Geen kleinkinderen accepteren

23-06-2020 11:15 255 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hee iedereen,

Mijn dochter had een tijdje geleden het uitgemaakt met een hele leuke vriend en daar had ik het best moeilijk mee. Ik had gisteren mijn dochter gebeld en gevraagd hoe het ging met het daten. Ze zij dat ze er niet meer zo zin in had en dat ze voor een tijdje alleen wil blijven. Dit is op zich niet erg maar mijn dochter is begin 30 en de tijd om kinderen te krijgen wordt steeds krapper. Ik zou het heel leuk vinden om een oma te worden en ik ben bang dat als het zo doorgaat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. En ik vraag mij af hoe ik dat moet accepteren?

Ik weet dat mijn dochter nog jong is en een kind nog kan komen, maar de kans is net zo groot dat dat ook niet gaat gebeuren en aan dat beeld moet ik wel wennen en ik vraag mij af hoe andere vrouwen met een onvervulde kleinkind-wens omgaan. Want ik vind het best zwaar dat die mogelijkheid bestaat.
ach lieverd toch
wat erg
gen oma worden
sterkte :hug: :hug:
Ik was 40 toen ik voor de tweede keer zwanger werd, gelukkig heb je nog 10 jaar.
Val je kind niet lastig met dit soort gezeur.
Echt. :roll:
Laat het los. Het is niet jouw leven.
Alle reacties Link kopieren
Huh? Zij moet kinderen proberen te krijgen omdat jij graag oma wil zijn? Dat klinkt eng!
Ik ben niet bijgelovig, dat brengt ongeluk...
Alle reacties Link kopieren
Waarschijnlijk krijg je nu allemaal vervelende reacties... Maar ik snap je wel. Lijkt me ook moeilijk. Je weet best wel dat het bij je dochter ligt, maar je mag er best bang voor zijn dat het niet meer gebeurt. Probeer alleen niet op de feiten vooruit te kopen! :hug:
Ja, hierin heb je niets te willen en zul je gewoon moeten afwachten hoe de zaken lopen.

Sowieso, een eventuele kinderwens gaat boven een kleinkinderwens, dus als dochter het krijgen van kinderen nu niet als prioriteit heeft is het nu niet aan de orde. Zij kiest nu voor haar eigen gemoedsrust.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou uitkijken dat je met je gepush je dochter niet van je verwijdert en dat ze dan toch kinderen krijgt en jij ze niet te zien krijgt.

En ik zou ook leren de keuzes van een ander te accepteren. Dat je geen oma wordt is helemaal niet zeker.

Hoe je dat moet accepteren, geen idee, misschien accepteren dat je dochter gelukkig is zonder kinderen.
Het-groepje schreef:
23-06-2020 11:18
Ik was 40 toen ik voor de tweede keer zwanger werd, gelukkig heb je nog 10 jaar.
Val je kind niet lastig met dit soort gezeur.
Ow TO gaat ze baren?
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig zet je geen druk op je dochter.....
Leren accepteren dat je dochter een individu is die eigen keuzes maakt en niet verantwoordelijk is voor de invulling van jouw leven.

Die hele situatie met haar ex was al absurd. Nu ook al rouwen om het feit dat er niet snel genoeg kleinkinderen komen.
Weet je ook waarom ze het uit heeft gemaakt met deze “hele leuke vriend”? Misschien speelden er wel dingen waar je geen weet van hebt.

Je leven loopt zoals het loopt. Heb je zelf nog meer kinderen?
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 23-06-2020 11:22
18.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn ergste nachtmerrie dit; dat mijn moeder gaat pushen dat ik (enig kind) maar een kleinkind op de wereld moet gaan zetten (ik heb geen actieve kinderwens).

Gelukkig is mijn moeder totaal niet zo (al zal ze er straks best weleens verdriet van hebben dat zij die fase moet missen, vooral wanneer ze dit bij vriendinnen wel ziet; dat neem ik haar ook totaal niet kwalijk).
Alle reacties Link kopieren
Intotheunknown schreef:
23-06-2020 11:19
Waarschijnlijk krijg je nu allemaal vervelende reacties... Maar ik snap je wel. Lijkt me ook moeilijk. Je weet best wel dat het bij je dochter ligt, maar je mag er best bang voor zijn dat het niet meer gebeurt. Probeer alleen niet op de feiten vooruit te kopen! :hug:
Ja ik had al wat haatreacties verwacht, maar je hebt wel gelijk. Het klinkt misschien heel oppervlakkig maar een visie van mijzelf als oma vervalt en ik merk dat ik het daar best moeilijk mee heb.
Alle reacties Link kopieren
Het is nu nog helemaal niet zeker dat je dochter geen kinderen gaat krijgen. Dus ik zou me pas druk maken over afscheid nemen van de kleinkindwens, als dat daadwerkelijk aan de orde is. Door er nu al op te focussen loop je het risico dat je dit op enig moment bij je dochter neerlegt/bespreekt/druk uitoefent. Lijkt me niet bepaald wenselijk
Alle reacties Link kopieren
Tja lullig voor jou, maar probeer het echt los te laten.
Jij hebt namelijk geen invloed op het al dan niet krijgen van kleinkinderen. Misschien vind ze een man en dan lukt het niet, terwijl ze ondertussen de druk voelt van haar moeder die oma wil worden. Of misschien wil ze wel geen kinderen en dan voelt het ook niet bepaald lekker als je voelt dat je moeder daar ongelukkig van wordt.

Echt laat het los, leg geen druk op daten en informeer er ook niet naar tenzij ze het er zelf over wil hebben. Hoe meer jij het er over hebt, hoe meer druk zij voelt.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Alle reacties Link kopieren
Mevouw schreef:
23-06-2020 11:21
Ja ik had al wat haatreacties verwacht, maar je hebt wel gelijk. Het klinkt misschien heel oppervlakkig maar een visie van mijzelf als oma vervalt en ik merk dat ik het daar best moeilijk mee heb.

Hoezo? Dat is toch nog helemaal niet zeker?
Alle reacties Link kopieren
Niet tegen je dochter zeggen iig ! Ze komt net uit een relatie en wil ff rust, het laatste waar ze op zit te wachten is een zeurende moeder die graag oma wil worden.
Heb je trouwens geen kleine kinderen in de buurt (buurkinderen, kinderen van neven en nichten, vriendinnen enz ) waar je op kan passen /dingen mee kan ondernemen ?
Alle reacties Link kopieren
Wat je ook doet, leg geen druk op je dochter om kinderen te krijgen zodat jouw kleinkind-wens vervuld wordt.

Mijn moeder had deze wens ook sterk (ondanks dat m'n zus al 2 kinderen gebaard had), en pushde mij elke keer om zwanger te worden want "de tijd dringt" (lees: ik ben bijna 30 :facepalm: ).

Inmiddels ben ik zwanger, maar betrek ik mijn moeder er nauwelijks bij. Door dat gepush van haar ben ik gruwelijk allergisch geworden voor haar, dus heeft ze zichzelf op deze manier van mij verwijderd.

Dit wil je niet voor je dochter, echt niet. Het kan je relatie zo enorm schaden. Wellicht reageer ik wel overtrokken, maar het is haar lichaam, haar keuze en dus ook haar goed recht om te kiezen om kinderloos door het leven te gaan, hoe jammer dat ook is voor jou.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees nergens dat ze dr dochter gaat pushen. Ze mag toch wel verdrietig zijn dat ze mss nooit oma wordt? Juist omdat ze er geen invloed op heeft. Lijkt me net zo goed een proces. Ongewenst kleinkindloos.
..
Je hebt haar gebeld om te vragen hoe het ging met daten?! Get a life.
Alle reacties Link kopieren
Waarschijnlijk ben je zelf met je jeugdliefde rond je 20e getrouwd en een jaar daarna kwam je dochter? Het loopt niet bij iedereen volgens 'het boekje'. Niet pushen, je dochter leeft haar eigen leven. Voor nu kiest ze om even alleen te zijn. Haar goed recht!

Tijdje terug was er een programma op TV 'Mag ik jullie oma zijn?' Misschien iets voor jou?

Sorry, maar ik heb persoonlijk ervaren hoe het is als kinderen krijgen niet lukt en iedereen met je 'meeleeft'. Van mijn kant daardoor geen medeleven...
Alle reacties Link kopieren
Mevouw schreef:
23-06-2020 11:21
Ja ik had al wat haatreacties verwacht, maar je hebt wel gelijk. Het klinkt misschien heel oppervlakkig maar een visie van mijzelf als oma vervalt en ik merk dat ik het daar best moeilijk mee heb.
Maar waarom ? Heb je maar 1 kind ? Misschien wilt je dochter wel helemaal geen kinderen, of woont ze aan de andere kant van het land/europa /de wereld als ze moeder wordt, en zie je je kleinkind nooit.
Jij kan niet beslissen dat je oma wordt, daar heb je geen enkele invloed op. Dus je zou deze omawens op een andere manier moeten invullen.
Succes
Alle reacties Link kopieren
Mevouw schreef:
23-06-2020 11:21
Ja ik had al wat haatreacties verwacht, maar je hebt wel gelijk. Het klinkt misschien heel oppervlakkig maar een visie van mijzelf als oma vervalt en ik merk dat ik het daar best moeilijk mee heb.
Ik vind dat je daar best verdrietig over mag zijn. Vooral als je er in je omgeving regelmatig mee geconfronteerd wordt en je vriendinnen/buurvrouwen allemaal wel oma worden. Het voelt dan of jij ergens blijft stilstaan, of niet kan ‘meedoen’. Maaaaarrrr... val nooit je dochter hier mee lastig. Push niet, en maak er geen ‘toekomst project’ van. Uiteindelijk ben je verantwoordelijk voor je eigen geluk. En je leven is niet ineens voorbij als je geen kleinkinderen hebt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven