Missed abortion met 11 weken

30-12-2020 19:54 115 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames,

Ik kon geen vergelijkbaar topic, vandaar dat ik nu maar een topic open. Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger, ongeveer twee weken terug hebben we een positieve vitaliteitsecho gehad en het hartje kunnen zien kloppen. Vandaag had ik de termijnecho, helaas was er dit keer geen hartje te zien. Ook was het vruchtje maar negen weken volgens de meting. Het was zo gek om te zien het vruchtje lag heel stil verder was alles wel al zichtbaar armpjes beentjes enzovoort. Mijn vriend en ik zagen dit totaal niet aankomen, omdat ik mij nog steeds zwanger voel en nog steeds zwangerschapskwaaltjes heb. Het enige verschil is dat ik niet steeds hoef over te geven, maar de misselijkheid is er nog wel. Morgen kan ik al terecht in het ziekenhuis bij de gynaecoloog.

Zijn er meer mensen die zoiets hebben meegemaakt? Hoe is jullie ervaring met curettage?
Miek_ schreef:
31-12-2020 14:13
Ja, bij mij wel. Ik nam de cytotec op woensdag en op maandag kwam het vruchtje eruit. Ik had vooral op de woensdag en donderdag veel bloedverlies en krampen. De dagen daarna was het minder. Af en toe krampen en minder bloedverlies, de stolsels kwamen er toen vooral uit. Op de maandagochtend verloor ik ineens het vruchtje. Daarna was het eigenlijk meteen over. Het vruchtje was net geen 10 weken.

Ik heb ook een missed abortion gehad toen het vruchtje 6 weken was, toen was het een stuk minder en ging het veel sneller.
Bijzonder, wat een verschil. Vraag me af of het met spontaan beloop of medicatie te maken heeft. Ik begon nadat ik wist van de MA met 12 weken te bloeden op woensdag en zaterdagavond de miskraam (nadat ik bewust mijn angst ervoor losgelaten had, geloof nog steeds dat dit het heeft doen doorzetten). Ik had tot die tijd geen krampen en stolsels, alleen gewoon bloedverlies. Na het vruchtje dacht ik dat het meteen over zou zijn qua stolsels, maar ging het toch nog een paar uur door. Ik kon wel liggen, voelde aankomen, ging wc en dan kwam er weer wat stolselgedoe.
Alle reacties Link kopieren
Sága schreef:
31-12-2020 14:19
Bijzonder, wat een verschil. Vraag me af of het met spontaan beloop of medicatie te maken heeft. Ik begon nadat ik wist van de MA met 12 weken te bloeden op woensdag en zaterdagavond de miskraam (nadat ik bewust mijn angst ervoor losgelaten had, geloof nog steeds dat dit het heeft doen doorzetten). Ik had tot die tijd geen krampen en stolsels, alleen gewoon bloedverlies. Na het vruchtje dacht ik dat het meteen over zou zijn qua stolsels, maar ging het toch nog een paar uur door. Ik kon wel liggen, voelde aankomen, ging wc en dan kwam er weer wat stolselgedoe.
Volgens de gynaecoloog maakt het geen verschil. Ze verwachtte bij mij trouwens niet dat het vanzelf op gang zou komen. Bij de andere missed abortion verloor ik het vruchtje ook veel sneller. Geen miskraam is hetzelfde.

Ik vond de stolsels bij de late miskraam best wel heftig. Die waren uiteindelijk groter dan de stolsels die ik na mijn goede zwangerschap verloor.
Miek_ schreef:
31-12-2020 15:22
Ik vond de stolsels bij de late miskraam best wel heftig. Die waren uiteindelijk groter dan de stolsels die ik na mijn goede zwangerschap verloor.
Dat was bij mij ook zo. Dus niet van schrikken TO.
Sága schreef:
31-12-2020 16:00
Dat was bij mij ook zo. Dus niet van schrikken TO.
Hier ook, was bij een spontane miskraam. (Veel) stolsels van 10 bij 3 cm. Maar het was te hevig en ik had eerder naar het ziekenhuis moeten gaan. Wees daar dus alert op.

Sterkte! Hoop dat het snel achter de rug is.
Alle reacties Link kopieren
Oh dat van die tip van de pijnstiller is een goede. Dat ga ik zeker doen. En ook de tip van het toilet om er een emmer in te doen.

Pfoe ik heb zoveel respect voor jullie allemaal, hoe hebben jullie in hemels naam allemaal kunnen doorstaan. Vooral ook als ik dat hoor over die gigantische stolsels. Ik ga dus vandaag die anti hormoon pil innemen. Het schijnt dat je daar al behoorlijk wat bijwerkingen van kan krijgen zoals, pijn, bloedingen en braken. We gaan het zien in hoeverre ik kan slapen, zal waarschijnlijk net zo goed gaan als gisternacht :p

Qua bevalling denk ik wel echt dat ik dit niet ga trekken. Ik weet ook niet of ik mij er uiteindelijk toe kan zetten om zaterdag die vreselijke capsules in te brengen. Ik heb nog nooit een bevalling gehad en geen idee hoe dit allemaal werkt. Eigenlijk was het handig geweest als ik eerst een zwangerschapscursus had gehad dan wist ik waarschijnlijk ook beter hoe ik met die weeën om moet gaan. Ik heb nu echt het gevoel dat ik dit niet aan kan. Ik ben bang voor wat ik ga zien, ik kan sowieso snel flauwvallen van bloed en vind een menstruatie al heftig. Ook ben ik heel bang voor de pijn. Gisternacht droomde ik dat ik overleed omdat ik teveel bloed had verloren en mijn bloeddruk heel laag was en mijn hart dat op een gegeven moment niet aan kon. Klinkt misschien gek maar ik zou het niet erg vinden om in een soort coma te raken, zolang ik het maar niet allemaal hoef mee te maken en te zien. Daar heb ik op dit moment heel veel voor over. Ik wil dit niet en ik kan dit niet. Eigenlijk vind ik het ook niet zo erg dat ik nog steeds geen bloeding of iets heb gehad, laat het alsjeblieft blijven zitten. Ik wil niet dat het eruit gaat en ik wil het al helemaal niet zien.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet het echt niet meer. Ik doe het gewoon allemaal niet denk ik... Het voelt niet goed en ik wil dit niet meemaken en niet zien.
Alle reacties Link kopieren
Wat naar voor je Amber. Ik denk wel dat je jezelf onderschat. Als het zover is zul je het echt kunnen.

Maar als je er zo enorm tegenop ziet dan kun je altijd nog besluiten om toch voor een curretage te gaan. Je mag altijd nog van mening veranderd .

Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Mijn miskramen vielen lichamelijk het erg mee! Dat kan natuurlijk ook hè.
Als je geen gore details wil lezen stop vooral.

De krampen waren niet zo erg, zeg een gemiddelde ongesteldheid. De stolsels zijn misschien wel groot, maar die zijn wel "zacht". Het is vies en akelig maar bij mij deed het iig geen pijn. Ook het kindje zelf (wel iets kleiner dan dat van jou) voelde ik nauwelijks. De pijn is eerder kramp dan de pijn die je bij een voldragen kind baren wel hebt (dat is meer fysiek oprekken).
Bloed: bij mij was het echt 2 uur in staaltjes, toen nam het af, was schijnbaar heel oké. Bel je VK als je wilt overleggen, daar zijn ze voor! In perspectief, een bloeddonatie is 500ml. Dat kun je dus zonder problemen missen... dus zet je bloedverlies daar daar een beetje tegen af, dat helpt misschien tegen je angst?

Echt Amber, je kunt dit echt. Blijf rustig ademhalen, door de neus in en door je mond uit.
Wat vervelend dat je er zo angstig voor bent. Ik vond zelf die stolsels helemaal niet eng, en de miskraam was ook pijnloos (geen weeën, kindje was 8w3d, miskraam kwam met 12 weken). Maar het was een spontane miskraam, ik had geen cytotec geslikt. Is een miskraam afwachten voor jou nog een optie?

Of is anders een curettage dan niet toch een idee? Zoals je hierboven hebt kunnen lezen valt dat vaak reuze mee. Lichamelijk vond ik dat echt een fluitje van een cent (kindje had de grootte van 12w1d). Plaatselijke verdoving, en binnen zeven minuten was het gepiept. Ook geen napijnen, niks. En na een maand weer gewoon ongesteld.
Hee Amber, ik vond het dus qua pijn ook meevallen, want ik had er niet aan gedacht pijnstillers te nemen. Het waren wel kleine weeen, met name noem ik het zo omdat de pijn in golven kwam, zoals bij weeën. De stolsels verliezen deed bij mij niet echt pijn, het is meer dat je ervan kan schrikken. Is je partner oké met bloed? Hij kan je bijstaan. Je klinkt nu best bang en dat kan ik me goed voorstellen. Ik was ook heel bang van tevoren. Neem je tijd. Het kan geen kwaad ofzo als het vruchtje nog wat langer in je zit. Had je ook een verloskundige? Die kan je laagdrempelig bellen als je bang bent tijdens de miskraam. Ook jij kan dit!! sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik haal heel veel steun uit jullie reacties, dankjewel dat jullie zo snel reageren en mij vertrouwen willen geven.

Ik heb gisteravond toch wel de eerste pil ingenomen en merk dat mijn zwangerschaphormonen afnemen. Het voelt zo gek allemaal, opeens doen mijn borsten geen pijn meer. Iedere keer naar de wc vind ik wel echt heel spannend, ik ben zo bang dat ik opeens bloed zie. Ik probeer ieder toilet bezoek ook zo lang mogelijk uit te stellen. Tot nu toe bloed ik gelukkig nog niet. Dat is wel een hele geruststelling.
Ach, die angst voor toiletbezoek herken ik, vond dat zo moeilijk, aan de ene kant wil je gewoon dat die miskraam plaatsvindt en aan de andere kant absoluut niet.
Bij mij bracht de miskraam zelf een soort rust, ik was alleen maar met dat moment zelf bezig, en daarna vooral heel erg opgelucht. Ik hoop dat jij dat ook zo mag ervaren.

Praktisch: als je elke nacht wakker ligt te piekeren zou je met jouw huisarts kunnen overleggen of hij iets daarvoor kan geven.

Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Pfoe, sterkte Amber! Twijfel niet aan jezelf, want jij kunt dit!
Zorg iig dat je niet alleen bent!
Bij mij viel het bloedverlies trouwens best wel mee, als ik wat meer kramp kreeg dan ging ik alvast naar de wc en verloor daar de ergste stolsels, die heb ik dus ook niet gezien.
Het kwam bij mij trouwens ook pas op gang 4 uur na de cytotec.
Qua pijn vond ik het lijken op voorweeën maar zeker niet op het echte bevallingswerk.
Als je het niet vertrouwt, vindt dat je teveel bloed verliest dan kun je natuurlijk altijd naar het ziekenhuis bellen. Ik heb een telefoonnummer mee gekregen waar ik 24/7 naar toe kon bellen, jij vast ook.
Ik heb daar ook gebruik van gemaakt, gewoon ter geruststelling wilde ik even met iemand bespreken wat ik de 2e dag voelde en had qua bloedverlies.
Ik kwam er later achter dat ze me in het ziekenhuis voorbereidden op worst case scenario maar ik vond het echt prima te doen. Wel heel verdrietig, maar wat anderen ook schrijven, vooral ook opluchting.
Nu 10 dagen na de behandeling ben ik al gestopt met bloeden, voel ik me helemaal niet meer zwanger en vooral dat vind ik fijn (al was ik natuurlijk liever gewoon nog zwanger geweest, maar me zwanger voelen terwijl ik wist dat het niet goed zat vond ik vreselijk).

Sterkte lieve vrouw! Je kunt dit, wees lief voor jezelf en laat goed voor je zorgen. Doe het rustig aan de komende dagen, het komt goed, echt!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Amber ik voelde me vorige week ook echt zo als jij en durfde ook niet meer. Heb het uiteindelijk toch gedaan. Ben daar achteraf wel blij om. Bij mij zoals ik eerder aangaf was het de eerste uren na eerste 4 pillen prima te doen, toen even half uurtje wat heftiger en toen vruchtje eruit was ging het meteen veel beter. Misschien kan je straks toch even bellen met verloskundige of ziekenhuis misschien dat zij je wat kunnen geruststellen. Of inderdaad toch een curretage maar laat je dan wel nog even goed informeren over de eventuele effecten hiervan. Veel sterkte het is gewoon ongelofelijk ellendig allemaal
Alle reacties Link kopieren
Amber niet teveel stressen over de krampen. Die kan je prima aan. Het zijn inderdaad een soort weeën maar echt niet te vergelijken met weeën die je tijdens de bevalling krijgt.

Als je het niet wil zien is het ook prima he. Je kan het vruchtje ook gewoon doorspoelen en er niet naar kijken. Bij de controle echo zien ze toch wel of alles weer schoon is.
Alle reacties Link kopieren
Oh jemig Amber, wij schreven samen in het uitgerekend 2e helft juli topic, maar bij mij bleek bij de 1e echo al dat het niet goed zat. Wat een klotezooi dat het bij jou alsnog mis is gegaan!! Veel sterkte!
Snap dat het heel spannend is, maar ik denk dat je er zo goed aan hebt gedaan. Je kan dit, echt waar.
Mijn vruchtje was natuurlijk een stuk kleiner (6+2) en het kwam 1,5 week na stoppen van het hartje op natuurlijke wijze, dus wrsch heb je geen reet aan mijn ervaring, maar ik had zelfs geen krampen. Wel 1,5 dag fors bloedverlies met stolsels, dat was vooral erg schrikken, want pijn deed het absoluut niet. Al waren sommige gigantisch. (Ik heb daardoor aardig wat keren WTF gegild op de wc...) Uiteindelijk vond ik het vooral emotioneel; de zo ongelooflijk gewenste zwangerschap is échte voorbij, al was ik blij dat ik weer een stap verder was richting opnieuw proberen voor een kindje.

Je kunt dit. Sterkte lieve meid en hopelijk schrijven we beiden snel tot het einde in een nieuw uitgerekend topic.
Alle reacties Link kopieren
_Mathilde_ en _ Amber_ ik zie jullie in het (??) 'Uitgerekend in november/ december/ 2021/ januari 2022'- topic oké :high5:

En _ Amber_, sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Drieuur: ik hoop ook echt dat ik straks opgelucht ben als het er uit is. Die tip van slaapmedicatie is ook wel een goede. Ik zal maandag eens bij de huisarts vragen. Ik slaap inderdaad bijna niet...

daanstje dankjewel voor je lieve woorden. Ik heb inderdaad ook een telefoonnummers van het ziekenhuis gekregen en ik mag mijn verloskundige altijd bellen.

Cilly2: dankjewel ja ik heb gelukkig een hele lieve verloskundige die eventueel ook gewoon wil langs komen als het niet gaat. Dat is wel heel fijn.

Miek_: jaa dat is ook zo maar ik wil eigenlijk ook in de gaten houden dat ik niet te veel bloedverlies. Dus ik denk dat ik inderdaad wel op de emmer blijf.

_mathilde_: jaa ik weet het nog. Ik vond dat van jou toen ook zo heftig, zoiets hoop je nooit mee te maken. Dankjewel voor het delen van je verhaal en je lieve woorden. Jaa dat hoop ik ook dat zij wel heel mooi zijn als we beide snel in een nieuw uitgerekend topic tot het einde kunnen meeschrijven.

Nooit1blijvenzitten: dat zou inderdaad even super zijn!

Ik heb om 7:00 de vier pillen gehad. Inmiddels ontzettende menstruatie krampen. Wat voor pijnstillers hebben jullie geslikt? Ik heb meteen om 7:00 2 paracetamol en 600 mg naproxen gehad. Iets meer dan voorgeschreven maar ik vind het echt niet te doen.
Alle reacties Link kopieren
Wat spannend Amber, ik hoop voor je dat het meevalt! Qua pijnstilling is het vooral belangrijk om een spiegel op te bouwen, hoelang slik je nu de paracetamols, of om 7u begonnen? Elke 6u zou ik 2 stuks nemen als je nog pijn hebt. W.b.t. de naproxen zou ik overleggen met degene die dit heeft voorgeschreven. Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor je snelle reactie Puzzelstuk. Het is allemaal wat lastig want ik blijf aan een stuk door overgeven, maar heb ook veel pijn. Ik denk dat ik straks toch maar even bel met de verloskundige en haar vraag om advies.

De PCM slik ik al sinds eergisteren voor een spiegel inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeker bellen inderdaad, wat naar dat je zoveel moet overgeven en ook nog veel pijn hebt :(. Nog geen bloedverlies vooralsnog?
Alle reacties Link kopieren
Puzzelstuk: ik heb gebeld was even naar het toilet geweest maar niets te zien en toen ik weer terugliep had ik weer heel veel pijn. Toen opeens voelde ik een hele stroom vocht. Mijn hele kraamverband was meer dan verzadigd. Dit bleek vruchtwater te zijn, zei de verloskundige. Daarna al een beetje helder rood bloed. Ik wist niet dat je zoveel vruchtwater kon verliezen voor de miskraam. Hebben jullie dit ook zo gehad?
Alle reacties Link kopieren
Het overgeven kan volgens mij ook een bijwerking zijn van of de mifegyne of de cytotec. Die pijn is wel heftig zo te lezen, goed dat je daar contact over hebt gehad.
Zoveel vruchtwater herken ik niet, maar ik was ook iets minder ver dan jij.
Ik hoop dat je er snel doorheen komt :hug:
Alle reacties Link kopieren
Jeetje heftig zeg dat vruchtwater! Had ik ook geen idee van inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
Heb je naproxen overlegd?

Naproxen remt de samentrekkingen van de baarmoeder en die heb je juist nodig.

Veel sterkte!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven