Zwanger
alle pijlers
Drukke partner en komst 2e kindje
dinsdag 16 juni 2020 om 22:50
Hoi,
Op het moment zwanger van ons 2e kindje.
Partner heeft altijd al een drukke baan gehad. D.w.z. 0715h de deur uit en rond 18h weer thuis. Daarbij ook wisselende diensten in de avond en nacht. Concreet betekent dit dat ik ons 1e kindje altijd haal en breng van de opvang. Ik werk 3,5 dgn per week. In januari is partner begonnen met een studie naast z'n baan. Een pittige deeltijdstudie. Dit wisten we maar ik heb me niet gerealiseerd wat de impact echt zou zijn. Zeker icm de 2e zwangerschap valt het mij heel zwaar. De eerste 3 maanden lag ik plat door ernstige misselijkheid. Partner was net begonnen met studie en heeft toen een achterstand opgelopen. Inmiddels gaat het met mij beter maar is hij naast werk voortdurend aan het studeren. Ik ben continu alleen voor de zorg van de peuter en dat valt me zwaar. Ik ben doodmoe. Dit heb ik ook aangegeven maar hij geeft aan dat het echt niet anders is op dit moment.
Concreet betekent het dat partner 4 dgn werkt, 1 dag studie en nog circa 15h zelfstudie per week. Ik doe voor peuter ophalen en brengen kdv (dit was altijd al zo) of ben thuis met peuter, zorg voor het koken, afwassen, huishouden, naar bed brengen, badje etc etc. Partner doet af en toe een dolletje tussendoor met peuter en als hij tijd heeft gaat hij even met haar stap. Komt niet heel vaak voor. Het grootste deel komt echt op mijn schouders.
De studie duurt nog bijna 2 jaar maar ik zie als een blok op tegen de komende periode. Stoppen is geen optie, maar ik voel me nu soms zo alleen.
Ik ben op zoek naar adviezen, maar wellicht ook relativerende opmerkingen....
Op het moment zwanger van ons 2e kindje.
Partner heeft altijd al een drukke baan gehad. D.w.z. 0715h de deur uit en rond 18h weer thuis. Daarbij ook wisselende diensten in de avond en nacht. Concreet betekent dit dat ik ons 1e kindje altijd haal en breng van de opvang. Ik werk 3,5 dgn per week. In januari is partner begonnen met een studie naast z'n baan. Een pittige deeltijdstudie. Dit wisten we maar ik heb me niet gerealiseerd wat de impact echt zou zijn. Zeker icm de 2e zwangerschap valt het mij heel zwaar. De eerste 3 maanden lag ik plat door ernstige misselijkheid. Partner was net begonnen met studie en heeft toen een achterstand opgelopen. Inmiddels gaat het met mij beter maar is hij naast werk voortdurend aan het studeren. Ik ben continu alleen voor de zorg van de peuter en dat valt me zwaar. Ik ben doodmoe. Dit heb ik ook aangegeven maar hij geeft aan dat het echt niet anders is op dit moment.
Concreet betekent het dat partner 4 dgn werkt, 1 dag studie en nog circa 15h zelfstudie per week. Ik doe voor peuter ophalen en brengen kdv (dit was altijd al zo) of ben thuis met peuter, zorg voor het koken, afwassen, huishouden, naar bed brengen, badje etc etc. Partner doet af en toe een dolletje tussendoor met peuter en als hij tijd heeft gaat hij even met haar stap. Komt niet heel vaak voor. Het grootste deel komt echt op mijn schouders.
De studie duurt nog bijna 2 jaar maar ik zie als een blok op tegen de komende periode. Stoppen is geen optie, maar ik voel me nu soms zo alleen.
Ik ben op zoek naar adviezen, maar wellicht ook relativerende opmerkingen....
woensdag 17 juni 2020 om 09:29
Hier ga ik ook één dag naar college, werk ik drie dagen, heb ik 12 uur zelfstudie en ben ik net bevallen van een 3e en dat een gaat prima. Partner werkt 4 dagen. Het ligt heel erg aan waar je je energie uit haalt. Partner en ik verdelen alles gelijk. Maar vooral ook in welke taken het beste bij ons passen. Ik heb bijvoorbeeld een hekel aan koken, dus kookt hij. Ik doe weer de was, wat hij vervelend vind.
En we hebben inderdaad een schoonmaakster, glazenwasser, we laten alles bezorgen en drie dagen opvang zodat we allebei 1 dag in de week met de kinderen zijn.
Ik studeer alleen doordeweeks zodat partner er zo min mogelijk last van heeft en wij het weekend beschikbaar hebben om als gezin leuke dingen te doen.
Ik denk dus dat je partner prima wat meer in het huishouden kan bijdragen en ik denk dat jij vooral voor jezelf moet opkomen. Heel duidelijk zijn in dat sommige dingen voor jou ook niet meer kunnen. Ook al denk je soms bij jezelf dat je je aanstelt. Want ' het is nu eenmaal zo' is wel heel makkelijk.
En we hebben inderdaad een schoonmaakster, glazenwasser, we laten alles bezorgen en drie dagen opvang zodat we allebei 1 dag in de week met de kinderen zijn.
Ik studeer alleen doordeweeks zodat partner er zo min mogelijk last van heeft en wij het weekend beschikbaar hebben om als gezin leuke dingen te doen.
Ik denk dus dat je partner prima wat meer in het huishouden kan bijdragen en ik denk dat jij vooral voor jezelf moet opkomen. Heel duidelijk zijn in dat sommige dingen voor jou ook niet meer kunnen. Ook al denk je soms bij jezelf dat je je aanstelt. Want ' het is nu eenmaal zo' is wel heel makkelijk.
woensdag 17 juni 2020 om 09:38
Wauw, superknap!Paardenbloem88 schreef: ↑17-06-2020 09:29Hier ga ik ook één dag naar college, werk ik drie dagen, heb ik 12 uur zelfstudie en ben ik net bevallen van een 3e en dat een gaat prima. Partner werkt 4 dagen. Het ligt heel erg aan waar je je energie uit haalt. Partner en ik verdelen alles gelijk. Maar vooral ook in welke taken het beste bij ons passen. Ik heb bijvoorbeeld een hekel aan koken, dus kookt hij. Ik doe weer de was, wat hij vervelend vind.
En we hebben inderdaad een schoonmaakster, glazenwasser, we laten alles bezorgen en drie dagen opvang zodat we allebei 1 dag in de week met de kinderen zijn.
Ik studeer alleen doordeweeks zodat partner er zo min mogelijk last van heeft en wij het weekend beschikbaar hebben om als gezin leuke dingen te doen.
Ik denk dus dat je partner prima wat meer in het huishouden kan bijdragen en ik denk dat jij vooral voor jezelf moet opkomen. Heel duidelijk zijn in dat sommige dingen voor jou ook niet meer kunnen. Ook al denk je soms bij jezelf dat je je aanstelt. Want ' het is nu eenmaal zo' is wel heel makkelijk.
Zelf ook nog een studie gedaan toen de eerste er al was, maar dat heeft er nooit voor gezorgd dat ik de zorg voor mijn kind niet oppakte of het huishouden aan mijn man overliet.
woensdag 17 juni 2020 om 09:38
puntillita schreef: ↑16-06-2020 23:24.
Partner kan ook 3 dagen gaan werken en 1 dag ouderschapsverlof opnemen. Want 4 dagen werk, 1 dag studie en 15 uur zelfstudie komt neer op 7 werkdagen. Dat is richting partner niet fair.
Dit idd. Verder is het idd niet heel handig gepland, zeker nu met een tweede op komst. Zou jij evt. ook een halve dag minder kunnen werken? Scheelt ook weer kinderopvang. En als het financieel mogelijk is zou ik zeker voor een schoonmaakster gaan.
woensdag 17 juni 2020 om 09:39
Zijn afwezigheidstijden qua werk vind ik vrij normaal, maar zijn studietijd hakt er inderdaad wel in. Wat naar dat je er zo onder lijdt, in de zin van dat alles op jouw schouders terecht komt. Ik heb 1 kind en ben erg blij dat ik de taken kan delen met mijn man.
Wat kan worden uitbesteed? Je kan boodschappen tegenwoordig zonder (veel) extra kosten laten bezorgen, hulp in de huishouding, zo makkelijk mogelijk koken, eens een oppas in het weekend zodat je kan bijtanken? Hoe is jullie netwerk?
Kan man ouderschapsverlof opnemen en een dag minder werken? Kun jij nog (verder) verlof opnemen? Is dat een reële oplossing?
En als jullie krap zitten en/of geen netwerk hebben om te helpen, toch kijken of studieonderbreking echt niet kan. De meeste opleidingen hebben wel een regeling dat tijdelijke studieonderbreking kan, zonder verlies van je resultaten. Zit vaak wel een 'houdbaarheidsdatum' aan vast. Laat man eens informeren?
Wat kan worden uitbesteed? Je kan boodschappen tegenwoordig zonder (veel) extra kosten laten bezorgen, hulp in de huishouding, zo makkelijk mogelijk koken, eens een oppas in het weekend zodat je kan bijtanken? Hoe is jullie netwerk?
Kan man ouderschapsverlof opnemen en een dag minder werken? Kun jij nog (verder) verlof opnemen? Is dat een reële oplossing?
En als jullie krap zitten en/of geen netwerk hebben om te helpen, toch kijken of studieonderbreking echt niet kan. De meeste opleidingen hebben wel een regeling dat tijdelijke studieonderbreking kan, zonder verlies van je resultaten. Zit vaak wel een 'houdbaarheidsdatum' aan vast. Laat man eens informeren?
woensdag 17 juni 2020 om 09:44
Pittige (weloverwogen?) beslissing. Ik zou beginnen met inderdaad alle praktische dingen makkelijker te maken. Al zijn het maar kleine dingen die het je net wat soepeler maken.
•Koken voor meerdere dagen
•Standaard eten in de vriezer hebben zitten
•Desnoods maaltijd boxen bestellen
•Boodschappen bestellen
•Was gelijk scheiden in aparte wasmanden
•Een oppasnetwerk opbouwen. Desnoods zou je je kunnen verdiepen in een nanny aan huis. Heb je gelijk de stress van KDV brengen en ophalen niet meer. Bovendien doen nanny’s zelfs (ik heb als nanny gewerkt) vaak de was voor je en zorgen zij voor het koken van het avondeten.
•Koken voor meerdere dagen
•Standaard eten in de vriezer hebben zitten
•Desnoods maaltijd boxen bestellen
•Boodschappen bestellen
•Was gelijk scheiden in aparte wasmanden
•Een oppasnetwerk opbouwen. Desnoods zou je je kunnen verdiepen in een nanny aan huis. Heb je gelijk de stress van KDV brengen en ophalen niet meer. Bovendien doen nanny’s zelfs (ik heb als nanny gewerkt) vaak de was voor je en zorgen zij voor het koken van het avondeten.
anoniem_268087 wijzigde dit bericht op 17-06-2020 09:46
6.29% gewijzigd
woensdag 17 juni 2020 om 09:51
TanteOlivia schreef: ↑17-06-2020 09:28Heel sneu inderdaad. Waarom een kind krijgen, terwijl je er letterlijk nooit bent. Lekker alleen maar met jezelf bezig zijn, joepie!
Hartstikke leuk als je begin 20 bent, maar als je een kind hebt en dan nog kiest voor een tweede, dan moet je toch echt wakker gaan worden en eens iets gaan bijdragen.
Disclaimer; ik ben het totaal niet eens met jouw kijk op het ouderschap en je manier van posten.
Dus denk vooral niet dat mijn opmerking ook maar enigzins gerelateerd is aan jouw manier van denken.
OT, studie vertragen is geen optie?
woensdag 17 juni 2020 om 09:53
Wij hebben een baby en een peuter, mijn partner en ik hebben allebei drukke banen.
Ik ben iets minder gaan werken en ik heb de oma's en opa's ingeschakeld.
Mijn tips aan jou:
1. Ga tijdelijk niet of minder werken. Eventueel zoveel mogelijk je verlof verlengen met vakantiedagen etc.
2. Ga de oma's en opa's inschakelen, voor extra uren of oppasdagen voor 1 of 2 kinderen. Zo krijgen de kinderen ook meer gericht aandacht.
Ik ben iets minder gaan werken en ik heb de oma's en opa's ingeschakeld.
Mijn tips aan jou:
1. Ga tijdelijk niet of minder werken. Eventueel zoveel mogelijk je verlof verlengen met vakantiedagen etc.
2. Ga de oma's en opa's inschakelen, voor extra uren of oppasdagen voor 1 of 2 kinderen. Zo krijgen de kinderen ook meer gericht aandacht.
I was reminded that my bloodtype is B positive.
woensdag 17 juni 2020 om 10:20
Wat trouwens ook scheelt is samen in het weekend de agenda’s voor de komende week samen doorlopen. Als man een hele drukke werkweek had en laat thuis kwam, zorgde ik dat peuter en ik al gegeten hadden en aten we iets wat ik makkelijk voor hem kon opwarmen (vaak ook kookte/prepareerde ik voor meer dagen en ik heb altijd dingen als verse tortellini of een pak pannenkoeken in huis voor als er onverhoopt weinig tijd is om te koken), kon hij even lekker nog met die kleine spelen en op bed leggen (hij legt haar sowieso elke avond op bed) en dan daarna eten. Kwam ik er even gezellig bij zitten en konden wij ook samen de dag bespreken, daarna pakte hij dan de laptop en deed ik wat voor mezelf en ging hij aan de studie. Hadden we toch wat tijd samen en hij wat tijd met dochter.
Was zijn week rustiger dan kon hij ook in overleg met kantoor wat studie uren inplannen onder werktijd en dat gaf lucht in het weekend. Goed plannen samen is dus het devies.
En dat woordje samen is nog wel het belangrijkste denk ik. Je doet dit echt samen. En als hij “vrij” is betekent dat niet dat hij dan lekker meteen op stap kan met zijn vrienden of gaat sporten, dat wissel je af. Zodat jij ook lucht krijgt.
Want zijn “vrij” betekent in dat geval dat jij nog steeds druk bent.
Was zijn week rustiger dan kon hij ook in overleg met kantoor wat studie uren inplannen onder werktijd en dat gaf lucht in het weekend. Goed plannen samen is dus het devies.
En dat woordje samen is nog wel het belangrijkste denk ik. Je doet dit echt samen. En als hij “vrij” is betekent dat niet dat hij dan lekker meteen op stap kan met zijn vrienden of gaat sporten, dat wissel je af. Zodat jij ook lucht krijgt.
Want zijn “vrij” betekent in dat geval dat jij nog steeds druk bent.
woensdag 17 juni 2020 om 10:26
Allereerst, ik snap je. Wij hebben een tijdelijke soort gelijke situatie. Ik ben ook zwanger van nr 2. Man is deze zomer door de week weg en ik werk 32 uur.
Het is echt heel erg pittig. Ik ben wel vaker alleen met zoon geweest, maar met de zwangerschap is mijn energie echt veel lager.
Wat wij van te voren hadden afgesproken:
* verhuizen zodat we dichterbij ouders wonen ivm extra hulp (helaas niet gelukt ivm overspannen woningmarkt)
* alles uitbesteden wat mogelijk is: schoonmaakster, boodschappenservice, extra dag kinderopvang (man werkte normaal ook 4 dgn etc
* sport en andere vrije tijd zonder ons heeft hij om hold gezet
En verder;
* ik neem af en toe extra dagen vrij om op te laden als zoon naar opvang is.
* in het weekend doen we super rustig aan en pakt man het meeste op
* zoontje eet tegenwoordig warm op de opvang. Thuis eten we samen nog een hapje (ik een snelle hap, hij een toetje).
* simpel eten. Af en toe vooruit koken.
* slapen/ontspannen als zoon slaapt (dus geen huishouden; dan maar rotzooi)
Ik kijk uit naar mijn verlof. Het valt me ook wel tegen. Zwanger zijn hakt er stiekem meer in dan ik me kon herinneren. Vorige keer had ik natuurlijk geen kleine rondrennen. Het voordeel bij ons is dat we het kunnen timeboxen. Zijn afwezigheid is seizoensgebonden en over 1 a 2 jaar Is het sowieso klaar. We hebben afgesproken vaak te evalueren en dat ik altijd de stekker eruit mag trekken omdat gezin belangrijkste is. Waarom we voor deze situatie hebben gekozen? Het was voor man een ‘droomfunctie’ en wij hebben niet de leeftijd om nog jaren te wachten met de zwangerschap. De droomfunctie was ook nu of nooit. Dus vandaar de ongelukkige samenloop.
Ik zou met je man gaan praten. Kan hij ergens zijn uren terugschroeven. Kan hij ouderschapsverlof oid opnemen? Of zijn studie langer uitspreiden? Kan jij ergens extra rust en hulp bij krijgen? Wees niet te streng voor jezelf. Pak je rust waar mogelijk.
Het is echt heel erg pittig. Ik ben wel vaker alleen met zoon geweest, maar met de zwangerschap is mijn energie echt veel lager.
Wat wij van te voren hadden afgesproken:
* verhuizen zodat we dichterbij ouders wonen ivm extra hulp (helaas niet gelukt ivm overspannen woningmarkt)
* alles uitbesteden wat mogelijk is: schoonmaakster, boodschappenservice, extra dag kinderopvang (man werkte normaal ook 4 dgn etc
* sport en andere vrije tijd zonder ons heeft hij om hold gezet
En verder;
* ik neem af en toe extra dagen vrij om op te laden als zoon naar opvang is.
* in het weekend doen we super rustig aan en pakt man het meeste op
* zoontje eet tegenwoordig warm op de opvang. Thuis eten we samen nog een hapje (ik een snelle hap, hij een toetje).
* simpel eten. Af en toe vooruit koken.
* slapen/ontspannen als zoon slaapt (dus geen huishouden; dan maar rotzooi)
Ik kijk uit naar mijn verlof. Het valt me ook wel tegen. Zwanger zijn hakt er stiekem meer in dan ik me kon herinneren. Vorige keer had ik natuurlijk geen kleine rondrennen. Het voordeel bij ons is dat we het kunnen timeboxen. Zijn afwezigheid is seizoensgebonden en over 1 a 2 jaar Is het sowieso klaar. We hebben afgesproken vaak te evalueren en dat ik altijd de stekker eruit mag trekken omdat gezin belangrijkste is. Waarom we voor deze situatie hebben gekozen? Het was voor man een ‘droomfunctie’ en wij hebben niet de leeftijd om nog jaren te wachten met de zwangerschap. De droomfunctie was ook nu of nooit. Dus vandaar de ongelukkige samenloop.
Ik zou met je man gaan praten. Kan hij ergens zijn uren terugschroeven. Kan hij ouderschapsverlof oid opnemen? Of zijn studie langer uitspreiden? Kan jij ergens extra rust en hulp bij krijgen? Wees niet te streng voor jezelf. Pak je rust waar mogelijk.
woensdag 17 juni 2020 om 11:49
Ik vind het in die zin relevant, omdat dat ook de uitkomst van het gesprek kan beinvloeden. Als er allemaal niet goed over is nagedacht, vind ik inderdaad dat je kunt verwachten om er samen goed naar te kijken en aanpassingen van man te verwachten. Maar als man superduidelijk is geweest en de vrouw (gebeurt nogal eens, de eierstokken klepperen zó hard dat het meer overhalen lijkt dan wat anders) komt erop terug, zou ik als man zijnde toch meer bezwaar voelen om die studie voor me uit te schuiven, zelfs als het kan. Andersom ook, als het kind prio was en de man heeft eigenlijk zijn zin zitten doordrammen, zou ik sterker op mijn strepen gaan staan en hulp/verandering verwachten, dan dat het heeeeel goed besproken is geweest. Tuurlijk verwacht je volwassen medewerking, ook als het plaatje niet goed ingeschat is. Maar het zijn mogelijk wel grote belangrijke dingen in ieders leven en dan kan de frustratie over elkaars standpunt makkelijker oplopen. Dan zou ik oplossingen eerder proberen te zoeken buiten de deur dan bij partner zelf die maar moet stoppen met studie bijvoorbeeld.Tiswa schreef: ↑17-06-2020 07:54De enige vraag, van al die vragen, die nu nog handig is, is of uitstel mogelijk is. De rest doet er helemaal niet toe, want dat verandert niks aan het feit dat man al aan studie begonnen is en dat TO al zwanger is.
TO ga met je man in gesprek. Kijk of er wat tijden verschoven kunnen worden, wat taken verdeeld kunnen worden en kijk of er hulp van buitenaf kan komen.
woensdag 17 juni 2020 om 11:59
Nou, soms is het even niet anders hè.
Ik verloor mijn baan, jaar later verloor man zijn baan. Hij kreeg toen een kans voor een baan en opleiding die hij met beide handen heeft aangegrepen. De rekeningen moesten immers wel gewoon betaald worden. Dus zat ik op zondags op het strand met alleenstaande vriendin met kinderen. Liep ik in het duin met mijn ouders etc.
Daar hadden we geen kinderen voor gekregen maar omdat die kinderen er nu eenmaal wel waren en ze een dak boven hun hoofd nodig hadden, kleren, schoenen, eten etc hadden we even geen keus.
woensdag 17 juni 2020 om 12:24
Andersom schreef: ↑17-06-2020 11:59Nou, soms is het even niet anders hè.
Ik verloor mijn baan, jaar later verloor man zijn baan. Hij kreeg toen een kans voor een baan en opleiding die hij met beide handen heeft aangegrepen. De rekeningen moesten immers wel gewoon betaald worden. Dus zat ik op zondags op het strand met alleenstaande vriendin met kinderen. Liep ik in het duin met mijn ouders etc.
Daar hadden we geen kinderen voor gekregen maar omdat die kinderen er nu eenmaal wel waren en ze een dak boven hun hoofd nodig hadden, kleren, schoenen, eten etc hadden we even geen keus.
Dat snap ik.
woensdag 17 juni 2020 om 12:49
diyer schreef: ↑17-06-2020 11:49Ik vind het in die zin relevant, omdat dat ook de uitkomst van het gesprek kan beinvloeden. Als er allemaal niet goed over is nagedacht, vind ik inderdaad dat je kunt verwachten om er samen goed naar te kijken en aanpassingen van man te verwachten. Maar als man superduidelijk is geweest en de vrouw (gebeurt nogal eens, de eierstokken klepperen zó hard dat het meer overhalen lijkt dan wat anders) komt erop terug, zou ik als man zijnde toch meer bezwaar voelen om die studie voor me uit te schuiven, zelfs als het kan. Andersom ook, als het kind prio was en de man heeft eigenlijk zijn zin zitten doordrammen, zou ik sterker op mijn strepen gaan staan en hulp/verandering verwachten, dan dat het heeeeel goed besproken is geweest. Tuurlijk verwacht je volwassen medewerking, ook als het plaatje niet goed ingeschat is. Maar het zijn mogelijk wel grote belangrijke dingen in ieders leven en dan kan de frustratie over elkaars standpunt makkelijker oplopen. Dan zou ik oplossingen eerder proberen te zoeken buiten de deur dan bij partner zelf die maar moet stoppen met studie bijvoorbeeld.
Nog steeds doet het er niet toe. TO is nu zwanger en trekt het nu niet. Het is ongezond voor het ongeboren kind om dan toch door te denderen, ook al zou dat “oneerlijk” zijn voor haar man.
Daarnaast hoor ik in mijn omgeving juist veel vaker dat de man al een tweede wil, terwijl het van de vrouw niet persé al hoeft, dus om zonder achtergrond info te roepen over doordrammen en rammelende eierstokken gaat nergens over. Feit blijft dat er iets moet veranderen in de situatie.
woensdag 17 juni 2020 om 12:57
Ik had 3 kleine kinderen tussen 1 en 3 , toen man besloot om verder te studeren. Hij ging toen zijn co schappen lopen. Ik kreeg in de tijd er nog 2 kinderen bij, werkte 30 % in de nachtdienst (hoefden de kinderen alleen maar halve dagen naar de opvang).-
Ik heb in die tijd nooit boodschappen gedaan( werd bezorgd). Had een mevrouw die kwam poetsen, en vanaf die tijd strijk ik niet meer. Regelmatig met man afgesproken om zonder kinderen te eten. Relatie is heel belangrijk. En ook al werd ik knetter van alleen maar kinderen, hield ik altijd in mijn achterhoofd dat het beter zou worden..... En ja, ook wij hadden bij ieder vrij weekend discussie, wie er mocht uitslapen!
Ik heb in die tijd nooit boodschappen gedaan( werd bezorgd). Had een mevrouw die kwam poetsen, en vanaf die tijd strijk ik niet meer. Regelmatig met man afgesproken om zonder kinderen te eten. Relatie is heel belangrijk. En ook al werd ik knetter van alleen maar kinderen, hield ik altijd in mijn achterhoofd dat het beter zou worden..... En ja, ook wij hadden bij ieder vrij weekend discussie, wie er mocht uitslapen!
woensdag 17 juni 2020 om 13:15
Helemaal eens. Een gezin heb je samen. Energielevels als zwangere in combi met peuter kan je niet altijd voorspellen. Het is niet gezond voor de baby als je jezelf voorbij rent. Dus je moet het samen oplossen!Tiswa schreef: ↑17-06-2020 12:49Nog steeds doet het er niet toe. TO is nu zwanger en trekt het nu niet. Het is ongezond voor het ongeboren kind om dan toch door te denderen, ook al zou dat “oneerlijk” zijn voor haar man.
Daarnaast hoor ik in mijn omgeving juist veel vaker dat de man al een tweede wil, terwijl het van de vrouw niet persé al hoeft, dus om zonder achtergrond info te roepen over doordrammen en rammelende eierstokken gaat nergens over. Feit blijft dat er iets moet veranderen in de situatie.
Praten, praten, praten!
(En idd; vrouwen zijn niet altijd degene die eerder kinderen willen. Die opmerkingen storen mij altijd. Bij ons heeft man juist op mij moeten wachten. Hij was er eerder aan toe)
woensdag 17 juni 2020 om 15:24
Hier was ik ook degene die er pas later aan toe was dan man idd.wollentrui schreef: ↑17-06-2020 13:15Helemaal eens. Een gezin heb je samen. Energielevels als zwangere in combi met peuter kan je niet altijd voorspellen. Het is niet gezond voor de baby als je jezelf voorbij rent. Dus je moet het samen oplossen!
Praten, praten, praten!
(En idd; vrouwen zijn niet altijd degene die eerder kinderen willen. Die opmerkingen storen mij altijd. Bij ons heeft man juist op mij moeten wachten. Hij was er eerder aan toe)
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 17 juni 2020 om 16:00
Ik hoor juist vaak dat vrouwen er bij een tweede minder snel aan toe zijn. Voor een vrouw is het toch een heel andere belevenis om een kind krijgen + het eerste jaar ervoor te zorgen. Het is vaak ook een hele aanslag op haar hele gestel + gemoed + carrière, terwijl een vader een paar dagen vrij neemt na de geboorte en verder werkt hij vrolijk verder en gaat zijn leven in dezelfde vaart door.
woensdag 17 juni 2020 om 17:35
mayolijn28 schreef: ↑17-06-2020 17:26Nou ja, hij heeft er niks van overgehouden hoor. Band tussen kind en papa is goed en het is maar tijdelijk geweest.
Ik bedoelde het ook niet zo fel als dat ik het nu terug lees, sorry. Beetje oud zeer vanuit mijn eigen situatie waarschijnlijk.
woensdag 17 juni 2020 om 17:38
Maar zo is het meestal niet. In Nederland hoef je echt niet samen 80-90 uur te werken om rond te komen als stel met kinderen.Andersom schreef: ↑17-06-2020 11:59Nou, soms is het even niet anders hè.
Ik verloor mijn baan, jaar later verloor man zijn baan. Hij kreeg toen een kans voor een baan en opleiding die hij met beide handen heeft aangegrepen. De rekeningen moesten immers wel gewoon betaald worden. Dus zat ik op zondags op het strand met alleenstaande vriendin met kinderen. Liep ik in het duin met mijn ouders etc.
Daar hadden we geen kinderen voor gekregen maar omdat die kinderen er nu eenmaal wel waren en ze een dak boven hun hoofd nodig hadden, kleren, schoenen, eten etc hadden we even geen keus.
En toch hoor je vaak over vaders die non stop aan het werk zijn 12 uur op een dag weg zijn en in de weekenden ook nog druk. Dat zijn toch echt keuzes die niet nodig zijn om rond te kunnen komen.
woensdag 17 juni 2020 om 18:12
Geen probleem hoor
Een vader die er nooit is, is natuurlijk niet leuk voor kinderen. En dan ben ik met je eens dat je dan beter geen kinderen kan willen.
Maar hij was er echt wel, alleen geen tijd voor echt uitjes. Alle maaltijden zat hij wel mee aan tafel bijvoorbeeld.
woensdag 17 juni 2020 om 18:20
Het is nu eenmaal zo, achteraf misschien niet zo handig geweest om nu een studie te beginnen maar daar heb je nu weinig meer aan dus probeer te denken in oplossingen:
* Huishoudelijke hulp
* Boodschappen laten bezorgen
* Ouderschapsverlof opnemen (bij voorkeur man op een dag dat kinderen naar kdv gaan zodat hij die dag zijn zelfstudie doet en de weekenden zijn handen vrij heeft)
* Vaste avond/moment afspreken dat jij er even uit kan (sporten, uit eten, wandelen etc)
Zet 'm op! En een voorspoedige zwangerschap.
* Huishoudelijke hulp
* Boodschappen laten bezorgen
* Ouderschapsverlof opnemen (bij voorkeur man op een dag dat kinderen naar kdv gaan zodat hij die dag zijn zelfstudie doet en de weekenden zijn handen vrij heeft)
* Vaste avond/moment afspreken dat jij er even uit kan (sporten, uit eten, wandelen etc)
Zet 'm op! En een voorspoedige zwangerschap.
woensdag 17 juni 2020 om 18:34
Ja, klopt. Hoe komt dat toch steeds, vraag ik me af?TanteOlivia schreef: ↑17-06-2020 16:00Ik hoor juist vaak dat vrouwen er bij een tweede minder snel aan toe zijn. Voor een vrouw is het toch een heel andere belevenis om een kind krijgen + het eerste jaar ervoor te zorgen. Het is vaak ook een hele aanslag op haar hele gestel + gemoed + carrière, terwijl een vader een paar dagen vrij neemt na de geboorte en verder werkt hij vrolijk verder en gaat zijn leven in dezelfde vaart door.
