Relaties
alle pijlers
Do’s en don’ts voor schoonmoeders
donderdag 2 juli 2020 om 09:19
donderdag 2 juli 2020 om 15:14
Dat zou bij ons staan voor “ ik ben heullll erg ongesteld / heb een kater /lag net lekker te kontenbonken / de diarree loopt zo m’n sloffen in “ .
Maar dat zou dan ook - ongeveer zo - benoemd worden.
Stel : ik bel aan, loop achter ze aan naar binnen, Netflix staat aan, zaten overduidelijk lekker in een serie, er wordt gevraagd of ik thee wil, dan trek ik mijn jas nog niet eens uit . “ Nee joh, kwam even die koekjes brengen waar je om gevraagd had, alles goed ? Die leuke modezaak had de tas waar je het over had in de aanbieding . Kom jij van de week nog eten als zij avonddienst heeft ? Nou, kijk lekker verder, doeiii “ . Dat zijn 5 minuten. Max.
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 02-07-2020 15:20
45.97% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 2 juli 2020 om 15:15
Ik ben dan heel blij dat wij dat niet hebben qua wonen en werk enz. 
Scheelt weer gedoe. Maar ik heb een leuke schoonmoeder die sowieso een druk eigen leven heeft en nooit zomaar de hele tijd aan andermans deur gaat staat. Qua dat lijkt ze ook erg op mij, houdt van tijd alleen en even een berichtje ter voorbereiding.
Scheelt weer gedoe. Maar ik heb een leuke schoonmoeder die sowieso een druk eigen leven heeft en nooit zomaar de hele tijd aan andermans deur gaat staat. Qua dat lijkt ze ook erg op mij, houdt van tijd alleen en even een berichtje ter voorbereiding.
donderdag 2 juli 2020 om 15:15
blijfgewoonbianca schreef: ↑02-07-2020 15:14Dat zou bij ons staan voor “ ik ben heullll erg ongesteld / heb een kater /lag net lekker te kontenbonken / de diarree loopt zo m’n sloffen in “ .
Kan allemaal. Of ik heb gewoon zin om even een momentje alleen te hebben en geen zin in wie dan ook. Zonder een specifieke reden.
.
donderdag 2 juli 2020 om 15:23
Mijn zoons lijk ik vaker te zien dan toen ze thuis woondenLuci_Morgenster schreef: ↑02-07-2020 15:15Ik ben dan heel blij dat wij dat niet hebben qua wonen en werk enz.
Scheelt weer gedoe. Maar ik heb een leuke schoonmoeder die sowieso een druk eigen leven heeft en nooit zomaar de hele tijd aan andermans deur gaat staat. Qua dat lijkt ze ook erg op mij, houdt van tijd alleen en even een berichtje ter voorbereiding.
Als ze geen gereedschap komen lenen is het wel een auto ofzo .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 2 juli 2020 om 15:25
Ze was niet bij de bevalling, het werd onverwacht een keizersnede. Ex-man had ze gebeld om dat te vertellen, terwijl ik voorbereid werd op de operatie. Schoonouders besloten daarom om naar het ziekenhuis te rijden. Toen ik uit de uitslaapkamer kwam, en naar mijn kamer werd gereden, trof ik schoonmoeder aan met mijn dochter in haar armen.
Ik had alleen nog maar een glimp van haar opgevangen, en nog niet vast gehouden. De eerste keer vasthouden was dus ook geen moment met ons drieën, maar met zijn vijfen. Op dat moment was ik nog half van de wereld, door een allergische reactie op de ruggenprik. Maar ik kan er nog verdrietig om worden.
donderdag 2 juli 2020 om 15:28
Doet mijn zwager en man ook, of ze komen hen juist helpen met van alles. Worden wat ouder en schoonmoeder is niet heel mobiel ivm reuma.blijfgewoonbianca schreef: ↑02-07-2020 15:23Mijn zoons lijk ik vaker te zien dan toen ze thuis woondenAls ze geen gereedschap komen lenen is het wel een auto ofzo .
Maar niet zonder een headsup/apje/overleg.
En dat vinden zij en ik ook heel fijn. En zo ga ik mijn kinderen ook opvoeden.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 02-07-2020 15:28
7.94% gewijzigd
donderdag 2 juli 2020 om 15:28
Dit is dus waarom ik tegen mijn man heb gezegd dat er niet naar familie gebeld wordt voordat ik een tijdje ben bijgekomen. Ik vind dit heel triest. Kraamtijd zou het mooiste moment van je leven moeten zijn en wordt zo verpest door in dit geval schoonmoeder.Mrs_williams schreef: ↑02-07-2020 15:25Ze was niet bij de bevalling, het werd onverwacht een keizersnede. Ex-man had ze gebeld om dat te vertellen, terwijl ik voorbereid werd op de operatie. Schoonouders besloten daarom om naar het ziekenhuis te rijden. Toen ik uit de uitslaapkamer kwam, en naar mijn kamer werd gereden, trof ik schoonmoeder aan met mijn dochter in haar armen.
Ik had alleen nog maar een glimp van haar opgevangen, en nog niet vast gehouden. De eerste keer vasthouden was dus ook geen moment met ons drieën, maar met zijn vijfen. Op dat moment was ik nog half van de wereld, door een allergische reactie op de ruggenprik. Maar ik kan er nog verdrietig om worden.
donderdag 2 juli 2020 om 15:29
Wat een verdrietige en nare verhalen lees ik.
Mijn schoonmoeder was iemand die best haar op de tanden had, kon soms bot uit de hoek komen. Dat vond ik zeker in het begin best lastig. Maar mijn schoonmoeder was ook iemand die ontzettend hartelijk was, die iedereen liefdevol opnam in het gezin. Ze stond altijd klaar, lag op de grond legokastelen te bouwen met de kinderen, ik had geen fijnere schoonmoeder kunnen hebben! Ik noem haar nog steeds mijn schoonmoeder, ook nu ik niet meer getrouwd ben en we hebben nog steeds contact.
Mijn schoonmoeder was iemand die best haar op de tanden had, kon soms bot uit de hoek komen. Dat vond ik zeker in het begin best lastig. Maar mijn schoonmoeder was ook iemand die ontzettend hartelijk was, die iedereen liefdevol opnam in het gezin. Ze stond altijd klaar, lag op de grond legokastelen te bouwen met de kinderen, ik had geen fijnere schoonmoeder kunnen hebben! Ik noem haar nog steeds mijn schoonmoeder, ook nu ik niet meer getrouwd ben en we hebben nog steeds contact.
anoniem_388036 wijzigde dit bericht op 02-07-2020 15:35
Reden: Ik was nog niet klaar..
Reden: Ik was nog niet klaar..
30.94% gewijzigd
donderdag 2 juli 2020 om 15:29
Ja, dit hoor ik helaas ook best vaak. Jammer dat je ( nu) expartner daar niet wat beter over nagedacht heeft ook.Mrs_williams schreef: ↑02-07-2020 15:25Ze was niet bij de bevalling, het werd onverwacht een keizersnede. Ex-man had ze gebeld om dat te vertellen, terwijl ik voorbereid werd op de operatie. Schoonouders besloten daarom om naar het ziekenhuis te rijden. Toen ik uit de uitslaapkamer kwam, en naar mijn kamer werd gereden, trof ik schoonmoeder aan met mijn dochter in haar armen.
Ik had alleen nog maar een glimp van haar opgevangen, en nog niet vast gehouden. De eerste keer vasthouden was dus ook geen moment met ons drieën, maar met zijn vijfen. Op dat moment was ik nog half van de wereld, door een allergische reactie op de ruggenprik. Maar ik kan er nog verdrietig om worden.
donderdag 2 juli 2020 om 15:53
ninanoname schreef: ↑02-07-2020 14:57Ik lees dat soort dingen heel erg vaak in topics van vrouwen die net bevallen zijn. Van hun eigen moeder kunnen ze alles (nou ja, veel) velen, maar hun schoonmoeder doet alles verkeerd. Als daar dan voorzichtig op gewezen wordt, zijn de reacties meestal á la 'dat is toch logisch dat een vrouw meer naar haar moeder trekt'. En natuurlijk zal dat ergens wel logisch zijn, maar die andere vrouw is ook oma geworden en heeft ook een kleinkind gekregen.
Ik vind mijn familie een feestje, en die van mijn man ook en ik ben daarbij ook nog eens van mening dat een mens in zijn eentje niks is en dat 'it takes a village to raise a child' een waarheid als een koe is. Dus met die pas bevallen schoondochters kan ik meestal niet zo meevoelen als ze klagen over hun schoonmoeder.
Gelukkig krijg je een kind niet in je eentje, maar wordt het onderdeel van een familie. Iets wat veel jonge ouders zich niet zo realiseren. En ze realiseren zich ook niet, dat de 'koude kant' voor hun wederhelft de warme kant is.
Ik zou dit zooooooo graag willen, maar mijn schoonmoeder heeft haar kinderen "opgevoed" op een manier die nu zou vallen onder emotionele verwaarlozing, kan alleen maar klagen en voelt mijn kind helemaal niet aan (met 7 weken voor de TV zetten en een tekenfilm laten kijken, weglopen met de kinderwagen als ik even niet kijk, etc).
Het zorgt er wel voor dat ik nu soms wel eens nadenk hoe het over 30 jaar gaat zijn, als onze zoon zelf een kindje krijgt. Of het contact dan nog wel goed blijft. Ik trek zelf namelijk enorm naar mijn moeder merk ik. Maar gelukkig lees ik hier BGB en dat is een soort 'hoop in bange dagen' op het "oh god ik word ooit een schoonmoeder"-gevoel
donderdag 2 juli 2020 om 16:25
blijfgewoonbianca schreef: ↑02-07-2020 15:14Dat zou bij ons staan voor “ ik ben heullll erg ongesteld / heb een kater /lag net lekker te kontenbonken / de diarree loopt zo m’n sloffen in “ .
Maar dat zou dan ook - ongeveer zo - benoemd worden.
Stel : ik bel aan, loop achter ze aan naar binnen, Netflix staat aan, zaten overduidelijk lekker in een serie, er wordt gevraagd of ik thee wil, dan trek ik mijn jas nog niet eens uit . “ Nee joh, kwam even die koekjes brengen waar je om gevraagd had, alles goed ? Die leuke modezaak had de tas waar je het over had in de aanbieding . Kom jij van de week nog eten als zij avonddienst heeft ? Nou, kijk lekker verder, doeiii “ . Dat zijn 5 minuten. Max.
Dan is het niet zo erg vind ik. Hier wordt dan geopperd wat 'pas echt een leuke film is, en dan mag ik die aanzetten en heen en weer gaan lopen met hapjes en drankjes. Dat had ik dus niet in gedachten voor die avond. Sorry, geen zin in visite durf ik niet zeggen. Smoesjes ook niet, dus ik laat ze maar gewoon binnen. Ik heb al meerdere keren gevraagd of ze voortaan willen bellen maar dat willen ze niet, ze willen het op deze manier. Daardoor ga ik ze steeds minder leuk vinden, dat is hun eigen schuld. Ik heb één keer zwager met kameraad weggestuurd omdat ik echt binnen vijf minuten de deur uit moest omdat we hadden afgesproken met vrienden. Daar was hij kwaad om, hij vond dat we dan maar gewoon de visite hadden moeten afzeggen blijkbaar.
donderdag 2 juli 2020 om 16:27
Mrs_williams schreef: ↑02-07-2020 15:25Ze was niet bij de bevalling, het werd onverwacht een keizersnede. Ex-man had ze gebeld om dat te vertellen, terwijl ik voorbereid werd op de operatie. Schoonouders besloten daarom om naar het ziekenhuis te rijden. Toen ik uit de uitslaapkamer kwam, en naar mijn kamer werd gereden, trof ik schoonmoeder aan met mijn dochter in haar armen.
Ik had alleen nog maar een glimp van haar opgevangen, en nog niet vast gehouden. De eerste keer vasthouden was dus ook geen moment met ons drieën, maar met zijn vijfen. Op dat moment was ik nog half van de wereld, door een allergische reactie op de ruggenprik. Maar ik kan er nog verdrietig om worden.
Wat afschuwelijk, dit had je man uiteraard tegen moeten houden. Ik zou dit hem enorm kwalijk nemen.
donderdag 2 juli 2020 om 16:33
Trouwens hier een tijd een relatie gehad met een jongen wiens moeder een paar weken over was uit het buitenland waar ze woont, en die ik graag wilde ontmoeten. Ik had zelfs al een kadootje voor haar gekocht. Maar ze wilde mij absoluut niet ontmoeten want ze was erop tegen dat hij alwéér een relatie had, en ‘alwéér tegen de kont van een vrouw aan ligt.’
Ik denk dat ze een soort van jaloers was.
Moeder en zoon hadden een rare symbiotische relatie kwam ik later achter, zo deden ze ook regelmatig samen een klisma-kuur in de badkamer. ....Kun je het je voorstellen dat je de slang in de kont van je volwassen zoon stopt, en andersom?
Ik denk dat ze een soort van jaloers was.
Moeder en zoon hadden een rare symbiotische relatie kwam ik later achter, zo deden ze ook regelmatig samen een klisma-kuur in de badkamer. ....Kun je het je voorstellen dat je de slang in de kont van je volwassen zoon stopt, en andersom?
metallover wijzigde dit bericht op 02-07-2020 16:34
4.77% gewijzigd
donderdag 2 juli 2020 om 16:33
Dat was bij mij met mijn beide kinderen, ik voel de woede gewoon door me heen slaan nu, bij mijn eerste had ik een bloeding dus werd geopereerd, iedereen had haar al vast gehouden en zelfs fles gegeven. Bij nr twee kreeg ik een spoedks en moest daarna wegens trillen en klappertanden in een kamer bijkomen voor ik naar mijn kind mocht. En wederom had iedereen hem alweer in zijn klauwen gehad.Mrs_williams schreef: ↑02-07-2020 15:25Ze was niet bij de bevalling, het werd onverwacht een keizersnede. Ex-man had ze gebeld om dat te vertellen, terwijl ik voorbereid werd op de operatie. Schoonouders besloten daarom om naar het ziekenhuis te rijden. Toen ik uit de uitslaapkamer kwam, en naar mijn kamer werd gereden, trof ik schoonmoeder aan met mijn dochter in haar armen.
Ik had alleen nog maar een glimp van haar opgevangen, en nog niet vast gehouden. De eerste keer vasthouden was dus ook geen moment met ons drieën, maar met zijn vijfen. Op dat moment was ik nog half van de wereld, door een allergische reactie op de ruggenprik. Maar ik kan er nog verdrietig om worden.
donderdag 2 juli 2020 om 16:35
Daar was je man dan toch ook bij ?beetjegek schreef: ↑02-07-2020 16:33Dat was bij mij met mijn beide kinderen, ik voel de woede gewoon door me heen slaan nu, bij mijn eerste had ik een bloeding dus werd geopereerd, iedereen had haar al vast gehouden en zelfs fles gegeven. Bij nr twee kreeg ik een spoedks en moest daarna wegens trillen en klappertanden in een kamer bijkomen voor ik naar mijn kind mocht. En wederom had iedereen hem alweer in zijn klauwen gehad.
donderdag 2 juli 2020 om 16:36
beetjegek schreef: ↑02-07-2020 16:33Dat was bij mij met mijn beide kinderen, ik voel de woede gewoon door me heen slaan nu, bij mijn eerste had ik een bloeding dus werd geopereerd, iedereen had haar al vast gehouden en zelfs fles gegeven. Bij nr twee kreeg ik een spoedks en moest daarna wegens trillen en klappertanden in een kamer bijkomen voor ik naar mijn kind mocht. En wederom had iedereen hem alweer in zijn klauwen gehad.
Maar ik snap niet dat je daar dan niet duidelijk in bent: ‘de eerste dagen zijn voor onszelf en jullie mogen daarna komen’ ?
Zéker als dit de eerste keer al was gebeurd doe je het de volgende keer toch anders?
donderdag 2 juli 2020 om 16:39
De eerste keer was ik nog jong en alleen mijn moeder was erbij. Ik heb bij beide bevallingen onverwachte complicaties gekregen waardoor alles anders werd. Man heeft nog wel geregeld dat ik zoon eerst mocht zien voor hij met de kinderarts mee ging.Metallover schreef: ↑02-07-2020 16:36Maar ik snap niet dat je daar dan niet duidelijk in bent: ‘de eerste dagen zijn voor onszelf en jullie mogen daarna komen’ ?
Zéker als dit de eerste keer al was gebeurd doe je het de volgende keer toch anders?
