Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
loisnvt schreef:
28-06-2019 19:58
Hoe lang hebben jij en minnaar nu een ‘relatie’ Ondersteboven?

Ik begrijp heel goed dat je op een gegeven moment op een punt komt dat je fantaseert om eventueel samen verder te gaan, maar ik denk dat velen zich niet realiseren wat een gigantische impact dit heeft. Het lijkt allemaal zo mooi als je samen in die bubbel leeft, maar dan voel je nog niet de pijn van de harde waarheid, de realiteit. Je gezin en kinderen pijn doen, het schuldgevoel wat loskomt en wat je absoluut niet van tevoren kunt bedenken of voelen, alleen als het moment daar is. Het loskomen van je oude gezin kan soms een proces van jaren zijn, vandaar dat het ook niet slim is meteen bij die ander in te trekken.

Zie Suzanne Rethans. De grootse en meeslepende liefde waar ze man voor verliet en ook haar kinderen diep voor kwetste, was snel over toen ze introk bij zoolmaat Buwalda.
En nu - 7 jaar, een vette depressie en drie nieuwe liefdes later-, is ze nog steeds het puin van haar scheiding aan het ruimen.
(Haar column staat tegenwoordig in Saar. Denk dat ze het bij Jan zat waren, dat ze er nog steeds mee bezig is en erover schrijft. Ik ben zelf het ramptoerisme nog niet beu, dus ben blij dat we nog steeds mee kunnen lezen met haar leven. )
.
Alle reacties Link kopieren
Maar ondersteboven heb je zelf dan wel een berichtje gestuurd?
Soumis schreef:
30-06-2019 07:07
Maar ondersteboven heb je zelf dan wel een berichtje gestuurd?
Ja. Nadat ik uit zijn bed ben gestapt en op mijn werk aangekomen, heb ik ergens halverwege de dag een berichtje gestuurd. Dat ik had genoten.

Stilte.

In de eerste maanden gingen er 100 berichtjes over en weer, belden we minstens 2x per dag... en dat is nu ineens zo veel minder geworden. Het hoort er bij, maar het is nog steeds wennen. Soms mis ik hoe het was...
Alle reacties Link kopieren
Ok dan snap ik het. Zou ik ook moeilijk vinden.
Wel goed dat je het dan zo laat en niet wanhopige berichten gaat sturen, dat is altijd het risico bij dit gevoel.

Je zou wel als je hem ziet/spreekt aan kunnen geven dat je het prettig zou vinden als hij wel wat van zich laat horen de dag zelf of waar je behoefte ook ligt.
Jij gaf volgens mij aan dat jullie wel meer delen dan seks, maar kan me voorstellen dat dit voelt alsof het wel echt alleen om de seks draait.
Alle reacties Link kopieren
Moest heel even teruglezen, maar lees dat hij alleen is.

Dus hetgeen wat Orange aandraagt over mentaal weer terugkomen in de thuissituatie is voor hem niet van toepassing. Hij heeft alle vrijheid en ik zie eigenlijk niet in waarom het dan stil moet zijn en hij niks van zich laat horen. Of heb jij iets aan gegeven dat je dan weer moet schakelen naar huis? En dat hij daar rekening mee houdt?
Soumis schreef:
30-06-2019 07:28
Ok dan snap ik het. Zou ik ook moeilijk vinden.
Wel goed dat je het dan zo laat en niet wanhopige berichten gaat sturen, dat is altijd het risico bij dit gevoel.

Je zou wel als je hem ziet/spreekt aan kunnen geven dat je het prettig zou vinden als hij wel wat van zich laat horen de dag zelf of waar je behoefte ook ligt.
Jij gaf volgens mij aan dat jullie wel meer delen dan seks, maar kan me voorstellen dat dit voelt alsof het wel echt alleen om de seks draait.

Ik denk dat dit wel herkenbaar is bij veel minnaressen, the day after. Niet dat mijn minnaar stil is nadat hij bij mij de deur uit is, maar de berichten zijn wel anders, iets afstandelijker. Ik denk dat dit ook gewoon het verschil is tussen man/vrouw.

Ik zou het hem niet gaan opleggen, want dit zou hij dan toch niet lang volhouden en daarnaast, dan is het alsnog een verplichting ipv daadwerkelijk gevoel. Inmiddels heb ik geleerd dat ook ik wat gas terug neem qua berichten als hij wat stiller is en trek ik het mij ook niet persoonlijk meer aan. Stomme is dat ik dan op een gegeven moment van hem de vraag krijg of er iets is, omdat ik zo stil ben ;-)

Maar helemaal niks horen lijkt mij ook niet fijn hoor, dat is weer het andere uiterste natuurlijk.
Soumis, ja zo voelt het dan wel even. Ik weet dat het niet zo is, want we hebben ook wel leuke dates waarbij we uren op een terras zitten te knuffelen. Of na werktijd samen koken, eten en dan ga ik weer naar huis. Hele fijne momenten zijn dat. Vol aandacht, liefde en gezelligheid. De helft van de tijd draait het ook helemaal niet uit op seks.

Hij geeft wel aan dat ik soms te dichtbij kom. En dan neemt hij afstand. De laatste twee weken neemt hij sowieso meet afstand om zijn en mijn hoofd helder te houden. Hij moet de eerste stappen zetten van een scheiding en ik moet bedenken wat ik met mijn gezin wil. Daar moeten we allebei onze aandacht op richten, met een helder hoofd.
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 30-06-2019 08:15
32.88% gewijzigd
Dat zou ik een moeilijke vinden! Kan je niet gewoon nu eens vragen waarom hij zo stilletjes is?
Dat herken ik dan weer niet. Ik begin te denken dat hoewel M de mannelijkste man is die ik ooit ontmoette hij wel heel erg vrouwelijk minnaarsgedrag (of bij uitbreiding dategedrag) vertoont.😁
Dat antwoord weet ik dus. Afstand. Ruimte. Helder hoofd.

Maar toch is en blijft het pijnlijk dat je je in de avond en nacht een godin voelt en de volgende dag nog net geen hoer :whut:
Oliviaaaaaa die van jou klinkt idd goed! Ik schrijf pas sinds kort mee, wat is jouw verhaal in een notendop? Hoe lang en wie en wat en thuis enzo?
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven19 schreef:
30-06-2019 08:17
Dat antwoord weet ik dus. Afstand. Ruimte. Helder hoofd.
Maar waarom wil hij dat? Hij is alleen, dus een helder hoofd en ruimte voor thuis hoeft hij niet te hebben.
Of wil hij zich niet verliezen in jou omdat jij wel een partner hebt? Dan is het eigenlijk wel heel goed en realistisch van hem, hij beseft zich waarschijnlijk dat dit is wat het is, omdat jij niet volledig kiest voor hem en houdt hij afstand om zichzelf te beschermen.
Soumis, half maart is de beslissing bij hem gevallen om uit elkaar te gaan. Na een relatie van 27 jaar (OG, told you...)

Hij moet alles in gang zetten, mist zijn huis, mist de vanzelfsprekendheid van zijn kinderen om hem heen, mist soms hoe het met zijn exvrouw kon zijn. Weet nog niet hoe het er straks uit ziet (wie blijft er in het huis? Kan dat wel of allebei een anders huis?) hoe gaat zijn exvrouw reageren op het nemen van stappen (borderline dus vrij onberekenbaar)...

Hij is niet toe aan iets nieuws. Kan nu nog in de toekomst kijken. Wil na 27 jaar misschien ook nog wel eerst even rondfladderen. Even helemaal alleen zijn. Maar ziet tegelijkertijd mij ook graag in zijn leven. Droomt er soms hardop van om dan gelijk te zeggen ‘dat het niet kan’.
Ik denk dat ook hier geldt dat het voor hem fijn is om iemand aan zijn zijde te hebben tijdens dit zware proces. Je bent vertrouwd en er is nu behoefte aan veiligheid. Alles gaat veranderen voor hem. Straks ben je ook degene die hij misschien associeert met deze zware periode en dan is er kans dat je weg moet. Hij moet nu staande blijven, dus focussen. Ik had niet goed door dat hij in scheiding ligt, maar kan het nu beter plaatsen. Mannen trekken zich terug in hun hol wanneer er problemen zijn.
Mijn ex scharrel vertelde hetzelfde als die van Orange. De focus ligt elders zodra je afscheid genomen hebt. Dat gevoel van: ik besta niet meer na alle aandacht en seks, dat trok ik niet meer.
Dat je je een hoer voelt na godin te zijn geweest herken ik enorm.
Maar het was voor mij het teken dat ik echt niets anders was dan leuke afleiding. Een man die gek op je is en je als evt partner ziet zal mi meer emotioneel investeren.
:cry: ik denk dat je daar best gelijk in kan hebben Julus. Auch...

Dit zijn de momenten waarop ik me afvraag wat ik me allemaal op de hals heb gehaald. En voor wat?

Ergens hoop ik dat de bubbel met hem weer terug komt. Dat alles weer wijkt voor mij. En ik weer die stortvlord aan lieve berichtjes krijg. En tegelijkertijd hoop ik dat mijn oude gezinsleven terug komt. En mijn man weer een beetje normaler gaat doen...

Ik wil geen Suzanne Rethans worden! :roll:
Die lieve berichtjes en aandacht waren in een periode dat alles nog was zoals het was denk ik? Toen er nog geen scheiding besproken was?
Ik vond het verschil tussen de eerste maanden en erna ook zo groot. Alsof se buit binnen was en ik aan de haal zat en vanaf toen was alle moeite doen voorbij. Dus ook zonder relatie of scheiding gebeurt dit bij mannen die je als leuk voor de neuk beschouwen.
In mijn geval zei hij het ook elke keer weer, alsof hij bang was dat ik er toch meer van dacht. Het voelde als mij op mijn plek zetten en het remde me erg af. Ik kon me ook niet meer geven daardoor. Heb jij dat niet?

Doel van een minnaar is fun en seks. En er een goed gevoel bij hebben. Bij mij overheerste gaandeweg alleen nog dat rotgevoel en ik kan me niet geven aan iemand die mij zo wegzet na eerst volop aandacht, zorgzaamheid en ook het gevoel van een soort liefde. Wij deden alles wat stelletjes ook doen. In mijn hoofd was het niet te rijmen, dat afstandelijke van hem.

En hij zei me ook eens: het houdt je wel erg bezig he? En dat..lees ik hier ook. Het was waar: ik was er veel mee bezig. En ook dat was een teken dat we het doel voorbij schoten, nl: genieten zonder verplichtingen
Zodra een man merkt dat het je teveel bezighoudt en het gedoe oplevert zal hij zich ook meer terugtrekken. Want daar heeft hij geen zin in/ geen ruimte voor. Het moet leuk zijn. Dat is mijn ervaring na veel daten en scharrelen
Ondersteboven, ik ben getrouwd met mijn eerste lief, kinderen, fijn gezin. Nu iets meer dan een jaar geleden kwam ik M toevallig tegen op een feestje. Ik vond hem grappig, slim en aantrekkelijk. Maar niet meer dan dat. Hij heeft toen alles uit de kast gehaald en mij overtuigt iets met elkaar te beginnen. Hij is ook getrouwd met kinderen, had toen ook een andere minnares, dat zette hij stop.
Beide partners weten van niets.
Nu, jaar later, heb ik mijn evenwicht gevonden. Horen elkaar dagelijks, als hij niet in het buitenland is, zien we elkaar meerdere keren per week waarvan 1keer langer, zo ongeveer.
We delen heel veel met elkaar. Zijn allebei heel verliefd, zien elkaar voor (de meest heerlijke) seks, maar ook vaak om andere dingen te doen.
Ik ga niet weg thuis.
Hij ook niet.
Maar ik voel de laatste tijd dat ik zijn grootste/enige emotionele focus ben. Ik zou hem niet graag teleurstellen.
Hij is heel sterk en standvastig. Heel erg gek op mij. Hij stimuleert me, in alles. Ik maakte op persoonlijk en ook professioneel vlak heel grote sprongen dit jaar. Dankzij hem is dat. Hij is heel heel goed voor mij.
Maar ik ben ook nog heel graag thuis.
We communiceren gelukkig heel goed en open. Ik kan alles zeggen en doe dat ook. Ik kan en mag hem ook altijd opbellen, dankzij zijn job lukt dat.
Het is geen notendop meer he.
Het moeilijkste vind ik dat ik er met niemand over kan praten. Dus hier posten is leuk en helpt.
In jouw geval Ondersteboven denk ik dat die bubbel neit meer terugkomt. Zeker nu niet. Dat kan alleen nog met een nieuwe minnaar, maar als je geen SR wil worden zou ik dan juist nu afkappen. En je focussen op je gezin. Het kan alleen nog maar minder worden met je minnaar..leuker wordt het niet. Zodra hij is gescheiden kriig je een verdrietige en misschien gestresste minnaar en nog minder ruimte voor jou. Heb je daar zin in? Wat is dan nog de meerwaarde?
Oliviaa, jij beschrijft heel goed het verschil tussen een minnaar die je er voor er bij heeft en eentje die echt gek op je is. Het verschil in contactmomenten is enorm groot. Hij hoort en ziet je graag zoveel mogelijk.
Julus, dat is het lastige. Als ik uitspreek dat het naar mijn gevoel minder is, geeft hij aan dat het wel weer terugkomt. Dat zijn gevoel niet is veranderd, maar wel overschaduwd wordt door de stress en zorgen rondom thuis.

We zijn begonnen zoals Olivia, gek op elkaar, altijd kunnen bellen en stapelverliefd. Tot de hel losbrak omdat zijn vrouw er achter kwam. Man thuis heeft geprobeerd me de ruimte te geven, S voor er bij, maar hij op 1. Is niet gelukt... nu zien S en ik elkaar dus stiekem.

Um wat is een SR trouwens?
Suzanne Rethans.

Logisch dat verloop mbt scheiding. Zijn hele leven op zijn kop. Af en toe afleiding is dan fijn maar verder zal hij weinig te geven hebben nu. Het is aan jou om te bepalen of het nog is wat jij wil op dit moment. Kan ook nog zijn dat hij even helemaal geen ruimte heeft voor afspraakjes.
Ja. Alleen loopt dat hier altijd zo verkeerd af. Ik hoop dat wij dat zo kunnen houden. Nog heel lang. Echt voor erbij, maar gek op elkaar. Ik heb echt geluk met hem. Hij heeft een ongelooflijk druk leven, maar altijd tijd en energie voor mij.

Julus, ik vind wat je schrijft altijd zo verstandig maar tegelijk snap ik niet zo goed waarom je enkel op zoek gaat naar iemand voor intimiteit en gezelligheid en niet naar iemand die klaar is en zin heeft om echt te investeren in een relatie? Ik ben geen vergelijkingsmateriaal want zit al in een vaste relatie ongeveer mijn hele volwassen leven en nam er onlangs een tweede vaste relatie bij. 😁
Ik denk echt dat ik mij ontplooide door de jaren heen, maar ook dat mij aanpassen aan die ander mij veel waardevolle dingen leerde en bracht.
Ik vind mijn huwelijk, hoe moeilijk, stom en beperkend het soms ook is, het mooiste wat ik al deed. Mijn relatie met mijn man is boeiend, leerzaam, soms voldoening gevend soms afstompend saai of frustrerend, maar door de lange duur ervan heel veilig, geborgen en eigen.

Ondersteboven, heftige periode voor jou. Ik snap hem. Maar ik hoop toch dat jij ook je grenzen kan aangeven aan hem. Je hebt toch ook je wensen en behoeftes.
En iets anders: Pluis!
Waarom doe jij het jezelf aan met zijn vieren op vakantie te gaan?
Zo moeilijk dat me dat lijkt?
Ik wil uiteindelijk ook een relatie maar wel alleen met iemand op wie ik heel gek ben. Die echt iets toevoegt. Ik heb mijn leven heel goed op orde en zit niet te wachten op gedoe of op een man met kinderen. En daar zijn er veel van.
Ik weet inmiddels dat ik het niet ga vinden door te zoeken, maar mis intimiteit. De meeste mannen willen alleen intimiteit en dus zet ik daar nu op in. Heel berekenend haha. Er is er nu eentje die misschien wel diegene kan worden, maar een relatie wordt dat niet. Voor nu prima, ik neem lekker de tijd en hoop dan tzt mijn eindman te vinden.
Olivia, klinkt heel fijn wat jij hebt. Dat was mijn ideaalplaatje, lang samen zijn met iemand. Niet steeds opnieuw hoeven te beginnen na een breuk. Helaas heb je er weinig invloed op.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven