Wanneer hond in laten slapen?

31-08-2021 00:06 126 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds een maand weten we dat onze hond kanker heeft en niet meer beter wordt.
Ik worstel met het afscheid nemen: wanneer laat je je hond inslapen?

We hebben nauw contact met de dierenarts en bepaalde afspraken gemaakt.
Maar pffff... het moment kiezen. M'n hart breekt.

Iemand ervaring? Of input?
conversation = awareness
Alle reacties Link kopieren
doornroosje9 schreef:
31-08-2021 00:41
Maar TO, dat is toch niet het beste voor haar? Wachten totdat ze door een beweging een acute bloeding krijgt?
Onze hond is vorig jaar overleden, hij kreeg op donderdagavond een dikkere buik (nooit tekenen van ziekte gezien) en ging in een hoekje zitten, de dag erna was zijn buik nog dikker en hij reageerde bijna nergens meer op, gelijk de DA gebeld en we moesten ivm het weekeind gelijk komen.
Daar gekomen bleek hij een acute miltbloeding te hebben en die was zo ernstig dat ik hem ter plekke in heb moeten laten slapen.
Als ik dat niet had gedaan dan was hij ws dezelfde dag nog een verschrikkelijke dood gestorven.
Ik ben maanden van slag geweest omdat het inslapen zo acuut moest gebeuren ,dit gun ik niemand.
Doe wat het beste is voor je hondje, hoe moeilijk ook,
Hij was 10 jr oud, en ik mis hem nu een jaar later nog steeds ondanks dat we sinds kort een ander hondje hebben.
Sterkte !!
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
Oh wauw ik schiet helemaal vol van dit topic en met mijn hond is het ruim een jaar geleden.
Om maar te zeggen: het is zo’n verdriet en dat gaat niet makkelijker worden. Ik mis haar nog steeds iedere dag, wat zou ik er wel niet voor doen om haar weer jong en gezond terug te hebben!
Sterkte to.

Mijn hond ging inderdaad kwispelend bij de dierenarts naar binnen de laatste keer. Het was lockdown dus de dierenarts kon niet bij mij thuis komen. Tussen mijn huis en de dierenarts ligt een park, we zijn gaan lopen. Mooie laatste wandeling gemaakt, ze was blij. Blij, maar ook klaar.

Haar riem hangt overigens nog steeds in de gang, die kan ik nog steeds niet weg doen.
Mag ik even advocaat voor de duivel spelen?

Je vind het moeilijk om een dag te kiezen omdat jullie haar zo gaan missen, maar daardoor kies je dus niet wat het beste is voor haar en dat vind ik veel erger.

Ik heb een vakantie moeten afbreken omdat onze kat opeens heel ziek was.
De rest van het gezin bleef in het buitenland.

Ik heb toen met de dierenarts overlegd, omdat ik natuurlijk wilde weten of ik kon wachten tot iedereen afscheid kon nemen.

Dierenarts zei dat het mijn keuze was, maar dat het voor kat beter was niet meer te lijden.

Ik heb kat, die al 17 jaar bij ons was, alleen moeten laten inslapen..

Maar dit was het beste voor haar.

Nogmaals sterkte, ik snap het verdriet, maar uitstellen helpt niemand. Jullie ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Het voorkomen van lijden is het grootste geschenk dat je als baasje aan je hond kunt geven.
Luister vooral naar je verstand, niet naar de wens om je hond zo lang mogelijk bij je te houden.
Ik heb in de loop der jaren geleerd dit soort zaken niet onnodig te rekken omdat ik er niet aan toe was mijn dieren zonder lange lijdensweg te laten gaan.
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je dit topic geopend hebt en de ervaringen van anderen leest, je gaat vast het juiste besluit nemen, heel veel sterkte :hug: .
.
Alle reacties Link kopieren
Heb je Hugo van Duijn, 'zijn we niet te vroeg' gelezen? Dit kun je vinden op internet. Hij is zelf dierenarts en heeft zijn hond ook in moeten laten slapen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend verdrietig.... Ik voel met je mee. Ik heb zelf 2 honden moeten laten inslapen, het is vreselijk en zo ontzettend verdrietig maar wil graag iets met je delen wat je wellicht helpt.

Honden zijn inmiddels zo tam en gefokt dat ze eigenlijk niet meer uit zichzelf gaan. Katten kunnen dit soms nog wel, die zoeken een plekje op en gaan.. Helaas moeten we bij honden helpen.

Helpen, want dat is het. Je bewijst jouw maatje delaatste dienst. Ik voelde me vreselijk, schuldig, een slecht mens, een slecht baasje bij de eerste hond. Maar rationeel wist ik dat het niet meer verder kon. Het hart was zo vergroot dat het tegen de luchtpijp aan begon te drukken.

Bij de tweede keer heeft een gedachte mij erg geholpen.
Als we een puppy nemen, een hond uit t asiel nemen of überhaupt een hond in huis nemen, neem je tegelijkertijd de beslissing: 'ik zal van je houden, je beschermen en voor je zorgen. Ik neem de verantwoordelijkheid om jou het beste te geven dat ik kan'

Toen mijn tweede hond zo ziek werd had hij ook nog heerlijke momenten. Spelen, rennen, knuffelen. Maarhet kostte hem veel moeite, de pijn en vermoeidheid was voelbaar, ookal kwam hij over als een 'blije hond'. Feitelijk gezien deed zijn lijfje pijn, moest zn hart keihard werken en voelde hij zich niet lekker.

De gedachte dat bij het nemen van bovenstaande verantwoordelijkheid en de belofte aan je hond om het beste voor hem voor te hebben (want dat geef je eigenlijk aan een dier, die jou nodig heeft) maakte dat ik wist dat de keuze juist was. Ja hij zou nog vaker kunnen kwispelen, me lief aan kunnen kijken. Maar dit zou samen gaan met aftakeling. Hij zou voor mij gezellig doen, 'okay' overkomen want dat moet in een roedel. Hem verlossen wat de ultieme vorm van liefde die ik hem kon geven.

Lang verhaal maar ik wilde het delen omdat mijn hart zo brak op dat moment en dit mij heeft geholpen.

Ik wil je veel sterkte wensen, ik denk dat het tijd is om jouw maatje de allerlaatste daad van liefde te geven.
Alle reacties Link kopieren
Wat verdrietig.
Wij hebben dit meerdere keren bij de hand gehad (onze laatste 3 honden hebben we moeten laten inslapen, de laatste is nog maar een half jaartje geleden) en ik sluit me helemaal aan bij een groot deel van mijn voorgangers; je bent vaak te laat.
Eerlijk gezegd denk ik dat je al te laat bent op het moment dat je je af gaat vragen of het al het moment is. Wat het tegelijkertijd onmogelijk maakt om 'op tijd' te kunnen kiezen. Het is heel moeilijk, maar zodra je het idee hebt dat je hond pijn heeft (ook al is het maar een deel van de dag) dan is dat denk ik het moment.
Pijn is niet oke, ook niet als dat misschien alleen in de ochtend is.
Het is heel verdrietig, maar het is ergens ook mooi om op deze manier tot op het laatst voor je hond te kunnen zorgen en te mogen beslissen dat ze geen pijn hoeft te lijden.
Maar het is echt niet leuk en heel waardeloos.
Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik zie alle berichtjes en vind het fijn andere ervaringen te lezen. Het lukt me alleen even niet te reageren, het vinden van de juiste woorden gaat wat lastig.

De dierenarts belt vanmiddag terug voor overleg.
conversation = awareness
Alle reacties Link kopieren
Overigens is één huisdier van mij op de röntgenfototafel overleden op t moment dat de dierenarts net was weggelopen om de foto te maken.
Ikzelf was toen op m'n werk, het dier was opgenomen.
Ik heb er nog steeds moeite mee dat ze alleen gestorven is. Alle andere keren was ik erbij (2x laten inslapen, 1x kreeg t dier een insult met dodelijke afloop). Hoe moeilijk ook, erbij kunnen zijn is naar mijn idee voor allen het "fijnst".
Alle reacties Link kopieren
mila65 schreef:
31-08-2021 10:01
Heb je Hugo van Duijn, 'zijn we niet te vroeg' gelezen? Dit kun je vinden op internet. Hij is zelf dierenarts en heeft zijn hond ook in moeten laten slapen.
Goed gezegd.

Heb maand terug mijn kat laten inslapen. Toch fijn dat het zo kan bij de dierenarts en hij de rest van de lijdensweg niet meer hoefde mee te maken.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Miss, ik weet helaas wat het is. :hug:
Onze eerste kat had een hersentumor, vreselijk om mee te maken en ook om de beslissing te moeten maken.

Mijn schoonmoeder heeft helaas te lang gewacht met haar vorige hond, dat wil je echt niet voor je dier.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alles gelezen. Ik voel je verdriet. Ik heb een oudje , bijna 16 , en ik verwacht dat het hier ook niet lang meer gaat duren voordat we voor die beslissing komen te staan. Ik hou zo vreselijk veel van mijn hond , ik moet er niet aan denken hem te missen. Maar ik wil echt als het zo ver is aan zijn belang denken . Alles wat je nu nog doet is alleen uit eigen belang ( even cru gezegd ) en niet in het belang van de hond. Ik hoop echt dat ik tegen die tijd zo sterk ben dat ik alleen aan zijn belang kan denken en niet onnodig lijden ga rekken .
Alle reacties Link kopieren
:hug: Heel veel sterkte TO.

Ik heb mijn liefste vriendinnetje bijna twee jaar geleden in moeten laten slapen. Op een gegeven moment wist ik het gewoon. Ze wilde niet meer eten, niet meer lopen, zag er echt ziekjes uit. In een tijdsbestek van een paar dagen.
Toen de dierenarts 's avonds binnenkwam kwispelde ze nog liefjes, en de dag daarvoor had ze toch opeens nog een stukje gehold buiten.
Mijn hart is echt in duizenden stukjes gebroken, nog steeds. Wat verschrikkelijk is het om die keuze te moeten maken, niet met ze mee te kunnen. Ik mis haar nog elke dag.
Maar het was erger geweest als we echt helemaal tot het naadje waren gegaan en ze echt diep was gaan lijden, denk ik. ik vraag me nog vaak af 'wat als?' maar eerlijk gezegd hadden we het hoogstens een aantal dagen kunnen rekken. En dan was de pijn niet minder geweest nu.

Het is inderdaad vooral voor jezelf dat je de tijd rekt, dat moet je maar goed in je gedachten houden.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Dat is het LaFolie. Je hart breekt in duizenden stukjes.
Bij mij is dat meestal erger in de niet acute situatie, als je wikt en weegt omdat je verstand boven het gevoel moet gaan. Bij oude dieren bekijk je het per keer hoe ernstig de achteruitgang is.
Ik heb trouwens ook een hond verloren aan een miltbloeding tgv kanker wat totaal niet zichtbaar was. Daarvan heb ik na jaren nog steeds verdriet.
Ik houd me meestal voor dat een dier een dier moet kunnen zijn met alles wat daarbij hoort.
mila65 schreef:
31-08-2021 10:01
Heb je Hugo van Duijn, 'zijn we niet te vroeg' gelezen? Dit kun je vinden op internet. Hij is zelf dierenarts en heeft zijn hond ook in moeten laten slapen.
In een topic als deze is het wel netjes alles te lezen, vind ik. Dan wist je dat TO deze al gelezen heeft.
Alle reacties Link kopieren
PogingTwee schreef:
31-08-2021 13:15
In een topic als deze is het wel netjes alles te lezen, vind ik. Dan wist je dat TO deze al gelezen heeft.
Dan had ze de OP moeten aanpassen.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte...ook ik weet hoe moeilijk het is helaas.

Wat ik je nog mee wil geven is deze gedachte: liever laten inslapen op een goeie dag, dan op een slecht moment.

Wat ik bedoel is: die gekke momentjes die ze nog kunnen hebben, de vrolijke kwispel of een blij bekkie - hoe spaarzaam ook. Liever dat ze dat nog mee kunnen maken als 'laatste' moment dan dat je wacht tot ze alléén nog maar negatieve momenten hebben.

Je weet nu al dat er geen genezing is en alleen maar aftakeling. Waarom moeten die diertjes tot het pijnlijkste moment doorleven terwijl wij de mogelijkheid hebben ze te laten sterven op een nog redelijk goed moment.
Hoe gaat het nu, TO?
Ben benieuwd hoe het nu gaat en.of jullie een moment gekozen hebben. En ja, het blijft enorm moeilijk. Jullie blijven achter met het gemis, ik ken het.

Onze hond ging binnen 24 uur van normaal naar ernstig ziek en toen moesten.wij heel acuut beslissen. Voor ons te snel, maar voor haar moest er snel een eind aan komen. Nu anderhalf jaar laten missen we haar nog steeds met momenten.
Veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat TO er (nog) niet aan toe is om hier iets te schrijven. Komt vanzelf wel als ze dat wil. Laat haar maar even. In ieder geval ook heel veel sterkte van mij.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
Alle reacties Link kopieren
Ademloos en met natte ogen je topic gelezen. Ons hondje zou afgelopen week inslapen, maar knapte ineens zo op dat de dierenarts het niet meer nodig vond. Ik heb er geen goed gevoel bij, maar de dierenarts heeft nog goede moed. Sterkte TO! En iedereen bedankt voor de reacties, ze hebben ook mij geholpen.
Alle reacties Link kopieren
We hebben haar vanochtend in laten slapen.
Man en dochter waren erbij en het was heel indrukwekkend.

Ze ligt hier nu in de woonkamer op haar favoriete plek, op haar favoriete dekentje en met haar favoriete speeltjes. Morgen begraven we haar in de tuin, naast onze andere hond.

De kaarsjes branden hier nu en er eerst een onverwachte sfeer: 'het is goed zo'.

Dank jullie wel voor alle feedback, het heeft me echt geholpen.
En voor iedereen die een huisdier af heeft moeten geven: :rose:
conversation = awareness
:hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven