
Ex terugnemen ja of nee?
maandag 12 oktober 2020 om 11:11
Hallo allemaal,
Ik zit in een lastig pakket, vind ik zelf.
Aantal jaar relatie gehad met een man, niet de vader van mijn kinderen. Relatie was op zijn zachtst gezegd nooit saai. Er zijn echt momenten geweest dat het uit de hand gelopen is (Fysiek geweld tegen mij) en er zijn ook super mooie momenten geweest.
Even lang verhaal kort.
Nu heb ik eind vorig jaar onze relatie beeindigd, en ben terug naar mijn eigen huis gegaan (die had ik verhuurd) nadat het weer uit de hand gelopen was.
Hij blijft gevoelens voor me houden, maar ik dus ook voor hem! Ik probeer alles om eroverheen te komen, date met andere mannen, heb het leuk met de kids, werk hard. Maar toch he. Hij blijft gewoon de enige man die me op deze manier raakt. En dat irriteert me zo aan mezelf, ik weet dat hij niet altijd goed was voor me (heus ook wel soms hoor) maar toch kom ik maar niet over hem heen.
Nu heeft hij pas corona gehad en was echt heel erg ziek, dan zit ik thuis gewoon te janken omdat ik dat via anderen vernomen heb en niet via hem (hij had me toen geblokt staan). Ik hou gewoon nog heel veel van hem.
Ik heb in mijn familie en vriendenkring echt 0 draagvlak voor een nieuwe relatie met hem. Iedereen heeft zoiets van laat die gek lekker, maar mijn gevoel zegt wat anders.
Zijn er meer mensen die in zo'n situatie hebben gezeten? Helpt het om eventueel in relatietherapie te gaan.
Nu hebben we weer contact en nu benauwd het me weer om weer wat met hem te nemen omdat ik dan toch ook weer aan de slechte momenten denkt.
Ik wil juist geen misbruik van hem maken of hem kwetsen ofzo maar ik word helemaal gek van mezelf hierdoor. ALs ik geen contact met hem heb is hij het enige waar ik aan kan denken. Als we wel weer contact hebben en hij direct weer een relatie wilt, zeg ik dat hij me rustig aan moet laten wennen.
Ik zit in een lastig pakket, vind ik zelf.
Aantal jaar relatie gehad met een man, niet de vader van mijn kinderen. Relatie was op zijn zachtst gezegd nooit saai. Er zijn echt momenten geweest dat het uit de hand gelopen is (Fysiek geweld tegen mij) en er zijn ook super mooie momenten geweest.
Even lang verhaal kort.
Nu heb ik eind vorig jaar onze relatie beeindigd, en ben terug naar mijn eigen huis gegaan (die had ik verhuurd) nadat het weer uit de hand gelopen was.
Hij blijft gevoelens voor me houden, maar ik dus ook voor hem! Ik probeer alles om eroverheen te komen, date met andere mannen, heb het leuk met de kids, werk hard. Maar toch he. Hij blijft gewoon de enige man die me op deze manier raakt. En dat irriteert me zo aan mezelf, ik weet dat hij niet altijd goed was voor me (heus ook wel soms hoor) maar toch kom ik maar niet over hem heen.
Nu heeft hij pas corona gehad en was echt heel erg ziek, dan zit ik thuis gewoon te janken omdat ik dat via anderen vernomen heb en niet via hem (hij had me toen geblokt staan). Ik hou gewoon nog heel veel van hem.
Ik heb in mijn familie en vriendenkring echt 0 draagvlak voor een nieuwe relatie met hem. Iedereen heeft zoiets van laat die gek lekker, maar mijn gevoel zegt wat anders.
Zijn er meer mensen die in zo'n situatie hebben gezeten? Helpt het om eventueel in relatietherapie te gaan.
Nu hebben we weer contact en nu benauwd het me weer om weer wat met hem te nemen omdat ik dan toch ook weer aan de slechte momenten denkt.
Ik wil juist geen misbruik van hem maken of hem kwetsen ofzo maar ik word helemaal gek van mezelf hierdoor. ALs ik geen contact met hem heb is hij het enige waar ik aan kan denken. Als we wel weer contact hebben en hij direct weer een relatie wilt, zeg ik dat hij me rustig aan moet laten wennen.
maandag 12 oktober 2020 om 12:52
vivautrecht85 schreef: ↑12-10-2020 12:43En je denkt dat ze niks doorhebben? Tenzij ze echt piepjong zijn, lijkt dat me sterk.
Ook al zijn ze piepjong, alsnog krijgen ze van alles mee, de spanning en angst. Geloof mij als moeder van een dochter die straks een trauma behandeling krijgt.
Dus to doe niet zo achterlijk, blok deze vent en ga voor je kinderen en jezelf. Gebruik je verstand
Niet quoten ajb


maandag 12 oktober 2020 om 12:54
Echt! Had je werkelijk gedacht dat er ook maar íemand zou zeggen: joh, neem hem terug, je houdt toch van hem?
To. Stop hiermee. Je zit erin te zwelgen. Natuurlijk neem je geen man terug die jou slaat en aan de drugs is. En dan heb je nog kinderen ook!
Je snapt toch zelf ook wel dat er geen ruimte is voor een fatsoenlijke man zolang jij dit stuk uitschot zo belachelijk op zit te hemelen? Laat hem los.
Je was al eens sterk genoeg om hem te dumpen. Heel goed. Dat was de enige juiste beslissing, blijf daarbij. Wat heb je nu werkelijk, nog geen jaar later, als reden om aan te nemen dat hij veranderd is en dat het nu wel goed zal gaan?
Raap jezelf bij elkaar en stop met zwelgen.
To. Stop hiermee. Je zit erin te zwelgen. Natuurlijk neem je geen man terug die jou slaat en aan de drugs is. En dan heb je nog kinderen ook!
Je snapt toch zelf ook wel dat er geen ruimte is voor een fatsoenlijke man zolang jij dit stuk uitschot zo belachelijk op zit te hemelen? Laat hem los.
Je was al eens sterk genoeg om hem te dumpen. Heel goed. Dat was de enige juiste beslissing, blijf daarbij. Wat heb je nu werkelijk, nog geen jaar later, als reden om aan te nemen dat hij veranderd is en dat het nu wel goed zal gaan?
Raap jezelf bij elkaar en stop met zwelgen.
maandag 12 oktober 2020 om 12:56
Bladiebladiebladiebladiebla...
Je moet wat doen aan de jeuk tussen je benen dan hoef je niet terug te gaan naar iemand die het leuk vindt om jou om de zoveel tijd eens lekker in elkaar te beuken. Prachtig voorbeeld ook voor je kids.
Echt wat mankeert dit soort vrouwen?!!!!!!
Oh sorry zo uit hij natuurlijk zijn liefde voor jou ipv een zuigzoen paar mooie blauwe plekken!
maandag 12 oktober 2020 om 13:00
En omdat ze er niets van weten vinden ze hem leuk en is dat wel echt zo of wil jij dat zo zien....Brocato schreef: ↑12-10-2020 11:26Ja precies, mijn broer zei ook al, je houd gewoon niet genoeg van jezelf.
Wellicht is dat ook het geval. ..
Nee mijn doel hier was meer om iemand te vinden die hetzelfde meegemaakt had, en mss met therapie enzo er wel voor gegaan was.
Maar eigenlijk weet ik het zelf ook wel, mss moet ik inderdaad maar eens naar de bron gaan, mezelf en waarom ik me dit laat aandoen.
Mijn kinderen vinden hem overigens wel leuk, hij deed het nooit waar zij bij waren. Zij weten er dus ook niks van.
Wat vertelde jij je kinderen eigenlijk als hij je weer eens in elkaar had gebeukt en je daar zichtbare schade van op liep?
Ik vind jou gevaarlijk bezig om te denken dat je kinderen veil zijn bij een drugsgebruikende agressieve gek....dus nogmaals doe wat aan de jeuk tussen je benen.
maandag 12 oktober 2020 om 13:01
Genoeg vrouwen die zo'n type weer terug nemen hoor of dat het volgende vriendje niet veel beter is.
Ik zie dat ook in mijn omgeving dan durf ik al bijna niet meer te feliciteren als ik van mijn vriendin hoor dat ze een nieuwe vlam heeft.
Komt net uit de gevangenis, scheld haar uit, leeft op haar zak, slaat haar moet ik dan zeggen wat fijn dat je niet meer single bent???
Ik zeg maar gewoon niks want zeggen dat het geen goeie man is heeft dan geen zin
Ik zie dat ook in mijn omgeving dan durf ik al bijna niet meer te feliciteren als ik van mijn vriendin hoor dat ze een nieuwe vlam heeft.
Komt net uit de gevangenis, scheld haar uit, leeft op haar zak, slaat haar moet ik dan zeggen wat fijn dat je niet meer single bent???
Ik zeg maar gewoon niks want zeggen dat het geen goeie man is heeft dan geen zin
maandag 12 oktober 2020 om 13:02
Nee joh daarna heet tie spijt en dat is precies de shot die TO nodig heeft zowel mentaal als tussen haar benen....wordt hier gewoon misselijk van.chocolol schreef: ↑12-10-2020 12:36Een man die drugs gebruikt en anderen fysiek mishandelt, is dat echt een man die je in het leven van je kinderen wil?
Als je verstandig was geweest had je toen al het contact afgekapt en wist je nu dus ook niet dat hij nog gevoelens voor je had. Maar je zult wel van drama houden, anders bood je je kinderen wel een veilig thuis. Iemand die onvoorspelbaar wordt met drugs op en fysiek geweld gebruikt = niet veilig.
super dom
maandag 12 oktober 2020 om 13:04
Hoe vaak was dat niet altijd en soms?Brocato schreef: ↑12-10-2020 12:49Het is natuurlijk altijd lastig om zo in een aantal woorden alles te vertellen. Hij is zeker niet altijd slecht en soms juist ook echt heel leuk, maar ben niet voor niks gevlucht.
Ik baal vooral heel erg van mezelf dat ik dit niet los kan laten terwijl het gesneden koek zou moeten zijn....

maandag 12 oktober 2020 om 13:07
En waarom in godsnaam is iemand die 'niet altijd slecht en soms ook leuk' is, blijkbaar goed genoeg voor jou? Die standaard mag echt veel hoger, hoor.
maandag 12 oktober 2020 om 13:09
Ik ga wel zeggen ga aub terug naar die vent, kan die op een dag het leven uit je slaan. Maar laat je kinderen achter waar het veilig is.
Bizar dat je jaren je kinderen hebt blootgesteld aan deze drugsgebruikende gek. En jij maar beweren dat ze hem aardig vinden denk eerder dat ze bang zijn, maar jij wil dat niet zien door je roze geile brilletje.
Bizar dat je jaren je kinderen hebt blootgesteld aan deze drugsgebruikende gek. En jij maar beweren dat ze hem aardig vinden denk eerder dat ze bang zijn, maar jij wil dat niet zien door je roze geile brilletje.
maandag 12 oktober 2020 om 13:10
Sjaantje37 schreef: ↑12-10-2020 12:56Bladiebladiebladiebladiebla...
Je moet wat doen aan de jeuk tussen je benen dan hoef je niet terug te gaan naar iemand die het leuk vindt om jou om de zoveel tijd eens lekker in elkaar te beuken. Prachtig voorbeeld ook voor je kids.
Echt wat mankeert dit soort vrouwen?!!!!!!
Oh sorry zo uit hij natuurlijk zijn liefde voor jou ipv een zuigzoen paar mooie blauwe plekken!
Dit vind ik nogal kort door de bocht. Dit soort mannen weet vrouwen vaak mentaal zo te kleineren en manipuleren, dat het best lastig kan zijn om weg te gaan. Heeft niks met seks (alleen) te maken, maar met complexe processen, en een verslaving aan die man.
En TO is al zo moedig geweest bij hem weg te gaan. Ze moet nu alleen even een duwtje in de rug hebben, om niet naar hem terug te gaan
Ik zou hier ook eens wat over gaan lezen TO..
maandag 12 oktober 2020 om 13:19
Inderdaad, en je bent al heel ver gekomen door hem te dumpen en al een jaar verder te zijn dus wees streng voor jezelf en houd dit vol. Zonde anders van alle moeite die je gedaan hebt om het weer leuk te gaan hebben zonder hem. Kost nu eenmaal tijd. Het leven is te kort voor zo'n aggresieve randdebiel. Focus op zijn nare dingen, dat is wie hij is. En stop met hem ophemelen. Een man die een vrouw slaat om welke reden dan ook is een slappe waardeloze lul.

maandag 12 oktober 2020 om 13:23
maandag 12 oktober 2020 om 13:26
maandag 12 oktober 2020 om 13:28
Nee, TO, relatietherapie is niet de oplossing voor een agressieprobleem. Hij heeft een probleem. Dat probleem staat los van de relatie die jullie hadden. Hij moet zelf in therapie gaan, zodat hij in een volgende relatie niet dezelfde fout maakt.
Jij moet ver bij hem uit de buurt blijven, agressie in een relatie is een definitief einde. Als hij geluk heeft, en hij heeft na therapie geleerd om om te gaan met zijn agressieprobleem, is er misschien in de toekomst een vorm van vriendschap mogelijk. Een liefdesrelatie kan het nooit meer worden, want er is geen enkele basis waarop je hem nog kunt vertrouwen.
maandag 12 oktober 2020 om 14:04
Lees dit maar:
https://medium.com/change-your-mind/thi ... 0279e5dc91
Toxic relaties zijn verslavend. Dat heeft niets met liefde te maken.
https://medium.com/change-your-mind/thi ... 0279e5dc91
Toxic relaties zijn verslavend. Dat heeft niets met liefde te maken.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.

maandag 12 oktober 2020 om 14:22
Dankjewel voor jullie reacties, al vind ik sommigen wel wat ver gaan.
Ik ga mezelf maar eens goed verdiepen in het waarom ik deze man uberhaupt nog een plekje in mijn leven wil geven.
Er is ook een patroon te zien in mijn liefdesleven, ga ik verder niet op in, en dat heeft te maken met trauma's uit het verleden.
Het is inderdaad de verslaving, denk ik, aan een toxische relatie. Vreselijk.
Ik ga er mee aan de slag.
Even ter info, mijn kindjes waren altijd veilig. Hij doet niks tegen kinderen, zijn woede was gericht op mij en alleen als hij onder invloed was, wat hij dan weer niet deed als de kinderen en waren. Voor hun was hij echt lief en zorgzaam. Hij heeft gewoon echt 2 gezichten. Het enige wat de kinderen mee hebben gekregen is dat hun moeder steeds minder blij werd, en toen heb ik de knoop ook doorgehakt. Zij staan altijd op 1. Maar zelfs zij missen hem nu nog, en appen soms met hem enzo. Het is gewoon een rotsituatie waaruit ik mezelf al een keer losgemaakt heb. Nu moet ik gewoon doorzetten.
Bedankt, ik heb de schop onder mijn kont ontvangen.
Ik ga mezelf maar eens goed verdiepen in het waarom ik deze man uberhaupt nog een plekje in mijn leven wil geven.
Er is ook een patroon te zien in mijn liefdesleven, ga ik verder niet op in, en dat heeft te maken met trauma's uit het verleden.
Het is inderdaad de verslaving, denk ik, aan een toxische relatie. Vreselijk.
Ik ga er mee aan de slag.
Even ter info, mijn kindjes waren altijd veilig. Hij doet niks tegen kinderen, zijn woede was gericht op mij en alleen als hij onder invloed was, wat hij dan weer niet deed als de kinderen en waren. Voor hun was hij echt lief en zorgzaam. Hij heeft gewoon echt 2 gezichten. Het enige wat de kinderen mee hebben gekregen is dat hun moeder steeds minder blij werd, en toen heb ik de knoop ook doorgehakt. Zij staan altijd op 1. Maar zelfs zij missen hem nu nog, en appen soms met hem enzo. Het is gewoon een rotsituatie waaruit ik mezelf al een keer losgemaakt heb. Nu moet ik gewoon doorzetten.
Bedankt, ik heb de schop onder mijn kont ontvangen.

maandag 12 oktober 2020 om 14:25
Veiligheid heeft met meer te maken dan "geen klappen krijgen".Brocato schreef: ↑12-10-2020 14:22Dankjewel voor jullie reacties, al vind ik sommigen wel wat ver gaan.
Ik ga mezelf maar eens goed verdiepen in het waarom ik deze man uberhaupt nog een plekje in mijn leven wil geven.
Er is ook een patroon te zien in mijn liefdesleven, ga ik verder niet op in, en dat heeft te maken met trauma's uit het verleden.
Het is inderdaad de verslaving, denk ik, aan een toxische relatie. Vreselijk.
Ik ga er mee aan de slag.
Even ter info, mijn kindjes waren altijd veilig. Hij doet niks tegen kinderen, zijn woede was gericht op mij en alleen als hij onder invloed was, wat hij dan weer niet deed als de kinderen en waren. Voor hun was hij echt lief en zorgzaam. Hij heeft gewoon echt 2 gezichten. Het enige wat de kinderen mee hebben gekregen is dat hun moeder steeds minder blij werd, en toen heb ik de knoop ook doorgehakt. Zij staan altijd op 1. Maar zelfs zij missen hem nu nog, en appen soms met hem enzo. Het is gewoon een rotsituatie waaruit ik mezelf al een keer losgemaakt heb. Nu moet ik gewoon doorzetten.
Bedankt, ik heb de schop onder mijn kont ontvangen.
Wat vindt/vond de vader van je kinderen hier eigenlijk van?
maandag 12 oktober 2020 om 14:25
Na fysiek geweld is er geen weg meer terug wat mij betreft.
En het idee om in relatietherapie te gaan vind ik heel gevaarlijk. Is dat zijn idee of jouw idee?
Relatietherapie zie ik absoluut niet als mogelijke methode om geweld uit te bannen. Sleur? Ja. Slechte communicatie? Ja. Rouwverwerking? Ja. Uit elkaar gegroeid zijn? Ja.
Maar geweld is een keuze. Zijn keuze. In plaats van zich om te draaien en weg te lopen vindt hij het acceptabel iemand in gevaar te brengen omdat het leven niet gaat zoals hij wil. In plaats van na de eerste keer geweld te gebruiken zichzelf rot te schrikken en hulp te zoeken voor zijn tekortschietende emotieregulatie koos hij ervoor niets te veranderen. In plaats van na de eerste keer de link te leggen tussen zijn drugsgebruik en zijn agressie zich helemaal kapot te schamen en nooit meer in de buurt te komen van drugs koos hij ervoor gewoon weer drugs te gebruiken.
Allemaal keuzes. Want ook niets doen is een keuze. En allemaal keuzes die jou in gevaar brengen. En dat interesseert hem dus niet voldoende om andere keuzes te maken.
Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat jullie beiden veel baat zouden hebben bij therapie. Maar alle twee therapie die gericht is op jullie eigen leven.
Ik herken je gevoelens gedeeltelijk wel. De relatie met de vader van mijn kinderen eindigde in fysiek geweld. Ik zette hem dezelfde avond nog het huis uit. Maar omdat we twee jonge kinderen hadden en van alles moesten regelen om überhaupt uit elkaar te kunnen gaan was hij een paar weken later weer even 'thuis'. Ook met zijn zondagse gedrag uiteraard. Sorry, sorry, sorry, het zal nooit meer gebeuren blablabla. En ik was verdrietig en ik miste de man die ik hoopte dat hij was. De knuffel die hij me gaf voelde zó goed. Want hij was de enige die goed kon maken wat hij fout had gedaan. Gelukkig had ik tijdens die knuffel ook het heldere moment dat dat nooit zou gebeuren en heb ik de scheiding gewoon ingezet. Tot de dag van vandaag (bijna twintig jaar later) is dat het meest beangstigende gevoel dat ik ooit heb gehad. Dat een weldenkend mens zich zó in zijn (haar) eigen ondergang zou storten als het heldere moment het niet zou winnen van de (neppe) troost.
Heel veel sterkte. Je bent stukken meer waard dan dit, maar dat weet je zelf gelukkig ook.
En het idee om in relatietherapie te gaan vind ik heel gevaarlijk. Is dat zijn idee of jouw idee?
Relatietherapie zie ik absoluut niet als mogelijke methode om geweld uit te bannen. Sleur? Ja. Slechte communicatie? Ja. Rouwverwerking? Ja. Uit elkaar gegroeid zijn? Ja.
Maar geweld is een keuze. Zijn keuze. In plaats van zich om te draaien en weg te lopen vindt hij het acceptabel iemand in gevaar te brengen omdat het leven niet gaat zoals hij wil. In plaats van na de eerste keer geweld te gebruiken zichzelf rot te schrikken en hulp te zoeken voor zijn tekortschietende emotieregulatie koos hij ervoor niets te veranderen. In plaats van na de eerste keer de link te leggen tussen zijn drugsgebruik en zijn agressie zich helemaal kapot te schamen en nooit meer in de buurt te komen van drugs koos hij ervoor gewoon weer drugs te gebruiken.
Allemaal keuzes. Want ook niets doen is een keuze. En allemaal keuzes die jou in gevaar brengen. En dat interesseert hem dus niet voldoende om andere keuzes te maken.
Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat jullie beiden veel baat zouden hebben bij therapie. Maar alle twee therapie die gericht is op jullie eigen leven.
Ik herken je gevoelens gedeeltelijk wel. De relatie met de vader van mijn kinderen eindigde in fysiek geweld. Ik zette hem dezelfde avond nog het huis uit. Maar omdat we twee jonge kinderen hadden en van alles moesten regelen om überhaupt uit elkaar te kunnen gaan was hij een paar weken later weer even 'thuis'. Ook met zijn zondagse gedrag uiteraard. Sorry, sorry, sorry, het zal nooit meer gebeuren blablabla. En ik was verdrietig en ik miste de man die ik hoopte dat hij was. De knuffel die hij me gaf voelde zó goed. Want hij was de enige die goed kon maken wat hij fout had gedaan. Gelukkig had ik tijdens die knuffel ook het heldere moment dat dat nooit zou gebeuren en heb ik de scheiding gewoon ingezet. Tot de dag van vandaag (bijna twintig jaar later) is dat het meest beangstigende gevoel dat ik ooit heb gehad. Dat een weldenkend mens zich zó in zijn (haar) eigen ondergang zou storten als het heldere moment het niet zou winnen van de (neppe) troost.
Heel veel sterkte. Je bent stukken meer waard dan dit, maar dat weet je zelf gelukkig ook.
maandag 12 oktober 2020 om 14:29
Het was nooit saai... diepe samen, hoge pieken. En dat mis je nu. Jij koppelt dat aan liefde. Maar dat is geen liefde. Liefde is rustig en zonder geweld.
Je denkt dat je nog van hem houdt maar het enige wat helpt is alle contact verbreken en een keer echt kwaad op hem worden. Ja er waren leuke momenten... Maar kom op... er was fysiek geweld. Dan kan hij nog zo een gouden ook hebben... fysiek geweld is nooit oké. En dat jij niet vindt dat je beter verdient zegt ook wat over jou... je hebt niet voor niks de relatie beeindigd he.
Je denkt dat je nog van hem houdt maar het enige wat helpt is alle contact verbreken en een keer echt kwaad op hem worden. Ja er waren leuke momenten... Maar kom op... er was fysiek geweld. Dan kan hij nog zo een gouden ook hebben... fysiek geweld is nooit oké. En dat jij niet vindt dat je beter verdient zegt ook wat over jou... je hebt niet voor niks de relatie beeindigd he.
maandag 12 oktober 2020 om 14:43
Dat heeft er niks mee te maken. Ik heb ook een enge ex. En ja die was ook vaak lief en we hadden fantastische momenten. Maar hij was ook eng en manipulatief en bezitterig. Ik heb ook veel moeite gehad toen het uit was. Echt een jaar heeft dat geduurd. Leek wel of ik verslaafd was geworden aan dat goedmaalgevoel... dat het helemaal geweldig was. Nu is het 3 jaar later... En ik vind hem een engerd. Ik denk bijna nooit meer aan hem en wil hem absoluut niet meer terug. Ik heb nu een leuke lieve vriend.Brocato schreef: ↑12-10-2020 11:28Die momenten waren vooral als hij drugs op had, en dat was dan in de weekenden dat de kids bij hun vader waren.
Hahha het word met de minuut triester als ik het uit probeer te leggen. Vreselijk dit. En dat terwijl ik goed geschoold ben, eigenaar ben van een bedrijf en eigenlijk alles super goed voor elkaar heb. Financieel onafhankelijk en 2 super leuke kinderen.
En dan nog dit... zucht.
maandag 12 oktober 2020 om 14:43
De kans op gedoe en drama lijkt me heel groot. Afgaande op je post, zou ik er niet aan beginnen. Hij lijkt misschien de enige waar je dit voor voelt, maar er zijn zo veel mannen die je niet kent. Waarom wil je terug bij zo'n man Sommige vrouwen hebben de neiging tot zelf-vernietiging, en kiezen altijd fouten mannen omdat ze denken dat dat is wat ze waard zijn. Denk je dat dat voor jou ook zo zou zijn? Mijn advies, een relatie hoort simpelweg leuk en zonder drama (en fysiek geweld) te zijn. Als dat het niet was, gaat dat hem ook niet worden. Investeer die energie in het zoeken naar een nieuwe liefde.