Ongevraagd advies van partner.

Boginja woensdag 12 april 2023 om 13:27

Vooraf even een klein stukje achtergrond:

Ik ben opgegroeid in een ongezonde situatie. Dit heeft veel gedaan met mijn gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Er is mij vaak verteld dat ik niks kan en nergens goed in ben. Inmiddels heb ik dat zelfbeeld aardig af weten te schudden. Ik ben mij er echter van bewust dat onderstaande kwestie deze onzekerheid weer boven brengt en dit mij daarom extra gevoelig maakt.
Mede daarom vind ik het lastig te beoordelen of ik nou een punt heb met mijn bezwaar tegen dit gedrag van mijn partner of dat zijn gedrag heel onschuldig/normaal is en ik gewoon overdreven gevoelig ben door mijn verleden.
Daarom zou ik graag eens horen hoe anderen dit zien, hier gaat ie dan:

Mijn man is breed geïnteresseerd en heeft daarom kennis over van alles. Naast het vergaren van deze kennis, is hij ook dol op het delen ervan. Dit resulteert in veel (door mij ongevraagd) advies op allerlei vlakken. Ik geef even een paar voorbeelden;

Als we in de auto zitten en ik rij, adviseert hij mij welke route ik het beste kan rijden, waar ik kan parkeren, waar ik voor kan sorteren enz. Eenmaal op de parkeerplaats wijst hij vervolgens een geschikte plek aan.

Als ik heb gekookt adviseert hij mij regelmatig hoe ik het de volgende keer "nog lekkerder" kan maken. Door bijvoorbeeld te zeggen: "Het was lekker, het zou nog lekkerder zijn met walnoten erin" of "het was nog lekkerder geweest als het net wat langer/korter in de oven was geweest".

Als ik een deur ga schilderen helpt hij mij eraan denken hoe dit moet: "Denk je eraan goed te ontvetten, voordat je gaat schuren?"

Het blijft niet altijd bij woordelijk advies. Hij handelt ook wel eens ongevraagd, door bijvoorbeeld als ik aan het koken ben en hij binnenkomt het vuur hoger of lager te zetten of een deksel ergens op of af te doen.

Vaak gaan deze adviezen en handelingen in tegen mijn oorspronkelijke plan. Ik voel mij daardoor dan dus gecorrigeerd of "op de vingers getikt". Het voelt voor mij alsof mijn eigen initiatief of inzicht nooit goed genoeg is. Alsof ik altijd afhankelijk ben van zijn goedkeuring.
Vooropgesteld; hij zegt of doet dit soort dingen nooit op een nare of negatieve manier. Ik ben ervan overtuigd dat hij het oprecht goed/helpend bedoelt. Hij heeft er dan ook geen begrip voor dat ik dit vervelend vind. Hij vindt dat dit echt bij mij ligt. Hij zegt: "Zo ben ik nu eenmaal. Je weet dat ik het goed bedoel, dus dan hoef je er geen aanstoot aan te nemen. Als dat toch gebeurt ligt dat bij jezelf".
Ik probeer vaak uit te leggen wat dit gedrag bij mij oproept en vraag hem er daarom op te letten mij niet steeds te 'verbeteren' (zoals ik het dus ervaar). Hij vindt dat ik aan de bak moet met mijn onzekerheid en dat daar de sleutel ligt voor het oplossen van deze steeds terugkomende frustratie.

Samengevat dus eigenlijk: ben ik ik nou gek?

Hannah66 woensdag 12 april 2023 om 17:14

O! Wat herkenbaar. OP’s twijfel over of ik nou overgevoelig was voor het constante commentaar en ingrijpen op mijn leven en handelen heb ik jaren meegemaakt. Ben ik nou gek? Overgevoelig? Geef ik dan mijn grenzen niet aan? Na een flinke therapie en vele pogingen het bespreekbaar te maken heb ik mijn biezen gepakt. Ik had al de schaduw was mijn bestraffende ouders op mijn schouders, daar hoef ik niet dagelijks meer van van mijn eigen ‘vriend’. Wat zeker bijdroeg aan de beslissing te vertrekken (een paar maanden geleden) was dat hij - toen hij niet meer werkte- het voor alles en iedereen beter wist. Breek me de bek niet open! OP dank voor het delen en alle anderen bedankt voor het bevestigen dat er nu eenmaal irritante betweters zonder zelfreflectie rondlopen. Want om eerlijk te zijn overvalt de twijfel ik de keiharde zeikerd ben me nog af en toe.

Anoniem_6855df74c5ca1 woensdag 12 april 2023 om 17:14

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:11
Het boeit hem wel als ik niet oke ben. Mede door mijn niet altijd even stabiele verleden, is hij regelmatig bezorgd over mijn (mentale) gezondheid. Hij wijst me er dan juist op om aan mezelf te denken.
Dat hij slecht op me af kan stemmen is wel een feit, maar ik denk dat dat meer onkunde dan onwil is. Hij denkt er ook gewoon niet aan. Als we ergens samen lopen (bijvoorbeeld drukke winkel of markt) loopt hij ook altijd meters vooruit. Hij is erg lang en stapt flink door, hij zou dan niet een keer omkijken om te kijken of ik het bij kan houden ofzo. Dat soort momenten vindt ik erg frustrerend, ik voel me dan niet gezien. Maar als ik dit dan aankaart blijkt het oprecht onbewust: "Ik loop gewoon op een fijn tempo".

Sorry hoor, maar ook hier weer.
Uit helemaal NIETS blijkt dat hij het doet voor jóu.
Hij wijst je ergens op. Dus hij geeft je weer een aanwijzing.

Mijn man en ik schelen ook 30 cm. Maar hij zal niet meters voor me uit lopen. Geen haar op zijn hoofd die dat doet. Hij loopt een beetje langzamer, ik een beetje sneller en sámen komen we bij onze bestemming.

Ik voel geen liefde van hem naar jou. Geen gelijkwaardigheid. Geen bewustzijn van jouw noden en wensen. Geen attentie. Je mag het allemaal zelf uitzoeken van hem.

Attraverso woensdag 12 april 2023 om 17:16

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 16:46
Zo bedoelde is het niet. Ik bedoelde dat het meer een beetje mierenneuken is van zijn kant, het is niet dat hij mijn hele zijn/wezen onderuit haalt ofzo, meer dat hij zeurt over details.

Maar het doet heel wat met jou. En daar heeft hij geen oren naar. Nee hij legt het zelfs bij jou. Gaslighting in de zuiverste zin. Hij houdt jou onzeker. Hij heeft helemaal het recht niet om jou zo te behandelen. Je bent een volwassen vrouw.

Dat voorop lopen is erg vernederend. Ik zou absoluut niet volgen maar net een andere kan op gaan. Wat een eikel!

attraverso wijzigde dit bericht op 12-04-2023 17:18

10.20% gewijzigd

Lila-Linda woensdag 12 april 2023 om 17:16

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:11
Het boeit hem wel als ik niet oke ben. Mede door mijn niet altijd even stabiele verleden, is hij regelmatig bezorgd over mijn (mentale) gezondheid. Hij wijst me er dan juist op om aan mezelf te denken.
Dat hij slecht op me af kan stemmen is wel een feit, maar ik denk dat dat meer onkunde dan onwil is. Hij denkt er ook gewoon niet aan. Als we ergens samen lopen (bijvoorbeeld drukke winkel of markt) loopt hij ook altijd meters vooruit. Hij is erg lang en stapt flink door, hij zou dan niet een keer omkijken om te kijken of ik het bij kan houden ofzo. Dat soort momenten vind ik erg frustrerend, ik voel me dan niet gezien. Maar als ik dit dan aankaart blijkt het oprecht onbewust: "Ik loop gewoon op een fijn tempo".

die man is niet goed

Youk79 woensdag 12 april 2023 om 17:16

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 16:25
Ja zeker. Maar hij zegt dan dat hij licht in huis wil en dat het slecht is voor zijn kamerplanten, dat vindt hij dan dus belangrijker waarschijnlijk. Volgende keer gaan de gordijnen gewoon weer meteen open namelijk.

Hij houdt dus geen rekening met jou. Dat is wel een ding hoor!

Het is zoals het is

Susan woensdag 12 april 2023 om 17:17

Ik zie vooral iemand die kennelijk een vlotte babbel heeft en ook nog eens lang is, dus fysiek overwicht heeft op anderen, en die iets te veel is gaan geloven dat hij daadwerkelijk beter is dan de rest en dat de rest vooral naar hem moet luisteren. En voor collega's of kennissen is dat wat minder irritant dan als het je man is.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

krakje woensdag 12 april 2023 om 17:22

Ik zou in huis, in de keuken en in de auto deze tekst ophangen:

Befor you speak, ask yourself:
does this improve the silence?

Als hij weer met een suggestie komt zeg jij: "het was geen verbetering. Probeer het de volgende keer nog maar eens."

Je gaat niet in op zijn tip maar begint hem te evalueren. Je kan ook ongevraagde suggesties doen: "neem een stengel bleekselderij als je het moeilijk vind om er niet zomaar iets uit te flappen: dan zit je mond vol."

krakje wijzigde dit bericht op 12-04-2023 17:30

30.69% gewijzigd

Boginja woensdag 12 april 2023 om 17:23

Weet je, de eerste paar pagina's dacht ik: Misschien moet ik hem dit topic laten lezen. Zodat hij kan zien dat ik niet alleen sta in mijn gevoeligheid hierover.
Maar nu ik de laatste pagina's lees denk ik dat hij die reacties gaat wegzetten als 'hysterisch en opjuttend'.

Weet je het is heel fijn om de bevestiging te krijgen dat ik niet gek ben, maar in concrete zin brengt het met weinig verder. Zolang hij het punt niet snapt heb ik er niet veel aan dat de rest van de wereld het wel snapt.
Nog even ter verduidelijking; ik ben zelf ook heel koppig. Ik heb wel degelijk altijd gevonden dat ik gelijk heb in mijn frustratie en dat ook altijd laten weten. Het is niet zo dat ik bang en gedienstig in een hoekje kruip.
Ik word er alleen heel moedeloos van dat ik met al mijn uitleg geen vorderingen maak, hij snapt oprecht niet wat hij verkeerd doet. Of eigenlijk vindt hij helemaal niet dat hij iets verkeerd doet.

Hannah66 woensdag 12 april 2023 om 17:24

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 15:51
Het zijn ook dingetjes als uit zijn werk komen en dan meteen de thermostaat lager zetten, terwijl ik die net hoger heb gezet omdat ik het koud had. Of meteen de gordijnen open trekken, terwijl die dicht zitten omdat de zon op mijn scherm scheen. Hij denkt er dan niet bij na dat ik dat met een reden heb gedaan. Hij denkt alleen "Het is hier te warm" of "Het is hier te donker".

Maar dit dus niet op een nare/bazige manier, maar omdat hij er oprecht niet aan denkt dat ik iets met een reden heb aan/uit gezet.

Edit: dit voelt voor mij dus ook als overrulen ...

Hier was het ook: het licht uitdoen als hij naar boven ging terwijl ik nog beneden was. Mijn werkkamer inkomen als ik net had aangegeven even in een teams meeting te zitten. Op een gegeven moment heb ik geopperd dat hij (net de jaren) licht autistisch aan het worden was. Dat het voor hem moeilijk was zich in te leven. Dat was geen goed idee. Daags later ruzie met ‘jij bent hier de autist!’

Christa woensdag 12 april 2023 om 17:25

Oh vreselijk. Heb ik ook meegemaakt met een man die een stuk ouder is dan ik.
Ik zat in een totaal andere levensfase en hij had het allemaal al gezien en meegemaakt en dat liet hij merken ook.
Overal moest hij zijn mening over geven…zag hij mij een zak chips eten begon hij te vertellen waarom chips zo slecht is en waarom je het beter niet te vaak kunt eten. Was ik aan het koken kwam hij steevast even in de pan kijken en suggesties meegeven. Ook op het huishouden had hij vaak wat op te merken, wat raar was aangezien het bij hem thuis nooit opgeruimd was.
Nog even geprobeerd om eruit te komen samen, maar hij kon het niet veranderen.
Word er nog onpasselijk van als ik eraan terugdenk. Dit gedrag hoort niet thuis binnen een gezonde relatie.

Snap wel dat het lastig is als je allang met elkaar samen bent en dit het enige puntje is waarop het spaak loopt.

Hoop dat jullie eruit komen samen.

❥❥❥

Anoniem_6855df74c5ca1 woensdag 12 april 2023 om 17:27

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:23
Weet je, de eerste paar pagina's dacht ik: Misschien moet ik hem dit topic laten lezen. Zodat hij kan zien dat ik niet alleen sta in mijn gevoeligheid hierover.
Maar nu ik de laatste pagina's lees denk ik dat hij die reacties gaat wegzetten als 'hysterisch en opjuttend'.

Weet je het is heel fijn om de bevestiging te krijgen dat ik niet gek ben, maar in concrete zin brengt het met weinig verder. Zolang hij het punt niet snapt heb ik er niet veel aan dat de rest van de wereld het wel snapt.
Nog even ter verduidelijking; ik ben zelf ook heel koppig. Ik heb wel degelijk altijd gevonden dat ik gelijk heb in mijn frustratie en dat ook altijd laten weten. Het is niet zo dat ik bang en gedienstig in een hoekje kruip.
Ik word er alleen heel moedeloos van dat ik met al mijn uitleg geen vorderingen maak, hij snapt oprecht niet wat hij verkeerd doet. Of eigenlijk vindt hij helemaal niet dat hij iets verkeerd doet.

Je kunt hém niet veranderen.
Je kunt alleen jezélf veranderen.

Je kunt je gedrag op hem aanpassen.
Je kunt je gedrag niet meer op hem aanpassen.

Je zit nu op hete kolen omdat hij straks thuiskomt en je bent nog niet met de 'taken' begonnen.
Nu kun je snel aan je taken beginnen
of
Je kunt het eens verdragen en stoppen met je verontschuldigen daarvoor richting hem. Je had even wat anders en dat is je goed recht.

Boginja woensdag 12 april 2023 om 17:32

Doreia* schreef: ↑
12-04-2023 17:27
Je kunt hém niet veranderen.
Je kunt alleen jezélf veranderen.

Je kunt je gedrag op hem aanpassen.
Je kunt je gedrag niet meer op hem aanpassen.

Je zit nu op hete kolen omdat hij straks thuiskomt en je bent nog niet met de 'taken' begonnen.
Nu kun je snel aan je taken beginnen
of
Je kunt het eens verdragen en stoppen met je verontschuldigen daarvoor richting hem. Je had even wat anders en dat is je goed recht.

Het is ook niet dat de pleuris uitbreekt als ik aankondig dat we friet eten hoor, dat gebeurt wel vaker. Maar dus nooit zonder dat ik daar het gevoel aan overhoud dat ik heb 'gefaald'. En dat gevoel is dus diepgeworteld.
De opmerkingen die hij maakt triggeren dit gevoel. Maar het gevoel zat er al lang voordat ik hem leerde kennen. Hij is niet der veroorzaker hiervan. Alleen zijn ondoordachte en vaak ongevoelige handelen zijn een hele slechte match met mijn onzekerheid.

krakje woensdag 12 april 2023 om 17:34

Doreia* schreef: ↑
12-04-2023 17:27
Je kunt hém niet veranderen.
Je kunt alleen jezélf veranderen.

Je kunt je gedrag op hem aanpassen.
Je kunt je gedrag niet meer op hem aanpassen.

Je zit nu op hete kolen omdat hij straks thuiskomt en je bent nog niet met de 'taken' begonnen.
Nu kun je snel aan je taken beginnen
of
Je kunt het eens verdragen en stoppen met je verontschuldigen daarvoor richting hem. Je had even wat anders en dat is je goed recht.

Of je draait het om en vraagt waarom hij het niet vaste even opruimt als het hem wel opgevallen is dat er nog rommel ligt.

Mijn man en ik doen het gewoon als we zien dat er iets moet gebeuren: we gaan niet elkaar er op wijzen dat de vaatwasser klaar is ofzo. Wie het eerst tijd heeft, ruimt hem leeg.

Anoniem_6855df74c5ca1 woensdag 12 april 2023 om 17:34

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:32
Het is ook niet dat de pleuris uitbreekt als ik aankondig dat we friet eten hoor, dat gebeurt wel vaker. Maar dus nooit zonder dat ik daar het gevoel aan overhoud dat ik heb 'gefaald'. En dat gevoel is dus diepgeworteld.
De opmerkingen die hij maakt triggeren dit gevoel. Maar het gevoel zat er al lang voordat ik hem leerde kennen. Hij is niet der veroorzaker hiervan. Alleen zijn ondoordachte en vaak ongevoelige handelen zijn een hele slechte match met mijn onzekerheid.

Je kende datgene wat hij in de relatie bracht.
Daarom hoeft hij je verleden ook niet te kennen.
Jij herkende je verleden in hem.
En dat was toen voldoende.

Anoniem_65537e7f5e90c woensdag 12 april 2023 om 17:35

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:23
Ik word er alleen heel moedeloos van dat ik met al mijn uitleg geen vorderingen maak, hij snapt oprecht niet wat hij verkeerd doet. Of eigenlijk vindt hij helemaal niet dat hij iets verkeerd doet.

Misschien stoppen met uitleggen wat je niet wil en gaan vertellen wat je wel wil?

“Ik ga nu schilderen, dat wil ik lekker ongestoord doen. Deze ruimte is dus een no go area voor jou tot ik klaar ben.”

Anoniem_64d8b3a64b8a0 woensdag 12 april 2023 om 17:35

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:32
Alleen zijn ondoordachte en vaak ongevoelige handelen zijn een hele slechte match met mijn onzekerheid.

Het ligt niet aan jou, het ligt aan hem.

Anoniem_6855df74c5ca1 woensdag 12 april 2023 om 17:35

krakje schreef: ↑
12-04-2023 17:34
Of je draait het om en vraagt waarom hij het niet vaste even opruimt als het hem wel opgevallen is dat er nog rommel ligt.

Mijn man en ik doen het gewoon als we zien dat er iets moet gebeuren: we gaan niet elkaar er op wijzen dat de vaatwasser klaar is ofzo. Wie het eerst tijd heeft, ruimt hem leeg.

Precies.
Daar zou het uiteindelijk naartoe moeten.
Wie ziet wat er nog gebeuren moet en heeft er even tijd voor, die doet dat dan even.

lotus77 woensdag 12 april 2023 om 17:36

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:23
Weet je, de eerste paar pagina's dacht ik: Misschien moet ik hem dit topic laten lezen. Zodat hij kan zien dat ik niet alleen sta in mijn gevoeligheid hierover.
Maar nu ik de laatste pagina's lees denk ik dat hij die reacties gaat wegzetten als 'hysterisch en opjuttend'.

Weet je het is heel fijn om de bevestiging te krijgen dat ik niet gek ben, maar in concrete zin brengt het met weinig verder. Zolang hij het punt niet snapt heb ik er niet veel aan dat de rest van de wereld het wel snapt.
Nog even ter verduidelijking; ik ben zelf ook heel koppig. Ik heb wel degelijk altijd gevonden dat ik gelijk heb in mijn frustratie en dat ook altijd laten weten. Het is niet zo dat ik bang en gedienstig in een hoekje kruip.
Ik word er alleen heel moedeloos van dat ik met al mijn uitleg geen vorderingen maak, hij snapt oprecht niet wat hij verkeerd doet. Of eigenlijk vindt hij helemaal niet dat hij iets verkeerd doet.

Mijn ex vroeg mij een keer of ik een kwestie online wilde zetten op een forum zodat ik kon zien dat hij Heel Erg Gelijk had. Toen werkelijk niemand zijn kant bijviel was hij zwaar op zijn pik getrapt, had ik het gedaan en was het niet meer de bedoeling dat ik op dat forum zat met al die vreselijk rare mensen die het leven niet snapten.

Het is nu dus al bijna 10 jaar mijn ex. God, wat wist die man alles goed. Behalve hoe je aardig en normaal tegen je partner moest zijn.

Anoniem_64d8b3a64b8a0 woensdag 12 april 2023 om 17:37

lotus77 schreef: ↑
12-04-2023 17:36
Mijn ex vroeg mij een keer of ik een kwestie online wilde zetten op een forum zodat ik kon zien dat hij Heel Erg Gelijk had. Toen werkelijk niemand zijn kant bijviel was hij zwaar op zijn pik getrapt, had ik het gedaan en was het niet meer de bedoeling dat ik op dat forum zat met al die vreselijk rare mensen die het leven niet snapten.

feow woensdag 12 april 2023 om 17:39

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:32
Alleen zijn ondoordachte en vaak ongevoelige handelen zijn een hele slechte match met mijn onzekerheid. iemand die niet op ongevraagde bemoeizucht/adviezen/goede bedoelingen zit te wachten.

Waarom trek jij de ‘schuld’ van de gevolgen van zijn bemoeizucht naar jou toe?

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

urim woensdag 12 april 2023 om 17:42

Boginja, in het begin van het topic kon ik nog wel wat relativerend kijken naar het gedrag van je partner dat je hier schetst, maar gaandeweg denk ik toch echt dat dit lijkt op een hele ongezonde verhouding tussen jullie twee, omdat deze ongelijkwaardig is/lijkt.

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:11
Het boeit hem wel als ik niet oke ben. Mede door mijn niet altijd even stabiele verleden, is hij regelmatig bezorgd over mijn (mentale) gezondheid. Hij wijst me er dan juist op om aan mezelf te denken.

Dat is in feite heel ongezond gedrag van hem. Natuurlijk lijkt dit heel betrokken van hem, maar het is ook kleinerend. Hij lijkt niet te denken dat je in staat bent om goed voor jezelf te zorgen. Maar de periode dat je onderuit ging (PND) is lang geleden en sindsdien heb je veel geleerd.
Je komt ook helemaal niet onzeker over (je zegt dit wel over jezelf). Je weet precies wat je vindt van zijn gedrag, het enige is dat je twijfelt of je hier nu terecht een punt van maakt. Twijfelen is niet hetzelfde als onzeker zijn he?

Dat hij slecht op me af kan stemmen is wel een feit, maar ik denk dat dat meer onkunde dan onwil is. Hij denkt er ook gewoon niet aan. Als we ergens samen lopen (bijvoorbeeld drukke winkel of markt) loopt hij ook altijd meters vooruit. Hij is erg lang en stapt flink door, hij zou dan niet een keer omkijken om te kijken of ik het bij kan houden ofzo. Dat soort momenten vind ik erg frustrerend, ik voel me dan niet gezien. Maar als ik dit dan aankaart blijkt het oprecht onbewust: "Ik loop gewoon op een fijn tempo".

Er gewoon niet aan denken is ook onwil. Zeker wanneer hij al vaker van jou te horen heeft gekregen dat je dit niet wilt. Al zijn weerleggingen van jouw argumenten zijn in feite een manier om jou 'onzeker te maken'. Het klinkt immers allemaal zo logisch? Maar het ís niet logisch wat hij zegt. Hij zegt dat hij niet wil veranderen, dat jij je maar moet schikken naar hem.

Ik vind het zorgelijk hoe hij je in feite gaslight.

Anoniem_67a86a78127a3 woensdag 12 april 2023 om 17:42

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:11
Het boeit hem wel als ik niet oke ben. Mede door mijn niet altijd even stabiele verleden, is hij regelmatig bezorgd over mijn (mentale) gezondheid. Hij wijst me er dan juist op om aan mezelf te denken.
Dat hij slecht op me af kan stemmen is wel een feit, maar ik denk dat dat meer onkunde dan onwil is. Hij denkt er ook gewoon niet aan. Als we ergens samen lopen (bijvoorbeeld drukke winkel of markt) loopt hij ook altijd meters vooruit. Hij is erg lang en stapt flink door, hij zou dan niet een keer omkijken om te kijken of ik het bij kan houden ofzo. Dat soort momenten vind ik erg frustrerend, ik voel me dan niet gezien. Maar als ik dit dan aankaart blijkt het oprecht onbewust: "Ik loop gewoon op een fijn tempo".

Het klinkt alsof hij echt heel weinig empathie heeft. Is hij ook zo onempathisch tegen/over andere mensen?

Boginja woensdag 12 april 2023 om 17:45

Daveotion schreef: ↑
12-04-2023 17:42
Het klinkt alsof hij echt heel weinig empathie heeft. Is hij ook zo onempathisch tegen/over andere mensen?

Ja totaal. Hij heeft tegen een nabestaande wel eens gezegd dat je je gewoon voor moet stellen dat iemand geëmigreerd is, dan zie je diegene ook niet meer.
Snapte hij ook oprecht niet waarom je zoiets niet kunt zeggen, was heel goed bedoeld. Is bijna grappig, als het niet zo pijnlijk was.

delicious35 woensdag 12 april 2023 om 17:47

Ik zou met zo’n man niet veel meer zelf doen.
Mijn standaardreactie zou zijn : als je vindt dat jij het beter kan/op jouw manier moet doet het dan lekker zelf.

Zo irritant dat willen dat alles op zijn manier gebeurd. Dus nee je bent niet gek maar je accepteert het wel al veel te lang.

Anoniem_6855df74c5ca1 woensdag 12 april 2023 om 17:47

Boginja schreef: ↑
12-04-2023 17:45
Ja totaal. Hij heeft tegen een nabestaande wel eens gezegd dat je je gewoon voor moet stellen dat iemand geëmigreerd is, dan zie je diegene ook niet meer.
Snapte hij ook oprecht niet waarom je zoiets niet kunt zeggen, was heel goed bedoeld. Is bijna grappig, als het niet zo pijnlijk was.

Dan kun je niet anders dan concluderen dan dat hij nooit anders zal worden. En hij zeker wel hoog scoort op ASS, ook al wil je dat liever niet horen. En zal er alleen verandering komen als jij verandert. Want hij zal dit nimmer zien.

Actieve topics