Relaties
alle pijlers
Ongevraagd advies van partner.
woensdag 12 april 2023 om 13:27
Vooraf even een klein stukje achtergrond:
Ik ben opgegroeid in een ongezonde situatie. Dit heeft veel gedaan met mijn gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Er is mij vaak verteld dat ik niks kan en nergens goed in ben. Inmiddels heb ik dat zelfbeeld aardig af weten te schudden. Ik ben mij er echter van bewust dat onderstaande kwestie deze onzekerheid weer boven brengt en dit mij daarom extra gevoelig maakt.
Mede daarom vind ik het lastig te beoordelen of ik nou een punt heb met mijn bezwaar tegen dit gedrag van mijn partner of dat zijn gedrag heel onschuldig/normaal is en ik gewoon overdreven gevoelig ben door mijn verleden.
Daarom zou ik graag eens horen hoe anderen dit zien, hier gaat ie dan:
Mijn man is breed geïnteresseerd en heeft daarom kennis over van alles. Naast het vergaren van deze kennis, is hij ook dol op het delen ervan. Dit resulteert in veel (door mij ongevraagd) advies op allerlei vlakken. Ik geef even een paar voorbeelden;
Als we in de auto zitten en ik rij, adviseert hij mij welke route ik het beste kan rijden, waar ik kan parkeren, waar ik voor kan sorteren enz. Eenmaal op de parkeerplaats wijst hij vervolgens een geschikte plek aan.
Als ik heb gekookt adviseert hij mij regelmatig hoe ik het de volgende keer "nog lekkerder" kan maken. Door bijvoorbeeld te zeggen: "Het was lekker, het zou nog lekkerder zijn met walnoten erin" of "het was nog lekkerder geweest als het net wat langer/korter in de oven was geweest".
Als ik een deur ga schilderen helpt hij mij eraan denken hoe dit moet: "Denk je eraan goed te ontvetten, voordat je gaat schuren?"
Het blijft niet altijd bij woordelijk advies. Hij handelt ook wel eens ongevraagd, door bijvoorbeeld als ik aan het koken ben en hij binnenkomt het vuur hoger of lager te zetten of een deksel ergens op of af te doen.
Vaak gaan deze adviezen en handelingen in tegen mijn oorspronkelijke plan. Ik voel mij daardoor dan dus gecorrigeerd of "op de vingers getikt". Het voelt voor mij alsof mijn eigen initiatief of inzicht nooit goed genoeg is. Alsof ik altijd afhankelijk ben van zijn goedkeuring.
Vooropgesteld; hij zegt of doet dit soort dingen nooit op een nare of negatieve manier. Ik ben ervan overtuigd dat hij het oprecht goed/helpend bedoelt. Hij heeft er dan ook geen begrip voor dat ik dit vervelend vind. Hij vindt dat dit echt bij mij ligt. Hij zegt: "Zo ben ik nu eenmaal. Je weet dat ik het goed bedoel, dus dan hoef je er geen aanstoot aan te nemen. Als dat toch gebeurt ligt dat bij jezelf".
Ik probeer vaak uit te leggen wat dit gedrag bij mij oproept en vraag hem er daarom op te letten mij niet steeds te 'verbeteren' (zoals ik het dus ervaar). Hij vindt dat ik aan de bak moet met mijn onzekerheid en dat daar de sleutel ligt voor het oplossen van deze steeds terugkomende frustratie.
Samengevat dus eigenlijk: ben ik ik nou gek?
Ik ben opgegroeid in een ongezonde situatie. Dit heeft veel gedaan met mijn gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Er is mij vaak verteld dat ik niks kan en nergens goed in ben. Inmiddels heb ik dat zelfbeeld aardig af weten te schudden. Ik ben mij er echter van bewust dat onderstaande kwestie deze onzekerheid weer boven brengt en dit mij daarom extra gevoelig maakt.
Mede daarom vind ik het lastig te beoordelen of ik nou een punt heb met mijn bezwaar tegen dit gedrag van mijn partner of dat zijn gedrag heel onschuldig/normaal is en ik gewoon overdreven gevoelig ben door mijn verleden.
Daarom zou ik graag eens horen hoe anderen dit zien, hier gaat ie dan:
Mijn man is breed geïnteresseerd en heeft daarom kennis over van alles. Naast het vergaren van deze kennis, is hij ook dol op het delen ervan. Dit resulteert in veel (door mij ongevraagd) advies op allerlei vlakken. Ik geef even een paar voorbeelden;
Als we in de auto zitten en ik rij, adviseert hij mij welke route ik het beste kan rijden, waar ik kan parkeren, waar ik voor kan sorteren enz. Eenmaal op de parkeerplaats wijst hij vervolgens een geschikte plek aan.
Als ik heb gekookt adviseert hij mij regelmatig hoe ik het de volgende keer "nog lekkerder" kan maken. Door bijvoorbeeld te zeggen: "Het was lekker, het zou nog lekkerder zijn met walnoten erin" of "het was nog lekkerder geweest als het net wat langer/korter in de oven was geweest".
Als ik een deur ga schilderen helpt hij mij eraan denken hoe dit moet: "Denk je eraan goed te ontvetten, voordat je gaat schuren?"
Het blijft niet altijd bij woordelijk advies. Hij handelt ook wel eens ongevraagd, door bijvoorbeeld als ik aan het koken ben en hij binnenkomt het vuur hoger of lager te zetten of een deksel ergens op of af te doen.
Vaak gaan deze adviezen en handelingen in tegen mijn oorspronkelijke plan. Ik voel mij daardoor dan dus gecorrigeerd of "op de vingers getikt". Het voelt voor mij alsof mijn eigen initiatief of inzicht nooit goed genoeg is. Alsof ik altijd afhankelijk ben van zijn goedkeuring.
Vooropgesteld; hij zegt of doet dit soort dingen nooit op een nare of negatieve manier. Ik ben ervan overtuigd dat hij het oprecht goed/helpend bedoelt. Hij heeft er dan ook geen begrip voor dat ik dit vervelend vind. Hij vindt dat dit echt bij mij ligt. Hij zegt: "Zo ben ik nu eenmaal. Je weet dat ik het goed bedoel, dus dan hoef je er geen aanstoot aan te nemen. Als dat toch gebeurt ligt dat bij jezelf".
Ik probeer vaak uit te leggen wat dit gedrag bij mij oproept en vraag hem er daarom op te letten mij niet steeds te 'verbeteren' (zoals ik het dus ervaar). Hij vindt dat ik aan de bak moet met mijn onzekerheid en dat daar de sleutel ligt voor het oplossen van deze steeds terugkomende frustratie.
Samengevat dus eigenlijk: ben ik ik nou gek?
donderdag 13 april 2023 om 11:47
Mijn moeder is ook zo. Staat bij alles wat je doet ernaast om tips, suggesties of commentaar te leveren. "Waarom doe je niet....", " ik gebruik altijd....", " oh heb je dat zo gedaan, ik doe altijd....", "vind je dat handig....".
Echt, om gillend gek van te worden. Ik vraag me altijd af hoe zij denkt dat ik al jaren (ben 45) mijn eigen huishouden run, want zonder haar aanwijzingen kan ik het blijkbaar niet.
Maar zij gaat nog een stap verder. Ze kan ook geen normaal gesprek meer voeren of over koetjes en kalfjes praten zonder ongevraagde info, advies, instructies of aanwijzingen te leveren. Bij echt al-les wat je vertelt reageert ze door je te vertellen wat je in die situatie gedaan of gezegd diende te hebben. Of je krijgt een bak aan ongevraagde info over dat onderwerp over je heen. Totaal uit het verband getrokken en niet aan de orde.
Gister nog vertelde ik (ik vond het zelf best grappig) dat ik een afspraak had in het centrum van een stad en ik 10 minuten van tevoren erachter kwam geen geld of pas bij me te hebben voor betaald parkeren. Waar iemand anders lachend reageert of met "tjonge dat is ook k*t" o.i.d. Gaat mijn moeder me uitgebreid uitleggen wat ik in die situatie moet doen, dat ik dan de afspraak bellen moet om te zeggen dat ik later kom enz enz. En dat doet ze bij alles. Het gaat zo ver dat een normaal los gesprekje al bijna niet meer mogelijk is.
Niet helemaal hetzelfde maar ook dit is lastig om mee om te gaan. Ook mijn moeder snapt het niet. "Maar wat moet ik dan zeggen?"
Ze begrijpt gewoon echt niet dat dit geen normale manier van praten is met elkaar.
Echt, om gillend gek van te worden. Ik vraag me altijd af hoe zij denkt dat ik al jaren (ben 45) mijn eigen huishouden run, want zonder haar aanwijzingen kan ik het blijkbaar niet.
Maar zij gaat nog een stap verder. Ze kan ook geen normaal gesprek meer voeren of over koetjes en kalfjes praten zonder ongevraagde info, advies, instructies of aanwijzingen te leveren. Bij echt al-les wat je vertelt reageert ze door je te vertellen wat je in die situatie gedaan of gezegd diende te hebben. Of je krijgt een bak aan ongevraagde info over dat onderwerp over je heen. Totaal uit het verband getrokken en niet aan de orde.
Gister nog vertelde ik (ik vond het zelf best grappig) dat ik een afspraak had in het centrum van een stad en ik 10 minuten van tevoren erachter kwam geen geld of pas bij me te hebben voor betaald parkeren. Waar iemand anders lachend reageert of met "tjonge dat is ook k*t" o.i.d. Gaat mijn moeder me uitgebreid uitleggen wat ik in die situatie moet doen, dat ik dan de afspraak bellen moet om te zeggen dat ik later kom enz enz. En dat doet ze bij alles. Het gaat zo ver dat een normaal los gesprekje al bijna niet meer mogelijk is.
Niet helemaal hetzelfde maar ook dit is lastig om mee om te gaan. Ook mijn moeder snapt het niet. "Maar wat moet ik dan zeggen?"
Ze begrijpt gewoon echt niet dat dit geen normale manier van praten is met elkaar.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
donderdag 13 april 2023 om 12:31
Phoe werd al moe van het lezen van je post.
donderdag 13 april 2023 om 12:53
Dit! TO lees hier eens iets over, dit gedrag is echt dodelijk voor je gevoel van eigenwaarde.Attraverso schreef: ↑12-04-2023 17:16Maar het doet heel wat met jou. En daar heeft hij geen oren naar. Nee hij legt het zelfs bij jou. Gaslighting in de zuiverste zin. Hij houdt jou onzeker. Hij heeft helemaal het recht niet om jou zo te behandelen. Je bent een volwassen vrouw.
Dat voorop lopen is erg vernederend. Ik zou absoluut niet volgen maar net een andere kan op gaan. Wat een eikel!
donderdag 13 april 2023 om 12:58
Wie zegt dat zijn gedrag ondoordacht is? Het is wel heel toevallig dat zijn 'ondoordachte' gedrag altijd in zijn voordeel is. Echt als hij je al jaren zo behandelt heeft dat absoluut effect op hoe jij over jezelf denkt. Het typische is dat jij problemen hebt met zijn gedrag en als je dan bijval krijgt ga je hem goed praten. En dat is niet zo vreemd want dat hoor je al jaren aan: dat het niet aan hem ligt maar aan jou....altijd.Boginja schreef: ↑12-04-2023 17:32Het is ook niet dat de pleuris uitbreekt als ik aankondig dat we friet eten hoor, dat gebeurt wel vaker. Maar dus nooit zonder dat ik daar het gevoel aan overhoud dat ik heb 'gefaald'. En dat gevoel is dus diepgeworteld.
De opmerkingen die hij maakt triggeren dit gevoel. Maar het gevoel zat er al lang voordat ik hem leerde kennen. Hij is niet der veroorzaker hiervan. Alleen zijn ondoordachte en vaak ongevoelige handelen zijn een hele slechte match met mijn onzekerheid.
donderdag 13 april 2023 om 18:04
donderdag 13 april 2023 om 19:01
Gewoon heel irritant gedrag, nog irritanter vind ik het dat hij tegen jou zegt dat jij maar moet veranderen en de opmerking 'ik ben gewoon zo'.
Ik zou tegen hem zeggen dat jij dit gedrag irritant vind en dat hij zich daar maar aan aanpast. Jij zal wel niet de enige zijn die dit gedrag irritant vind.
Ik zou tegen hem zeggen dat jij dit gedrag irritant vind en dat hij zich daar maar aan aanpast. Jij zal wel niet de enige zijn die dit gedrag irritant vind.
donderdag 13 april 2023 om 19:23
Je erkent dat hij weinig (eigenlijk geen) invoelend vermogen heeft, dan is telkens zeggen 'het triggert iets in mij/ik heb er last van' niet helpend/werkend. Jij wil elke keer dat hij jou begrijpt, maar je geeft tegelijk aan dat hij dat vermogen gewoon niet heeft. Ik zou dus stoppen met toestemming en begrip vragen.
Je geeft ook aan dat jij het ziet als onkunde en niet als onwil. Als je verder wil zou ik gewoon een heldere grens aangeven: ik wil dat je hiermee stopt. Geen gevoelige uitleg, niet afzwakken, niet stiekem toch goedkeuring vragen, nee: ik wil dat je stopt, ik wil geen tips van je. En dan ook aangeven dat er consequenties aan zullen zitten als hij het wel doet. Dat als hij zich met het koken bemoeit hij het zelf verder af mag maken. Dat als hij zich met het autorijden bemoeit jij de auto op de eerste veilige plek neerzet en hij zelf verder mag rijden. Dat als hij tijdens/na het eten aankomt met zijn 'tip' hij lekker zelf mag koken volgende keren.
Paal en perk. Dat is wat hij zal begrijpen en hopelijk zal erkennen. Verder blijft het verstandig om nog meer te kijken naar wat jij wil en hoe jij wil leven. Daar mag je gewoon de tijd voor nemen, hoef je echt geen conclusies al aan te verbinden nu, maar ga er wel naar kijken.
Je geeft ook aan dat jij het ziet als onkunde en niet als onwil. Als je verder wil zou ik gewoon een heldere grens aangeven: ik wil dat je hiermee stopt. Geen gevoelige uitleg, niet afzwakken, niet stiekem toch goedkeuring vragen, nee: ik wil dat je stopt, ik wil geen tips van je. En dan ook aangeven dat er consequenties aan zullen zitten als hij het wel doet. Dat als hij zich met het koken bemoeit hij het zelf verder af mag maken. Dat als hij zich met het autorijden bemoeit jij de auto op de eerste veilige plek neerzet en hij zelf verder mag rijden. Dat als hij tijdens/na het eten aankomt met zijn 'tip' hij lekker zelf mag koken volgende keren.
Paal en perk. Dat is wat hij zal begrijpen en hopelijk zal erkennen. Verder blijft het verstandig om nog meer te kijken naar wat jij wil en hoe jij wil leven. Daar mag je gewoon de tijd voor nemen, hoef je echt geen conclusies al aan te verbinden nu, maar ga er wel naar kijken.
donderdag 13 april 2023 om 20:59
Mijn man doet dit ook. Zijn ouders en broer ook, die zitten allemaal de hele dag op elkaar te letten en van goedbedoelde raad te voorzien. Mega irritant. Mijn man vond dit ook altijd normaal dus, hij is van huis uit niet anders gewend.
Gelukkig weet hij inmiddels wel dat het heel vervelend is. We praten hier vaak over dus bij bijv auto rijden hoef ik alleen nog maar te zeggen: schat je doet het weer en dan bied hij direct zn excuses aan.
In het verleden ben ik weleens héél kwaad geworden. Een keer heb ik de auto aan de kant gezet en weigerde ik om verder te rijden. Een andere keer ben ik halverwege opruimen weggelopen uit huis om pas een uur later weer terug te keren, met de mededeling dat hij mocht kiezen tussen een scheiding of een goed ingerichte vaatwasser. Sindsdien gaat dat beter. Maar het blijft wel een irritatiepunt tussen ons, maar het gaat al wel veeeeel beter
Gelukkig weet hij inmiddels wel dat het heel vervelend is. We praten hier vaak over dus bij bijv auto rijden hoef ik alleen nog maar te zeggen: schat je doet het weer en dan bied hij direct zn excuses aan.
In het verleden ben ik weleens héél kwaad geworden. Een keer heb ik de auto aan de kant gezet en weigerde ik om verder te rijden. Een andere keer ben ik halverwege opruimen weggelopen uit huis om pas een uur later weer terug te keren, met de mededeling dat hij mocht kiezen tussen een scheiding of een goed ingerichte vaatwasser. Sindsdien gaat dat beter. Maar het blijft wel een irritatiepunt tussen ons, maar het gaat al wel veeeeel beter
donderdag 13 april 2023 om 22:38
Vitamini schreef: ↑13-04-2023 11:47Mijn moeder is ook zo. Staat bij alles wat je doet ernaast om tips, suggesties of commentaar te leveren. "Waarom doe je niet....", " ik gebruik altijd....", " oh heb je dat zo gedaan, ik doe altijd....", "vind je dat handig....".
Echt, om gillend gek van te worden. Ik vraag me altijd af hoe zij denkt dat ik al jaren (ben 45) mijn eigen huishouden run, want zonder haar aanwijzingen kan ik het blijkbaar niet.
Ook mijn moeder snapt het niet. "Maar wat moet ik dan zeggen?"
Ze begrijpt gewoon echt niet dat dit geen normale manier van praten is met elkaar.
Dit is niet best, toch? Ga je vaak naar haar toe? Niet naar bedoeld, maar heeft je moeder een stempeltje? Zo is er inderdaad geen gesprek mee te voeren. Het lijkt me heel moeilijk om hier mee om te gaan.
Ben je zelf onzeker geworden door dit gedrag?
donderdag 13 april 2023 om 22:50
Hahaha!florence13 schreef: ↑12-04-2023 13:37Heerlijk dit! Hij 'is gewoon zo' en jij 'moet aan jezelf werken'. Draai het eens om: 'nou manlief, boginja is gewoon zo, dus werk aan jezelf en pas je een beetje aan.'
Overigens is het mij wel bekend, mijn broer doet dat ook, bloedirritant. Ik heb een hele week elke keer als hij het deed 'ja brilsmurf' gezegd en toen werd het minder.
donderdag 13 april 2023 om 22:58
Daar krijg je toch een punt hoofd van.Vitamini schreef: ↑13-04-2023 11:47Mijn moeder is ook zo. Staat bij alles wat je doet ernaast om tips, suggesties of commentaar te leveren. "Waarom doe je niet....", " ik gebruik altijd....", " oh heb je dat zo gedaan, ik doe altijd....", "vind je dat handig....".
Echt, om gillend gek van te worden. Ik vraag me altijd af hoe zij denkt dat ik al jaren (ben 45) mijn eigen huishouden run, want zonder haar aanwijzingen kan ik het blijkbaar niet.
Maar zij gaat nog een stap verder. Ze kan ook geen normaal gesprek meer voeren of over koetjes en kalfjes praten zonder ongevraagde info, advies, instructies of aanwijzingen te leveren. Bij echt al-les wat je vertelt reageert ze door je te vertellen wat je in die situatie gedaan of gezegd diende te hebben. Of je krijgt een bak aan ongevraagde info over dat onderwerp over je heen. Totaal uit het verband getrokken en niet aan de orde.
Gister nog vertelde ik (ik vond het zelf best grappig) dat ik een afspraak had in het centrum van een stad en ik 10 minuten van tevoren erachter kwam geen geld of pas bij me te hebben voor betaald parkeren. Waar iemand anders lachend reageert of met "tjonge dat is ook k*t" o.i.d. Gaat mijn moeder me uitgebreid uitleggen wat ik in die situatie moet doen, dat ik dan de afspraak bellen moet om te zeggen dat ik later kom enz enz. En dat doet ze bij alles. Het gaat zo ver dat een normaal los gesprekje al bijna niet meer mogelijk is.
Niet helemaal hetzelfde maar ook dit is lastig om mee om te gaan. Ook mijn moeder snapt het niet. "Maar wat moet ik dan zeggen?"
Ze begrijpt gewoon echt niet dat dit geen normale manier van praten is met elkaar.
Ik zou zeggen:" Ja Moederrrrrrrr....dan doe het allemaal maar lekker zelf op jou manier" en dan niets meer doen.
donderdag 13 april 2023 om 23:00
Als ik alles zo lees, lees ik nog wel liefde van jou naar hem toe. Hij doet alleen onbewust ontzettend vervelend.
Zou hij ook openstaan voor therapie? Of weer samen? Dat jullie een spiegel wordt voorgehouden, over hoe jullie momenteel communiceren?
Misschien dat er dan een kwartje gaat vallen. Er iemand anders meekijkt en hem (spiegelende) vragen stelt.
Ik zou hier wel actief aan proberen te gaan werken met hem. Anders kan het wel echt wortel gaan schieten en jullie uit elkaar drijven?
Zou hij ook openstaan voor therapie? Of weer samen? Dat jullie een spiegel wordt voorgehouden, over hoe jullie momenteel communiceren?
Misschien dat er dan een kwartje gaat vallen. Er iemand anders meekijkt en hem (spiegelende) vragen stelt.
Ik zou hier wel actief aan proberen te gaan werken met hem. Anders kan het wel echt wortel gaan schieten en jullie uit elkaar drijven?
donderdag 13 april 2023 om 23:41
Je zou je bijna afvragen hoe hij in vredesnaam z'n diploma's heeft gehaald 
als hij niet eens kan onthouden wat voor jou belangrijk is (gordijnen dichtlaten bijvoorbeeld).
Boginja, laat je niet wijsmaken dat het aan jou ligt. Ook zonder je verleden is het geen fijn gedrag. Bizar dat hij niet naast je blijft lopen, dat is echt wel bijzonder hoor.
Ookal heeft hij vast heel veel goede kanten.
Ik hoop dat je er voor jezelf een beetje uitkomt. Het zit dieper dan alleen ongevraagd commentaar, volgens mij begint dat wel te dagen. En dat voelt niet fijn.
Sterkte met deze nieuwe inzichten
als hij niet eens kan onthouden wat voor jou belangrijk is (gordijnen dichtlaten bijvoorbeeld).Boginja, laat je niet wijsmaken dat het aan jou ligt. Ook zonder je verleden is het geen fijn gedrag. Bizar dat hij niet naast je blijft lopen, dat is echt wel bijzonder hoor.
Ookal heeft hij vast heel veel goede kanten.
Ik hoop dat je er voor jezelf een beetje uitkomt. Het zit dieper dan alleen ongevraagd commentaar, volgens mij begint dat wel te dagen. En dat voelt niet fijn.
Sterkte met deze nieuwe inzichten
vrijdag 14 april 2023 om 00:14
Is er niet iets met hem aan de hand? Psychisch? Waardoor hij dingen niet goed begrijpt?Boginja schreef: ↑12-04-2023 17:45Ja totaal. Hij heeft tegen een nabestaande wel eens gezegd dat je je gewoon voor moet stellen dat iemand geëmigreerd is, dan zie je diegene ook niet meer.
Snapte hij ook oprecht niet waarom je zoiets niet kunt zeggen, was heel goed bedoeld. Is bijna grappig, als het niet zo pijnlijk was.
vrijdag 14 april 2023 om 01:01
Dit is emotionele mishandeling. Micro managing heet het.
En is niet onschuldig. Het is een manier om je klein te houden en je een kutgevoel te geven..
Ik ken een vrouw die dit bij haar man doet. Hij is zo onzeker dat hij alles pikt.
Tip: bij de volg keer zeg je ik ben een volwassen vrouw en ik wil dat je hier nu mee op houd. Doet hij dat niet, ga dan een weekje weg om na te denken.
Dit is absurd. En trap niet in goed bedoeld. Ze weten dondersgoed hoe ze je klein kunnen houden.
En is niet onschuldig. Het is een manier om je klein te houden en je een kutgevoel te geven..
Ik ken een vrouw die dit bij haar man doet. Hij is zo onzeker dat hij alles pikt.
Tip: bij de volg keer zeg je ik ben een volwassen vrouw en ik wil dat je hier nu mee op houd. Doet hij dat niet, ga dan een weekje weg om na te denken.
Dit is absurd. En trap niet in goed bedoeld. Ze weten dondersgoed hoe ze je klein kunnen houden.
woensdag 19 april 2023 om 01:28
Ik heb uiteindelijk mijn eerste ingeving toch opgevolgd en hem diezelfde woensdagavond gezegd dat ik wilde praten. Omdat het met twee pubers in huis lastig is, zijn we de stad in gegaan om wat te drinken. Ik gewapend met tablet in de tas. Ik heb hem daar alle reacties op dit topic laten lezen (wat best een hele zit was).Creatieveling schreef: ↑13-04-2023 22:39Hoe gaat het nu, Boginja? Ben je erg geschrokken van alle opmerkingen?
Hier was hij duidelijk wel door getroffen en er letterlijk stil van. Ik denk dat hij geen idee had hoeveel last ik ervan heb. Hij gaf aan wel te merken (en steeds te horen) dat ik zijn gedrag irritant vond, maar dacht dat het niet verder ging dan een irritatie. “Net als ik het irritant vind als je vergeet de lampen uit te doen”.
Hij had geen idee dat ik er zo onder leed. We hebben nog lange tijd zitten praten hierover. Hij is er echt wel van geschrokken.
Hij geeft zelf aan dat het niet oké is dat ik me ondermijnd voel, dat dat niet zijn bedoeling is. Hij heeft me gevraagd hem erop te wijzen als hij het weer doet.
Natuurlijk is zijn gedrag niet ineens omgeslagen, dat zal natuurlijk tijd kosten. Vanavond nog Chinees gehaald, waar hij over ging sputteren (want duur). Hem er op gewezen dat ik geen toestemming nodig had en toen bond hij ook meteen in.
Net nog even de laatste reacties gelezen. Wat iemand hierboven zegt herken ik heel erg. Zijn moeder is precies hetzelfde, die zit ook steeds op te letten en alles te benoemen. “Wat eet jij grote porties”, “gooi je dat zomaar weg?” Gek genoeg verder ook een heel lief mens en een schat van een oma, maar je voelt je dus wel steeds geobserveerd.
woensdag 19 april 2023 om 05:43
woensdag 19 april 2023 om 05:59
Je hebt het topic niet gelezen?lindjuuh schreef: ↑19-04-2023 05:43Mij helpt het bij ‘zulke mensen’ om me te beseffen dat het ten diepste goed bedoeld is. Het is een stukje betrokkenheid en meedenken. Dat besef helpt mij om er minder geïrriteerd door te raken. Vaak reageer ik met “bedankt voor de tip” of “bedankt voor je meedenken”.
woensdag 19 april 2023 om 07:38
Bonginja, fijn om te lezen dat jullie erover gesproken hebben en dat hij het serieus neemt. Voelt voor jou al een heel stuk beter.
Eigenlijk zouden jullie elke week op een vast tijdstip kunnen evalueren, om zo te voorkomen dat het binnen een paar weken weer bij het oude is.
Iets was hij zijn hele leven heeft meegekregen en zelf heeft gedaan kost veel moeite om af te leren, maar met de juiste wil is dat zeker mogelijk.
Ook jij zult moeten blijven aangeven dat hij het weer doet, want als je zelf dat laat versloffen vergeet hij het ook weer.
Mooi voorbeeld over de Chinees.
Eigenlijk zouden jullie elke week op een vast tijdstip kunnen evalueren, om zo te voorkomen dat het binnen een paar weken weer bij het oude is.
Iets was hij zijn hele leven heeft meegekregen en zelf heeft gedaan kost veel moeite om af te leren, maar met de juiste wil is dat zeker mogelijk.
Ook jij zult moeten blijven aangeven dat hij het weer doet, want als je zelf dat laat versloffen vergeet hij het ook weer.
Mooi voorbeeld over de Chinees.
woensdag 19 april 2023 om 09:21
Wat super goed dat je het op deze manier hebt gebracht! En hij heeft naar alles geluisterd, naar jou geluisterd! Het is wel belangrijk dat jullie hierover blijven praten. Als hij dit van hemzelf echt anders wil gaan aanpakken, dan heeft dat tijd nodig. Het is systeemwerk: er zal ander, nieuw gedrag, voor in de plaats moeten komen en dat gaat met vallen en opstaan en daar zullen jullie beiden voor moeten willen gaan. Maar ik denk dat dat wel goed gaat komen 
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
