Introvert / extrovert

Bee81 vrijdag 4 augustus 2023 om 15:54

Ik loop steeds meer tegen dingen aan wat maakt dat ik ontzet ga twijfelen aan mezelf.

Ik ben van mezelf een kat uit de boom kijk type. Ik vind praatjes om niets moeilijk. Ik ben wel verlegen en pas als ik me echt op mijn gemak voel bij mensen kan ik mezelf zijn.

Mijn man is het tegenovergestelde. Wat ik knap vind, zou ook meer van hem willen hebben.

Maar de laatste tijd ga ik meer en meer twijfelen en word ik meer onzeker. Ik heb twee hele goeie vriendinnen waar ik alles tegen kan vertellen. Toch voel ik me opeens bij de een ook minder mezelf. Ik denk dat het komt bij iets gebeurd is bij een groepje vriendinnen waar ik ook soms mee ga afspreken. Heel lang verhaal maar dat groepje vrienden heeft ook andere vrienden die aangeven mij er niet perse bij te hoeven hebben. Omdat ik volgens hun “bitchy” overkom. Ik weet dat ik in het begin stiller ben maar ik ben totaal niet bitchy en ik voel me ook niet meer dan andere, het tegenovergestelde juist. Voel me super onzeker.

Die andere goeie vriendin van mij geeft aan dat ze snapt dat mensen mij stug vinden in het begin. Omdat ik afwachtend ben. Ik praat wel mee maar neem niet het voortouw maar ik ben wel geïnteresseerd in mensen. Ben vooral niet goed in smalltalk.

Ik merk dat ik de juiste tijd meer mezelf terugtrek, voel me onzeker, voel me niet leuk, voel me minder. Heb hele dagen een zenuwachtig gevoel, voel me down.
Mijn man wordt nu ook vaak uitgenodigd door “mijn” groepje vrienden omdat ze hem zo gezellig vinden.

Het maakt mij zo super onzeker.

Is er iemand die dit herkent? Ik voel me steeds meer alleen overal. Voelt ontzettend eenzaam en zeker omdat ik blijkbaar soms niet mee mag.

Anoniem_6640a89315f0f vrijdag 4 augustus 2023 om 21:51

Veel reacties gaan over dat je goed bent zoals je bent en dat je vrienden verdient die jou als introvert nemen zoals je bent. Helemaal mee eens! Je hoeft niet te veranderen in een spontane extravert!

Maar, als je zoveel stress en buikpijn ervaart door of tijdens sociale contacten zou ik toch eens kijken naar hulp hierbij, misschien een psycholoog ofzo. Het is prima als je geen gesprekken voert als je daar geen zin in hebt, en liever luistert, maar als je ze niet voert omdat je niet durft, maar het eigenlijk wel zou willen, zou ik daar zeker hulp voor zoeken! Wil je zélf veranderen of denk je dat dat 'moet' van anderen, lijkt me een goede vraag...

Joppie vrijdag 4 augustus 2023 om 22:40

canis-felis schreef: ↑
04-08-2023 20:02
Voor hetzelfde geld is minstens een van de kinderen ook introvert, dan is het temeer een goed voorbeeld. Ik hoor nog te vaak dat mensen, en dan ook leerkrachten of leidsters bij de opvang, het zorgelijk vinden als een kind niet aan elke vinger vijf vriendjes heeft.

Ja precies. Mijn jongste wilde vrijwel nooit een vriendje mee naar huis en ook niet ergens speelde. Die behoefte had hij gewoon niet. Helemaal prima toch?

Maar mensen gaan voorbij

Anoniem_6788d3cd39d90 vrijdag 4 augustus 2023 om 22:49

Bee81 schreef: ↑
04-08-2023 19:56
Ik durf dit nu niet meer eerlijk gezegd. Ben bang dat mensen al een vooroordeel hebben.

Als dit speelt bij "vrienden" dan zou ik echt op zoek gaan naar andere. Of de kaarten op tafel leggen. Dit is hoe ik me voel. Heb je veel lef voor nodig. Maar als je deze mensen echt wil houden is dat even nodig.

Verder hartstikke herkenbaar trouwens. Heel introvert. Altijd als arrogant, koel, bitchy gezien. Tot mensen me echt leerden kennen (een op een). Ik doe het niet goed in groepen. Tegenwoordig zeg ik dat ook gewoon. Ik luister graag, en ben leuker een op een want dan komt er ook geluid uit.

Goudsie vrijdag 4 augustus 2023 om 23:06

Wat naar dat je je zo voelt en dat je je begint terug te trekken.
Ik heb nog 2 practische tips, ik heb een boek gelezen over smalltalk en daar stonden veel nuttige tips in: Smalltalk Survival.
En verder vond ik de podcast Hoe ben je zo?! Ook heel verhelderend om te luisteren. Dat gaat over de persoonlijkheidskenmerken en hoe moeilijk dat is om daar ‘anders’ in te worden maar dat je het vooral meer moet omarmen (zoals veel reacties hiervoor ook al zeggen!)

Bee81 vrijdag 4 augustus 2023 om 23:32

Fijn alle reacties. Ik ben ook super onzeker en ook mijn jongste heeft een lastige basisschool tijd gehad en moeite met vrienden door onze verhuizing. En ik probeer hem te helpen maar mijn eigen schuldgevoel en zorgen zit hierbij in de weg denk ik. Daarbij een samengesteld gezin maakt het moeilijk. Ik merk aan mezelf dat ik me heel erg terugtrek. Ik was vroeger wel heel erg van het praten. En sinds de scheiding bijna 9 jaar geleden en het vele alleen zijn ben ik veranderd.
Nog een voorbeeld: ik ben een nachtje weggeweest naar een vriendin en ik kom thuis in een leeg huis: mijn kinderen zijn bij hun vader en mijn man is werken. (Horeca) hij komt thuis en er is sport op en pakt drinken( wat ik meegenomen had van mijn mini vakantie adres). Als we naar bed gaan zeg ik wel tegen hem: waarom vraag je eigenlijk niet hoe mijn dagen waren. Ja druk en sport maar hoe was het?

Dan voel ik me zo onzichtbaar of niet belangrijk of ligt dat aan mij? Ik zie hem wel leuk appen met zijn dochter (nog jong) en logisch maar ik mis iets zo erg. Voel me zo ontzettend alleen.

Anoniem_65b76fd3af17f zaterdag 5 augustus 2023 om 00:04

Ja, dat is wel een heel duidelijk introvert/extravert contrast. Was man in jouw positie geweest, dan had hij waarschijnlijk zelf, ongevraagd verteld hoe zijn tripje was geweest. Dus misschien staat hij er te weinig bij stil dat jij het gevoel hebt niet gezien te worden. Daar kan hij wel wat meer aandacht aan besteden.

Wat zei hij eigenlijk toen je vroeg waarom hij nergens naar had gevraagd?

canis-felis zaterdag 5 augustus 2023 om 00:22

Als je het hebt over veranderd zijn, je terugtrekken en onvrede naar je man komen we elders uit dan bij introversie.

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

Anoniem_67c19a108766d zaterdag 5 augustus 2023 om 01:11

Bee81 schreef: ↑
04-08-2023 23:32
Ik was vroeger wel heel erg van het praten. En sinds de scheiding bijna 9 jaar geleden en het vele alleen zijn ben ik veranderd.

Als je het ooit had, is er geen enkele reden om aan te nemen dat het nooit meer terug komt. Die verandering hoeft niet blijvend te zijn.

Wees niet te streng voor jezelf.

Bee81 zaterdag 5 augustus 2023 om 09:41

Ik heb geen onvrede naar mijn man. Totaal niet zelfs.

Het maakt vooral dat ik onzeker word. Maar ik ga wel het gesprek aan. Ik heb afgesproken met 1 persoon van het groepje, de rest is met vakantie. En ik wil dit wel bespreekbaar maken. Hoe? Geen idee. Misschien hebben jullie tips?

Anoniem_65b76fd3af17f zaterdag 5 augustus 2023 om 10:27

Je kunt natuurlijk alles bespreken, maar het leest alsof veel van je onzekerheid in jou zit, het is een wisselwerking met dingen die gebeuren, maar het zit er sowieso. Dus misschien moet je daar zelf ook wat mee. Dat je niet zo snel geraakt wordt door omgeving.

Hoe heb je eigenlijk gehoord dat het groepje jou er liever niet bij heeft? Wie vertelt jou zoiets?

Je niet gezien voelen door je man leest trouwens wel als lichte onvrede, dus laat dat niet te lang door etteren, als man zich er misschien niet bewust van is dat hij wat ongeïnteresseerd overkwam.

Anoniem_669679bf76515 zaterdag 5 augustus 2023 om 11:18

Het klinkt eerder alsof je een onzekerheid in jezelf hebt en hoopt dat anderen dat gaan oplossen.
Dat gaat niet zo gebeuren.
Je hebt een man een leuke vriendinnen, en er zullen altijd mensen zijn die jou niet mogen.
Ik persoonlijk vind het heel raar dat je als volwassene niet de moeite neemt vriendinnen van vriendinnen te leren kennen en ze omschrijft als 'bitchy'
En ik als vriendin zou dit niet accepteren als dit over een vriendin zou worden gezegd en die vriendin zou worden buitengesloten.
Het leven is te kort voor deze onzin.
Jouw leven ook. Op dit soort mensen zit jij dus ook niet te wachten.

Yakuzakiko zaterdag 5 augustus 2023 om 11:21

Ik schreef in een eerder bericht 'beïnvloedt wordt' maar dat is hartstikke fout toch? Beïnvloed moet zeker zonder t?

yakuzakiko wijzigde dit bericht op 05-08-2023 11:22

4.96% gewijzigd

Anoniem_669679bf76515 zaterdag 5 augustus 2023 om 11:22

Bee81 schreef: ↑
04-08-2023 23:32
Fijn alle reacties. Ik ben ook super onzeker en ook mijn jongste heeft een lastige basisschool tijd gehad en moeite met vrienden door onze verhuizing. En ik probeer hem te helpen maar mijn eigen schuldgevoel en zorgen zit hierbij in de weg denk ik. Daarbij een samengesteld gezin maakt het moeilijk. Ik merk aan mezelf dat ik me heel erg terugtrek. Ik was vroeger wel heel erg van het praten. En sinds de scheiding bijna 9 jaar geleden en het vele alleen zijn ben ik veranderd.
Nog een voorbeeld: ik ben een nachtje weggeweest naar een vriendin en ik kom thuis in een leeg huis: mijn kinderen zijn bij hun vader en mijn man is werken. (Horeca) hij komt thuis en er is sport op en pakt drinken( wat ik meegenomen had van mijn mini vakantie adres). Als we naar bed gaan zeg ik wel tegen hem: waarom vraag je eigenlijk niet hoe mijn dagen waren. Ja druk en sport maar hoe was het?

Dan voel ik me zo onzichtbaar of niet belangrijk of ligt dat aan mij? Ik zie hem wel leuk appen met zijn dochter (nog jong) en logisch maar ik mis iets zo erg. Voel me zo ontzettend alleen.

Nee dit ligt niet aan jou.
Maar ik heb er ook 'zo een' thuis en ik ben helemaal niet introvert of onzeker, maar die kan dat ook zo doen.
Niet leuk en inderdaad: je voelt je weinig speciaal of gemist dan.
Dan bler ik dus:NOU HET WAS ECHT EEN SUPERLEUK WEEKEND, BEDANKT VOOR HET VRAGEN, GEZELLIG!!
Het komt bij mijn vriend pas later op, de vraag komt wel maar op een ander moment.

Anoniem_65b76fd3af17f zaterdag 5 augustus 2023 om 11:29

Surebaby schreef: ↑
05-08-2023 11:18
Het klinkt eerder alsof je een onzekerheid in jezelf hebt en hoopt dat anderen dat gaan oplossen.
Dat gaat niet zo gebeuren.
Je hebt een man een leuke vriendinnen, en er zullen altijd mensen zijn die jou niet mogen.
Ik persoonlijk vind het heel raar dat je als volwassene niet de moeite neemt vriendinnen van vriendinnen te leren kennen en ze omschrijft als 'bitchy'
En ik als vriendin zou dit niet accepteren als dit over een vriendin zou worden gezegd en die vriendin zou worden buitengesloten.
Het leven is te kort voor deze onzin.
Jouw leven ook. Op dit soort mensen zit jij dus ook niet te wachten.

Ja, dat “bitchy” klinkt erg puberaal.

Wel hebben eigenlijk al mijn vriendinnen wel een vriendin waar ik waar ik zelf niks mee heb. Dat weet je na elkaar een paar keer in een groepssetting gezien te hebben heus wel. Overigens zijn dat in mijn geval juist vaak de vervelende en overheersende vriendinnen van vriendinnen. Dus dat ik die zelf dan niet zou betrekken bij iets, daar kan ik nog wel inkomen. Maar dat zou ik dan weer nooit tegen mijn vriendin zeggen, die wél een leuke vriendschap heeft met die persoon.

Wat ik helemaal raar vind, TO zegt dat het groepje haar man wel uitnodigt, omdat hij zo gezellig is. Maar haar dan niet? Dat lijkt me vreemd.

Campanula zaterdag 5 augustus 2023 om 11:33

Buitengesloten worden maakt nou eenmaal onzeker. Als je dan ook nog feedback krijgt over stug en bitchy snap ik wel dat het gaat knagen TO.

Wat kun je doen? Andere vrienden of iets veranderen aan jezelf? Als je introvert bent zou ik kijken of 'kleine' aanpassingen helpen. Vriendelijk rondkijken, gesprekken op gang houden door te parafraseren, empathisch hummen. Maak van je luistervaardigheden je kracht.

Hopen dat mensen interesse hebben is de kortste weg naar frustraties. Mensen zijn vooral met zichzelf bezig.

It won't stop until you wise up

Yakuzakiko zaterdag 5 augustus 2023 om 11:34

Ja dat bitchy klinkt onvolwassen, daarom dacht ik in eerste instantie dat het om een paar meiden van 19 ging ofzo.

Bee81 zaterdag 5 augustus 2023 om 11:48

Mijn man wordt niet meegevraagd zonder mij, dat zou inderdaad nog gekker zijn.

Het is ook een lang en ingewikkeld verhaal en ik kan ook niet alles vertellen dus ik snap dat jullie ook niet duidelijk advies kunnen geven.

En kinderachtig is het juiste woord. Maar het doet toch pijn, ook al ben ik 42

.

Ik vind zelf ook 1 vriendin oppervlakkig en egoïstisch maar ik zal zelf nooit iemand buiten sluiten.

Maar ik vraag me nu wel af wat ik moet: opgeven, niet meer afspreken of zelf niet meer mee gaan dus. Ik heb er zo veel last van.

Misschien vanavond wel bespreken met de andere vriendin?

Campanula zaterdag 5 augustus 2023 om 12:07

Bee81 schreef: ↑
05-08-2023 11:48
Mijn man wordt niet meegevraagd zonder mij, dat zou inderdaad nog gekker zijn.

Het is ook een lang en ingewikkeld verhaal en ik kan ook niet alles vertellen dus ik snap dat jullie ook niet duidelijk advies kunnen geven.

En kinderachtig is het juiste woord. Maar het doet toch pijn, ook al ben ik 42 .

Ik vind zelf ook 1 vriendin oppervlakkig en egoïstisch maar ik zal zelf nooit iemand buiten sluiten.

Maar ik vraag me nu wel af wat ik moet: opgeven, niet meer afspreken of zelf niet meer mee gaan dus. Ik heb er zo veel last van.

Misschien vanavond wel bespreken met de andere vriendin?

Niet opgeven en niet weggaan. Kom zeg. Die vrienden moeten maar bij jou willen horen. Neus omhoog. Bespreek het maar. Zeg maar dat je het flauw gedoe in de marge vindt en dat ze je moeten nemen zoals je bent. Het enige wat je kunt doen is de vriendelijkste versie van jezelf zijn. Kill them with kindness.

It won't stop until you wise up

Anoniem_65b76fd3af17f zaterdag 5 augustus 2023 om 12:21

Maar ik vraag me nu wel af wat ik moet: opgeven, niet meer afspreken of zelf niet meer mee gaan dus. Ik heb er zo veel last van.

Nee, natuurlijk niet. Je bent er ook gewoon en ze doen het er maar mee. Je gaat toch niet je vriendinnen opgeven voor een of andere persoon waar je zelf ook niets mee hebt?

Tegelijkertijd vind ik ook dat het iemands goed recht is iemand niet zo leuk te vinden. Dat heb je nou eenmaal soms in groepen. En afhankelijk van wie iets organiseert is dan niet altijd iedereen erbij. Ik vind dat zelf geen buitensluiten. Maar zo te lezen zie jij dat in de basis al anders, dus misschien zit daar het misverstand.

Ik ben de leeftijd voorbij dat ik gedwongen allerlei vriendinnen van vriendinnen uitnodig, uit angst iemand voor het hoofd te stoten. Omgekeerd verwacht ik dan ook niet dat die ander mij altijd overal bij betrekt. Initieer zelf iets met de mensen die jij leuk vindt.

KamilleT zaterdag 5 augustus 2023 om 12:30

In mijn privéleven heb ik niet zoveel last van mijn introversie. Dat soort types lopen veel rond in mijn familie en kennissenkring en wie mij langer kent weet dat ik goed volk ben

Op mijn werk krijg ik vaker (negatieve) opmerkingen. Sowieso moet elke nieuwe manager even aan me wennen. Ik zeg alleen iets als ik zeker weet dat ik gelijk heb en ik het nodig vind. Ik heb dus wel eens gehoord dat mensen onzeker van me worden omdat ik kritisch kijk en pas na een tijdje reageer. Dan meestal met een terzake doende opmerking waarmee ik alle argumenten weeg en mijn standpunt geef. Eerlijk gezegd vind ik dat meer mensen dat zouden moeten doen, in plaats van iedere gedachtenkronkel maar in het openbaar te gooien.
Ik heb ook wel gehoord dat ik ‘niet echt een warm persoon’ ben. Dat klopt ook niet, ik reageer wel eerder feitelijk dan (per se) empathisch, maar ik bedoel het nooit slecht. Als mensen mij vragen naar hun functioneren, krijgen ze ook gewoon eerlijk antwoord. Als je dat niet wilt horen, moet je het niet vragen.

canis-felis zaterdag 5 augustus 2023 om 14:21

nitflex schreef: ↑
05-08-2023 10:27
Je kunt natuurlijk alles bespreken, maar het leest alsof veel van je onzekerheid in jou zit, het is een wisselwerking met dingen die gebeuren, maar het zit er sowieso. Dus misschien moet je daar zelf ook wat mee. Dat je niet zo snel geraakt wordt door omgeving.

Hoe heb je eigenlijk gehoord dat het groepje jou er liever niet bij heeft? Wie vertelt jou zoiets?

Je niet gezien voelen door je man leest trouwens wel als lichte onvrede, dus laat dat niet te lang door etteren, als man zich er misschien niet bewust van is dat hij wat ongeïnteresseerd overkwam.

Precies, dat was dus ook mijn interpretatie van het onderliggende gevoel. Ik vind het wel wat bijzonder dat je zo stellig ontkent dat te voelen, TO. Het is geen verwijt, noch iets raars om te voelen. Je vond het toch niet leuk dat hij er niet naar vroeg? Hoe zou ik dat volgens jou dan moeten vertalen?

Overigens was het punt dat ik wilde maken vooral dat ik niet de indruk heb dat het hier vooral over een verschil introversie - extraversie gaat. Daarbij gaat het gewoon om een andere persoonlijkheidsstructuur, de hersenen schijnen ook wat te verschillen. Aangeboren dus. Introverten vertonen wel eens aangeleerd extravert gedrag, maar dat is in het algemeen niet comfortabel.

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

Mar12345 maandag 7 augustus 2023 om 13:58

Bee81 schreef: ↑
04-08-2023 15:54
Ik loop steeds meer tegen dingen aan wat maakt dat ik ontzet ga twijfelen aan mezelf.

Ik ben van mezelf een kat uit de boom kijk type. Ik vind praatjes om niets moeilijk. Ik ben wel verlegen en pas als ik me echt op mijn gemak voel bij mensen kan ik mezelf zijn.

Inderdaad zijn dat eigenschappen waarmee het vaak wat lastiger is om te functioneren in deze maatschappij.
Dat is ook mijn ervaring.
Ik ben zelf ook vrij verlegen en introvert.

Maar je "minder" en onzeker voelen, dat zou niet zo moeten zijn.
Je bent zoals je bent.

Het heeft ook niet veel nut om heel anders te willen zijn.
Dat gaat toch niet lukken en bovendien is er nu ook niets mis met je.

Maarja, de wereld om je heen is ook zoals die is.
En daarin kun je toch tegen dingen blijven aanlopen die lastig en vervelend zijn als je niet zo'n sociaal talent bent.
De kunst is om manieren te vinden om minder tegen die problemen aan te lopen, zonder dat je jezelf compleet moet veranderen.

Bee81 schreef: ↑
04-08-2023 15:54
Mijn man is het tegenovergestelde. Wat ik knap vind, zou ook meer van hem willen hebben.

Dat is niet per se knap. Dat is gewoon zoals hij is.
En jij bent zoals jij bent.
Allebei prima.

Mia schreef: ↑
04-08-2023 21:51
Veel reacties gaan over dat je goed bent zoals je bent en dat je vrienden verdient die jou als introvert nemen zoals je bent. Helemaal mee eens! Je hoeft niet te veranderen in een spontane extravert!

Maar, als je zoveel stress en buikpijn ervaart door of tijdens sociale contacten zou ik toch eens kijken naar hulp hierbij, misschien een psycholoog ofzo. Het is prima als je geen gesprekken voert als je daar geen zin in hebt, en liever luistert, maar als je ze niet voert omdat je niet durft, maar het eigenlijk wel zou willen, zou ik daar zeker hulp voor zoeken! Wil je zélf veranderen of denk je dat dat 'moet' van anderen, lijkt me een goede vraag...

Hier zit zeker wat in.

Zelf heb ik een aantal jaren geleden ook naar oplossingen gezocht, omdat ik tegen lastige situaties aan bleef lopen.
Ik heb verschillende dingen geprobeerd.
Wat mij het beste geholpen heeft, was een training sociale vaardigheden van de VVM, de "Vereniging voor verlegen mensen". Ik weet niet of die nog bestaat.
Ik heb daar wat vaardigheden geleerd die ik kan gebruiken in sociale situaties die ik lastig vind. En daarnaast heb ik meer leren accepteren dat ik ben hoe ik ben.
Een psycholoog werkte voor mij minder goed, maar dat kan natuurlijk per persoon verschillen.
Ook een aanrader is het boek "Verlegen - Nou en!" van Bernardo Carducci.

Dit wil trouwens niet zeggen dat het alleen aan jou ligt.
Hoe sommige van jouw vriendinnen op je reageren, zoals ik lees, dat vind ik ook niet positief.
Zij lijken je niet te accepteren zoals je bent.

Mijn eigen ervaring is helaas ook dat veel meer mensen zich aangetrokken voelen tot wat extravertere personen, die makkelijker communiceren.
Het kan lastig zijn om contacten te vinden die je accepteren zoals je bent en niet het gevoel geven dat je "spontaner en gezelliger" moet zijn.

Bee81 maandag 7 augustus 2023 om 17:19

Ik denk wel dat ik als basis niet onzeker en verlegen ben. Ik heb hier wel veel over nagedacht en ik ben dan geneigd om alles te vertellen wat niet kan hier maar ik weet dat ik vanuit mezelf niet zo ben. Dit komt door wat ik meegemaakt heb. En nee ik ben niet zielig maar ik wil hier mee om kunnen gaan en ik merk dat mensen liegen en oneerlijk zijn. Ik zie aan mijn zoontje dat hij zo slecht zo tegen oneerlijkheid kan.

Ik houd me in en ben niet mezelf. Als ik mezelf zou zijn zou ik heel direct zijn. Maar ik durf het niet meer. Ik doe het ook niet.

Ik heb ook niemand in mijn omgeving die mij echt echt kent lijkt het. Behalve mijn kinderen: en die zijn zo alles voor mij.

Campanula maandag 7 augustus 2023 om 18:05

Bee81 schreef: ↑
07-08-2023 17:19
Ik denk wel dat ik als basis niet onzeker en verlegen ben. Ik heb hier wel veel over nagedacht en ik ben dan geneigd om alles te vertellen wat niet kan hier maar ik weet dat ik vanuit mezelf niet zo ben. Dit komt door wat ik meegemaakt heb. En nee ik ben niet zielig maar ik wil hier mee om kunnen gaan en ik merk dat mensen liegen en oneerlijk zijn. Ik zie aan mijn zoontje dat hij zo slecht zo tegen oneerlijkheid kan.

Ik houd me in en ben niet mezelf. Als ik mezelf zou zijn zou ik heel direct zijn. Maar ik durf het niet meer. Ik doe het ook niet.

Ik heb ook niemand in mijn omgeving die mij echt echt kent lijkt het. Behalve mijn kinderen: en die zijn zo alles voor mij.

Ik ben zelf erg direct en dat heeft ook wel nadelen. Dus inhouden kan ook zinvol zijn. Spreken is zilver, zwijgen is goud. Maar je klinkt alsof je vooral jezelf in de weg zit. Alsof er een te groot verschil zit tussen je gedrag en hoe je je voelt.

Jammer van dat tweede. Het Is altijd fijn als je 100% jezelf kunt zijn bij anderen, maar laat het niet teveel daarvan afhangen. Wees jezelf, anderen zijn al bezet. En wat anderen denken is vaak wisselvallig en van korte duur. Ga op je eigen kompas af TO.

It won't stop until you wise up

Anoniem_65b76fd3af17f maandag 7 augustus 2023 om 18:12

Je noemt weer niet je partner als iemand die je echt kent. Dat lijkt me toch wel essentieel in het je comfortabel en zelfverzekerd voelen in het leven.

Als je ooit wel zelfverzekerder was en dingen durfde te zeggen, en dat nu door dingen uit het verleden niet meer durft, dan zou ik toch proberen hulp te zoeken die zelfverzekerdheid weer op te bouwen. Ja, soms zitten er nadelen aan het al te eerlijk en direct zijn. Maar als het je mond houden aan je vreet, dan schiet je er niets mee op. Wat heb je dan te verliezen? Want nu voel je je ook niet goed. Zelfs je trouwe vriendschappen komen in het geding omdat je niet durft te zeggen dat sommige dingen je pijn doen!

Actieve topics