Overig
alle pijlers
Wat te doen? Ruziënde mensen in het openbaar
maandag 24 februari 2025 om 10:17
Ik ging vannochtend met de trein naar mijn werk en daar zag ik op het perron een man en een vrouw stevig ruzie maken. Tot schelden en vloeken aan toe. Ze hadden ook 2 kleine kinderen bij zich. Een omstander had er al iets van gezegd maar kreeg gelijk de wind van voren van die twee mensen. Ik vond het erg bedreigend en wist niet goed wat ik moest doen. Gelukkig gingen die 2 met hun kinderen snel een andere trein in. Anders had ik denk ik wel de politie moeten bellen. Maar wat moet je doen als je zoiets ziet?
maandag 24 februari 2025 om 20:58
Ik kan niet over anderen praten. Maar als mijn vader bazurk ging of mijn ouders hadden het met elkaar (of iemand anders) aan de stok, dan was er meestal niet zoveel oog meer voor de rest vd wereld. Ik heb wel eens meegemaakt dat een volwassene dicht bij mij in de buurt stond, heel kalm bleef en zich op mij richtte. Rustig vroeg hoe ik heette. Vroeg hoe ik omging met zulke boze ouders en ik die mijn schouders ophaalde en zei dat ik het gewend was. En me toeknikte en zei, dit licht niet aan jou he, dat weet je hopelijk wel. Soms kunnen volwassenen niet goed met boosheid omgaan. Blijf maar een beetje in mijn buurt staan.LemoosGaatDoor schreef: ↑24-02-2025 20:37En als je geen melding doet en wellicht de 300e bent die wegkijkt? Dat het hele gezin nog nergens bekend is? Alsof je zo’n kind kunt ‘afleiden’ met een knipoog als pa en/of ma helemaal leeglopen.
Het was een kort momentje van connectie en dat ervaarde ik als heel fijn. Even de stress uit mij halend en iemand die zich een beetje tussen mij, het geschreeuw en de politie positioneerde.
maandag 24 februari 2025 om 21:03
Volgens mij is daar geen vast antwoord op te geven? Dat wordt ingeschat adhv ernst. Maar ook of ze iemand beschikbaar hebben die in de buurt is en of die niet iets dringerder aan het doen is. Ik denk dat bepaalde zaken voorgaan op andere. Misschien gaat een overval voor op geruzie op het perron. Misschien gaat een ruzie op het perron voor op een gestolen fiets. En dan moet er een auto van verder weg komen als er iets anders dringender is.
maandag 24 februari 2025 om 21:19
maandag 24 februari 2025 om 21:21
Dat klinkt inderdaad als een fijne reactie, gelukkig dat er af en toe zo’n volwassene in je buurt was.NomenNesci0 schreef: ↑24-02-2025 20:58Ik kan niet over anderen praten. Maar als mijn vader bazurk ging of mijn ouders hadden het met elkaar (of iemand anders) aan de stok, dan was er meestal niet zoveel oog meer voor de rest vd wereld. Ik heb wel eens meegemaakt dat een volwassene dicht bij mij in de buurt stond, heel kalm bleef en zich op mij richtte. Rustig vroeg hoe ik heette. Vroeg hoe ik omging met zulke boze ouders en ik die mijn schouders ophaalde en zei dat ik het gewend was. En me toeknikte en zei, dit licht niet aan jou he, dat weet je hopelijk wel. Soms kunnen volwassenen niet goed met boosheid omgaan. Blijf maar een beetje in mijn buurt staan.
Het was een kort momentje van connectie en dat ervaarde ik als heel fijn. Even de stress uit mij halend en iemand die zich een beetje tussen mij, het geschreeuw en de politie positioneerde.
maandag 24 februari 2025 om 22:10
Is het de eerste keer dat je zoiets meemaakt? Ik zie dit soort toestanden best vaak. Vandaag nog iets soortgelijks meegemaakt. Liep een gezin in de supermarkt en de man deed heel opgefokt tegen zijn vriendin, schold haar uit voor mongool. Ook waar hun kinderen bij waren. Haar hoorde je verder niet. Daardoor had ik wel de neiging om te roepen: “doe ff normaal tegen je vriendin”, maar dit werkt zelden deëscalerend. Vaak mis je ook teveel context om te kunnen bepalen of een situatie echt gevaarlijk is of niet. Dus nee, daar bemoei ik mij niet mee.
maandag 24 februari 2025 om 22:20
Gelukkig maak ik dat niet vaak mee.Nehal schreef: ↑24-02-2025 22:10Is het de eerste keer dat je zoiets meemaakt? Ik zie dit soort toestanden best vaak. Vandaag nog iets soortgelijks meegemaakt. Liep een gezin in de supermarkt en de man deed heel opgefokt tegen zijn vriendin, schold haar uit voor mongool. Ook waar hun kinderen bij waren. Haar hoorde je verder niet. Daardoor had ik wel de neiging om te roepen: “doe ff normaal tegen je vriendin”, maar dit werkt zelden deëscalerend. Vaak mis je ook teveel context om te kunnen bepalen of een situatie echt gevaarlijk is of niet. Dus nee, daar bemoei ik mij niet mee.
Ik zag laatst wel dat een man in de supermarkt was met zijn baby. De baby huilde hard en bleef huilen. Maar de man hoorde het niet want had een koptelefoon op. Ik vond dat naar om te zien. Ik durfde er niks van te zeggen. Had het idee dat de man expres een koptelefoon op had zodat hij het gehuil niet hoorde, maar ik vond het niet kunnen, de baby raakte alleen maar meer overstuur.
maandag 24 februari 2025 om 22:31
Op elk station staat een informatiepaal en een noodknop die je mag gebruiken in geval van nood of overlast.
In de trein kan je appen of sms'en naar 06-1318138, je komt dan bij de meldkamer terecht. Die contacteren dan het treinpersoneel van de betreffende trein. En mijn ervaring is dat als ze weten dat er kinderen bij zijn, ze daar rekening mee houden.
Dit mag bij onveilige situaties maar ook bij situaties die overlast geven.
Klinkt als een heftige ruzie wat overlast gaf voor de overige reizigers én er zijn ook nog eens kinderen bij betrokken....dan zou ik zeker wel melding maken.....
Laatst 112 gebeld voor de politie. Die vervolgens met 3 wagens aan kwamen scheuren en de betreffende persoon tegen de grond werkte. Een man die naast mij kwam staan zei tegen mij dat hij twijfelde of hij moest bellen of niet. Hij had het niet gedaan. De reden dat ik belde was omdat de situatie niet normaal was! Het was afwijkend gedrag. En hij ging in de richting van het station..... heb nog ff met 1 van de agenten gepraat en die zei ook: goed dat je gebeld heb. (De persoon liep te zwaaien met een mes)
PS. Haarlem heeft geen spoor 7!
In de trein kan je appen of sms'en naar 06-1318138, je komt dan bij de meldkamer terecht. Die contacteren dan het treinpersoneel van de betreffende trein. En mijn ervaring is dat als ze weten dat er kinderen bij zijn, ze daar rekening mee houden.
Dit mag bij onveilige situaties maar ook bij situaties die overlast geven.
Klinkt als een heftige ruzie wat overlast gaf voor de overige reizigers én er zijn ook nog eens kinderen bij betrokken....dan zou ik zeker wel melding maken.....
Laatst 112 gebeld voor de politie. Die vervolgens met 3 wagens aan kwamen scheuren en de betreffende persoon tegen de grond werkte. Een man die naast mij kwam staan zei tegen mij dat hij twijfelde of hij moest bellen of niet. Hij had het niet gedaan. De reden dat ik belde was omdat de situatie niet normaal was! Het was afwijkend gedrag. En hij ging in de richting van het station..... heb nog ff met 1 van de agenten gepraat en die zei ook: goed dat je gebeld heb. (De persoon liep te zwaaien met een mes)
PS. Haarlem heeft geen spoor 7!
maandag 24 februari 2025 om 22:33
Sommige baby’s huilen bijna de hele dag. Dan is een koptelefoon op echt de enige manier om het even te ontvluchten.framboosje123 schreef: ↑24-02-2025 22:20Gelukkig maak ik dat niet vaak mee.
Ik zag laatst wel dat een man in de supermarkt was met zijn baby. De baby huilde hard en bleef huilen. Maar de man hoorde het niet want had een koptelefoon op. Ik vond dat naar om te zien. Ik durfde er niks van te zeggen. Had het idee dat de man expres een koptelefoon op had zodat hij het gehuil niet hoorde, maar ik vond het niet kunnen, de baby raakte alleen maar meer overstuur.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
maandag 24 februari 2025 om 23:01
Maar dit noemde je een paar blz geleden nog egoïstisch toch?
En de reden dat er zoveel kindertjes mishandeld worden?
.
maandag 24 februari 2025 om 23:08
Precies. Het kan heel naar gedrag zijn, of de enige manier waarop een ouder zichzelf en zijn kind kan beschermen omdat ze anders doordraaien van het gehuil. En dan kun je er weer van alles van vinden om met die baby naar een winkel te gaan, maar ook daar weet je niet wat er achter zit. Misschien zaten ze zonder melkpoeder, wie weet.
Ik heb een keer met mijn verse baby in de kinderwagen in een winkelcentrum gestaan, waar ik vervolgens de maxicosi niet meer van het onderstel kreeg. Baby begon honger te krijgen, dus ik kreeg het steeds warmer. Uiteindelijk ten einde raad maar weer naar boven voor internet verbinding (auto stond in kelder), met een inmiddels huilende baby. Terwijl ik verwoed op mijn telefoon aan het zoeken was naar een handleiding hoe ik dat ding los kon maken, ondertussen met de andere hand de wagen wiegend, werd me door een oudere vrouw toegesnauwd: je baby huilt hoor! Misschien moet je daar even naar kijken! En al mopperend over jongeren en hun telefoon liep ze door. Zij was waarschijnlijk heel trots dat ze daar mooi maar even iets van gezegd had, maar ik was echt de tranen nabij (nogmaals: recent bevallen en huilende baby en het lukte maar niet).
Het is soms ook heel makkelijk oordelen over situaties die je niet kent.
maandag 24 februari 2025 om 23:22
Zeker goed gedaan. Ik vind zwaaien met een mes een absolute reden om de politie te bellen. Geen twijfel mogelijk.
dinsdag 25 februari 2025 om 00:00
dinsdag 25 februari 2025 om 04:56
Maar je vond het wel niet kunnen, de koptelefoon op terwijl de baby huilde.framboosje123 schreef: ↑25-02-2025 00:00Zeker dat zou kunnen, daarom heb ik er ook niks van gezegd, omdat ik de situatie niet ken.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
dinsdag 25 februari 2025 om 04:56
Maar je vond het wel niet kunnen, de koptelefoon op terwijl de baby huilde.framboosje123 schreef: ↑25-02-2025 00:00Zeker dat zou kunnen, daarom heb ik er ook niks van gezegd, omdat ik de situatie niet ken.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
dinsdag 25 februari 2025 om 04:56
Maar je vond het wel niet kunnen, de koptelefoon op terwijl de baby huilde.framboosje123 schreef: ↑25-02-2025 00:00Zeker dat zou kunnen, daarom heb ik er ook niks van gezegd, omdat ik de situatie niet ken.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
dinsdag 25 februari 2025 om 06:22
Naussicaa, soms heb je inderdaad van die mensen die maar wat graag een ander berispen of een veeg uit de pan geven. Zonder te weten wat er werkelijk speelt.
Zal zelf nooit vergeten dat ik op een middag thuis uit mijn voorraam stond te kijken. En ik moest echt even knipperen.. maar zag ik nou een peuter op een driewieler over de autorijbaan voorbij komen? (Ik woonde langs een drukke provinciale weg).
Ik stoof naar buiten en plukte het kind met driewieler en al van de weg af naar het voetpad. Vergeet nooit hoe mijn hart in mijn keel bonkte. Ik stond altijd al mijn hart vast te houden wanneer ik een kat de weg over zag rennen. Dit keer was het een kind. Automobilisten claxoneerde driftig naar me. Eén draaide zijn raam open en riep: "idioot!!!"
Weer een ander wees met zijn wijsvinger naar zijn voorhoofd. Ze zagen mij kennelijk automatisch als de onoplettende ouder.
Ik kende het kind niet eens. Stond gelukkig veilig met hem op de stoep en vroeg waar hij vandaan kwam, toen een vrouw op de fiets me langzaam passeerde en ze even naar me moest uithalen dat ik op mijn kind hoorde te letten, ik me dood mocht schamen! En nog iets van trut erachteraan.
Ik riep haar nog na dat ik dit kind niet eens kende, maar toen fietste ze natuurlijk dapper door!
Het kind bleek op bezoek bij de buren te zijn en was uit de achtertuin ontsnapt.
Maar al met al wel een hele nare ervaring. Zo allerlei gebaren en opmerkingen op je afgevuurd te krijgen, terwijl de situatie compleet anders was.
Ik heb thuis echt een paar tranen weg staan vegen.
Zal zelf nooit vergeten dat ik op een middag thuis uit mijn voorraam stond te kijken. En ik moest echt even knipperen.. maar zag ik nou een peuter op een driewieler over de autorijbaan voorbij komen? (Ik woonde langs een drukke provinciale weg).
Ik stoof naar buiten en plukte het kind met driewieler en al van de weg af naar het voetpad. Vergeet nooit hoe mijn hart in mijn keel bonkte. Ik stond altijd al mijn hart vast te houden wanneer ik een kat de weg over zag rennen. Dit keer was het een kind. Automobilisten claxoneerde driftig naar me. Eén draaide zijn raam open en riep: "idioot!!!"
Weer een ander wees met zijn wijsvinger naar zijn voorhoofd. Ze zagen mij kennelijk automatisch als de onoplettende ouder.
Ik kende het kind niet eens. Stond gelukkig veilig met hem op de stoep en vroeg waar hij vandaan kwam, toen een vrouw op de fiets me langzaam passeerde en ze even naar me moest uithalen dat ik op mijn kind hoorde te letten, ik me dood mocht schamen! En nog iets van trut erachteraan.
Ik riep haar nog na dat ik dit kind niet eens kende, maar toen fietste ze natuurlijk dapper door!
Het kind bleek op bezoek bij de buren te zijn en was uit de achtertuin ontsnapt.
Maar al met al wel een hele nare ervaring. Zo allerlei gebaren en opmerkingen op je afgevuurd te krijgen, terwijl de situatie compleet anders was.
Ik heb thuis echt een paar tranen weg staan vegen.
dinsdag 25 februari 2025 om 07:49
Ik vond het raar en zielig ja, maar ik ken het verhaal verder niet wat erachter zit. Ik hoopte dus maar dat het zoiets was, dat er een goede reden voor was. Maar dat wist ik natuurlijk niet zeker dus zat wel in dubio.
dinsdag 25 februari 2025 om 08:10
Eens dat je het liever nooit doet. Maar serieus? Heb jij jezelf werkelijk altijd 24/7 dag in dag uit zo onder controle dat je geen ruzie met je partner hebt of wel eens iets schreeuwt wat je misschien niet moest doen? Nou ik niet. En mijn relatie is echt wel goed.
Dus tenzij die kinderen daadwerkelijk in gevaar zouden zijn,of de twee staan elkaar echt al een half uur uit te schelden, zou ik persoonlijk niet bellen.
dinsdag 25 februari 2025 om 08:52
Die man met de koptelefoon zou ik zo goed begrijpen… heb zelf een huilbaby gehad. En vaak genoeg in de garage op een boksbal staan rammen om niet compleet door te draaien.
Als ik nu een piepjonge baby hoor huilen dan heb ik direct het zweet op mijn rug staan en mijn voormalige huilbaby is nu een puber. De hoofdreden waarom hij enig kind is. Maandenlang non stop gehuil, als ze dat in Guantánamo Bay toepassen heet het marteling.
Als ik nu een piepjonge baby hoor huilen dan heb ik direct het zweet op mijn rug staan en mijn voormalige huilbaby is nu een puber. De hoofdreden waarom hij enig kind is. Maandenlang non stop gehuil, als ze dat in Guantánamo Bay toepassen heet het marteling.
dinsdag 25 februari 2025 om 09:09
Herkenbaar. Zo heb ik afgelopen zomer een mij volstrekt onbekende peuter uit het halfdiepe buitenzwembad gevist die temidden van de drukte langzaam en stilletjes aan het verdrinken was. Kon niet zwemmen en had geen vleugeltjes om.Hallodaar schreef: ↑25-02-2025 06:22Naussicaa, soms heb je inderdaad van die mensen die maar wat graag een ander berispen of een veeg uit de pan geven. Zonder te weten wat er werkelijk speelt.
Zal zelf nooit vergeten dat ik op een middag thuis uit mijn voorraam stond te kijken. En ik moest echt even knipperen.. maar zag ik nou een peuter op een driewieler over de autorijbaan voorbij komen? (Ik woonde langs een drukke provinciale weg).
Ik stoof naar buiten en plukte het kind met driewieler en al van de weg af naar het voetpad. Vergeet nooit hoe mijn hart in mijn keel bonkte. Ik stond altijd al mijn hart vast te houden wanneer ik een kat de weg over zag rennen. Dit keer was het een kind. Automobilisten claxoneerde driftig naar me. Eén draaide zijn raam open en riep: "idioot!!!"
Weer een ander wees met zijn wijsvinger naar zijn voorhoofd. Ze zagen mij kennelijk automatisch als de onoplettende ouder.
Ik kende het kind niet eens. Stond gelukkig veilig met hem op de stoep en vroeg waar hij vandaan kwam, toen een vrouw op de fiets me langzaam passeerde en ze even naar me moest uithalen dat ik op mijn kind hoorde te letten, ik me dood mocht schamen! En nog iets van trut erachteraan.
Ik riep haar nog na dat ik dit kind niet eens kende, maar toen fietste ze natuurlijk dapper door!
Het kind bleek op bezoek bij de buren te zijn en was uit de achtertuin ontsnapt.
Maar al met al wel een hele nare ervaring. Zo allerlei gebaren en opmerkingen op je afgevuurd te krijgen, terwijl de situatie compleet anders was.
Ik heb thuis echt een paar tranen weg staan vegen.
Toen ik met hem op de arm naar de badjuf liep, kreeg ik ook alleen maar commentaar. 'Je kind mag daar niet komen!' 'Kijk dan ook uit je doppen!' De badjuf reageerde ook heel afkeurend, tot ik het kind aan haar overhandigde en ze begreep dat ik niet de moeder was.
Heb me daar net als jij nog de hele dag naar over gevoeld. Maar natuurlijk wel blij dat het kindje veilig was, dus ik zou het zo weer doen.
Wat betreft het ruziënd stel uit de OP: hangt er een beetje van af wat mijn intuïtie zou zeggen als ik het zie. Als ik het vermoeden zou hebben dat het structureel was of zou gaan escaleren, zou ik wel ingrijpen. Anders niet. Altijd lastig,, je hebt een paar seconden om de situatie in te schatten en hoopt dan maar dat je het juiste doet.
dinsdag 25 februari 2025 om 09:54
Ik vond de ruzie erg hefitg. Dit komt ook omdat ik niet ben opgegroeid in een schreeuwerig huishouden. Frustraties werden meestal opgekropt (wat trouwens ook niet goed is, maar dat terzijde). Ik was blij dat het stel de trein in ging omdat daar meer mensen waren die waarschijnlijk beter konden helpen en dat ze misschien zouden indammen omdat ik niet denk dat ze in een volle trein verder zouden gaan met ruzie maken. Ik had ook geen idee hoe ik kon helpen. Ik was fysiek en verbaal ook niet sterk genoeg.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
