Zwanger
alle pijlers
Missed abortion met 11 weken
woensdag 30 december 2020 om 19:54
Hallo dames,
Ik kon geen vergelijkbaar topic, vandaar dat ik nu maar een topic open. Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger, ongeveer twee weken terug hebben we een positieve vitaliteitsecho gehad en het hartje kunnen zien kloppen. Vandaag had ik de termijnecho, helaas was er dit keer geen hartje te zien. Ook was het vruchtje maar negen weken volgens de meting. Het was zo gek om te zien het vruchtje lag heel stil verder was alles wel al zichtbaar armpjes beentjes enzovoort. Mijn vriend en ik zagen dit totaal niet aankomen, omdat ik mij nog steeds zwanger voel en nog steeds zwangerschapskwaaltjes heb. Het enige verschil is dat ik niet steeds hoef over te geven, maar de misselijkheid is er nog wel. Morgen kan ik al terecht in het ziekenhuis bij de gynaecoloog.
Zijn er meer mensen die zoiets hebben meegemaakt? Hoe is jullie ervaring met curettage?
Ik kon geen vergelijkbaar topic, vandaar dat ik nu maar een topic open. Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger, ongeveer twee weken terug hebben we een positieve vitaliteitsecho gehad en het hartje kunnen zien kloppen. Vandaag had ik de termijnecho, helaas was er dit keer geen hartje te zien. Ook was het vruchtje maar negen weken volgens de meting. Het was zo gek om te zien het vruchtje lag heel stil verder was alles wel al zichtbaar armpjes beentjes enzovoort. Mijn vriend en ik zagen dit totaal niet aankomen, omdat ik mij nog steeds zwanger voel en nog steeds zwangerschapskwaaltjes heb. Het enige verschil is dat ik niet steeds hoef over te geven, maar de misselijkheid is er nog wel. Morgen kan ik al terecht in het ziekenhuis bij de gynaecoloog.
Zijn er meer mensen die zoiets hebben meegemaakt? Hoe is jullie ervaring met curettage?
woensdag 30 december 2020 om 20:02
Amber wat verdrietig. Helaas ervaring, iets vroeger in de zwangerschap dan jij maar wel na eerdere echo met kloppend hartje. Ik heb toen een curettage gehad onder plaatselijke verdoving (nadat het met tabletten niet gelukt was) en dat viel me alles mee. Veel sterkte, want het is niet leuk en (ik spreek voor mezelf) in gedachten had je al een kindje.
woensdag 30 december 2020 om 20:07
Och wat naar. Ik heb hetzelfde ruim 2 jaar geleden meegemaakt. Een hele heftige tijd waar ik helaas nog vaak aan terugdenk. Zo heftig dat je een kloppend hartje hebt en het toch fout gaat.
Bij mij usx2x geprobeerd de mk op te wekken door cytotec. Dat lukte niet. Uiteindelijk gecurreteerd, maar zat er nog een beetje. Dat is bij latere menstruaties pas verdwenen.
Als je mij loept, kun je mijn topic van destijds misschien wel terugvinden.
Pas na de curettage (dat was een maand nadat het missed abortion was geconstateerd) begon pas mijn zwangerschapstest af te lopen.
Heel veel sterkte, dit is erg heftig!
Bij mij usx2x geprobeerd de mk op te wekken door cytotec. Dat lukte niet. Uiteindelijk gecurreteerd, maar zat er nog een beetje. Dat is bij latere menstruaties pas verdwenen.
Als je mij loept, kun je mijn topic van destijds misschien wel terugvinden.
Pas na de curettage (dat was een maand nadat het missed abortion was geconstateerd) begon pas mijn zwangerschapstest af te lopen.
Heel veel sterkte, dit is erg heftig!
woensdag 30 december 2020 om 20:08
Wat verdrietig.
Heb het zelf helaas ook meegemaakt jaren geleden. Met hetzelfde termijn als jou. Ook totaal niet zien aankomen en verwacht.
Ik heb ipv een curettage gekozen om af te wachten. Dit gezien ook de nadelen die er kunnen zijn na een curretage. Het heeft mij heel erg geholpen qua verwerking om het zo te zien. Maar is wel heel zwaar.
Sterkte, het is niet niets. Wees extra lief voor jezelf. Dikke knuffel.
Heb het zelf helaas ook meegemaakt jaren geleden. Met hetzelfde termijn als jou. Ook totaal niet zien aankomen en verwacht.
Ik heb ipv een curettage gekozen om af te wachten. Dit gezien ook de nadelen die er kunnen zijn na een curretage. Het heeft mij heel erg geholpen qua verwerking om het zo te zien. Maar is wel heel zwaar.
Sterkte, het is niet niets. Wees extra lief voor jezelf. Dikke knuffel.
woensdag 30 december 2020 om 20:10
Hoi Amber! Allereerst sterkte! Ik weet helaas hoe naar dit is, met precies dezelfde termijn (11 weken, vruchtje gestopt met groeien 9 wkn). Moest ook echt even rouwen maar niet iedereen begreep dit en kreeg allerlei goed bedoelde adviezen maar weinig geen begrip voor t feit dat ik echt verdrietig was om de baby die er niet mocht zijn. Was ook het vertrouwen even kwijt in mijn lichaam, want ook ik voelde me nog op en top zwanger. Maar moet zeggen dat de curretage me heel erg is meegevallen. Het was een dagopname en ging onder (lichte) narcose en ben eerlijk gezegd nog nooit lekker wakker geworden 
zal misschien met de morfine te maken gehad hebben. Maar weinig tot geen napijn, kreeg hiervoor pcm mee en dat was voldoende. de dagen erna vergelijkbaar met een menstruatie.
Ik was overigens daarna vrij snel weer zwanger en die zwangerschap verliep zonder problemen.
zal misschien met de morfine te maken gehad hebben. Maar weinig tot geen napijn, kreeg hiervoor pcm mee en dat was voldoende. de dagen erna vergelijkbaar met een menstruatie. Ik was overigens daarna vrij snel weer zwanger en die zwangerschap verliep zonder problemen.
If you can't make it good, at least make it look good. (Bill Gates)
. Geen ervaring met een curettage, maar wil je veel sterkte wensen.
woensdag 30 december 2020 om 20:26
2x een missed abortion gehad. Ik raad je aan om niet voor een curettage te gaan maar voor cytotec. Die hebben bij mij heel goed geholpen om de miskraam op te wekken. Aan curretage zitten toch meer risico's zoals het Asherman syndroom.
Ik vond het destijds heel vervelend de zwangerschapskwalen nog te hebben en wilde het vruchtje zo snel mogelijk uit mijn lijf. Ik heb eerst een voorbereidende pil gekregen en daarna de cytotec. Van te voren pijnstillers genomen. Binnen een paar uur na de cytotec kwam de miskraam meteen op gang. Het was even pijnlijk maar dat was meteen over toen ik het vruchtje verloor.
Sterkte ik weet hoe hard de klap van een missed abortion aan komt en al helemaal na goede echo's.
Ik vond het destijds heel vervelend de zwangerschapskwalen nog te hebben en wilde het vruchtje zo snel mogelijk uit mijn lijf. Ik heb eerst een voorbereidende pil gekregen en daarna de cytotec. Van te voren pijnstillers genomen. Binnen een paar uur na de cytotec kwam de miskraam meteen op gang. Het was even pijnlijk maar dat was meteen over toen ik het vruchtje verloor.
Sterkte
ik weet hoe hard de klap van een missed abortion aan komt en al helemaal na goede echo's.
woensdag 30 december 2020 om 20:27
Wat verdrietig Amber, dikke knuffel voor jou! Ik heb helaas hetzelfde meegemaakt, ook met de termijnecho ontdekten we dat het hartje gestopt was met 9 weken. Ik heb dit niet aan zien komen, voelde me zwanger, geen bloedverlies etc dus dat was nogal een schok. Ik wist toen wel dat ik het zo snel mogelijk uit mijn lichaam wilde hebben en achter me wilde laten.. Eerst twee keer misoprostol gebruikt om het op te wekken, maar zonder resultaat dus uiteindelijk toch een curretage (bijna een maand later).. De curretage is me heel erg meegevallen!
Sterkte!
Sterkte!
woensdag 30 december 2020 om 20:30
Hoi Amber,
ik heb bijna exact hetzelfde meegemaakt, eind oktober, maar dan met echo bij 12 weken (en vruchtje was op de meting van de termijnecho 10 weken, vruchtzak iets groter). Ik had ook een vroege vitaliteitsecho gehad met goede hartactiviteit.
Ik heb echter begrepen dat het niet per se zegt dat het vruchtje dan al 2 weken dood was, maar dat er bij zwangerschappen die spontaan stoppen vaak sprake is van verstoorde groei en dat het na stoppen hartactiviteit kan krimpen. Ik zag het ergens wel aankomen, ik had de dagen voor die echo het gevoel dat er iets niet klopte, ondanks dat ik (net als jij waarschijnlijk) ook nog vol op HCG had.
Wil je zelf graag een curretage? Ik heb zelf gekozen voor afwachten, omdat ik mijn lichaam de kans wilde geven het zelf op te lossen. En grotendeels ook omdat een curretage voor een grote groep vrouwen verklevingen in de baarmoeder oplevert. Wat het opnieuw zwanger worden kan bemoeilijken. En de cyotec kan als bijwerking meer bloedingen zonder effectieve miskraam hebben.
Ik merkte dat ik al licht ging bloeden die avond. Ik was zelf toen erg bang voor als de miskraam niet goed zou verlopen, teveel bloedverlies, hoe in ziekenhuis komen, want man geen rijbewijs etc. etc. etc. Toen ik die angst durfde los te laten en in mezelf uitsprak 'het komt wel' begon die avond de miskraam. Dat was zaterdagavond. De echo was woensdagochtend. De miskraam heeft me erg geholpen voor de verwerking denk ik. De dagen ervoor om het plotselinge verlies van de zwangerschap en de miskraam zelf, omdat het een kleine bevalling was en daarmee een soort overgang voor mij en mijn lichaam. Ik heb het vruchtje kunnen opvangen en nog een tijdje bewaard (in water, dan blijft het zeg maar goed). Ik voelde me zelfs even blij toen het 'geboren' was. Ik heb natuurlijk geen idee van jouw beslisproces, maar wilde je toch meegeven dat je misschien in de heftigheid van het moment denkt 'zo snel mogelijk uit me', terwijl even afwachten ook heel helpend kan zijn voor jezelf.
Al met al duurde het een week of 2/3 voor de HCG uit mijn lijf was (deed af en toe een zwangerschapstest). 21 dagen na de miskraam had ik weer een eisprong, mijn cyclus was uiteindelijk maar 9 dagen langer dan normaal. De cyclus erna ben ik bewust weer zwanger geworden, dat is nu ongeveer 4 weken.
Ik wil je veel sterkte wensen. Zorg goed voor jezelf!
ik heb bijna exact hetzelfde meegemaakt, eind oktober, maar dan met echo bij 12 weken (en vruchtje was op de meting van de termijnecho 10 weken, vruchtzak iets groter). Ik had ook een vroege vitaliteitsecho gehad met goede hartactiviteit.
Ik heb echter begrepen dat het niet per se zegt dat het vruchtje dan al 2 weken dood was, maar dat er bij zwangerschappen die spontaan stoppen vaak sprake is van verstoorde groei en dat het na stoppen hartactiviteit kan krimpen. Ik zag het ergens wel aankomen, ik had de dagen voor die echo het gevoel dat er iets niet klopte, ondanks dat ik (net als jij waarschijnlijk) ook nog vol op HCG had.
Wil je zelf graag een curretage? Ik heb zelf gekozen voor afwachten, omdat ik mijn lichaam de kans wilde geven het zelf op te lossen. En grotendeels ook omdat een curretage voor een grote groep vrouwen verklevingen in de baarmoeder oplevert. Wat het opnieuw zwanger worden kan bemoeilijken. En de cyotec kan als bijwerking meer bloedingen zonder effectieve miskraam hebben.
Ik merkte dat ik al licht ging bloeden die avond. Ik was zelf toen erg bang voor als de miskraam niet goed zou verlopen, teveel bloedverlies, hoe in ziekenhuis komen, want man geen rijbewijs etc. etc. etc. Toen ik die angst durfde los te laten en in mezelf uitsprak 'het komt wel' begon die avond de miskraam. Dat was zaterdagavond. De echo was woensdagochtend. De miskraam heeft me erg geholpen voor de verwerking denk ik. De dagen ervoor om het plotselinge verlies van de zwangerschap en de miskraam zelf, omdat het een kleine bevalling was en daarmee een soort overgang voor mij en mijn lichaam. Ik heb het vruchtje kunnen opvangen en nog een tijdje bewaard (in water, dan blijft het zeg maar goed). Ik voelde me zelfs even blij toen het 'geboren' was. Ik heb natuurlijk geen idee van jouw beslisproces, maar wilde je toch meegeven dat je misschien in de heftigheid van het moment denkt 'zo snel mogelijk uit me', terwijl even afwachten ook heel helpend kan zijn voor jezelf.
Al met al duurde het een week of 2/3 voor de HCG uit mijn lijf was (deed af en toe een zwangerschapstest). 21 dagen na de miskraam had ik weer een eisprong, mijn cyclus was uiteindelijk maar 9 dagen langer dan normaal. De cyclus erna ben ik bewust weer zwanger geworden, dat is nu ongeveer 4 weken.
Ik wil je veel sterkte wensen. Zorg goed voor jezelf!
woensdag 30 december 2020 om 20:38
Super lief Dankjewel voor jullie reacties en het delen van jullie ervaringen. Ik vind het heel fijn dat jullie zo open zijn.
gatekeeper Dankjewel
oneenietweer pfoe wat heftig dat jij dit ook moest meemaken. Curettage was voor jou wel te doen dus. Dankje voor het delen van je ervaring. Ik wil denk ik ook meteen curettage en niet eerst medicijnen.
zizo Jeetje joh wat heftig. Bizar dat de testen pas na een maand gingen aflopen.
jasmijn92 pfoe ook dezelfde termijn. Mijn verloskundige zei al dat de kans echt mega klein is als er bij een echo van 7/8 weken alles goed is en het hartje goed klopt. Voelde jij je ook nog steeds heel zwanger en hoe lang duurde het bij jou?
monkytown Bizar precies dezelfde termijn. Wat frustrerend dat niet iedereen begreep dat je moest rouwen. Dat vertrouwen kwijt in het lichaam, herken ik ontzettend. Ik voel me nog zo zwanger dat het onwerkelijk voelt dat het vruchtje niet leeft. Hoe is dat mogelijk dat ik mij nu helemaal niet anders voel lichamelijk gezien? Goed om te oren dat de curettage jou meeviel en wat super dat je vrij snel zwanger was.
Sanne_A: ahh Dankjewel super lief ik herken jou naam ook nog van het topic.
gatekeeper Dankjewel
oneenietweer pfoe wat heftig dat jij dit ook moest meemaken. Curettage was voor jou wel te doen dus. Dankje voor het delen van je ervaring. Ik wil denk ik ook meteen curettage en niet eerst medicijnen.
zizo Jeetje joh wat heftig. Bizar dat de testen pas na een maand gingen aflopen.
jasmijn92 pfoe ook dezelfde termijn. Mijn verloskundige zei al dat de kans echt mega klein is als er bij een echo van 7/8 weken alles goed is en het hartje goed klopt. Voelde jij je ook nog steeds heel zwanger en hoe lang duurde het bij jou?
monkytown Bizar precies dezelfde termijn. Wat frustrerend dat niet iedereen begreep dat je moest rouwen. Dat vertrouwen kwijt in het lichaam, herken ik ontzettend. Ik voel me nog zo zwanger dat het onwerkelijk voelt dat het vruchtje niet leeft. Hoe is dat mogelijk dat ik mij nu helemaal niet anders voel lichamelijk gezien? Goed om te oren dat de curettage jou meeviel en wat super dat je vrij snel zwanger was.
Sanne_A: ahh Dankjewel super lief ik herken jou naam ook nog van het topic.
woensdag 30 december 2020 om 20:56
Hoi Amber wat verdrietig nieuws. Ik heb helaas hetzelfde nieuws gehad 10 dec. Het is inmiddels mijn 2e missed abortion. Vorige keer heb ik meteen curretage gedaan maar dat werd me nu afgeraden. Ik heb 1,5 week gewacht op miskraam maar kwam niet. Dus heb afgelopen zondag de medicatie gedaan ( heb hierover ook een topic geopend) het was even een paar uur afzien maar te doen. Vandaag hebben ze even gekeken en vrucht zakje en vruchtje zijn weg. Verder nog onrustig maar dat klopt na deze tijd. Ik raad je zeker aan na te denken over medicatie inplaats van curretage is minder schadelijk dan curretage. Veel sterkte
woensdag 30 december 2020 om 21:04
Hai Amber, ook hier ging het 3 weken geleden mis op 11.5wk maar waarschijnlijk was het kindje rond de 9wk al dood. Zeer vergelijkbaar met jou, wij hadden ook al een hartje gezien. Geloof dat wij dan tot de unlucky 2% horen...
Heel veel sterkte, het is super verdrietig maar ook: iedere vrouw en ieder koppel beleeft zoiets ook toch weer anders. Mij helpt het wel om te denken dat moeder natuur blijkbaar vindt dat er iets fout is aan het kindje waardoor het misloopt, maar dat is voor veel vrouwen ook helemaal geen troost.
Voor iedereen en mooie luistertip: de Correspondent heeft een podcast met daarin een gesprek tussen Lex Bohlmeijer en Marjolein de Cocq over (haar 4) miskramen en het taboe daar nog steeds op.
Cijfers vond ik schokkend: 11 op de duizend vrouwen per jaar krijgen en miskraam!
Mag ik trouwens vragen waarom jullie niet afwachten, of met medicatie eventueel opwekken? Gewoon uit interesse hoor. Wij hebben de miskraam afgewacht ivm de risico's van een curettage. De miskraam kwam ongeveer 8 uur na de echo die definitief uitsluitsel gaf. Ik had al een week forse bloedingen met stukjes zeg maar
Dus ik had me er al een week op voorbereid slecht nieuws te horen. Sowieso voelde ik me helemaal niet zwanger, 0 klachten en 0 gevoel, heel raar.
De miskraam zelf duurde ongeveer 3 uur, begin tot eind. Weinig pijn, heb het kindje wel opgevangen (en tussen het huilen en wachten door, mijn dochter steeds de toiletborstel moeten afworstelen en moeten accepteren dat ik versierd werd met de wc rol: "Mama kouud")
Dit was mijn 2e miskraam al na 1 hele vroege (6wk) en na een gezonde zwangerschap 2 eisprongen na de miskraam. Het kan bij mij dus gelukkig wel, ik hoop ook heel erg weer snel zwanger te zijn. Wij wachten nu eerst de komende ongesteldheid af (heel knullig weer met condooms vrijen) en dan hebben we weer een startpunt voor de volgende poging.
Heel veel sterkte, het is super verdrietig maar ook: iedere vrouw en ieder koppel beleeft zoiets ook toch weer anders. Mij helpt het wel om te denken dat moeder natuur blijkbaar vindt dat er iets fout is aan het kindje waardoor het misloopt, maar dat is voor veel vrouwen ook helemaal geen troost.
Voor iedereen en mooie luistertip: de Correspondent heeft een podcast met daarin een gesprek tussen Lex Bohlmeijer en Marjolein de Cocq over (haar 4) miskramen en het taboe daar nog steeds op.
Cijfers vond ik schokkend: 11 op de duizend vrouwen per jaar krijgen en miskraam!
Mag ik trouwens vragen waarom jullie niet afwachten, of met medicatie eventueel opwekken? Gewoon uit interesse hoor. Wij hebben de miskraam afgewacht ivm de risico's van een curettage. De miskraam kwam ongeveer 8 uur na de echo die definitief uitsluitsel gaf. Ik had al een week forse bloedingen met stukjes zeg maar
Dus ik had me er al een week op voorbereid slecht nieuws te horen. Sowieso voelde ik me helemaal niet zwanger, 0 klachten en 0 gevoel, heel raar. De miskraam zelf duurde ongeveer 3 uur, begin tot eind. Weinig pijn, heb het kindje wel opgevangen (en tussen het huilen en wachten door, mijn dochter steeds de toiletborstel moeten afworstelen en moeten accepteren dat ik versierd werd met de wc rol: "Mama kouud")
Dit was mijn 2e miskraam al na 1 hele vroege (6wk) en na een gezonde zwangerschap 2 eisprongen na de miskraam. Het kan bij mij dus gelukkig wel, ik hoop ook heel erg weer snel zwanger te zijn. Wij wachten nu eerst de komende ongesteldheid af (heel knullig weer met condooms vrijen) en dan hebben we weer een startpunt voor de volgende poging.
woensdag 30 december 2020 om 21:05
Ik heb 2 missed abortions gehad en 1 miskraam. Mijn laatste missed abortion was ook met de termijnecho, was toen bijna 12 weken. Had daarvoor al 3 goede echo's gehad dus zag het echt niet aan komen.
Ik heb het opgewekt met cytotec en ben daar heel blij om omdat ik het babytje op kon vangen en we het beide konden zien. Je kon de vingertjes tellen en ik vond het zo mooi ondanks de verdrietige situatie. Had helemaal niet verwacht dat het al zo compleet zou zijn.
Ik heb nooit een curretage gewild, daar zitten toch wel risico's aan.
Veel sterkte!
Ik heb het opgewekt met cytotec en ben daar heel blij om omdat ik het babytje op kon vangen en we het beide konden zien. Je kon de vingertjes tellen en ik vond het zo mooi ondanks de verdrietige situatie. Had helemaal niet verwacht dat het al zo compleet zou zijn.
Ik heb nooit een curretage gewild, daar zitten toch wel risico's aan.
Veel sterkte!
woensdag 30 december 2020 om 21:29
Ik bedoel uiteraard dat ik dat niet wilde als eerste keuze. Net als afwachten, dat wilde ik ook niet.oneenietweer schreef: ↑30-12-2020 21:21Ik had geen keus. Het kwam niet vanzelf, en met Cytotec maar half.
Als je geen keuze meer hebt dan is het niet anders.
woensdag 30 december 2020 om 21:56
Sterkte, het is heel verdrietig!
Ik zit nu nog in de nasleep van een missed abortion, wel op iets kortere zwangerschaps termijn dan jij. Maar ik herken wel wat je schrijft, ik voelde me hartstikke zwanger, m'n buik was opgezet, grote borsten en toen een echo met heel slecht nieuws.
Ik ben voor een behandeling met cytotec gegaan en daar echt 'blij' mee. Het afwachten tot mijn lichaam iets zou gaan doen (terwijl het al 3 weken een dood kindje in zich hield) vond ik zo heftig, dus bij de gynaecoloog heb ik gevraagd om medicatie. Juist ook omdat dat 80% kans van slagen heeft en een curettage voor verklevingen kan zorgen.
De behandeling is nu ruim een week geleden en ik heb nu alleen nog bruinverlies (even afkloppen, dat dacht ik gisteren ook en toen kwam er plots toch nog wat meer bloed).
Laat je goed informeren over alle mogelijkheden, en vraag echt goed door!
Heel veel sterkte, het is pittig, wat je ook kiest
Ik zit nu nog in de nasleep van een missed abortion, wel op iets kortere zwangerschaps termijn dan jij. Maar ik herken wel wat je schrijft, ik voelde me hartstikke zwanger, m'n buik was opgezet, grote borsten en toen een echo met heel slecht nieuws.
Ik ben voor een behandeling met cytotec gegaan en daar echt 'blij' mee. Het afwachten tot mijn lichaam iets zou gaan doen (terwijl het al 3 weken een dood kindje in zich hield) vond ik zo heftig, dus bij de gynaecoloog heb ik gevraagd om medicatie. Juist ook omdat dat 80% kans van slagen heeft en een curettage voor verklevingen kan zorgen.
De behandeling is nu ruim een week geleden en ik heb nu alleen nog bruinverlies (even afkloppen, dat dacht ik gisteren ook en toen kwam er plots toch nog wat meer bloed).
Laat je goed informeren over alle mogelijkheden, en vraag echt goed door!
Heel veel sterkte, het is pittig, wat je ook kiest
donderdag 31 december 2020 om 05:41
Sterkte. Heb 16 jaar geleden exact dezelfde termijn ook dit moeten meemaken. Gelukkig kwam het vanzelf. Het komt helaas best vaak voor. Ik heb die (hele) vroege echo’s ook nooit begrepen. Toen ik 14 jaar geleden opnieuw zwanger was heb ik tot 12 weken gewacht met de echo. Want met 8 weken te denken dat het goed is, is lang niet altijd waar.
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte.
Zonder oorzaak geen gevolg
donderdag 31 december 2020 om 13:02
Wat ontzettend fijn dat jullie je verhaal willen delen. Het lukt me even niet om op iedereen te reageren.
Even een korte update ik ben weer terug van de gynaecoloog. We kiezen er toch voor om de weeën op te wekken met medicatie. Ik heb inmiddels kraamverband, naproxen en een bevallingsmatje gehaald om het matras te beschermen tegen bloed. De gynaecoloog vertelde al dat het waarschijnlijk pijnlijk gaat worden omdat het vruchtje vrij groot is en dat ik altijd met het ziekenhuis mocht bellen bij te veel bloedverlies en pijn. Het is echt een soort minibevalling vertelde ze al. Ik kijk er echt ontzettend tegenop. Ik heb geen idee hoe ik met weeën moet omgaan en ik kan niet zo goed tegen pijn. Ik had mijn eerste bevalling toch wel een beetje anders voorgesteld...
Vanavond neem ik de anti-hormoon pil in en dan het weekend de kuur.
Even een korte update ik ben weer terug van de gynaecoloog. We kiezen er toch voor om de weeën op te wekken met medicatie. Ik heb inmiddels kraamverband, naproxen en een bevallingsmatje gehaald om het matras te beschermen tegen bloed. De gynaecoloog vertelde al dat het waarschijnlijk pijnlijk gaat worden omdat het vruchtje vrij groot is en dat ik altijd met het ziekenhuis mocht bellen bij te veel bloedverlies en pijn. Het is echt een soort minibevalling vertelde ze al. Ik kijk er echt ontzettend tegenop. Ik heb geen idee hoe ik met weeën moet omgaan en ik kan niet zo goed tegen pijn. Ik had mijn eerste bevalling toch wel een beetje anders voorgesteld...
Vanavond neem ik de anti-hormoon pil in en dan het weekend de kuur.
donderdag 31 december 2020 om 13:07
Pff pittig Amber!
Van te voren al paracetamol gaan slikken om een spiegel op te bouwen. Een warme kruik voor op je buik en tijdens het heftigste vond ik het fijn om te lopen en te wiegen.
Misschien helpt douchen ook wel om de pijn wat te verlichten.
Als je het kindje wilt opvangen kan het fijn zijn om op een emmer te plassen zodat je het niet uit de wc hoeft te halen als het dan komt.
Sterkte meid! Het is heel naar en verdrietig, volg je lijf en je gevoel! En wees lief voor jezelf, laat voor jezelf zorgen en laat het huishouden, koken, je werk en alles voor wat het is
Van te voren al paracetamol gaan slikken om een spiegel op te bouwen. Een warme kruik voor op je buik en tijdens het heftigste vond ik het fijn om te lopen en te wiegen.
Misschien helpt douchen ook wel om de pijn wat te verlichten.
Als je het kindje wilt opvangen kan het fijn zijn om op een emmer te plassen zodat je het niet uit de wc hoeft te halen als het dan komt.
Sterkte meid! Het is heel naar en verdrietig, volg je lijf en je gevoel! En wees lief voor jezelf, laat voor jezelf zorgen en laat het huishouden, koken, je werk en alles voor wat het is
donderdag 31 december 2020 om 13:15
Heel veel sterkte Amber. En inderdaad begin op tijd met pijnstilling. Ik was rond 10 uur beginnen met de pillen en de eerste uren waren prima te doen. Rond uurtje of half 4 kreeg ik wel echte krampen en was ik ineens ook misselijk. Dit duurde in totaal half uur en toen kwam vruchtje eruit. De pijn was toen ook bijna meteen weg. Het was even afzien maar ben blij dat ik voor deze weg heb gekozen. Hoop dat het meevalt voor je en dat het snel gaat.
donderdag 31 december 2020 om 13:25
Veel sterkte Amber! Mijn ervaring is ook dat het een soort lichtere weeën zijn, dat je er ook echt zo mee om mag gaan qua pijn wegademen/wiegen/warmte op je onderrug/buik etc. Ik vond het qua bloedverlies ook wel veel, maar een paar uur na verlies vruchtje werd dat een stuk minder. Ik bedenk nu dat ik helemaal niet bedacht had dat ik pijnstilling kon slikken! Ik had zelf een maatbeker op de wc om het vruchtje in op te vangen. Dan kan je ook goed zien of het in z'n geheel eruit is gekomen. Verder, zoals ik eerder schreef, voelde ik ook blijdschap en opluchting toen het vruchtje geboren was. Ik hoop dat je ook zoiets mag ervaren.
Veel sterkte.
Veel sterkte.
donderdag 31 december 2020 om 14:01
Ik heb ervaring met deze termijn. Neem van te voren ibuprofen 400 mg of 2 paracetamol in en blijf dit nemen. Je kan eventueel ook wat sterkere pijnstilling aan de gynaecoloog vragen, die van mij bood het al uit zichzelf aan. Het is op deze termijn inderdaad even pijnlijk. Ik zou de cytotec in de ochtend nemen. Zorg dat je wat te lezen hebt op de wc. Ik heb echt wel wat uren op de wc doorgebracht omdat ik dacht dat ik leeg liep. De eerste dag is het heftigst. Ik had ook flink wat stolsels, niet van schrikken. Toen het vruchtje er uit was waren de krampen ook meteen over en het bloedverlies vrijwel meteen. Sterkte._Amber_ schreef: ↑31-12-2020 13:02Wat ontzettend fijn dat jullie je verhaal willen delen. Het lukt me even niet om op iedereen te reageren.
Even een korte update ik ben weer terug van de gynaecoloog. We kiezen er toch voor om de weeën op te wekken met medicatie. Ik heb inmiddels kraamverband, naproxen en een bevallingsmatje gehaald om het matras te beschermen tegen bloed. De gynaecoloog vertelde al dat het waarschijnlijk pijnlijk gaat worden omdat het vruchtje vrij groot is en dat ik altijd met het ziekenhuis mocht bellen bij te veel bloedverlies en pijn. Het is echt een soort minibevalling vertelde ze al. Ik kijk er echt ontzettend tegenop. Ik heb geen idee hoe ik met weeën moet omgaan en ik kan niet zo goed tegen pijn. Ik had mijn eerste bevalling toch wel een beetje anders voorgesteld...
Vanavond neem ik de anti-hormoon pil in en dan het weekend de kuur.
donderdag 31 december 2020 om 14:13
Ja, bij mij wel. Ik nam de cytotec op woensdag en op maandag kwam het vruchtje eruit. Ik had vooral op de woensdag en donderdag veel bloedverlies en krampen. De dagen daarna was het minder. Af en toe krampen en minder bloedverlies, de stolsels kwamen er toen vooral uit. Op de maandagochtend verloor ik ineens het vruchtje. Daarna was het eigenlijk meteen over. Het vruchtje was net geen 10 weken.
Ik heb ook een missed abortion gehad toen het vruchtje 6 weken was, toen was het een stuk minder en ging het veel sneller.
