Brief aan de ex-minnares man Geen OP

19-02-2021 23:27 282 berichten
.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-02-2021 20:33
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen zijn genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Vivaforum
99.98% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
:HA:
Nou ja.. dat dus..
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:04
Leuk, andermans leed?

Nee. Maar als je er zo in blijft hangen als jij wordt het wel vrij lachwekkend ja. Niet het leed, wel het gedrag.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
21-02-2021 16:17
Meer medelijden met een bedrogen vrouw,
O, nou, dat haal ik niet uit de meeste reacties, hoor.
Er wordt vooral heel plastisch ingepeperd hoe erg ze wel niet bedrogen is. Alsof men het wel jolig vindt.
Een beetje sympathie is ver te zoeken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Merys schreef:
21-02-2021 18:09
Nee. Maar als je er zo in blijft hangen als jij wordt het wel vrij lachwekkend ja. Niet het leed, wel het gedrag.
Heb jij daar last van? Nee. Ik moet leven met de wetenschap dat zijn nalatenschap voor eeuwig besmeurd is en ik nooit geen antwoorden op mijn vragen krijg. En net zolang als ik al verdriet heb om zijn overlijden, zo lang heb ik vragen. En blijft het verdriet bestaan. Het zijn twee zaken die niet los van elkaar zijn.
Alle reacties Link kopieren
Merys schreef:
21-02-2021 18:09
Nee. Maar als je er zo in blijft hangen als jij wordt het wel vrij lachwekkend ja. Niet het leed, wel het gedrag.
Ik denk dat je onderschat hoe traumatisch dat soort bedrog is.


Relatietherapeuten spreken in dit verband van een relatietrauma. Wat er gebeurt lijkt inderdaad op een trauma. Bij een trauma werken schokkende gebeurtenissen door, bijvoorbeeld in nachtmerries, stress-symptomen etc. De tijd doet zijn werk niet: mensen blijven continu in de alarmstand staan, of schakelen juist helemaal af: worden vlak.
Bij een relatietrauma kom je in een rollercoaster van emoties terecht. De eerste heftige reactie van woede en jaloezie botst op de angst om je partner te verliezen. Maar als je een poging doet om naar je partner toe te trekken, ervaar je weer de woede over wat hij je aangedaan heeft. Geef je toe aan die woede, dan ervaar je weer de angst dat je zelf de relatie opblaast. Je gaat rond en rond.
Dat al die emoties bij een relatietrauma zo heftig zijn en blijven, lijkt voort te komen uit een combinatie van factoren in één en hetzelfde moment, het moment van de ontdekking van wat er aan de hand was:
Schending van vertrouwen. Dit is in de nasleep van vreemdgaan steeds de meest schadelijke factor.
Bedreiging van existentiële veiligheid. Ons organisme ervaart het verlies van een liefdesrelatie als levensbedreigend. Verstandelijke relativeringen helpen daar (bij de meeste mensen) niets tegen.
Bij deze twee elementen, op zich al heftig genoeg, komt een derde: de seksuele spanning die de partner nu met een ander deelt. Als degene die met hem of haar intiem samenleeft, krijg je die in zijn volle intensiteit mee. (Lees hierover mijn blog over intimiteit en vreemdgaan).
Deze drie samen vormen een giftige mix. Iedere keer dat iemand teruggebracht wordt naar het moment waarop de nachtmerrie begon, ervaart hij de uitwerking bijna net zo heftig als toen.


https://stroomlandcoaching.nl/relatietrauma/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:04
Leuk, andermans leed?


Op mijn reactie zit je sowieso waarschijnlijk niet te wachten, maar jammer dat je deze conclusie steeds trekt en blijft trekken. Zelfs in het verderfelijke minnaartopic heb je diverse empathische reacties gehad op de meest walgelijke posts van jezelf, maar je blijft welgemeende reacties alleen maar in het negatieve trekken. Ik schrok enigszins van het feit dat ik onlangs ergens las dat je al richting de 70 jaar gaat en hoe lang jij dus al deze “haatgevoelens” met je meedraagt. En ook op deze reactie van mij zul je waarschijnlijk enkel iets negatiefs halen en je hoeft er zelfs niet op te reageren. Ik wilde je enkel even meegeven dat andere forummers het soms ook anders bedoelen dan wat je er zelf uithaalt of leest.
Iedere keer dat iemand teruggebracht wordt naar het moment waarop de nachtmerrie begon, ervaart hij de uitwerking bijna net zo heftig als toen. En daar komt het missen dan nog eens bovenop. Verdriet neemt wat af in pijn, maar iemand missen gaat nooit weg. Het overvalt je op de meest gekke momenten, meerdere keren per dag, week of maand. Een geur, een liedje, een foto, een locatie. Er is altijd wel iets wat het gemis triggert, en dus komt ook het bedrog weer omhoog.
loisnvt schreef:
21-02-2021 18:17
Op mijn reactie zit je sowieso waarschijnlijk niet te wachten, maar jammer dat je deze conclusie steeds trekt en blijft trekken. Zelfs in het verderfelijke minnaartopic heb je diverse empathische reacties gehad op de meest walgelijke posts van jezelf, maar je blijft welgemeende reacties alleen maar in het negatieve trekken. Ik schrok enigszins van het feit dat ik onlangs ergens las dat je al richting de 70 jaar gaat en hoe lang jij dus al deze “haatgevoelens” met je meedraagt. En ook op deze reactie van mij zul je waarschijnlijk enkel iets negatiefs halen en je hoeft er zelfs niet op te reageren. Ik wilde je enkel even meegeven dat andere forummers het soms ook anders bedoelen dan wat je er zelf uithaalt of leest.
70? Ik ga richting de 60!
Alle reacties Link kopieren
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:20
Iedere keer dat iemand teruggebracht wordt naar het moment waarop de nachtmerrie begon, ervaart hij de uitwerking bijna net zo heftig als toen. En daar komt het missen dan nog eens bovenop. Verdriet neemt wat af in pijn, maar iemand missen gaat nooit weg. Het overvalt je op de meest gekke momenten, meerdere keren per dag, week of maand. Een geur, een liedje, een foto, een locatie. Er is altijd wel iets wat het gemis triggert, en dus komt ook het bedrog weer omhoog.
Je zou EMDR kunnen proberen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
loisnvt schreef:
21-02-2021 18:17
Op mijn reactie zit je sowieso waarschijnlijk niet te wachten, maar jammer dat je deze conclusie steeds trekt en blijft trekken. Zelfs in het verderfelijke minnaartopic heb je diverse empathische reacties gehad op de meest walgelijke posts van jezelf, maar je blijft welgemeende reacties alleen maar in het negatieve trekken. Ik schrok enigszins van het feit dat ik onlangs ergens las dat je al richting de 70 jaar gaat en hoe lang jij dus al deze “haatgevoelens” met je meedraagt. En ook op deze reactie van mij zul je waarschijnlijk enkel iets negatiefs halen en je hoeft er zelfs niet op te reageren. Ik wilde je enkel even meegeven dat andere forummers het soms ook anders bedoelen dan wat je er zelf uithaalt of leest.
Als je mijn post hieronder leest, begrijp je dan hem missen en zijn bedrog niet los kan ervaren?
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
21-02-2021 18:15
Ik denk dat je onderschat hoe traumatisch dat soort bedrog is.

Ik denk dat elk weldenkend mens kan bedenken hoe traumatisch vreemdgaan kan zijn.. en in het geval van Lucie al helemaal.

Het is meer het projecteren van haar eigen pijn op alle situaties die maar enigszins te maken hebben met vreemdgaan. Als een hysterische tornado walst ze over iedereen heen, soms in bewoordingen waar de honden geen brood van lusten.. bij voortduring. Niet te doen..
Nou ja.. dat dus..
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:12
Heb jij daar last van? Nee. Ik moet leven met de wetenschap dat zijn nalatenschap voor eeuwig besmeurd is en ik nooit geen antwoorden op mijn vragen krijg. En net zolang als ik al verdriet heb om zijn overlijden, zo lang heb ik vragen. En blijft het verdriet bestaan. Het zijn twee zaken die niet los van elkaar zijn.


Maar met deze man betrof het ‘enkel’ (tussen haakjes omdat ik het niet wil bagatelliseren) een kus en bleef je bij hem, daarna is hij overleden, wat natuurlijk afschuwelijk is. Of voel jij de haat richting die andere man die vreemdging? Nogmaals, ik wil het niet bagatelliseren, maar voor mij komt het over alsof je het overlijden op zich nooit hebt kunnen verwerken ipv zijn éénmalige kus.
bloosje schreef:
21-02-2021 18:25
De negeerknop iets voor je?
Alle reacties Link kopieren
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:26
De negeerknop iets voor je?
Nee hoor.. Maar voel je vrij vrouw..
Nou ja.. dat dus..
loisnvt schreef:
21-02-2021 18:26
Maar met deze man betrof het ‘enkel’ (tussen haakjes omdat ik het niet wil bagatelliseren) een kus en bleef je bij hem, daarna is hij overleden, wat natuurlijk afschuwelijk is. Of voel jij de haat richting die andere man die vreemdging? Nogmaals, ik wil het niet bagatelliseren, maar voor mij komt het over alsof je het overlijden op zich nooit hebt kunnen verwerken ipv zijn éénmalige kus.
Aan mijn ex denk ik nooit, die bestaat niet meer voor mij. Hij probeert nog steeds contact te zoeken, terwijl ik al bijna 15 jaar samen ben met mijn huidige man.

Mijn grote liefde is overleden door een verschrikkelijk ongeluk en ik heb voor bepaalde delen van het ongeluk EMDR gehad. Maar hij blijft mijn grote liefde, en hij is er niet meer en dat doet iedere dag nog pijn.
blijfgewoonbianca schreef:
21-02-2021 18:15
Ik denk dat je onderschat hoe traumatisch dat soort bedrog is.









https://stroomlandcoaching.nl/relatietrauma/

Ik geloof dat onmiddellijk, de vraag is alleen of je die issues niet beter bij een therapeut kunt verwerken ipv eindeloos op een forum te lopen razen over vreemdgangers.
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:22
Als je mijn post hieronder leest, begrijp je dan hem missen en zijn bedrog niet los kan ervaren?


Hem missen begrijp ik volkomen, ook dat je vaak aan hem denkt als je een bepaald liedje hoort of geur ruikt. Alleen heb je ooit geschreven dat het vwb deze man enkel om een éénmalige kus ging. Niet dat dat niet pijnlijk is, maar icm jouw woordkeuzes hier op dit forum niet begrijpelijk, althans voor mij niet.

Dat jouw volgende man vreemdging met jouw vriendin van destijds, dan begrijp ik nog enigszins jouw reacties, maar niet de woorden die je gebruikt zoveel jaar later en vooral als volwassen vrouw. Je hebt daar meerdere bannen voor gehad en nee, deze kreeg je niet vanwege je zgn kritische vragen, maar dat lijk je maar niet te willen zien. Net zoals je elk commentaar ziet als leedvermaak, want dat is niet zo.

Ik weet niet hoe ik het duidelijker kan omschrijven, enkel dat je doet overkomen dat je met onbeantwoorde vragen blijft zitten om je overleden man icm zijn éénmalige kus met zijn collega, terwijl jouw pijn vlgs mij meer zit in onverwerkt verdriet om zijn overlijden icm de pijn wat jouw volgende man heeft verricht met zijn vreemdgaan.

Oh, en vwb jouw leeftijd: ik las onlangs dat je schreef 67 te zijn, maar dat kan natuurlijk zijn om je privacy op dit topic te behouden. Dat neem ik dus terug.
anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 21-02-2021 18:41
6.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Merys schreef:
21-02-2021 18:38
Ik geloof dat onmiddellijk, de vraag is alleen of je die issues niet beter bij een therapeut kunt verwerken ipv eindeloos op een forum te lopen razen over vreemdgangers.
Het kan ook allebei.
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
Merys schreef:
21-02-2021 18:38
Ik geloof dat onmiddellijk, de vraag is alleen of je die issues niet beter bij een therapeut kunt verwerken ipv eindeloos op een forum te lopen razen over vreemdgangers.
Er zijn er zoveel hier met een stokpaardje.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Lucieanders schreef:
21-02-2021 18:30
Aan mijn ex denk ik nooit, die bestaat niet meer voor mij. Hij probeert nog steeds contact te zoeken, terwijl ik al bijna 15 jaar samen ben met mijn huidige man.

Mijn grote liefde is overleden door een verschrikkelijk ongeluk en ik heb voor bepaalde delen van het ongeluk EMDR gehad. Maar hij blijft mijn grote liefde, en hij is er niet meer en dat doet iedere dag nog pijn.


Ik denk dat niemand dit ooit in twijfel zal trekken :hug:
blijfgewoonbianca schreef:
21-02-2021 18:41
Er zijn er zoveel hier met een stokpaardje.

Yup.
En inherent aan een forum; daar mag men wat van vinden.
Merys schreef:
21-02-2021 19:09
Yup.
En inherent aan een forum; daar mag men wat van vinden.

Precies, ook inherent aan het leven in het algemeen.
Alle reacties Link kopieren
Merys schreef:
21-02-2021 19:09
Yup.
En inherent aan een forum; daar mag men wat van vinden.
Ja, hoor.
( bijna ) Alles mag.
Je mag er zelfs voor kiezen om uit compassie soms iets niet te zeggen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
21-02-2021 19:13
Ja, hoor.
( bijna ) Alles mag.
Je mag er zelfs voor kiezen om uit compassie soms iets niet te zeggen.

Klopt. Dat doe ik dan ook heel vaak niet tegen deze forummer.
Maar nu even wel.
blijfgewoonbianca schreef:
21-02-2021 19:13
Ja, hoor.
( bijna ) Alles mag.
Je mag er zelfs voor kiezen om uit compassie soms iets niet te zeggen.


Ook dat, maar het is en blijft een openbaar forum, dus zo lang men met respect reageert zie ik daar niets kwaads in.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven