Relaties
alle pijlers
Niet pluis gevoel
maandag 12 oktober 2020 om 11:46
Hallo allemaal,
Ik woon sinds 9 maanden samen met mijn vriend. Per november hebben we 2 jaar een relatie. Zoals iedereen weet gaat een relatie niet altijd over rozengeur en maneschijn en moet je aan een relatie werken.
Er zijn een aantal zaken waar ik echt een heel naar gevoel van krijg. Ik wil dit graag delen omdat ik om advies zou willen vragen. Of het nu aan mij ligt of de relatie.
- Mijn vriend werkt bij defensie en is geregeld erg moe van zijn werk of van een oefening. Dat begrijp ik volkomen! Alleen is hij is regelmatig 2 avonden per week+een dag in het weekend heel afwezig en zegt heel weinig tegen mij. Hij praat dan alleen over hoeveel broodjes ik wil of gaat zitten aan tafel als ik heb gekookt en zegt de hele tijd niks. Met het ontbijt afgelopen weekend zegt hij ook vrij weinig. Gedurende de dag is hij ook stil. Dit moet toch kunnen? Even stil zijn en moe. Maar ik vind het persoonlijk best veel. Maar ik krijg hier een heel naar gevoel van. Mijn adem gaat hoog zitten en ik heb echt het gevoel dit ik niet gezien en gehoord wordt. Ik krijg hier dus een lichamelijke reactie van. Dit gebeurt dus regelmatig.
Het kan een tijdje goed gaan en dan is er niks aan de hand. Als hij dan weer zo'n periode heeft krijg ik daar weer heel erg last van.
- hij probeert echt zijn best te doen maar geeft mij weinig complimenten omdat hij dat niet echt gewend is geweest vanuit zijn opvoeding en werk.
- in het bijzijn van zijn ouders zegt hij soms echt hele lullige en kwetsende dingen tegen mij. Ook af en toe waar vrienden bij zijn. Hier gaat hij aan werken en het verschil merk ik ook echt, maar dit was ook een heel gedoe geweest. Ik vind het bijzonder want je bent toch van nature lief tegen de ander en zeker waar andere bij zijn? Als ik zo doe tegen hem waar mijn ouders bij zijn zou ik mij kapot schamen. Ik zou het niet eens willen en durven.
- Toen hij een maand weg was stuurde hij mij wel een hele lieve kaart met foto's van ons er op voor mijn verjaardag en een grote bos bloemen. Verder had hij voor mijn verjaardag een hele mooie ring gekocht. Na dat hij terug was nam hij mij gelijk mee uit eten. Hij zegt ook regelmatig dat hij veel van mij houdt en geeft mij dan een kus of een knuffel. Verder laat hij mij vrij en vertrouwd mij.
Ik zie echt dat hij aan bepaalde dingen werkt en hierin veranderd en rekening met mij houdt. Een tijd geleden deed hij niet leuk tegen mij in het bijzijn van zijn ouders, hierna zij hij thuis in bed, volgensmij deed ik niet zo leuk tegen je vanavond he? Sorry daarvoor. Dus ik zie echt verandering.
Ik ben mij regelmatig aan het afvragen of hij gewoon een moeilijk persoon is en ik te gevoelig ben ofzo? Dat ik het mij te snel aantrek, van het stil zijn vooral. En dat ik hier gewoon mee moet dealen en het dan vanzelf beter wordt. Of dat dit iets is wat blijvend is en dat ik trek aan een dood paard..?
Hij heeft zelf voorgesteld om in relatie therapie te gaan hiervoor. Hij verteld ook dat hij verder nergens last van heeft en dat hij geen last heeft van mij. Maar dat hij zijn best probeert te doen en ik vooral een probleem heb, waar aan hij samen met mij wilt werken.
Dat vind ik echt heel fijn. Maar mijn punt is, dat het mij zo veel gedoe en stress oplevert. Voor hem. Natuurlijk ook. Zijn dit soort relatie issues normaal of? Ik weet het even niet meer.
Ik loop hier al mee vanaf dat we samenwonen. Iedere keer als hij weer zo'n stille week of bui heeft schiet ik van binnen in paniek.
Verder heb ik nooit twijfels gehad of mijn gevoel voor hem, maar is het soms wel eens wat minder geworden door bovenstaande zaken. Logisch natuurlijk. Wij houden allebei echt heel veel van elkaar, maar sommige dingen vind ik gewoon echt niet leuk en oké. Dan vraag ik mij af, maar wat is houden van dan precies? Hoort dit erbij?
Is dit aanstellerij of logisch?
Ik woon sinds 9 maanden samen met mijn vriend. Per november hebben we 2 jaar een relatie. Zoals iedereen weet gaat een relatie niet altijd over rozengeur en maneschijn en moet je aan een relatie werken.
Er zijn een aantal zaken waar ik echt een heel naar gevoel van krijg. Ik wil dit graag delen omdat ik om advies zou willen vragen. Of het nu aan mij ligt of de relatie.
- Mijn vriend werkt bij defensie en is geregeld erg moe van zijn werk of van een oefening. Dat begrijp ik volkomen! Alleen is hij is regelmatig 2 avonden per week+een dag in het weekend heel afwezig en zegt heel weinig tegen mij. Hij praat dan alleen over hoeveel broodjes ik wil of gaat zitten aan tafel als ik heb gekookt en zegt de hele tijd niks. Met het ontbijt afgelopen weekend zegt hij ook vrij weinig. Gedurende de dag is hij ook stil. Dit moet toch kunnen? Even stil zijn en moe. Maar ik vind het persoonlijk best veel. Maar ik krijg hier een heel naar gevoel van. Mijn adem gaat hoog zitten en ik heb echt het gevoel dit ik niet gezien en gehoord wordt. Ik krijg hier dus een lichamelijke reactie van. Dit gebeurt dus regelmatig.
Het kan een tijdje goed gaan en dan is er niks aan de hand. Als hij dan weer zo'n periode heeft krijg ik daar weer heel erg last van.
- hij probeert echt zijn best te doen maar geeft mij weinig complimenten omdat hij dat niet echt gewend is geweest vanuit zijn opvoeding en werk.
- in het bijzijn van zijn ouders zegt hij soms echt hele lullige en kwetsende dingen tegen mij. Ook af en toe waar vrienden bij zijn. Hier gaat hij aan werken en het verschil merk ik ook echt, maar dit was ook een heel gedoe geweest. Ik vind het bijzonder want je bent toch van nature lief tegen de ander en zeker waar andere bij zijn? Als ik zo doe tegen hem waar mijn ouders bij zijn zou ik mij kapot schamen. Ik zou het niet eens willen en durven.
- Toen hij een maand weg was stuurde hij mij wel een hele lieve kaart met foto's van ons er op voor mijn verjaardag en een grote bos bloemen. Verder had hij voor mijn verjaardag een hele mooie ring gekocht. Na dat hij terug was nam hij mij gelijk mee uit eten. Hij zegt ook regelmatig dat hij veel van mij houdt en geeft mij dan een kus of een knuffel. Verder laat hij mij vrij en vertrouwd mij.
Ik zie echt dat hij aan bepaalde dingen werkt en hierin veranderd en rekening met mij houdt. Een tijd geleden deed hij niet leuk tegen mij in het bijzijn van zijn ouders, hierna zij hij thuis in bed, volgensmij deed ik niet zo leuk tegen je vanavond he? Sorry daarvoor. Dus ik zie echt verandering.
Ik ben mij regelmatig aan het afvragen of hij gewoon een moeilijk persoon is en ik te gevoelig ben ofzo? Dat ik het mij te snel aantrek, van het stil zijn vooral. En dat ik hier gewoon mee moet dealen en het dan vanzelf beter wordt. Of dat dit iets is wat blijvend is en dat ik trek aan een dood paard..?
Hij heeft zelf voorgesteld om in relatie therapie te gaan hiervoor. Hij verteld ook dat hij verder nergens last van heeft en dat hij geen last heeft van mij. Maar dat hij zijn best probeert te doen en ik vooral een probleem heb, waar aan hij samen met mij wilt werken.
Dat vind ik echt heel fijn. Maar mijn punt is, dat het mij zo veel gedoe en stress oplevert. Voor hem. Natuurlijk ook. Zijn dit soort relatie issues normaal of? Ik weet het even niet meer.
Ik loop hier al mee vanaf dat we samenwonen. Iedere keer als hij weer zo'n stille week of bui heeft schiet ik van binnen in paniek.
Verder heb ik nooit twijfels gehad of mijn gevoel voor hem, maar is het soms wel eens wat minder geworden door bovenstaande zaken. Logisch natuurlijk. Wij houden allebei echt heel veel van elkaar, maar sommige dingen vind ik gewoon echt niet leuk en oké. Dan vraag ik mij af, maar wat is houden van dan precies? Hoort dit erbij?
Is dit aanstellerij of logisch?
maandag 12 oktober 2020 om 11:54
Klinkt alsof je vriend met je meebeweegt, meedenkt, zich her en der wat aanpast (geen in jouw ogen, lullige opmerkingen maken) en verder is hij zichzelf.
Als hij verder aangeeft dat het goed zit, er niets aan de hand is, het bij jou ligt. Waarom zou je hem dan niet geloven en hem willen veranderen?
Denk dat je het inderdaad bij jezelf moet zoeken.
Als hij verder aangeeft dat het goed zit, er niets aan de hand is, het bij jou ligt. Waarom zou je hem dan niet geloven en hem willen veranderen?
Denk dat je het inderdaad bij jezelf moet zoeken.
Geen prima, prima is geen goed.
maandag 12 oktober 2020 om 11:59
Het is deels zijn karakter. Hij is ook wat stiller van nature
maandag 12 oktober 2020 om 11:59
Ben ik de enige die de reactie van TO raar vindt? Mijn adem gaat hoog zitten en ik heb echt het gevoel dit ik niet gezien en gehoord wordt. Ik krijg hier dus een lichamelijke reactie van. Dit gebeurt dus regelmatig.
Hij is gewoon een tijdje stil? Mss is hij gewoon zo?
Ik snap het niet, denk ik?
Hij is gewoon een tijdje stil? Mss is hij gewoon zo?
Ik snap het niet, denk ik?
Life is short. Eat dessert first.
maandag 12 oktober 2020 om 12:00
Ik heb zelf jaren in dienst gezeten, maar ik kan je vertellen dat je naast die eigenschappen ook nog wel een leuk karakter kunt hebben hoor. Je hoeft echt niet alles te leren, bij de een zit het er in en bij de ander niet.
Defensie is een afspiegeling van de samenleving, dus ook vele soorten karakters werken daar.
maandag 12 oktober 2020 om 12:00
maandag 12 oktober 2020 om 12:02
Afgaande op de OP lijk jij mij een veel moeilijker persoon dan hij om mee samen te leven. Dat betekent niet dat je objectief een moeilijk persoon bent, maar ik zou er niets mee kunnen als iemand panisch wordt omdat ik stil ben, of veel complimentjes wil, of "van nature" lief doe.
Jullie passen niet bij elkaar qua karakter, lijkt me.
Jullie passen niet bij elkaar qua karakter, lijkt me.
maandag 12 oktober 2020 om 12:02
Ja dat vind ik dus ook heel raar. Snap het zelf ook niet. Maar ik krijg er gewoon zo'n naar gevoel van. Het is net alsof hij mij dan niet ziet staandoornroosje9 schreef: ↑12-10-2020 11:59Ben ik de enige die de reactie van TO raar vindt? Mijn adem gaat hoog zitten en ik heb echt het gevoel dit ik niet gezien en gehoord wordt. Ik krijg hier dus een lichamelijke reactie van. Dit gebeurt dus regelmatig.
Hij is gewoon een tijdje stil? Mss is hij gewoon zo?
Ik snap het niet, denk ik?
maandag 12 oktober 2020 om 12:02
O! Ik heb nieuws voor je! Een relatie gaat wél over rozengeur en maneschijn en het gaat vanzelf goed. Niks hard werk.
Als je bij elkaar past.
Als jullie zo verschillen dat én hij én jij je moet aanpassen en het is het dan nog niet, dan pas je niet bij elkaar. Niet erg. Was een leuke tijd, na twee jaar zakt de verliefdheid wat en kun je verder kijken.
Die lichamelijke reactie, die probeert jou iets te vertellen. Je krijgt het letterlijk benauwd van een man die niet praat, dat dóet iets met jou. Dan komt je verstand met je praten dat het ‘moet kunnen’ maar laat dat je gevoel nou eens niet overrulen. Luister naar je gevoel. Neem dat serieus!
Als je bij elkaar past.
Als jullie zo verschillen dat én hij én jij je moet aanpassen en het is het dan nog niet, dan pas je niet bij elkaar. Niet erg. Was een leuke tijd, na twee jaar zakt de verliefdheid wat en kun je verder kijken.
Die lichamelijke reactie, die probeert jou iets te vertellen. Je krijgt het letterlijk benauwd van een man die niet praat, dat dóet iets met jou. Dan komt je verstand met je praten dat het ‘moet kunnen’ maar laat dat je gevoel nou eens niet overrulen. Luister naar je gevoel. Neem dat serieus!
maandag 12 oktober 2020 om 12:03
Ik begrijp niet zo goed jouw lichamelijke paniekreactie als hij een tijdje stil is. Klinkt alsof hij dan wat dingen moet verwerken of uitrusten, waarom raak jij daarvan in paniek? Ben je vanuit het verleden erg bang om achtergelaten of afgewezen te worden?
Klinkt alsof hij je opmerkingen serieus neemt. Mijn man had er ook wel eens een handje van om steeds grapjes ten koste van mij te maken, bedoelde dat echt niet gemeen. Maar als ik zeg dat ik dat niet leuk vind en dat hij ook iets aardigs over mij zou kunnen zeggen zegt ie sorry en stopt ie ook. Ik vind dat dus niet meteen een probleem.
Klinkt alsof hij je opmerkingen serieus neemt. Mijn man had er ook wel eens een handje van om steeds grapjes ten koste van mij te maken, bedoelde dat echt niet gemeen. Maar als ik zeg dat ik dat niet leuk vind en dat hij ook iets aardigs over mij zou kunnen zeggen zegt ie sorry en stopt ie ook. Ik vind dat dus niet meteen een probleem.
maandag 12 oktober 2020 om 12:08
Nou dat snap ik dus zelf ook niet. Geen idee, ik heb niet het idee dat ik verlatingsangst heb. Ik kan ook heel goed zelfstandig zijn en mijn eigen ding doen als het er op neerkomtSimpeleZiel schreef: ↑12-10-2020 12:03Ik begrijp niet zo goed jouw lichamelijke paniekreactie als hij een tijdje stil is. Klinkt alsof hij dan wat dingen moet verwerken of uitrusten, waarom raak jij daarvan in paniek? Ben je vanuit het verleden erg bang om achtergelaten of afgewezen te worden?
Klinkt alsof hij je opmerkingen serieus neemt. Mijn man had er ook wel eens een handje van om steeds grapjes ten koste van mij te maken, bedoelde dat echt niet gemeen. Maar als ik zeg dat ik dat niet leuk vind en dat hij ook iets aardigs over mij zou kunnen zeggen zegt ie sorry en stopt ie ook. Ik vind dat dus niet meteen een probleem.
maandag 12 oktober 2020 om 12:10
Nou ja, ik denk dat het verstandig is om inderdaad naar relatietherapie te gaan. Daar kunnen jullie samen kijken naar wat de oorzaak is, en of en hoe jullie er samen uit kunnen komen. De wil is er van beide kanten. Zo te lezen heb je een sterke reactie op bepaalde dingen en is er nogal wat onbegrip en denken jullie beide dat het bij de ander ligt.
maandag 12 oktober 2020 om 12:10
Ik lees vooral dat je zelf erg onzeker bent en je je laat leiden door wat hij zegt en doet.
Het is niet oké dat hij je te kakken zet bij anderen, daar moet hij iets aan doen en dat probeert hij ook.
Dat hij stil is, ja dat kan. Kan karakter zijn, maar het kan ook zijn dat hij iets meegemaakt heeft in het werk. Daar zal hij dan voornamelijk met zijn collega's over kunnen praten.
Mocht dat het geval zijn, dan zou jij kunnen kijken of er contact mogelijk is met andere partners van militairen.
Ik weet dat er zulke groepen zijn voor partners van militairen / veteranen met ptss, maar ik weet natuurlijk niet of dit bij jouw vriend het geval is.
Maar vooral: vergroot je zelfvertrouwen. Zo'n lichamelijke reactie als hij stil is, vind ik nogal heftig.
Het is niet oké dat hij je te kakken zet bij anderen, daar moet hij iets aan doen en dat probeert hij ook.
Dat hij stil is, ja dat kan. Kan karakter zijn, maar het kan ook zijn dat hij iets meegemaakt heeft in het werk. Daar zal hij dan voornamelijk met zijn collega's over kunnen praten.
Mocht dat het geval zijn, dan zou jij kunnen kijken of er contact mogelijk is met andere partners van militairen.
Ik weet dat er zulke groepen zijn voor partners van militairen / veteranen met ptss, maar ik weet natuurlijk niet of dit bij jouw vriend het geval is.
Maar vooral: vergroot je zelfvertrouwen. Zo'n lichamelijke reactie als hij stil is, vind ik nogal heftig.
maandag 12 oktober 2020 om 12:21
Nee hij heeft geen PTSS. Ja ik vind het ook nogal heftig zo'n reactie en begrijp er ook niks van.Bubbel° schreef: ↑12-10-2020 12:10Ik lees vooral dat je zelf erg onzeker bent en je je laat leiden door wat hij zegt en doet.
Het is niet oké dat hij je te kakken zet bij anderen, daar moet hij iets aan doen en dat probeert hij ook.
Dat hij stil is, ja dat kan. Kan karakter zijn, maar het kan ook zijn dat hij iets meegemaakt heeft in het werk. Daar zal hij dan voornamelijk met zijn collega's over kunnen praten.
Mocht dat het geval zijn, dan zou jij kunnen kijken of er contact mogelijk is met andere partners van militairen.
Ik weet dat er zulke groepen zijn voor partners van militairen / veteranen met ptss, maar ik weet natuurlijk niet of dit bij jouw vriend het geval is.
Maar vooral: vergroot je zelfvertrouwen. Zo'n lichamelijke reactie als hij stil is, vind ik nogal heftig.
maandag 12 oktober 2020 om 12:23
