog snel al mijn dure pumps achter slot en grendel geborgen voordat hij kwam, maar ik heb hem in al die jaren dat ik hem nu heb zelfs nog niet met een goedkope slipper kunnen betrappen. En ook heb ik nog geen enkel plasje hoeven op te ruimen. Kennelijk had hij daar een reden om die dingen te doen (stress, aandacht vragen, ?) en is die reden bij ons niet aanwezig.

En helaas kan dat natuurlijk ook omgekeerd gebeuren. Ik ken ook een hele brave hond die in een nieuw gezin opeens in een ware terrorist veranderde. (Reden: de nieuwe vrouw des huizes liet zich intimideren).
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 en Nummer*Zoveel bedankt voor het beantwoorden van mijn vragen. Dan nog een vraag: hoe zit dat met pups uit het buitenland die met 4 a 5 maanden naar Nederland komen? Dat lijkt ook via stichtingen te gaan, vooral als ze op zoek zijn naar een gastgezin met uitzicht op adoptie. Komt daar ook veel begeleiding bij kijken, of hebben jullie daar geen ervaring mee?

Wat mij opvalt bij de al oudere honden is dat ze dan bijv. niet goed tegen drukte kunnen, niet alleen kunnen blijven, of überhaupt de nodige problemen hebben. Is een jonge hond (pup) dan niet wat flexibeler, dat ze dingen nog meer kunnen leren en leren accepteren, of werkt dat niet zo? Het is voor mij namelijk wel belangrijk dat ik de hond veel mee kan nemen (familie, vakantie, soms een terrasje (niet in de stad)). Of kan ik dan beter kijken naar pups bij fokkers aangesloten bij de rasvereniging?

Edit: sorry voor de enorme hoeveelheid vragen, ik vind het belangrijk om me goed te informeren en jullie geven echt nuttige info voor mij!
Alle reacties Link kopieren
Met buitenlandse pups heb ik zelf geen ervaring (of nou ja, de mijne kwam uit een Belgisch asiel, maar is wel in NL geboren). Maar ik weet wel dat er veel verschil zit tussen die buitenlandse Stichtingen. Er zitten hele goede tussen, maar ook hele beroerde die er echt een verdienmodel van hebben gemaakt en alleen op geld uit zijn. Doe dus liever wel goed onderzoek, voordat jij je daar aan waagt.

Sommige honden vinden het heerlijk om op pad te gaan, terwijl andere honden juist liever thuis zijn. En dat kan met de leeftijd ook wel veranderen, bijv door een keer een nare ervaring of omdat het ze gewoon allemaal wat te druk wordt als ze wat ouder worden.

Weet je, je kunt je best doen om een hond te vinden die het best bij jouw wensen past. Bijv door op zoek te gaan naar een oudere hond met een uitgebreide karakterbeschrijving of juist een pup uit een nest met ouders die het gewenste karakter hebben. En het is super als dat dan ook allemaal zo uitpakt. Maar besef dat er nooit garanties zijn, en er onderweg ook dingen kunnen veranderen. Als baasje zul je dan flexibel moeten zijn zodat je de hond toch kunt blijven geven wat hij of zij nodig heeft.
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 14:08
lemoos2 en Nummer*Zoveel bedankt voor het beantwoorden van mijn vragen. Dan nog een vraag: hoe zit dat met pups uit het buitenland die met 4 a 5 maanden naar Nederland komen? Dat lijkt ook via stichtingen te gaan, vooral als ze op zoek zijn naar een gastgezin met uitzicht op adoptie. Komt daar ook veel begeleiding bij kijken, of hebben jullie daar geen ervaring mee?

Wat mij opvalt bij de al oudere honden is dat ze dan bijv. niet goed tegen drukte kunnen, niet alleen kunnen blijven, of überhaupt de nodige problemen hebben. Is een jonge hond (pup) dan niet wat flexibeler, dat ze dingen nog meer kunnen leren en leren accepteren, of werkt dat niet zo? Het is voor mij namelijk wel belangrijk dat ik de hond veel mee kan nemen (familie, vakantie, soms een terrasje (niet in de stad)). Of kan ik dan beter kijken naar pups bij fokkers aangesloten bij de rasvereniging?

Edit: sorry voor de enorme hoeveelheid vragen, ik vind het belangrijk om me goed te informeren en jullie geven echt nuttige info voor mij!
Huidige hond is een Spaans asielhondje. Ze was geadopteerd door een Nederlandse alleenstaande mevrouw die compleet onverwacht overleed op vrij jonge leeftijd na vier weken. Collega van man kende die mevrouw en de studerende kinderen (daardoor kon hond ook niet blijven). De stichting vernam dat de eigenaresse was overleden en dat wij jongedame in huis hadden genomen. De stichting heeft binnen een week een vrijwilliger gestuurd om te komen kijken of wij wel geschikte figuren waren (helemaal naar Limburg gestuurd op zaterdag, arme man :-)).

Ze hebben ook alles afgehandeld m.b.t. chipnummer overschrijven en opnieuw de papieren in orde laten maken (kon ik die kinderen niet mee lastigvallen alhoewel ze maanden later nog langs zijn geweest met alle spulletjes die ze hadden uitgesorteerd mbt jongedame).
Ze hebben ook de eerste zes maanden om de 14 dagen contact gezocht om te kijken of alles goed liep en of we hulp nodig hadden in de vorm van een trainster.

Dus mijn ervaring met die stichting is top. Mijn vriendin heeft een Grieks hondje en ook zij is heel tevreden over die betreffende stichting. Je moet er wel rekening mee houden dat het allemaal draait op vrijwilligers. Als je een stichting controleert op ANBI certificaat en ervaringen dan tref je dus altijd wel een gekrenkt ego aan dat meent te maken te hebben met een soort van Bijenkorf.NL waar een compleet callcenter achter zit dat 24/7 bereikbaar is.
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
26-04-2021 14:43
Huidige hond is een Spaans asielhondje. Ze was geadopteerd door een Nederlandse alleenstaande mevrouw die compleet onverwacht overleed op vrij jonge leeftijd na vier weken. Collega van man kende die mevrouw en de studerende kinderen (daardoor kon hond ook niet blijven). De stichting vernam dat de eigenaresse was overleden en dat wij jongedame in huis hadden genomen. De stichting heeft binnen een week een vrijwilliger gestuurd om te komen kijken of wij wel geschikte figuren waren (helemaal naar Limburg gestuurd op zaterdag, arme man :-)).

Ze hebben ook alles afgehandeld m.b.t. chipnummer overschrijven en opnieuw de papieren in orde laten maken (kon ik die kinderen niet mee lastigvallen alhoewel ze maanden later nog langs zijn geweest met alle spulletjes die ze hadden uitgesorteerd mbt jongedame).
Ze hebben ook de eerste zes maanden om de 14 dagen contact gezocht om te kijken of alles goed liep en of we hulp nodig hadden in de vorm van een trainster.

Dus mijn ervaring met die stichting is top. Mijn vriendin heeft een Grieks hondje en ook zij is heel tevreden over die betreffende stichting. Je moet er wel rekening mee houden dat het allemaal draait op vrijwilligers. Als je een stichting controleert op ANBI certificaat en ervaringen dan tref je dus altijd wel een gekrenkt ego aan dat meent te maken te hebben met een soort van Bijenkorf.NL waar een compleet callcenter achter zit dat 24/7 bereikbaar is.
En welke stichting bedoel je dan? Of lees ik er nu overheen, haha..
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 14:56
En welke stichting bedoel je dan? Of lees ik er nu overheen, haha..
Ik stuur je een PB
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
26-04-2021 15:00
Ik stuur je een PB
Super, dankje!
Ik stuur je ook een PB met namen van 2 Stichtingen. Weet niet of ik ze hier mag noemen, hoewel ik dat best durf.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een Spaanse hond die rechtstreeks uit het asiel in Spanje bij mij in huis is gekomen, ze zal toen 5 a 6 maanden zijn geweest.
Vooraf heb ik een vragenlijst in moeten vullen waarop een huisbezoek is geweest om te bepalen of ik wel geschikt zou zijn.
Achteraf is er wel een soort van nazorg geweest in de vorm van een paar mails of alles goed ging en of ik tegen problemen aan liep.
Ik had geen noemenswaardige problemen (het was ook niet mijn eerste hond) dus hield daar de nazorg op.
Hoe het gelopen zou zijn als ik wel een hulpvraag had gehad durf ik dus niet te zeggen.

Of mensen altijd eerlijk zijn in de reden van herplaatsen heb ik zelf mijn twijfels bij.
Mensen bagatelliseren probleem gedrag nog wel eens, een hond die "wel eens" uitvalt aan de lijn kan bijvoorbeeld eenmaal gewend heel heftig zijn.
Aan de andere kant zou het ook zomaar kunnen dat die mensen niets gewend zijn en een nieuwe eigenaar het er zo uit traint.
Over het algemeen ben ik wel van mening, uitzonderingen daargelaten zoals echt geen tijd meer hebben, dat een hond om een reden wordt herplaatst en dat daar 9 van de 10 keer probleem gedrag aan de grondslag ligt.
Dat gezegd hebbende wil dat natuurlijk niet zeggen dat dat probleemgedrag voor iedereen zo'n groot probleem is ;)

Mijn laatste herplaatser is echt een langdurig project.
Ik wist op voorhand precies wat haar problemen waren en was daar op ingesteld.
Maar ongewenst gedrag ombuigen kan echt veel tijd kosten, daar vergissen mensen zich nog wel eens in.

Als je een idee hebt wat voor soort ras je zou willen kan je ook eens kijken op verschillende facebook sites die herplaatsers aanbieden.
Ik zit in een groep waar border collies worden geplaatst en over het algemeen zitten daar hele uitgebreide beschrijvingen bij.
Er is daar ook een soort stichting die soms honden opneemt en observeert om zo het gedrag goed in kaart te brengen, zodat de nieuwe eigenaar goed weet waar hij aan begint.
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
Alle reacties Link kopieren
Tover-Feetje schreef:
26-04-2021 15:30
Ik heb een Spaanse hond die rechtstreeks uit het asiel in Spanje bij mij in huis is gekomen, ze zal toen 5 a 6 maanden zijn geweest.
Vooraf heb ik een vragenlijst in moeten vullen waarop een huisbezoek is geweest om te bepalen of ik wel geschikt zou zijn.
Achteraf is er wel een soort van nazorg geweest in de vorm van een paar mails of alles goed ging en of ik tegen problemen aan liep.
Ik had geen noemenswaardige problemen (het was ook niet mijn eerste hond) dus hield daar de nazorg op.
Hoe het gelopen zou zijn als ik wel een hulpvraag had gehad durf ik dus niet te zeggen.

Of mensen altijd eerlijk zijn in de reden van herplaatsen heb ik zelf mijn twijfels bij.
Mensen bagatelliseren probleem gedrag nog wel eens, een hond die "wel eens" uitvalt aan de lijn kan bijvoorbeeld eenmaal gewend heel heftig zijn.
Aan de andere kant zou het ook zomaar kunnen dat die mensen niets gewend zijn en een nieuwe eigenaar het er zo uit traint.
Over het algemeen ben ik wel van mening, uitzonderingen daargelaten zoals echt geen tijd meer hebben, dat een hond om een reden wordt herplaatst en dat daar 9 van de 10 keer probleem gedrag aan de grondslag ligt.
Dat gezegd hebbende wil dat natuurlijk niet zeggen dat dat probleemgedrag voor iedereen zo'n groot probleem is ;)

Mijn laatste herplaatser is echt een langdurig project.
Ik wist op voorhand precies wat haar problemen waren en was daar op ingesteld.
Maar ongewenst gedrag ombuigen kan echt veel tijd kosten, daar vergissen mensen zich nog wel eens in.

Als je een idee hebt wat voor soort ras je zou willen kan je ook eens kijken op verschillende facebook sites die herplaatsers aanbieden.
Ik zit in een groep waar border collies worden geplaatst en over het algemeen zitten daar hele uitgebreide beschrijvingen bij.
Er is daar ook een soort stichting die soms honden opneemt en observeert om zo het gedrag goed in kaart te brengen, zodat de nieuwe eigenaar goed weet waar hij aan begint.
Nou qua ras zaten wij te denken aan een retriever/waterhond-achtige. We denken dat deze honden het beste bij onze levensstijl passen en wat we graag zouden "bereiken" met de hond. Ik heb op facebook rondgekeken en me bij wat groepen aangemeld. Bedoel je dat er ook stichtingen zijn die honden overnemen die aangeboden worden op facebook voor herplaatsing?
Alle reacties Link kopieren
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 15:47
Nou qua ras zaten wij te denken aan een retriever/waterhond-achtige. We denken dat deze honden het beste bij onze levensstijl passen en wat we graag zouden "bereiken" met de hond. Ik heb op facebook rondgekeken en me bij wat groepen aangemeld. Bedoel je dat er ook stichtingen zijn die honden overnemen die aangeboden worden op facebook voor herplaatsing?
In de border collie groep gebeurt dat wel eens, of dat ook in andere groepen voor komt durf ik niet te zeggen.
Het komt ook wel eens voor dat er bij rasverenigingen herplaatsers worden aangeboden of bij fokkers die bepaalde honden uit de fok halen en "plaats" willen maken voor nieuwe aanwas (klinkt wat harteloos maar hoeft dat niet te zijn).
Ik denk eerlijk gezegd wel dat er momenteel niet heel veel probleemloos aanbod is, door corona is er een run op honden.
Ik heb zo'n vermoeden wanneer het "gewone" leven weer begint er een heel groot aanbod komt van mensen die zich toch vergist hebben in de tijd/opvoeding die een hond vraagt :-[
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
CriticalProblem schreef:
26-04-2021 15:47
Nou qua ras zaten wij te denken aan een retriever/waterhond-achtige. We denken dat deze honden het beste bij onze levensstijl passen en wat we graag zouden "bereiken" met de hond. Ik heb op facebook rondgekeken en me bij wat groepen aangemeld. Bedoel je dat er ook stichtingen zijn die honden overnemen die aangeboden worden op facebook voor herplaatsing?
:heart: Ik heb een retriever en wat een heerlijke hond is dat. Ze hebben veel beweging nodig, maar als ze dat voldoende krijgen dan zijn het thuis heerlijk rustige honden.
Alle reacties Link kopieren
Muurbloempje115 schreef:
26-04-2021 16:04
:heart: Ik heb een retriever en wat een heerlijke hond is dat. Ze hebben veel beweging nodig, maar als ze dat voldoende krijgen dan zijn het thuis heerlijk rustige honden.
Ja, dat is ook wat wij er vooral over lazen! Wij zijn namelijk zeker een actief stel (vooral veel wandelen, en ik zou graag hondensport gaan doen), maar hebben ook gewoon studie en werk. Dit wil niet zeggen dat de hond 5 dagen per week 8 uur lang alleen zal zijn, maar het is voor ons wel belangrijk dat ze ong 4 uur alleen kunnen blijven en voor langere tijden hopen wij een geschikte hondendagopvang te vinden tzt.
Alle reacties Link kopieren
Tover-Feetje schreef:
26-04-2021 16:02
In de border collie groep gebeurt dat wel eens, of dat ook in andere groepen voor komt durf ik niet te zeggen.
Het komt ook wel eens voor dat er bij rasverenigingen herplaatsers worden aangeboden of bij fokkers die bepaalde honden uit de fok halen en "plaats" willen maken voor nieuwe aanwas (klinkt wat harteloos maar hoeft dat niet te zijn).
Ik denk eerlijk gezegd wel dat er momenteel niet heel veel probleemloos aanbod is, door corona is er een run op honden.
Ik heb zo'n vermoeden wanneer het "gewone" leven weer begint er een heel groot aanbod komt van mensen die zich toch vergist hebben in de tijd/opvoeding die een hond vraagt :-[
Ja hoor ook in de witte herder groepen waar ik in zit kom je wel eens herplaats vragen tegen.
Een vriendin van me heeft via een fokster haar hond als herplaatser gekregen
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
Kleine update:
Oor blijft hevig geïrriteerd te zijn. Kan een reactie zijn op iets. Heb nu een crème die wat vloeibaarder is in een flesje met soort pipetje/tuitje. 2 keer per dag in oortje en oorflap ook wat crème in masseren. Een middel waar cortison in zit.

Het blijkt geen oormijt.
Alle reacties Link kopieren
Onze Dame had dat ook Troeteltje. Na x middeltjes vroeg de dierenarts of ij ander voer mocht meegeven.... Bleek dat ze voor vooral granen allergie`s is. Sinds we hyperallergeen voer gebruiken heeft ze geen jeuk en bruine smurrie in haar oor gehad, en dus ook geen irritatie meer.
JobEva schreef:
26-04-2021 17:54
Onze Dame had dat ook Troeteltje. Na x middeltjes vroeg de dierenarts of ij ander voer mocht meegeven.... Bleek dat ze voor vooral granen allergie`s is. Sinds we hyperallergeen voer gebruiken heeft ze geen jeuk en bruine smurrie in haar oor gehad, en dus ook geen irritatie meer.
Dat is wel iets om goed op te letten hier dan. Hij eet voer waarin granen zitten.
Had jullie hond het ook in 1 oor?
Alle reacties Link kopieren
Ja, en ze was chronisch aan het schudden met haar hoofd...
Alle reacties Link kopieren
Spaanse had in het verleden ook wel eens last van een stinkoor met wat prut ondanks haar punt oren.
Het is meerdere malen onderzocht maar een echte oorzaak is nooit gevonden.
Als zij weer last van haar oor kreeg gebruikte is surolan (alleen bij de dierenarts verkrijgbaar) dan was het zo over.
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
Stinkoor met prut. Een reclametekst zou er anders uitzien. Hahaha.

Ik ga het goed in de gate houden. Het was er ineens. Chronisch liever voorkomen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven