Relaties
alle pijlers
Vriend luie en geen leuke vader vinden
donderdag 4 juni 2020 om 20:46
Goedenavond,
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
vrijdag 5 juni 2020 om 13:36
Ja ik denk voor mij denken, alsof ze dachten dat ik niet zit te wachten op zijn kinderen. Dat is dus niet waar, ik ben gek op ze en zou ze juist graag vaker zien.mdh schreef: ↑05-06-2020 02:09Btw; vallen de reacties van moeder en vriendin misschien in de categorie “voor jou denken” in plaats van “met jou meedenken”? Mogelijk zijn ze van mening dat het makkelijker en minder inspannend is voor jou en jouw kinderen is als de kinderen van vriend niet zo vaak aanwezig zijn? Ik verbaas me erover hoe zij reageren.
vrijdag 5 juni 2020 om 13:59
Je moeder is wellicht ouderwets en kinderen horen bij hun moeder klaar. Je vriendin is waarschijnlijk niet zo'n fan van kinderen. Denk niet dat hun mening erg representatief is.moetditnou schreef: ↑04-06-2020 23:26Ik had het er bijvoorbeeld met mijn moeder over en die zei dus ook dat wel meer mannen zo’n regeling hebben en snapt niet waarom ik dat zo’n probleem vind.
Een (bewust kinderloze) vriendin van mij zei zelfs, joh dan zit je ook niet opgescheept met zijn kinderen de helft van de tijd.
Zij zijn de enige 2 tegen wie ik mijn zorgen uitten en geen van tweeën leek mijn probleem te snappen.
Ik vind zijn kinderen lieverds en zou het helemaal geen probleem vinden om ze vaker te zien. Maar daar denkt vriend dus blijkbaar anders over. Ik snap het oprecht niet.
Jullie mening over het gezinsleven is totaal anders. Jij ziet jezelf als een groot bertoli gezin samen aan tafel. Ouderschap gaat je makkelijk af en wellicht weinig me time nodig. Hij is daar anders in. Ziet ouderschap meer als werken en meer tijd voor zichzelf nodig en dagje strand met 4 kids is voor hem niet ontspannen. Dat kan en mag. En daar mag jij op afknappen of accepteren en voortaan alleen nog leuke dingen met hem doen en geen gezin zijn samen. Waarschijnlijk is dat uiteindelijk niet genoeg voor je en loopt het alsnog stuk.
vrijdag 5 juni 2020 om 14:24
Belachelijk. Hij is hun vader, hij heeft het gewoon te doen.sneeuwwitje80 schreef: ↑05-06-2020 13:59Je moeder is wellicht ouderwets en kinderen horen bij hun moeder klaar. Je vriendin is waarschijnlijk niet zo'n fan van kinderen. Denk niet dat hun mening erg representatief is.
Jullie mening over het gezinsleven is totaal anders. Jij ziet jezelf als een groot bertoli gezin samen aan tafel. Ouderschap gaat je makkelijk af en wellicht weinig me time nodig. Hij is daar anders in. Ziet ouderschap meer als werken en meer tijd voor zichzelf nodig en dagje strand met 4 kids is voor hem niet ontspannen. Dat kan en mag. En daar mag jij op afknappen of accepteren en voortaan alleen nog leuke dingen met hem doen en geen gezin zijn samen. Waarschijnlijk is dat uiteindelijk niet genoeg voor je en loopt het alsnog stuk.
vrijdag 5 juni 2020 om 16:35
Klopt maar ja, wie krijgt er dan ook 4 kinderen?sneeuwwitje80 schreef: ↑05-06-2020 16:09Dat hij het wel of niet moet doen is weer een andere vraag. Maar niet iedereen kan uitzien naar een dagje strand met 4 kinderen.
vrijdag 5 juni 2020 om 16:44
- zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
- Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie
- lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt.
- dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft.
- ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval.
- Hij vind dat het prima gaat zo.
Wat een eikel. En wat sneu voor zijn kinderen (en zijn ex).
Nee heb je, ja kun je krijgen.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:22
Best lastig, want in een huwelijk kan zoiets denk ik wel werken, het kan zo zijn dat 1 van de partners gewoon handiger is met de kinderen en dat dit een afgesproken taakverdeling is.
maar ik snap ook wat jij bedoelt. Naast lui vind ik je vriend dan ook een beetje oppervlakkig , dat hij onderschat hoe groot zijn invloed als vader is op de opvoeding van zijn kinderen, straks zitten ze in de puberteit en zal hij merken dat hij weinig geinvesteerd heeft in de band en dan wordt het best lastig die nog uit te bouwen want dan is het losmaken begonnen.
maar ik snap ook wat jij bedoelt. Naast lui vind ik je vriend dan ook een beetje oppervlakkig , dat hij onderschat hoe groot zijn invloed als vader is op de opvoeding van zijn kinderen, straks zitten ze in de puberteit en zal hij merken dat hij weinig geinvesteerd heeft in de band en dan wordt het best lastig die nog uit te bouwen want dan is het losmaken begonnen.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:35
Naast dat hij zijn kinderen zo min mogelijk wil zien, laat hij ze ook financieel zitten. Zijn ex heeft minimum inkomen, maar hij laat op papier wel mooi de co regeling staan zodat hij financieel niet hoeft bij te dragen. Dat is gewoon geen leuke man. Dat is een man die voor zichzelf gaat en zijn verantwoordelijkheden ontduikt. Dat is een man waar, als het iets minder mee gaat in de relatie, je weinig van te verwachten hebt.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:35
To, ik snap wel dat je in het begin zoiets had van, goh komt goed want hij wil echt wel zijn verantwoordelijkheid nemen. Maar nu ben je op een punt gekomen dat gebleken is dat hij helemaal geen verantwoordelijkheid wil hebben. Hij wil geen geld en tijd opgeven voor zijn kinderen, alleen maar de leuk vader uithangen. Dus ik begrijp wel dat je daar op afknapt!!
Weet je, ik heb helemaal niets met kinderen, (ik heb ze ook niet), dus je zou kunnen denken dat ik dit van een man zou begrijpen. Maar dat doe ik dus niet, want ik vind wel dat als je kinderen hebt, je moet proberen een zo goed mogelijke ouder te zijn, dat ben je gewoon verplicht aan je kind!
Niet alleen laat hij zien dat hij gewoon egoïstisch is (vindt eigen tijd en geld voor zichzelf het belangrijkste), hij laat ook duidelijk zien dat hij zichzelf belangrijker vindt dat het geluk van zijn kinderen. Want je kunt mij niet vertellen dat die kinderen niet gelukkiger zouden zijn wanneer ze een vader hadden die er voor ze is en tijd met ze door wil brengen! En wat hij doet is gewoon profiteren van zijn ex, hij laat haar voor alles opdraaien.
Je geeft aan dat hij wel van alles voor jou over heeft, maar zijn dat ook altijd dingen die hij zelf leuk vindt of doet hij ook wel eens iets voor je dat hij niet leuk vindt om te doen? Als hij bij jou is met zijn kinderen, wie zorgt dan voor ze? Jij of hij?
Linksom of rechtsom, zijn kinderen staan niet op plek één. Jij ook niet. Op plek één, twee en drie staat hijzelf. Daarna misschien jij en/of zijn kinderen en jouw kinderen misschien daarna pas.
Ja, het is klote dat je ondertussen van hem bent gaan houden. Maar iemand die zo met zijn kinderen omgaat... sorry hoor, maar als kindvrije vind ik zijn gedrag al gewoon walgelijk, jij als moeder... stel dat jouw ex zo met zijn kinderen om zou gaan, dan kookt je bloed toch gewoon?
Weet je, ik heb helemaal niets met kinderen, (ik heb ze ook niet), dus je zou kunnen denken dat ik dit van een man zou begrijpen. Maar dat doe ik dus niet, want ik vind wel dat als je kinderen hebt, je moet proberen een zo goed mogelijke ouder te zijn, dat ben je gewoon verplicht aan je kind!
Niet alleen laat hij zien dat hij gewoon egoïstisch is (vindt eigen tijd en geld voor zichzelf het belangrijkste), hij laat ook duidelijk zien dat hij zichzelf belangrijker vindt dat het geluk van zijn kinderen. Want je kunt mij niet vertellen dat die kinderen niet gelukkiger zouden zijn wanneer ze een vader hadden die er voor ze is en tijd met ze door wil brengen! En wat hij doet is gewoon profiteren van zijn ex, hij laat haar voor alles opdraaien.
Je geeft aan dat hij wel van alles voor jou over heeft, maar zijn dat ook altijd dingen die hij zelf leuk vindt of doet hij ook wel eens iets voor je dat hij niet leuk vindt om te doen? Als hij bij jou is met zijn kinderen, wie zorgt dan voor ze? Jij of hij?
Linksom of rechtsom, zijn kinderen staan niet op plek één. Jij ook niet. Op plek één, twee en drie staat hijzelf. Daarna misschien jij en/of zijn kinderen en jouw kinderen misschien daarna pas.
Ja, het is klote dat je ondertussen van hem bent gaan houden. Maar iemand die zo met zijn kinderen omgaat... sorry hoor, maar als kindvrije vind ik zijn gedrag al gewoon walgelijk, jij als moeder... stel dat jouw ex zo met zijn kinderen om zou gaan, dan kookt je bloed toch gewoon?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:41
Wat valt hier nou over te bespreken? Dit is hoe die man is, tot in z'n diepste kern. Wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Je kunt aangeven dat je het niet leuk vind dat hij zo'n lul van een vader is, maar hij is en blijft een lul van een vader.moetditnou schreef: ↑05-06-2020 13:34Ik zie hem morgen, samen met zijn kinderen (dit is zijn weekeind en we zouden wat verzinnen voor met z’n 6en) en ik denk er nu overna om vooraf (vanavond) met hem te bellen over mijn gevoelens en teleurstelling. Ik heb geen idee of dit aankomt en hoe dit aankomt als er wel een lampje gaat branden van zijn kant.
Hoe vaak zijn jullie samen in het weekend dat hij z'n kinderen heeft? Vaker wel dan niet?
vrijdag 5 juni 2020 om 17:50
Hij betaald Idd geen allemitatie maar koopt de weekeinden wel veel spullen voor ze, kleding, schoolspullen, nieuwe fiets. Maar ben het ermee eens dat kinderen meer nodig hebben dan dat. Hij is dus een typische weekeind vader die hele weekeind leuke dingen met ze doet, bij de McDonalds met ze gaat eten en ze met tassen vol nieuwe kleding en speelgoed terug naar hun moeder brengt op zondagavond. Daar wilde ik bewust niet voor kiezen, zo’n type gescheiden man, en ben er dus ingestonken voor m’n gevoel.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:52
En ik wil bespreken of dit van meet af aan de bedoeling was of niet, of hij me dus bewust heeft voorgelogen of dat het een soort onmacht is wat hij niet toe durft te geven.Moezewoes schreef: ↑05-06-2020 17:41Wat valt hier nou over te bespreken? Dit is hoe die man is, tot in z'n diepste kern. Wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Je kunt aangeven dat je het niet leuk vind dat hij zo'n lul van een vader is, maar hij is en blijft een lul van een vader.
Hoe vaak zijn jullie samen in het weekend dat hij z'n kinderen heeft? Vaker wel dan niet?
We doen meestal de weekeinden dat hij de kinderen heeft met z’n 6en wat leuks en ik bemoeder zijn kinderen bewust niet op deze momenten, het zijn immers zijn kinderen. Als hij alleen met ze is word het zijn moeder of iets van een pretpark.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:53
Leuk voor die moeder.....not. Beetje de leuke man spelen voor de bühne terwijl zij dat financieel waarschijnlijk niet kan. Bah.moetditnou schreef: ↑05-06-2020 17:50Hij betaald Idd geen allemitatie maar koopt de weekeinden wel veel spullen voor ze, kleding, schoolspullen, nieuwe fiets. Maar ben het ermee eens dat kinderen meer nodig hebben dan dat. Hij is dus een typische weekeind vader die hele weekeind leuke dingen met ze doet, bij de McDonalds met ze gaat eten en ze met tassen vol nieuwe kleding en speelgoed terug naar hun moeder brengt op zondagavond. Daar wilde ik bewust niet voor kiezen, zo’n type gescheiden man, en ben er dus ingestonken voor m’n gevoel.
vrijdag 5 juni 2020 om 17:55
Hij is Idd super lief voor mij, draagt mij op handen en zou het liefst elke vrije minuut samen doorbrengen. Aan tijd samen doorbrengen als (samengesteld) gezin heeft hij blijkbaar minder behoefte dan ik, ik vind het echt leuk om met z’n allen wat gezelligs te ondernemen. Neemt niet weg dat ik helemaal geen behoefte heb aan tijd voor mezelf, dit doe ik heus wel en plan dit ook speciaal in. Shoppen met een vriendin, dagje sauna of dergelijke.
Het is niet zo dat ik perse een groot gezin wilde, ik heb mij niet voor niets na de tweede laten steriliseren. Ik vind gewoon als je kiest voor een vriend met kinderen die er ook bij horen en hoort te verwelkomen, zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Anders moet je er niet aan beginnen. Dat geld dus ook voor hem. Als dat betekend dat het een groot gezin word, vind ik dit prima en zo hoort het ook vind ik.
Hij wil echt super graag samenwonen, zelfs een huis samen kopen, maar denk dat hij zich niet realiseert dat dit een groot (samengesteld) gezin betekend. Dan had hij een vrouw moeten zoeken zonder kinderen en die het ook niet erg vind dat zijn kinderen er nauwelijks zijn. Ik ga er vanavond met hem over praten en hoop iets meer duidelijkheid te krijgen.
Anders zitten er Idd 2 dingen op:
- blijven latten en alleen samen afspreken voortaan (iets dat ik eigenlijk niet zo zie zitten en wat dus in de toekomst wel op zal breken)
- of het uitmaken (iets dat ik begrijpelijkerwijze moeilijk vind)
Het is niet zo dat ik perse een groot gezin wilde, ik heb mij niet voor niets na de tweede laten steriliseren. Ik vind gewoon als je kiest voor een vriend met kinderen die er ook bij horen en hoort te verwelkomen, zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Anders moet je er niet aan beginnen. Dat geld dus ook voor hem. Als dat betekend dat het een groot gezin word, vind ik dit prima en zo hoort het ook vind ik.
Hij wil echt super graag samenwonen, zelfs een huis samen kopen, maar denk dat hij zich niet realiseert dat dit een groot (samengesteld) gezin betekend. Dan had hij een vrouw moeten zoeken zonder kinderen en die het ook niet erg vind dat zijn kinderen er nauwelijks zijn. Ik ga er vanavond met hem over praten en hoop iets meer duidelijkheid te krijgen.
Anders zitten er Idd 2 dingen op:
- blijven latten en alleen samen afspreken voortaan (iets dat ik eigenlijk niet zo zie zitten en wat dus in de toekomst wel op zal breken)
- of het uitmaken (iets dat ik begrijpelijkerwijze moeilijk vind)
vrijdag 5 juni 2020 om 17:56
Dat is dan ook precies wat ik bedoelblauwe_emmer schreef: ↑05-06-2020 17:53Leuk voor die moeder.....not. Beetje de leuke man spelen voor de bühne terwijl zij dat financieel waarschijnlijk niet kan. Bah.
vrijdag 5 juni 2020 om 18:02
Nee, en dan kan TO voor zijn kinderen gaan zorgen, want het was haar ideecaptain_hindsight schreef: ↑04-06-2020 22:10Dat ook ja. Maar dat is met de meeste dingen die je niet vanuit jezelf doet.
vrijdag 5 juni 2020 om 18:03
Het kan ook zijn dat hij in het begin echt goede bedoelingen had, maar bij nader inzien, de huidge situatie wel heel makkelijk vindt.moetditnou schreef: ↑05-06-2020 17:52En ik wil bespreken of dit van meet af aan de bedoeling was of niet, of hij me dus bewust heeft voorgelogen of dat het een soort onmacht is wat hij niet toe durft te geven.
We doen meestal de weekeinden dat hij de kinderen heeft met z’n 6en wat leuks en ik bemoeder zijn kinderen bewust niet op deze momenten, het zijn immers zijn kinderen. Als hij alleen met ze is word het zijn moeder of iets van een pretpark.
Weet je het heeft geen zin om over zijn bedoelingen te praten. Let niet op wat hij zegt of gezegd heeft, let op zijn gedrag. Want ook al had hij goede bedoelingen, hij doet niet zijn best om zich daar aan te houden. Ik neem aan dat je liever een partner hebt die zich aan zijn verantwoordelijkheden/verplichtingen houdt, in plaats van ze afschuift. Want dat doet hij en dat zal hij blijven doen.
Het heeft dus geen zin om over het verleden te praten. Misschien moet je met hem praten over de toekomst. Hoe ziet hij die voor zich? Wil hij dan wel co-ouderschap en hoe verwacht hij dat in te vullen (want nu doet hij dat ook niet)? Hoe ziet hij zijn positie in jouw leven en dat van zijn kinderen? Wat wil hij? (Hoe is zijn rol in jouw huishouden op dit moment? Helpt hij mee als hij er is, zoals met de afwas of laat hij het zich allemaal maar aanleunen?)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 5 juni 2020 om 18:05
Pfff, dus als hij z'n kinderen niet bij jou kwijt kan gaat ie bij z'n moeder zitten? Of laat hij ze dan achter bij z'n moeder? Dat oeverloos pretparken, shoppen en bij de macdonalds zitten vind ik ook een vorm van afschuiven. Een keer aan tafel gezellig een bordspelletje doen, komt dat ook wel eens voor?moetditnou schreef: ↑05-06-2020 17:52We doen meestal de weekeinden dat hij de kinderen heeft met z’n 6en wat leuks en ik bemoeder zijn kinderen bewust niet op deze momenten, het zijn immers zijn kinderen. Als hij alleen met ze is word het zijn moeder of iets van een pretpark.
Joh, hij wil z'n eigen kinderen al niet eens over de vloer, hoe denk je dat dat gaat met jouw kinderen om de week? Daar zit hij toch helemaal niet op te wachten?moetditnou schreef: ↑05-06-2020 17:55Hij wil echt super graag samenwonen, zelfs een huis samen kopen, maar denk dat hij zich niet realiseert dat dit een groot (samengesteld) gezin betekend.
Doet z'n moeder soms ook nog het huishouden bij hem thuis? Zal me niets verbazen....
vrijdag 5 juni 2020 om 18:08
Wat een eikel, wel de kinderen overladen met cadeaus, maar niet fatsoenlijk meebetalen aan hun levensonderhoud. Dus hij mag de blije gezichtjes en bedankjes in ontvangst nemen en de krenten uit de pap halen met zijn uitstapjes en zijn ex draait op voor ALLES qua zorg, naast haar baan en mag al het andere betalen.moetditnou schreef: ↑05-06-2020 17:50Hij betaald Idd geen allemitatie maar koopt de weekeinden wel veel spullen voor ze, kleding, schoolspullen, nieuwe fiets. Maar ben het ermee eens dat kinderen meer nodig hebben dan dat. Hij is dus een typische weekeind vader die hele weekeind leuke dingen met ze doet, bij de McDonalds met ze gaat eten en ze met tassen vol nieuwe kleding en speelgoed terug naar hun moeder brengt op zondagavond. Daar wilde ik bewust niet voor kiezen, zo’n type gescheiden man, en ben er dus ingestonken voor m’n gevoel.
Ik heb al een gruwelijke hekel aan al die vaders (80%) die hun kinderen maar enkele dagen per maand zien na een scheiding en zou daar nooit een relatie mee kunnen hebben, maar dit exemplaar doet er nog fijn een schep bovenop. Wat een lamstraal.
vrijdag 5 juni 2020 om 18:11
Hij betaald Idd geen allemitatie maar koopt de weekeinden wel veel spullen voor ze, kleding, schoolspullen, nieuwe fiets. Maar ben het ermee eens dat kinderen meer nodig hebben dan dat. Hij is dus een typische weekeind vader die hele weekeind leuke dingen met ze doet, bij de McDonalds met ze gaat eten en ze met tassen vol nieuwe kleding en speelgoed terug naar hun moeder brengt op zondagavond. Daar wilde ik bewust niet voor kiezen, zo’n type gescheiden man, en ben er dus ingestonken voor m’n gevoel.
Wat een triest figuur zeg. En inderdaad super sneu voor de moeder van de kinderen. Mooi willen compenseren met leuke dingen en dure spullen. Wat een voorbeeld zeg.
Hij wil echt super graag samenwonen, zelfs een huis samen kopen, maar denk dat hij zich niet realiseert dat dit een groot (samengesteld) gezin betekend. Dan had hij een vrouw moeten zoeken zonder kinderen en die het ook niet erg vind dat zijn kinderen er nauwelijks zijn. Ik ga er vanavond met hem over praten en hoop iets meer duidelijkheid te krijgen.
Anders zitten er Idd 2 dingen op:
- blijven latten en alleen samen afspreken voortaan (iets dat ik eigenlijk niet zo zie zitten en wat dus in de toekomst wel op zal breken)
- of het uitmaken (iets dat ik begrijpelijkerwijze moeilijk vind)
Klinkt echt als 'wel de lusten, niet de lasten'. Is dat het soort figuur wat je om je kinderen heen wilt hebben als rolmodel, ook in de toekomst?
In het dikgedrukte stuk geef je al antwoord op je eigen vraag.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
vrijdag 5 juni 2020 om 18:11
En over dat strand, ik snap wel dat een uitje met z'n tweeën af en toe heel fijn kan zijn. Wij doen dat ook wel eens, maar wij hebben onze kinderen natuurlijk 30 dagen van de 30, dus dat je dan wel eens wat uurtjes samen wil zijn is niet gek.
Maar hij ziet zijn kinderen maar 4 dagen per maand (!!) en dan wil hij ze alsnog niet zien en niks met ze doen. Ik word hier echt misselijk van.
Met zijn vrije weekend
Maar hij ziet zijn kinderen maar 4 dagen per maand (!!) en dan wil hij ze alsnog niet zien en niks met ze doen. Ik word hier echt misselijk van.
Met zijn vrije weekend
vrijdag 5 juni 2020 om 18:13
Eens.TanteOlivia schreef: ↑05-06-2020 18:08Wat een eikel, wel de kinderen overladen met cadeaus, maar niet fatsoenlijk meebetalen aan hun levensonderhoud. Dus hij mag de blije gezichtjes en bedankjes in ontvangst nemen en de krenten uit de pap halen met zijn uitstapjes en zijn ex draait op voor ALLES qua zorg, naast haar baan en mag al het andere betalen.
Ik heb al een gruwelijke hekel aan al die vaders (80%) die hun kinderen maar enkele dagen per maand zien na een scheiding en zou daar nooit een relatie mee kunnen hebben, maar dit exemplaar doet er nog fijn een schep bovenop. Wat een lamstraal.
vrijdag 5 juni 2020 om 18:19
Dit is een goede tip, dankjewel! Ik zit er namelijk niet te wachten dat hij bij samenwonen ineens wel zijn co-ouderschap nakomt en ik degene ben die alle 4 de kinderen moet verzorgen want het was mijn idee.dianaf schreef: ↑05-06-2020 18:03Misschien moet je met hem praten over de toekomst. Hoe ziet hij die voor zich? Wil hij dan wel co-ouderschap en hoe verwacht hij dat in te vullen (want nu doet hij dat ook niet)? Hoe ziet hij zijn positie in jouw leven en dat van zijn kinderen? Wat wil hij? (Hoe is zijn rol in jouw huishouden op dit moment? Helpt hij mee als hij er is, zoals met de afwas of laat hij het zich allemaal maar aanleunen?)
