Zwanger
alle pijlers
Ik vind het eerste trimester helemaal niet leuk
maandag 27 september 2021 om 15:23
Het voelt als iets wat ik niet mag zeggen, dat is mijn gevoel, maar ook wel de reactie die ik krijg uit mijn omgeving. Maar, ik ben zwanger, nu 12 weken en ik vind het helemaal niet leuk. Sterker nog, ik heb niet het idee dat ik me ooit zo slecht gevoeld heb. Lichamelijk ben ik een wrak. Vanaf week 6 ben ik misselijk geworden, ontzettend moe en later ben ik erbij gaan kotsen, minimaal 5x per dag. Ik heb pillen van de verloskundige sinds een week, maar het helpt vrijwel niet. Ik heb altijd gedacht dat ik me enorm gelukkig zou voelen als er een kindje in me groeide, maar ik vind het afschuwelijk. Een rondje door de supermarkt gaat nauwelijks en sinds een paar weken werk ik ook nog maar een paar uurtjes. Meer gaat gewoon niet. Ik krijg adviezen als: 'wacht maar tot het kind er is, dit is nog niks' en 'weet waar je het voor doet en het wordt draaglijker.' Ik ben enorm bang dat ik dingen verkeerd doe, heel snel emotioneel en geprikkeld en ik voel me gewoon diep ongelukkig. Ik voel me ook een aansteller, want hoeveel vrouwen hebben er geen kinderen op de wereld gezet? En als ik dit nu al als zo zwaar ervaar, kan ik het dan wel, moeder zijn? Ik was heel blij toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Dat ik me zo ongelukkig voel, zorgt ervoor dat ik me heel schuldig voel tegenover de baby. Die kan hier ook niks aan doen. Ik hoop enorm dat het beter wordt, want de gedachte dat dit 9 maanden gaat duren vind ik heel erg naar. Misschien vinden jullie ook wel dat ik even door moet bijten, maar ik ben momenteel om de klipklap aan het huilen, tussendoor weer aan het kotsen en mezelf bij elkaar rapen lukt niet. Ik weet echt niet zo goed wat ik moet doen.
maandag 27 september 2021 om 18:45
Heel herkenbaar helaas!
Ik ben nu zelf 19 weken in verwachting van ons eerste kindje en vond het eerste trimester ook echt niet leuk. Zo moe, misselijk, somber, niet mezelf en kon er dus ook niet van genieten. Had dit totaal niet zo zwaar verwacht. Ineens, sinds een week of 4/5 voel ik me weer veel meer mezelf en blijer, zijn de dagen weer leuk ipv overleven.
Als je kijkt naar hoeveel hormonen er in het eerste trimester door je lijf gieren en wat er allemaal gebeurd, is het ook niet raar dat je je niet prettig voelt. Maar toen ik er zelf middenin zat, leek er geen einde aan te komen. Na 12 weken neemt de piek van hormonen af, dus hopelijk voel je je daardoor elke week weer wat beter.
Ik weet natuurlijk niet wat er nog te komen staat maar ik voel me nu echt compleet anders en ik hoop dat dit bij jou ook zo gaat zijn!
Veel sterkte en liefs!
Ik ben nu zelf 19 weken in verwachting van ons eerste kindje en vond het eerste trimester ook echt niet leuk. Zo moe, misselijk, somber, niet mezelf en kon er dus ook niet van genieten. Had dit totaal niet zo zwaar verwacht. Ineens, sinds een week of 4/5 voel ik me weer veel meer mezelf en blijer, zijn de dagen weer leuk ipv overleven.
Als je kijkt naar hoeveel hormonen er in het eerste trimester door je lijf gieren en wat er allemaal gebeurd, is het ook niet raar dat je je niet prettig voelt. Maar toen ik er zelf middenin zat, leek er geen einde aan te komen. Na 12 weken neemt de piek van hormonen af, dus hopelijk voel je je daardoor elke week weer wat beter.
Ik weet natuurlijk niet wat er nog te komen staat maar ik voel me nu echt compleet anders en ik hoop dat dit bij jou ook zo gaat zijn!
Veel sterkte en liefs!
maandag 27 september 2021 om 18:49
omdat de meeste mensen die 1e 20 weken niet cadeau krijgen en je mensen dus echt een rotgevoel kunt bezorgen door zoiets te zeggen.KamilleT schreef: ↑27-09-2021 17:07Hoezo is het extra rot als het (voor mij) realistisch was? Ik heb negen maanden afgezien en me bij de tweede voorgenomen om toe te geven aan hoe ik me voelde. Dan blijft het rot, maar ik heb wel vrij vroeg in de zwangerschap mijn werk op een lager pitje gezet, in overleg met de bedrijfsarts. Die schreef in het advies dat de belastbaarheid laag was en waarschijnlijk nog lager zou worden. Dat is niet leuk om te horen, maar beter dat dan hopen op die opleving die sommige andere vrouwen krijgen.
maandag 27 september 2021 om 19:02
Omdat het voor haar niet hoeft op te gaan en je iemand die zich al ellendig voelt alleen maar onnodig de stuipen op het lijf jaagt.KamilleT schreef: ↑27-09-2021 17:07Hoezo is het extra rot als het (voor mij) realistisch was? Ik heb negen maanden afgezien en me bij de tweede voorgenomen om toe te geven aan hoe ik me voelde. Dan blijft het rot, maar ik heb wel vrij vroeg in de zwangerschap mijn werk op een lager pitje gezet, in overleg met de bedrijfsarts. Die schreef in het advies dat de belastbaarheid laag was en waarschijnlijk nog lager zou worden. Dat is niet leuk om te horen, maar beter dat dan hopen op die opleving die sommige andere vrouwen krijgen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 27 september 2021 om 19:10
Ik denk dat we eens af moeten van het idee dat een zwangerschap genieten is en dat je dan dolgelukkig bent met het feit dat je zwanger bent.
Ik vond zwanger zijn niks aan. De eerste 3 maanden gewoon rot met de misselijkheid, vermoeidheid en onzekerheid. Ik ben nu voor de derde keer zwanger en voel me nog steeds af en toe ellendig. Als je niet zwanger zou zijn, zou je je toch ook ellendig en rot voelen als je zo misselijk en moe zou zijn?
Ik beval 10 keer liever dan dat ik die eerste 2 maanden moet doen. En met een baby vond ik het ook afzien, maar wel anders afzien. En dan heb je tenminste ook nog een schattige baby in de wieg liggen.
Ik vond zwanger zijn niks aan. De eerste 3 maanden gewoon rot met de misselijkheid, vermoeidheid en onzekerheid. Ik ben nu voor de derde keer zwanger en voel me nog steeds af en toe ellendig. Als je niet zwanger zou zijn, zou je je toch ook ellendig en rot voelen als je zo misselijk en moe zou zijn?
Ik beval 10 keer liever dan dat ik die eerste 2 maanden moet doen. En met een baby vond ik het ook afzien, maar wel anders afzien. En dan heb je tenminste ook nog een schattige baby in de wieg liggen.
maandag 27 september 2021 om 19:12
Omdat je niet schreef ‘voor mij was’ maar ‘ik zeg altijd’.KamilleT schreef: ↑27-09-2021 17:07Hoezo is het extra rot als het (voor mij) realistisch was? Ik heb negen maanden afgezien en me bij de tweede voorgenomen om toe te geven aan hoe ik me voelde. Dan blijft het rot, maar ik heb wel vrij vroeg in de zwangerschap mijn werk op een lager pitje gezet, in overleg met de bedrijfsarts. Die schreef in het advies dat de belastbaarheid laag was en waarschijnlijk nog lager zou worden. Dat is niet leuk om te horen, maar beter dat dan hopen op die opleving die sommige andere vrouwen krijgen.
Ik ben geloof ik een uitzondering, maar ik vond zwanger zijn heel fijn. Maar de eerste 16 weken dus niet. Ik was elke ochtend en avond meermaals aan t spugen. In de middag gek genoeg niet. Dus TO het kan beter worden! Ik hoop voor je dat t zo gaat als bij mij. Ik heb t meer ervaren als ‘je krijgt de laatste 24 weken cadeau’. Ik voelde me echt prima tot de bevalling begon. Kon alles doen, heb fulltime gewerkt tot 4 weken voor de bevalling, had nagenoeg geen klachten en zat nog lekker op de fiets de dag voor de bevalling.
Het is dus gewoon voor iedereen anders. Bij de een is de hele zwangerschap makkelijk, bij de ander is de hele zwangerschap moeilijk en bij weer een ander is het wisselend. En dat ligt niet aan de vrouwen, het is helaas met welk lot je treft.
maandag 27 september 2021 om 19:16
maandag 27 september 2021 om 19:24
Ach lieverd, ook al heb je al veel steunende reactie, toch ook eentje van mij.
Genieten van een zwangerschap? Niet aan mij besteedt. Je voelt je klote door de hormonen, misselijk, te moe om met je ogen te knipperen.
Ik leefde op broodjes pindakaas en cola, waar ik me dan weer rot over voelde, want je mag niet teveel cafeïne en moet gevarieerd eten.
Het enige advies wat ik je kan geven: maak het jezelf zo dragelijk mogelijk, want ik vond die eerste 3 maanden echt overleven.
Gelukkig ging het met een week of 14 beter, en zaten die rothormonen me niet meer zo op m’n nek. Ik voelde me mentaal toen zoveel beter. En de misselijkheid verdween ook.
Zwangerschap is een noodzakelijk kwaad om een kind te krijgen. En dat noodzakelijke kwaad kan met vlagen heel naar zijn, goed te doen zijn of leuk zijn.
Er gingen miljarden vrouwen je voor en dat waren echt niet allemaal happy-Go-lucky zwangeren. Dat hele beeld van ‘hoera, zwanger’ kan de prullenbak in.
Genieten van een zwangerschap? Niet aan mij besteedt. Je voelt je klote door de hormonen, misselijk, te moe om met je ogen te knipperen.
Ik leefde op broodjes pindakaas en cola, waar ik me dan weer rot over voelde, want je mag niet teveel cafeïne en moet gevarieerd eten.
Het enige advies wat ik je kan geven: maak het jezelf zo dragelijk mogelijk, want ik vond die eerste 3 maanden echt overleven.
Gelukkig ging het met een week of 14 beter, en zaten die rothormonen me niet meer zo op m’n nek. Ik voelde me mentaal toen zoveel beter. En de misselijkheid verdween ook.
Zwangerschap is een noodzakelijk kwaad om een kind te krijgen. En dat noodzakelijke kwaad kan met vlagen heel naar zijn, goed te doen zijn of leuk zijn.
Er gingen miljarden vrouwen je voor en dat waren echt niet allemaal happy-Go-lucky zwangeren. Dat hele beeld van ‘hoera, zwanger’ kan de prullenbak in.
maandag 27 september 2021 om 19:27
Ik denk dat het eerste trimester bij de meeste vrouwen niet echt leuk is. Zelf vind ik zwanger zijn ook niet leuk en zie ik het echt als een mentale opgave om mezelf positief te houden. Ik ben gewoon niet mezelf, voel me beperkt en iedereen wil horen dat ik me super geweldig voel en dat vind ik irritant. Het tweede trimester is vaak het makkelijkst, ik hoop voor jou dat dat ook geldt!
Het heeft gelukkig verder niets met je kwaliteiten als ouder te maken en ook hoe je de babytijd vindt, zegt niets over of je uiteindelijk een leuke ouder bent.
Het heeft gelukkig verder niets met je kwaliteiten als ouder te maken en ook hoe je de babytijd vindt, zegt niets over of je uiteindelijk een leuke ouder bent.
maandag 27 september 2021 om 20:21
Geen reactie gelezen, maar praat hierover met je verloskundige en vraag of je doorverwezen kan worden naar een POP poli.
Ik heb twee keer een zwangerschapsdepressie gehad (ook wel prenatale depressie ipv postnatale depressie), je lichamelijke klachten zijn echt heel erg naar en het is helemaal niet gek om daar met iemand over te willen praten voor wie je niet hoeft te doen alsof het allemaal zo leuk is dat die parasiet in je leeft.
(en mijn parasieten zijn nu 3 en 5 en ik zou nooit meer zonder ze willen, maar als ik denk aan zwanger zijn kan ik nu wel weer huilen).
Ik heb twee keer een zwangerschapsdepressie gehad (ook wel prenatale depressie ipv postnatale depressie), je lichamelijke klachten zijn echt heel erg naar en het is helemaal niet gek om daar met iemand over te willen praten voor wie je niet hoeft te doen alsof het allemaal zo leuk is dat die parasiet in je leeft.
(en mijn parasieten zijn nu 3 en 5 en ik zou nooit meer zonder ze willen, maar als ik denk aan zwanger zijn kan ik nu wel weer huilen).
maandag 27 september 2021 om 20:25
Pardon. Ik heb bij 18 weken gedacht dat ik liever mezelf van de flat zou gooien dan dit nog een week langer te doen.... hoezo je krijgt de eerste 20 weken cadeau. De eerste 20 weken waren keihard vechten voor mijn mentale gezondheid, de volgende 20 ook, maar bij 30 weken werd het langzamerhand steeds iets beter. En dat is volkomen kut.KamilleT schreef: ↑27-09-2021 16:08Ik zeg altijd tegen mensen dat je de eerste twintig weken cadeau krijgt, daarna wordt het echt afzien. Dat is niet zo leuk om te horen als je eerste trimester al vervelend is, maar dan weet je wel wat je te wachten staat en valt het niet zo tegen als het niet beter wordt. Tegen mij zeiden ze altijd ‘wat is 9 maanden op een mensenleven’. Als je er middenin zit is dat weinig steunend, maar achteraf is het klaar, heb je een kind, en heb je dat ook weer ervaren.
Zorg goed voor jezelf, je belangrijkste taak nu is dat kind laten groeien en het jezelf zo comfortabel mogelijk maken.
Gelukkig mag iedereen op zijn eigen manier zwanger zijn, je hoeft het helemaal niet leuk te vinden, het is wat het is en over een jaar is alles voorbij en heb je wel een baby en daar doe je het voor.
maandag 27 september 2021 om 20:29
@To, ik zie dat niemand het hier verder zegt, maar praat hierover met je verloskundige.
Je ziet, heel veel mensen vinden zwanger zijn eigenlijk helemaal niet leuk. Maar ze vermoeden dat 1 op de 10 zwangere vrouwen depressief is en daar kun je dus gewoon wel iets aan doen. Dus geen schijn ophouden, eerlijk zijn en aangeven wat het echt met je doet zodat ze je ook echt kunnen helpen.
Je ziet, heel veel mensen vinden zwanger zijn eigenlijk helemaal niet leuk. Maar ze vermoeden dat 1 op de 10 zwangere vrouwen depressief is en daar kun je dus gewoon wel iets aan doen. Dus geen schijn ophouden, eerlijk zijn en aangeven wat het echt met je doet zodat ze je ook echt kunnen helpen.
dinsdag 28 september 2021 om 09:54
To, herkenbaar!
Inmiddels 17 weken zwanger van de 2e en als ik het Vanseveren allemaal geweten had dan had ik nog erger getwijfeld over die 2e
. Mijn 1e zwangerschaps was een eitje tot 34 weken. En toen werd ik al gek van mensen die zeiden dat ik moest genieten.
Maar nu ook wat jij hebt de 1e weken zo misselijk en moe na 11 weken weer het echt een stuk beter!
Je hoeft niet te genieten en let goed op jezelf en trek tijdig aan de bel…
Inmiddels 17 weken zwanger van de 2e en als ik het Vanseveren allemaal geweten had dan had ik nog erger getwijfeld over die 2e
. Mijn 1e zwangerschaps was een eitje tot 34 weken. En toen werd ik al gek van mensen die zeiden dat ik moest genieten. Maar nu ook wat jij hebt de 1e weken zo misselijk en moe na 11 weken weer het echt een stuk beter!
Je hoeft niet te genieten en let goed op jezelf en trek tijdig aan de bel…
dinsdag 28 september 2021 om 10:12
Goeie post. Meld het idd aan de vk, niet alleen de klachten maar ook je emotionele gesteldheid.Kaaaaaaaatje schreef: ↑27-09-2021 20:29@To, ik zie dat niemand het hier verder zegt, maar praat hierover met je verloskundige.
Je ziet, heel veel mensen vinden zwanger zijn eigenlijk helemaal niet leuk. Maar ze vermoeden dat 1 op de 10 zwangere vrouwen depressief is en daar kun je dus gewoon wel iets aan doen. Dus geen schijn ophouden, eerlijk zijn en aangeven wat het echt met je doet zodat ze je ook echt kunnen helpen.
Ik had probleemloze zwangerschappen en bevallingen overigens -
Maar ná de geboorte was ik plots van het padje.
Iedereen tegen wie ik er iets over opmerkte ‘ik voel me niet blij’ zei dan ‘hoort erbij he’ en ‘jaja na de bevalling begint het echte werk’ zodat ik me niet realiseerde dat mijn depressieve verwarde woedende machteloze gevoelens niet normaal waren.
Totdat een vriendin me naar de huisarts stuurde en ik er achter kwam dat ik hulp nodig had, en die kreeg dacht ik echt dat ik t maar moest uitzitten ofzo. Kon kind moeilijk terugstoppen. Is een echt rotgevoel en ik heb er van geleerd dat je eventuele wanhopige gevoelens beter kunt uiten en bespreken dan op kunt kroppen.
dinsdag 28 september 2021 om 10:24
Wat super vervelend zeg. Helaas ben je niet de enige. Maar wordt er weinig over gepraat. Knap dat jij dit wel doet.
Geef het vooral aan bij de huisarts of de verloskundige. Want het is niet voor iedereen een roze wolk. Uiteraard doen de hormonen ook een hoop met je. Maar je hoeft het niet alleen te doen.
Zelf ben ik bij beide zwangerschappen heel beroerd geweest. Meerdere keren met uitdroging opgenomen in het ziekenhuis. Wat me een beetje hielp waren zetpillen... waardoor het spugen minder werd, de misselijkheid etc. Dat scheelde wel waardoor minder snel weer met uitdroging opgenomen werd. Ik weet niet of zoiets al voor je geopperd is.
Het is nu even heel zwaar voor je. Maar probeer te onthouden hoe blij je was met dat je zwanger was. En dat je lijf nu heel hard aan het werk is voor dat kleintje in je. Die je klaar wilt maken voor de wereld. Dat vraagt een hoop van je, en iedereen reageert er anders op. Heel veel sterkte!
Geef het vooral aan bij de huisarts of de verloskundige. Want het is niet voor iedereen een roze wolk. Uiteraard doen de hormonen ook een hoop met je. Maar je hoeft het niet alleen te doen.
Zelf ben ik bij beide zwangerschappen heel beroerd geweest. Meerdere keren met uitdroging opgenomen in het ziekenhuis. Wat me een beetje hielp waren zetpillen... waardoor het spugen minder werd, de misselijkheid etc. Dat scheelde wel waardoor minder snel weer met uitdroging opgenomen werd. Ik weet niet of zoiets al voor je geopperd is.
Het is nu even heel zwaar voor je. Maar probeer te onthouden hoe blij je was met dat je zwanger was. En dat je lijf nu heel hard aan het werk is voor dat kleintje in je. Die je klaar wilt maken voor de wereld. Dat vraagt een hoop van je, en iedereen reageert er anders op. Heel veel sterkte!
mariens wijzigde dit bericht op 28-09-2021 12:53
3.30% gewijzigd
dinsdag 28 september 2021 om 11:07
Echt to let op. Zwangerschappen kunnen heel veel lichamelijke klachten te weeg brengen maar ook geestelijke klachten en als je die combineert is het echt een moeilijke tijd.
Onderschat niet wat het me je hoofd kan doen en durf het re benoemen. Ik vond het echt makkelijker toen ik iedereeen gewoon durfde te zeggen dat ik depressief werd van zwanger zijn.
Onderschat niet wat het me je hoofd kan doen en durf het re benoemen. Ik vond het echt makkelijker toen ik iedereeen gewoon durfde te zeggen dat ik depressief werd van zwanger zijn.
dinsdag 28 september 2021 om 11:21
En waarom zou KamilleT haar ervaring niet mogen delen? Zo kan het (helaas) ook gaan.Charimshas schreef: ↑27-09-2021 18:49omdat de meeste mensen die 1e 20 weken niet cadeau krijgen en je mensen dus echt een rotgevoel kunt bezorgen door zoiets te zeggen.
daar gaat mijn koffie
dinsdag 28 september 2021 om 11:26
Maar dat is ook niet het probleem.
Het probleem is dat ze zegt, iedereeen gaat zich nog slechter voelen na de 20 weken. Niet dat voor haar gold dat... maar dat dat sowieso zo is.
dinsdag 28 september 2021 om 11:26
Dat mag ook wel, maar zij zegt: 'Ik zeg altijd tegen mensen dat je de eerste twintig weken cadeau krijgt, daarna wordt het echt afzien.' Dat komt meer over alsof het een algemene regel is dat de eerste twintig weken relatief makkelijk zijn en dat het daarna pas echt zwaar wordt en dat is het gewoon niet. En het is zeker niet handig om tegen iemand die zich juist in die eerste twintig weken zwaar k*t voelt net te doen alsof het wel een vaststaand feit is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 28 september 2021 om 17:45
De kans is gelukkig groter dat ze zich in het tweede trimester beter voelt.
Ik denk wel dat het belangrijk is om met de verloskundige te praten over hoe zwaar het is. Misschien dat ze niet doorheeft hoe rot jij je voelt. Mensen gaan er snel van uit dat het wel meevalt als je het niet heel duidelijk verteld.
Ik hoop dat de klachten binnenkort verdwijnen
Ik denk wel dat het belangrijk is om met de verloskundige te praten over hoe zwaar het is. Misschien dat ze niet doorheeft hoe rot jij je voelt. Mensen gaan er snel van uit dat het wel meevalt als je het niet heel duidelijk verteld.
Ik hoop dat de klachten binnenkort verdwijnen
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:26
Er is al genoeg over deze post gezegd waar ik me bij aansluit.KamilleT schreef: ↑27-09-2021 16:08Ik zeg altijd tegen mensen dat je de eerste twintig weken cadeau krijgt, daarna wordt het echt afzien. Dat is niet zo leuk om te horen als je eerste trimester al vervelend is, maar dan weet je wel wat je te wachten staat en valt het niet zo tegen als het niet beter wordt. Tegen mij zeiden ze altijd ‘wat is 9 maanden op een mensenleven’. Als je er middenin zit is dat weinig steunend, maar achteraf is het klaar, heb je een kind, en heb je dat ook weer ervaren.
Zorg goed voor jezelf, je belangrijkste taak nu is dat kind laten groeien en het jezelf zo comfortabel mogelijk maken.
Bij mij was het het tegenovergestelde. De eerste 20 weken waren super ruk, en daarna werd het een stuk beter tot het allerlaatste dan. Maar goed dan heb je verlof en rennie deflatine dus dat overleef je ook
In je laatste stuk kan ik me wel vinden: het is 9 maanden afzien maar daarna is het idd wel klaar.
Ik vond de babytijd trouwens ook wel zwaar, maar echt niet zo zwaar als de zwangerschap. Ik was ook niet eens zoveel meer vermoeid want ik sliep de laatste maanden zwangerschap ook voor geen meter, en alle andere klachten waren tenminste wel weg
