Relaties
alle pijlers
ouder komt onverwachts op bezoek
dinsdag 23 juni 2020 om 18:55
Lieve viva-leden,
Mijn moeder kwam net onverwachts op de stoep.
Sinds dat ik dichterbij haar woon doet ze dit vaker.
Ik heb haar al eerder verteld dat ik liever wil dat ze mij een berichtje stuurt van te voren of even belt.
Ze doet dit tegenwoordig wel meer (gelukkig), maar soms zie ik de oproep niet en komt ze alsnog (binnen een uur nadat ze heeft gebeld).
Ze zegt tegen mij dat ik aan dingen moet wennen. Dus dat ik maar moet accepteren dat ze af en toe langs komt zonder dat ik daarvan op de hoogte ben.
Ik heb net echt heel duidelijk gezegd dat ik dit niet wil en dat ik dat niet prettig vind. Mijn ouders vonden het ook nooit fijn als mijn opa zomaar op de stoep stond. Maar nu doet ze het dus wel bij mij. Maar wat ik ook zeg, ze gaat er mee door zegt ze. Ik vind de situatie lastig omdat ze altijd met iets lekkers aankomt en dus wel betrokken is bij mij. Maar deze keer was ik echt boos. Ik denk ook omdat ik nu aan het daten ben met een leuke man (die tegenwoordig regelmatig langskomt) en ik mijn moeder daarom liever niet voor de deur zie staan. Ik voel me nu trouwens heel schuldig.
Hebben jullie ouders die onverwachts langskomen? En stel je vind dat niet prettig, hoe reageer je dan?
Mijn moeder kwam net onverwachts op de stoep.
Sinds dat ik dichterbij haar woon doet ze dit vaker.
Ik heb haar al eerder verteld dat ik liever wil dat ze mij een berichtje stuurt van te voren of even belt.
Ze doet dit tegenwoordig wel meer (gelukkig), maar soms zie ik de oproep niet en komt ze alsnog (binnen een uur nadat ze heeft gebeld).
Ze zegt tegen mij dat ik aan dingen moet wennen. Dus dat ik maar moet accepteren dat ze af en toe langs komt zonder dat ik daarvan op de hoogte ben.
Ik heb net echt heel duidelijk gezegd dat ik dit niet wil en dat ik dat niet prettig vind. Mijn ouders vonden het ook nooit fijn als mijn opa zomaar op de stoep stond. Maar nu doet ze het dus wel bij mij. Maar wat ik ook zeg, ze gaat er mee door zegt ze. Ik vind de situatie lastig omdat ze altijd met iets lekkers aankomt en dus wel betrokken is bij mij. Maar deze keer was ik echt boos. Ik denk ook omdat ik nu aan het daten ben met een leuke man (die tegenwoordig regelmatig langskomt) en ik mijn moeder daarom liever niet voor de deur zie staan. Ik voel me nu trouwens heel schuldig.
Hebben jullie ouders die onverwachts langskomen? En stel je vind dat niet prettig, hoe reageer je dan?
dinsdag 23 juni 2020 om 20:21
Ineens een triootje voorstellen, héAbundance-of-Freedom schreef: ↑23-06-2020 20:20Nou idd lig je lekker standje 69 te doen staat je moeder opeens naast de bank.
Kopje thee ma?
.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 juni 2020 om 20:22
Een chaos is het hier ook altijd. En als je een afspraak maakt voor eten of wat dan zorg ik dat het netjes is. Kom je onverwacht dan neem je er maar genoegen mee.Wissewis schreef: ↑23-06-2020 19:59Een half uur?
Hier bel je maar 3 dagen van tevoren als je wil komen.
Heb ik ten minste tijd om mijn huis te poetsen en eten en drinken in te slaan.
(Ik heb werkelijk niks in huis en mijn huis is altijd een vieze stal.
Kan ik zelf prima in leven, maar gasten krijgen die stal niet te zien want dan krijg ik 5 jaar lang nare opmerkingen.
Been there, done that.)
Ik bel mijn ouders ook 3 dagen van tevoren als ik langs wil komen.
Iemand die hier dus onverwacht voor de deur staat blijft maar voor de deur staan.
Die komt niet binnen.
Heb ik ook gewoon gezegd. Iedereen weet dat
Eten altijd in overvloed en drinken.. ach er is altijd water en thee. Als je commentaar levert op mijn troep dan ben je niet meer onverwacht welkom, heel simpel.
Eigenlijk heeft niemand daar commentaar op. Ik mag dan een zwijnenstal hebben ik tover wel erg lekkere dingen op tafel, en dus nemen ze de zooi voor lief
Nu zeggen mijn ouders iedere keer (nou ja mijn stiefvader dan, moeder zegt niet veel meer ((ziek)) wat is het netjes bij je
Nee joh, tis een zooi... Nou het aanrecht is redelijk leeg en je kan aan de tafel zitten..
Goed afgericht dus.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:22
Ze leunt best veel op mij. Dat heeft ze eigenlijk sinds mijn jeugd al gedaan. Ik heb niet zo'n fijne jeugd gehad door mijn 'vader' die best wel agressief en dominant is/was. Ik nam het in die situaties altijd op voor haar. Heb ook lang gewacht voordat ik op mezelf ging wonen omdat ik haar voor mijn gevoel niet kon achterlaten. Maar uiteindelijk heb ik wel die stap gezet (zo'n 5 jaar geleden) . Alleen nu ik weer dichterbij woon, voel ik weer dat ze teveel emotioneel op mij leunt.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:23
Haha ik ziet het al voor me, maar hopelijk wordt het geen werkelijkheid:pAbundance-of-Freedom schreef: ↑23-06-2020 20:20Nou idd lig je lekker standje 69 te doen staat je moeder opeens naast de bank.
Kopje thee ma?
dinsdag 23 juni 2020 om 20:25
Als ze te vaak langskomt misschien melden dat je eraan denkt terug verder weg te gaan wonen?madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 20:22Ze leunt best veel op mij. Dat heeft ze eigenlijk sinds mijn jeugd al gedaan. Ik heb niet zo'n fijne jeugd gehad door mijn 'vader' die best wel agressief en dominant is/was. Ik nam het in die situaties altijd op voor haar. Heb ook lang gewacht voordat ik op mezelf ging wonen omdat ik haar voor mijn gevoel niet kon achterlaten. Maar uiteindelijk heb ik wel die stap gezet (zo'n 5 jaar geleden) . Alleen nu ik weer dichterbij woon, voel ik weer dat ze teveel emotioneel op mij leunt.
(En er effectief ook over denken om 2 dorpen verder te gaan wonen.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 juni 2020 om 20:26
madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 20:23Haha ik ziet het al voor me, maar hopelijk wordt het geen werkelijkheid:p
Hoe ga je haar stoppen dan?
dinsdag 23 juni 2020 om 20:28
deur aan de binnenkant op de knip
dinsdag 23 juni 2020 om 20:30
En dan beukt ze de deur in of belt elke 5 minuten omdat ze denkt dat er iets aan de hand is?
Ook gezellig tijdens die vrijpartij.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 juni 2020 om 20:30
dinsdag 23 juni 2020 om 20:32
Precies.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:32
Agressie is vreselijk, maar dominant is je moeder zelf ook. Zou ze zich daarvan bewust zijn? Ze leunt niet alleen op je, maar ze loopt ook over je heen.madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 20:22Ze leunt best veel op mij. Dat heeft ze eigenlijk sinds mijn jeugd al gedaan. Ik heb niet zo'n fijne jeugd gehad door mijn 'vader' die best wel agressief en dominant is/was. Ik nam het in die situaties altijd op voor haar. Heb ook lang gewacht voordat ik op mezelf ging wonen omdat ik haar voor mijn gevoel niet kon achterlaten. Maar uiteindelijk heb ik wel die stap gezet (zo'n 5 jaar geleden) . Alleen nu ik weer dichterbij woon, voel ik weer dat ze teveel emotioneel op mij leunt.
Sinds mijn vader niet meer leeft, heeft mijn moeder daar ook wel een neiging toe. Ze is niet dominant, maar leunt wel erg op me, en het heeft me veel energie gekost om daar grenzen in aan te geven. Dat lukt langzaamaan wel steeds beter. Juist door de verwachtingen regelmatig te doorbreken. Verwacht ze standaard dat ik op zondag langs kom? Doorbreken. Verwacht ze gezellig een dag in de week te komen poetsen? Nee, dat is wat zíj graag zou willen, maar waar ik niet aan moet denken. Af en toe vraagt ze het nog steeds, want ze kan moeilijk begrijpen waarom ik dat niet wil. Maar het is aan mij, niet aan haar. Dat laatste moet je nog wat beter leren, to. Jij bepaalt je eigen grenzen. Niet je moeder.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:35
dinsdag 23 juni 2020 om 20:37
Wat dan niet?
Assertief zijn kun je leren hè?
dinsdag 23 juni 2020 om 20:39
Ook weer herkenbaar.madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 20:22Ze leunt best veel op mij. Dat heeft ze eigenlijk sinds mijn jeugd al gedaan. Ik heb niet zo'n fijne jeugd gehad door mijn 'vader' die best wel agressief en dominant is/was. Ik nam het in die situaties altijd op voor haar. Heb ook lang gewacht voordat ik op mezelf ging wonen omdat ik haar voor mijn gevoel niet kon achterlaten. Maar uiteindelijk heb ik wel die stap gezet (zo'n 5 jaar geleden) . Alleen nu ik weer dichterbij woon, voel ik weer dat ze teveel emotioneel op mij leunt.
Ik liet ook meer toe en liet teveel over mijn grenzen gaan, want ouders eenzaam en zielig.
Maar als ik 1 vinger geef staan ze zo iedere dag op de stoep.
Jij bent niet verantwoordelijk voor hun geluk.
Ik weet dat het moeilijk is, maar niet je eigen gevoel wegcijferen uit medelijden of schuldgevoel.
Én hoe meer ze op je leunt, hoe meer afkeer je krijgt omdat het zo'n claimerige situatie wordt.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:41
Dit dus. Ik vind het altijd een vorm van egoïsme om onverwacht langs te komen. De bezoeker verwacht blijkbaar dat je gelijk alles uit je handen laat vallen om gezellig koffie te drinken, terwijl ik meestal met dingen bezig ben. Ik vind het veel gezelliger dat we samen iets afspreken. Dan heb ik erop gerekend, heb iets lekkers in huis en ben vast wat gezelliger ook.
En appen: over een half uur kom ik bij je, vind ik niets. Dit noem ik geen afspreken. Want er wordt vanuit gegaan dat het past en dat ik thuis ben. Dat is vaak niet zo.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:42
Knap van je!Jufjoke schreef: ↑23-06-2020 20:32Agressie is vreselijk, maar dominant is je moeder zelf ook. Zou ze zich daarvan bewust zijn? Ze leunt niet alleen op je, maar ze loopt ook over je heen.
Sinds mijn vader niet meer leeft, heeft mijn moeder daar ook wel een neiging toe. Ze is niet dominant, maar leunt wel erg op me, en het heeft me veel energie gekost om daar grenzen in aan te geven. Dat lukt langzaamaan wel steeds beter. Juist door de verwachtingen regelmatig te doorbreken. Verwacht ze standaard dat ik op zondag langs kom? Doorbreken. Verwacht ze gezellig een dag in de week te komen poetsen? Nee, dat is wat zíj graag zou willen, maar waar ik niet aan moet denken. Af en toe vraagt ze het nog steeds, want ze kan moeilijk begrijpen waarom ik dat niet wil. Maar het is aan mij, niet aan haar. Dat laatste moet je nog wat beter leren, to. Jij bepaalt je eigen grenzen. Niet je moeder.
Dit is nog een heel proces hè, vaak komen er (onterecht) snel schuldgevoelens/ medelijden bij kijken, waardoor je toch weer over je eigen grens heengaat.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:43
madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 20:12Hele goede. Een vriendin kwam ook al met dit idee. In het verleden heb ik wel eens gezegd dat ze over mijn grenzen heen ging. Toen zei ze letterlijk: oh nou je bent ook wel heel zielig hoor. En ook een paar gezegd dat ze geen rekening houdt met mijn gevoelens. Zegt ze altijd: jij kunt niet bij je gevoel, je zegt dingen alleen maar verstandelijk.
Pardon, wat een rotopmerking van je moeder! TO, echt tijd om jezelf serieus te nemen en op te staan tegen je moeder. Patronen zijn lastig te doorbreken, maar niet onmogelijk. Vaak is het een kwestie van volhouden.
Ik vind je moeder echt niet respectvol en aardig klinken.
anoniem_380790 wijzigde dit bericht op 23-06-2020 20:49
0.50% gewijzigd
dinsdag 23 juni 2020 om 20:45
Ik denk niet dat ze zich daarvan bewust is. Ik weet bijna 100 procent zeker dat mijn vader heel veel invloed op haar heeft. Elke mening die hij heeft neemt mijn moeder over. Als het nu gaat over het langsgaan bij mij, mijn eetpatroon, het type werk wat ik zou moeten verrichten, echt alles. Mijn vader heeft altijd al lak gehad aan mijn mening. Ik denk dat mijn moeder zijn mening overneemt omdat hij anders haar weer in een kwaad daglicht zet en haar uitmaakt voor "achterlijke gans" en dat soort dingen. Dat maakt de situatie denk ik ook zo ingewikkeld voor mij. Want degene die spreekt is denk ik mijn vader en niet zij. Het jammere is dat ze die dominante trekjes over heeft genomen. Ik denk dat ik het niet wil zien, omdat ze in tegenstelling tot mijn vader wel heel veel voor mij doet. Een vriendin zei precies hetzelfde als jij. Ze loopt over je heen. Het wilde er toen niet helemaal in, maar nu ik dit lees op het forum moet ik maar eens dat bord voor mijn kop gaan weghalen. En wat je zegt echt mijn eigen grenzen gaan bepalen. Ik denk dat het ook veel energie zou kosten want het is toch je moeder. Gelukkig vandaag al een eerste stap gemaakt en heel duidelijk gezegd dat ze niet zomaar meer moet langskomen.Jufjoke schreef: ↑23-06-2020 20:32Agressie is vreselijk, maar dominant is je moeder zelf ook. Zou ze zich daarvan bewust zijn? Ze leunt niet alleen op je, maar ze loopt ook over je heen.
Sinds mijn vader niet meer leeft, heeft mijn moeder daar ook wel een neiging toe. Ze is niet dominant, maar leunt wel erg op me, en het heeft me veel energie gekost om daar grenzen in aan te geven. Dat lukt langzaamaan wel steeds beter. Juist door de verwachtingen regelmatig te doorbreken. Verwacht ze standaard dat ik op zondag langs kom? Doorbreken. Verwacht ze gezellig een dag in de week te komen poetsen? Nee, dat is wat zíj graag zou willen, maar waar ik niet aan moet denken. Af en toe vraagt ze het nog steeds, want ze kan moeilijk begrijpen waarom ik dat niet wil. Maar het is aan mij, niet aan haar. Dat laatste moet je nog wat beter leren, to. Jij bepaalt je eigen grenzen. Niet je moeder.
dinsdag 23 juni 2020 om 20:46
Zelfs als ik nergens mee bezig ben kan het zijn dat ik gewoon rust in mijn kot en mijn hoofd wil.Blijenvrij schreef: ↑23-06-2020 20:41Dit dus. Ik vind het altijd een vorm van egoïsme om onverwacht langs te komen. De bezoeker verwacht blijkbaar dat je gelijk alles uit je handen laat vallen om gezellig koffie te drinken, terwijl ik meestal met dingen bezig ben. Ik vind het veel gezelliger dat we samen iets afspreken. Dan heb ik erop gerekend, heb iets lekkers in huis en ben vast wat gezelliger ook.
En appen: over een half uur kom ik bij je, vind ik niets. Dit noem ik geen afspreken. Want er wordt vanuit gegaan dat het past en dat ik thuis ben. Dat is vaak niet zo.
En niet gestoord wens te worden.
In mijn ééntje naar een reeks wil kijken, op internet wil zitten, ... zonder stoorzenders daarbij.
Je komt maar op een vooraf bepaald moment dat ik mentaal klaar ben voor bezoek.
En dat ik eten en drinken in huis heb, mijn kot proper is en mijn katten netjes pootjes geven.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 juni 2020 om 20:48
Deur aan binnenkant op slot doen met sleutel erop of een schuif op de deur maken.
Mijn moeder had hier ook een handje van en na uitleg dat ik het niet wilde werd het wel minder, maar nog niet voldoende. Daar kwamen dan weer verongelijkte opmerkingen over. Mede om deze redenen ben ik meer dan 100 km verderop gaan wonen. De sleutel krijgt ze alleen als ik op reis ben en zij op ‘vakantie’ wil in mijn stad. Daarna wordt die weer keurig ingeleverd. Gelukkig heeft zij geen rijbewijs, dus voor onverwachts aan de deur staan ben ik noey meer bang.
Mijn moeder had hier ook een handje van en na uitleg dat ik het niet wilde werd het wel minder, maar nog niet voldoende. Daar kwamen dan weer verongelijkte opmerkingen over. Mede om deze redenen ben ik meer dan 100 km verderop gaan wonen. De sleutel krijgt ze alleen als ik op reis ben en zij op ‘vakantie’ wil in mijn stad. Daarna wordt die weer keurig ingeleverd. Gelukkig heeft zij geen rijbewijs, dus voor onverwachts aan de deur staan ben ik noey meer bang.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 23 juni 2020 om 20:49
Wauw.Blijenvrij schreef: ↑23-06-2020 20:41IIk vind het altijd een vorm van egoïsme om onverwacht langs te komen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
