
Vriend luie en geen leuke vader vinden
donderdag 4 juni 2020 om 20:46
Goedenavond,
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?


maandag 29 juni 2020 om 22:41
Ook hier gaat het aloude spreekwoord weer op:
“Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald”.
Wees trots op jezelf. Je hebt vast gehouden aan je principes. Normen en waarden die voor jou belangrijk zijn. Daarmee heb je jezelf en je kinderen op de eerste plaats gezet.
Ook al gaat dat dus wel gepaard met hartzeer. En dat is kut. Je wist dat dit een heel reeel uitkomst kon zijn. Maar bent het desondanks niet uit de weg gegaan. Chapeau!
Ik houd mezelf in zo’n situatie altijd maar voor: “Het is zijn verlies” . En “Ik ben meer waard.”
Klinkt wat als een dooddoener. Maar het dwingt wel tot een andere mindset mbt dit gebeuren. Want je bent uiteindelijk wel een relatie verloren.
Zie het als een kans. Een kans op een relatie die voor jou wel als volwaardig voelt.
Maar zover is het nu nog niet. Pak er een pot Ben en Jerry’s bij en geef je met een dekentje neder op de bank.
Sterkte!
“Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald”.
Wees trots op jezelf. Je hebt vast gehouden aan je principes. Normen en waarden die voor jou belangrijk zijn. Daarmee heb je jezelf en je kinderen op de eerste plaats gezet.
Ook al gaat dat dus wel gepaard met hartzeer. En dat is kut. Je wist dat dit een heel reeel uitkomst kon zijn. Maar bent het desondanks niet uit de weg gegaan. Chapeau!
Ik houd mezelf in zo’n situatie altijd maar voor: “Het is zijn verlies” . En “Ik ben meer waard.”
Klinkt wat als een dooddoener. Maar het dwingt wel tot een andere mindset mbt dit gebeuren. Want je bent uiteindelijk wel een relatie verloren.
Zie het als een kans. Een kans op een relatie die voor jou wel als volwaardig voelt.
Maar zover is het nu nog niet. Pak er een pot Ben en Jerry’s bij en geef je met een dekentje neder op de bank.
Sterkte!
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
dinsdag 30 juni 2020 om 01:32
Weet je, to, als het hem écht geïnteresseert had, als hij écht wilde veranderen, dan had hij alles op alles gezet om iets te regelen. Misschien geen 3 weken de kinderen als zijn werkgever moeilijk doet,maar bijvoorbeeld een week. En dan meteen de herfstvakantie vrij gevraagd. En natuurlijk bij ex op bezoek gegaan, om meteen te regelen hoeveel hij voor de vakantieopvang moest betalen en afspraken gemaakt over alimentatie.
Maar het boeit hem niet. Zijn eigen kinderen boeien hem niet en die van jou nog veel minder.
Die ziet hij als een noodzakelijk kwaad, een storende factor in zijn tijd met jou.
Als je bij hem was gebleven, zou je dat steeds sterker gaan voelen, denk ik. En nee, een stiefouder hoeft niet te voelen voor je kinderen wat jij voor ze voelt. Maar ze als noodzakelijk kwaad zien is een totaal ander uiterste. Dat zou uiteindelijk toch wel je relatie hebben doen stranden.
Daarom goed dat je nu al deze keuze hebt gemaakt. Voor jezelf, maar zeker ook voor je kinderen.
En natuurlijk ben je verdrietig, en doet het pijn, dit verwerken heeft tijd nodig.
Sterkte, to, ik wens jou en je kinderen het beste!
Maar het boeit hem niet. Zijn eigen kinderen boeien hem niet en die van jou nog veel minder.
Die ziet hij als een noodzakelijk kwaad, een storende factor in zijn tijd met jou.
Als je bij hem was gebleven, zou je dat steeds sterker gaan voelen, denk ik. En nee, een stiefouder hoeft niet te voelen voor je kinderen wat jij voor ze voelt. Maar ze als noodzakelijk kwaad zien is een totaal ander uiterste. Dat zou uiteindelijk toch wel je relatie hebben doen stranden.
Daarom goed dat je nu al deze keuze hebt gemaakt. Voor jezelf, maar zeker ook voor je kinderen.
En natuurlijk ben je verdrietig, en doet het pijn, dit verwerken heeft tijd nodig.
Sterkte, to, ik wens jou en je kinderen het beste!

dinsdag 30 juni 2020 om 06:40

dinsdag 30 juni 2020 om 09:17
Complimenten hoe je dit hebt aangepakt en hoe je in het leven staat en je trouw bent gebleven aan je eigen normen en waarden. Het is een afloop die iedereen eigenlijk wel kon zien aankomen, maar het blijft uiterst verdrietig dat hij toch niet plotseling en overwacht een verandering heeft kunnen laten zien. Maar het zit er blijkbaar gewoon echt niet in bij hem. Dat is super jammer voor alle partijen.
Ik wens je alle goeds en ik snap dat dit je laatste post is geweest. Hopelijk kun je over een tijdje misschien een OP schrijven over een leuke nieuwe liefde en dat je zo gelukkig bent. Ik gun het je van harte!
Ik wens je alle goeds en ik snap dat dit je laatste post is geweest. Hopelijk kun je over een tijdje misschien een OP schrijven over een leuke nieuwe liefde en dat je zo gelukkig bent. Ik gun het je van harte!

dinsdag 30 juni 2020 om 09:25
Wat goed hoe je dit hebt aangepakt!
Arme kinderen
die kunnen het niet uitmaken met hun vader, al zullen ze misschien afstand nemen als ze daar de leeftijd voor hebben.
Jij hebt deze invloed in elk geval niet meer in je leven en dat van je kinderen. Sterkte met het verwerken, want het blijft verdrietig als je tweeënhalf jaar een relatie hebt gehad en het gaat stuk.
Arme kinderen

Jij hebt deze invloed in elk geval niet meer in je leven en dat van je kinderen. Sterkte met het verwerken, want het blijft verdrietig als je tweeënhalf jaar een relatie hebt gehad en het gaat stuk.

maandag 6 juli 2020 om 20:23
Ik wil toch nog even zeggen: hartverwarmend alle lieve reacties. Bedankt iedereen!
Ik weet dat het nu nog pijn doet een gebroken hart, maar dat het ook overgaat. En ik ook zeker in de toekomst beter verdien, maar ik moet er nu even niet aan denken een nieuwe relatie. De kinderen pakten het ook rustig op toen ik vertelde dat vriend en ik niet meer verliefd waren en niet samen verder gingen. Heel erg goed hebben ze hem door de omstandigheden natuurlijk ook niet leren kennen en we hebben ook niet samen gewoond, dat scheelt ook. Mijn oudste grapte nog dat ik hierna maar een vriendin moet nemen, dat leek haar wel leuk, haha. Ach.
Dus dat verloopt ook goed, we gaan er een leuke zomervakantie van maken met zijn drieën. Ik heb helemaal niks meer vernomen gelukkig en dat vind ik ook wel zo rustig eigenlijk. Ik denk dat hij gewoon min of meer verwachtte dat hij me alleen maar naar de mond hoefde te praten over dit onderwerp de afgelopen jaren maar dat ernaar handelen niet persé nodig was, ik zou er wel aan wennen dat hij er geen zin in had en liever tijd in de relatie stopte ipv in de kinderen en tevreden zou raken. Dat gebeurde niet, ik hield vast aan mijn principes en dat viel hem tegen. Dus dan maar boos worden als ik hem erop wijs en het uitmaakt. Ik heb dat nu los gelaten, hij zal niet veranderen en ik wil hem nooit meer hoeven proberen te veranderen. En ik hoop ook nooit meer zo’n man te ontmoeten of het in elk geval veel eerder de detecteren als het weer zo’n soort vader is. Ik ben nu een ervaring rijker en trap hier dus hopelijk nooit meer in.
Ik weet dat het nu nog pijn doet een gebroken hart, maar dat het ook overgaat. En ik ook zeker in de toekomst beter verdien, maar ik moet er nu even niet aan denken een nieuwe relatie. De kinderen pakten het ook rustig op toen ik vertelde dat vriend en ik niet meer verliefd waren en niet samen verder gingen. Heel erg goed hebben ze hem door de omstandigheden natuurlijk ook niet leren kennen en we hebben ook niet samen gewoond, dat scheelt ook. Mijn oudste grapte nog dat ik hierna maar een vriendin moet nemen, dat leek haar wel leuk, haha. Ach.
Dus dat verloopt ook goed, we gaan er een leuke zomervakantie van maken met zijn drieën. Ik heb helemaal niks meer vernomen gelukkig en dat vind ik ook wel zo rustig eigenlijk. Ik denk dat hij gewoon min of meer verwachtte dat hij me alleen maar naar de mond hoefde te praten over dit onderwerp de afgelopen jaren maar dat ernaar handelen niet persé nodig was, ik zou er wel aan wennen dat hij er geen zin in had en liever tijd in de relatie stopte ipv in de kinderen en tevreden zou raken. Dat gebeurde niet, ik hield vast aan mijn principes en dat viel hem tegen. Dus dan maar boos worden als ik hem erop wijs en het uitmaakt. Ik heb dat nu los gelaten, hij zal niet veranderen en ik wil hem nooit meer hoeven proberen te veranderen. En ik hoop ook nooit meer zo’n man te ontmoeten of het in elk geval veel eerder de detecteren als het weer zo’n soort vader is. Ik ben nu een ervaring rijker en trap hier dus hopelijk nooit meer in.

maandag 6 juli 2020 om 21:48
Wat een lieve update, volgens mij hebben jij en je kinderen een heel fijne band. Ze boffen met een moeder met zulke principes, voor jou heel vanzelfsprekend maar helaas niet voor elke ouder.
Heel Fijne en gezellige vakantie voor jullie gewenst en het ga jullie goed (en ben toch ook eigenlijk wel benieuwd of we elkaar ook via andere topics ‘kennen’ aangezien dit jouw aparte / anonieme nick was, PB’tje ??
)
Heel Fijne en gezellige vakantie voor jullie gewenst en het ga jullie goed (en ben toch ook eigenlijk wel benieuwd of we elkaar ook via andere topics ‘kennen’ aangezien dit jouw aparte / anonieme nick was, PB’tje ??
