Zwanger
alle pijlers
Ik vind het eerste trimester helemaal niet leuk
maandag 27 september 2021 om 15:23
Het voelt als iets wat ik niet mag zeggen, dat is mijn gevoel, maar ook wel de reactie die ik krijg uit mijn omgeving. Maar, ik ben zwanger, nu 12 weken en ik vind het helemaal niet leuk. Sterker nog, ik heb niet het idee dat ik me ooit zo slecht gevoeld heb. Lichamelijk ben ik een wrak. Vanaf week 6 ben ik misselijk geworden, ontzettend moe en later ben ik erbij gaan kotsen, minimaal 5x per dag. Ik heb pillen van de verloskundige sinds een week, maar het helpt vrijwel niet. Ik heb altijd gedacht dat ik me enorm gelukkig zou voelen als er een kindje in me groeide, maar ik vind het afschuwelijk. Een rondje door de supermarkt gaat nauwelijks en sinds een paar weken werk ik ook nog maar een paar uurtjes. Meer gaat gewoon niet. Ik krijg adviezen als: 'wacht maar tot het kind er is, dit is nog niks' en 'weet waar je het voor doet en het wordt draaglijker.' Ik ben enorm bang dat ik dingen verkeerd doe, heel snel emotioneel en geprikkeld en ik voel me gewoon diep ongelukkig. Ik voel me ook een aansteller, want hoeveel vrouwen hebben er geen kinderen op de wereld gezet? En als ik dit nu al als zo zwaar ervaar, kan ik het dan wel, moeder zijn? Ik was heel blij toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Dat ik me zo ongelukkig voel, zorgt ervoor dat ik me heel schuldig voel tegenover de baby. Die kan hier ook niks aan doen. Ik hoop enorm dat het beter wordt, want de gedachte dat dit 9 maanden gaat duren vind ik heel erg naar. Misschien vinden jullie ook wel dat ik even door moet bijten, maar ik ben momenteel om de klipklap aan het huilen, tussendoor weer aan het kotsen en mezelf bij elkaar rapen lukt niet. Ik weet echt niet zo goed wat ik moet doen.
maandag 27 september 2021 om 15:30
Oh dit is zo herkenbaar.
Kan je helaas geen tips of goed advies geven.. alleen zeggen dat je niet de enige bent.
Ben zwanger van de 2e, ruim 30 weken en vind het vanaf dag 1 verschrikkelijk net zoals de 1e zwangerschap. Zit al 20 weken thuis en ben er klaar mee!
Bij 1e was bevalling redelijk te doen en toen baby er was viel er een last van mijn schouders en voelde ik me weer snel mezelf.
Ik hoop dat je je snel beter voelt en anders is het volhouden en het er beste van maken..
Kan je helaas geen tips of goed advies geven.. alleen zeggen dat je niet de enige bent.
Ben zwanger van de 2e, ruim 30 weken en vind het vanaf dag 1 verschrikkelijk net zoals de 1e zwangerschap. Zit al 20 weken thuis en ben er klaar mee!
Bij 1e was bevalling redelijk te doen en toen baby er was viel er een last van mijn schouders en voelde ik me weer snel mezelf.
Ik hoop dat je je snel beter voelt en anders is het volhouden en het er beste van maken..
maandag 27 september 2021 om 15:31
Het eerste trimester is ook nog niet zo heel leuk. Ja, het feit dat er een kind komt is leuk, maar verder is het allemaal nog zo pril en onzichtbaar en je voelt je lamlendig en sommige mensen reageren stom. Ik heb dan nog niet eens gespuugd in mijn zwangerschappen, als ik dat had gedaan had ik het waarschijnlijk helemaal zwaar gevonden.
Adviezen als 'wacht maar tot het kind er is, dit is nog niks' slaan nergens op, ik snap niet hoe iemand dat zijn strot uit krijgt; het tweede geeft wel wat hoop maar je kunt er nu zo weinig mee. Ik hoop dat je man wel een betere steun voor je is. Schuldig voelen tegen de baby is echt nergens voor nodig. Die heeft hier geen weet van, en niemand heeft genoten van boven de pot hangen of misselijk zijn of doodmoe.
Adviezen als 'wacht maar tot het kind er is, dit is nog niks' slaan nergens op, ik snap niet hoe iemand dat zijn strot uit krijgt; het tweede geeft wel wat hoop maar je kunt er nu zo weinig mee. Ik hoop dat je man wel een betere steun voor je is. Schuldig voelen tegen de baby is echt nergens voor nodig. Die heeft hier geen weet van, en niemand heeft genoten van boven de pot hangen of misselijk zijn of doodmoe.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 27 september 2021 om 15:31
Hey TO,
Herkenbaar. Hier 4 nare en zware zwangerschappen. Roze wolk was ver te zoeken. Die misselijkheid en dat kotsen is ook echt de hel. Knuffel! Gelukkig is t niet nog 9 maanden maar nog 6. Je bent geen aansteller, dit is blijkbaar hoe jouw lijf t doet.
On the bright side, ik heb 4 superleuke kinderen. En die gaan veel langer mee dan de zwangerschappen. Vond de babytijd ook helemaal niet zwaarder. Wel intens. Maar ik kon gewoon weer eten en beter slapen. T gaat vast goedkomen!
Herkenbaar. Hier 4 nare en zware zwangerschappen. Roze wolk was ver te zoeken. Die misselijkheid en dat kotsen is ook echt de hel. Knuffel! Gelukkig is t niet nog 9 maanden maar nog 6. Je bent geen aansteller, dit is blijkbaar hoe jouw lijf t doet.
On the bright side, ik heb 4 superleuke kinderen. En die gaan veel langer mee dan de zwangerschappen. Vond de babytijd ook helemaal niet zwaarder. Wel intens. Maar ik kon gewoon weer eten en beter slapen. T gaat vast goedkomen!
maandag 27 september 2021 om 15:33
Wat rot voor je! Ik snap je heel goed. Mooi dat je een kindje mag dragen maar als je jezelf zo beroerd voelt, is 9 maanden erg lang en voelt die zogenaamd geweldige periode als een leugen. Ik heb meerdere HG zwangerschappen gehad en vind dus ook niks aan zwanger zijn. Mijn ervaring is wel dat de zwangerschap ruk is en dat het daarna makkelijker en leuker wordt. Heel veel sterkte, hou vol!
maandag 27 september 2021 om 15:33
Meid, dat klinkt ook helemaal niet leuk! Kotsen is al heftig genoeg en het klinkt alsof al je energie is verdwenen. Kun je terug naar huisarts / verloskundige voor medicijnen die beter helpen?
Ik snap dat je je schuldig voelt, maar het is zo niet nodig. Je kunt hier niks aandoen en het zou juist heeeeel raar zijn als je intens gelukkig van toiletpot naar kotsemmer strompelt. Je gevoel is je gevoel, hopelijk wordt het snel beter, komt je energie weer terug en kun je wel van je zwangerschap gaan genieten. En mocht je er de hele zwangerschap níet van genieten, heb je de komende 70 jaar nog om van je baby te genieten, toch?
Ik snap dat je je schuldig voelt, maar het is zo niet nodig. Je kunt hier niks aandoen en het zou juist heeeeel raar zijn als je intens gelukkig van toiletpot naar kotsemmer strompelt. Je gevoel is je gevoel, hopelijk wordt het snel beter, komt je energie weer terug en kun je wel van je zwangerschap gaan genieten. En mocht je er de hele zwangerschap níet van genieten, heb je de komende 70 jaar nog om van je baby te genieten, toch?
maandag 27 september 2021 om 15:33
Niet zo streng zijn voor jezelf joh! Je hebt gewoon een bijzonder zware kloteperiode achter de rug. Dat stomme “geniet van je zwangerschap” geldt maar voor weinig vrouwen hoor. En je doorstaat het, zodat je straks een mooi kindje mag krijgen. Dat is juist sterk! En blijf praten met huisarts of vk over je problemen. Wellicht zijn er nog andere opties die wel werken? Sterkte!!
maandag 27 september 2021 om 15:38
wat herkenbaar!
en wat lelijk van mensen in je omgeving dat ze zo reageren. Alsof je nergens van mag balen als je zwanger bent.
Ik was in t 1e trimester ook bizar moe, viel gewoon zittend in slaap en ik moest de hele dag spugen. Ik dacht toen ook echt ''als dit 9 maanden duurt, kun je mij echt opvegen!''
Gelukkig werd het na de 13e week geleidelijk aan minder en heb ik me tot het 3e trimester daarna helemaal prima gevoeld. (daarna kwamen mn bekkenklachten etc)
Op het eind sliep ik amper meer.. toen durfden mensen ook te zeggen '' wacht maar tot je baby er is, dan verlang je hiernaar terug''.
Om eerlijk te zijn: toen mijn baby er was, sliep ze snachts met 3 uur tussen de voedingen. ik heb die 1e weken na m'n bevalling meer slaap gehad dan in de weken ervoor. Ook waren m'n bekkenklachten na een week al voor 80% verminderd.
Dus ik vind echt dat je mag balen, dat maakt je niet ondankbaar over je zwangerschap. Gek genoeg zijn de mensen die zulke dingen zeggen, ook de mensen die een zwangerschap zonder kwaaltjes hebben gehad en zich gewoonweg niet kunnen inbeelden dat het ook gewoon enorm rot kan zijn.
Voel je alsjeblieft niet schuldig. Het is echt niet gek dat je een situatie waarin je misselijk en moe bent, niet bepaald genieten vindt.
en wat lelijk van mensen in je omgeving dat ze zo reageren. Alsof je nergens van mag balen als je zwanger bent.
Ik was in t 1e trimester ook bizar moe, viel gewoon zittend in slaap en ik moest de hele dag spugen. Ik dacht toen ook echt ''als dit 9 maanden duurt, kun je mij echt opvegen!''
Gelukkig werd het na de 13e week geleidelijk aan minder en heb ik me tot het 3e trimester daarna helemaal prima gevoeld. (daarna kwamen mn bekkenklachten etc)
Op het eind sliep ik amper meer.. toen durfden mensen ook te zeggen '' wacht maar tot je baby er is, dan verlang je hiernaar terug''.
Om eerlijk te zijn: toen mijn baby er was, sliep ze snachts met 3 uur tussen de voedingen. ik heb die 1e weken na m'n bevalling meer slaap gehad dan in de weken ervoor. Ook waren m'n bekkenklachten na een week al voor 80% verminderd.
Dus ik vind echt dat je mag balen, dat maakt je niet ondankbaar over je zwangerschap. Gek genoeg zijn de mensen die zulke dingen zeggen, ook de mensen die een zwangerschap zonder kwaaltjes hebben gehad en zich gewoonweg niet kunnen inbeelden dat het ook gewoon enorm rot kan zijn.
Voel je alsjeblieft niet schuldig. Het is echt niet gek dat je een situatie waarin je misselijk en moe bent, niet bepaald genieten vindt.
maandag 27 september 2021 om 15:39
Bedankt voor de begripvolle reacties. Ik heb geen keus, ik moet door, maar ik heb besloten wel even naar de vk te bellen en naar de huisarts te gaan, al is het alleen al om even mijn hart te luchten. Het is ook teleurstellend. Af en toe heb ik het gevoel dat ik me eventjes iets beter voel, om dan een dag later weer de hele dag te spugen. Mijn man helpt me erg goed, heeft 100% van de huishoudelijke taken op zich genomen en luistert naar me. Maar hij voelt zich ook machteloos, omdat hij verder weinig kan doen aan die misselijkheid en al die emoties.
maandag 27 september 2021 om 15:42
heel goed!SchotseHooglander schreef: ↑27-09-2021 15:39Bedankt voor de begripvolle reacties. Ik heb geen keus, ik moet door, maar ik heb besloten wel even naar de vk te bellen en naar de huisarts te gaan, al is het alleen al om even mijn hart te luchten. Het is ook teleurstellend. Af en toe heb ik het gevoel dat ik me eventjes iets beter voel, om dan een dag later weer de hele dag te spugen. Mijn man helpt me erg goed, heeft 100% van de huishoudelijke taken op zich genomen en luistert naar me. Maar hij voelt zich ook machteloos, omdat hij verder weinig kan doen aan die misselijkheid en al die emoties.
Ik was te hard voor mezelf, en bleef maar doorlopen, daar heb ik spijt van
maandag 27 september 2021 om 15:42
Nou dit dus. Zwanger zijn vond ik echt geen reet aan en dan had ik makkelijke zwangerschappen zonder veel problemen. Ik kan me voorstellen dat als je weken kotsend boven het toilet hangt je jezelf vreselijk voelt. Voel je vooral niet schuldig en geef dit vooral ook aan bij je verloskundige en/of je huisarts. Misschien kunnen zij nog wat betekenen qua ondersteuning.
maandag 27 september 2021 om 15:46
Hier ook herkenning! Niet om je bang te maken, maar ik heb tot week 22 gekotst. En vond er tot die tijd ook echt weinig aan. Ik was heel blij, maar je zag nog niks, ik kon niks eten, waardoor ik me nog ellendiger voelde.
Ik had het voordeel dat Corona net begon en ik juist moest gaan thuiswerken. Dan kon ik gewoon met de emmer naast me achter de laptop kruipen. Ook niet ideaal, maar ik denk niet dat ik zoveel had kunnen werken als ik naar kantoor had gemoeten.
De tweede helft van mijn zwangerschap was veeeeel fijner, de bevalling oke en het eerste jaar intens, maar heerlijk. Daar kun je nu heel weinig mee en het is ook geen garantie dat het voor jou ook zo werkt.
Eén tip: Eet wanneer je wilt, wat je wilt (ook al is dat roomijs of chips om 7 uur 's ochtends) en accepteer de emmer. Die was een voor mij een uitkomst. Ik kon zo heftig en ineens moeten kotsen dat ik vaak bang was om de wc niet te halen. De emmer haalde die last in ieder geval weg.
Sterkte!
Ik had het voordeel dat Corona net begon en ik juist moest gaan thuiswerken. Dan kon ik gewoon met de emmer naast me achter de laptop kruipen. Ook niet ideaal, maar ik denk niet dat ik zoveel had kunnen werken als ik naar kantoor had gemoeten.
De tweede helft van mijn zwangerschap was veeeeel fijner, de bevalling oke en het eerste jaar intens, maar heerlijk. Daar kun je nu heel weinig mee en het is ook geen garantie dat het voor jou ook zo werkt.
Eén tip: Eet wanneer je wilt, wat je wilt (ook al is dat roomijs of chips om 7 uur 's ochtends) en accepteer de emmer. Die was een voor mij een uitkomst. Ik kon zo heftig en ineens moeten kotsen dat ik vaak bang was om de wc niet te halen. De emmer haalde die last in ieder geval weg.
Sterkte!
maandag 27 september 2021 om 15:46
Wat klote, hopelijk ga je je later in je zwangerschap wat beter voelen.
Het is helaas zo dat zwanger zijn echt geen lolletje hoeft te zijn. Ik ken iemand die bijna de gehele zwangerschap lang misselijk is geweest. En iemand die door bekkenproblemen maandenlang nauwelijks nog kon zitten, laat staan werken of het huishouden doen.
Laat je niet gek maken. Opmerkingen als 'dit is nog niks' slaan nergens op, want voor hetzelfde geld krijg je een heerlijk makkelijk kind en voel je je weer helemaal jezelf als je niet meer zwanger bent.
Sterkte ermee!
Het is helaas zo dat zwanger zijn echt geen lolletje hoeft te zijn. Ik ken iemand die bijna de gehele zwangerschap lang misselijk is geweest. En iemand die door bekkenproblemen maandenlang nauwelijks nog kon zitten, laat staan werken of het huishouden doen.
Laat je niet gek maken. Opmerkingen als 'dit is nog niks' slaan nergens op, want voor hetzelfde geld krijg je een heerlijk makkelijk kind en voel je je weer helemaal jezelf als je niet meer zwanger bent.
Sterkte ermee!
maandag 27 september 2021 om 15:48
FeeLucifer01 schreef: ↑27-09-2021 15:47Ik vond geen enkel trimester echt leuk. Net als de bevallingen/keizersnedes niet. Ook niets leuks aan.
Gewoon nodig om een kind te krijgen, meer was het niet. Soms zag ik het zelfs asl puur noodzakelijk kwaad.
Veel vrouwen hebben dat.
En sommige fases met kind zijn ook niet leuk.
maandag 27 september 2021 om 15:55
Eens!Bbubbels schreef: ↑27-09-2021 15:33Niet zo streng zijn voor jezelf joh! Je hebt gewoon een bijzonder zware kloteperiode achter de rug. Dat stomme “geniet van je zwangerschap” geldt maar voor weinig vrouwen hoor. En je doorstaat het, zodat je straks een mooi kindje mag krijgen. Dat is juist sterk! En blijf praten met huisarts of vk over je problemen. Wellicht zijn er nog andere opties die wel werken? Sterkte!!
maandag 27 september 2021 om 16:04
Misselijkheid en moeheid kunnen je echt zo mindfucken. Het is gewoon heel zwaar om je de hele tijd zo beroerd te voelen en dan heb je weinig ruimte om blij te zijn.
Dat hele wel/niet werken en dat besluiten en communiceren en je schuldig voelen erover kost ook een bak energie.
Gelukkig voelde ik me later beter.
Sterkte deze weken! Hoop dat het snel beter gaat met je.
Dat hele wel/niet werken en dat besluiten en communiceren en je schuldig voelen erover kost ook een bak energie.
Gelukkig voelde ik me later beter.
Sterkte deze weken! Hoop dat het snel beter gaat met je.
maandag 27 september 2021 om 16:05
Misselijkheid en moeheid kunnen je echt zo mindfucken. Het is gewoon heel zwaar om je de hele tijd zo beroerd te voelen en dan heb je weinig ruimte om blij te zijn.
Dat hele wel/niet werken en dat besluiten en communiceren en je schuldig voelen erover kost ook een bak energie.
Ik was erg misselijk, kon bijna niks en soms als het net beter ging, deed ik teveel en kwam het dubbel terug.
Gelukkig voelde ik me later beter. Maar opnieuw zwanger worden... daar moet ik door die misselijkheid echt over nadenken.
Sterkte deze weken! Hoop dat het snel beter gaat met je.
Dat hele wel/niet werken en dat besluiten en communiceren en je schuldig voelen erover kost ook een bak energie.
Ik was erg misselijk, kon bijna niks en soms als het net beter ging, deed ik teveel en kwam het dubbel terug.
Gelukkig voelde ik me later beter. Maar opnieuw zwanger worden... daar moet ik door die misselijkheid echt over nadenken.
Sterkte deze weken! Hoop dat het snel beter gaat met je.
