Man vreemdgegaan, wat nu?

Hoi,

Ik wilde jullie wat voorleggen. En ik weet dat jullie geen keuze voor mij kunnen maken, maar ik kom er op dit moment zelf ook niet goed uit. Ik kan dus best wat meningen/inzichten van anderen gebruiken.

Ik ben er onlangs (paar weken terug) achtergekomen dat mijn man al minimaal 2,5 jaar contact heeft met een andere vrouw. Ik ben hier wel van geschrokken, maar niet enorm verdrietig om, omdat het tussen ons al jaren eigenlijk niet heel goed meer loopt. We hebben samen kinderen en dat is de hoofdreden dat wij tot nu toe nog samen zijn.
Maar wat ik wel heel vervelend vind, is dat ik mijn man vaak gevraagd heb of hij vreemdgaat. En dat hij eerlijk moet zijn, om mij ook een kans te geven gelukkig te worden zonder hem.
Hij ontkende altijd. Tot kort geleden, toen kon hij niet anders, omdat ik hem betrapt heb.

Mijn man heeft nu inmiddels dus wel toegegeven dat er contact is, maar hij wil niet Inhoudelijk zeggen wat dit contact inhield.

Maar dat er meer is, dat is duidelijk. Ik kwam laatst onverwachts thuis toen hij met haar aan het bellen was, waarbij mijn man niet door had dat ik binnen was gekomen. Hij had haar op de luidspreker, dus ik heb een groot gedeelte van het gesprek mee kunnen luisteren. Ze noemen elkaar blijkbaar schatje etc en zeggen van elkaar te houden.
Ook zeiden ze in dat telefoongesprek elkaar die avond vast nog wel te zien.

Ik was enorm geschrokken en ben uiteindelijk de woonkamer binnengestormd. Mijn man schrok zich echt rot en kon natuurlijk niet meer ontkennen dat er in ieder geval meer speelt tussen hun.

Nu denk ik dan, als je elkaar schatje noemt etc. en elkaar ook ziet, dan kan het toch niet zo zijn dat je niks met elkaar doet?
Ze hebben dus ook al 2,5 jaar dagelijks contact met elkaar via de telefoon.
Ik heb veel vragen gesteld. Onder andere waar ze woont, of ze sex hebben gehad, hoelang dit daadwerkelijk speelt. Nergens krijg ik een antwoord op. Hij wil niks loslaten.
Dan vraag ik mij af, waarom niet?

Mijn man zegt met mij verder te willen en alle contact onmiddellijk met haar verbroken te hebben. Hij geeft aan spijt te hebben dat het al die jaren zo is gelopen tussen ons en aan “ons” wil werken zodat het weer goedkomt.
Omdat we kinderen samen hebben, wil ik hem graag geloven en hier blijven voor onze kinderen, totdat ze wat ouder zijn.
Maar aan de andere kant voel ik me zo bedrogen. Want ook al zat onze relatie niet goed, ik had respect voor hem en zou nooit, maar dan ook nooit vreemdgegaan zijn.
Ook voel ik vernedering, omdat hij mijn vragen niet beantwoordt.
Maar ik denk wel dat ik het niet zou kunnen als man en vrouw door te gaan. Maar ook dat weet ik niet zeker, omdat ik toch enigszins verward ben.

En aan de andere kant hebben we geen ruzie, kunnen we normaal met elkaar praten en lachen we samen ook nog best veel.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.

Maar op sommige momenten ben ik dan weer zo boos om zijn bedrog en het niet eerlijk zijn, mijn vragen niet willen beantwoorden, dat ik denk, wil ik eigenlijk nog wel met deze man in 1 huis wonen? Hij verdiend het in ieder geval niet, als ik terugdenk hoelang hij mij al bedonderd heeft. Want ook al levenden we niet meer echt als man en vrouw, we waren nog wel getrouwd.

Ik weet echt even niet wat ik moet doen.

Geronimo2 schreef: ↑

02-10-2020 09:33

Je hebt gewoon bevestiging nodig dat ook jij nog heel interessant bent voor een ander, daarnaast zoek je ook troost die je niet meer bij je partner vindt. Het is ook echt heel normaal om gevoelens te hebben om je zelf te kunnen helen.

Dat is het ook! Ik voel me onzeker en maakt dat je dan toch naar een soort van bevestiging zoekt. Anderzijds, ik weet dat ik dat niet nodig heb om me goed genoeg te voelen. Het is gewoon dubbel.
Ik moet het denk ik ook los van mijzelf zien, dat hij is vreemdgegaan. Zij vonden/vinden elkaar leuk, dat heeft niks met mij te maken.

Maar ook ik wil natuurlijk verder. Heb al te lang in een liefdeloos huwelijk gezeten.

hollebollegijs schreef: ↑

02-10-2020 09:44

Een rebound kan best helpen in het loskomen van je man.
Het is afleiding zo moet je het ook zien.

Wat mij tegenstond is dat ik merkte dat ik de betreffende vrouw eigenlijk misbruikte ( zo voelde het) om over mijn eigen liefdesverdriet heen te komen en ik merkte dat het me remde in het verwerkingsproces.

Ik moet inderdaad natuurlijk nog wel loskomen van mijn man. Alhoewel ik dat in de afgelopen jaren ook al stukje bij beetje heb gedaan. Merk daarom ook dat ik niet in de kreukels lig qua emotie. Ik huil al niet eens meer om wat er gebeurd is, dus ik denk dat ik me al heel erg losgemaakt heb van hem.
Maar het stukje vernedering, bedonderd voelen, het gevoel dom te zijn dat ik dit niet gezien heb, dat doet pijn! Ook het idee dat zij het hier misschien samen wel over hebben gehad, hoe stom ik toch ben dat dit al meer dan 2,5 jaar tussen hun heeft kunnen bestaan. Lastig vind ik dat.

En mijn intentie is uiteraard niet iemand hiervoor te gebruiken. Maar een relatie aangaan is toch echt niet wat ik nu wil. En het is natuurlijk ook maar de vraag of ik het echt zou kunnen.

hollebollegijs schreef: ↑

02-10-2020 09:44

Een rebound kan best helpen in het loskomen van je man.
Het is afleiding zo moet je het ook zien.

Wat mij tegenstond is dat ik merkte dat ik de betreffende vrouw eigenlijk misbruikte ( zo voelde het) om over mijn eigen liefdesverdriet heen te komen en ik merkte dat het me remde in het verwerkingsproces.

Trouwens fijn te lezen dat er echt wel mannen bestaan die een vrouw met respect behandelt!

hollebollegijs schreef: ↑

02-10-2020 10:25

Dank je



Het was best een apart verhaal.

Omdat het dus niet werkte (had mijn oude relatie niet verwerkt) gingen we na 6 maanden uit elkaar op een niet zo’n prettige manier.
Dat zat me behoorlijk dwars dus 2 jaar later heb ik gebeld om mijn excuses aan te bieden, nou dat vond ze heel fijn en ze nodigde me uit voor koffie en zo herstelde het contact zich (niet de relatie)

Kan me voorstellen dat zij dat heel fijn vond om te horen. Want vaak zoek je het toch ook bij jezelf als iemand je kwetst. En als iemand zich daar dan voor excuseert kun je het bij diegene laten. Zoek je het toch minder bij jezelf.
En voor mij voelt het ook goed dit soort mannen te lezen. Ze zijn er nog! Want heel eerlijk, heb echt een beetje het gevoel dat geen één man meer te vertrouwen is. Ik hoor zoveel om mij heen over vreemdgaan, dat het lijkt alsof iedereen het maar doet.

hollebollegijs schreef: ↑

02-10-2020 11:09

Ik weet niet of er meer of er meer of minder wordt vreemd gegaan dan vroegah maar de mogelijkheden zijn wel verruimd.

Exen op de app, exen op Facebook de tijd dat je nooit meer contact had met een ex ligt ver achter ons of je moet hem / haar actief blokkeren.
En natuurlijk sites als Second Love maar ook Tinder waar getrouwde mannen openlijk hengelen naar “iets er bij”

De mogelijkheden zijn zeker verruimd. Denk wel dat vrouwen meer vreemd gaan dan vroeger.
En Tinder is idd volgens mij echt een site waar getrouwde mannen hun scharreltjes vandaan proberen te halen.

loisnvt schreef: ↑

02-10-2020 12:44

Ik heb onlangs nog gelezen dat zowel mannen als vrouwen ongeveer even vaak vreemdgaan, maar dat de reden verschillend is.

Dat geloof ik graag. Vrouwen gaan denk ik meer om het emotionele vreemd en mannen vanuit een gevoel van lust. Denk ik hoor.

hollebollegijs schreef: ↑

02-10-2020 17:36

Op Tinder zitten vreselijk veel serieuze mensen man / vrouw maar het blijft natuurlijk een snoepwinkel voor getrouwde mannen.
Overigens zijn de meeste vrouwen ook niet gek en halen ze er wel tussen uit.

Oké, ik dacht dat dit meer een datingsite was voor met name een ONS te scoren.

Apatura schreef: ↑

02-10-2020 18:08

Ik wou zeggen. Ik kom ze weleens tegen maar geen enkele krijgt n like.
Ga geen 2e viool spelen. En daarbij, zonder herkenbare foto valt er ook niet veel te liken

Dat zal dan idd ook wel, dat deze mannen niet herkenbaar willen zijn, haha. Dus wat dat betreft onderscheiden zij zich al van de serieuzere mannen.

Hexopbezemsteel schreef: ↑

03-10-2020 08:56

Dat geldt natuurlijk ook voor vrouwen. De vrouw van HBGijs bedroog hem namelijk ook. Wat vind jij ervan als Gijs zegt dat vrouwen niet te vertrouwen zijn, want hij is bedrogen door een vrouw? En dus ben jij ook niet te vertrouwen want je bent ook een vrouw.

Er zijn genoeg mannen die wel te vertrouwen zijn, en er zijn zelfs trouwe, degelijke mannen (en vrouwen) die toch een keer de fout in gaan.

Hier heb je absoluut gelijk in! En natuurlijk is het van mij ook veel te zwart-wit gezegd.

Voor mij wordt het alleen wel heel lastig nog iemand te vertrouwen op dit gebied. Want ik dacht echt dat mijn man dít niet zou doen. Ik had het volste vertrouwen in hem. Nu is hij net als ieder ander voor mij geworden. Als ik me nu rot zou voelen, heb ik geen behoefte dit bij hem te uiten bijvoorbeeld.
Vertrouw hem gewoon niet meer.

Ik zei altijd tegen hem dat ik me veilig voelde bij hem, nu voelt hij voor mij niet anders dan elke andere man. Het speciale wat ik bij hem voelde, is weg.

Hexopbezemsteel schreef: ↑

03-10-2020 09:51

Natuurlijk voel je je enorm verraden. En natuurlijk vertrouw je hem niet meer. Terecht.

Maar waarom zou je de rest van de wereld niet meer vertrouwen? Jouw man is toch niet de maat der dingen? En waarom zou je je daar nu al druk over maken?

Dat komt door het gevoel dat ik dacht hem wel te vertrouwen. Beetje zo van, als ik zelfs hem niet kan vertrouwen, wie dan wel? Maar dat moet ik ook loslaten. Slaat natuurlijk ook nergens op. Gelukkig merk ik wel steeds meer dat verstand en gevoel weer op hetzelfde niveau komen.

Jullie inzichten helpen mij daar ook enorm bij!

Hexopbezemsteel schreef: ↑

03-10-2020 11:11

Je hebt nu ontdekt dat jouw man niet is wie je dacht dat hij is. En zelfs dat is maar de vraag: soms doen zelfs degelijke en betrouwbare mensen toch dingen die niet door de beugel kunnen.

Ik heb me wanhopig afgevraagd wat er nu aan de hand was met mijn ex man. Waarom hij deed wat hij deed. En al die tijd heb ik mij niet afgevraagd wat ik nu eigenlijk voelde. Wat wilde ik zelf?
Jij vraagt je nu af hoe en waarom en heb jehet nu echt allemaal zo slecht gezien?

De vragen die je jezelf beter kan stellen is: hoe wil jij verder met jouw leven? Wat vind je leuk? Waaruit haal jij je energie? Hoe zou jij een relatie vorm willen geven? Wat heb jij nodig?

Leuk hè, allemaal gelul achteraf van mij. Op het moment zelf kon ik het ook niet. Ondanks alle goede raad hier op het forum.

Dankjewel!! Deze woorden helpen wel degelijk! En dan juist van iemand die al zoveel verder is dan ik.
Ik ga jouw woorden iedere keer teruglezen, zodra ik dat nodig heb.

Lee_ schreef: ↑

03-10-2020 18:43

Ik ben bang dat de echte klap nog gaat komen zodra je alles in werking zet, misschien zelfs al in een eventueel nieuw huis woont. Dat hoop ik natuurlijk niet voor je, maar probeer alsjeblieft te voorkomen dat je voorbij gaat aan je eigen gevoel door jezelf voor te houden dat het toch allemaal al slecht ging. Dan komt de klap geleidelijker denk ik, in plaats van in een keer. Verder vind ik het heel sterk van je dat je de knoop doorgehakt hebt, je verdiend het om weer gelukkig te worden.

Dankjewel Lee_, voor je lieve reactie.

Ik hoop niet dat die klap nog gaat komen, maar het kan natuurlijk heel goed dat dat wel het geval is. Ik hoop dat ik het dan toe kan laten, net zoals ik mezelf nu ook toesta te voelen wat ik voel. In het begin was dat verdriet, wanhoop, ongeloof, vernedering en woede. En nu? Ik weet niet zo goed wat ik nu voel. Eigenlijk niet zoveel.
De vernedering, die voel ik nog wel sterk. Maar dat is juist nu ook een emotie waarbij het voor mij makkelijker maakt afstand te nemen van hem.

Ik voel me ook sterk, juist doordat ik doorpak. Ik heb ervoor gekozen te gaan scheiden, dat is ook echt wat op korte termijn gaat gebeuren.
En ik ben gewend heel veel alleen te doen en alleen te zorgen voor onze kids. Dus op dat gebied gaat er voor mij weinig veranderen.

Lee_ schreef: ↑

03-10-2020 21:13

Afstand nemen van hem is alleen maar goed! Lekker aan jezelf en je kids denken nu. Wees lief voor jezelf en sta jezelf toe om te voelen wat je voelt, ook als er dagen komen dat je je even niet sterk voelt. Je kan dit!

Wederom bedankt, Lee_!

hollebollegijs schreef: ↑

04-10-2020 17:52

Met Tinder is het net als gewoon daten, je komt mannen / vrouwen tegen die uit zijn op seks, getrouwde mannen die een second love zoeken en serieus relatie materiaal.

Een van mijn beste vrienden woont nu 8 mnd samen met zijn Tinder match (3 jaar een relatie) en mijn nicht woont inmiddels 1.5 jaar samen met haar Tinderman.

Uiteraard ook mislukkingen in mijn omgeving maar dat was in het pre Tindertijdperk niet anders.

Ja, dat zal idd ook wel een mix van mensen zijn daar. Ach, wie weet begeef ik me ooit ook nog eens op Tinder