Man vreemdgegaan, wat nu?

Hoi,

Ik wilde jullie wat voorleggen. En ik weet dat jullie geen keuze voor mij kunnen maken, maar ik kom er op dit moment zelf ook niet goed uit. Ik kan dus best wat meningen/inzichten van anderen gebruiken.

Ik ben er onlangs (paar weken terug) achtergekomen dat mijn man al minimaal 2,5 jaar contact heeft met een andere vrouw. Ik ben hier wel van geschrokken, maar niet enorm verdrietig om, omdat het tussen ons al jaren eigenlijk niet heel goed meer loopt. We hebben samen kinderen en dat is de hoofdreden dat wij tot nu toe nog samen zijn.
Maar wat ik wel heel vervelend vind, is dat ik mijn man vaak gevraagd heb of hij vreemdgaat. En dat hij eerlijk moet zijn, om mij ook een kans te geven gelukkig te worden zonder hem.
Hij ontkende altijd. Tot kort geleden, toen kon hij niet anders, omdat ik hem betrapt heb.

Mijn man heeft nu inmiddels dus wel toegegeven dat er contact is, maar hij wil niet Inhoudelijk zeggen wat dit contact inhield.

Maar dat er meer is, dat is duidelijk. Ik kwam laatst onverwachts thuis toen hij met haar aan het bellen was, waarbij mijn man niet door had dat ik binnen was gekomen. Hij had haar op de luidspreker, dus ik heb een groot gedeelte van het gesprek mee kunnen luisteren. Ze noemen elkaar blijkbaar schatje etc en zeggen van elkaar te houden.
Ook zeiden ze in dat telefoongesprek elkaar die avond vast nog wel te zien.

Ik was enorm geschrokken en ben uiteindelijk de woonkamer binnengestormd. Mijn man schrok zich echt rot en kon natuurlijk niet meer ontkennen dat er in ieder geval meer speelt tussen hun.

Nu denk ik dan, als je elkaar schatje noemt etc. en elkaar ook ziet, dan kan het toch niet zo zijn dat je niks met elkaar doet?
Ze hebben dus ook al 2,5 jaar dagelijks contact met elkaar via de telefoon.
Ik heb veel vragen gesteld. Onder andere waar ze woont, of ze sex hebben gehad, hoelang dit daadwerkelijk speelt. Nergens krijg ik een antwoord op. Hij wil niks loslaten.
Dan vraag ik mij af, waarom niet?

Mijn man zegt met mij verder te willen en alle contact onmiddellijk met haar verbroken te hebben. Hij geeft aan spijt te hebben dat het al die jaren zo is gelopen tussen ons en aan “ons” wil werken zodat het weer goedkomt.
Omdat we kinderen samen hebben, wil ik hem graag geloven en hier blijven voor onze kinderen, totdat ze wat ouder zijn.
Maar aan de andere kant voel ik me zo bedrogen. Want ook al zat onze relatie niet goed, ik had respect voor hem en zou nooit, maar dan ook nooit vreemdgegaan zijn.
Ook voel ik vernedering, omdat hij mijn vragen niet beantwoordt.
Maar ik denk wel dat ik het niet zou kunnen als man en vrouw door te gaan. Maar ook dat weet ik niet zeker, omdat ik toch enigszins verward ben.

En aan de andere kant hebben we geen ruzie, kunnen we normaal met elkaar praten en lachen we samen ook nog best veel.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.

Maar op sommige momenten ben ik dan weer zo boos om zijn bedrog en het niet eerlijk zijn, mijn vragen niet willen beantwoorden, dat ik denk, wil ik eigenlijk nog wel met deze man in 1 huis wonen? Hij verdiend het in ieder geval niet, als ik terugdenk hoelang hij mij al bedonderd heeft. Want ook al levenden we niet meer echt als man en vrouw, we waren nog wel getrouwd.

Ik weet echt even niet wat ik moet doen.

hollebollegijs schreef: ↑

30-09-2020 16:08

Ik wilde ook weten wie het was.


Was het een vriend?
Was het die aardige buurman?
Een leraar van school?

Als de partner van TO rust wil creëren is het verstandig om open kaart te spelen en met een oprecht mea culpa te komen, dat niet doen is natuurlijk een persoonlijke keuze maar niet bevorderlijk voor de thuissituatie

Heb ik hem ook gezegd! Maar ja, hij wil niet met de billen bloot. Dat zegt zoveel voor mij!!

Bijnasoms schreef: ↑

30-09-2020 17:08

Ik zou het zelf ook willen weten hoor. Ik zou ook gewoon doordrammen.

Ik vraag het inmiddels niet meer. En dat hij het niet zegt, maakt het ergens ook nog makkelijker voor mij. Hij geeft hiermee aan haar belangrijker te vinden.

Nanouk schreef: ↑

30-09-2020 17:25

Of het is een bekende

Nee, hij heeft wel een naam laten vallen. Dat is het enige wat hij loslaat. Het was een collegaatje van hem. Inmiddels werkt zij daar al niet meer.
Maar hij wil dus niet zeggen waar ze woont, hoe oud ze is, hoelang dit al aan de gang is etc. Maar in ieder geval al 2,5 jaar, dat wel. Maar wellicht (en zal vast) al wel langer, dat weet ik dus niet.

hollebollegijs schreef: ↑

30-09-2020 18:42

Dat is persoonlijk, kan ik niet voor jou beoordelen en jij niet voor mij.

Ik wilde alles weten.
Echt alles

Wie was het?
Wat is er in bed gebeurd?
Met of zonder condoom?
Hoe lang?
Hoe vaak?
Waar?
Wanneer?

Pfffffffffffffffffffffffffffff

Werd helemaal gek van de gedachtes alleen al.
Daarom moest ik weg (ook gedaan)

Echt Hollebollegijs, je verwoordt echt zo precies welke vragen ik heb!!
Ik word ook gek van alle gedachtes, het blijft maar malen. En omdat ik geen antwoorden krijg.
Maar die ga ik NOOIT krijgen, ook al zou hij antwoorden geven, liegen doet hij toch!

Maandag hebben we al een afspraak staan bij de mediator. Die scheiding gaat er komen, sowieso!

blijfgewoonbianca schreef: ↑

30-09-2020 18:47

Al zou ze er op de stoep willen staan om drollen door de brievenbus te douwen, ...als haar dat nou - op dat moment - op zou luchten, dan is die - tijdelijke - opluchting van toegevoegde waarde.

Precies!!

justagirly schreef: ↑

30-09-2020 18:53

Ik zou wel even een SOA test doen TO.

Ga ik ook doen. Ook zoiets pijnlijks. Ik mag boeten voor zijn pleziertjes. Bah!

blijfgewoonbianca schreef: ↑

30-09-2020 18:55

Als die man zijn relatie wil redden zal hij compleet open moeten zijn. De pot op met de privacy van zijn bijslaap.

Zo is het! Maar die kansen zijn er niet meer. De eerste keer dat ik al geen antwoorden kreeg, voelde ik me zo vernederd! Nog meer! En 1x die kans krijgen en het niet willen benutten zegt zoveel over hoe hij hierin staat.

Het is ook net of dit niet over mijzelf gaat. Het is gewoon bizar. Had dit nooit, maar dan ook nooit van hem verwacht omdat juist hij zo tegen vreemdgaan was. Zei hij altijd.
Hij heeft gewoon echt een dubbelleven gehad.

loisnvt schreef: ↑

30-09-2020 19:03

Het redden van zijn relatie zal niet afhangen van een adres. En wat heeft het voor zin om te weten of ze het 40 keer hebben gedaan of 167 keer en spreekt hij dan wél de waarheid? Daarnaast heeft TO al kenbaar gemaakt te willen scheiden, des te meer begrijp ik dat hij deze details niet kenbaar maakt.

Nou, zo zwart wit is het niet. Ik had nog voordat ik gezegd had te willen scheiden om antwoorden gevraagd. Die kreeg ik niet. Wat voelde ik mij nog meer vernederd!
En dat voelt het nog, máár het helpt mij ook zeker makkelijker van hem los te komen. Want zie echt wel hoe egoïstisch hij is. Hij kiest voor haar en zichzelf! Dat is duidelijk.

xdiana84x schreef: ↑

30-09-2020 19:50

En deze verbijstering gaat nog heel lang bij je blijven.
Echt waar To alle details gaan je hoofd niet veel goed doen. Je hebt iets minder invulling van informatie in jezelf maar je geloof is toch weg in hem. Of hij nou zegt, hoe vaak, wie, wat, waar. Het zal steeds oprakelen in je systeem als je het geen plek kunt geven en de malle molen laat draaien. En een plek geven is nog veelste vroeg. Je gaat door rouw, pijn, verdriet, boosheid, verbijstering, woede, haat, alles tegelijk, het rouwen om wat je dacht te hebben.... Erken dat eerst.
En dan word de next step( misschien)scheiden.( maar lees net dat je dat toch besloten hebt te gaan doen) Doe het rustig aan. En neem je tijd.

Je hoeft niet hals overkop vanalles te weten en accepteren. Maar eerst door al die opgenoemde gevoelens heen, dat is stap één....

Heel veel sterkte met alle hartenpijnen..

Dankjewel! Lief, je woorden!

Geronimo2 schreef: ↑

30-09-2020 20:21

Dus zijn hele idee om jullie relatie te redden na 2,5 jaar vreemdgaan is af en toe samen uit en weer seks of heeft hij meer ingezet dan dat? En weer seks met hem lijkt me nu ook niet meer zo aantrekkelijk.

Ja, dat is de enige moeite die hij doet. Maar voel ook echt wel dat het niet oprecht is. Sex wil hij wel, een knuffel geven, mij vastpakken en zeggen hoezeer het hem spijt niet. Dat zegt ook al zoveel.
Het intiem zijn met hem, ga ik nu ook echt niet meer doen. Ik snap zelf ook niet zo goed waarom ik het deed, misschien hoort het bij het losmaak proces? Ik weet alleen dat ik het nu niet meer ga doen. Hij gaat maar lekker naar haar, zoals hij zolang al doet.