Niet gevraagd

01-09-2022 10:35 276 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn schoonouders hebben 2 kinderen. Mijn man voldoet helaas niet aan hun verwachtingen. Hun andere kind wel. Er is een hele hechte band tussen hun andere kind en mijn schoonouders. Er worden veel dingen samen gedaan. Aan ons wordt niks gevraagd.
Nu is het zo dat een paar jaar geleden zij samen op vakantie zijn gegaan ivm een verjaardag van schoonouders. Wij zijn niet gevraagd om mee te gaan. Mijn man heeft aangegeven dit erg kwetsend te vinden. Hier is verder niks mee gedaan of bv gezegd dat ze dat beter niet hadden kunnen doen. Het was eigenlijk ons probleem als we ermee zaten.

Nu hoorde mijn man dat ze binnenkort weer met zijn allen op vakantie gaan ivm een verjaardag. Dus schoonouders met hun andere kind en gezin. Ons is weer niets gevraagd. Ze vinden het ook gewoon normaal dit zo te doen.

Wel wordt er eigenlijk van ons verwacht dat we altijd betrokken zijn bij schoonouders. Vaak langskomen enz. En zijn ze boos als we dat niet doen. Terwijl zij een groot onderscheid tussen hun kinderen maken.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
02-09-2022 14:20
Ik denk dat het wat jou betreft vooral erg naar voelt en dat het voelt als zwaar onrecht, dat je nooit de juiste erkenning van je schoonouders hebt gekregen.
En daar blijf je zo aan vast houden, aan de overtuiging dat ze je dat hadden Moeten geven, dat je alleen maar daar vanuit alles beziet. Je houdt daarmee alles in stand en je zult je altijd een soort slachtoffer van hun voelen. Daarom ben je er nog steeds mee bezig en verandert er niks.
Ik kan je vertellen dat je overtuiging niet waar is. Dat de realiteit is dat ze je die erkenning niet geven en thats it. Wanneer je besluit dat je dat niet meer nodig hebt, dan pas gaan dingen veranderen. Kun je gaan zien dat je je bezighoudt, al jaren, met mensen en zaken buiten jezelf, en dat je vergeet naar je zelf te kijken en dan kunt zien dat je alleen jezelf kunt veranderen.
Mooi gezegd en heel erg waar.
Ik vermoed alleen dat we kunnen wachten op de 'ja maar...' ;-)
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het heel begrijpelijk dat je je hier verdrietig onder voelt. En ik kan me voorstellen dat het vooral gebrek aan erkenning is die het verdriet erg maakt. Alsof je er niet verdrietig om mag zijn wanneer ouders meer liefde en aandacht geven aan het ene kind dan aan het andere kind. En als je steevast geen erkenning krijgt voor dat verdriet, blijft het verdrietig. Dan kun je ook niet verder komen met het verwerken van dat verdriet, want het hele recht op dat verdriet wordt door je omgeving ontkend.

Dus, lieve TO, het ìs heel erg verdrietig als ouders onderscheid maken tussen hun kinderen. En je mag daar verdrietig over zijn, voor je man, voor je kinderen en voor jezelf :hug:
S-Groot schreef:
02-09-2022 14:48
Dat is wel heel duidelijk ja. Het is natuurlijk ook moeilijk om zelf verantwoordelijkheid te nemen ipv alleen maar te wijzen, in het laatste geval hoef je namelijk niets anders te doen dan klagen.

Daar moet ik wel bij zeggen dat sommigen het ook gewoon niet anders kunnen. Dat is vooral triest voor henzelf, het levert genoeg problemen op.
Ja. Het staat er nogal bot en cru, maar misschien dat er dan iets zou gaan dagen? Ik vind het ook triest voor mensen als To, en ik hoop altijd dat er ergens ooit een moment komt van inzicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou beginnen met zelf niet meer meegaan naar je schoonouders. Zal je man niet leuk vinden, maar ik ben opgevoed met zelfrespect. Laat je schoonouders maar voelen dat je je zo niet laat behandelden. Jammer dat je man niet voor zichzelf durft op te komen maar dat is niet jouw probleem. Dit is de tweede keer met die vakantie. Ik zou erom lachen en die mensen voorlopig (nooit) niet meer hoeven te zien. En zijn broer is net zo erg want die kan er ook wat van zeggen tegen hun ouders. Maar het zijn dus allemaal galbakken bij elkaar. Nou ik zou mijn snor drukken. De groeten voor dat soort lui.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij dit topic moet ik steeds denken hoe mijn kinderen voor het keukenraam stonden, want opa en oma kwamen. Tekeningen en appeltaart op tafel.
Ouders waren eerst bij zus en gezin, daar gingen ze nog gezellig wandelen, voetballen, dat liep uit. Dus geen tijd meer om nog bij ons te komen.
Mijn vader zei doodleuk: we kwamen langs station x, maar niet aan bij jullie.
Vervolgens iedere vakantie met kinderen van zus.

Rug recht, hoofd omhoog, dit was de druppel, daarna mochten ze bedelen om contact. Ik hield de boot af. TO, laat je man dit ook doen.
Laat hen maar komen met een voorstel om iets samen te doen, En zo niet dan trek je een groot scherm op tussen jou en schoonouders. Verdriet = trots,
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladyinred schreef:
03-09-2022 18:57
Ik zou beginnen met zelf niet meer meegaan naar je schoonouders. Zal je man niet leuk vinden, maar ik ben opgevoed met zelfrespect. Laat je schoonouders maar voelen dat je je zo niet laat behandelden. Jammer dat je man niet voor zichzelf durft op te komen maar dat is niet jouw probleem. Dit is de tweede keer met die vakantie. Ik zou erom lachen en die mensen voorlopig (nooit) niet meer hoeven te zien. En zijn broer is net zo erg want die kan er ook wat van zeggen tegen hun ouders. Maar het zijn dus allemaal galbakken bij elkaar. Nou ik zou mijn snor drukken. De groeten voor dat soort lui.
Ik vind dit ook zo
Alle reacties Link kopieren Quote
Sharing* schreef:
03-09-2022 19:41
Bij dit topic moet ik steeds denken hoe mijn kinderen voor het keukenraam stonden, want opa en oma kwamen. Tekeningen en appeltaart op tafel.
Ouders waren eerst bij zus en gezin, daar gingen ze nog gezellig wandelen, voetballen, dat liep uit. Dus geen tijd meer om nog bij ons te komen.
Mijn vader zei doodleuk: we kwamen langs station x, maar niet aan bij jullie.
Vervolgens iedere vakantie met kinderen van zus.

Rug recht, hoofd omhoog, dit was de druppel, daarna mochten ze bedelen om contact. Ik hield de boot af. TO, laat je man dit ook doen.
Laat hen maar komen met een voorstel om iets samen te doen, En zo niet dan trek je een groot scherm op tussen jou en schoonouders. Verdriet = trots,
Precies dit. Alleen als we afstand nemen worden we zwart gemaakt bij andere mensen. Die zich er vervolgens weer mee bemoeien. Daar is mijn man weer gevoelig voor
Summerlove4567 schreef:
04-09-2022 13:40
Precies dit. Alleen als we afstand nemen worden we zwart gemaakt bij andere mensen. Die zich er vervolgens weer mee bemoeien. Daar is mijn man weer gevoelig voor
En daar heb ik je al aan het begin van het topic een naam aan en handvatten voor gegeven.

Je draait nu weer op dat cirkeltje rond. We zijn pagina 8. Niet meer pagina 1.

Als je nu nog niet helder hebt wat je nu zou kunnen proberen, dan is het vrij zinloos om nog eens 8 pagina's aan tips en adviezen te vragen / krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Summerlove4567 schreef:
04-09-2022 13:40
Precies dit. Alleen als we afstand nemen worden we zwart gemaakt bij andere mensen. Die zich er vervolgens weer mee bemoeien. Daar is mijn man weer gevoelig voor
En daar is de 'ja maar' alweer...
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Summerlove4567 schreef:
04-09-2022 13:40
Precies dit. Alleen als we afstand nemen worden we zwart gemaakt bij andere mensen. Die zich er vervolgens weer mee bemoeien. Daar is mijn man weer gevoelig voor
Het kan mij geen fluit schelen als bepaalde mensen iets van mij vinden. Ik hecht niet aan iedereens mening waarde, zeker niet als die mening gekleurd is door verkeerde informatie. Laat man leren zijn eigen pad te kiezen in het leven. Hij is er oud genoeg voor. En jij kunt je helemaal afzijdig houden van dit geheel. Het gaat jou niet meer aan.
Summerlove4567 schreef:
04-09-2022 13:40
Precies dit. Alleen als we afstand nemen worden we zwart gemaakt bij andere mensen. Die zich er vervolgens weer mee bemoeien. Daar is mijn man weer gevoelig voor
Jullie zijn nog niet aan afstand nemen toe .
Dan eerst maar zo door gaan .
Calla schreef:
04-09-2022 16:25
Jullie zijn nog niet aan afstand nemen toe .
Dan eerst maar zo door gaan .
Komt vanzelf. Ik las dat de man van TO ook al een tijd het contact verbrak. Vergeefs, natuurlijk. Want zo gaat dat. Zo ging het hier (met mijn schoonouders) ook. En pas dáárna, als het contact zogenaamd weer hersteld is (maar niet heus, want de onderliggende patronen veranderen niet door zo’n tijdelijke breuk) gaat er bij de man van TO een keer een lampje aan.

Geef het tijd. Geef je man ook gewoon de ruimte en de tijd die hij nodig heeft om te accepteren dat hij geen liefhebbende ouders heeft. Maar dat hij ook daar mee kan leven, uiteindelijk.

Ik snap niet zo goed, TO, waarom jíj er zo mee zit? Het is rot voor je man, en ook wel (in mindere mate, want zij zijn niet anders gewend en ze hebben jullie) je kinderen. Maar waarom maak jíj je zo druk om die mensen?

Ik heb het absoluut altijd jammer gevonden dat ik geen leuke schoonfamilie heb, maar eerlijk gezegd… liever géén contact (of zo min mogelijk) dan opgescheept zitten met een vreselijke schoonfamilie die wèl de hele tijd op de stoep staat. En dat komt veel vaker voor. Dus count your blessings en probeer je man te steunen, want alleen voor hém is dit heel erg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Inmiddels weten we weer wat meer.

De vakantie is een initiatief vanuit de ouders. Er is een reden voor de vakantie wat wij nu pas weten.

Zijn ouders willen opnieuw trouwen. Hun andere kind is die dag getuige. Mijn man is niks gevraagd. Hij hoort nu dat hij die dag er ook bij mag zijn als hij dat zou willen.

De vakantie is om die reden. Alles is al een tijdje geboekt. Hem is nooit gevraagd of hij ook mee wilde. Nu alles al geboekt en geregeld is zeggen zijn ouders dat hij ook mee had kunnen gaan als hij had gewild.
Maar... Hij wíl toch helemaal niet mee? Man, man, zo creëer je wel gedoe zeg, of ze nou afstand nemen of jullie aan de borst doodknuffelen, het is nooit goed

Volgens mij zijn jullie hier de moeilijke mensen die niet communiceren.
Summerlove4567 schreef:
06-09-2022 13:27
Inmiddels weten we weer wat meer.

De vakantie is een initiatief vanuit de ouders. Er is een reden voor de vakantie wat wij nu pas weten.

Zijn ouders willen opnieuw trouwen. Hun andere kind is die dag getuige. Mijn man is niks gevraagd. Hij hoort nu dat hij die dag er ook bij mag zijn als hij dat zou willen.

De vakantie is om die reden. Alles is al een tijdje geboekt. Hem is nooit gevraagd of hij ook mee wilde. Nu alles al geboekt en geregeld is zeggen zijn ouders dat hij ook mee had kunnen gaan als hij had gewild.
Die laatste zin is een beetje gek: hoezo had hij volgens zijn ouders ook mee kunnen gaan als hij had gewild…

als hij ten eerste niet was uitgenodigd…

…en hij ten tweede niet wist van de wedding renewals??

Hij wist niks, toch? Had hij moeten ruiken dat er een romantische trip voor de hele familie op de planning stond? Of wat bedoel je precies?
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
06-09-2022 21:26
Die laatste zin is een beetje gek: hoezo had hij volgens zijn ouders ook mee kunnen gaan als hij had gewild…

als hij ten eerste niet was uitgenodigd…

…en hij ten tweede niet wist van de wedding renewals??

Hij wist niks, toch? Had hij moeten ruiken dat er een romantische trip voor de hele familie op de planning stond? Of wat bedoel je precies?
Hij wist dat inderdaad niet. Hij is niet uitgenodigd. En wist ook niet van het trouwen.
Summerlove4567 schreef:
06-09-2022 21:31
Hij wist dat inderdaad niet. Hij is niet uitgenodigd. En wist ook niet van het trouwen.
Maar waarom zeggen zijn ouders dan dat hij ook mee had kunnen gaan als hij had gewild?
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
06-09-2022 21:41
Maar waarom zeggen zijn ouders dan dat hij ook mee had kunnen gaan als hij had gewild?
Hij had commentaar gegeven dat hem niks gevraagd is om mee te gaan. Hun standaard antwoord is altijd als ik het had gevraagd was je dan meegegaan? En daarna is het standaard antwoord dat hij mee had kunnen gaan als hij dat had gewild. Het is een soort vrijpleiten voor dat ze hem niet gevraagd hebben.
Summerlove4567 schreef:
04-09-2022 13:40
Precies dit. Alleen als we afstand nemen worden we zwart gemaakt bij andere mensen. Die zich er vervolgens weer mee bemoeien. Daar is mijn man weer gevoelig voor
Dan vertel je 1x aan die mensen waarom en zeg je dat ze voortaan hun klep moeten houden. Dat ze bij andere kant maar moeten gaan klagen over dat gedrag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een aandachttrekkerij om opnieuw te trouwen.
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
06-09-2022 22:00
Dan vertel je 1x aan die mensen waarom en zeg je dat ze voortaan hun klep moeten houden. Dat ze bij andere kant maar moeten gaan klagen over dat gedrag.
Dat vind ik ook. Alleen mijn man doet dat niet
Summerlove4567 schreef:
06-09-2022 13:27
Inmiddels weten we weer wat meer.

De vakantie is een initiatief vanuit de ouders. Er is een reden voor de vakantie wat wij nu pas weten.

Zijn ouders willen opnieuw trouwen. Hun andere kind is die dag getuige. Mijn man is niks gevraagd. Hij hoort nu dat hij die dag er ook bij mag zijn als hij dat zou willen.

De vakantie is om die reden. Alles is al een tijdje geboekt. Hem is nooit gevraagd of hij ook mee wilde. Nu alles al geboekt en geregeld is zeggen zijn ouders dat hij ook mee had kunnen gaan als hij had gewild.
Ow, wauw.

Ik zou hier echt van uit mijn stekker gaan.
Macarinata schreef:
06-09-2022 20:49
Maar... Hij wíl toch helemaal niet mee? Man, man, zo creëer je wel gedoe zeg, of ze nou afstand nemen of jullie aan de borst doodknuffelen, het is nooit goed

Volgens mij zijn jullie hier de moeilijke mensen die niet communiceren.
Eh, verder gaat het wel? Lees anders nog even opnieuw.
De reactie van je ouders interpreteer ik eigenlijk ook als mensen die ontzettend teleurgesteld zijn. Of dat nou terecht is of niet, maar dat "als ik het je had gevraagd, was je dan wel mee gegaan" herken ik heel erg van mensen die heel vaak 'nee' te horen hebben gekregen, en op een gegeven moment maar gestopt zijn met vragen. Aangezien je aangeeft dat jullie flink afstand hebben genomen en niet zo betrokken meer zijn, zou dit bij jullie ook kunnen spelen.

Dat maakt het natuurlijk niet minder verdrietig als je het eigenlijk anders zou willen zien. De aandacht zoals jullie die willen, gaan jullie niet krijgen. Maar wil je mee naar die renewal, ga dan mee. Wellicht opent dat een deur. Dus geef aan dat je graag dingen met ze doet en zeg 'ja' wanneer ze je vragen voor iets. Ze geven nu aan dat jullie nog mee kunnen. Nou ja, als je dat echt graag wil, zou ik ook zeker mee gaan.

Verongelijkt denken en doen van 'ja, maar op deze manier hoeft het niet meer', schiet je niks mee op. Wil je band met je schoonouders? Creëer een band met je schoonouders. Wil je die niet, dan ook niet piepen als ze jullie niet meer voor (belangrijke) dingen uitnodigen.
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
07-09-2022 09:57
De reactie van je ouders interpreteer ik eigenlijk ook als mensen die ontzettend teleurgesteld zijn. Of dat nou terecht is of niet, maar dat "als ik het je had gevraagd, was je dan wel mee gegaan" herken ik heel erg van mensen die heel vaak 'nee' te horen hebben gekregen, en op een gegeven moment maar gestopt zijn met vragen. Aangezien je aangeeft dat jullie flink afstand hebben genomen en niet zo betrokken meer zijn, zou dit bij jullie ook kunnen spelen.

Dat maakt het natuurlijk niet minder verdrietig als je het eigenlijk anders zou willen zien. De aandacht zoals jullie die willen, gaan jullie niet krijgen. Maar wil je mee naar die renewal, ga dan mee. Wellicht opent dat een deur. Dus geef aan dat je graag dingen met ze doet en zeg 'ja' wanneer ze je vragen voor iets. Ze geven nu aan dat jullie nog mee kunnen. Nou ja, als je dat echt graag wil, zou ik ook zeker mee gaan.

Verongelijkt denken en doen van 'ja, maar op deze manier hoeft het niet meer', schiet je niks mee op. Wil je band met je schoonouders? Creëer een band met je schoonouders. Wil je die niet, dan ook niet piepen als ze jullie niet meer voor (belangrijke) dingen uitnodigen.
We hebben zo vaak een stap gezet door toch daarheen te gaan, toch naar een feestje enz maar het helpt niks. Hun houding verandert niet. Steeds draait alles om hun andere kind. Feestjes, etentjes, bbq, nog veel andere dingen, alles gebeurt met hun andere kind. Wij worden niet gevraagd. Als je er iets van zegt zullen we nooit horen dat het inderdaad niet zo handig van ze was of zoiets. Dan zeggen ze dat we zelf maar initiatief moeten nemen. Vaak zat op feestjes gezeten dat ze tegen iedereen praten behalve tegen ons. Altijd zijn we derderangs. Nu ook weer. We hebben er geen zin meer in op deze manier.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven