Omslag vriendin na nieuwe relatie en zorgen.

13-03-2025 21:43 54 berichten
Ik herken mijn vriendin niet meer terug sinds haar vriendje (maandje of 5). Haar gedrag is veranderd. Van zachtaardig, gezellig en weloverwogen zie ik een switch naar dominant, eenzijdig en kort door de bocht.

Dit heeft ervoor gezorgd dat ik flink ben afgeknapt. En ik neem stapsgewijs afstand, zonder dat ze dit doorheeft. Maar ik mis haar ook. En ik maak me zorgen.

Eveneens voel ik er niets voor om een stevig robbertje gesprek met haar aan te gaan. Ze is verliefd. Vriendje heeft niet altijd een goede anger management laten zien. Niet naar haar, maar naar random spullen (even een plantenpot omschoppen nav. een straatruzie waar ze beiden in betrokken waren) Kortom: onzin, onnodig en heel erg raar.

Ik gun haar haar relatie, ondanks wat ze me heeft toevertrouwd en de vroege strubbelingen, wil ik me hier niet verder in mengen. Ergens denk ik: veel succes en prettige wedstrijd, maar de rode vlaggen van pure agressie houden me een enkele keer 's nachts wakker.

Heeft iemand een soortgelijke situatie ervaren, en wat zou je met de kennis van nu doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat jouw vriendin dat stevige gesprek wel verdient.

Niet dat ze je nu op dit moment gaat kunnen horen, maar ooit misschien wel.

Goede kans dat ze haar gedrag ziet als 'hij geeft me meer zelfvertrouwen' of andere bullshit.

Maar desalniettemin moet ze het toch horen. Dan komt ze ooit misschien bij je terug. Als ze haar verstand gevonden heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was ooit je vriendin. Ik denk dat je vriendin je nu meer dan ooit nodig heeft. Als persoon met het gezonde verstand en de nodige afstand om haar af en toe te kunnen zeggen dat ze zich niet hoeft aan te passen aan hem. Dat je de vrolijke vriendin mist, maar dat ze altijd bij je mag komen en dat zij en haar verhalen veilig zijn bij jou.

Want reken maar dat ze op dit moment heel erg worstelt met de relatie. En hard aan het werk is om de relatie te redden en hem terug te veranderen in de lovebombing man van het begin. Niet wetende dat ze nu pas met de echte vriend te maken heeft.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Dankjewel Dropdrop, ik denk dat je er met je analyse heel dicht bovenop zit. Dat stevige gesprek nu verdient ze wellicht, maar ik verdien de mogelijke gevolgen daar niet van. Ik ben niet bang aangelegd, maar ik schrok toch stevig toen ik haar vorige week trof in een vrijwel totale waan van hoe geweldig alles was.

Het doet pijn, aan de zijlijn.
Doreia* schreef:
13-03-2025 22:12
Ik was ooit je vriendin. Ik denk dat je vriendin je nu meer dan ooit nodig heeft. Als persoon met het gezonde verstand en de nodige afstand om haar af en toe te kunnen zeggen dat ze zich niet hoeft aan te passen aan hem. Dat je de vrolijke vriendin mist, maar dat ze altijd bij je mag komen en dat zij en haar verhalen veilig zijn bij jou.

Want reken maar dat ze op dit moment heel erg worstelt met de relatie. En hard aan het werk is om de relatie te redden en hem terug te veranderen in de lovebombing man van het begin. Niet wetende dat ze nu pas met de echte vriend te maken heeft.
Ach Doreia, je slaat net als Drop de spijker op z'n kop. Ik zie haar ook als compleet overrompeld, overvallen en gebombardeerd met aandacht. En ik ben dan zo verzuurd dat ik denk: dit is pure manipulatie.

Ik houd genoeg van haar om straks te komen vegen en de scherven te lijmen, maar liever had ik dat niet gehad.

En ik weet dit zeker: als ik nu het gesprek aan ga, komt er precies niets van aan bij haar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt me dat je perfect mag beslissen dat je hier geen zin in hebt.

Ik zou de boel op dit moment half laten doodbloeden.
Ze zoekt maar weer contact als haar ogen zijn opengegaan. Tot die tijd kan je toch niet veel doen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Wissewis schreef:
13-03-2025 22:21
Het lijkt me dat je perfect mag beslissen dat je hier geen zin in hebt.

Ik zou de boel op dit moment half laten doodbloeden.
Ze zoekt maar weer contact als haar ogen zijn opengegaan. Tot die tijd kan je toch niet veel doen.
Wis, dat ben ik met je eens.

Ik ben ook gewoon geschrokken van de omslag. Van kritisch denkend, warm en altijd open voor een bredere context naar dichtgetikt, onverschillig en koud.
My 2 cents: geef niet af op de relatie of op haar vriend. Wees daar neutraal over. Laat merken dat je van haar houdt, haar omslag ziet, maar haar oude zelf ook al fantastisch vond.

Zorg dat ze zichzelf en de relatie niet hoeft te verdedigen bij jou.
Dat ze bij jou gewoon goed is zoals ze is, en altijd bij je terecht kan, in goede tijden zoals nu (ahum) of als ze zich minder jofel voelt (niet nader benoemen).

Als het jou lukt om haar het gevoel te geven dat je oke bent met haar keuze, dan pas kan er bij haar ruimte komen om misschien eens -voor zichzelf - toe te geven dat het verwarrend, anders, overrompelend of wat dan ook is.

neutrale houding, liefdevol naar haar....

En natuurlijk kan je even een stapje terug doen in jullie contact nu.

Het is voor haar misschien wel fijn als je je niet helemaal laat afschrikken, zodat ze niet geïsoleerd raakt, en ze het gevoel houdt dat je om haar geeft en ze bij jou gewoon goed is zoals ze is. Altijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
13-03-2025 22:46
My 2 cents: geef niet af op de relatie of op haar vriend. Wees daar neutraal over. Laat merken dat je van haar houdt, haar omslag ziet, maar haar oude zelf ook al fantastisch vond.

Zorg dat ze zichzelf en de relatie niet hoeft te verdedigen bij jou.
Dat ze bij jou gewoon goed is zoals ze is, en altijd bij je terecht kan, in goede tijden zoals nu (ahum) of als ze zich minder jofel voelt (niet nader benoemen).

Als het jou lukt om haar het gevoel te geven dat je oke bent met haar keuze, dan pas kan er bij haar ruimte komen om misschien eens -voor zichzelf - toe te geven dat het verwarrend, anders, overrompelend of wat dan ook is.

neutrale houding, liefdevol naar haar....

En natuurlijk kan je even een stapje terug doen in jullie contact nu.

Het is voor haar misschien wel fijn als je je niet helemaal laat afschrikken, zodat ze niet geïsoleerd raakt, en ze het gevoel houdt dat je om haar geeft en ze bij jou gewoon goed is zoals ze is. Altijd.

Wat een mooi advies.
Ik denk dat dit het beste is wat je kan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ooit relatietechnisch wat domme keuzes gemaakt en raakte daardoor vriendinnen kwijt. Zo jammer. Helemaal omdat ik er jaren later achterkwam dat ze me misten en er voor mij hadden willen zijn toen ik uit die relatie kwam. Ik wist dat niet en heb ze nooit meer 'lastig' gevallen en liep twee van hun jaren later tegen het lijf en nu is het weer als vanouds.

Je kunt best eerlijk zeggen dat je om haar geeft, en je soms wat zorgen maakt omdat ze zo lijkt te veranderen. Dat je voor het moment kiest om wat minder contact te hebben maar dat je deur altijd open blijft staan. Staat ze een keer voor je deur, dan kun je altijd nog kijken in hoeverre jullie allebei veranderd zijn en wat er nog aan vriendschap in zit.

Ik weet niet hoe oud jullie zijn? Als je begin twintig bent, dan is het ook heel normaal dat je je verder ontwikkelt tot wie je als volwassene bent. In dat geval kan het zijn dat ze nooit meer de persoon van eerder zal worden.
Groei is de reis van wie je denkt te zijn naar wie je werkelijk bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat advocadeau zegt. Prachtig advies.
Ik heb zelf ervaren dat een 'break' uit een ingewikkelde situatie door een etentje met iemand die je behandeld naar wie je bent, ipv naar de lelijke versie van jezelf die een nare partner in je ziet, heel erg helpt.
En dan ging het niet over die partner maar gewoon iemand die mijn verhalen over werk bijvoorbeeld wel leuk en grappig vond, me herinnerde aan bepaalde leuke dingen die ik had gedaan of bepaalde leuke eigenschappen die diegene waardeerde benoemt.
Het zijn kleine dingen die je weer herinneren aan wie je eigenlijk bent.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
Alle reacties Link kopieren Quote
Noordzee schreef:
13-03-2025 22:19

[…]

En ik weet dit zeker: als ik nu het gesprek aan ga, komt er precies niets van aan bij haar.
Daar kun je vergif op innemen. Ik zit met iets vergelijkbaars (niet zozeer een agressief vriendje, maar wel een manipulatief en leugenachtig vriendje).

Ik heb besloten mij er niet te veel mee te bemoeien. Doe ik dat wel, dan ben ik de gebeten hond. Zij is verliefd en liefde maakt blind. Dat ze in de afgelopen 3 jaar als gevolg van deze relatie geïsoleerd is komen te staan (vriendschappen van 20+ jaar die verbroken zijn, relatie met de zus die niet meer te repareren is) ziet ze niet in. Evenmin ziet ze niet in dat hij constant onwaarheden vertelt. Zelfs toen hij haar met kerst alleen in een hotel liet zitten, heeft ze hem dat vergeven. Ik kijk toe vanaf de zijlijn, maar zelfs als ik haar laat zien dat hij ergens aantoonbaar niet eerlijk over is geweest (in dit geval iets dat mij aangaat) dan wil ze dat gewoon niet zien en draait ze het om. Ik hoef mijn gelijk niet te halen, maar zie wel wat er gaande is en da’s pijnlijk, want je gunt een goede vriendin dit niet. Ik hoop oprecht dat ze gelukkig blijft, maar ik zie rode vlaggen. Maar goed, ik zit er ook niet met mijn gevoel in. En uiteindelijk is het haar leven en probeer ik de vriendschap “gewoon” te onderhouden.

Mijn conclusie is dat het nu niet zo veel zin heeft om op haar in te praten. Bovendien zal je dan als stoker gezien worden. Hoe meer jij die spiegel wil voorhouden, des te sneller zij zich zal gaan verdedigen. En dat heeft geen zin.
Probeer neutraal aardig te zijn en er voor haar te zijn als de scherven moeten worden opgeveegd. Iemand anders schreef het al: je vriendin heeft je harder nodig dan ooit. En tegelijkertijd heeft het nu geen zin om er keihard tegenin te gaan. Sterkte, TO.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
13-03-2025 22:46
My 2 cents: geef niet af op de relatie of op haar vriend. Wees daar neutraal over. Laat merken dat je van haar houdt, haar omslag ziet, maar haar oude zelf ook al fantastisch vond.

Zorg dat ze zichzelf en de relatie niet hoeft te verdedigen bij jou.
Dat ze bij jou gewoon goed is zoals ze is, en altijd bij je terecht kan, in goede tijden zoals nu (ahum) of als ze zich minder jofel voelt (niet nader benoemen).

Als het jou lukt om haar het gevoel te geven dat je oke bent met haar keuze, dan pas kan er bij haar ruimte komen om misschien eens -voor zichzelf - toe te geven dat het verwarrend, anders, overrompelend of wat dan ook is.

neutrale houding, liefdevol naar haar....

En natuurlijk kan je even een stapje terug doen in jullie contact nu.

Het is voor haar misschien wel fijn als je je niet helemaal laat afschrikken, zodat ze niet geïsoleerd raakt, en ze het gevoel houdt dat je om haar geeft en ze bij jou gewoon goed is zoals ze is. Altijd.
Mooi!
Als het je lukt zou ik dit proberen. Inclusief iets meer afstand nu en jezelf ook in de gaten houden. Heel erg moeilijke situatie waar je in zit
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Valtifest schreef:
14-03-2025 07:08
Wat advocadeau zegt. Prachtig advies.
Ik heb zelf ervaren dat een 'break' uit een ingewikkelde situatie door een etentje met iemand die je behandeld naar wie je bent, ipv naar de lelijke versie van jezelf die een nare partner in je ziet, heel erg helpt.
En dan ging het niet over die partner maar gewoon iemand die mijn verhalen over werk bijvoorbeeld wel leuk en grappig vond, me herinnerde aan bepaalde leuke dingen die ik had gedaan of bepaalde leuke eigenschappen die diegene waardeerde benoemt.
Het zijn kleine dingen die je weer herinneren aan wie je eigenlijk bent.
Deze sluit daar ook mooi bij aan. Geen ‘stevig gesprek’ maar wel verbinding.
Je moet er alleen wel rekening mee houden dat het niet direct effect zal hebben
Het is zoals het is
Avocadeau schreef:
13-03-2025 22:46
My 2 cents: geef niet af op de relatie of op haar vriend. Wees daar neutraal over. Laat merken dat je van haar houdt, haar omslag ziet, maar haar oude zelf ook al fantastisch vond.

Zorg dat ze zichzelf en de relatie niet hoeft te verdedigen bij jou.
Dat ze bij jou gewoon goed is zoals ze is, en altijd bij je terecht kan, in goede tijden zoals nu (ahum) of als ze zich minder jofel voelt (niet nader benoemen).

Als het jou lukt om haar het gevoel te geven dat je oke bent met haar keuze, dan pas kan er bij haar ruimte komen om misschien eens -voor zichzelf - toe te geven dat het verwarrend, anders, overrompelend of wat dan ook is.

neutrale houding, liefdevol naar haar....

En natuurlijk kan je even een stapje terug doen in jullie contact nu.

Het is voor haar misschien wel fijn als je je niet helemaal laat afschrikken, zodat ze niet geïsoleerd raakt, en ze het gevoel houdt dat je om haar geeft en ze bij jou gewoon goed is zoals ze is. Altijd.
Groots advies.

Vriendin schroomt niet mij een rotgevoel te geven nu haar wil ineens een wet is, dus ik heb ook last van de nieuwe situatie.

Maar ik houd je woorden zeker in gedachte en pas toe waar het mogelijk is.

Die man heeft al getoond wat hij in huis heeft op fysiek gebied en wat hij mist in regulatie, en de ene keer vond ze dat shockerend, maar de andere keer ook weer heel indrukwekkend.

Vooral een neutrale houding bewaren gaat zelfbeheersing vragen. Het lijkt mij matig tot slecht nieuws onder een laag leuke uitjes, kadootjes en ballonnen.

En ja; dat kan overrompelend zijn.

Ik hoop dat ze haar ware aard weer omarmt en de zachtzinnigheid op hem over kan brengen, en dat dit geen verhaal wordt zoals we die kennen uit de krant of podcasts.
Authentica schreef:
14-03-2025 00:06
Ik heb ooit relatietechnisch wat domme keuzes gemaakt en raakte daardoor vriendinnen kwijt. Zo jammer. Helemaal omdat ik er jaren later achterkwam dat ze me misten en er voor mij hadden willen zijn toen ik uit die relatie kwam. Ik wist dat niet en heb ze nooit meer 'lastig' gevallen en liep twee van hun jaren later tegen het lijf en nu is het weer als vanouds.

Je kunt best eerlijk zeggen dat je om haar geeft, en je soms wat zorgen maakt omdat ze zo lijkt te veranderen. Dat je voor het moment kiest om wat minder contact te hebben maar dat je deur altijd open blijft staan. Staat ze een keer voor je deur, dan kun je altijd nog kijken in hoeverre jullie allebei veranderd zijn en wat er nog aan vriendschap in zit.

Ik weet niet hoe oud jullie zijn? Als je begin twintig bent, dan is het ook heel normaal dat je je verder ontwikkelt tot wie je als volwassene bent. In dat geval kan het zijn dat ze nooit meer de persoon van eerder zal worden.
Wat fijn dat je ze weer tegen het lijf liep en het gelijk als vanouds was! Dat kan ook gewoon. We zijn beide de twintig reeds ruim gepasseerd.

Ik voel me ergens ook nog geen goede vriendin. We waren er echt voor elkaar in goede en in slechte tijden. Het lijkt nu voor haar beleving een hele goede tijd, dus waarom kan ik niet gewoon blij zijn en deze nieuwe fase met haar vieren?
Valtifest schreef:
14-03-2025 07:08
Wat advocadeau zegt. Prachtig advies.
Ik heb zelf ervaren dat een 'break' uit een ingewikkelde situatie door een etentje met iemand die je behandeld naar wie je bent, ipv naar de lelijke versie van jezelf die een nare partner in je ziet, heel erg helpt.
En dan ging het niet over die partner maar gewoon iemand die mijn verhalen over werk bijvoorbeeld wel leuk en grappig vond, me herinnerde aan bepaalde leuke dingen die ik had gedaan of bepaalde leuke eigenschappen die diegene waardeerde benoemt.
Het zijn kleine dingen die je weer herinneren aan wie je eigenlijk bent.

Ik zal ook altijd klaarstaan voor haar. Hopelijk hoor ik over een tijdje gewoon hoe goed, fijn, en leuk alles is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Noordzee schreef:
13-03-2025 22:25
Wis, dat ben ik met je eens.

Ik ben ook gewoon geschrokken van de omslag. Van kritisch denkend, warm en altijd open voor een bredere context naar dichtgetikt, onverschillig en koud.
Mensen die in dit soort relaties zitten, worden altijd als slachtoffer afgeschilderd. En dat zijn ze ook. Alleen worden ze daar regelmatig dader van naar hun omgeving. Dus hoe gewillig ze zich opstellen naar hun nieuwe relatie, hoe egoïstisch ze eigenlijk worden naar hun omgeving. Willen niks meer aannemen van anderen en zijn in staat de warme relaties met anderen op te blazen. Want hun nieuwe liefje voedt de verslaving en die gaat voor op de liefdevolle omgeving.

Ik zou jezelf hierin in bescherming nemen. Als je op je klompen aanvoelt dat jij straks persona non grada bent, doordat je kritisch bent naar hoe ze zich gedraagt, geef het op. Ook jij hebt er recht op als leuke fijne gerespecteerde vriendin behandeld te worden en als ze dat zo makkelijk vergeet, dan vraag ik me af hoe diep dat gaat.

Ondanks adviezen die zeggen dat je je deur open moet laten staan, haar niet moet laten vallen en er voor haar moet zijn. Ik denk ook dat jij dit gedrag niet verdiend en je voor jezelf ook mag bewaken hoeveel ruimte ze van je krijgt. Ervaring leert dat dit jaren en jaren kan duren en sommigen zien het nooit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hou jezelf wel veilig.
Mijn vriendinnen (wij waren wel begin 20) hadden onderling afgesproken dat als mijn vriend mee kwam, er géén alcohol werd geschonken. Ook gingen ze niet naast hem zitten en hielden beleefd afstand. Het heeft hen heel veel moeite gekost, want ze zagen wel dat ik dacht dat ik gelukkig was. Maar ze zagen me veranderen. 1 vriendin kon het niet aan en heeft toen besloten dat als hij er was, zij niet kwam. Ik heb veel ruzie met haar gemaakt daarover. Want ik was overtuigd dat zij een extra hindernis was in mijn Missie om hem te veranderen in de man die ik in het begin had gezien. Zij maakte het erger met haar gedrag. De andere vriendinnen waren een stúk diplomatieker in hun verbinding.

Ze zijn nog steeds in mijn leven, ook de vriendin die veel afstand nam. Ik ben hen dankbaar dat ze me niet hebben laten vallen. Ik zat zo erg verstrikt in het net van huiselijk geweld, dat ik het allemaal niet helder zag. Zij hebben zaadjes kunnen planten, bleven me als Doreia behandelen en mee uit vragen. En wachten met samengeknepen billen tot ik bij zinnen zou gaan komen. Wat uiteindelijk is gebeurd.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
To, ik heb het over het gedrag van je vriendin naar jou toe. Als zij de fijne vriendin blijft, hoef je haar niet te confronteren met haar leven, hoe moeilijk ook. Je kunt kijken of zaadjes planten werkt, maar als dat niet werkt, focus je op wat jullie samen hebben. En wat Valtivest zegt, hoe jij haar ziet en altijd hebt gezien.

Ik las echter dat ze ook onaangenaam naar anderen (o.a. jou) begint te worden. Daar mag je echt een grens trekken, hoezeer je ook ziet dat dit door haar vriend komt. Zij laat het ook toe om zo te veranderen en onaangenaam te worden. Daar hoef je geen excuses voor te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
14-03-2025 10:34
Mensen die in dit soort relaties zitten, worden altijd als slachtoffer afgeschilderd. En dat zijn ze ook. Alleen worden ze daar regelmatig dader van naar hun omgeving. Dus hoe gewillig ze zich opstellen naar hun nieuwe relatie, hoe egoïstisch ze eigenlijk worden naar hun omgeving. Willen niks meer aannemen van anderen en zijn in staat de warme relaties met anderen op te blazen. […]

Ik zou jezelf hierin in bescherming nemen. Als je op je klompen aanvoelt dat jij straks persona non grada bent, doordat je kritisch bent naar hoe ze zich gedraagt, geef het op. Ook jij hebt er recht op als leuke fijne gerespecteerde vriendin behandeld te worden en als ze dat zo makkelijk vergeet, dan vraag ik me af hoe diep dat gaat.
Dit is ook absoluut waar (en herkenbaar). Ik ben het volledig met je eens dat je ook zelf ergens een grens moet trekken. Tegelijkertijd komt er ook een moment (of misschien niet) waarop je vriendin juist steun nodig heeft (alleen niet ten koste van jezelf).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze is toch niet zwakbegaafd? Als ze zo doet dan zou ik de vriendschap op een lager pitje zetten. Ze gaat maar normaal doen. Ze is een volwassen vrouw. Ze moet maar leren omgaan met de keuzes die ze maakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook een vriendin waar ik ooit “afscheid” van heb genomen toen ze een moeilijke vriend had. Ik heb toen gezegd, we leiden allemaal ons eigen leven en jij moet doen wat bij jou past. Ik kan neem even afstand, maar mocht je me in de toekomst nodig hebben, dan staat de deur open.

Ik ben niet geforceerd met haar om blijven gaan, ik heb dat gewoon niet in me. Ik zag er gewoon tegenop haar weer te zien, en dat vond ik niet de bedoeling. Ieder zijn keuzes, ik ben niet iemands moeder of hulpverlener.

Het is later wel uitgegaan, en toen is het contact wel weer een beetje hernieuwd, maar niet meer zoals vanouds. We waren jaren verder inmiddels. Onze (sociale) levens waren totaal anders ingericht.

Ik ben inderdaad wat hard in dit soort dingen, maar ik vond dat zij in het prille begin van de relatie al waarschuwingssignalen kreeg die zij bewust heeft genegeerd. Die incidenten hebben we toen ook uitgebreid besproken. Ze heeft zelf gekozen voor deze man.

Edit: ik snap dat dit lastiger is als je er eenmaal volledig in mee bent gezogen.
Het contact wat laten verwateren, dat snap ik heel goed. Is ook zelfbescherming.
Maar af en toe even een berichtje, eens in de x tijd kijken of ze met zijn tweeën af wil spreken, zoiets.

Ik kan me goed indenken dat je hem niet hoeft te zien, en de deur niet plat loopt bij ze.
Lijkt me prima zelfbescherming, je hoeft moeder Theresa niet te worden.

Maar als het echt een goede dierbare vriendin is, dan is omdraaien en weglopen omdat ze een tijd zichzelf niet is misschien wel zonde, en is ze je meer waard.

Natuurlijk staat het je ook vrij om simpelweg afscheid te nemen en de vriendschap op te zeggen, omdat jullie elkaar niet meer vinden nu.

Ik begreep uit je openingspost echter dat eigenlijk nog niet op wilde geven.

Dan zou ik absoluut geen spiegels, negatieve feiten en betogen doen.
Maar de veilige neutrale blijven.
Bedankt iedereen voor de diverse inzichten. Ze zijn allemaal even waardevol.

Er is iets voorgevallen tussen haar en mij, wat ik in verband met herkenbaarheid hier niet kan delen. Sindsdien krijg ik dat bittere smaakje niet goed weg. Ook de reden van dit topic.

Ik ga geen betoog voeren, of nadrukkelijk een hard gesprek aan.

Maar ik ga ook niet lief doen en afspreken als ze niet gezellig naar me kan doen, openstaat voor mijn kant van het verhaal of überhaupt geen enkele interesse toont. Het steekt, want ik ken haar als nieuwsgierig en schappelijk.

De moeder Theresa uithangen is misschien hier en daar wel gebeurd, maar dat had ook een reden. En er is altijd sprake geweest van een balans in wederkerigheid: ze was er ook voor mij.

Het gaat nu al maanden van voor tot achter over haar en hem. In zoverre heb ik me er in laten meezuigen, dat is niemands schuld. Ik kan het alleen niet meer horen. Ik ben geen klankbord, of een lopend dagboek van een ander.

Een grens daarin aangeven... Dat is mijn valkuil. Hoe kwets je iemand dan niet?

Ze was en is zo verblind door de liefde, en ergens was ze daar ook zó aan toe. Dat is de tegenstrijdigheid die ik ervaar.

En zo intensief zou ik er helemaal niet mee bezig moeten zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven