Vriendschap in stand houden?

09-02-2021 12:42 63 berichten
Ik heb met 1 vriendin nu al een tijdje dat ik hele dubbele gevoelens erbij heb. Aan de ene kant vind ik het leuk als we samen zijn. Ze is ook, ondanks corona en dat zij en haar vriend net een kleintje hebben, erg open en uitnodigend naar mij toe. Ik kan er regelmatig een hapje komen eten en ze nodigt me vaak uit en dan is het ook wel gezellig. Moet zeggen dat ik nu in corona tijd het meeste aan haar heb omdat mijn meeste andere vriendschappen samen wonen en vaak ook kleintjes hebben en toch meer op zichzelf zijn, vooral in deze tijden. Aan de andere kant bekruipt me het gevoel dat ze leeft vanuit de basisgedachte dat haar leven belangrijker/waardevoller is dan het mijne. Dat ze mij ziet als een soort van vijfde wiel aan de wagen (van haar gezin) die je kan oproepen indien nodig. Dat blijkt uit kleine dingetjes. Ze wil mij heel erg betrekken bij de dingen in haar leven, bijvoorbeeld veranderingen aan haar huis dat ik meteen moet komen kijken. En ze probeert mij ook te enthousiasmeren voor haar hobby's. Ook als ze bijvoorbeeld een kerstboom gaan kopen, dan ''moet ik echt mee''. Want hoe hun elk jaar een kerstboom kopen, dat is echt de allerbeste kerstboom bij de leukste kerstbomenverkoper en dus de aller leukste traditie. Maar het is altijd een beetje eenrichtingsverkeer.

Op zichzelf leuk, maar er ligt altijd een beetje een ondertoontje in van : wat ik doe is interessant, wat jij hebt/doet allemaal niet. Ze spreekt vaak over zichzelf : kijk deze nieuwe naaimachine heb ik gekocht. Ik heb dit antieke schilderij op de kop getikt op marktplaats. Jij gaat met jouw moeder een kerstboom kopen? Ajoh ga gewoon met ons mee, je weet niet wat je mist. Je moeder kant toch ook gewoon met iemand anders een kerstboom kopen?! Ik ervaar dat soort dingetjes altijd een beetje als laatdunkend. Ik zou mezelf nooit bemoeien als een vriendin met haar moeder een kerstboom bijvoorbeeld wil gaan kopen. Dat zie ik dan als een familie aangelegenheid waar ik me niet mee moet bemoeien. Zoiets heeft ze ook wel eens gedaan toen we met mijn familie uit eten gingen toen mijn vader 65 werd. Zei ze doodleuk of we niet een andere keer uit eten konden gaan, omdat ze die avond wilde afspreken. Ik dacht toen echt : wow, dat zou ik nooit zelf iemand durven vragen überhaupt. Ik denk dus dubbel erover. Aan de ene kant denk ik : pluk de vruchten ervan en haal verder je schouders op. Aan de andere kant denk ik : je bent meer waard dan je zo laten behandelen. Wat zouden jullie doen?
Alle reacties Link kopieren
Ik had een keer een vriendin die ik graag bij van alles betrok, omdat ik het leuk vond als ze erbij was en dacht haar daar ook een plezier mee te doen. Zo gaf ik haar kaarten voor een mooi optreden waar ik heen zou met een club waar ik bij zat, er was een kaart over. Ze ging mee en het was in mijn beleving een hele leuke dag, later verweet ze mee dat ik haar wanneer het mij uitkwam mee nam en dat ze er toch niet echt bij hoorde. zo waren er legio voorbeelden. voor mij was het totaal onverwacht, deed die dingen echt met goede bedoelingen. zij ervaarde dat ik haar liet zien hoe leuk mijn leven was oid. ik vond dat echt zo naar, dat mensen zo denken.
Feit is dat zij een ander leven leidt dan jij vwb relatie + kind/single zonder kinderen en dat brengt ook een andere dynamiek met zich mee, zowel bewust als onbewust. Ik ben ook single en heb zowel hele goeie vrienden in een relatie als een single vriendin, maar dat heeft in zoverre invloed dat ik meer vrijheid heb en dus ook flexibeler kan zijn.

Daarnaast zijn mijn vrienden ook andere persoonlijkheden. Bij de één kan ik het ene beter kwijt dan bij de ander. De één houdt van uitgaan, de ander niet, en zo kan ik nog wel een aantal dingen benoemen. In basis heb ik hen allen even lief, maar liggen onze verwachtingspatronen gewoon anders. Ook zij betrekken mij evengoed bij hun gezinsleven door mij uit te nodigen voor het eten als mijn single vrienden. Tevens komen de gebonden vriendinnen ook weleens gezellig alleen naar mij toe voor een gezellige ‘meidenavond’ en blijven dan logeren.

Wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat je niet ‘alles’ bij 1 vriendin zal kunnen vinden, maar dat is toch ook niet het allerbelangrijkst? Je zegt dat zij er wel het meest voor je is in deze Coronatijd, dat is toch ook heel veel waard? Probeer te zien wat er wél is en neem dan de ‘mindere’ dingen voor lief. Wanneer het negatieve de overhand gaat krijgen, dan is het tijd om hierover in gesprek te gaan en als dat, voor jouw gevoel, niet veranderd, is het mss tijd de vriendschap te heroverwegen.
Alle reacties Link kopieren
Sodermalm schreef:
09-02-2021 13:03
Dat probeer ik dus wel, maar ik heb altijd sterk de indruk dat het vooral interessant is wat er zich in haar leven afspeelt en bij haar familie/geliefden. Daar wil ze mij inderdaad graag bij betrekken. Maar als ik dan zoals vorige week een foto laat zien van míjn nichtje
met haar twee kindjes (een oud teamgenoot van vriendin ook, alleen ze spreken elkaar niet echt meer) en bijvoorbeeld zeg ''Kijk dit is Lisa, die heeft tegenwoordig ook een tweede kindje'',
dan krijg ik een reactie in de zin van ''Hmm oke'', kijkt ze hooguit één seconde naar de foto en begint ze weer over zichzelf. Het komt altijd een beetje over van : mijn familie en iedereen die daarbij hoort is echt leuk, de rest is niet zo boeiend.
Dit lijkt me dus het moment bij uitstek om te zeggen 'jo vriendin, ik heb net een kwartier geluisterd naar jouw familie, ik wil ook heel graag wat over mijn familie vertellen! Ik heb het gevoel dat ik daar niet echt ruimte voor krijg nu' en dan zien wat er gebeurt.

Of het accepteren en gewoon van de gezelligheid die je er wel uithaalt genieten.
Alle reacties Link kopieren
Weet je TO, ik zou lekker de vriendschap verbreken. Als jij je vriendin dergelijke motieven toedicht is ze beter af zonder jou. Je beschrijft haar als open en uitnodigend en vervolgens zet je het weg als dat ze publiek nodig heeft bij haar fantastische leven. Ze heeft net een kindje, maar desondanks (want nieuw gezin kan best aanpoten zijn) betrekt ze je bij haar leven. Maar ook daar worden onaardige motieven aan toegedicht. Wat een nare manier van denken en wat een akelig wantrouwen naar een vriendin.
Gaat het in jullie gesprekken vooral over haar en haar leven? Of is er ook aandacht voor wat jou bezighoudt en wat jij meemaakt?
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
09-02-2021 14:38
Weet je TO, ik zou lekker de vriendschap verbreken. Als jij je vriendin dergelijke motieven toedicht is ze beter af zonder jou. Je beschrijft haar als open en uitnodigend en vervolgens zet je het weg als dat ze publiek nodig heeft bij haar fantastische leven. Ze heeft net een kindje, maar desondanks (want nieuw gezin kan best aanpoten zijn) betrekt ze je bij haar leven. Maar ook daar worden onaardige motieven aan toegedicht. Wat een nare manier van denken en wat een akelig wantrouwen naar een vriendin.
ja dat. het zegt echt veel over hoe jij kijkt naar haar leven en het jouwe. deze verhouding is scheef en daarmee onprettig voor jullie allebei
Alle reacties Link kopieren
Avena schreef:
09-02-2021 14:44
Gaat het in jullie gesprekken vooral over haar en haar leven? Of is er ook aandacht voor wat jou bezighoudt en wat jij meemaakt?
Ja hier ben ik ook benieuwd naar.
Toont ze interesse in jou? Vraagt ze wel eens hoe het met jou gaat, of wat jou bezighoudt? (en wil ze ook jouw mening weten over wat bv een leuke kerstboom is?)
Alle reacties Link kopieren
Als iemand over mij zou schrijven zoals jij over je vriendin schrijft zou ik dat helemaal niet leuk vinden...

Je geeft een paar voorbeelden die ik ook niet zo leuk zou vinden, maar de andere kant is - laat je überhaupt zelf weleens merken wat je wel of niet wil of leuk vindt?
Ik zou ook niet geïnteresseerd zijn in de kinderfoto's van jouw nicht en jouw vriendin laat jou dat voelen door er niet zo lang naar te kijken. Dat verwijt jij haar, want jij hebt wel interesse getoond in háár familie - maar weet zij dat jíj dat niet zo interessant vindt? Waarschijnlijk niet, want het klinkt alsof je dat niet laat merken.

Zo'n voorbeeld als het etentje van je vader; ik vind het ook een wat bijzondere vraag van haar of jij dat etentje niet naar een andere datum kan verplaatsen want 'zij wil je zo graag zien'. Maar de andere kant is dat je ook direct had kunnen zeggen: "Ik vertel je net dat we uit eten gaan omdat mijn vader 65 wordt, natuurlijk ga ik dat niet verplaatsen." Probleem opgelost.

Wat me nog het meest opvalt is dat je echt een lading geeft aan het gedrag dat je bij haar waarneemt, dat zij zich 'boven jou verheven zou voelen'. Dat weet je helemaal niet, of dat zo is - het is een aanname.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
Je kunt je vriendin niet veranderen. En de vriendschap weggooien is misschien wel helemaal niet nodig. Het lijkt er juist op dat ze graag met je afspreekt. Dat kun je als iets positiefs zien lijkt me.

Wat je wel kan veranderen is jezelf duidelijk uitspreken.
Dit hoeft niet met een gesprek over het verleden, dus geen "toen ik dit deed, deed jij dat (niet)" gesprek.
Wel op het noment dat een situatie zich voordoet meteen reageren.

In jouw voorbeeld dus: leuk dat jullie de boom daar gaan kopen, veel plezier. Ik heb al met m'n moeder afgesproken, kom anders volgende week gezellig langs om mijn boom te bekijken.

Of:

Nee grapjas, dan kan ik dus niet. We kunnen wel op datum x of y afspreken.

En neem zelf ook initiatieven richting haar. Als je iets leuks wil doen, vraag haar dan uit jezelf eens mee.
Geen idee of je dat al doet, maar wellicht wordt t dan ook meer iets vanuit jezelf dandat je het gevoel hebt dat je enkel 'deelneemt aan haar leven.'
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang zijn jullie bevriend?

Als dit een recent contact is zou ik haar niet meer als vriendin zien maar als kennis en minder van haar verwachten.

Als jullie een basis hebben van er voor elkaar zijn in moeilijke tijden etc., dan zou ik het niet zomaar verbreken. Misschien is dit een fase in haar leven dat ze blij is met zichzelf of juist niet, je weet niet wat er achter zit?

Het heeft sowieso alles met jouw eigen verwachtingen en behoeftes te maken, dus die stel je bij of je verbreekt/vermindert contact.

Verder ik lees hier dat er mensen zijn die makkelijk genoegen nemen met dit type gedrag omdat het wel leuk is om bij ze te zijn/reuring/regelen dingen etc., ik heb zelf totaal de behoefte niet aan zulke contacten dus zou zoiets altijd op een laag pitje zetten. Die overweging maakt ieder voor zich. Hoe is dat voor jou?
Alleen de OP gelezen.

Zeg je weleens wat hardop, in plaats van allerlei dingen te denken. Zeg dan gewoon; natuurlijk gaan we mijn vader’s verjaardagsetentje niet verzetten, wat denk jij nou? Spreek zaken uit.
Alle reacties Link kopieren
En soms merk je pas hoe iets echt is wanneer er iets verandert in je leven.

Ik heb bijvoorbeeld een relatie gehad met iemand die zelf huisvriend was van een gezin met kinderen. Alles was leuk en aardig, totdat ik in zijn leven kwam. Het leek alsof ik voor hen gewoon niet bestond. Ze bleven hem steeds uitnodigen in hun leven, ook op feestdagen. En als hij dan zei dat hij met mij was, of uberhaupt over mij vertelde dan reageerden ze gewoon niet. Ze vroegen nooit hoe het met z'n relatie/vriendin was etc., ik heb ze ook nooit ontmoet.

Daar is hij toen ook hard op afgeknapt. Ze leken altijd zo lief, belangstellend en begaan met hem maar alleen zolang hij deed wat in hun straatje paste leek het.
Alle reacties Link kopieren
Gamayun schreef:
09-02-2021 14:55
Als iemand over mij zou schrijven zoals jij over je vriendin schrijft zou ik dat helemaal niet leuk vinden...

Je geeft een paar voorbeelden die ik ook niet zo leuk zou vinden, maar de andere kant is - laat je überhaupt zelf weleens merken wat je wel of niet wil of leuk vindt?
Ik zou ook niet geïnteresseerd zijn in de kinderfoto's van jouw nicht en jouw vriendin laat jou dat voelen door er niet zo lang naar te kijken. Dat verwijt jij haar, want jij hebt wel interesse getoond in háár familie - maar weet zij dat jíj dat niet zo interessant vindt? Waarschijnlijk niet, want het klinkt alsof je dat niet laat merken.

Zo'n voorbeeld als het etentje van je vader; ik vind het ook een wat bijzondere vraag van haar of jij dat etentje niet naar een andere datum kan verplaatsen want 'zij wil je zo graag zien'. Maar de andere kant is dat je ook direct had kunnen zeggen: "Ik vertel je net dat we uit eten gaan omdat mijn vader 65 wordt, natuurlijk ga ik dat niet verplaatsen." Probleem opgelost.

Wat me nog het meest opvalt is dat je echt een lading geeft aan het gedrag dat je bij haar waarneemt, dat zij zich 'boven jou verheven zou voelen'. Dat weet je helemaal niet, of dat zo is - het is een aanname.
Ik zou het toch wel heel vervelend vinden als mijn vriendinnen mij continu moeten opvoeden omdat ik mezelf zo leuk vind dat ik vergeet dat er meer mensen bestaan. Een vriendschap moet wel enigszins wederzijds zijn, al hoeft niet alles afgewogen te worden. Je wilt niet steeds alert hoeven zijn op je grenzen in een vriendschap. Want als je steeds je grenzen moet gaan aangeven bij een vriendin, is ze gewoon geen leuk persoon.
S-Groot schreef:
09-02-2021 13:56
Als je nou eens loslaat dat zij jou interessant moet vinden? Als je ook zoveel aan haar hebt zou ik het zien als een uitje, even gezelligheid op de momenten die jij wil. Waarom moet het per sé meer zijn? Zolang jij je maar aan je eigen grenzen houdt (daar lijkt het wat aan te schorten).


Het lijkt mij dat je het in zijn algemeenheid mist dat mensen interesse in jou hebben, klopt dat? Zij is er de persoon in elk geval niet naar om het je te geven dus daarvoor zou ik me op anderen focussen. Van wie mis je die interesse nog meer?
Dit is juist het moeilijke aspect hieraan. Deze vriendin heeft minder interesse in mij dan menig ander vriendin. Bij veel andere vriendinnen heb ik veel meer het gevoel dat de vriendschap ''gelijkwaardig'' is. Maar met déze vriendin, vind ik het het meest gezellig. Dat klinkt heel tegenstrijdig, maar toch is het zo. Juist daarom vind ik het zo'n dilemma.
anoniem_64afa34a434dc wijzigde dit bericht op 10-02-2021 10:35
45.49% gewijzigd
Maar dan vraag je haar toch niet mee om te gaan varen en wel je andere enthousiaste vriendinnen? Haal uit je verschillende vriendschappen wat jij nodig hebt en waar jij blij van wordt en pas je verwachtingspatroon aan als je de vriendschap wilt behouden!
Stop nou es met al die vrienden zwelgje, ze kunnen niks goed doen en je bent stikjaloers.
Je voorbeelden herken ik wel van een contact dat ik zelf heb.
Ik ben altijd welkom, maar wel op de door de ander aangeven dag en locatie.
Mag ook mee met fam activiteiten, maar andersom, bij mij langskomen is lastiger.
En als dat er eens van komt, dan enkel op t moment dat het de ander heel goed uitkomt.

En nu de context: deze persoon heeft een gezinsleven en sowieso een druk bestaan. Hierdoor niet heel flexibel. En ja, dat is soms zeker irritant. Maar als t echt nodig is zal diegene er wel voor mij zijn. Dat weet ik ook.
-KoekieMonster- schreef:
09-02-2021 17:58
Je voorbeelden herken ik wel van een contact dat ik zelf heb.
Ik ben altijd welkom, maar wel op de door de ander aangeven dag en locatie.
Mag ook mee met fam activiteiten, maar andersom, bij mij langskomen is lastiger.
En als dat er eens van komt, dan enkel op t moment dat het de ander heel goed uitkomt.
Wat je eigenlijk zou willen is langskomen op het moment dat het voor hen niet uitkomt, en dat ze bij jou komen als ze eigenlijk geen tijd hebben? Houden jullie lijstjes bij? Mij valt dit gewoon niet op bij vrienden, we spreken denk ik alleen af als het voor allebei uitkomt.

Maar als je er al zo argwanend in staat, waarom nog met ze omgaan?
Mumper schreef:
09-02-2021 18:06
Wat je eigenlijk zou willen is langskomen op het moment dat het voor hen niet uitkomt, en dat ze bij jou komen als ze eigenlijk geen tijd hebben? Houden jullie lijstjes bij? Mij valt dit gewoon niet op bij vrienden, we spreken denk ik alleen af als het voor allebei uitkomt.

Maar als je er al zo argwanend in staat, waarom nog met ze omgaan?

Dat zegt een hele goeie vriend van mij ook altijd en vind ik zo ontzettend raak:

Echte vriendschap is er voor die ander zijn als het jou eigenlijk niet uitkomt!
loisnvt schreef:
09-02-2021 18:11
Dat zegt een hele goeie vriend van mij ook altijd en vind ik zo ontzettend raak:

Echte vriendschap is er voor die ander zijn als het jou eigenlijk niet uitkomt!
Pfff ja als er echt iets is dan laat ik alles vallen maar niet omdat iemand single is en zich verveelt of zo. Hier klinkt het meer structureel ontevreden zijn over dat TO geen gezin heeft en zijn vrienden wel en die hebben het drukker.

Ik hou niet van vriendschappen waarin dat 'er voor elkaar zijn' zo tegen elkaar afgestreept wordt. Bij mijn leukste en beste vriendschappen gaat het allemaal vanzelf en ik zie en spreek ze wanneer ik zin heb en andersom ook. En dan is het leuk en gezellig, er worden natuurlijk ook mindere dingen besproken. Maar ik ben geen hulpverlener, ik ga niet met mensen om uit medelijden en andersom ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het probleem niet? Ze lijkt mij juist heel leuk. Ik had gewild momenteel zo close te zijn met een vriendin of met iemand die mij zo betrekt bij z'n of haar leven.

Wat is nu concreet voor jou het probleem?
Alle reacties Link kopieren
Beaudelaire schreef:
09-02-2021 16:07
Ik zou het toch wel heel vervelend vinden als mijn vriendinnen mij continu moeten opvoeden omdat ik mezelf zo leuk vind dat ik vergeet dat er meer mensen bestaan. Een vriendschap moet wel enigszins wederzijds zijn, al hoeft niet alles afgewogen te worden. Je wilt niet steeds alert hoeven zijn op je grenzen in een vriendschap. Want als je steeds je grenzen moet gaan aangeven bij een vriendin, is ze gewoon geen leuk persoon.
En als je je grenzen nooit aangeeft, heeft de ander geen idee dat er überhaupt iets speelt.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
loisnvt schreef:
09-02-2021 18:11
Dat zegt een hele goeie vriend van mij ook altijd en vind ik zo ontzettend raak:

Echte vriendschap is er voor die ander zijn als het jou eigenlijk niet uitkomt!
Dat klinkt meer als een alarmnummer.

Voor mij is vrienschap meer dat je het prettig vind om samen iets te doen.
Alle reacties Link kopieren
ms vind jouw vriendin het niet echt bijzonder leuk om mee te gaan varen maar wil ze , omdat jij blijkbaar verder nooit zelf iets voorstelt om iets te doen, geen nee zeggen om ook maar eens iets te doen wat jij leuk vindt. Jij bent blijkbaar de introvertere in deze vriendschapt en zij de extraverte.
Ms vind ze het vervelend voor je dat je, zeker nu in coronatijd, zoveel alleen bent en nodigt ze je uit een deel te zijn van haar gezellige gezinsleven.
Dat met die 65e verjaardag van je vader vind ik wel te ver gaan van je vriendin.. maar om "kerstboom kopen met moeder" zo zwaar als een familieaangelegenheid te zien vind ik ook overdreven.
Ik denk dat jij ws gewoon in het algemeen de afwachtende bent in deze vriendschap, ws weinig initiatief toont. Verander dit dan zelf!
Libelle44 schreef:
09-02-2021 19:59
ms vind jouw vriendin het niet echt bijzonder leuk om mee te gaan varen maar wil ze , omdat jij blijkbaar verder nooit zelf iets voorstelt om iets te doen, geen nee zeggen om ook maar eens iets te doen wat jij leuk vindt. Jij bent blijkbaar de introvertere in deze vriendschapt en zij de extraverte.
Initiatief nemen heeft niks te maken met introvert of extravert.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven