Thuis
alle pijlers
Zoektocht naar woonruimte, ervaringen delen
zaterdag 13 juli 2024 om 10:31
Laten we ervaringen delen, in de zoektocht naar woonruimte.
Ik ben zelf op zoek naar een huurwoning, omdat ik voor koop niet in aanmerking kom.
Waar ik tegenaan loop, is dat mijn inkomen erg wisselend is. Ik werk als freelancer en zit nog deels in de Ziektewet.
Het is vaak een 'harde eis' dat je een vast contract hebt, daardoor kom ik niet verder.
Vorige week heb ik een bezichtiging gehad, ik was 1 van de 300 die gereageerd hadden (!!)
Het is helaas niks geworden omdat ik geen vast contract heb, veel vanuit huis werk en dat kost te veel qua elektra.
Wie schrijft mee?
Ik ben zelf op zoek naar een huurwoning, omdat ik voor koop niet in aanmerking kom.
Waar ik tegenaan loop, is dat mijn inkomen erg wisselend is. Ik werk als freelancer en zit nog deels in de Ziektewet.
Het is vaak een 'harde eis' dat je een vast contract hebt, daardoor kom ik niet verder.
Vorige week heb ik een bezichtiging gehad, ik was 1 van de 300 die gereageerd hadden (!!)
Het is helaas niks geworden omdat ik geen vast contract heb, veel vanuit huis werk en dat kost te veel qua elektra.
Wie schrijft mee?
vrijdag 26 juli 2024 om 19:10
Een buurthuis wilde ik ook noemen. Het lijkt me heel belangrijk dat je inderdaad een plan gaat maken, voor het verhuizen zelf én voor de periode daarna. Zorg dat je voor de verhuizing al weet waar een fijn buurthuis zit (en andere opties, bijv. een hobbyvereniging), wat de mogelijkheden daar zijn en dat je jezelf ertoe zet om daar meteen naartoe te gaan. Het gaat niet om je meteen als in een warm bad te voelen, het gaat om contact, gezelschap, niet alleen zijn.
maandag 29 juli 2024 om 10:37
Dapper! Ik denk echt dat je de goede keuze maakt. Hoe fijn die community ook nu lijkt, het is uitstellen van het onvermijdbare (op straat staan) en om binnen een jaar een huis te vinden is echt bijna niet te doen zonder vast en goed salaris, laat staan een huis dichtbij de juiste voorzieningen. Je kan altijd verder kijken naar een ander huis vanaf daar, maar dat kun je dan in alle rust doen en dan kan je heel veel meer noten op je zang hebben want dan zit je niet op een schopstoel.
maandag 29 juli 2024 om 14:35
Bedankt allemaal! Ja, ik ga wel een goed plan de campagne maken, want ik ken mezelf maar al te goed... Ik ben echt een gezelschapsdier, die er graag op uit gaat.
Ik hoop maar dat mensen ook bereid zijn bij mij langs te komen.
Verder komt er ontzettend veel bij kijken, nieuwe meubels kopen e.d. Ik heb veel moeten achterlaten bij mijn ex. Was ook ontzettend vervuild en beschadigd, heel confronterend om mijn spullen daar op te halen.
Ik ben wel echt dankbaar dat ik naar mijn intuïtie heb geluisterd en op het juiste moment daar weg bent, want sinds mijn vertrek zijn dingen pas echt goed uit de hand gelopen...
Nog steeds dubbele gevoelens over mijn keuze, maar als ik het niet zou doen, is het alleen maar uitstel van wat onvermijdelijk is.
Wel zal ik de mensen uit de community erg gaan missen.
Ik hoop maar dat mensen ook bereid zijn bij mij langs te komen.
Verder komt er ontzettend veel bij kijken, nieuwe meubels kopen e.d. Ik heb veel moeten achterlaten bij mijn ex. Was ook ontzettend vervuild en beschadigd, heel confronterend om mijn spullen daar op te halen.
Ik ben wel echt dankbaar dat ik naar mijn intuïtie heb geluisterd en op het juiste moment daar weg bent, want sinds mijn vertrek zijn dingen pas echt goed uit de hand gelopen...
Nog steeds dubbele gevoelens over mijn keuze, maar als ik het niet zou doen, is het alleen maar uitstel van wat onvermijdelijk is.
Wel zal ik de mensen uit de community erg gaan missen.
dinsdag 30 juli 2024 om 15:16
Het klinkt echt alsof het een goede keuze is, hoe spannend ook. De stress van de verplichtingen van zo'n groep lijkt me ook niet fijn. Nu kun je weer echt gaan bouwen.
Als ik jou was zou ik me op Facebook aanmelden bij een weggeefhoek voor je nieuwe woonplaats. Daar kun je reageren op dingen die worden aangeboden, maar je kunt ook een kort berichtje plaatsen waarin je aangeeft dat je opnieuw gaat beginnen en dan een lijstje met wat je nodig hebt en vragen of iemand je aan iets kan helpen.
En mensen leren kennen kan wellicht via NMLK, daar kun je laagdrempelig aanhaken bij iets wat je leuk lijkt en iedereen is er op nieuwe mensen te leren kennen.
Als ik jou was zou ik me op Facebook aanmelden bij een weggeefhoek voor je nieuwe woonplaats. Daar kun je reageren op dingen die worden aangeboden, maar je kunt ook een kort berichtje plaatsen waarin je aangeeft dat je opnieuw gaat beginnen en dan een lijstje met wat je nodig hebt en vragen of iemand je aan iets kan helpen.
En mensen leren kennen kan wellicht via NMLK, daar kun je laagdrempelig aanhaken bij iets wat je leuk lijkt en iedereen is er op nieuwe mensen te leren kennen.
woensdag 31 juli 2024 om 08:06
woensdag 31 juli 2024 om 15:22
Dat community gebeuren lijkt me meer kwaad dan goed doen voor je. Sektarische trekjes zoals je het zelf zegt. Met allerlei rituelen. Je ziel en zaligheid elke dag op tafel leggen. Je mag je daar niet inschrijven. En ga maar door. Lijkt te gaan om indoctrinatie. Beetje bij beetje. Totdat je die indoctrinatie zelf hebt overgenomen. Ik zie alleen maar (fel) rode vlaggen. Ik zou hier weggaan.
Het lijkt me dat je alleen in aanmerking kunt komen voor een sociale huurwoning dus zou me daarop richten. Misschien dat er nog regio's buiten de randstad zijn waar de verdeling d.m.v. loting gaat dus meer kans. Ondertussen kun je in de regio van je voorkeur gewoon ingeschreven staan en wie weet
Het lijkt me dat je alleen in aanmerking kunt komen voor een sociale huurwoning dus zou me daarop richten. Misschien dat er nog regio's buiten de randstad zijn waar de verdeling d.m.v. loting gaat dus meer kans. Ondertussen kun je in de regio van je voorkeur gewoon ingeschreven staan en wie weet
woensdag 7 augustus 2024 om 21:50
vrijdag 9 augustus 2024 om 14:29
Terugvalpreventieplan maken. Ik zie trouwens zelf heel weinig verschil in je berichten van nu en paar weken geleden (toen had je het ook nog steeds over suïcidaliteit bijv), ik heb eerder het idee dat het er gewoon altijd is, alleen soms een dag wat minder en als het dan weer wat meer is dan breng jij dat alsof het iets nieuws is. Naar mijn idee dan hoor, van hoe ik je de afgelopen jaren (en dan met name het laatse jaar) lees.
vrijdag 9 augustus 2024 om 15:05
Ja, klopt, ik heb ook het label van chronisch suicidaal..S-Groot schreef: ↑09-08-2024 14:29Terugvalpreventieplan maken. Ik zie trouwens zelf heel weinig verschil in je berichten van nu en paar weken geleden (toen had je het ook nog steeds over suïcidaliteit bijv), ik heb eerder het idee dat het er gewoon altijd is, alleen soms een dag wat minder en als het dan weer wat meer is dan breng jij dat alsof het iets nieuws is. Naar mijn idee dan hoor, van hoe ik je de afgelopen jaren (en dan met name het laatse jaar) lees.
Het ging wel een aantal weken heel goed, amper gedachten meer en vol op het leven gericht.
Het komt wel steeds terug als de spanning toeneemt .
vrijdag 9 augustus 2024 om 15:18
Volgens mij was dat een stuk minder lang dat jij nu denkt (als het überhaupt al zo was): ik heb hier echt bijna elke week wel posts van je voorbij zien komen dat je het zo zwaar had (en niet vol op het leven gericht was). Mogelijk dat je daarnaast nog energie had om te vluchten in doen alsof het er niet was allemaal. Vluchten in de 'commune' maar vooral ook in je werk (tussen de paniekaanvallen door). En dat je die energie nu niet meer hebt en juist nú meer op het (echte) leven gericht bent (de stappen die je gaat zetten en wat daar allemaal voor nodig is) en dat daardoor de spanning meer oploopt en je manier van vluchten/coping niet meer werkt.
Ik heb eerder het idee dat je er beter aan zou doen om te stoppen met vluchten (ik zie je al tien jaar telkens weer vluchten) en juist te werken aan acceptatie. Accepteren dat je je voorlopig nog zo rot zult voelen en daar doorheen moet, het er moet laten zijn. En dat er door die acceptatie dan misschien juist wat meer rust komt en dan mogelijk in therapie nog winst te behalen valt. Maar dat is een flinke opgave, die acceptatie en echt stoppen met vluchten.
maandag 12 augustus 2024 om 11:56
Nou, ik voel me echt niet elke dag rot.
Op sommige dagen kan ik genieten van kleine dingen.
Ik zie wel verbetering, mensen in mijn omgeving merken het ook op.
Ik ben X kilo aangekomen, ik raak veel minder vaak in crisis. Gedachten zijn nog wel zwart, maar het helpt enorm om het te delen en met veel humor in het juiste perspectief te plaatsen.
Die paniekaanvallen zijn ook weg, ik reis nu veel met het OV en dat gaat goe.d Alleen voel ik me wel oververmoeid,..
Die stress moet niet te lang meer duren.
Het breekt me op.
Op sommige dagen kan ik genieten van kleine dingen.
Ik zie wel verbetering, mensen in mijn omgeving merken het ook op.
Ik ben X kilo aangekomen, ik raak veel minder vaak in crisis. Gedachten zijn nog wel zwart, maar het helpt enorm om het te delen en met veel humor in het juiste perspectief te plaatsen.
Die paniekaanvallen zijn ook weg, ik reis nu veel met het OV en dat gaat goe.d Alleen voel ik me wel oververmoeid,..
Die stress moet niet te lang meer duren.
Het breekt me op.
maandag 12 augustus 2024 om 11:58
Over die therapie gesproken. Ik sta nergens meer op een wachtlijst, maar de therapie die ik had voorgesteld is ACT. Maar dat is alweer meer dan een jaar geleden, daar is helaas niks meer gedaan.
Die acceptatie is wel het sleutelwoord, dat weet ik uit ervaring.
Accepteren dat ik altijd wel een wat sombere inslag zal hebben en gevoeligheid voor depressie, eetstoornis etc. Als je er maar mee kunt leven, en de positieve eigenschappen in jezelf kunt aanboren .
Die acceptatie is wel het sleutelwoord, dat weet ik uit ervaring.
Accepteren dat ik altijd wel een wat sombere inslag zal hebben en gevoeligheid voor depressie, eetstoornis etc. Als je er maar mee kunt leven, en de positieve eigenschappen in jezelf kunt aanboren .
maandag 12 augustus 2024 om 12:03
maandag 12 augustus 2024 om 13:45
Wat een smerige verwijten weer, aan mijn adres.
Makkelijk he?
Ik heb hier gewoon geen woorden voor.
Ik ben uiteindelijk uit het hele ggz-systeem gekieperd, al mijn diagnoses waren in 1x geschrapt, mijn medicatie is stopgezet en hulp is nu een contra-indicatie vanwege de 'iatrogene schade' die ik heb opgelopen.
Oftewel: schade door medisch handelen.
Oftewel: trauma door opsluiting in de isoleer.
Daar mag ik eerst wel voor in behandeling.
maandag 12 augustus 2024 om 14:10
Ik denk dat het niet zo hard bedoeld is als het bij jou binnenkomt ravena. Het is een opvallend iets dat je op heel veel plekken aan de bel trekt maar geen initiatief meer neemt als je niets terughoort of als het ingewikkeld wordt. Het zou natuurlijk fijn zijn als dingen makkelijk verlopen en iedereen zijn taken oppakt maar soms moet je gewoon achter zaken aan. Daar vallen mensen over, dat je het vanaf dat punt met regelmaat laat liggen. Heb je een vriend(in) die je kan helpen je hulpvragen te stellen? Want ik heb het idee dat het daar juist fout gaat, afgaand op de regelmaat waarmee jij wordt geweigerd of weggestuurd. Je doet me denken aan enkele van mijn clienten die ook niet goed heel separaat die ene vraag kunnen stellen maar zoveel info geven die niet voor mij bestemd is, dat ik ook geneigd ben te zeggen dat dat elders moet. Vaak met wat hulp krijgen we het dan wel duidelijk.
maandag 12 augustus 2024 om 14:36
Ravena, wat er vroeger is gebeurd, daar heb je geen invloed meer op. Het gaat nu om het hier en nu.Ravena schreef: ↑12-08-2024 13:45Wat een smerige verwijten weer, aan mijn adres.
Makkelijk he?
Ik heb hier gewoon geen woorden voor.
Ik ben uiteindelijk uit het hele ggz-systeem gekieperd, al mijn diagnoses waren in 1x geschrapt, mijn medicatie is stopgezet en hulp is nu een contra-indicatie vanwege de 'iatrogene schade' die ik heb opgelopen.
Oftewel: schade door medisch handelen.
Oftewel: trauma door opsluiting in de isoleer.
Daar mag ik eerst wel voor in behandeling.
Je stond op een de wachtlijst voor ACT of dit heb je voorgesteld en je geeft aan dat daar al een jaar niks mee gedaan is.
Hier ben je zelf verantwoordelijk voor, als jij niks meer hoort dan zul je zelf aan de bel moeten trekken.
Je hebt idd veel stappen gemaakt maar zit nog steeds zonder hulp terwijl die wel echt heel erg nodig is. Bel je huisarts en vraag of je moeder mee kan. Je kan dan wel niet bij je ouders wonen maar wellicht dat zij dit wel voor je kunnen doen. Leg damen met je ouders uit wat er aan de hand is, dat je echt dringend hulp nodig hebt en laat je niet afschepen. Ieder mens met een hulpvraag moeten ze helpen. Laat je ouders je helpen je verhaal goed te doen en je hulpvraag goed te formuleren zodat er nu ook hulp gestart kan worden.
maandag 12 augustus 2024 om 14:41
Aanvullende tip, blijf dan ook even met die hulpvraag bezig. Ook al komen er 10 bij. Richt je even daarop. Want je veroorzaakt ruis door telkens nieuwe of andere vragen neer te leggen. Start met iets, en daar komt later vanzelf ruimte voor andere dingen.Nanouk schreef: ↑12-08-2024 14:36Ravena, wat er vroeger is gebeurd, daar heb je geen invloed meer op. Het gaat nu om het hier en nu.
Je stond op een de wachtlijst voor ACT of dit heb je voorgesteld en je geeft aan dat daar al een jaar niks mee gedaan is.
Hier ben je zelf verantwoordelijk voor, als jij niks meer hoort dan zul je zelf aan de bel moeten trekken.
Je hebt idd veel stappen gemaakt maar zit nog steeds zonder hulp terwijl die wel echt heel erg nodig is. Bel je huisarts en vraag of je moeder mee kan. Je kan dan wel niet bij je ouders wonen maar wellicht dat zij dit wel voor je kunnen doen. Leg damen met je ouders uit wat er aan de hand is, dat je echt dringend hulp nodig hebt en laat je niet afschepen. Ieder mens met een hulpvraag moeten ze helpen. Laat je ouders je helpen je verhaal goed te doen en je hulpvraag goed te formuleren zodat er nu ook hulp gestart kan worden.
dinsdag 13 augustus 2024 om 09:51
Dank jullie wel, ik waardeer het wel dat jullie steeds meedenken.
Mijn ouders ontmoedigen mij juist om opnieuw hulp te zoeken.
Ze zijn zelf vorig jaar tijdens dwangopnames meerdere keren buitenspel gezet. Uiteindelijk zijn ze mede daardoor allebei burn out geraakt, omdat er zoveel met mij gebeurde waar zij niet achter konden staan. Denk aan opsluiten in de isoleercel voor meerdere dagen.
Die instelling is nu ook in opspraak geraakt, het is breed uitgemeten in de media.
Maar goed, dat was even een zijspoor.
In mijn medisch dossier staan nu ook termen als ´iatrogene schade´. En dat al mijn diagnoses geschrapt zijn. Eigenlijk te belachelijk voor woorden, hoe kun je in een klap genezen zijn van ADHD, anorexia, persoonlijkheidsproblematiek en trauma?
I wish!
Maar goed, als ik ga verhuizen, heb ik een andere huisarts die er hopelijk met een frisse blik naar wil kijken.
Ik denk inderdaad dat ik niet zo goed een hulpvraag kan formuleren, en alles bij 1 persoon drop. Die vervolgens mij doorverwijst naar nog weer meer zorgverleners, waardoor ik ontmoedigd raak.
Aan de andere kant; er speelt ook gewoon heel veel, en mijn situatie verandert ook steeds. Dus de hulpvraag dan ook.. Ik had zelf eigenlijk als eerste bedacht om een case-manager te zoeken, die mij helpt om het overzicht te krijgen over alles wat er speelt. En de weg in het complexe en versplinterde zorglandschap te vinden. Maar ik weet niet of zoiets bestaat.
Bij deze introduceer ik de functie zelf!
Mijn ouders ontmoedigen mij juist om opnieuw hulp te zoeken.
Ze zijn zelf vorig jaar tijdens dwangopnames meerdere keren buitenspel gezet. Uiteindelijk zijn ze mede daardoor allebei burn out geraakt, omdat er zoveel met mij gebeurde waar zij niet achter konden staan. Denk aan opsluiten in de isoleercel voor meerdere dagen.
Die instelling is nu ook in opspraak geraakt, het is breed uitgemeten in de media.
Maar goed, dat was even een zijspoor.
In mijn medisch dossier staan nu ook termen als ´iatrogene schade´. En dat al mijn diagnoses geschrapt zijn. Eigenlijk te belachelijk voor woorden, hoe kun je in een klap genezen zijn van ADHD, anorexia, persoonlijkheidsproblematiek en trauma?
I wish!
Maar goed, als ik ga verhuizen, heb ik een andere huisarts die er hopelijk met een frisse blik naar wil kijken.
Ik denk inderdaad dat ik niet zo goed een hulpvraag kan formuleren, en alles bij 1 persoon drop. Die vervolgens mij doorverwijst naar nog weer meer zorgverleners, waardoor ik ontmoedigd raak.
Aan de andere kant; er speelt ook gewoon heel veel, en mijn situatie verandert ook steeds. Dus de hulpvraag dan ook.. Ik had zelf eigenlijk als eerste bedacht om een case-manager te zoeken, die mij helpt om het overzicht te krijgen over alles wat er speelt. En de weg in het complexe en versplinterde zorglandschap te vinden. Maar ik weet niet of zoiets bestaat.
Bij deze introduceer ik de functie zelf!
dinsdag 13 augustus 2024 om 10:00
Er speelt veel, de hulpvraag verandert, maar je kunt niet alles tegelijk aanpakken. De hulpvraag verandert denk ik niet, hij wordt uitgebreid. Probeer met 1 ding te beginnen en niet steeds de hulpvraag te wijzigen als iets anders voor jou ineens naar de voorgrond komt. Soms helpt het om het stukje voor stukje aan te pakken. Als je met a begint, heeft dat ook invloed op b,c,d,e en f. Door A dan niet af te maken maar met c of x verder te willen, wordt de situatie alleen maar onoverzichtelijker en rond je niks af. Maar.... Ik heb het idee dat jij het graag op jouw manier wil doen. En dat mag. Maar bedenk je wel dat van een afstandje het overzicht zien soms makkelijker is en het dus kan helpen eens iemand anders te volgen ipv zelf een route te bepalen in een onoverzichtelijk bos.Ravena schreef: ↑13-08-2024 09:51Dank jullie wel, ik waardeer het wel dat jullie steeds meedenken.
Mijn ouders ontmoedigen mij juist om opnieuw hulp te zoeken.
Ze zijn zelf vorig jaar tijdens dwangopnames meerdere keren buitenspel gezet. Uiteindelijk zijn ze mede daardoor allebei burn out geraakt, omdat er zoveel met mij gebeurde waar zij niet achter konden staan. Denk aan opsluiten in de isoleercel voor meerdere dagen.
Die instelling is nu ook in opspraak geraakt, het is breed uitgemeten in de media.
Maar goed, dat was even een zijspoor.
In mijn medisch dossier staan nu ook termen als ´iatrogene schade´. En dat al mijn diagnoses geschrapt zijn. Eigenlijk te belachelijk voor woorden, hoe kun je in een klap genezen zijn van ADHD, anorexia, persoonlijkheidsproblematiek en trauma?
I wish!
Maar goed, als ik ga verhuizen, heb ik een andere huisarts die er hopelijk met een frisse blik naar wil kijken.
Ik denk inderdaad dat ik niet zo goed een hulpvraag kan formuleren, en alles bij 1 persoon drop. Die vervolgens mij doorverwijst naar nog weer meer zorgverleners, waardoor ik ontmoedigd raak.
Aan de andere kant; er speelt ook gewoon heel veel, en mijn situatie verandert ook steeds. Dus de hulpvraag dan ook.. Ik had zelf eigenlijk als eerste bedacht om een case-manager te zoeken, die mij helpt om het overzicht te krijgen over alles wat er speelt. En de weg in het complexe en versplinterde zorglandschap te vinden. Maar ik weet niet of zoiets bestaat.
Bij deze introduceer ik de functie zelf!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
