Relaties
alle pijlers
Angstig en vervelend gevoel en partner is er niet voor me
zaterdag 12 december 2020 om 13:45
Hi allemaal,
De laatste tijd zit ik niet zo goed in mijn vel en ondanks dat ik het vaak zelf probeer op te lossen wanneer ik angstig word en vervelende gedachtes krijg, vind ik het soms wel fijn om wat steun van hem te krijgen. Vaak geeft hij me dan ook een knuffel of zegt hij lieve dingen.
Die angsten en vervelende gedachtes die ik heb zijn voortgekomen uit de periode waarin hij niet goed in zijn vel zat en ik hem dag in dag uit heb geholpen, maar hij ook veel op mij afreageerde en hij geen leuke dingen zij over andere meiden tegen mij. Hij is nooit vreemdgegaan, maar heeft dingen gezegd die me erg onzeker maken en me ook regelmatig uitgescholden.
Ik vind het dan nu ik niet goed in mijn vel zit, soms ook wel fijn als hij dan even extra laat zien dat hij blij met me is (waarvan hij zegt dat dat nu weer zo is) en dat hij me ook waardering toont. (met extra dingen bedoel ik bijvoorbeeld een keer een bloemetje, of lekker voor me koken etc.)
Ik heb meerdere keren aangegeven dat ik denk dat me dat zou helpen om me minder onzeker te voelen, maar alsnog doet hij het echt zelden. Daardoor ben ik bang dat het hem niet voldoende boeit hoe ik me voel, terwijl hij er wel echt aan heeft bijgedragen dat ik me zo voel en ik hem in de periode dat hij niet goed in z'n vel zat ik hem dag in dag uit goed heb gesteund. Naast m'n andere onzekerheden en angsten komt dit er dan bovenop.
Mijn vriend is op dit moment bij zijn ouders en zou gisteravond terug komen. Ik had daarvoor al gezegd dat ik me vervelend voelde en toen had hij gezegd dat we vanavond weer samen zouden zijn. Die avond appte hij echter dat hij toch nog bij z'n ouders wou blijven omdat zijn zus ook was gekomen en zei hij dat hij hoopte dat ik het begreep. Mij maakte dit nog verdrietiger omdat hij niet even aan mij vroeg of ik me al beter voelde of dat ik anders misschien wou bellen die avond. Ik vind natuurlijk dat hij zelf moet kiezen om daar te blijven, maar ik vond de manier waarop hij het bracht niet leuk en weer alsof het hem niet voldoende boeit. Vervolgens heb ik dit uitgesproken en werd hij boos, maar later begreep hij het wel en zei hij dat hij hoopt dat ik me snel fijner voel. Toen later die avond appte hij me dat hij zo ging slapen en begon hij te praten alsof er niks aan de hand was. Dit vond ik vervelend aangezien ik de hele avond verdrietig op de bank had gezeten en dacht dat hij wel kon bedenken dat ik me misschien nog vervelend voelde. Ik vond het niet leuk dat hij weer niet vroeg of het beter ging of even belde of een lief berichtje stuurde. Toen heb ik gezegd dat ik het fijn vond als hij me had gevraagd of het al beter ging. Hij vond dat ik snel een verwijt maakte en aan het zeiken was. Hij zei ook dat hij niet wou vragen hoe het met me ging omdat hij dacht dat ik me misschien wel beter voelde en hij me er niet weer een wou laten denken, maar dan denk ik: dan kan je toch voor de zekerheid een lief appje sturen? Maar dat vind hij geforceerd. Of dat hij even vraagt of ik een leuke avond heb gehad, maar dat doet hij ook niet.
Hij is heel boos op me geworden en boos gaan slapen na een lange app ruzie. Ik heb hem uiteindelijk m'n excuses gestuurd en uitgelegd waarom ik zo reageerde en dat ik me heel angstig voel. Hij negeert me nu al de hele dag. Ik heb gezegd dat ik het fijn zou vinden als hij thuis komt omdat ik me mega angstig voel, maar dat negeert hij. Hij negeert mijn excuses etc.
Ik krijg nu alleen maar meer het gevoel dat het hem niet voldoende boeit hoe ik me voel. Of stel ik me aan?
De laatste tijd zit ik niet zo goed in mijn vel en ondanks dat ik het vaak zelf probeer op te lossen wanneer ik angstig word en vervelende gedachtes krijg, vind ik het soms wel fijn om wat steun van hem te krijgen. Vaak geeft hij me dan ook een knuffel of zegt hij lieve dingen.
Die angsten en vervelende gedachtes die ik heb zijn voortgekomen uit de periode waarin hij niet goed in zijn vel zat en ik hem dag in dag uit heb geholpen, maar hij ook veel op mij afreageerde en hij geen leuke dingen zij over andere meiden tegen mij. Hij is nooit vreemdgegaan, maar heeft dingen gezegd die me erg onzeker maken en me ook regelmatig uitgescholden.
Ik vind het dan nu ik niet goed in mijn vel zit, soms ook wel fijn als hij dan even extra laat zien dat hij blij met me is (waarvan hij zegt dat dat nu weer zo is) en dat hij me ook waardering toont. (met extra dingen bedoel ik bijvoorbeeld een keer een bloemetje, of lekker voor me koken etc.)
Ik heb meerdere keren aangegeven dat ik denk dat me dat zou helpen om me minder onzeker te voelen, maar alsnog doet hij het echt zelden. Daardoor ben ik bang dat het hem niet voldoende boeit hoe ik me voel, terwijl hij er wel echt aan heeft bijgedragen dat ik me zo voel en ik hem in de periode dat hij niet goed in z'n vel zat ik hem dag in dag uit goed heb gesteund. Naast m'n andere onzekerheden en angsten komt dit er dan bovenop.
Mijn vriend is op dit moment bij zijn ouders en zou gisteravond terug komen. Ik had daarvoor al gezegd dat ik me vervelend voelde en toen had hij gezegd dat we vanavond weer samen zouden zijn. Die avond appte hij echter dat hij toch nog bij z'n ouders wou blijven omdat zijn zus ook was gekomen en zei hij dat hij hoopte dat ik het begreep. Mij maakte dit nog verdrietiger omdat hij niet even aan mij vroeg of ik me al beter voelde of dat ik anders misschien wou bellen die avond. Ik vind natuurlijk dat hij zelf moet kiezen om daar te blijven, maar ik vond de manier waarop hij het bracht niet leuk en weer alsof het hem niet voldoende boeit. Vervolgens heb ik dit uitgesproken en werd hij boos, maar later begreep hij het wel en zei hij dat hij hoopt dat ik me snel fijner voel. Toen later die avond appte hij me dat hij zo ging slapen en begon hij te praten alsof er niks aan de hand was. Dit vond ik vervelend aangezien ik de hele avond verdrietig op de bank had gezeten en dacht dat hij wel kon bedenken dat ik me misschien nog vervelend voelde. Ik vond het niet leuk dat hij weer niet vroeg of het beter ging of even belde of een lief berichtje stuurde. Toen heb ik gezegd dat ik het fijn vond als hij me had gevraagd of het al beter ging. Hij vond dat ik snel een verwijt maakte en aan het zeiken was. Hij zei ook dat hij niet wou vragen hoe het met me ging omdat hij dacht dat ik me misschien wel beter voelde en hij me er niet weer een wou laten denken, maar dan denk ik: dan kan je toch voor de zekerheid een lief appje sturen? Maar dat vind hij geforceerd. Of dat hij even vraagt of ik een leuke avond heb gehad, maar dat doet hij ook niet.
Hij is heel boos op me geworden en boos gaan slapen na een lange app ruzie. Ik heb hem uiteindelijk m'n excuses gestuurd en uitgelegd waarom ik zo reageerde en dat ik me heel angstig voel. Hij negeert me nu al de hele dag. Ik heb gezegd dat ik het fijn zou vinden als hij thuis komt omdat ik me mega angstig voel, maar dat negeert hij. Hij negeert mijn excuses etc.
Ik krijg nu alleen maar meer het gevoel dat het hem niet voldoende boeit hoe ik me voel. Of stel ik me aan?
zaterdag 12 december 2020 om 14:10
Hij is niet verantwoordelijk voor jouw angsten. Net zoals jij niet verantwoordelijk was voor het feit dat hij hiervoor slecht in zijn vel zat. Dat je het jouw verantwoordelijk hebt gemaakt en het gepikt hebt was jouw keuze.
Ga aan jezelf werken zodat je je minder onzeker voelt en van je angsten af komt. Je partner heeft hier geen rol in, dat zal je toch echt zelf moeten doen.
Ga aan jezelf werken zodat je je minder onzeker voelt en van je angsten af komt. Je partner heeft hier geen rol in, dat zal je toch echt zelf moeten doen.
zaterdag 12 december 2020 om 14:11
Dit.
TO stop, gewoon stoppen met die mindfuck die je met jezelf uithaalt.
Kan er niet één topic komen voor al dit soort zelfde hopeloos ongezonde destructieve kansloze relaties?
Scheelt een hoop tikwerk en wellicht zien ze bij een ander wel hoe ongezond die verhalen eigenlijk zijn.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
zaterdag 12 december 2020 om 14:15
hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:08Dat ik niet goed genoeg ben en alles niet goed genoeg doe en dat hij misschien toch liever een ander meisje wilt.
Dat ik mezelf in de maling loop te nemen.
Dat hij niet blij genoeg met me is.
Komt ook wel voort uit mijn jeugd en hij drukt vaak precies op de zere plekken.
Ik weet ook dat ik daar aan moet werken.
Zou je wereld ineen storten als jullie uit elkaar zouden gaan? Wat is het allerergste wat jou dan zou gebeuren?
Ik denk dat het je goed zou kunnen doen. Aan jezelf werken, zelfvertrouwen kweken, en uiteindelijk een nieuwe partner vinden die wel bij je past, waar je een veel gelijkwaardigere relatie mee zou hebben. Of alleen blijven, wat ook prima is, want alles is beter dan een partner waar je niet op kunt rekenen en die jou uitscheldt.
zaterdag 12 december 2020 om 14:16
Open je nu een nieuw topic in de hoop een ander antwoord te krijgen?
Een iets andere formulering verandert niets aan de kern van het verhaal: hij heeft de grenzen opgezocht, jij hebt hem daar overheen laten huppelen. Nu verwacht je dat hij de pleisters plakt.
Niemand maakt jou heel behalve jij. Niemand kan jouw grens bepalen, behalve jij. Als je zo bang bent dat hij je niet goed genoeg vindt dan is dit geen goede relatie voor je.
In een gezonde relatie voel je je veilig en vrij om je grenzen aan te geven en kun je er op vertrouwen dat je partner deze grenzen respecteert.
Je zegt dat je veel van hem houdt, maar eerlijk gezegd denk ik dat je bij hem blijft, omdat je niet beter weet. Volgens mij heb jij het gevoel dat je al lang blij mag zijn dat íemand je leuk vindt en durf je niet op zoek te gaan naar meer, omdat je bang bent dat niemand je meer gaat willen.
Dat is niet waar! Maak het uit, ga aan jezelf werken en van jezelf leren houden. Als je leert wat je waard bent kun je dat ook aan een ander laten zien en dan moet je eens kijken hoeveel fantastische mannen er rondlopen.
Edit: en zo niet, dan niet. Beter een gezonde relatie met jezelf dan een ongezonde relatie die je je eigenwaarde kost
Een iets andere formulering verandert niets aan de kern van het verhaal: hij heeft de grenzen opgezocht, jij hebt hem daar overheen laten huppelen. Nu verwacht je dat hij de pleisters plakt.
Niemand maakt jou heel behalve jij. Niemand kan jouw grens bepalen, behalve jij. Als je zo bang bent dat hij je niet goed genoeg vindt dan is dit geen goede relatie voor je.
In een gezonde relatie voel je je veilig en vrij om je grenzen aan te geven en kun je er op vertrouwen dat je partner deze grenzen respecteert.
Je zegt dat je veel van hem houdt, maar eerlijk gezegd denk ik dat je bij hem blijft, omdat je niet beter weet. Volgens mij heb jij het gevoel dat je al lang blij mag zijn dat íemand je leuk vindt en durf je niet op zoek te gaan naar meer, omdat je bang bent dat niemand je meer gaat willen.
Dat is niet waar! Maak het uit, ga aan jezelf werken en van jezelf leren houden. Als je leert wat je waard bent kun je dat ook aan een ander laten zien en dan moet je eens kijken hoeveel fantastische mannen er rondlopen.
Edit: en zo niet, dan niet. Beter een gezonde relatie met jezelf dan een ongezonde relatie die je je eigenwaarde kost
anoniem_383378 wijzigde dit bericht op 12-12-2020 14:18
5.15% gewijzigd
zaterdag 12 december 2020 om 14:17
Als je iets voor iemand doet, nooit verwachten dat hij/zij hetzelfde voor je doet. Niet iedereen is zorgzaam, kan omgaan met iemand die niet goed in zijn vel zit.hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:04
Soms vind ik het alleen gewoon heel lastig dat ik in de periode dat hij heel slecht in zijn vel zat ik eigenlijk gewoon over m'n eigen grens ben gegaan in hem beter laten voelen. En dan vergelijk ik het heel erg met hoe ik toen was en met hoe hij nu is en dan ligt dat super ver uit elkaar. Ik snap dat ik dat niet moet doen, maar ik weet dat ik toen zo handelde omdat ik dol op hem ben en het me veel boeide, dus dan ben ik bang dat dat bij hem niet zo is.
En blijkbaar zijn jullie elkaar nog aan het leren kennen, nu weet je wat je aan hem hebt in moeilijke tijden... Of net niet.
Maar je klinkt me nogal afhankelijk en onzeker. Geen aantrekkelijke eigenschappen.
Ik vermoed dat jullie relatie niet goed zit en zijn gedrag en jouw reactie daar een gevolg van zijn.
zaterdag 12 december 2020 om 14:19
Ja daar heb je gelijk in. Ik denk dat ik doordat ik wel die rol op me had genomen ik ook ergens hetzelfde van hem terug verwacht.Miek_ schreef: ↑12-12-2020 14:10Hij is niet verantwoordelijk voor jouw angsten. Net zoals jij niet verantwoordelijk was voor het feit dat hij hiervoor slecht in zijn vel zat. Dat je het jouw verantwoordelijk hebt gemaakt en het gepikt hebt was jouw keuze.
Ga aan jezelf werken zodat je je minder onzeker voelt en van je angsten af komt. Je partner heeft hier geen rol in, dat zal je toch echt zelf moeten doen.
Dit is een goede wake-up call. Ik heb hem laten weten dat hij me al goed steunde en dat ik niet meer moet verwachten of vragen van hem en dat dat verkeerd van me was, maar dat ik zelf meer verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn onzekerheid en angsten.
zaterdag 12 december 2020 om 14:19
Dan ga daar aan werken.hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:08Dat ik niet goed genoeg ben en alles niet goed genoeg doe en dat hij misschien toch liever een ander meisje wilt.
Dat ik mezelf in de maling loop te nemen.
Dat hij niet blij genoeg met me is.
Komt ook wel voort uit mijn jeugd en hij drukt vaak precies op de zere plekken.
Ik weet ook dat ik daar aan moet werken.
Besteed je tijd aan het zoeken van hulp i.p.v
Ruzie maken via WA
De hele avond mokken op de bank
En jezelf opvreten.
Heeft allemaal geen zin:
Die jongen knapt zo wel af als hij nog niet afgeknapt is
En jij voelt je er ook niet beter bij.
zaterdag 12 december 2020 om 14:21
En dat uitschelden is niet een probleem....hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:19Ja daar heb je gelijk in. Ik denk dat ik doordat ik wel die rol op me had genomen ik ook ergens hetzelfde van hem terug verwacht.
Dit is een goede wake-up call. Ik heb hem laten weten dat hij me al goed steunde en dat ik niet meer moet verwachten of vragen van hem en dat dat verkeerd van me was, maar dat ik zelf meer verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn onzekerheid en angsten.
Waarom wil je per se een relatie?
zaterdag 12 december 2020 om 14:21
Ik ben gewoon bang dat heel veel mannen gewoon niet leuk zijn en me pijn zullen doen. Mijn vader was vreselijk en ging vreemd.TijdvoorTaart schreef: ↑12-12-2020 14:16Open je nu een nieuw topic in de hoop een ander antwoord te krijgen?
Een iets andere formulering verandert niets aan de kern van het verhaal: hij heeft de grenzen opgezocht, jij hebt hem daar overheen laten huppelen. Nu verwacht je dat hij de pleisters plakt.
Niemand maakt jou heel behalve jij. Niemand kan jouw grens bepalen, behalve jij. Als je zo bang bent dat hij je niet goed genoeg vindt dan is dit geen goede relatie voor je.
In een gezonde relatie voel je je veilig en vrij om je grenzen aan te geven en kun je er op vertrouwen dat je partner deze grenzen respecteert.
Je zegt dat je veel van hem houdt, maar eerlijk gezegd denk ik dat je bij hem blijft, omdat je niet beter weet. Volgens mij heb jij het gevoel dat je al lang blij mag zijn dat íemand je leuk vindt en durf je niet op zoek te gaan naar meer, omdat je bang bent dat niemand je meer gaat willen.
Dat is niet waar! Maak het uit, ga aan jezelf werken en van jezelf leren houden. Als je leert wat je waard bent kun je dat ook aan een ander laten zien en dan moet je eens kijken hoeveel fantastische mannen er rondlopen.
Edit: en zo niet, dan niet. Beter een gezonde relatie met jezelf dan een ongezonde relatie die je je eigenwaarde kost
En bij mijn vriend weet ik dat we veel dingen gemeen hebben en dat we het vaak ook leuk hebben.
zaterdag 12 december 2020 om 14:24
Lees je op eens terug... Je vult echt van alles is en je hebt allerlei verwachtingen precies hoe het zou moeten... nu moet hij iets liefs zeggen, nu moet ie vragen hoe het gaat, het is zijn schuld dat jij je zo voelt (is het niet, jij wilde zelf zijn redder zijn en er voor hem zijn, je had het gewoon uit kunnen maken als hij rot deed). Je stelt je mega afhankelijk van hem op... jij bent angstig door wat hij heeft gedaan n nu moet hij jou weer goed laten voelen.
Stop met je dramaqueen gedrag en maak het uit. Dit is toch voor niemand leuk?
Stop met je dramaqueen gedrag en maak het uit. Dit is toch voor niemand leuk?
zaterdag 12 december 2020 om 14:26
Ja daar heb je gelijk in. Ik heb inderdaad allerlei verwachtingen maar die moet ik niet hebben. Ik vul inderdaad ook teveel in.abracadabra schreef: ↑12-12-2020 14:24Lees je op eens terug... Je vult echt van alles is en je hebt allerlei verwachtingen precies hoe het zou moeten... nu moet hij iets liefs zeggen, nu moet ie vragen hoe het gaat, het is zijn schuld dat jij je zo voelt (is het niet, jij wilde zelf zijn redder zijn en er voor hem zijn, je had het gewoon uit kunnen maken als hij rot deed). Je stelt je mega afhankelijk van hem op... jij bent angstig door wat hij heeft gedaan n nu moet hij jou weer goed laten voelen.
Stop met je dramaqueen gedrag en maak het uit. Dit is toch voor niemand leuk?
En ik stel me inderdaad te afhankelijk op.
Bedankt voor het laten inzien dat ik niet goed bezig was.
zaterdag 12 december 2020 om 14:31
Mijn vriend heeft een tijd niet goed in zijn vel gezeten. Depressie. Echt geen moment heeft hij dat afgereageerd op mij. Daar is echt geen excuus voor hoor, uitschelden is niet normaal en je hoeft er geen begrip voor te hebben.
Jij wilt weten dat hij er voor je is. Dat kan niet, want dat is hij niet. En dat gaat ook niet veranderen door er bij hem om te vragen, hem te manipuleren, of te blijven hopen of jezelf nog meer weg te cijferen.
Je zegt met woorden tegen hem dat je steun en aandacht wilt. Maar met je gedrag heb je al laten weten dat hij dat helemaal niet hoeft te geven, want je blijft toch wel bij hem. En gedrag is veel overtuigender en eerlijker dan woorden.
Wat jij wilt gaat niet gebeuren, en ernaar streven is net zo zinvol en pijnlijk als met je hoofd tegen een muur bonken.
Jij wilt weten dat hij er voor je is. Dat kan niet, want dat is hij niet. En dat gaat ook niet veranderen door er bij hem om te vragen, hem te manipuleren, of te blijven hopen of jezelf nog meer weg te cijferen.
Je zegt met woorden tegen hem dat je steun en aandacht wilt. Maar met je gedrag heb je al laten weten dat hij dat helemaal niet hoeft te geven, want je blijft toch wel bij hem. En gedrag is veel overtuigender en eerlijker dan woorden.
Wat jij wilt gaat niet gebeuren, en ernaar streven is net zo zinvol en pijnlijk als met je hoofd tegen een muur bonken.
This is an unacceptable timeline
zaterdag 12 december 2020 om 14:37
Het houdt niet op, niet vanzelf.....hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:02Dat dacht ik altijd wel. Ik vind het alleen lastig omdat ik van hem hou en hij uitlegde waarom hij dat deed en dat hij dan precies zegt hij op dat moment over me denkt. Ik probeer dan begrip te tonen, al moet ik dat eigenlijk totaal niet doen.
Ik vind het gewoon lastig hoe ik ermee om moet gaan.
Trap m de deur uit, achterlijke gladiool.
ik geef mn bek ook maar een douw
zaterdag 12 december 2020 om 14:39
Dat maakt het nog erger! Het is dus niet iets wat hij er in opperste frustratie uit gooit (ook niet oké) maar het is dus echt hoe hij over je denkt! Wtf!hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:02Dat dacht ik altijd wel. Ik vind het alleen lastig omdat ik van hem hou en hij uitlegde waarom hij dat deed en dat hij dan precies zegt hij op dat moment over me denkt. Ik probeer dan begrip te tonen, al moet ik dat eigenlijk totaal niet doen.
Ik vind het gewoon lastig hoe ik ermee om moet gaan.
Dat is echt niet oké!
zaterdag 12 december 2020 om 14:40
Ja dan vindt hij me op dat moment een kutwijf en dan zegt hij dat. Ook wel uit frustratie maar ook omdat hij mij op dat moment een kutwijf vindt.
zaterdag 12 december 2020 om 14:42
Dat triggert je onzekerheid alleen maar meer. Je bent nu angstig en onzeker en zoekt een oplossing bij hem. Maar hij is juist een grote bijdrage aan de oorzaak! Zonder hem zou je veel minder redenen hebben om onzeker over te zijn.hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:40Ja dan vindt hij me op dat moment een kutwijf en dan zegt hij dat. Ook wel uit frustratie maar ook omdat hij mij op dat moment een kutwijf vindt.
zaterdag 12 december 2020 om 14:44
Ja dat klopt. Ik denk dat ik de oplossing bij hem zoek omdat ik weet dat hij een grote bijdrage heeft geleverd en ik dan zo iets heb van: als hij dit helpt op te lossen hoef ik misschien helemaal niet onzeker te zijn en is die onzekerheid niet terecht.
Alsof ik een soort bevestiging zoek dat ik toch wel goed genoeg ben omdat hij me soms het gevoel geeft alsof dat niet zo is.
zaterdag 12 december 2020 om 14:45
Je vriend doet je pijn. Dat is niet misschien zo, dat is een zekerheid. Dus er is iets anders waar je nog banger voor bent.hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:21Ik ben gewoon bang dat heel veel mannen gewoon niet leuk zijn en me pijn zullen doen. Mijn vader was vreselijk en ging vreemd.
En bij mijn vriend weet ik dat we veel dingen gemeen hebben en dat we het vaak ook leuk hebben.
Je hoeft geen man hè. Je mag ook single zijn. Of is dat erger dan een relatie waarin je constant onzeker voelt en gedraagt?
This is an unacceptable timeline
zaterdag 12 december 2020 om 14:47
Doe dat dan niet meer. Gewoon een kwestie van tegen hem zeggen. 'Kees, ik vind schelden niet in een relatie thuishoren en ik wens dan ook niet meer uitgescholden te worden door jou.'hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:44Ja en dat zou het ook moeten zijn. Ik snap echt niet van mezelf dat ik het accepteer.
En als hij het dan toch blijft doen, verbreek je de relatie. Ja, dat is eng. Maar je leven wordt uiteindelijk zoveel beter als je zélf de regie pakt over hoe je behandeld wil worden.
zaterdag 12 december 2020 om 14:47
Nee dat weet ik. Ik ben gewoon bang dat ik misschien dingen verkeerd doe dat hij zo tegen me doet. En dat als ik het uitmaak dat ik dan besef dat ik dingen verkeerd heb gedaan en dat hij toch wel leuk was. Dat is dus een verkeerde keuze maak.
En ik denk dat ik me ook gewoon wil bewijzen dat ik wel een leuke vriendin ben die alles goed doet.
zaterdag 12 december 2020 om 14:47
Dat jij jezelf als deurmat opstelde maakt niet dat hij je ineens gaat waarderen. Zo werkt dat niet. Toen behandelde hij je slecht en nu weer. Dat je zo van hem houd maak je jezelf wijs. Je wilt niet alleen zijn, nog liever slecht behandelt worden dan alleen. Dan krijg je dit soort ongezonde relaties.hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:09Ik heb mezelf juist een hele lange tijd opzij gezet en probeer het heel vaak zelf op te lossen. Ik vind het daarentegen wel fijn als ik weet dat hij er volledig voor me is wanneer ik hem nodig heb. En daarmee bedoel ik niet dat als hij ergens is dat hij direct terug moet komen, absoluut niet. Maar dat hij me dan even belt of een lief bericht stuurt.
Los van je geclaim, want hij hoeft niet de hele tijd te vragen hoe het gaat. Als er iets is meld je dat en ga je het niet gebruiken voor aandacht of bloemen. Als jij jezelf niet goed genoeg vind voor deze relatie zou ik eraan gaan werken. Als jij een leuk mens bent, mag je van jezelf hopelijk ook wat hoger de lat leggen.
zaterdag 12 december 2020 om 14:48
Jufjoke schreef: ↑12-12-2020 14:47Doe dat dan niet meer. Gewoon een kwestie van tegen hem zeggen. 'Kees, ik vind schelden niet in een relatie thuishoren en ik wens dan ook niet meer uitgescholden te worden door jou.'
En als hij het dan toch blijft doen, verbreek je de relatie. Ja, dat is eng. Maar je leven wordt uiteindelijk zoveel beter als je zélf de regie pakt over hoe je behandeld wil worden.
Ja ik zeg ook wel tegen hem dat ik dat echt niet oke vind en dat ik wil dat dat anders word.
Maar om dan echt de knoop door te hakken vind ik lastig en ik ben ook nooit heel lang boos.
zaterdag 12 december 2020 om 14:49
Och, lieverd, daar word ik triest van.... waarom ben jij niet gewoon goed genoeg zoals je bent?hallodaar123 schreef: ↑12-12-2020 14:47
En ik denk dat ik me ook gewoon wil bewijzen dat ik wel een leuke vriendin ben die alles goed doet.
