
Hoe krijg ik meer rust tijdens mijn date fase!?

woensdag 19 mei 2021 om 16:44
Ik wil jullie mening...
Begin februari heb ik een jongen leren kennen via Bumble.
In het begin nam ik het niet zo serieus, omdat ik dacht dat het een catfish was.
Uiteindelijk toch overstag gegaan en zijn we verder in contact geraakt en nummers uitgedeeld.
Al vrij snel daarna hebben we gebeld en is het contact stekker geworden.
Begin maart hebben wij onze eerste date gehad en dit was heel erg leuk! Voelde gelijk goed en belde hij mij toen die uit de trein was direct op..
(Overigens appt bij mij ELKE ochtend en s ’avonds om te vragen hoe mijn dag was/Of belt die mij zomaar even op om even te kletsen).
Daarna volgende nog en date en ook deze was uiteraard erg gezellig!
Beide keren hebben we in Rotterdam afgesproken en hebben we gewoon wat gegeten en gedronken buiten i.v.m. corona.
Na de tweede date hadden we nog niet gezoend en hadden we een derde date gepland.
Ik had hier rekening mee gehouden en vroeg ik hem op de dag zelf of het nog doorging.
Hij belde mij direct op en zei eerlijk dat die het druk had en liever een andere keer wilde afspreken.
Uiteraard is dat iemand zijn goed recht, alleen baalde ik omdat dit vrij laat op de dag was en ik er zelf om moest vragen.
En omdat we al paar keer vaag iets hadden afgesproken, maar daar kwam hij dan niet op terug.
Dit zat mij niet lekker en heb hem hier toen later op aan gesproken, omdat ik merkte dat elke keer soort aannames werden gedaan en ik hem daar niet meer over hoorde.
Ik ben iemand van de afspraken dus houdt daar altijd rekening mee!
Toen ik dit had gestuurd belde hij binnen een kwartier alleen nam ik niet op. Daarna belde hij nog en keer en vervolgens s’ochtends om half 8 weer.
Ik baalde toen van mijn eigen actie, omdat ik niet ben gewend dat iemand gelijk zo reageert erop. De meeste mannen denken: heb je haar weer!?
S ochtends kreeg ik van hem een appje en belde hij mij daarna op in zijn pauzes.
Even zijn korte antwoord:
Gaf toe dat het 99% door hem kwam dat het niet soepeltjes loopt + geen hoogte van hem krijg.
Hij is sinds paar maanden weer in NL en moet dus zijn draai weer vinden qua vrienden familie werk etc. Dat is zijn goed recht en heb ook gezegd dat hij dit lekker eerst voor zichzelf op een rijtje moet krijgen. Hij had niet verwacht dat die al zo snel iemand leuks zou vinden via de app en gaf toe dat het ook volkomen aan hem lag. En dat als ik de stekker eruit wilde trekken dat ook snapte, om meer teleurstellingen te voorkomen. Maar wel nog duidelijk dat die het super leuk met mij vond! En hij mij gelijk gaf dat als we zo doorgaan hij verliefd kan worden en het misschien alleen nog maar lastiger gaat worden…Hij vond dat we nog wel contact konden houden, omdat we nu allebei weten hoe we erin staan. Hij opzoek is naar iets serieus en niet iemand voor de ‘seks’ zeg maar.
Voor mij was het wel klaar, omdat ik niet iemand ben die contact heeft voor de fun. Ben 4 jaar vrijgezel en wil mijn tijd niet besteden aan iets dat ‘onzin’ is.
Even geen dag contact gehad en ik baalde toch wel van mijn impulsieve actie.
Heb hem s’nachts geappt dat we misschien niet te moeilijk moeten maken en ik ook niet leuk vind als ik hem niet meer spreek (wie moet mij anders s’ochtends wakker appen haha). En dat we het lekker op zijn beloop moeten laten…
Uiteraard kreeg ik als antwoord dat hij mij zeker wilde blijven spreken en het prima vind om het op zijn beloop te laten. We bleven contact houden/bellen etc…
Na ongeveer 2,5 week en een leuk telefoongesprek appte ik hem of we toch niet weer is moeten afspreken. Hij was het hiermee eens en hebben dat weekend erop gelijk afgesproken. Hij vroeg doordeweeks nog welke dag voor mij uitkwam en zei vrijdag dat die er naaruit keek. Hij is die zaterdag naar mij gekomen en had 2 goede flessen wijn gekocht bij de gall & gall en hebben we eten besteld. Uiteraard is die blijven slapen en ging die zondag einde van de middag weer naar huis. Hebben overigens geen seks gehad en toen voor het eerst gezoend. Het voelde heel goed en was blij dat we dit hadden gedaan. Uiteraard is daarop de vierde gekomen en hebben we weer afgesproken in Rotterdam bij Kop van Zuid. Dit was heel leuk en kreeg daarna ook een appje dat die het wel heel gezellig vond. Hij gaf me ook uit zichzelf kusjes of aanraken en liepen hand in hand door de stad. Daarna is de vijfde date gekomen en is dat vorige week geweest. Weer soort van vaag afgesproken maar weer kwam hij er niet op terug en dat is tussen de 3 en 4 date ook gebeurd. S’avonds rond half 10 kwam die naar mij, alleen moest die wel vroeg s’ochtends weg i.v.m. Moederdag. Het kwam omdat ik appte dat ik zin had om iets te doen, want we zaten beiden thuis alleen op de bank. Dus ook super lief dat die dan toch kwam voor die paar uurtjes. Uiteraard blijven slapen en hebben de seks gehad! Dit was heel erg fijn en voelde goed (GELUKKIG)! Ook vroeg ik of die andere date en gaf hij aan dat hij hier geen tijd voor heeft. En dat hij niet opzoek is, maar het wel graag wilt! En vroeg of ik zijn beredenering begreep!? Uiteraard moet je nooit opzoek gaan, want dan vind je het nooit. Nu hebben we nog dagelijks contact, bellen we ongeveer 2 á 3 keer per week en als die met vrienden is etc. of ik sturen we altijd foto’s of dingetjes. Als je dit zo leest snap ik dat je denkt dat er niets aan de hand is. Maar van alle dates behalve de eerste ben ik degene die toch altijd weer moet vragen wanneer zie ik je weer!? En ik weet hij heeft aangegeven dat ie druk is etc. Maar als ik dan vervolgens hoor dat die thuis op de bank zit dan denk ik waarom vraag je niet of ik langs kom of iets in die richting als we het er al soort van over hebben gehad. Het is een knappe jongen die veel meiden kan krijgen en ik ben best wantrouwig, omdat ik uit een 8 jarige relatie kom. Ben meerdere malen belazerd en heb hiervan een aardige knauw gehad. Door mijn onzekerheid wil ik het niet verpesten, maar zo langer doorsukkelen als dit kan ik ook niet. We zijn nu bijna 5 maanden verder dat we elkaar spreken en hebben 5 dates gehad. We hebben allebei geen auto, maar dit mag geen issue zijn. Hemelsbreed wonen we nog geen 10 km van elkaar af. Ik ben vaak op mezelf en hij ook dus dat is prima, maar mis ik gewoon een beetje de wederzijdse verlangen… Is dit een mannen ding? Moet ik niet klagen? Stel ik mij aan? Heb meerdere mannen gedatet afgelopen 4 jaar en de een was nog rampzaliger als de ander. Dit heb ik nooit meegemaakt dat iemand mij elke ochtend appt of eventjes belt. En hij is niet echt een apper en dat vind ik prima. Het feit dat die altijd even vraagt hoe het gaat, succes wenst en vraagt hoe mijn dag was is al heel lief! Zelf moet ik zeggen app ik daardoor ook minder. Hij neemt mij niet zo mee in zijn leven en dat vind ik lastig. Vrouwen gaan nou eenmaal sneller en ik heb nogal een handje ervan dat als het niet gaat zoals ik wil er klaar mee ben. Ik hoef geen negatieve reacties met dat ik mij aanstel, want ik weet ook wel dat het allemaal slechter kan. Maar hoe kan ik hiermee omgaan of wat kan ik doen om meer vertrouwen te krijgen? En hoef ik mij geen zorgen te maken? En als ik hem een voorstel doe om af te spreken zegt die altijd een goed idee!? Maar 1 x per 2 a 2,5 week is toch weinig, hierdoor zakt het gevoel soms weg! Mannen.....
Begin februari heb ik een jongen leren kennen via Bumble.
In het begin nam ik het niet zo serieus, omdat ik dacht dat het een catfish was.
Uiteindelijk toch overstag gegaan en zijn we verder in contact geraakt en nummers uitgedeeld.
Al vrij snel daarna hebben we gebeld en is het contact stekker geworden.
Begin maart hebben wij onze eerste date gehad en dit was heel erg leuk! Voelde gelijk goed en belde hij mij toen die uit de trein was direct op..
(Overigens appt bij mij ELKE ochtend en s ’avonds om te vragen hoe mijn dag was/Of belt die mij zomaar even op om even te kletsen).
Daarna volgende nog en date en ook deze was uiteraard erg gezellig!
Beide keren hebben we in Rotterdam afgesproken en hebben we gewoon wat gegeten en gedronken buiten i.v.m. corona.
Na de tweede date hadden we nog niet gezoend en hadden we een derde date gepland.
Ik had hier rekening mee gehouden en vroeg ik hem op de dag zelf of het nog doorging.
Hij belde mij direct op en zei eerlijk dat die het druk had en liever een andere keer wilde afspreken.
Uiteraard is dat iemand zijn goed recht, alleen baalde ik omdat dit vrij laat op de dag was en ik er zelf om moest vragen.
En omdat we al paar keer vaag iets hadden afgesproken, maar daar kwam hij dan niet op terug.
Dit zat mij niet lekker en heb hem hier toen later op aan gesproken, omdat ik merkte dat elke keer soort aannames werden gedaan en ik hem daar niet meer over hoorde.
Ik ben iemand van de afspraken dus houdt daar altijd rekening mee!
Toen ik dit had gestuurd belde hij binnen een kwartier alleen nam ik niet op. Daarna belde hij nog en keer en vervolgens s’ochtends om half 8 weer.
Ik baalde toen van mijn eigen actie, omdat ik niet ben gewend dat iemand gelijk zo reageert erop. De meeste mannen denken: heb je haar weer!?
S ochtends kreeg ik van hem een appje en belde hij mij daarna op in zijn pauzes.
Even zijn korte antwoord:
Gaf toe dat het 99% door hem kwam dat het niet soepeltjes loopt + geen hoogte van hem krijg.
Hij is sinds paar maanden weer in NL en moet dus zijn draai weer vinden qua vrienden familie werk etc. Dat is zijn goed recht en heb ook gezegd dat hij dit lekker eerst voor zichzelf op een rijtje moet krijgen. Hij had niet verwacht dat die al zo snel iemand leuks zou vinden via de app en gaf toe dat het ook volkomen aan hem lag. En dat als ik de stekker eruit wilde trekken dat ook snapte, om meer teleurstellingen te voorkomen. Maar wel nog duidelijk dat die het super leuk met mij vond! En hij mij gelijk gaf dat als we zo doorgaan hij verliefd kan worden en het misschien alleen nog maar lastiger gaat worden…Hij vond dat we nog wel contact konden houden, omdat we nu allebei weten hoe we erin staan. Hij opzoek is naar iets serieus en niet iemand voor de ‘seks’ zeg maar.
Voor mij was het wel klaar, omdat ik niet iemand ben die contact heeft voor de fun. Ben 4 jaar vrijgezel en wil mijn tijd niet besteden aan iets dat ‘onzin’ is.
Even geen dag contact gehad en ik baalde toch wel van mijn impulsieve actie.
Heb hem s’nachts geappt dat we misschien niet te moeilijk moeten maken en ik ook niet leuk vind als ik hem niet meer spreek (wie moet mij anders s’ochtends wakker appen haha). En dat we het lekker op zijn beloop moeten laten…
Uiteraard kreeg ik als antwoord dat hij mij zeker wilde blijven spreken en het prima vind om het op zijn beloop te laten. We bleven contact houden/bellen etc…
Na ongeveer 2,5 week en een leuk telefoongesprek appte ik hem of we toch niet weer is moeten afspreken. Hij was het hiermee eens en hebben dat weekend erop gelijk afgesproken. Hij vroeg doordeweeks nog welke dag voor mij uitkwam en zei vrijdag dat die er naaruit keek. Hij is die zaterdag naar mij gekomen en had 2 goede flessen wijn gekocht bij de gall & gall en hebben we eten besteld. Uiteraard is die blijven slapen en ging die zondag einde van de middag weer naar huis. Hebben overigens geen seks gehad en toen voor het eerst gezoend. Het voelde heel goed en was blij dat we dit hadden gedaan. Uiteraard is daarop de vierde gekomen en hebben we weer afgesproken in Rotterdam bij Kop van Zuid. Dit was heel leuk en kreeg daarna ook een appje dat die het wel heel gezellig vond. Hij gaf me ook uit zichzelf kusjes of aanraken en liepen hand in hand door de stad. Daarna is de vijfde date gekomen en is dat vorige week geweest. Weer soort van vaag afgesproken maar weer kwam hij er niet op terug en dat is tussen de 3 en 4 date ook gebeurd. S’avonds rond half 10 kwam die naar mij, alleen moest die wel vroeg s’ochtends weg i.v.m. Moederdag. Het kwam omdat ik appte dat ik zin had om iets te doen, want we zaten beiden thuis alleen op de bank. Dus ook super lief dat die dan toch kwam voor die paar uurtjes. Uiteraard blijven slapen en hebben de seks gehad! Dit was heel erg fijn en voelde goed (GELUKKIG)! Ook vroeg ik of die andere date en gaf hij aan dat hij hier geen tijd voor heeft. En dat hij niet opzoek is, maar het wel graag wilt! En vroeg of ik zijn beredenering begreep!? Uiteraard moet je nooit opzoek gaan, want dan vind je het nooit. Nu hebben we nog dagelijks contact, bellen we ongeveer 2 á 3 keer per week en als die met vrienden is etc. of ik sturen we altijd foto’s of dingetjes. Als je dit zo leest snap ik dat je denkt dat er niets aan de hand is. Maar van alle dates behalve de eerste ben ik degene die toch altijd weer moet vragen wanneer zie ik je weer!? En ik weet hij heeft aangegeven dat ie druk is etc. Maar als ik dan vervolgens hoor dat die thuis op de bank zit dan denk ik waarom vraag je niet of ik langs kom of iets in die richting als we het er al soort van over hebben gehad. Het is een knappe jongen die veel meiden kan krijgen en ik ben best wantrouwig, omdat ik uit een 8 jarige relatie kom. Ben meerdere malen belazerd en heb hiervan een aardige knauw gehad. Door mijn onzekerheid wil ik het niet verpesten, maar zo langer doorsukkelen als dit kan ik ook niet. We zijn nu bijna 5 maanden verder dat we elkaar spreken en hebben 5 dates gehad. We hebben allebei geen auto, maar dit mag geen issue zijn. Hemelsbreed wonen we nog geen 10 km van elkaar af. Ik ben vaak op mezelf en hij ook dus dat is prima, maar mis ik gewoon een beetje de wederzijdse verlangen… Is dit een mannen ding? Moet ik niet klagen? Stel ik mij aan? Heb meerdere mannen gedatet afgelopen 4 jaar en de een was nog rampzaliger als de ander. Dit heb ik nooit meegemaakt dat iemand mij elke ochtend appt of eventjes belt. En hij is niet echt een apper en dat vind ik prima. Het feit dat die altijd even vraagt hoe het gaat, succes wenst en vraagt hoe mijn dag was is al heel lief! Zelf moet ik zeggen app ik daardoor ook minder. Hij neemt mij niet zo mee in zijn leven en dat vind ik lastig. Vrouwen gaan nou eenmaal sneller en ik heb nogal een handje ervan dat als het niet gaat zoals ik wil er klaar mee ben. Ik hoef geen negatieve reacties met dat ik mij aanstel, want ik weet ook wel dat het allemaal slechter kan. Maar hoe kan ik hiermee omgaan of wat kan ik doen om meer vertrouwen te krijgen? En hoef ik mij geen zorgen te maken? En als ik hem een voorstel doe om af te spreken zegt die altijd een goed idee!? Maar 1 x per 2 a 2,5 week is toch weinig, hierdoor zakt het gevoel soms weg! Mannen.....

woensdag 19 mei 2021 om 22:33
Hoi,
Ik snap je onzekerheid, waarschijnlijk vind hij je leuk als een vriendin maar meer ook niet. Normaal zou je beide verliefd zijn geworden en dat naar elkaar hebben uitgesproken.
Hoe gaan de gesprekken wat zegt hij over zijn gevoelens of praten jullie daar niet over?
Ik snap je onzekerheid, waarschijnlijk vind hij je leuk als een vriendin maar meer ook niet. Normaal zou je beide verliefd zijn geworden en dat naar elkaar hebben uitgesproken.
Hoe gaan de gesprekken wat zegt hij over zijn gevoelens of praten jullie daar niet over?
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.

woensdag 19 mei 2021 om 23:07
woensdag 19 mei 2021 om 23:08
Hoe langer de opening, hoe slechter de relatie.
of zoiets.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
woensdag 19 mei 2021 om 23:16
Wuiles is al een tijdje weg hier volgens mij.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 20 mei 2021 om 09:47
vrijdag 21 mei 2021 om 11:44
Ja wat een stress kan dat opleveren als een man zo rustig aan wil doen met afspreken X-D .
Mijn vriend was in het begin van daten ook zo, wilde maar eens per 2 weken afspreken en hij had dan geregeld avonden dat hij wel gewoon alleen een filmpje zat te kijken en ik me ook afvroeg waarom hij me dan niet uitnodigde.
Hij heeft dat uitgelegd met dat hij iemand is die veel ruimte nodig heeft voor zichzelf om op te laden en dat een filmpje alleen of met een vriend kijken een hele andere prikkel gaf dan een filmpje met iemand die je nog aan het leren kennen bent/wat hopelijk iets meer gaat worden.
Als ik het zo lees heeft jouw date ook aangegeven waarom hij momenteel wat meer ruimte nodig heeft, hij wil namelijk zijn draai in NL weer vinden.
Het beste wat ik je kan adviseren is om echt die ruimte ook te geven, want dan heeft hij ook ruimte om te zien dat hij jou wel erg leuk vind en eigenlijk steeds meer behoefte krijgt om je te zien. Iemand onder druk zetten werkt averechts.
En doe voor jezelf wat jij ervoor nodig hebt om hem die ruimte te kunnen geven. Je eigen sociale leven een boost geven, ervoor zorgen dat jouw afspraken voorlopig nog wel voor gaan op hem (bvb; hij wil even langskomen maar jij had al andere plannen, dan blijven jouw plannen bestaan, niet opzij zetten omdat hij toevallig 'ff' kan. Ook als je andere plan was om je haar te wassen en vroeg het bed in te duiken, dat hoeft hij niet te weten). Dit zorgt er ook voor dat hij gaat beseffen dat als hij jou wil zien, hij daar ook tijd voor moet gaan reserveren, plannen en dat het niet allemaal maar vrijblijvend kan komen aanwaaien. Of bijvoorbeeld nog anderen daten.
Ik zelf ben toentertijd niet heel snel gestopt met de andere gesprekken die ik had en ging nog wel eens op een date met iemand anders. Ik wist wel dat ik hem (mijn vriend) toen de leukste vond, maar om niet gehyperfixeerd op hem te raken bleef ik nog wat rond daten de eerste 2 maanden (dat waren eigenlijk vooral wandelingetjes en kopjes koffie drinken, niets intiems). Die afleiding was goed voor me en het maakte ook dat ik er relaxter in stond, ik zag namelijk dat ik mijn date toen erg leuk vond, maar dat er ook nog steeds andere leuke mannen rond liepen dus dat het niet zo was dat dit PERSE iets moest worden.
Uiteindelijk wilden we elkaar steeds meer en meer zien en kwam dat gevoel ook echt vanuit ons beiden, zonder dwang, en hebben we het erover gehad dat we serieus met elkaar verder wilden. Ik geloof er oprecht in dat daarin het belangrijkste was dat we het hebben laten groeien vanuit zichzelf, gewoon door elkaar te zien, het leuk te hebben en daardoor elkaar eigenlijk steeds meer en meer te gaan missen tot het punt dat we dachten "nou ik vind het nu echt helemaal niet meer leuk om weg te gaan, ik blijf".
Wij begonnen ook rond februari op die manier, als ik het me goed herinner werden we rond april/mei echt serieus en exclusief en rond juli waren we inmiddels "onafscheidelijk".
Mijn vriend was in het begin van daten ook zo, wilde maar eens per 2 weken afspreken en hij had dan geregeld avonden dat hij wel gewoon alleen een filmpje zat te kijken en ik me ook afvroeg waarom hij me dan niet uitnodigde.
Hij heeft dat uitgelegd met dat hij iemand is die veel ruimte nodig heeft voor zichzelf om op te laden en dat een filmpje alleen of met een vriend kijken een hele andere prikkel gaf dan een filmpje met iemand die je nog aan het leren kennen bent/wat hopelijk iets meer gaat worden.
Als ik het zo lees heeft jouw date ook aangegeven waarom hij momenteel wat meer ruimte nodig heeft, hij wil namelijk zijn draai in NL weer vinden.
Het beste wat ik je kan adviseren is om echt die ruimte ook te geven, want dan heeft hij ook ruimte om te zien dat hij jou wel erg leuk vind en eigenlijk steeds meer behoefte krijgt om je te zien. Iemand onder druk zetten werkt averechts.
En doe voor jezelf wat jij ervoor nodig hebt om hem die ruimte te kunnen geven. Je eigen sociale leven een boost geven, ervoor zorgen dat jouw afspraken voorlopig nog wel voor gaan op hem (bvb; hij wil even langskomen maar jij had al andere plannen, dan blijven jouw plannen bestaan, niet opzij zetten omdat hij toevallig 'ff' kan. Ook als je andere plan was om je haar te wassen en vroeg het bed in te duiken, dat hoeft hij niet te weten). Dit zorgt er ook voor dat hij gaat beseffen dat als hij jou wil zien, hij daar ook tijd voor moet gaan reserveren, plannen en dat het niet allemaal maar vrijblijvend kan komen aanwaaien. Of bijvoorbeeld nog anderen daten.
Ik zelf ben toentertijd niet heel snel gestopt met de andere gesprekken die ik had en ging nog wel eens op een date met iemand anders. Ik wist wel dat ik hem (mijn vriend) toen de leukste vond, maar om niet gehyperfixeerd op hem te raken bleef ik nog wat rond daten de eerste 2 maanden (dat waren eigenlijk vooral wandelingetjes en kopjes koffie drinken, niets intiems). Die afleiding was goed voor me en het maakte ook dat ik er relaxter in stond, ik zag namelijk dat ik mijn date toen erg leuk vond, maar dat er ook nog steeds andere leuke mannen rond liepen dus dat het niet zo was dat dit PERSE iets moest worden.
Uiteindelijk wilden we elkaar steeds meer en meer zien en kwam dat gevoel ook echt vanuit ons beiden, zonder dwang, en hebben we het erover gehad dat we serieus met elkaar verder wilden. Ik geloof er oprecht in dat daarin het belangrijkste was dat we het hebben laten groeien vanuit zichzelf, gewoon door elkaar te zien, het leuk te hebben en daardoor elkaar eigenlijk steeds meer en meer te gaan missen tot het punt dat we dachten "nou ik vind het nu echt helemaal niet meer leuk om weg te gaan, ik blijf".
Wij begonnen ook rond februari op die manier, als ik het me goed herinner werden we rond april/mei echt serieus en exclusief en rond juli waren we inmiddels "onafscheidelijk".