
Twijfels
dinsdag 9 juni 2020 om 20:52
Hi allemaal,
Ik kom al een tijd op het forum maar heb een nieuwe gebruikersnaam gemaakt aangezien de vorige mijn voornaam had, wat misschien niet zo handig is.
Ik zit ergens mee wat ik even kwijt wil en misschien dat er mensen zijn met tips, ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet.
Ik heb nu 2 jaar en 2 maanden een vriend. Sinds anderhalf jaar wonen we samen in mijn studio, rond die tijd zocht hij een nieuwe woonplek en het was of bij mij of bij zijn ouders (of iets huren, maar aangezien je daar vaak lang aan vast zit en we het plan hadden om na een aantal maanden wel samen te gaan wonen, vonden we dat geen goed plan) dus is hij bij mij ingetrokken. Ik woon in een studio, dus ideaal was het niet maar we hadden een beetje zoiets van we zien wel of het werkt, zo niet dan kunnen we altijd verder kijken. Afgelopen herfst zijn we begonnen met het zoeken naar een huis. Afgelopen week een bod gedaan wat eindelijk geaccepteerd is en de bedoeling is dat we morgen tekenen.
Nu twijfel ik een beetje. Aan de ene kant kunnen we het superfijn hebben, maar soms is het ook lastig omdat we best wel anders zijn. Hij is heel extravert, zegt alles wat hij denkt en heeft ook heel erg pieken en dalen in zijn emotie. Ik ben juist introvert, weeg eerst alles af voor ik iets zeg of een keuze maak en ben in mijn emoties vrij neutraal. Daarnaast is hij wat pessimistischer ingesteld en kan heel veel over dingen piekeren. Als er keuzes gemaakt moeten worden kan ik ook piekeren, maar over het algemeen ben ik wat meer van als je er niks aan kan doen, heeft het niet zoveel zin om zorgen te maken. Soms is dit heel fijn en vult dit elkaar aan, doordat ik rustig ben wordt hij rustiger, hij heeft mij geleerd meer te praten en ik kan ervoor zorgen dat hij bijvoorbeeld minder piekert door mijn kijk op dingen te geven. Soms botst dit juist ook wel. Wanneer we bijvoorbeeld in de auto zitten kan hij heel opgefokt raken van ander verkeer of wanneer hij met z’n hobby bezig is, wat juist leuk zou moeten zijn, kan hij ineens lopen schelden en tieren als iets niet lukt. Ik ben hier best gevoelig voor en kan me dan opgelaten voelen of iets. Ik ben zelf helemaal niet van het schelden dus vind dat soms best moeilijk (voor de duidelijkheid, hij scheldt mij nooit uit, maar bijvoorbeeld zijn laptop of iets anders waar die mee bezig is). Ik heb wel al meer geleerd om het niet persoonlijk te nemen en probeer hem dan maar te laten, maar in een studio is dit soms best lastig omdat je elkaar dan wat eerder afsnauwt en je elkaar niet echt de ruimte kan geven. Wanneer hij bijvoorbeeld moe is of zich zorgen maakt, kan het ook dat hij wat geïrriteerder naar mij is. Op zich is dit denk ik wel logisch, zeker in een studio. Ik hoop dan ook dat, wanneer we in een huis wonen met 3 verdiepingen en meerdere kamers, dit wat makkelijker wordt omdat je niet constant op elkaars lip zit en je niet alle kleine ergernissen etc van elkaar mee krijgt.
Wel hebben we het hier vaker over gehad en heeft hij aangegeven dat hij altijd periodes van ups en downs heeft en dat dit niet zal veranderen.
Ik twijfel dus nu een beetje, omdat ik weet dat onze relatie niet perfect is. Ik weet alleen niet zo goed in hoeverre dit is, want geen een relatie is perfect.
Ook vraag ik me af of hier veel mensen zijn die na 2 jaar nog echt verliefd zijn? De echte vlinders zijn wel over, maar ik heb nog vaak genoeg kriebels in m’n buik als we samen zijn. Ik vraag me alleen af of je niet nog verliefder zou moeten zijn na 2 jaar en als je samen een huis gaat kopen. Verder heb ik de hoop dat, wanneer we in een huis wonen in plaats van met z’n tweeën in een te kleine studio, dit al heel veel irritaties weg haalt.
Zoals ik al zei, wanneer er echt een beslissing gemaakt moet worden ben ik hier heel slecht in, ik kan al twijfelen over een pak koekjes. Nu twijfel ik of we dit wel moeten doen, maar ik weet niet of dit twijfels zijn waar ik mij echt zorgen om moet maken of dat het meer logische twijfels zijn omdat dit nou eenmaal een belangrijke keuze is.
Zijn er meer mensen die dit herkennen, dat ze qua karakter heel anders zijn? En botst dit dan juist of vul je elkaar goed aan?
Ik kom al een tijd op het forum maar heb een nieuwe gebruikersnaam gemaakt aangezien de vorige mijn voornaam had, wat misschien niet zo handig is.
Ik zit ergens mee wat ik even kwijt wil en misschien dat er mensen zijn met tips, ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet.
Ik heb nu 2 jaar en 2 maanden een vriend. Sinds anderhalf jaar wonen we samen in mijn studio, rond die tijd zocht hij een nieuwe woonplek en het was of bij mij of bij zijn ouders (of iets huren, maar aangezien je daar vaak lang aan vast zit en we het plan hadden om na een aantal maanden wel samen te gaan wonen, vonden we dat geen goed plan) dus is hij bij mij ingetrokken. Ik woon in een studio, dus ideaal was het niet maar we hadden een beetje zoiets van we zien wel of het werkt, zo niet dan kunnen we altijd verder kijken. Afgelopen herfst zijn we begonnen met het zoeken naar een huis. Afgelopen week een bod gedaan wat eindelijk geaccepteerd is en de bedoeling is dat we morgen tekenen.
Nu twijfel ik een beetje. Aan de ene kant kunnen we het superfijn hebben, maar soms is het ook lastig omdat we best wel anders zijn. Hij is heel extravert, zegt alles wat hij denkt en heeft ook heel erg pieken en dalen in zijn emotie. Ik ben juist introvert, weeg eerst alles af voor ik iets zeg of een keuze maak en ben in mijn emoties vrij neutraal. Daarnaast is hij wat pessimistischer ingesteld en kan heel veel over dingen piekeren. Als er keuzes gemaakt moeten worden kan ik ook piekeren, maar over het algemeen ben ik wat meer van als je er niks aan kan doen, heeft het niet zoveel zin om zorgen te maken. Soms is dit heel fijn en vult dit elkaar aan, doordat ik rustig ben wordt hij rustiger, hij heeft mij geleerd meer te praten en ik kan ervoor zorgen dat hij bijvoorbeeld minder piekert door mijn kijk op dingen te geven. Soms botst dit juist ook wel. Wanneer we bijvoorbeeld in de auto zitten kan hij heel opgefokt raken van ander verkeer of wanneer hij met z’n hobby bezig is, wat juist leuk zou moeten zijn, kan hij ineens lopen schelden en tieren als iets niet lukt. Ik ben hier best gevoelig voor en kan me dan opgelaten voelen of iets. Ik ben zelf helemaal niet van het schelden dus vind dat soms best moeilijk (voor de duidelijkheid, hij scheldt mij nooit uit, maar bijvoorbeeld zijn laptop of iets anders waar die mee bezig is). Ik heb wel al meer geleerd om het niet persoonlijk te nemen en probeer hem dan maar te laten, maar in een studio is dit soms best lastig omdat je elkaar dan wat eerder afsnauwt en je elkaar niet echt de ruimte kan geven. Wanneer hij bijvoorbeeld moe is of zich zorgen maakt, kan het ook dat hij wat geïrriteerder naar mij is. Op zich is dit denk ik wel logisch, zeker in een studio. Ik hoop dan ook dat, wanneer we in een huis wonen met 3 verdiepingen en meerdere kamers, dit wat makkelijker wordt omdat je niet constant op elkaars lip zit en je niet alle kleine ergernissen etc van elkaar mee krijgt.
Wel hebben we het hier vaker over gehad en heeft hij aangegeven dat hij altijd periodes van ups en downs heeft en dat dit niet zal veranderen.
Ik twijfel dus nu een beetje, omdat ik weet dat onze relatie niet perfect is. Ik weet alleen niet zo goed in hoeverre dit is, want geen een relatie is perfect.
Ook vraag ik me af of hier veel mensen zijn die na 2 jaar nog echt verliefd zijn? De echte vlinders zijn wel over, maar ik heb nog vaak genoeg kriebels in m’n buik als we samen zijn. Ik vraag me alleen af of je niet nog verliefder zou moeten zijn na 2 jaar en als je samen een huis gaat kopen. Verder heb ik de hoop dat, wanneer we in een huis wonen in plaats van met z’n tweeën in een te kleine studio, dit al heel veel irritaties weg haalt.
Zoals ik al zei, wanneer er echt een beslissing gemaakt moet worden ben ik hier heel slecht in, ik kan al twijfelen over een pak koekjes. Nu twijfel ik of we dit wel moeten doen, maar ik weet niet of dit twijfels zijn waar ik mij echt zorgen om moet maken of dat het meer logische twijfels zijn omdat dit nou eenmaal een belangrijke keuze is.
Zijn er meer mensen die dit herkennen, dat ze qua karakter heel anders zijn? En botst dit dan juist of vul je elkaar goed aan?
woensdag 10 juni 2020 om 08:00
De grote fout die ik gemaakt heb is met iemand te gaan samenwonen terwijl ik ook al twijfels had. Hij had het huis gekocht en ik de meubels.
We hebben een jaar lang ruzie gemaakt, terwijl het daarvoor prima ging. Het was ook een huis met 3 verdiepingen.
Uiteindelijk ben ik weg gegaan want de irritaties en ruzies verden niet minder. Ik heb daarna een leuke man gevonden waarbij ik niet die twijfels had. Ben bij hem ingetrokken en we hebben een fijne relatie zonder al die irritaties en ruzies.
We hebben een jaar lang ruzie gemaakt, terwijl het daarvoor prima ging. Het was ook een huis met 3 verdiepingen.
Uiteindelijk ben ik weg gegaan want de irritaties en ruzies verden niet minder. Ik heb daarna een leuke man gevonden waarbij ik niet die twijfels had. Ben bij hem ingetrokken en we hebben een fijne relatie zonder al die irritaties en ruzies.


woensdag 10 juni 2020 om 08:33
Wellicht wat gaan huren?
Groter oppervlakte scheelt zeker, maar het is geen “lijmmiddel” voor een relatie.
Ik krijg bij wijze van spreken al paniekaanvallen bij het idee dat ik en mijn vriend niet meer samen zouden wonen, (nu een krap jaar) hoe kijk jij daar tegenaan?
Want ik snap dat een huis samen kopen als een grote stap voelt, maar de vraag is twijfel je aan het maken van een grote stap of twijfel je of je verder wilt met deze relatie?
Groter oppervlakte scheelt zeker, maar het is geen “lijmmiddel” voor een relatie.
Ik krijg bij wijze van spreken al paniekaanvallen bij het idee dat ik en mijn vriend niet meer samen zouden wonen, (nu een krap jaar) hoe kijk jij daar tegenaan?
Want ik snap dat een huis samen kopen als een grote stap voelt, maar de vraag is twijfel je aan het maken van een grote stap of twijfel je of je verder wilt met deze relatie?

woensdag 10 juni 2020 om 08:59
Nee die hoge huurprijzen...
samen een woning kopen is helaas ook niet zonder risico. Gaat de relatie goed is het verstandig, ga je uit elkaar zit je met de verdeling.
anoniem_6749babf2d113 wijzigde dit bericht op 10-06-2020 09:03
17.48% gewijzigd


woensdag 10 juni 2020 om 09:22
Ik ben niet zo dol op mensen die zeggen: "zo ben ik nou eenmaal", er wordt dus geen moeite gestoken om het voor jou acceptabeler te maken. Daarnaast zou ik weinig zin hebben om mijn hele leven te blijven bij iemand die lekker op de golven van zijn humeur meedeint i.p.v. rekening te houden met partner. Het is egoïstisch en veel te makkelijk om van een ander te verwachten zich maar aan te passen.
Natuurlijk kan je gaan samenwonen maar dat zal zijn gedrag niet veranderen en op een dag ben je het zat en zit je van alle kanten aan hem vast. Pak het liefdesverdriet en ga niet samenwonen, je twijfel is terecht.
Natuurlijk kan je gaan samenwonen maar dat zal zijn gedrag niet veranderen en op een dag ben je het zat en zit je van alle kanten aan hem vast. Pak het liefdesverdriet en ga niet samenwonen, je twijfel is terecht.
woensdag 10 juni 2020 om 09:32
Jullie passen niet zo goed bij elkaar vrees ik. Ik herken de irritaties en jouw reactie hierop, het niet persoonlijk proberen te nemen. Maar ondertussen zit je wel met die stress als hij begint te schelden. Ik zou onder deze omstandigheden niet samen een huis kopen maar juist weer gaan latten. Dan merk je vanzelf wel of deze relatie je goed doet of niet.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 10 juni 2020 om 10:10
Ik lees niks onoverkomelijks eigenlijk, misschien is het gewoon gezonde spanning.... het gaat nog wel spannender worden trouwens want verhuizen en eventueel klussen is niet niks. Sta het jullie toe dat jullie niet perfect zijn en kijk vooral naar wat je tof vindt aan hem. Neem de tijd om dingen te laten bezinken en als je iets wil uitpraten doe dat bij voorkeur als je allebei uitgerust bent en in een goede bui. Dit advies komt van iemand die sinds een jaar samenwoont met iemand in een klushuis dat nog steeds niet af is en een jonge baby heeft. Als wij het kunnen dan kan iedereen het, je moet alleen wel ook zelf je uiterste best doen en een beetje vertrouwen hebben.
Lorem Ipsum
woensdag 10 juni 2020 om 10:16
En wat ga je doen als het toch niet blijkt te werken? Een bord in de tuin en dan? Als ik je verhaal zo lees was 1 á 2 jaar huren geen gek idee geweest. Het is natuurlijk niet gezegd dat het spaak loopt,maar het klinkt niet heel positief. Ben zelf erg blij dat ik in al m'n serieuze relaties op één na nog huurde. Die keer dat ik wel een koophuis had met iemand heeft me naderhand ongeveer €30.000 gekost. Toen was de huizenmarkt nog niet op hol geslagen en woning met verlies verkocht, maar toch.
Net een ander huis gekocht op één naam, mijn naam. Heerlijk. Relatie uit, partner eruit.
Net een ander huis gekocht op één naam, mijn naam. Heerlijk. Relatie uit, partner eruit.
woensdag 10 juni 2020 om 10:28
Vooral het stukje over zijn uitbarstingen in combinatie met jouw gevoeligheid hierop valt mij op, omdat ik hiermee helaas ervaring heb.
Kun jij leven met zijn woede uitbarstingen? Want hoewel je naar een grotere woning gaat verhuizen, verdwijnt dit waarschijnlijk niet en zul je er hoe dan ook mee geconfronteerd blijven worden.
Mijn ex is exact zo, snel mopperen en schelden, in het verkeer en wanneer iets niet lukt, ook bij zijn hobby's. Verder ook bij het klussen en alles wat niet gaat zoals hij wil. Dit wordt erger als hij niet goed in zijn vel zit. Als ik er dan wat van zei, richtte hij het op mij dus het was het beste dat ik het negeerde.
Ik kan en kon daar ook echt slecht tegen. Ik merkte dat ook lichamelijk (spanning, tintelingen van adrenaline) en heb echt geprobeerd om hiermee te leren omgaan maar het is me niet gelukt.
Uiteindelijk heeft hij de relatie beëindigd, maar ik besef nu wel dat ik me door deze uitbarstingen nooit 100% veilig heb gevoeld, ook al was het niet naar mij gericht.
Ik heb nu een vriend die juist heel rustig blijft, en wat een verademing.
Nu zeg ik niet dat het niet zou kunnen werken hoor. Maar wil mijn ervaring graag even delen, omdat ik me voor kan stellen dat zoiets op de lange termijn wel steeds meer een issue kan worden als hij nu al aangeeft niet te kunnen veranderen.
Kun jij leven met zijn woede uitbarstingen? Want hoewel je naar een grotere woning gaat verhuizen, verdwijnt dit waarschijnlijk niet en zul je er hoe dan ook mee geconfronteerd blijven worden.
Mijn ex is exact zo, snel mopperen en schelden, in het verkeer en wanneer iets niet lukt, ook bij zijn hobby's. Verder ook bij het klussen en alles wat niet gaat zoals hij wil. Dit wordt erger als hij niet goed in zijn vel zit. Als ik er dan wat van zei, richtte hij het op mij dus het was het beste dat ik het negeerde.
Ik kan en kon daar ook echt slecht tegen. Ik merkte dat ook lichamelijk (spanning, tintelingen van adrenaline) en heb echt geprobeerd om hiermee te leren omgaan maar het is me niet gelukt.
Uiteindelijk heeft hij de relatie beëindigd, maar ik besef nu wel dat ik me door deze uitbarstingen nooit 100% veilig heb gevoeld, ook al was het niet naar mij gericht.
Ik heb nu een vriend die juist heel rustig blijft, en wat een verademing.
Nu zeg ik niet dat het niet zou kunnen werken hoor. Maar wil mijn ervaring graag even delen, omdat ik me voor kan stellen dat zoiets op de lange termijn wel steeds meer een issue kan worden als hij nu al aangeeft niet te kunnen veranderen.
lena12 wijzigde dit bericht op 10-06-2020 10:30
0.04% gewijzigd
woensdag 10 juni 2020 om 10:29
Zoals mijn vader altijd zei: 'Bij twijfel, niet doen'.
Als je je echt aan elkaar irriteert, zal de grootte van het huis daar niet echt veel aan veranderen hoor. Je zit toch het grootste gedeelte van de tijd met elkaar in dezelfde ruimte (neem ik tenminste aan). Ik zou in ieder geval niet gaan kopen samen, maar toch eerder gaan voor een huurwoning. Maar voordat je dat doet kun je misschien beter een poosje apart van elkaar wonen, zodat jij over je twijfels na kunt denken en kunt bepalen of je klaar bent voor deze stap (of niet).
Als je je echt aan elkaar irriteert, zal de grootte van het huis daar niet echt veel aan veranderen hoor. Je zit toch het grootste gedeelte van de tijd met elkaar in dezelfde ruimte (neem ik tenminste aan). Ik zou in ieder geval niet gaan kopen samen, maar toch eerder gaan voor een huurwoning. Maar voordat je dat doet kun je misschien beter een poosje apart van elkaar wonen, zodat jij over je twijfels na kunt denken en kunt bepalen of je klaar bent voor deze stap (of niet).
Nee heb je, ja kun je krijgen.

woensdag 10 juni 2020 om 10:46
Bij twijfel niet doen inderdaad. Een groter huis gaat niets oplossen.
Wat niet wil zeggen dat je onoplosbaar van elkaar verschilt. Ik herken wat je schrijft over jullie verschillende karakters. Mijn partner en ik waren net zo en zijn in 15 jaar naar elkaar toe gegroeid. Hij is wat milder geworden, ik wat sterker.
Dus bij ons ging het goed, bij een andere forummer bleken de verschillen juist onoverkomelijk te zijn. Het punt is dat je het gewoon niet weet.
Het kan zijn dat je koudwatervrees hebt, maar het kan ook dat je gewoon niet zo gelukkig wordt van je partner. Ik was na 2 jaar ook niet meer dolverliefd, maar ben er wel altijd van overtuigd geweest dat deze man bij mij past. Ondanks of onze verschillen.
Vraag jezelf af: zou je het nog 3-5 jaar in deze studio uithouden met deze man?
Wat niet wil zeggen dat je onoplosbaar van elkaar verschilt. Ik herken wat je schrijft over jullie verschillende karakters. Mijn partner en ik waren net zo en zijn in 15 jaar naar elkaar toe gegroeid. Hij is wat milder geworden, ik wat sterker.
Dus bij ons ging het goed, bij een andere forummer bleken de verschillen juist onoverkomelijk te zijn. Het punt is dat je het gewoon niet weet.
Het kan zijn dat je koudwatervrees hebt, maar het kan ook dat je gewoon niet zo gelukkig wordt van je partner. Ik was na 2 jaar ook niet meer dolverliefd, maar ben er wel altijd van overtuigd geweest dat deze man bij mij past. Ondanks of onze verschillen.
Vraag jezelf af: zou je het nog 3-5 jaar in deze studio uithouden met deze man?
woensdag 10 juni 2020 om 12:37
Ik zou een goed gesprek hebben over dat schelden. Dat gaat niet minder worden als je gaat klussen en samen alles moet uitkiezen etc.
Maar ik vind dat dan ook wel het enige punt uit je tekst dat mij kan storen. Het feit dat je hierom twijfelt over je relatie, en niet alleen het kopen van een huis, zegt opzich ook wel wat.
Maar ik vind dat dan ook wel het enige punt uit je tekst dat mij kan storen. Het feit dat je hierom twijfelt over je relatie, en niet alleen het kopen van een huis, zegt opzich ook wel wat.

woensdag 10 juni 2020 om 14:23
Bedankt voor de reacties.
Huren lijkt inderdaad een goede optie, maar de prijzen zijn op dit moment ook heel hoog en dat zien we investeren liever in iets zodat je er hopelijk nog wat voor terug krijgt. Mijn vriend is sowieso tegen huren.
Het huis wat we willen kopen is gelukkig geen echt klushuis, alleen de muren moeten geverfd worden maar verder is het instapklaar. We zitten dus niet nog maanden in een verbouwing oid.
ExodusRedux noemde een samenlevingscontract, dat is inderdaad sowieso wel het plan. We leggen ook beiden eigen geld in dus dat laten we ook vastleggen.
Lena12, wat jij zegt herken ik inderdaad. Ik heb inmiddels gemerkt dat ik beter niet kan reageren, want als ik wel reageer dan heb ik inderdaad kans op een snauw. Ik kan het meestal wel inschatten hoe erg het is, soms kan ik er bijvoorbeeld ook een grapje van maken zodat hij inziet dat het allemaal zo erg niet is.
Het is nu op dit moment zelf geen heel groot probleem. Ik ben alleen bang dat ik er over 1 á 2 jaar misschien wel helemaal klaar mee ben en zoiets heb van ‘waar zijn we aan begonnen’ en het huis met veel verlies moeten verkopen (daar ga ik dan even vanuit aangezien we toch wel op een piekmoment kopen). Dat is waardoor de twijfel nu is ontstaan, niet de situatie op dit moment maar of dit op de lange termijn goed gaat.
Huren lijkt inderdaad een goede optie, maar de prijzen zijn op dit moment ook heel hoog en dat zien we investeren liever in iets zodat je er hopelijk nog wat voor terug krijgt. Mijn vriend is sowieso tegen huren.
Het huis wat we willen kopen is gelukkig geen echt klushuis, alleen de muren moeten geverfd worden maar verder is het instapklaar. We zitten dus niet nog maanden in een verbouwing oid.
ExodusRedux noemde een samenlevingscontract, dat is inderdaad sowieso wel het plan. We leggen ook beiden eigen geld in dus dat laten we ook vastleggen.
Lena12, wat jij zegt herken ik inderdaad. Ik heb inmiddels gemerkt dat ik beter niet kan reageren, want als ik wel reageer dan heb ik inderdaad kans op een snauw. Ik kan het meestal wel inschatten hoe erg het is, soms kan ik er bijvoorbeeld ook een grapje van maken zodat hij inziet dat het allemaal zo erg niet is.
Het is nu op dit moment zelf geen heel groot probleem. Ik ben alleen bang dat ik er over 1 á 2 jaar misschien wel helemaal klaar mee ben en zoiets heb van ‘waar zijn we aan begonnen’ en het huis met veel verlies moeten verkopen (daar ga ik dan even vanuit aangezien we toch wel op een piekmoment kopen). Dat is waardoor de twijfel nu is ontstaan, niet de situatie op dit moment maar of dit op de lange termijn goed gaat.
woensdag 10 juni 2020 om 14:32
een huis moeten verkopen omdat je in scheiding ligt, heeft al veel mensen aan de financiële afgrond gebrachtpicobello88 schreef: ↑10-06-2020 14:23Bedankt voor de reacties.
Huren lijkt inderdaad een goede optie, maar de prijzen zijn op dit moment ook heel hoog en dat zien we investeren liever in iets zodat je er hopelijk nog wat voor terug krijgt. Mijn vriend is sowieso tegen huren.
Het huis wat we willen kopen is gelukkig geen echt klushuis, alleen de muren moeten geverfd worden maar verder is het instapklaar. We zitten dus niet nog maanden in een verbouwing oid.
woensdag 10 juni 2020 om 14:33
En daarom bij twijfel niet doen. Je bent nu al bang dat de relatie gaat stranden. Ik ben zelf een berg geld kwijt geraakt door mn vorige relatie en we hebben maar een jaar samengewoond. Had ik dat maar niet gedaan. Ik heb er nog spijt van.picobello88 schreef: ↑10-06-2020 14:23Bedankt voor de reacties.
Huren lijkt inderdaad een goede optie, maar de prijzen zijn op dit moment ook heel hoog en dat zien we investeren liever in iets zodat je er hopelijk nog wat voor terug krijgt. Mijn vriend is sowieso tegen huren.
Het huis wat we willen kopen is gelukkig geen echt klushuis, alleen de muren moeten geverfd worden maar verder is het instapklaar. We zitten dus niet nog maanden in een verbouwing oid.
ExodusRedux noemde een samenlevingscontract, dat is inderdaad sowieso wel het plan. We leggen ook beiden eigen geld in dus dat laten we ook vastleggen.
Lena12, wat jij zegt herken ik inderdaad. Ik heb inmiddels gemerkt dat ik beter niet kan reageren, want als ik wel reageer dan heb ik inderdaad kans op een snauw. Ik kan het meestal wel inschatten hoe erg het is, soms kan ik er bijvoorbeeld ook een grapje van maken zodat hij inziet dat het allemaal zo erg niet is.
Het is nu op dit moment zelf geen heel groot probleem. Ik ben alleen bang dat ik er over 1 á 2 jaar misschien wel helemaal klaar mee ben en zoiets heb van ‘waar zijn we aan begonnen’ en het huis met veel verlies moeten verkopen (daar ga ik dan even vanuit aangezien we toch wel op een piekmoment kopen). Dat is waardoor de twijfel nu is ontstaan, niet de situatie op dit moment maar of dit op de lange termijn goed gaat.
woensdag 10 juni 2020 om 14:38
woensdag 10 juni 2020 om 16:33
Maar qua geld, of je nou nu een eigen huis in je eentje koopt en dat na 4 jaar oid weer gaat verkopen omdat je met iemand gaat samenwonen of dat je na een paar jaar samen een huis verkoopt en dan in je eentje op zoek moet maakt in principe toch niet heel veel uit? Heb er niet heel veel verstand van dus misschien zie ik het verkeerd..
Denk dat samen huren hem niet wordt. Eerlijk gezegd denk ik dat m’n vriend alleen verder gaat zoeken als ik nu zeg dat ik toch twijfels heb en nog geen huis wil kopen.
Denk dat samen huren hem niet wordt. Eerlijk gezegd denk ik dat m’n vriend alleen verder gaat zoeken als ik nu zeg dat ik toch twijfels heb en nog geen huis wil kopen.