Thuis
alle pijlers
Wat kan ik doen?
woensdag 24 juni 2009 om 13:27
Hallo
Ik zit met een dilemma. Een aantal maanden geleden kwam er iedere dag een poesje met erge honger en dorst bij ons in de tuin. Ik heb haar toen regelmatig wat te eten en te drinken gegeven. Omdat ik het vermoeden had dat ze zwanger was ben ik na een paar dagen naar onze dierenarts gereden om te kijken of ze gechipt was. Helaas niet gechipt maar wel zwanger. Ik heb haar toen aangemeld bij verschillende sites om haar baasje te achterhalen. Naar aanleiding van het berichtje op buurtlink werd ik een paar dagen later gebeld door haar baasje. Ze zei dat ze maar een paar huizen verderop woonde. Stom genoeg heb ik haar toen niet om haar adres gevraagd. Eind goed al goed zou je denken. Maar nee hoor, na een poosje kwam de hoogzwangere weer bij ons in de tuin vragen om eten en drinken. Ze was duidelijk uitgemergeld en alleen dik rondom haar buik door de zwangerschap. Ik heb haar toen maar weer eten en drinken gegeven want ik vond het zo zielig. Ze is inmiddels bevallen en ik voer haar nog steeds bij. Volgens mij zoogt ze nu niet meer want haar tepels zijn weer terug naar een normaal formaat en er blijft eindelijk wat vlees aan haar botten zitten. Nu ben ik bang dat ze binnenkort weer zwanger is want ik heb het vermoeden dat haar baasje haar niet zal laten steriliseren.
Ik ben al bij verschillende huizen in de buurt gaan vragen of het hun kat is, maar overal krijg ik nul op het rekest.
Ik ben erg om het beestje gaan geven en heb daarom het asiel gebeld met de vraag of ik haar mag laten steriliseren ook al is het niet mijn kat. Natuurlijk wist ik diep in mijn hart wel dat je dit niet mag doen, maar je weet maar nooit. De man van het dierenasiel stelde voor om haar een speciaal halsbandje - met daarop mijn telefoonnummer - om te doen zodat de eigenaar contact mij op kon nemen. Dat heb ik gedaan, maar tot op heden nog niets van de eigenaar gehoord.
Het beestje beschouwt ons huis nu ook zo’n beetje als het hare, ze zit ’s ochtends voor de deur en krijgt dan net als onze eigen katten eten. Overdag ben ik bijna niet thuis maar de kinderen wel en dan komt ze ook regelmatig aanlopen en ligt in de tuin. ’s Avonds ligt ze gezellig bij ons op de bank te slapen tot het tijd is om naar bed te gaan. Ze wil ’s nachts niet binnen blijven maar gaat naar buiten. Dan gaat ze onder het afdakje van de schuur in de tuin slapen. Dit ritueel herhaalt zich zo’n beetje iedere dag.
Oké, lang verhaal ik weet het. Nu komt mijn vraag. Wat kan ik doen. De eigenaar neemt geen contact op, niemand claimt haar als ik aan de deur kom vragen of het hun kat is. Ik wil haar laten steriliseren en dan mag ze wat ons betreft bij ons in huis komen wonen maar ik weet dat ik geen rechten op haar heb.
Heeft iemand nog andere ideeën hoe ik dit zou kunnen oplossen?
Bedankt voor het lezen.
Ik zit met een dilemma. Een aantal maanden geleden kwam er iedere dag een poesje met erge honger en dorst bij ons in de tuin. Ik heb haar toen regelmatig wat te eten en te drinken gegeven. Omdat ik het vermoeden had dat ze zwanger was ben ik na een paar dagen naar onze dierenarts gereden om te kijken of ze gechipt was. Helaas niet gechipt maar wel zwanger. Ik heb haar toen aangemeld bij verschillende sites om haar baasje te achterhalen. Naar aanleiding van het berichtje op buurtlink werd ik een paar dagen later gebeld door haar baasje. Ze zei dat ze maar een paar huizen verderop woonde. Stom genoeg heb ik haar toen niet om haar adres gevraagd. Eind goed al goed zou je denken. Maar nee hoor, na een poosje kwam de hoogzwangere weer bij ons in de tuin vragen om eten en drinken. Ze was duidelijk uitgemergeld en alleen dik rondom haar buik door de zwangerschap. Ik heb haar toen maar weer eten en drinken gegeven want ik vond het zo zielig. Ze is inmiddels bevallen en ik voer haar nog steeds bij. Volgens mij zoogt ze nu niet meer want haar tepels zijn weer terug naar een normaal formaat en er blijft eindelijk wat vlees aan haar botten zitten. Nu ben ik bang dat ze binnenkort weer zwanger is want ik heb het vermoeden dat haar baasje haar niet zal laten steriliseren.
Ik ben al bij verschillende huizen in de buurt gaan vragen of het hun kat is, maar overal krijg ik nul op het rekest.
Ik ben erg om het beestje gaan geven en heb daarom het asiel gebeld met de vraag of ik haar mag laten steriliseren ook al is het niet mijn kat. Natuurlijk wist ik diep in mijn hart wel dat je dit niet mag doen, maar je weet maar nooit. De man van het dierenasiel stelde voor om haar een speciaal halsbandje - met daarop mijn telefoonnummer - om te doen zodat de eigenaar contact mij op kon nemen. Dat heb ik gedaan, maar tot op heden nog niets van de eigenaar gehoord.
Het beestje beschouwt ons huis nu ook zo’n beetje als het hare, ze zit ’s ochtends voor de deur en krijgt dan net als onze eigen katten eten. Overdag ben ik bijna niet thuis maar de kinderen wel en dan komt ze ook regelmatig aanlopen en ligt in de tuin. ’s Avonds ligt ze gezellig bij ons op de bank te slapen tot het tijd is om naar bed te gaan. Ze wil ’s nachts niet binnen blijven maar gaat naar buiten. Dan gaat ze onder het afdakje van de schuur in de tuin slapen. Dit ritueel herhaalt zich zo’n beetje iedere dag.
Oké, lang verhaal ik weet het. Nu komt mijn vraag. Wat kan ik doen. De eigenaar neemt geen contact op, niemand claimt haar als ik aan de deur kom vragen of het hun kat is. Ik wil haar laten steriliseren en dan mag ze wat ons betreft bij ons in huis komen wonen maar ik weet dat ik geen rechten op haar heb.
Heeft iemand nog andere ideeën hoe ik dit zou kunnen oplossen?
Bedankt voor het lezen.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
donderdag 25 juni 2009 om 22:45
@tbl1966
Ik snap jouw reactie wel, hoor. Maar je schreef ook dat je eerder contact had gehad met het baasje en dat er niets aan de hand leek te zijn. Wie weet wordt er wel gewoon goed voor haar gezorgd maar laat ze tegenwoordig thuis haar eten staan omdat ze jouw voer toevallig lekkerder vindt?
Waarschijnlijk ben ik iets gekleurd door een ervaring uit mijn jeugd. Wij hadden vroeger thuis een kater en die bleef opeens ook steeds vaker en steeds langer weg. En wij snapten er echt helemaal niets meer van. Hij at ook steeds minder enzo, terwijl het toch echt een goede eter was, dus we maakten ons echt ongerust over het beestje. Toch leek hij wel OK die steeds sporadischer keren dat hij eens langs kwam. Achteraf kwamen we erachter dat er ook een hulpbiedende buurvrouw in het spel was. Zij had geconcludeerd dat de kat zielig was en dat hij vast nooit wat te eten kreeg omdat hij wel eens iets bij haar van tafel pikte (lees: het was een kater met een nogal sterk ontwikkeld roofinstinct en een voorkeur voor al het eetbare wat niet goed voor hem was en wat hij dus bij ons thuis ook niet kreeg). En dus was zij hem zelf maar gaan voeden, versgekookte visjes en dergelijk. Onze kat had dus bij de buurvrouw het kattenwalhalla gevonden en koos uiteindelijk voor lekker in plaats van gezond.
Ik snap jouw reactie wel, hoor. Maar je schreef ook dat je eerder contact had gehad met het baasje en dat er niets aan de hand leek te zijn. Wie weet wordt er wel gewoon goed voor haar gezorgd maar laat ze tegenwoordig thuis haar eten staan omdat ze jouw voer toevallig lekkerder vindt?
Waarschijnlijk ben ik iets gekleurd door een ervaring uit mijn jeugd. Wij hadden vroeger thuis een kater en die bleef opeens ook steeds vaker en steeds langer weg. En wij snapten er echt helemaal niets meer van. Hij at ook steeds minder enzo, terwijl het toch echt een goede eter was, dus we maakten ons echt ongerust over het beestje. Toch leek hij wel OK die steeds sporadischer keren dat hij eens langs kwam. Achteraf kwamen we erachter dat er ook een hulpbiedende buurvrouw in het spel was. Zij had geconcludeerd dat de kat zielig was en dat hij vast nooit wat te eten kreeg omdat hij wel eens iets bij haar van tafel pikte (lees: het was een kater met een nogal sterk ontwikkeld roofinstinct en een voorkeur voor al het eetbare wat niet goed voor hem was en wat hij dus bij ons thuis ook niet kreeg). En dus was zij hem zelf maar gaan voeden, versgekookte visjes en dergelijk. Onze kat had dus bij de buurvrouw het kattenwalhalla gevonden en koos uiteindelijk voor lekker in plaats van gezond.
zondag 28 juni 2009 om 19:33
quote:nummerzoveel schreef op 25 juni 2009 @ 22:45:
@tbl1966
Ik snap jouw reactie wel, hoor. Maar je schreef ook dat je eerder contact had gehad met het baasje en dat er niets aan de hand leek te zijn. Wie weet wordt er wel gewoon goed voor haar gezorgd maar laat ze tegenwoordig thuis haar eten staan omdat ze jouw voer toevallig lekkerder vindt?
Sorry voor de late reactee, ik ben een paar dagen offline geweest.
Het contact met het baasje bestond uit een telefoontje waarin zij mij mededeelde dat ik haar kat op het internet had geplaatst. En ja ze wist dat ze zwanger was, ze had zelfs de moeder van dit katje nog rondlopen. Omdat zij toen reageerde ben ik er vanuit gegaan dat het wel snor zat. Ze is toen ook een tijdje niet bij ons langs geweest. Maar als er een half uitgemergeld katje je tuin in loopt en bij je voor de deur gaat zitten mauwen omdat ze honger heeft dan moet je wel heel hard zijn als je haar niets te eten geeft.
Maar goed, ik heb contact gehad met de eigenaresse en zij wil haar niet laten steriliseren, ik heb aangeboden om de kosten op me te nemen als het voor haar te duur is, maar dat wil ze niet want - let op - ze vindt nestjes met jonge kittens zo leuk . Op mijn vraag / opmerking dat dit niet zo goed is voor het moederpoesje en of er al niet genoeg katten op de wereld zijn, kon ik van haar deur optiefen. Ja, zo zei ze het letterlijk.
Ik weet het nu niet meer, ik denk er over om opnieuw de dierenbescherming te bellen. Maar als ze niet wil meewerken houdt het op.
Ze had van de week een soepoog, dat heb ik helemaal verzorgd en dat is weer genezen.
Wat is wijsheid, laat ik haar steriliseren en ben ik bereid om een lading bagger over me heen te krijgen of laat ik dit beestje kreperen?
Ik ben er erg verdrietig over, poesje komt nog steeds bij ons in de tuin vragen om eten en ligt nog steeds 's avonds bij ons op de bank te slapen.
@tbl1966
Ik snap jouw reactie wel, hoor. Maar je schreef ook dat je eerder contact had gehad met het baasje en dat er niets aan de hand leek te zijn. Wie weet wordt er wel gewoon goed voor haar gezorgd maar laat ze tegenwoordig thuis haar eten staan omdat ze jouw voer toevallig lekkerder vindt?
Sorry voor de late reactee, ik ben een paar dagen offline geweest.
Het contact met het baasje bestond uit een telefoontje waarin zij mij mededeelde dat ik haar kat op het internet had geplaatst. En ja ze wist dat ze zwanger was, ze had zelfs de moeder van dit katje nog rondlopen. Omdat zij toen reageerde ben ik er vanuit gegaan dat het wel snor zat. Ze is toen ook een tijdje niet bij ons langs geweest. Maar als er een half uitgemergeld katje je tuin in loopt en bij je voor de deur gaat zitten mauwen omdat ze honger heeft dan moet je wel heel hard zijn als je haar niets te eten geeft.
Maar goed, ik heb contact gehad met de eigenaresse en zij wil haar niet laten steriliseren, ik heb aangeboden om de kosten op me te nemen als het voor haar te duur is, maar dat wil ze niet want - let op - ze vindt nestjes met jonge kittens zo leuk . Op mijn vraag / opmerking dat dit niet zo goed is voor het moederpoesje en of er al niet genoeg katten op de wereld zijn, kon ik van haar deur optiefen. Ja, zo zei ze het letterlijk.
Ik weet het nu niet meer, ik denk er over om opnieuw de dierenbescherming te bellen. Maar als ze niet wil meewerken houdt het op.
Ze had van de week een soepoog, dat heb ik helemaal verzorgd en dat is weer genezen.
Wat is wijsheid, laat ik haar steriliseren en ben ik bereid om een lading bagger over me heen te krijgen of laat ik dit beestje kreperen?
Ik ben er erg verdrietig over, poesje komt nog steeds bij ons in de tuin vragen om eten en ligt nog steeds 's avonds bij ons op de bank te slapen.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
zondag 28 juni 2009 om 22:05
Een van onze katten *we hebben er 4* en die is ook superdun...we proberen alles om haar dik te krijgen...om maar even aan te gaan dat sommige katten niet dik te krijgen zijn (ze krijgt speciale voeding van hills, ik geef haar met regelmaat iets vettigs, het maakt niet uit) daarnaast hebben we een kat die zoooo zielig kan miauwen, dat je vermoedt dat ze al daaaaaaagen niet meer heeft gegeven en heeel zielig kan zijn...ik bedoel hiermee te zeggen....schijn kan bedriegen...toen er bij ons een kat was aan komen lopen, hebben we het dierenasiels op de hoogte gesteld en die heeft de kat (terwijl die bij ons was) gelijk laten steriliseren en we kregen haar direct mee...de daaropvolgende twee weken was zo officieel niet van ons, maar na twee weken was ze officieel van ons....(we hadden haar ook overal op internet gezet; dierenambulances, dierenasiels, marktplaats en een paar anderen)
kun je dat zo ook niet regelen?
kun je dat zo ook niet regelen?
maandag 29 juni 2009 om 19:50
@tbl1966
Alhoewel ik mij jouw verontwaardiging goed kan voorstellen, kan ik mij de reactie van de eigenaresse ook wel voorstellen. Het is haar kat en dus haar keuze om het beestje wel of niet te laten steriliseren. Alhoewel wij tegenwoordig vinden dat katten beter gesteriliseerd kunnen worden omdat er al zoveel katten zijn, was het nog niet zo lang geleden heel normaal dat de natuur haar gang ging en katten nestjes kregen. Dus tsja, wie ben jij om je daarmee te bemoeien? Dat is inderdaad de keuze van de eigenaar. Als mijn kat een nestje zou krijgen, dan zou ik ook niet wensen dat er iemand aan mijn deur zou komen om me de les te lezen over hoe onverantwoord dat wel niet zou zijn.
Alhoewel ik mij jouw verontwaardiging goed kan voorstellen, kan ik mij de reactie van de eigenaresse ook wel voorstellen. Het is haar kat en dus haar keuze om het beestje wel of niet te laten steriliseren. Alhoewel wij tegenwoordig vinden dat katten beter gesteriliseerd kunnen worden omdat er al zoveel katten zijn, was het nog niet zo lang geleden heel normaal dat de natuur haar gang ging en katten nestjes kregen. Dus tsja, wie ben jij om je daarmee te bemoeien? Dat is inderdaad de keuze van de eigenaar. Als mijn kat een nestje zou krijgen, dan zou ik ook niet wensen dat er iemand aan mijn deur zou komen om me de les te lezen over hoe onverantwoord dat wel niet zou zijn.
dinsdag 7 juli 2009 om 16:19
Hoi, hier een kleine update. Buurvrouw is bij mij langs geweest om sorry te zeggen dat ze zo tegen me uitgevallen was. Ze wil haar nog steeds niet laten steriliseren, daar moet ik me helaas bij neerleggen. 't Poesje is nog wel bijna constant bij ons in de tuin of huiskamer. Ik ga van de week maar eens met een grote bos bloemen langs om te vragen of ik haar alsjeblieft mag adopteren.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
woensdag 28 oktober 2009 om 15:34
Ik zie nu pas de vraag van Spekkoekje. Ik ben bij de buurvrouw langs geweest. Helaas vond ze het in 1e instantie niet goed. Ze vond het zo'n lief katje etc. etc. Met haar afgesproken dat ik haar i.e.g. geen eten meer geef of zo. De kittens zijn idd allemaal weg.
Maar ja, mevrouw was eigenwijs en bleef toch bij ons langskomen ondanks dat ze geen eten van ons kreeg. Al snel vermagerde ze weer. Ik heb haar toen opgepakt en ben naar de buurvrouw gegaan om toch nog een keer te praten of ik haar mocht adopteren. Gelukkig mocht het. Ze woont dus nu bij ons en ik heb haar gelijk laten steriliseren toen ze weer een beetje op gewicht was.
Het is een lief beestje en ze is erg opgeknapt. Haar vacht is nu zacht en wollig. 's avonds ligt ze lekker naast mij op de bank te slapen. Ze voelt zich erg bij ons thuis.
Maar ja, mevrouw was eigenwijs en bleef toch bij ons langskomen ondanks dat ze geen eten van ons kreeg. Al snel vermagerde ze weer. Ik heb haar toen opgepakt en ben naar de buurvrouw gegaan om toch nog een keer te praten of ik haar mocht adopteren. Gelukkig mocht het. Ze woont dus nu bij ons en ik heb haar gelijk laten steriliseren toen ze weer een beetje op gewicht was.
Het is een lief beestje en ze is erg opgeknapt. Haar vacht is nu zacht en wollig. 's avonds ligt ze lekker naast mij op de bank te slapen. Ze voelt zich erg bij ons thuis.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
vrijdag 30 oktober 2009 om 21:38
