Zwanger
alle pijlers
Klok tikt, vriend wil wachten
vrijdag 11 september 2020 om 11:57
Dag allemaal,
mijn vriend en ik (allebei van '92 en dus 28j; stabiele relatie van 5j) zitten in een serieuze impasse wat betreft de timing om kinderen te krijgen. Van mij mocht dit al gisteren, terwijl hij nog lang wil wachten. Hij zegt dat hij nog geen kinderen wil omdat zijn leven dan stopt, wat ik dan weer overdreven vind.
We hebben al geprobeerd om toch een soort van timing af te spreken, zijnde volgend jaar september beginnen proberen. Vriend is ervan overtuigd dat het dan onmiddellijk raak is (tot mijn grote frustratie) én vindt het dan zelfs nog altijd wat te vroeg.
Ik krijg dan weer van overal verhalen rond mijn hoofd geslingerd dat het wel eens langer kan duren dan enkele maanden (logisch) maar hij blijft daar koppig niet in geloven en zou dat ook niet erg vinden als het langer duurt.
Mijn vraag aan jullie; hebben er mensen onder jullie hetzelfde ervaren? Hoe gingen jullie hiermee om? We hebben hier echt al teveel ruzie over gehad en ik weet het even niet meer...Ik weet alleen dat ik elke dag toch wel ongelukkig ben vanwege deze impasse
PS: aan opmerkingen van 'je bent toch nog jong' heb ik niets aan want de klok tikt of ze tikt niet :p
PPS: toegevoegd wegens de vele opmerkingen; hij wil écht wel kinderen (en ja, met mij
) ooit
mijn vriend en ik (allebei van '92 en dus 28j; stabiele relatie van 5j) zitten in een serieuze impasse wat betreft de timing om kinderen te krijgen. Van mij mocht dit al gisteren, terwijl hij nog lang wil wachten. Hij zegt dat hij nog geen kinderen wil omdat zijn leven dan stopt, wat ik dan weer overdreven vind.
We hebben al geprobeerd om toch een soort van timing af te spreken, zijnde volgend jaar september beginnen proberen. Vriend is ervan overtuigd dat het dan onmiddellijk raak is (tot mijn grote frustratie) én vindt het dan zelfs nog altijd wat te vroeg.
Ik krijg dan weer van overal verhalen rond mijn hoofd geslingerd dat het wel eens langer kan duren dan enkele maanden (logisch) maar hij blijft daar koppig niet in geloven en zou dat ook niet erg vinden als het langer duurt.
Mijn vraag aan jullie; hebben er mensen onder jullie hetzelfde ervaren? Hoe gingen jullie hiermee om? We hebben hier echt al teveel ruzie over gehad en ik weet het even niet meer...Ik weet alleen dat ik elke dag toch wel ongelukkig ben vanwege deze impasse
PS: aan opmerkingen van 'je bent toch nog jong' heb ik niets aan want de klok tikt of ze tikt niet :p
PPS: toegevoegd wegens de vele opmerkingen; hij wil écht wel kinderen (en ja, met mij
) ooit
ongeduldigaard wijzigde dit bericht op 11-09-2020 13:44
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
4.99% gewijzigd
vrijdag 11 september 2020 om 12:55
Ik en mijn vriend hebben dit ook gehad. Ik wilde graag kinderen op mijn 25e/26e, hij wilde nog wachten (en is 4 jaar ouder zelfs). Voor mij was het wel altijd duidelijk dat hij echt wel kinderen wil en ook met mij. Ik denk dat het wel belangrijk is het daar eerlijk over te hebben, want als blijkt dat hij bijvoorbeeld toch helemaal geen kinderen wil heb jij gezien je leeftijd nog wel tijd om iemand ander te ontmoeten met dezelfde wens. Uiteindelijk hebben wij een middenweg gevonden die voor ons beide fijn voelde en heb ik er nooit mee gezeten dat ik niet op mijn 25e moeder ben geworden.
vrijdag 11 september 2020 om 12:57
Wat moet ik verstaan onder “ruzies”?In de ideale situatie besluit je mijns inziens samen om te proberen een kindje te krijgen en wil je dat allebei graag.
Ik zou vooral willen weten wat hij graag wil en daar je eigen conclusies uit trekken ipv er ruzie over maken. Want het is ook zijn goed recht het niet te willen, net als dat jij het graag wil (maar dan wordt het dus misschien niet met hem..).
Ik snap jullie allebei wel; ware het niet dat hij als man zijnde nog veel langer de tijd heeft en daardoor mogelijk minder de druk voelt dan jij.
Ik zou vooral willen weten wat hij graag wil en daar je eigen conclusies uit trekken ipv er ruzie over maken. Want het is ook zijn goed recht het niet te willen, net als dat jij het graag wil (maar dan wordt het dus misschien niet met hem..).
Ik snap jullie allebei wel; ware het niet dat hij als man zijnde nog veel langer de tijd heeft en daardoor mogelijk minder de druk voelt dan jij.
vrijdag 11 september 2020 om 12:59
Dit! Kan hij gemakkelijk willen, wachten met kinderen! Degene die een prijs ervoor betaalt, dat ben jij en niet hij.-jolijn- schreef: ↑11-09-2020 12:19De echte vraag is: ziet deze man het eigenlijk wel zitten om met jou kinderen te krijgen? Want een paar jaar uitstellen vermindert jouw vruchtbaarheid, maar ook jouw kans om eventueel nog met een ander kinderen te krijgen. Voor hem daarentegen is er dan weinig te verliezen: hij kan over 5 of 10 jaar nog prima kinderen krijgen met een andere vrouw.
Ik denk dat je het recht hebt om een ultimatum te stellen.
En dat zeg ik, iemand zonder kinderwens.
vrijdag 11 september 2020 om 13:02
Wij hadden het trouwens andersom. Mijn man wilde het 4 jaar geleden al en ik toen nog niet. Wist toen wel heel zeker dat ik wel kinderen wilde (en met hem), maar nog even wilde wachten. Nu zijn we inmiddels pogingen aan het wagen, dus ik ben ook blij dat hij er ook op vertrouwde dat het bij mij ging komen.
Ik kan me ergens het gevoel van jouw vriend wel voorstellen, ik was er 4 jaar geleden echt nog niet aan toe en wilde de bezigheden die ik toen had nog niet opgeven. Maar wel heel sterk al het gevoel dat ik dat wel in de toekomst zou willen: heeft je vriend dat misschien ook? Hebben jullie het daarover?
Kleine toevoeging: de uitspraak geen leven meer te hebben na kinderen vind ik trouwens wel een behoorlijke (negatieve)uitspraak...
Ik kan me ergens het gevoel van jouw vriend wel voorstellen, ik was er 4 jaar geleden echt nog niet aan toe en wilde de bezigheden die ik toen had nog niet opgeven. Maar wel heel sterk al het gevoel dat ik dat wel in de toekomst zou willen: heeft je vriend dat misschien ook? Hebben jullie het daarover?
Kleine toevoeging: de uitspraak geen leven meer te hebben na kinderen vind ik trouwens wel een behoorlijke (negatieve)uitspraak...
tortie wijzigde dit bericht op 11-09-2020 13:09
14.33% gewijzigd
vrijdag 11 september 2020 om 13:04
vrijdag 11 september 2020 om 13:05
vrijdag 11 september 2020 om 13:07
De tijd tikt vind ik wel een beetje melodramatisch voor iemand van 28 
Maar ik begrijp je gevoel, ik ben nu 31 en had al vroeg een sterke kinderwens en mijn huidige partner wist het helemaal niet zo. Uiteindelijk is hij er voor mij eerder aan begonnen en nu verwachten we ons derde kindje.
Ken ook stellen die hier over uit elkaar zijn gegaan. Als hij helemaal niet zeker weet of hij uberhaupt kinderen wil is het wel tijd voor een serieus gesprek natuurlijk.. sterkte!
Maar ik begrijp je gevoel, ik ben nu 31 en had al vroeg een sterke kinderwens en mijn huidige partner wist het helemaal niet zo. Uiteindelijk is hij er voor mij eerder aan begonnen en nu verwachten we ons derde kindje.
Ken ook stellen die hier over uit elkaar zijn gegaan. Als hij helemaal niet zeker weet of hij uberhaupt kinderen wil is het wel tijd voor een serieus gesprek natuurlijk.. sterkte!
vrijdag 11 september 2020 om 13:08
Mijn ervaring is (helaas) dat een man wellicht het abstracte idee van een kind wel leuk vind, maar dat op het koment dat het puntje bij paaltje komt en het tijd is om er concreet werk van te maken, hij zich pas echt realiseerd wat het inhoudt. En dan twijfels krijgt.
Meerdere reacties zijn verbaasd dat dit ruzies oplevert. Waarom? Tuurlijk is het iets waar beiden positief in moeten staan, maar het is een zwaar onderwerp en de emoties kunnen gauw hoog oplopen. Het is tenslotte een heikelpunt waar je relatie op stuk kan lopen.
Dus ja, ik herken het, maar helaas heb ik geen oplossing voor je. Sterkte!
Meerdere reacties zijn verbaasd dat dit ruzies oplevert. Waarom? Tuurlijk is het iets waar beiden positief in moeten staan, maar het is een zwaar onderwerp en de emoties kunnen gauw hoog oplopen. Het is tenslotte een heikelpunt waar je relatie op stuk kan lopen.
Dus ja, ik herken het, maar helaas heb ik geen oplossing voor je. Sterkte!
vrijdag 11 september 2020 om 13:10
Ik ken een stel waarbij de man dus uiteindelijk toegaf geen kinderen met háár te willen. Scheiding, allebei nieuwe partner en de nieuwe partner van de man was in no time zwanger. Maar voor ex-vrouw was het te laat. Heel sneu.Leeuw32 schreef: ↑11-09-2020 12:46Ik had hetzelfde met ex en achteraf bleek hij geen kinderen met mij te willen, maar was hij te laf om het te vertellen. Ben blij dat ik heb gezegd als jij het op mijn 30e niet weet, verbreek ik de relatie.
Op mijn 33e moeder geworden met een veel leukere man achteraf
vrijdag 11 september 2020 om 13:11
Je oude leven houdt echt wel (tijdelijk) op als je een kind krijgt. Je kunt niet meer spontaan dingen doen die je voorheen gemakkelijk zonder zorgen kon doen. Het is echt 24/7.
Als het kind ouder is, wordt het wel makkelijk. Maar de eerste jaren zijn echt zwaar.
Hij klinkt alsof hij het niet echt wil.
Als het kind ouder is, wordt het wel makkelijk. Maar de eerste jaren zijn echt zwaar.
Hij klinkt alsof hij het niet echt wil.
Let’s go Brandon!
vrijdag 11 september 2020 om 13:13
Maar goed, het is duidelijk dat niet de klok tikt, maar dat jij gewoon nu een kind wil. Zijn ‘het leven houdt op na het krijgen van een kind’ is ook een drogreden. Jullie doen beiden een tikkeltje dramatisch.
Jij wil nu. Hij nu in ieder geval niet. Daar draait het om.
Overigens, toen ik 28 jaar oud was dacht ik als man precies als jouw vriend. Ook ik was bang dat het leven op zou houden bij het starten van een gezin. Achteraf bezien valt dat heel erg mee. Het leven gaat immers gewoon door. In iets andere vorm..
Jij wil nu. Hij nu in ieder geval niet. Daar draait het om.
Overigens, toen ik 28 jaar oud was dacht ik als man precies als jouw vriend. Ook ik was bang dat het leven op zou houden bij het starten van een gezin. Achteraf bezien valt dat heel erg mee. Het leven gaat immers gewoon door. In iets andere vorm..
anoniem_126923 wijzigde dit bericht op 11-09-2020 13:14
4.43% gewijzigd
vrijdag 11 september 2020 om 13:14
vivapimpelmees schreef: ↑11-09-2020 12:46Ik verwachtte een topic van iemand van halverwege de 30.... je bent pas 28, dan tikt de klok nog niet hoor.
Natuurlijk is het een prima leeftijd om aan kinderen te beginnen maar dat is het over 2 jaar óók nog.
Maar dat weet je toch helemaal niet? Statistisch gezien misschien niet maar het kan op persoonlijk vlak wel zo zijn. De uitschieters naar boven en beneden bepalen het gemiddelde.
vrijdag 11 september 2020 om 13:14
Een vriendin had dit met haar man. Uiteindelijk heeft haar man pas toegegeven geen kinderen te willen toen ze 35 was. Terwijl hij altijd zei dat hij het later wel wilde. De relatie was over. Het was een te grote issue geworden, het voelde alsof ze aan het lijntje werd gehouden.
Ze had ook niet binnen een maand een nieuwe vriend. Uiteindelijk is het te laat. Ze heeft nog steeds geen kinderen en zal niet meer gebeuren. Wel een leuke vriend en stiefouder geworden. Maar dat is toch anders.
Ik zou bang zijn dat het zoiets zou kunnen zijn. Uitstel voor hem is voor hem een minder groot probleem als voor jou.
Ze had ook niet binnen een maand een nieuwe vriend. Uiteindelijk is het te laat. Ze heeft nog steeds geen kinderen en zal niet meer gebeuren. Wel een leuke vriend en stiefouder geworden. Maar dat is toch anders.
Ik zou bang zijn dat het zoiets zou kunnen zijn. Uitstel voor hem is voor hem een minder groot probleem als voor jou.
vrijdag 11 september 2020 om 13:22
Ja wij, Ik kreeg pas een kinderwens na mijn dertigste.
Ik had andere ambities, geen begrip voor vrouwen met "klokken"en dat soort gein.
Reizen, de wereld zien & een groots meeslepende carriere ,zo zag ik onze toekomst.
Ik had een hekel aan kraamvisites en niks met kinderen.
Mijn man had wel een kinderwens, maar gelukkig heeft hij het gelaten voor wat het is want ik was immers nog jong. Je kunt een ander niet dwingen een kind op commando te krijgen(waar en wanneer jij het wil). Je hebt geen "recht"op een kind als je bedenkt dat jij een kind wil. Je moet samen een kind willen en het momentum is ook iets wast je samen bepaald. Niet ik wil binnen 2 jaar een kind en een partner moet maar "donor"zijn.
Naar mate ik ouder werd vond ik kinderen toch wel "ok" en langzaam ontstond er toch een kinderwens. Ik vond kinderen toch best leuk en die van ons zouden toch echt fantastisch zijn.
Hij is nooit bij mij weggegaan want we we waren verder gelukkig en een goede match.
Uiteindelijk getrouwd en een kind gekregen.
Ik had andere ambities, geen begrip voor vrouwen met "klokken"en dat soort gein.
Reizen, de wereld zien & een groots meeslepende carriere ,zo zag ik onze toekomst.
Ik had een hekel aan kraamvisites en niks met kinderen.
Mijn man had wel een kinderwens, maar gelukkig heeft hij het gelaten voor wat het is want ik was immers nog jong. Je kunt een ander niet dwingen een kind op commando te krijgen(waar en wanneer jij het wil). Je hebt geen "recht"op een kind als je bedenkt dat jij een kind wil. Je moet samen een kind willen en het momentum is ook iets wast je samen bepaald. Niet ik wil binnen 2 jaar een kind en een partner moet maar "donor"zijn.
Naar mate ik ouder werd vond ik kinderen toch wel "ok" en langzaam ontstond er toch een kinderwens. Ik vond kinderen toch best leuk en die van ons zouden toch echt fantastisch zijn.
Hij is nooit bij mij weggegaan want we we waren verder gelukkig en een goede match.
Uiteindelijk getrouwd en een kind gekregen.
vrijdag 11 september 2020 om 13:32
Good luck with thatrumforviva schreef: ↑11-09-2020 13:25Toch ben je jong zat. Je moet alleen even helder krijgen of vriend ze überhaupt wil.
De meeste mannen worden uiteindelijk liefdevol gedwongen en gechanteerd.
vrijdag 11 september 2020 om 13:32
vivapimpelmees schreef: ↑11-09-2020 12:46Ik verwachtte een topic van iemand van halverwege de 30.... je bent pas 28, dan tikt de klok nog niet hoor.
Natuurlijk is het een prima leeftijd om aan kinderen te beginnen maar dat is het over 2 jaar óók nog.
Dit. En je vriend is met 28 ook nog best jong. Met 28 hoef je (nog) geen haast te maken hoor.
vrijdag 11 september 2020 om 13:32
vrijdag 11 september 2020 om 13:33
Je eierstokken klepperen bedoel je, de tijd tikt nog niet.
En ja dat had ik ook. Op mijn 24ste al. En mijn man (toen 28) keek of hij water zag branden toen ik het onderwerp aansneed. Hij had daar gewoon nog nooit over nagedacht, en bovendien was ons leven er eigenlijk nog niet naar. Uiteindelijk op mijn 27ste moeder geworden en nu 30 en bijna uitgerekend van nr. 2.
Hij wist na even nadenken wél zeker dat hij kinderen wilde en met mij, maar wilde ook eerst een beter huis, salaris en stabiliteit. Overigens gooide ik dat hele riedeltje met 6 weken zwangerschap weer om om nog een driejarige master te gaan doen
maar ook dat is goed gekomen en hoewel het best een schok was hoe anders het leven werd als vader, is hij gek op en heel leuk met onze oudste en kan hij niet wachten op de geboorte van de aanstaande druktemaker.
Dus ja, hier was hij met 28 wel echt ‘te jong’ nog. En achteraf denk ik dat 27 en 31 voor ons allebei leeftijden waren waarop we wel net even iets meer klaar ervoor waren en was het zelfs niet erg geweest qua levensfase als mijn huidige zwangerschap de eerste zou zijn geweest.
Niet dat ik het tegen vond vallen hoor, en achteraf is makkelijk praten, maar ik had wel echt een hormonale haast die eigenlijk goed beschouwd nergens op sloeg.
En dat zeg ik met 2 door middel van IVF verwekte kinderen. Want ja, het kan inderdaad dat je daar afhankelijk van blijkt te zijn.
En ja dat had ik ook. Op mijn 24ste al. En mijn man (toen 28) keek of hij water zag branden toen ik het onderwerp aansneed. Hij had daar gewoon nog nooit over nagedacht, en bovendien was ons leven er eigenlijk nog niet naar. Uiteindelijk op mijn 27ste moeder geworden en nu 30 en bijna uitgerekend van nr. 2.
Hij wist na even nadenken wél zeker dat hij kinderen wilde en met mij, maar wilde ook eerst een beter huis, salaris en stabiliteit. Overigens gooide ik dat hele riedeltje met 6 weken zwangerschap weer om om nog een driejarige master te gaan doen
maar ook dat is goed gekomen en hoewel het best een schok was hoe anders het leven werd als vader, is hij gek op en heel leuk met onze oudste en kan hij niet wachten op de geboorte van de aanstaande druktemaker. Dus ja, hier was hij met 28 wel echt ‘te jong’ nog. En achteraf denk ik dat 27 en 31 voor ons allebei leeftijden waren waarop we wel net even iets meer klaar ervoor waren en was het zelfs niet erg geweest qua levensfase als mijn huidige zwangerschap de eerste zou zijn geweest.
Niet dat ik het tegen vond vallen hoor, en achteraf is makkelijk praten, maar ik had wel echt een hormonale haast die eigenlijk goed beschouwd nergens op sloeg.
En dat zeg ik met 2 door middel van IVF verwekte kinderen. Want ja, het kan inderdaad dat je daar afhankelijk van blijkt te zijn.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
