Relaties
alle pijlers
Een relatie met meer dan 1 persoon...
woensdag 24 juni 2020 om 10:51
Een polyamoreuze relatie... het lijkt er bij ons op dat wij die kant langzaam op gaan.
En dat terwijl ik altijd heel hard riep 'dat kan niet, dat is gedoemd om te mislukken', en zie ons nu
Wij kennen beiden onze 'andere' (vrienden) goed, delen mooie momenten veel en hebben diepgaande gesprekken en vriendschappen waarbij respect richting elkaars partner bovenaan staat. Het is bijzonder.
Voor ons is de seks geen doel, dan keken wij wel naar een seksmaatje, wij voelen echt de behoefte om liefde te delen.
Wij (ik en mijn partner) zijn en blijven de basis, dat weten we alle 4.
De behoefte om een voltijd relatie te hebben geldt niet voor onze 'vrienden' en dat maakt het allemaal wat makkelijker. Als dat nl wel zo was dan is het voor ons onbespreekbaar.
Maar anno 2020... is de maatschappij hier klaar voor?
Hoe gaat er tegenaan gekeken worden?
Hoe open kan/mag je zijn in de liefde voor meerdere personen?
Waarom wel/niet doen?
En... hoe ziet je toekomst eruit als we er alle 4 vol voor gaan?
Ik ben benieuwd naar ervaringen van personen die ook in een polyamoreuze relatie hebben gezeten, of die er eentje van dichtbij hebben meegemaakt.
Gewoon ervaringen, geen oordelen daar kan ik niets mee.
Voor ons is dit niet ineens...dit is iets waar wij al veel langer over praten.
Onze relatie is stabiel en heel erg fijn, juist omdat wij over alles kunnen praten.
Geen wens/verlangen kan niet besproken worden.
En vreemdgaan is bij ons echt over en uit!
En dat terwijl ik altijd heel hard riep 'dat kan niet, dat is gedoemd om te mislukken', en zie ons nu
Wij kennen beiden onze 'andere' (vrienden) goed, delen mooie momenten veel en hebben diepgaande gesprekken en vriendschappen waarbij respect richting elkaars partner bovenaan staat. Het is bijzonder.
Voor ons is de seks geen doel, dan keken wij wel naar een seksmaatje, wij voelen echt de behoefte om liefde te delen.
Wij (ik en mijn partner) zijn en blijven de basis, dat weten we alle 4.
De behoefte om een voltijd relatie te hebben geldt niet voor onze 'vrienden' en dat maakt het allemaal wat makkelijker. Als dat nl wel zo was dan is het voor ons onbespreekbaar.
Maar anno 2020... is de maatschappij hier klaar voor?
Hoe gaat er tegenaan gekeken worden?
Hoe open kan/mag je zijn in de liefde voor meerdere personen?
Waarom wel/niet doen?
En... hoe ziet je toekomst eruit als we er alle 4 vol voor gaan?
Ik ben benieuwd naar ervaringen van personen die ook in een polyamoreuze relatie hebben gezeten, of die er eentje van dichtbij hebben meegemaakt.
Gewoon ervaringen, geen oordelen daar kan ik niets mee.
Voor ons is dit niet ineens...dit is iets waar wij al veel langer over praten.
Onze relatie is stabiel en heel erg fijn, juist omdat wij over alles kunnen praten.
Geen wens/verlangen kan niet besproken worden.
En vreemdgaan is bij ons echt over en uit!
vrijdag 26 juni 2020 om 09:00
Vrienden, hadden we het toch over? Niet vage kennisen of de bovenbuurvrouw? Laat ik maar zeggen dat mijn vriendschappen er anders uitzien dan. Ik sta niet overal kilometers boven, ik laat me wel eens raken door wat iemand zegt.TanteOlivia schreef: ↑26-06-2020 08:55Als iemand zegt dat jullie (door je relatievorm) angstige, jaloerseen bezitterige personen zijn, terwijl dat totaal niet het geval is, dan mag je daar best samen om lachen.
Het is zo ridicuul en bezijden de waarheid dat het nu eenmaal op de lachspieren werkt.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:10
Ik denk dat geforceerd geluk overal voorkomt. Het voordeel van je relatie open gooien is dat je allebei langer kan vluchten voor het vastlopen van je relatie. Dat wat je thuis mist, kan je dan gewoon elders halen. Heel handig, maar het kan er ook voor zorgen dat je het gesprek niet meer aangaat met elkaar. Dan ben je niet ongelukkig maar je raakt wel steeds meer van elkaar verwijderd, zonder dat dat echt opvalt.-Shifty- schreef: ↑26-06-2020 08:49In het algemeen zou ik niet zou durven stellen dat de vorm van een relatie bepalend is voor het wel of niet slagen ervan. Ik zie ontzettend veel verschillende vormen van relaties en ik zie veel geluk en veel problemen die samenhangen met de mensen in die relaties en niet met de vorm van hun relatie. Communicatie, vertrouwen en eerlijkheid zijn daarbij bijvoorbeeld belangrijke factoren.
Wat YagaBaba ook zegt; er zijn stellen die samen heel gelukkig zijn in hun open relatie en er zijn stellen die vanwege problemen een open relatie beginnen. Deze laatste heeft weinig kans van slagen; maar dat hebben ze in elke relatievorm. Ze hebben weinig kans van slagen omdat ze problemen hebben. Net zo goed zijn er veel mensen die gelukkig zijn in hun monogame relatie en mensen die ongelukkig zijn in hun monogame relatie.
Ik heb echter nog nooit gehoord van een stel wat kiest voor een open relatie 'omdat het in de mode is'. Als er al ergens onder sociale druk voor gekozen wordt dan is het een monogame relatie. Mede daarom is er denk ik meer geforceerd ongeluk binnen vastgelopen monogame relaties dan binnen open relaties.
Als je relatie in de basis goed is, dan maakt het niet zoveel uit waar je samen voor kiest.
Maar als je vlucht in een open relatie dan is het einde zoek.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:12
Toch niet als er geen kern van waarheid zit in wat iemand zegt? Voor ons ligt het zo ver van ons af om zo te denken over de (liefdes)relatie van iemand anders.
Gelukkig zijn de meeste van onze vrienden een stuk meer openminded over allerlei relatievormen en snappen ze het ook als mensen wel (vanuit liefde) kiezen voor een monogame relatie.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:27
YagaBaba schreef: ↑26-06-2020 09:10Ik denk dat geforceerd geluk overal voorkomt. Het voordeel van je relatie open gooien is dat je allebei langer kan vluchten voor het vastlopen van je relatie. Dat wat je thuis mist, kan je dan gewoon elders halen. Heel handig, maar het kan er ook voor zorgen dat je het gesprek niet meer aangaat met elkaar. Dan ben je niet ongelukkig maar je raakt wel steeds meer van elkaar verwijderd, zonder dat dat echt opvalt.
Als je relatie in de basis goed is, dan maakt het niet zoveel uit waar je samen voor kiest.
Maar als je vlucht in een open relatie dan is het einde zoek.
Als je vlucht in een monogame relatie ook. Het maakt echt niet uit. Het zijn ofwel eye-openers ofwel stuiptrekkingen. Door je relatievorm te veranderen en door samen nieuwe dingen te introduceren in je relatie ga je juist ook heel veel praten met elkaar. Van alle open relaties die ik ken is een substantieel deel ontstaan vanuit een monogame relatie. Ik denk dat vreemd gaan bijvoorbeeld meer kenmerkend is voor het 'elders halen en het gesprek niet aan gaan'.
Wat jij zegt klopt wel; als de relatie tussen de personen goed is, dan maakt het niet uit in wat voor vorm je de relatie giet. Maar je lijkt vervolgens alleen kritisch te kijken naar het overduidelijke voorbeeld van dat stel wat hun onderlinge problemen wil oplossen met gelegitimeerd vreemd gaan. Je relateert monogame relaties toch ook niet aan het voorbeeld van mensen die een kind nemen om hun relatie te redden. Of het voorbeeld van dat stel wat ongelukkig samen blijft omdat ze vinden dat je er alles aan moet doen om je monogame relatie in stand te houden.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:28
TanteOlivia schreef: ↑26-06-2020 09:12Toch niet als er geen kern van waarheid zit in wat iemand zegt? Voor ons ligt het zo ver van ons af om zo te denken over de (liefdes)relatie van iemand anders.
Gelukkig zijn de meeste van onze vrienden een stuk meer openminded over allerlei relatievormen en snappen ze het ook als mensen wel (vanuit liefde) kiezen voor een monogame relatie.
Fijn dat je vrienden meer openminded zijn dan jij. Het oordeel dat jij over relaties hebt (dat je geen totale volwaardige relatie hebt als je niet samenwoont, geen kinderen hebt, etc) vind ik nogal kortzichtig.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:42
lollypopje schreef: ↑26-06-2020 08:59Volgens mij alleen in bepaalde hippiegroepen 50 jaar terug, maar ik heb het eigenlijk ook nooit gehoord of gezien.
Verder helemaal eens (wat zijn we het weer eens
We groeien op in een maatschappij waarin monogamie de norm is, waardoor veel mensen niet eens nadenken over de vraag of het ook anders kan. Mensen die van nature niet-monogaam zijn kunnen daarbij echt vastlopen in hun gevoel, omdat je vaak hoort dat als je verlangt naar een ander dat de relatie dan niet goed is. Dat hoeft echter niet het geval te zijn. Zij hebben slechts een andere invulling nodig van een relatie en dat loopt mis als de ander wel monogaam is.
Ik zelf heb ook nooit nagedacht over de vraag of ik monogaam was tot ik mensen leerde kennen die dat niet waren. Toen pas besefte ik mij dat het niet alleen voor anderen anders kon, maar ook voor mij en ben ik op zelf onderzoek uitgegaan om te ontdekken wat ik op dit gebied nodig heb in een relatie. Zo weet ik nu dat ik nooit zal daten met iemand die monogamie zoekt, want dat kan ik niet geven. Tegelijkertijd zal ik ook niet daten met een poly, omdat meerdere liefdesrelaties, ondanks dat ik best voor meerdere mensen gevoelens kan hebben, voor mij niet werken. Had ik nooit niet-monogame mensen ontmoet, was ik waarschijnlijk in een monogame relatie beland die mij niet gelukkig maakt. Terwijl ik mij nu kan open stellen voor iemand die hetzelfde zoekt.
Ik vind op zich daarom die maatschappelijke vraag die TO stelt wel relevant: in hoeverre is het geaccepteerd en dus breed bekend, beschikbaar en toegankelijk als relatie vorm? Het feit dat mensen er opener over kunnen en durven zijn heeft het voor jou mogelijk gemaakt om er op die manier mee in aanraking te komen.
Er wordt door een aantal op gereageerd als; wat hebben anderen nou met jouw relatie te maken; dat is privé. Maar het gaat niet om anderen lastig vallen met je slaapkamergeheimen. Het gaat om bijvoorbeeld de sociale druk om monogame relaties aan te gaan. Sociale en maatschappelijk acceptatie van je relatievorm is volgens mij wel degelijk iets wat bepalend voor je is. De vrijheid waarmee relaties van mensen van hetzelfde geslacht zichtbaar mogen zijn is denk ik, als voorbeeld, voor die mensen enorm veel waard. Dat wil niet zeggen dat ze bij de bakker alleen een brood halen als ie homo-vriendelijk brood bakt, maar wel dat ze niet vies willen worden aangekeken als met z'n tweeën hand in hand boodschappen doen.
Ik vind dat maatschappelijk vraagstuk niet zo gek.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:43
Dat gevoel heb ik nu ook altijd.TanteOlivia schreef: ↑25-06-2020 23:29Dit valt mij ook op. Een jaar of 10 geleden was er zo'n hype dat iedereen open relaties had. Nu zijn al die stellen allang weer uit elkaar, terwijl de stellen die toen monogaam waren, nu nog steeds bij elkaar zijn (en erg gelukkig voor zover ik dat kan inschatten).
Ik geloof zeker dat het goed kan gaan, maar vaak zit er een hoop onrust achter en ontevredenheid.
Ik vind mijn vriendin de liefste, sexyste, mooiste vrouw op de wereld. Dat gevoel en de wederkerigheid daarvan is waar seks om draait voor mij.
Zou er niet aan moeten denken dat ze seks met iemand anders had of dat zij het goed zou vinden als ik seks met iemand anders had. Voor mij zou dat betekenen dat seks voor haar dan nietszeggend was of dat ze die gevoelens voor iemand anders had.
vrijdag 26 juni 2020 om 09:52
En wederom eens. Als ik poly zou zijn zou ik met beide partners hand-in-hand over straat willen kunnen zonder daar raar op aangekeken te worden.-Shifty- schreef: ↑26-06-2020 09:42Ik vind op zich daarom die maatschappelijke vraag die TO stelt wel relevant: in hoeverre is het geaccepteerd en dus breed bekend, beschikbaar en toegankelijk als relatie vorm? Het feit dat mensen er opener over kunnen en durven zijn heeft het voor jou mogelijk gemaakt om er op die manier mee in aanraking te komen.
Er wordt door een aantal op gereageerd als; wat hebben anderen nou met jouw relatie te maken; dat is privé. Maar het gaat niet om anderen lastig vallen met je slaapkamergeheimen. Het gaat om bijvoorbeeld de sociale druk om monogame relaties aan te gaan. Sociale en maatschappelijk acceptatie van je relatievorm is volgens mij wel degelijk iets wat bepalend voor je is. De vrijheid waarmee relaties van mensen van hetzelfde geslacht zichtbaar mogen zijn is denk ik, als voorbeeld, voor die mensen enorm veel waard. Dat wil niet zeggen dat ze bij de bakker alleen een brood halen als ie homo-vriendelijk brood bakt, maar wel dat ze niet vies willen worden aangekeken als met z'n tweeën hand in hand boodschappen doen.
Ik vind dat maatschappelijk vraagstuk niet zo gek.
Dan kun je wel zeggen dat je het een privé zaak vind, maar op het moment dat een relatie enkel privé bestaat dan kan het nooit een volwaardige relatie zijn.
En als het gaat om open relaties, natuurlijk hoeft niet iedereen te weten wat ik in de slaapkamer doe, maar als er nooit over wordt gesproken dat er meer mogelijk is dan een monogame relatie blijft er een taboe rusten op de andere opties. Waardoor mensen in relaties terecht komen die niet bij hen passen en hen uiteindelijk ongelukkig maken. Die monogame relaties houden ook geen 10 jaar stand en als ze dat wel doen vraag ik me ernstig af of het gelukkige relaties zijn.
Als ik kijk naar mijn vrienden is dat een mix van monogame vanilla's tot niet rondneukende aan de lampen hangende kinksters en het mooie is, het is allemaal goed. Het wordt allemaal geaccepteerd, omdat we zien dat dat bij die mensen past en gelukkig maakt. Mijn monogame vrienden delen hun leven en ik vind hen echt niet saai en zij veroordelen mij niet als ik vertel wat ik beleef. Dat is voor mij vriendschap en hopelijk begint op die manier ook de algehele maatschappelijke acceptatie van mensen die andere relationele invullingen hebben dan de norm.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 26 juni 2020 om 09:54
En dat komt omdat jullie, of in elk geval jij, een monogame geaardheid hebben. Echter geld dat niet voor alle mensen. Niet iedereen geeft dezelfde waarde aan seks en voor niet iedereen beperkt liefde en diepe connectie zich tot één persoon.robbie75 schreef: ↑26-06-2020 09:43Dat gevoel heb ik nu ook altijd.
Ik vind mijn vriendin de liefste, sexyste, mooiste vrouw op de wereld. Dat gevoel en de wederkerigheid daarvan is waar seks om draait voor mij.
Zou er niet aan moeten denken dat ze seks met iemand anders had of dat zij het goed zou vinden als ik seks met iemand anders had. Voor mij zou dat betekenen dat seks voor haar dan nietszeggend was of dat ze die gevoelens voor iemand anders had.
Zoals ik ooit zo mooi las "er is een oceaan van liefde en dat gaat nooit op".
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 26 juni 2020 om 10:26
Helemaal mee eens hoor. Maar ik vraag me af hoe groot de kans is.lollypopje schreef: ↑26-06-2020 09:54En dat komt omdat jullie, of in elk geval jij, een monogame geaardheid hebben. Echter geld dat niet voor alle mensen. Niet iedereen geeft dezelfde waarde aan seks en voor niet iedereen beperkt liefde en diepe connectie zich tot één persoon.
Zoals ik ooit zo mooi las "er is een oceaan van liefde en dat gaat nooit op".
Hoeveel mensen zijn er daadwerkelijk polygaam? En hoe groot is de kans dat 2 mensen die bewust een monogame relatie zijn aangegaan allebei polygaam blijken?
Of zeg ik nu wat raars?
vrijdag 26 juni 2020 om 10:28
Als we ervan uitgaan dat monogamie een sociale constructie en niet de biologische norm is, zeg je iets raars ja.
Edit: En een kusje voor Shifty
bulbul wijzigde dit bericht op 26-06-2020 10:33
4.73% gewijzigd
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 26 juni 2020 om 10:29
Dat kan zeker zonder dat je samenwoont en kinderen hebt. Maar als je alleen met iemand naar bed gaat en verder vriendschappelijk met elkaar omgaat, dan is dat voor mij meer een soort friends with benefits. Zelf heb ik dat nooit een relatie genoemd in elk geval.
vrijdag 26 juni 2020 om 10:32
Het punt is dat veel mensen niet bewust een monogame relatie aangaan als in, er bewust voor kiezen, ze doen het omdat ze niet beter weten.
Dat is niet anders dan mensen die kinderen kregen/krijgen, omdat het zo hoort zonder na te denken over de vraag of het bij je past.
En hoeveel mensen van nature niet monogaam zijn is moeilijk te zeggen door het taboe dat er vaak nog op rust. Hoeveel mensen zijn het, maar zeggen het niet? Hoeveel mensen zijn het, maar weten het niet van zichzelf?
Laat ik zo zeggen dat in de omgeving waar ik zit en waar open over dit soort dingen gesproken wordt schat ik de verhouding monogaam/niet-monogaam 50/50. Waarbij niet-monogaam kan variëren van swingen tot poly.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 26 juni 2020 om 10:39
vrijdag 26 juni 2020 om 10:40
Ik zie het een geaardheid, omdat het geen keuze is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 26 juni 2020 om 10:44
Tuurlijk is het wel een keuze. Mijn man en ik kiezen nu voor een monogame relatie, maar we sluiten een open relatie niet uit in de toekomst. Mochten we daar ooit behoefte aan hebben, dan valt er absoluut over te praten.
vrijdag 26 juni 2020 om 10:46
WauwTanteOlivia schreef: ↑26-06-2020 10:44Tuurlijk is het wel een keuze. Mijn man en ik kiezen nu voor een monogame relatie, maar we sluiten een open relatie niet uit in de toekomst. Mochten we daar ooit behoefte aan hebben, dan valt er absoluut over te praten.
vrijdag 26 juni 2020 om 10:49
Het is een keuze of je er iets mee doet.TanteOlivia schreef: ↑26-06-2020 10:44Tuurlijk is het wel een keuze. Mijn man en ik kiezen nu voor een monogame relatie, maar we sluiten een open relatie niet uit in de toekomst. Mochten we daar ooit behoefte aan hebben, dan valt er absoluut over te praten.
Maar iemand die echt een niet-monogame natuur heeft die wordt op den duur niet gelukkig in een monogame relatie. Het niet monogame is dan niet een optie om misschien ooit eens toe te passen.
Uiteraard zullen er mensen zijn, zoals jullie, voor wie het om het even is. Maar er zijn ook mensen bij wie een monogame relatie echt niet past, net zoals er mensen zijn die nooit gelukkig zullen zijn in een niet monogame.
In die zin kun je het ook vergelijken met een geaardheid. Je hebt mensen die hetero zijn, mensen die homo zijn,mensen met een voorkeur maar die het andere niet uitsluiten en mensen bij wie het beide kanten op kan gaan en met beiden gelukkig zouden zijn.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 26 juni 2020 om 10:53
Mijn oprechte excuses voor mijn bekrompen visie. Zeg het niet om iemand te kwetsen.
Kan me niet voorstellen dat een open relatie wat toevoegt voor mij. Dan zou ik liever een nieuwe relatie aangaan met iemand die wel helemaal genoeg aan me heeft.
vrijdag 26 juni 2020 om 10:54
O jazeker wel. Mensen die jaren seksloos samen zijn. Mensen die stiekem vreemdgaan. Mensen die vastzitten in een huwelijk waarin ze niet willen zijn. Ze zijn er genoeg. Monogamie is zeker niet zaligmakend, en al helemaal niet als je alleen maar monogaam bent "omdat het zo hoort". Maar dat ging dit topic niet over.-Shifty- schreef: ↑26-06-2020 09:27Als je vlucht in een monogame relatie ook. Het maakt echt niet uit. Het zijn ofwel eye-openers ofwel stuiptrekkingen. Door je relatievorm te veranderen en door samen nieuwe dingen te introduceren in je relatie ga je juist ook heel veel praten met elkaar. Van alle open relaties die ik ken is een substantieel deel ontstaan vanuit een monogame relatie. Ik denk dat vreemd gaan bijvoorbeeld meer kenmerkend is voor het 'elders halen en het gesprek niet aan gaan'.
Wat jij zegt klopt wel; als de relatie tussen de personen goed is, dan maakt het niet uit in wat voor vorm je de relatie giet. Maar je lijkt vervolgens alleen kritisch te kijken naar het overduidelijke voorbeeld van dat stel wat hun onderlinge problemen wil oplossen met gelegitimeerd vreemd gaan.
Ja, want daar gaat het topic over. En bij het verhaal van TO gaan wel wat alarmbellen af bij mij. Zoals ik zei: ik hoop dat ik ongelijk heb.
Je relateert monogame relaties toch ook niet aan het voorbeeld van mensen die een kind nemen om hun relatie te redden. Of het voorbeeld van dat stel wat ongelukkig samen blijft omdat ze vinden dat je er alles aan moet doen om je monogame relatie in stand te houden.
vrijdag 26 juni 2020 om 11:04
Dus als ik geen kinderen wil kan ik geen relatie hebben maar alleen een friend with benefits? Het is niet voor iedereen zo dat je als je van iemand houdt ineens rammelende eierstokken krijgt hoor.TanteOlivia schreef: ↑26-06-2020 10:29Dat kan zeker zonder dat je samenwoont en kinderen hebt. Maar als je alleen met iemand naar bed gaat en verder vriendschappelijk met elkaar omgaat, dan is dat voor mij meer een soort friends with benefits. Zelf heb ik dat nooit een relatie genoemd in elk geval.
vrijdag 26 juni 2020 om 11:06
Ik kan het me op dit moment ook niet voorstellen, maar je weet maar nooit.
