
21, zwanger en thuis er uit gezet.
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:17
Goedemorgen,
Ik stel mij even voor en de situatie waar ik mij nu in bevind, om een duidelijk beeld voor jullie te creëren.
Ik ben een dame van 21 jaar, bijna 22. Ik woon samen met mijn moeder en oudere broer van 24 jr.
Ik ben 2 wk geleden er achter gekomen dat ik zwanger blijk te zijn. Ik heb het samen met mijn vriend besproken, hij en ik zouden graag het kindje willen houden, wij werken allebei full time, alleen beschikken wij nog niet over een eigen woning.
Ik heb het mijn familie verteld, die reageerde positief, hulp aan alle kanten, ook de familie van mijn vriend reageerde zo.
Behalve.. mijn moeder. Ik vertelde het haar, waarop zij als reactie gaf, de test te gooien, te schreeuwen en weg te gaan.
Zij wilt dat ik abortus laat plegen. Omdat zij vind dat ik er niet klaar voor ben, ik een alleenstaande moeder volgens haar ga worden, geen woning etc.
Ik vertelde haar dat ik het wilde houden, voornamelijk ook om mijn medisch achtergrond (ik heb altijd al baarmoeder problemen gehad, waardoor ik bij de gynaecoloog onder behandeling liep, van eendebekken, echo’s, waterecho’s aan toe. Het bleek dat ik poliepen had, maar liefst 3. Die zouden verwijderd worden, op het moment van laten verwijderen, bleken er ineens geen poliepen meer te zitten??? Ook had ik te maken met het HPV virus, pap 2. De arts vertelde mij dat het HPV virus binnen anderhalf jaar vanzelf weg hoort te gaan, gebeurt dit niet, dan is er een kans op baarmoederhalskanker. Dit baarde mij erg veel zorgen. Mijn huisarts wist niet zo goed wat er aan de hand was en kon mij nooit de zekerheid geven of ik wel een kind ooit zou kunnen krijgen).
Mijn moeder heeft mij op whatsapp meerdere keren geprobeerd over te halen tot abortus, zij stuurde zelfs pillen er van, die je online kunt bestellen.
Ik heb thuis mijn kamer leeggetrokken, mijn vriend en ik zijn op zoek naar een woning. Mocht dit binnen 5 maanden niet lukken, dan kan ik bij mijn vader en zijn vriendin terecht.
Die steunen mij door dik en dun.
Maar nu.. wat moet ik doen? Ik hoop dat mijn moeder binnen 3 maanden bij draait.. want ik ben bang dat als ik echt mijn hart voor haar sluit, het nooit meer goed zal komen..
Dit is tevens haar eerste kleinkind..
Help!!
Ik stel mij even voor en de situatie waar ik mij nu in bevind, om een duidelijk beeld voor jullie te creëren.
Ik ben een dame van 21 jaar, bijna 22. Ik woon samen met mijn moeder en oudere broer van 24 jr.
Ik ben 2 wk geleden er achter gekomen dat ik zwanger blijk te zijn. Ik heb het samen met mijn vriend besproken, hij en ik zouden graag het kindje willen houden, wij werken allebei full time, alleen beschikken wij nog niet over een eigen woning.
Ik heb het mijn familie verteld, die reageerde positief, hulp aan alle kanten, ook de familie van mijn vriend reageerde zo.
Behalve.. mijn moeder. Ik vertelde het haar, waarop zij als reactie gaf, de test te gooien, te schreeuwen en weg te gaan.
Zij wilt dat ik abortus laat plegen. Omdat zij vind dat ik er niet klaar voor ben, ik een alleenstaande moeder volgens haar ga worden, geen woning etc.
Ik vertelde haar dat ik het wilde houden, voornamelijk ook om mijn medisch achtergrond (ik heb altijd al baarmoeder problemen gehad, waardoor ik bij de gynaecoloog onder behandeling liep, van eendebekken, echo’s, waterecho’s aan toe. Het bleek dat ik poliepen had, maar liefst 3. Die zouden verwijderd worden, op het moment van laten verwijderen, bleken er ineens geen poliepen meer te zitten??? Ook had ik te maken met het HPV virus, pap 2. De arts vertelde mij dat het HPV virus binnen anderhalf jaar vanzelf weg hoort te gaan, gebeurt dit niet, dan is er een kans op baarmoederhalskanker. Dit baarde mij erg veel zorgen. Mijn huisarts wist niet zo goed wat er aan de hand was en kon mij nooit de zekerheid geven of ik wel een kind ooit zou kunnen krijgen).
Mijn moeder heeft mij op whatsapp meerdere keren geprobeerd over te halen tot abortus, zij stuurde zelfs pillen er van, die je online kunt bestellen.
Ik heb thuis mijn kamer leeggetrokken, mijn vriend en ik zijn op zoek naar een woning. Mocht dit binnen 5 maanden niet lukken, dan kan ik bij mijn vader en zijn vriendin terecht.
Die steunen mij door dik en dun.
Maar nu.. wat moet ik doen? Ik hoop dat mijn moeder binnen 3 maanden bij draait.. want ik ben bang dat als ik echt mijn hart voor haar sluit, het nooit meer goed zal komen..
Dit is tevens haar eerste kleinkind..
Help!!


dinsdag 11 augustus 2020 om 12:52
ik vind dat je moeder gelijk heeft. je bent piepjong, die ‘vaste baan’ waar je het over hebt kan weinig meer zijn dan laaggeschoold werk. Je hebt ook geen huis en een baby maakt je niet ineens dat je voorrang krijgt. Je hebt een kind dus niks te bieden. Je moeder heeft het beste met je voor. Je zwangerschap is nog pril en makkelijk af te breken.

dinsdag 11 augustus 2020 om 12:54
en eendebekken zijn geen medische aandoening. Als je een eendenbek heftig vindt nou berg je dan maar, het is een lachtertje vergeleken bij wat je moet doormaken bij een zwangerschap en bevallingVenusss schreef: ↑11-08-2020 12:01Dit. Want alle medische dingen die ze noemt hebben niets te maken met zwangerschap. Poliepen kunnen vrij eenvoudig worden verwijderd als ze er zitten en pap2 is weliswaar iets wat in de gaten wordt gehouden, maar ook zo nodig prima behandeld kan worden in de meeste gevallen.

dinsdag 11 augustus 2020 om 12:59
.spinnetje_ schreef: ↑11-08-2020 11:50Maar dat is haar zaak toch helemaal niet? Tenzij TO verstandelijk beperkt is of iets soortgelijks, vind ik niet dat je je volwassen dochter iets mag opleggen, en al helemaal niet zo iets belangrijks. Er is toch geen mens die een ander mag manipuleren/pushen/whatever tot het doen van een abortus?
Het betekent ook niet dat moeder haar huis moet (blijven) openstellen voor haar meerderjarige dochter en as kleinkind.

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:00
Misschien ziet je moeder de bui hangen? Verwacht ze dat zij jouw “probleem “ op moet lossen aangezien je geen woning hebt en heeft zij daar geen zin in? Het kindje is jou (en je vriend) zijn verantwoordelijkheid. Dus als je het houdt zou je huisvesting, geld etc kunnen regelen.
Want waar verblijf je nu?
En waarom kan je pas over 5 maanden bij je vader terecht?
En mss is je moeder het zat om te “zorgen” en ben je nu zelf aan zet?
Je kamer leegtrekken (en vertrekken?) klinkt kinderachtig!
Want waar verblijf je nu?
En waarom kan je pas over 5 maanden bij je vader terecht?
En mss is je moeder het zat om te “zorgen” en ben je nu zelf aan zet?
Je kamer leegtrekken (en vertrekken?) klinkt kinderachtig!
dinsdag 11 augustus 2020 om 13:05
Wat vreselijk naar om hier nog even een trap na te geven. Bah. Alsof TO het nog niet moeilijk genoeg heeft.
To, je moeder reageert heel erg overtrokken en om je foto’s te sturen met abortuspillen vind ik echt veel en veel te ver gaan. Focus je op woonruimte zoeken en op je vriend en zwangerschap. Wel fijn dat je vader je in ieder geval steunt.
To, je moeder reageert heel erg overtrokken en om je foto’s te sturen met abortuspillen vind ik echt veel en veel te ver gaan. Focus je op woonruimte zoeken en op je vriend en zwangerschap. Wel fijn dat je vader je in ieder geval steunt.

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:13
Ik zou het contact met mijn moeder verbreken hierom. Maar dat ben ik. Ik ga je hier geen advies over geven.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en heel veel geluk met alles. Als je hard je best doet, zal je merken dat het wel goed kan komen qua huisvesting. Maak een to-do-list en zorg ervoor dat jij en je vriend zsm alles op orde hebben voor de baby.
Zet hem op en ga ervoor.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en heel veel geluk met alles. Als je hard je best doet, zal je merken dat het wel goed kan komen qua huisvesting. Maak een to-do-list en zorg ervoor dat jij en je vriend zsm alles op orde hebben voor de baby.
Zet hem op en ga ervoor.


dinsdag 11 augustus 2020 om 13:16
Ik kan me indenken dat je moeder niet zit te wachten op een inwonende dochter met vriend en baby.
Misschien dat dat idee haar zo doet reageren?
Verder is het niet goed hoe ze reageert. Misschien helpt het om sowieso maar naar je vader te verhuizen en vanuit daar je eigen huis te zoeken, zodat jij en je moeder wat ruimte krijgen om eventueel weer nader tot elkaar te komen.
Misschien dat dat idee haar zo doet reageren?
Verder is het niet goed hoe ze reageert. Misschien helpt het om sowieso maar naar je vader te verhuizen en vanuit daar je eigen huis te zoeken, zodat jij en je moeder wat ruimte krijgen om eventueel weer nader tot elkaar te komen.

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:16
hoezo? ze laat TO zien dat er andere opties zijn als je er vroeg genoeg bij bentVlamtosti schreef: ↑11-08-2020 13:05Wat vreselijk naar om hier nog even een trap na te geven. Bah. Alsof TO het nog niet moeilijk genoeg heeft.
To, je moeder reageert heel erg overtrokken en om je foto’s te sturen met abortuspillen vind ik echt veel en veel te ver gaan. Focus je op woonruimte zoeken en op je vriend en zwangerschap. Wel fijn dat je vader je in ieder geval steunt.
dinsdag 11 augustus 2020 om 13:19
Wat een bullshit zeg. Piepjong ? Ze is 21 !! Ja jonger dan ze tegenwoordig moeder Worden maar puur op leeftijd zie ik het probleem niet.S-Meds schreef: ↑11-08-2020 12:52ik vind dat je moeder gelijk heeft. je bent piepjong, die ‘vaste baan’ waar je het over hebt kan weinig meer zijn dan laaggeschoold werk. Je hebt ook geen huis en een baby maakt je niet ineens dat je voorrang krijgt. Je hebt een kind dus niks te bieden. Je moeder heeft het beste met je voor. Je zwangerschap is nog pril en makkelijk af te breken.
lekker denigrerend ook ...laaggeschoold werk... ik had op die leeftijd ook gewoon mBO diploma op zak hoor Niet iedereen hoeft uni te doen he.

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:21
Eens. Het ziet hier helaas helemaal vol met mensen die abortus altijd en in iedere situatie aanprijzen. Ook als de TO duidelijk aangeeft dat niet te willen. Super creapy.Bugsfunny schreef: ↑11-08-2020 12:00Heftig. Hoezo direct een dramaqueen met haar medische achtergrond? En hoe kunnen wij, op basis van deze post en haar reacties tot de conclusie komen dat haar moeder groot gelijk heeft? Ik vind dat je moet oppassen met zulke reacties, juist in de context van dit bericht. TO is jong, zwanger, heeft moeten ervaren hoe haar moeder haar probeert over te halen tot een abortus, waarop het VIVA forum haar nog even een paar extra steken onder water geeft. Schaam je.

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:28
Voor diegene die aanraden om het contact met moeder te verbreken?
Jullie waren bij het gesprek aanwezig en hoe alles verliep tussen to en moeder?
Wel makkelijk om te zeggen verbreek contact.
Blijkbaar moet moeder ook maar accepteren.
Het is nu blijkbaar kiezen of delen bij to en moeder.
Ik ben eigenlijk zeer benieuwd naar hoe zo'n gesprek verloopt en to de kamer leeg ruimt en bij vriend in trekt.
Jullie waren bij het gesprek aanwezig en hoe alles verliep tussen to en moeder?
Wel makkelijk om te zeggen verbreek contact.
Blijkbaar moet moeder ook maar accepteren.
Het is nu blijkbaar kiezen of delen bij to en moeder.
Ik ben eigenlijk zeer benieuwd naar hoe zo'n gesprek verloopt en to de kamer leeg ruimt en bij vriend in trekt.
dinsdag 11 augustus 2020 om 13:28
Helemaal mee eens....Bugsfunny schreef: ↑11-08-2020 12:00Heftig. Hoezo direct een dramaqueen met haar medische achtergrond? En hoe kunnen wij, op basis van deze post en haar reacties tot de conclusie komen dat haar moeder groot gelijk heeft? Ik vind dat je moet oppassen met zulke reacties, juist in de context van dit bericht. TO is jong, zwanger, heeft moeten ervaren hoe haar moeder haar probeert over te halen tot een abortus, waarop het VIVA forum haar nog even een paar extra steken onder water geeft. Schaam je.

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:30
creepy? een kind krijgen terwijl je hersenen nog niet eens uit ontwikkeld zijn en zonder enige vorm van perspectief. Dat is pas creepy. Voor het kind dan he?

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:37
Dappere en volwassen beslissing om het kindje te houden! Ik kan me wel voorstellen dat je moeder heel ongerust is, dit naar haar gevoel te vroeg komt. Persoonlijk zou ik ook niet wensen dat mijn dochter op 21 ook al moeder wordt. Misschien was ze zelf jong mama en brengt dit veel naar boven van zichzelf? Weet je waarom ze zo reageert? Geef haar wat tijd om de schok te verwerken. Toon haar dat je dit wel kan, je hier 100% voor gaat en de kans bestaat wel dat ze nog van gedacht verandert en hier ook het positieve van ziet. Laat je vooral niet onder druk zetten door anderen om abortus te ondergaan als je dit zelf niet wil, daar krijg je alleen maar spijt van. Ik wens je alvast een goeie zwangerschap!

dinsdag 11 augustus 2020 om 13:40
Dat valt vaak wel mee.willem1959 schreef: ↑11-08-2020 11:25Ik denk dat je moeder gelijk heeft. Zij kent jou als geen ander.
dinsdag 11 augustus 2020 om 13:44
Dit is niet waar. Meer dan genoeg mensen bij wie het wel goed is gegaan en alles op de pootjes terecht is gekomen. 21 is gewoon volwassen hoor.
dinsdag 11 augustus 2020 om 13:45
Raar zoals het forum door de jaren heen veranderd is. Werd er voorheen vooral empatisch gereageerd bij een ongeplande zwangerschap, nu lijkt abortus het standaard advies te zijn....
Ik heb in de loop der jaren echt wel situaties gezien die minder rooskleurig waren dan die van TO, maar die het prima hebben gered.
Ik heb ook heel veel situaties gezien waarbij alles mooi en stabiel leek, maar dat bleek dus achteraf helemaal niet zo te zijn.
TO, ik begrijp dat jullie steun kunnen verwachten vanuit meerder hoeken zoals de familie van je vriend en van jouw vader. Dat maakt al dat jullie er niet alleen voor staan.
Ik raad je aan om een afspraak met je huisarts te maken of met maatschappelijk werk. Kijk eens of die iets voor je kunnen betekenen, niet wat woonruimte betreft, maar om het overzicht te bewaren. Want hoe dan ook, je leven zal heel erg veranderen de komende tijd.
Misschien kan je nog eens op een rustig moment met je moeder in gesprek. En vraag haar eens wat haar bezwaren zijn, waar ze zo tegenop ziet. Ga dat gesprek alleen in om naar haar te luisteren, zonder al meteen met oplossingen te komen of zelf boos te worden. Luister naar haar, veroordeel haar boosheid op dat moment niet. Zeg haar dat je er graag over na wil denken en er later op terug wil komen. Misschien helpt het je moeder wel als je naar haar hebt geluisterd en wil ze daarna wel naar jou luisteren. Wie weet komen jullie samen dan wel tot een oplossing. Verwijten lost niets op, luisteren vaak wel.
Ik wens je veel sterkte. Dit is zo te lezen geen leuke start van een periode waar je later met vreugde en liefde aan terug wil denken.
Ondanks alles :Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik heb in de loop der jaren echt wel situaties gezien die minder rooskleurig waren dan die van TO, maar die het prima hebben gered.
Ik heb ook heel veel situaties gezien waarbij alles mooi en stabiel leek, maar dat bleek dus achteraf helemaal niet zo te zijn.
TO, ik begrijp dat jullie steun kunnen verwachten vanuit meerder hoeken zoals de familie van je vriend en van jouw vader. Dat maakt al dat jullie er niet alleen voor staan.
Ik raad je aan om een afspraak met je huisarts te maken of met maatschappelijk werk. Kijk eens of die iets voor je kunnen betekenen, niet wat woonruimte betreft, maar om het overzicht te bewaren. Want hoe dan ook, je leven zal heel erg veranderen de komende tijd.
Misschien kan je nog eens op een rustig moment met je moeder in gesprek. En vraag haar eens wat haar bezwaren zijn, waar ze zo tegenop ziet. Ga dat gesprek alleen in om naar haar te luisteren, zonder al meteen met oplossingen te komen of zelf boos te worden. Luister naar haar, veroordeel haar boosheid op dat moment niet. Zeg haar dat je er graag over na wil denken en er later op terug wil komen. Misschien helpt het je moeder wel als je naar haar hebt geluisterd en wil ze daarna wel naar jou luisteren. Wie weet komen jullie samen dan wel tot een oplossing. Verwijten lost niets op, luisteren vaak wel.
Ik wens je veel sterkte. Dit is zo te lezen geen leuke start van een periode waar je later met vreugde en liefde aan terug wil denken.
Ondanks alles :Gefeliciteerd met je zwangerschap!
dinsdag 11 augustus 2020 om 14:49
Ik zie helemaal geen 'standaard advies'. De meningen lopen nogal uiteen.daisymadelief schreef: ↑11-08-2020 13:45Raar zoals het forum door de jaren heen veranderd is. Werd er voorheen vooral empatisch gereageerd bij een ongeplande zwangerschap, nu lijkt abortus het standaard advies te zijn....
Ik heb in de loop der jaren echt wel situaties gezien die minder rooskleurig waren dan die van TO, maar die het prima hebben gered.
Ik heb ook heel veel situaties gezien waarbij alles mooi en stabiel leek, maar dat bleek dus achteraf helemaal niet zo te zijn.
TO, ik begrijp dat jullie steun kunnen verwachten vanuit meerder hoeken zoals de familie van je vriend en van jouw vader. Dat maakt al dat jullie er niet alleen voor staan.
Ik raad je aan om een afspraak met je huisarts te maken of met maatschappelijk werk. Kijk eens of die iets voor je kunnen betekenen, niet wat woonruimte betreft, maar om het overzicht te bewaren. Want hoe dan ook, je leven zal heel erg veranderen de komende tijd.
Misschien kan je nog eens op een rustig moment met je moeder in gesprek. En vraag haar eens wat haar bezwaren zijn, waar ze zo tegenop ziet. Ga dat gesprek alleen in om naar haar te luisteren, zonder al meteen met oplossingen te komen of zelf boos te worden. Luister naar haar, veroordeel haar boosheid op dat moment niet. Zeg haar dat je er graag over na wil denken en er later op terug wil komen. Misschien helpt het je moeder wel als je naar haar hebt geluisterd en wil ze daarna wel naar jou luisteren. Wie weet komen jullie samen dan wel tot een oplossing. Verwijten lost niets op, luisteren vaak wel.
Ik wens je veel sterkte. Dit is zo te lezen geen leuke start van een periode waar je later met vreugde en liefde aan terug wil denken.
Ondanks alles :Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Best logisch, want op basis van de weinige informatie uit de OP heb je heel wat eigen invulling nodig om tot een mening te komen. We 'kennen' TO van slechts twee (!!!) berichten: een paar weken geleden, in haar enige andere bericht, had ze knallende ruzie met haar vriendje want hij wilde bepalen hoe ze met anderen moet omgaan.
Heel mooi dat mensen hier iets zinnigs proberen toe te voegen, maar kom op zeg, het is niet eens duidelijk of TO per ongeluk of gepland zwanger is geraakt van deze gezellige jongen.

dinsdag 11 augustus 2020 om 14:56
