Misbruikt door beste vriend

Ruim 4 jaar vrienden, elke dag spraken we elkaar, zagen we elkaar niet in het echt dat wel even op FaceTime. Bespraken alles, huilden met elkaar en lachte met elkaar. Beste vrienden voor het leven.

Je ging het slechte pad op, ik verbrak het contact en maanden lang is dat zo gebleven. Je beterde je leven, bood je excuus aan en ik kwam terug. Je bleef me vertellen hoe erg je me gemist had.

Steeds vaker begon je grappen te maken dat het je niks zou verbazen als we nog eens samen in bed zouden belanden. Ik lachte hier stom om, probeerde het niet te serieus te nemen en voelde me ongemakkelijk. Zodra je een drankje op had en we waren alleen raakte je me steeds vaker steeds intiemer aa. Ik voelde me ongemakkelijk maar durfde er van te zeggen.

Toen een zoen, stom dronken ergens in de polder. Mensen maakte foto’s. Je keek me aan alsof je echt gelukkig was en bleef me maar aanraken, vertelde hoe blij je was en vertelde iedereen trots wat er gebeurd was. De volgende dag voelde ik me klote, ik wou niet dat ik je had laten denken dat ik je leuk vond. Ik wil gewoon vrienden blijven en terug naar wat we hadden. Je zei me hoeveel je om me gaf.

Nog geen week later na een paar drankjes in de kroeg gingen we samen nog een film kijke. Je ging op me liggen, kuste mijn nek en raakte me aan. Zei me dat het echt wel oké was en ik me niet ongemakkelijk moest voelen. Ik bleef nee zeggen en vertellen hoe dom dit wel niet was en dat we het beter niet konden doen. Je ging door, luisterde niet naar me en ging verder met je handelingen, binnen een seconde was ik de helft van mijn kleding kwijt. Ik ging er in mee, waarom weet ik niet. Ik was niet geil, ik was ongemakkelijk. Ik durfde geen meer nee te zeggen omdat het al zo ver was gegaan. Bang om te verpesten wat we hadden, maar niks zeggen verpeste het nog meer.

We gingen naar boven en meer kleding ging uit. We begonnen seks te hebben en het deed me pijn, fysiek en mentaal. Halverwege vroeg je me “dus wie is er beter mike of ik?”. Direct viel bij mij het kwartje en ik voelde me zo dom, naïef, vies en gebruikt. Ik was meteen klaar en begin heel raar te praten, ik bleef maar praten over de grootste onzin. Je zei nog iets in de zin van hoe vervelend mike dit zou gaan vinden. Ik ben weg gegaan toen je sliep.

Ik werd wakker thuis en werd kots misselijk van de geur rond mijn lichaam. Half slaap dronken en met een lichte kater liep ik naar de douch. Ik moest overgeven van de geur. Wassen hielp niet ik bleef het ruiken, ik bleef het voelen en het ging maar niet weg. Ik voelde me dom, hoe had ik dit kunnen doen.

Ik praatte mezelf aan dat je mij leuk vond en dat ik maar beter contact kon verbreken om gebroken zieltjes te voorkomen. Na twee dagen realiseerde ik me dat ik mezelf voor de gek hield. Je vond me niet leuk, je had me gebruikt. Je had me gebruikt voor nog minder dan een seksobject, voor nog minder dan een goedkope hoer. Al had je over een hond heen moeten gaan om Mike over de zeik te krijgen dan had je dat nog gedaan. Ik voelde me misselijk, vies, buikpijn en had oprispingen zo walgelijk voelde ik mezelf. Je had me gebruikt, je had me bespeeld, je wist donders goed hoe je op me in moest praten.

Ik stuurde je een bericht over hoe ik me voelde, je zei me dat je me niet zag als seksobject dat we daar te goede vrienden voor waren. Dat klopt, ik was nog minder voor je dan dat. Voor mijn seksobjecten heb ik nog respect, aan mij heb jij pure schijt.

in deze “brief” heb ik mijn gevoel van me afgeschreven en mijn beleving opgeschreven. Voel erg de behoefte dit met mensen te delen en dan niet met meer mensen om mij heen, daar ben ik nog niet klaar voor. Ik voel me schuldig, vies en dom. Weet niet meer wat ik met mezelf aan moet.