Relaties
alle pijlers
Uit elkaar en toch blijven samenwonen?
donderdag 2 januari 2020 om 20:25
Dat is eigenlijk de conclusie. Keuzes maken is al niet mijn sterkste kant. Iets kiezen betekent dat ik iets anders moet loslaten.
zondag 3 mei 2020 om 12:07
zondag 3 mei 2020 om 12:54
Ik snap je helemaal, het is voor mij heel herkenbaar. Ik woon nog samen met mijn ex omdat ik nog geen woonruimte heb. En sommige momenten denk ik we moeten het zo houden voor de kinderen, andere dagen is de situatie echt onhoudbaar. Dat je schijft dat je zonder kinderen al weg zou zijn zegt genoeg. En het is ook een onmogelijke keuze, omdat je het gevoel hebt dat je je kinderen tekort doet. Je weet alleen niet hoe het uitpakt, niet als je blijft, niet als je gaat. En geen keuze maken is ook een keuze maken. Ik was enorm opgelucht toen ik eerlijk kon zeggen tegen de kinderen hoe het zat. Ik vind het reuzespannend en reken erop dat het zwaar wordt. Maar er is in ieder geval straks weer een toekomst, nu staan we stil. En met die corona maatregelen al helemaal...
Sterkte met je keuze
Sterkte met je keuze
zondag 3 mei 2020 om 13:55
Zit in exact dezelfde situatie en het is zwaar, helemaal door de Corona.Mentos2020 schreef: ↑03-05-2020 12:54Ik snap je helemaal, het is voor mij heel herkenbaar. Ik woon nog samen met mijn ex omdat ik nog geen woonruimte heb. En sommige momenten denk ik we moeten het zo houden voor de kinderen, andere dagen is de situatie echt onhoudbaar. Dat je schijft dat je zonder kinderen al weg zou zijn zegt genoeg. En het is ook een onmogelijke keuze, omdat je het gevoel hebt dat je je kinderen tekort doet. Je weet alleen niet hoe het uitpakt, niet als je blijft, niet als je gaat. En geen keuze maken is ook een keuze maken. Ik was enorm opgelucht toen ik eerlijk kon zeggen tegen de kinderen hoe het zat. Ik vind het reuzespannend en reken erop dat het zwaar wordt. Maar er is in ieder geval straks weer een toekomst, nu staan we stil. En met die corona maatregelen al helemaal...
Sterkte met je keuze
Hoop dat jij ook snel een eigen plekje hebt.
TO het wordt zwaar maar denk echt dat gewoon de knoop doorhakken op lange termijn beter is!
zondag 3 mei 2020 om 14:17
zondag 3 mei 2020 om 14:27
Ik heb de reacties waar ik iets aan had meegenomen en de veroordelende reacties geprobeerd langs me heen te laten gaan. Ieder reageert toch vanuit zijn eigen ervaringen denk ik dan maar.
Ik twijfel nog steeds wel eens, maar als ik heel eerlijk naar mezelf ben weet ik dat de liefde voor mijn man voorbij is. En dat het al heel lang niet goed was. Het is gewoon moeilijk om dat toe te geven. Omdat ik het zo graag anders had gezien voor mijn kinderen.
zondag 3 mei 2020 om 14:30
Dank je Alice. Voor jou hoop ik dat ook. Bizarre situatie toch, gedwongen bij elkaar. Ook balen dat je niet veel buiten de deur kan ondernemen.
zondag 3 mei 2020 om 14:41
Jullie kunnen toch proberen om dicht bij elkaar te gaan wonen?
Je weet wel wat het juiste is, alleen durf je de stap niet te nemen. Uit schuldgevoel naar je kinderen, maar denk ook dat dat voor jezelf ook eng is ofzo.
Maar om dan maar zo te blijven zitten en geen keuze te maken vind ik persoonlijk niet fair naar je kinderen toe. Je moet toch eens door de zure appel heen bijten.
zondag 3 mei 2020 om 16:33
Dat maakt het idd extra lastig, daarbij wil mijn ex nog steeds niet uit elkaar dus bij ieder bericht van advocaat en naderende scheiding gaat hij over de zeik.Mentos2020 schreef: ↑03-05-2020 14:30Dank je Alice. Voor jou hoop ik dat ook. Bizarre situatie toch, gedwongen bij elkaar. Ook balen dat je niet veel buiten de deur kan ondernemen.
Goed, er zit bij mij wel schot in de zaak en ik blijf kalm maar soms
zondag 3 mei 2020 om 19:41
zondag 3 mei 2020 om 21:00
Tijdens mijn scheiding kreeg ik juist onverwacht veel liefde en steun. Ook verlies van vrienden en goede kennissen alleen dat maakt het nu zo bevrijdend.
Een van mijn vrienden zei ooit:
Jezelf verliezen is om dichterbij jezelf te komen.
En soms moet je durven, durven om bang te zijn.
Juust kiezen dat je bang bent, maakt zo krachtig!
Een van mijn vrienden zei ooit:
Jezelf verliezen is om dichterbij jezelf te komen.
En soms moet je durven, durven om bang te zijn.
Juust kiezen dat je bang bent, maakt zo krachtig!
maandag 4 mei 2020 om 07:46
Helemaal eens, die ervaring heb ik ook. Er ging een wereld voor me open. De vriendschappen die ik had zijn nog beter geworden.Sportschoen schreef: ↑03-05-2020 21:00Tijdens mijn scheiding kreeg ik juist onverwacht veel liefde en steun. Ook verlies van vrienden en goede kennissen alleen dat maakt het nu zo bevrijdend.
Een van mijn vrienden zei ooit:
Jezelf verliezen is om dichterbij jezelf te komen.
En soms moet je durven, durven om bang te zijn.
Juust kiezen dat je bang bent, maakt zo krachtig!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 4 mei 2020 om 08:01
maandag 4 mei 2020 om 08:07
Ik snap je gedachtegang heel goed, want ik heb er zelf middenin gezeten. Wat je jezelf nu "aanpraat" zijn in feite smoesjes. Je bent bang om de stap te zetten (begrijpelijk) want je weet niet wat de toekomst brengt. Klopt. Dat weet niemand. Maar als je naar het heden kijkt... Is dat wat je wilt?
Ik ben geen vrienden kwijtgeraakt tijdens mijn scheiding. Ik heb er alleen maar vrienden bij gekregen: kennissen die vrienden werden omdat ik ineens open tegen ze kon zijn en niet meer het gevoel had dat ik me voor mijn keuzes moest rechtvaardigen - want eindelijk lagen mijn keuzes op één lijn met mijn gevoel en mijn persoonlijkheid en mijn waarden. Daar werd ik een leuker mens van en begripvoller naar anderen toe, omdat ik het niet meer als bedreiging zag als andere mensen andere keuzes maakten dan ik destijds met mijn huwelijk gedaan had.
Echt, die mindfuck als je probeert een situatie in stand te houden waar je gevoelsmatig niet meer achter staat! Onderschat dat niet!
Of die twee vriendschappen overleven, dat merk je vanzelf. Het is niet je hoofdzorg, toch?
Ik ben geen vrienden kwijtgeraakt tijdens mijn scheiding. Ik heb er alleen maar vrienden bij gekregen: kennissen die vrienden werden omdat ik ineens open tegen ze kon zijn en niet meer het gevoel had dat ik me voor mijn keuzes moest rechtvaardigen - want eindelijk lagen mijn keuzes op één lijn met mijn gevoel en mijn persoonlijkheid en mijn waarden. Daar werd ik een leuker mens van en begripvoller naar anderen toe, omdat ik het niet meer als bedreiging zag als andere mensen andere keuzes maakten dan ik destijds met mijn huwelijk gedaan had.
Echt, die mindfuck als je probeert een situatie in stand te houden waar je gevoelsmatig niet meer achter staat! Onderschat dat niet!
Of die twee vriendschappen overleven, dat merk je vanzelf. Het is niet je hoofdzorg, toch?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 4 mei 2020 om 08:17
Ja dit. Je weet niet wat er in de toekomst wacht. Je weet wel welke toekomst je hebt als je geen beslissing maakt en dat is niet wat je wil.Bulbul schreef: ↑04-05-2020 08:07Ik snap je gedachtegang heel goed, want ik heb er zelf middenin gezeten. Wat je jezelf nu "aanpraat" zijn in feite smoesjes. Je bent bang om de stap te zetten (begrijpelijk) want je weet niet wat de toekomst brengt. Klopt. Dat weet niemand. Maar als je naar het heden kijkt... Is dat wat je wilt?
Ik ben gezamenlijke vrienden kwijtgeraakt, vrienden en partners die mijn exman al had voordat hij mij kende. Dit heeft veel pijn gedaan alleen nu kan ik het ook zien dat het vrienden zijn in een periode die voorbij is gegaan. Nu heb ik intensief en liefdevol contact met mensen die dit mij ook gunnen en daar ben ik rijk van geworden.
maandag 4 mei 2020 om 08:36
Jullie hebben ook helemaal gelijk. Ik denk dat het vooral komt, omdat je een scheiding niet zomaar doorzet. Je denkt en overdenkt en probeert en probeert nog een keer, enzovoorts. Alles wat je doet en zegt ligt onder je eigen vergrootglas. Hiermee ook de consequenties die het kán hebben. Het is een verdrietige situatie, dus mijn gedachtes zijn nu over het algemeen wat minder positief gestemd.
maandag 4 mei 2020 om 10:17
Nee, een scheiding zet je niet zomaar door. Soms lees ik hier reacties die tenenkrommend zijn, 'blijf bij elkaar voor de kinderen en probeer het nog een keer'. Je bent al langer bezig met een scheiding in je hoofd (gemiddeld 1 a 2 jaar) en jarenlang in vertwijfeling zitten is zeker niet goed. Als je de optie van scheiding nooit met je partner besproken en actie hebt ondernomen dan is het logisch dat daar ontwikkeling een ruimte zit nog voor het voortzetten van je huwelijk.
En de kinderen. Ja, die krijgen, veelal de eerste twee jaar tijdens en na scheiding, veel spanning, angst en stress mee. Bij co-ouderschap in harmonie (dat is wel een belangrijke voorwaarde) is het na twee jaar gestabiliseerd en wordt en door onderzoekers geen verschil gezien in emotionele en cognitieve ontwikkeling bij kinderen.
En de kinder- en jeugdpsychiater waarmee ik werk verteld ook dat er een te groot negatief beeld wordt geschetst dat een kind zijn hele leven schade ondervindt van de scheiding. Vaak zijn kinderen flexibeler en minder snel geraakt door tegenslag en kunnen meer aan. Hierbij is ook de voorwaarde dat de ouders (vreemd genoeg) op tijd scheiden en in co-ouderschap stabiel de zorg hebben. Hier is geen sprake van als er een vechtscheiding o staat.
Waar je wel veel schade mee aanricht is om in een omgeving op te groeien waar weinig liefde is, Continue angst/spanning en kilte in huis.
En de kinderen. Ja, die krijgen, veelal de eerste twee jaar tijdens en na scheiding, veel spanning, angst en stress mee. Bij co-ouderschap in harmonie (dat is wel een belangrijke voorwaarde) is het na twee jaar gestabiliseerd en wordt en door onderzoekers geen verschil gezien in emotionele en cognitieve ontwikkeling bij kinderen.
En de kinder- en jeugdpsychiater waarmee ik werk verteld ook dat er een te groot negatief beeld wordt geschetst dat een kind zijn hele leven schade ondervindt van de scheiding. Vaak zijn kinderen flexibeler en minder snel geraakt door tegenslag en kunnen meer aan. Hierbij is ook de voorwaarde dat de ouders (vreemd genoeg) op tijd scheiden en in co-ouderschap stabiel de zorg hebben. Hier is geen sprake van als er een vechtscheiding o staat.
Waar je wel veel schade mee aanricht is om in een omgeving op te groeien waar weinig liefde is, Continue angst/spanning en kilte in huis.
maandag 4 mei 2020 om 10:21
En op je vaag terug te komen in je openingstopic.
Als er ruimte is in huis om samen te blijven wonen zodat de spanning en stress verminderd bij jullie allen, zou ik dat doen.
Kijk eens op villapileno.nl
Daar kan je artikelen lezen en ook vragen stellen aan de andere ouders en kinderen van gescheiden ouders. Vooral dan vanuit het perspectief van het kind.
Succes to! Welke keus je ook maakt.
Als er ruimte is in huis om samen te blijven wonen zodat de spanning en stress verminderd bij jullie allen, zou ik dat doen.
Kijk eens op villapileno.nl
Daar kan je artikelen lezen en ook vragen stellen aan de andere ouders en kinderen van gescheiden ouders. Vooral dan vanuit het perspectief van het kind.
Succes to! Welke keus je ook maakt.
maandag 4 mei 2020 om 10:24
Bij alle scheidingen die ik de afgelopen jaren bij familie en kennissen heb gezien, waren de kinderen opgelucht en verbeterde de sfeer in huis aanzienlijk.
Kinderen voelen dat heus wel hoor, die spanning tussen papa en mama.
