Psyche
alle pijlers
Geen kennis
donderdag 25 september 2025 om 21:39
Ik vraag me iets af.
Mijn motto uit mijn jeugd is "ik ben nooit goed genoeg".
Ik heb dit in mijn burnout best aardig verwerkt maar het komt in stressvolle tijden nog wel boven.
Wat mij nu opvalt in mijn nieuwe baan is dat ik jaaaaaren stil gestaan heb in mijn kennis en algemene ontwikkeling. Ik heb hbo diploma's maar heb nooit gefunctioneerd op kennis maar op gevoel. Ik werd een goede leerkracht omdat ik vertrouwen stelde in kinderen en daar presteerden ze goed op, niet omdat mijn kennis van onderwijs hoog was. Voordat ik door de mand zou vallen verliet ik het onderwijs.
Ik presteerde goed als sociaal werker maar wist niets van sociaal werk af. Ik was een goede luisteraar en mensen voelen zich veilig bij me. Na mijn burnout ging ik in de zorg waar ik als teamleider met gevoel een team goed leidde maar over de zorg wist ik geen fluit. Het team vond het erg toen mijn contract niet verlengd werd maar de locatieleider kon me missen als kiespijn. Ik voegde geen kennis toe.
Nu loop ik opnieuw tegen de lamp in welzijn. Waar collega's de ideeën uit hun mouw schudden heb ik echt geen idee waar ik mee bezig ben. En dan komt de stem weer dat zegt "je bent nergens goed voor".
En ik vraag me af of op gevoel functioneren een kwaliteit is of een afweermechanisme.
Mijn motto uit mijn jeugd is "ik ben nooit goed genoeg".
Ik heb dit in mijn burnout best aardig verwerkt maar het komt in stressvolle tijden nog wel boven.
Wat mij nu opvalt in mijn nieuwe baan is dat ik jaaaaaren stil gestaan heb in mijn kennis en algemene ontwikkeling. Ik heb hbo diploma's maar heb nooit gefunctioneerd op kennis maar op gevoel. Ik werd een goede leerkracht omdat ik vertrouwen stelde in kinderen en daar presteerden ze goed op, niet omdat mijn kennis van onderwijs hoog was. Voordat ik door de mand zou vallen verliet ik het onderwijs.
Ik presteerde goed als sociaal werker maar wist niets van sociaal werk af. Ik was een goede luisteraar en mensen voelen zich veilig bij me. Na mijn burnout ging ik in de zorg waar ik als teamleider met gevoel een team goed leidde maar over de zorg wist ik geen fluit. Het team vond het erg toen mijn contract niet verlengd werd maar de locatieleider kon me missen als kiespijn. Ik voegde geen kennis toe.
Nu loop ik opnieuw tegen de lamp in welzijn. Waar collega's de ideeën uit hun mouw schudden heb ik echt geen idee waar ik mee bezig ben. En dan komt de stem weer dat zegt "je bent nergens goed voor".
En ik vraag me af of op gevoel functioneren een kwaliteit is of een afweermechanisme.
donderdag 25 september 2025 om 21:45
donderdag 25 september 2025 om 21:54
Dit is echt iets typisch! Ik werk al jaren voor mezelf, heb personeel en we hebben allemaal een fijne boterham met beleg, en toch bekruipt me af en toe het gevoel dat er straks iemand komt die echt weet wat ‘ie doet 
Ik lach er maar om, want ondertussen is de omzet goed, gaan collega’s weg omdat ze met pensioen gaan en maken we mooie dingen met elkaar.
Inderdaad, imposter-syndroom.
Werken op gevoel is toch juist onbewust bekwaam? Zo’n beetje het hoogst mogelijk haalbare.
1 onbewust onbekwaam
2 bewust onbekwaam
3 bewust bekwaam
4 onbewust bekwaam
Je doet het dus juist hartstikke goed, maar je gelooft niet in jezelf!
Ik lach er maar om, want ondertussen is de omzet goed, gaan collega’s weg omdat ze met pensioen gaan en maken we mooie dingen met elkaar.
Inderdaad, imposter-syndroom.
Werken op gevoel is toch juist onbewust bekwaam? Zo’n beetje het hoogst mogelijk haalbare.
1 onbewust onbekwaam
2 bewust onbekwaam
3 bewust bekwaam
4 onbewust bekwaam
Je doet het dus juist hartstikke goed, maar je gelooft niet in jezelf!
donderdag 25 september 2025 om 21:59
donderdag 25 september 2025 om 22:00
Wat je doet is toch wel echt iets om trots op te zijn! Echt knap!ladadieladieda schreef: ↑25-09-2025 21:54Dit is echt iets typisch! Ik werk al jaren voor mezelf, heb personeel en we hebben allemaal een fijne boterham met beleg, en toch bekruipt me af en toe het gevoel dat er straks iemand komt die echt weet wat ‘ie doet
Ik lach er maar om, want ondertussen is de omzet goed, gaan collega’s weg omdat ze met pensioen gaan en maken we mooie dingen met elkaar.
Inderdaad, imposter-syndroom.
Werken op gevoel is toch juist onbewust bekwaam? Zo’n beetje het hoogst mogelijk haalbare.
1 onbewust onbekwaam
2 bewust onbekwaam
3 bewust bekwaam
4 onbewust bekwaam
Je doet het dus juist hartstikke goed, maar je gelooft niet in jezelf!
Dank je voor je lieve verhaal.
donderdag 25 september 2025 om 22:28
donderdag 25 september 2025 om 22:46
donderdag 25 september 2025 om 22:49
Precies, dat heb ik ook! Het zal de combinatie wel zijn, wat je zegt. In niks echt de beste, maar in alles goed genoeg.KamilleT schreef: ↑25-09-2025 22:28Ik werk inmiddels op een niveau waar ze me echt belangrijke dingen laten doen. Daar sta ik nog steeds van te kijken. Ik ben namelijk in niets het beste, niet qua kennis, overwicht, vaardigheden, slimheid, maar kennelijk qua combinatie van die eigenschappen goed genoeg om vertrouwen in te hebben.
donderdag 25 september 2025 om 22:54
Nee joh! Ik zeg het voor jou, dat jij blijkbaar onbewust bekwaam bent. Dat is geen gebrek aan kennis, dat is op basis van je kennis instinctief de juiste keuzes maken om anderen tot bloei te laten komen.
donderdag 25 september 2025 om 23:01
Impostersyndroom inderdaad!
En mss de lat niet zo hoog leggen voor jezelf, de meeste mensen doen maar wat, op gevoel en ervaring. Tuurlijk is er een studie of opleiding aan vooraf gegaan, maar iets minder streng voor jezelf mag ook.
In hoeverre laat je je tijdens een baan bijscholen? Kies je een leuke cursus of volg je vakinhoudelijke nieuwsbrieven, podcasts, ga je naar vakbijeenkomsten? Kan je vragen bij je baas toch? Opleidingsbudget is er vaak, of onderhandel mee bij je contract. Ik krijg het idee dat je je inhoudelijk verdiepen niet echt leuk vindt, anders zou je er mss meer moeite voor doen…? Of heb ik dat mis?
En vergeet niet: al die collega’s die ideeen uit de mouw schudden, zijn vast niet zo attent als jij. Luisteren niet goed (lees:overschreeuwen zichzelf). Helaas ben je daar gevoelig voor (herkenbaar hoor, geen verwijt) en vergeet je je eigen kwaliteiten. Je bent vast een aardig mens, doet je best, fijne collega, vriendin, familie. En je hebt nog uit te vogelen na je burn-out, wat nu echt goed bij je past qua baan. Heb vertrouwen, dat kan jij!
En mss de lat niet zo hoog leggen voor jezelf, de meeste mensen doen maar wat, op gevoel en ervaring. Tuurlijk is er een studie of opleiding aan vooraf gegaan, maar iets minder streng voor jezelf mag ook.
In hoeverre laat je je tijdens een baan bijscholen? Kies je een leuke cursus of volg je vakinhoudelijke nieuwsbrieven, podcasts, ga je naar vakbijeenkomsten? Kan je vragen bij je baas toch? Opleidingsbudget is er vaak, of onderhandel mee bij je contract. Ik krijg het idee dat je je inhoudelijk verdiepen niet echt leuk vindt, anders zou je er mss meer moeite voor doen…? Of heb ik dat mis?
En vergeet niet: al die collega’s die ideeen uit de mouw schudden, zijn vast niet zo attent als jij. Luisteren niet goed (lees:overschreeuwen zichzelf). Helaas ben je daar gevoelig voor (herkenbaar hoor, geen verwijt) en vergeet je je eigen kwaliteiten. Je bent vast een aardig mens, doet je best, fijne collega, vriendin, familie. En je hebt nog uit te vogelen na je burn-out, wat nu echt goed bij je past qua baan. Heb vertrouwen, dat kan jij!
donderdag 25 september 2025 om 23:18
Járen geleden kreeg ik een standje van mijn stagebegeleider toen ik zei dat ik ‘het gewoon op gevoel doe’. Ze zei; ‘Dat is helemaal niet zo. Je hebt kennis opgedaan en je die kennis zo snel eigen gemaakt dat je je er niet bewust van bent’. Ik moest toen steeds bij alles wat ik deed dat onderbouwen met theorie. 
Nog steeds denk ik vaak; ik doe maar wat! Maar men vindt mij heel kundig in mijn vak. Ik moet nog steeds heel hard nadenken over waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe (in welke training leerde ik dat, welke theorie zit hieronder, wat maakt dat ik deze methodiek inzet etc) omdat ik het voor mijn gevoel ‘zomaar’ doe.
Mijn vraag aan jou is dus; weet je heel zeker dat je niet gewoon onbewust heel bekwaam bent? En kan je jezelf dwingen er bewuster van te worden?
Nog steeds denk ik vaak; ik doe maar wat! Maar men vindt mij heel kundig in mijn vak. Ik moet nog steeds heel hard nadenken over waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe (in welke training leerde ik dat, welke theorie zit hieronder, wat maakt dat ik deze methodiek inzet etc) omdat ik het voor mijn gevoel ‘zomaar’ doe.
Mijn vraag aan jou is dus; weet je heel zeker dat je niet gewoon onbewust heel bekwaam bent? En kan je jezelf dwingen er bewuster van te worden?
•
vrijdag 26 september 2025 om 00:43
Absoluut een kwaliteit om op gevoel te kunnen werken. Het is iets wat we veel meer nodig hebben in sociale zorg.
Je hebt heel veel kwaliteiten in je. En ik hoop ook dat we deze kant meer opgaan in de toekomst.
Uiteindelijk is het voor iedereen beter want het is het stuk wat is gaan missen toen dingen in stukjes werden geanalyseerd in onderwijs, zorg, algehele toenadering tot wat we nodig hebben. Je bent een Gem
Het lijkt me lastig voor je om tegen de andere inhoudelijke dingen aan te lopen.
Geeft het beroepsinhoudelijk problemen voor je op dit moment? Zo niet, dan is er niks aan de hand. Want je bent een kei!
En dan is het vooral een persoonlijke opstakel
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
