Puberdochter vast in vicieuze cirkel - vriendinnengedoe - Kinderen

Lente19251003- donderdag 27 maart 2025 om 08:19

Mijn dochter zit in de brugklas en heeft daar een vriendinnengroep. Die groep startte met 6 meiden en dat was altijd heel leuk. Tot 1 meisje begon te roddelen over de rest en uit de groep is gezet. Toen waren ze nog met 5. Twee meiden zijn echte besties geworden binnen die groep en mijn dochter is nog ‘over’ met 2 andere meiden. En dat is lastig, want een drietal is onhandig omdat er dan toch vaak eentje net iets meer erbuiten valt. En sinds een tijdje is dat dus mijn dochter, voor haar gevoel.

Buiten school is ze wel ‘besties’ met 1 van die meiden uit het drietal en op de socials wordt ze door haar ook overspoeld met ‘love you’ en ‘bsff’ reacties, maar op school heeft mijn dochter het gevoel dat ze er soms bij hangt. En door dat gevoel trekt ze zich soms terug, is ze sneller boos of verdrietig of komt ze naar huis omdat ze zich zo rot voelt.

Maar het gevolg daarvan is weer dat de meiden niet snappen waarom ze sneller boos of emotioneel wordt of snel naar huis gaat om, in hun ogen, niks. Dit hoorde ik van de moeder van haar vriendin.

Dus de situatie veroorzaakt het gedrag van dochter maar haar gedrag versterkt de situatie juist weer. En zo wordt het steeds lastiger. Wat ook meespeelt is dat wij afgelopen jaar een vreselijk jaar hebben gehad met haar broer die depressief en suïcidaal was. Dus de crisisdienst over de vloer en alles was heel heftig. Hierdoor is dochter ook niet meer een onbevangen kind en sneller boos, bang of verdrietig. Daarbij is ze de afgelopen 2,5 maand ook fysiek niet goed geweest door een griep die niet overging en dus ook veel thuis geweest. Dat gaat nu gelukkig wel beter.

Hoe komen we uit deze situatie? Wat kan dochter doen om dit patroon te doorbreken? De moeder van haar vriendin kent de situatie bij ons thuis en probeert soms ook wel dingen uit te leggen aan haar dochter. Maar dat is een heel ander kind, best wel hard voor zichzelf en anderen en zij begrijpt het gedrag van dochter niet echt, en dat is ook logisch hoor.

In gesprek met de groep meiden durft en wil dochter niet. De mentor is een jongen van begin 20 waar dochter totaal geen klik mee heeft, dus hem inschakelen is voor haar ook geen optie.

Ben benieuwd of iemand hier een goede tip voor heeft.

Dropdrop donderdag 27 maart 2025 om 08:27

Ik zou proberen wat vaker de vriendinnengroep bij jullie in huis te halen: slaapfeestje, filmavond of spa avond voor zomaar. Pizza avond.

Dan staat je dochter weer even positief in de kijker, omdat ze ze uitnodigt voor iets leuks en dan heb jij 'stiekem tussendoor' een klein beetje zicht en invloed op het sociale gebeuren.

framboise-t donderdag 27 maart 2025 om 08:31

Ik weet niet of dit onder goede tip valt, maar ik heb als tiener wel eens de hele vriendinnengroep zomaar bij mij thuis te eten gehad en toen voelde ik me de weken erna wat steviger in de groep zitten. Soms helpt het om gewoon samen leuke dingen te gaan doen.

Kun je niet een soort feestje geven voor die 5 meiden? Ook al is je dochter nu niet jarig, gewoon om een beetje balans te geven tegen de zware nare gebeurtenissen? Een slaapfeestje met brownies bakken en filmkijken ofzo.

framboise-t wijzigde dit bericht op 27-03-2025 08:33
Reden: Leestekens

0.41% gewijzigd

framboise-t donderdag 27 maart 2025 om 08:32

O wat grappig dropdrop, schrijven we hetzelfde, haha.

Hecamel donderdag 27 maart 2025 om 08:33

Ik zou vooral zorgen dat je dochter hulp krijgt bij haar onzekerheden. De groep thuis uitnodigen is misschien leuk voor een paar weken, maar je dochter blijft er onzeker door en zal weer terugvallen in het patroon.

Raak donderdag 27 maart 2025 om 08:37

Hecamel schreef: ↑
27-03-2025 08:33
Ik zou vooral zorgen dat je dochter hulp krijgt bij haar onzekerheden. De groep thuis uitnodigen is misschien leuk voor een paar weken, maar je dochter blijft er onzeker door en zal weer terugvallen in het patroon.

Dit zou ik ook doen en onderschat ook niet het effect van het ziekzijn van haar broer en de angst die het bij haar teweeg brengt. Opgroeien met iemand in je omgeving die suïcidaal is is heel erg heftig (ervaring), ook als je in dat opzicht ogenschijnlijk weinig merkt aan je dochter.

Sterkte met alles

Lila-Linda donderdag 27 maart 2025 om 08:38

eens... ik zou ook inzetten op aan de slag met je dochter. Werken aan haar zelfvertrouwen

Lila-Linda donderdag 27 maart 2025 om 08:40

Raak schreef: ↑
27-03-2025 08:37
Dit zou ik ook doen en onderschat ook niet het effect van het ziekzijn van haar broer en de angst die het bij haar teweeg brengt. Opgroeien met iemand in je omgeving die suïcidaal is is heel erg heftig (ervaring), ook als je in dat opzicht ogenschijnlijk weinig merkt aan je dochter.

en ook het kind zijn "waar niks mee is", is heel zwaar. In een gezin waar 1 van de kinderen veel problemen heeft (of veroorzaakt) zakt het andere kind vaak wat naar de achtergrond. Dat komt er jaren later pas uit.
Als ouders daar eerder voor openstaan (wat pittig is hoor, want je hebt al een zorgenkind) geeft dat je kind op latere leeftijd meer ademruimte

Ceester donderdag 27 maart 2025 om 08:52

Dropdrop schreef: ↑
27-03-2025 08:27
Ik zou proberen wat vaker de vriendinnengroep bij jullie in huis te halen: slaapfeestje, filmavond of spa avond voor zomaar. Pizza avond.

Dan staat je dochter weer even positief in de kijker, omdat ze ze uitnodigt voor iets leuks en dan heb jij 'stiekem tussendoor' een klein beetje zicht en invloed op het sociale gebeuren.

Hoe zou to daar invloed op kunnen hebben? Ik denk dat het een goed idee is, thuis uitnodigen, dat wel.

Misschien een twee sporen plan maken, dit en dochter die wordt geholpen met haar zelfbeeld ofzo? Mensen die te hard proberen, vallen er op een gegeven moment buiten...

Lente19251003- donderdag 27 maart 2025 om 08:53

Helemaal eens hoor en die hulp is er ook sinds kort. Daar wordt dus aan gewerkt. Het uitnodigen voor iets leuks vind ik ook een goed idee, ga ik met haar overleggen. Ik zou het liefst zeggen: ‘meid ga supervrolijk naar school en ben je vrolijke, gezellige zelf’ maar dat lukt haar niet.

Dropdrop donderdag 27 maart 2025 om 09:30

Ceester schreef: ↑
27-03-2025 08:52
Hoe zou to daar invloed op kunnen hebben? Ik denk dat het een goed idee is, thuis uitnodigen, dat wel.

Misschien een twee sporen plan maken, dit en dochter die wordt geholpen met haar zelfbeeld ofzo? Mensen die te hard proberen, vallen er op een gegeven moment buiten...

Dat verschilt per situatie en persoon. Daar is geen klip en klaar antwoord op.

To kent haar dochter goed en zou op een moeilijk moment wellicht de spanning bij haar kunnen verlichten of de aandacht van haar gedrag af halen, wat dan ook.

Als mensen bij jou in je huis zijn ben jij altijd van invloed op de dynamiek van dat moment. Het is onmogelijk om dat niet te zijn. En sommige mensen kunnen dat ten positieve inzetten.

care_ donderdag 27 maart 2025 om 10:09

Goed dat er hulp is TO, je dochter heeft best wat meegemaakt!
Tegelijkertijd merkte ik dacht ik ook dacht: tja dit hoort ook een beetje bij het puberen en deze leeftijd. Al die meiden zijn zichzelf aan het ontdekken, ergens bij horen is ENORM belangrijk, je voelt je daardoor ook veel sneller ergen bijhangen en hecht daar veel meer betekenis aan. Dit soort dingen gebeurden bij mij in de brugklas ook.

Geen idee of je er wat aan hebt, maar misschien relativeert dat een beetje.

Verder vond ik thuis wat leuks organiseren wel een goede tip!

Raak donderdag 27 maart 2025 om 10:29

Lila-Linda schreef: ↑
27-03-2025 08:40
en ook het kind zijn "waar niks mee is", is heel zwaar. In een gezin waar 1 van de kinderen veel problemen heeft (of veroorzaakt) zakt het andere kind vaak wat naar de achtergrond. Dat komt er jaren later pas uit.
Als ouders daar eerder voor openstaan (wat pittig is hoor, want je hebt al een zorgenkind) geeft dat je kind op latere leeftijd meer ademruimte

Ik weet het. Ik was 30 jaar geleden het kind waar niks mee was. Zit sinds een half jaar thuis en nu hard aan de slag met een psycholoog om alles een ‘ plek ‘ te geven.

Susan donderdag 27 maart 2025 om 10:45

Lila-Linda schreef: ↑
27-03-2025 08:40
en ook het kind zijn "waar niks mee is", is heel zwaar. In een gezin waar 1 van de kinderen veel problemen heeft (of veroorzaakt) zakt het andere kind vaak wat naar de achtergrond. Dat komt er jaren later pas uit.
Als ouders daar eerder voor openstaan (wat pittig is hoor, want je hebt al een zorgenkind) geeft dat je kind op latere leeftijd meer ademruimte

Het kind "waar niks mee is" zijn is ook zwaar als je wel gewoon genoeg aandacht krijgt. Het is altijd het eerste wat mensen roepen, "dan krijgt je dochter natuurlijk veel minder aandacht". Nee dus, ik vind dat een heel vervelende aanname. Een kind kan het er ook zwaar mee hebben ondanks alle aandacht en liefde, het is ook gewoon een zware situatie en die kun je als ouders niet wegnemen.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Susan donderdag 27 maart 2025 om 10:48

In dit geval denk ik ook dat het voor een groter deel komt door wat ze heeft meegemaakt en maar voor een heel klein deel door die vriendinnen. Dat komt er gewoon nog eens bovenop, net als de wisseling van basisonderwijs naar voortgezet onderwijs er nog eens bovenop kwam.

Overigens wel vervelend dat die vriendinnen er zo'n oordeel over hebben dat ze naar huis gaat. Het gaat ze helemaal niks aan en zij bepalen niet of ze een goede reden heeft of niet. Het zou die moeder sieren om dat aan haar dochter te vertellen, in plaats van er nog eens in mee te gaan.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Blackstarr donderdag 27 maart 2025 om 11:03

Goed dat je dochter hulp heeft, vooral ook voor het verwerken van de dingen die met haar broer gebeurd zijn. Wel zou ik heel erg oppassen met haar naar huis laten gaan wanneer ze zich rot voelt. Ik heb in mijn werk ervaring met meiden zoals jouw dochter en ik merk dat wanneer de ouders toestemming geven om naar huis te komen wanneer het niet zo lekker gaat, ze steeds makkelijker en sneller naar huis gaan en soms helemaal niet meer naar school te krijgen zijn. Je kan haar echt beter de schooldag af laten maken. Ook maak ik dit soort dingen echt dagelijks mee, het is zoals iemand al zei echt een puberding. Het belangrijkste is dat ze er goed mee om leert gaan.

Kellebel87 donderdag 27 maart 2025 om 11:18

care_ schreef: ↑
27-03-2025 10:09
Goed dat er hulp is TO, je dochter heeft best wat meegemaakt!
Tegelijkertijd merkte ik dacht ik ook dacht: tja dit hoort ook een beetje bij het puberen en deze leeftijd. Al die meiden zijn zichzelf aan het ontdekken, ergens bij horen is ENORM belangrijk, je voelt je daardoor ook veel sneller ergen bijhangen en hecht daar veel meer betekenis aan. Dit soort dingen gebeurden bij mij in de brugklas ook. Geen idee of je er wat aan hebt, maar misschien relativeert dat een beetje.

Verder vond ik thuis wat leuks organiseren wel een goede tip!

Ik ben het met je eens. Mijn docht zit ook in de 1e en struggelt ook wel met dit soort perikelen hoor. Met meiden is het ook gewoon lastiger dan bij jongens vind ik, haha! TO: Desalniettemin is het sowieso goed dat er hulp komt voor je dochter, want ze heeft wel heftige dingen meegemaakt!
En natuurlijk kan je altijd die meiden uitnodigen voor een gezellig meiden avondje he?!

Susan donderdag 27 maart 2025 om 11:37

Blackstarr schreef: ↑
27-03-2025 11:03
Goed dat je dochter hulp heeft, vooral ook voor het verwerken van de dingen die met haar broer gebeurd zijn. Wel zou ik heel erg oppassen met haar naar huis laten gaan wanneer ze zich rot voelt. Ik heb in mijn werk ervaring met meiden zoals jouw dochter en ik merk dat wanneer de ouders toestemming geven om naar huis te komen wanneer het niet zo lekker gaat, ze steeds makkelijker en sneller naar huis gaan en soms helemaal niet meer naar school te krijgen zijn. Je kan haar echt beter de schooldag af laten maken. Ook maak ik dit soort dingen echt dagelijks mee, het is zoals iemand al zei echt een puberding. Het belangrijkste is dat ze er goed mee om leert gaan.

Niet naar huis laten komen kan net zo goed verkeerd uitpakken. Ik denk dat als het echt niet goed gaat en iemand wil daardoor steeds minder vaak naar school, dat echt niet altijd maar komt doordat ouders te makkelijk erin mee zijn gegaan, maar soms doordat er gewoon iets is wat te hoog is opgelopen en opgelost moet worden voor normaal naar school gaan weer lukt.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

NomenNesci0 donderdag 27 maart 2025 om 12:09

Ik zou toch ook oppassen met al te makkelijk je kind naar huis laten komen. Een vriendin van mij begeleid heftige casussen met jongeren (middelbare schoolleeftijd) en kinderen die helemaal niet meer naar school gaan, beginnen eigenlijk altijd op subtiele wijze op dezelfde manier als de dochter van to en de drempel wordt steeds hoger.
Hoe vervelend ook, maar ook hier moet je als kind/jongere mee om leren gaan. Het hoort ook bij deze leeftijd dat onzekerheden erin kruipen, het gevoel van erbij willen horen heel belangrijk wordt en dat veel zaken kunnen triggeren als je denkt dat je eruit licht. Desondanks is het nu eenmaal een gegeven dat er groepjes kinderen zijn die wat minder makkelijk liggen of er wat sneller naast staan te kijken. Je hoopt dat dit niet jouw kind is, maar realistisch gezien van alle kinderen in een klas, hoort nooit 100% bij de meest populairen. Er zijn altijd kinderen die wat meer ernaast lopen.

Ik vind dat hier goede tips gegeven zijn: hulp voor je dochter om aan haar onzekerheden te werken en een plek waar ze veilig haar emoties kan uiten omtrent alles wat in haar leventje is gebeurd. En ook helpen met faciliteren om iets gezelligs te doen met de meiden.
Maar verder is het ook aan je dochter om te leren omgaan met deze onprettige gevoelens. Ze heeft geen invloed op hoe anderen op haar zouden moeten reageren.

Yakuzakiko donderdag 27 maart 2025 om 13:07

Ik ben altijd makkelijk geweest als kind naar huis wilde komen.
Al die verdrietjes en angsten waren op die leeftijd zwaar voor haar en ik kon haar goed troosten en weer een beetje opkrikken.
Inmiddels is ze van de middelbare af en gaat met veel plezier en vertrouwen naar haar vervolgopleiding. Eigenlijk nooit meer problemen.
De middelbare school kan zo lastig zijn, ik weet nog hoe ongelukkig ik me daar vaak voelde.

Charlotte717 donderdag 27 maart 2025 om 13:32

Eens met care_

Veritas vos liberabit

Charlotte717 donderdag 27 maart 2025 om 13:33

En sterkte aan jou, TO. Lijkt me pittig. Ook voor je zoon natuurlijk

Veritas vos liberabit

Lente19251003- donderdag 27 maart 2025 om 14:57

Blackstarr schreef: ↑
27-03-2025 11:03
Goed dat je dochter hulp heeft, vooral ook voor het verwerken van de dingen die met haar broer gebeurd zijn. Wel zou ik heel erg oppassen met haar naar huis laten gaan wanneer ze zich rot voelt. Ik heb in mijn werk ervaring met meiden zoals jouw dochter en ik merk dat wanneer de ouders toestemming geven om naar huis te komen wanneer het niet zo lekker gaat, ze steeds makkelijker en sneller naar huis gaan en soms helemaal niet meer naar school te krijgen zijn. Je kan haar echt beter de schooldag af laten maken. Ook maak ik dit soort dingen echt dagelijks mee, het is zoals iemand al zei echt een puberding. Het belangrijkste is dat ze er goed mee om leert gaan.

Verstandelijk gezien ben ik het hier helemaal mee eens. Maar dochterlief is niet de enige met een trauma… We begonnen met de oudste ook zo en we waren ‘hard’. Hij moest doorzetten, toch op school blijven, etc. Tot hij suïcidaal de bossen inrende bij het schoolterrein en foetsie was (godzijdank op tijd gevonden). Daarom vind ik het doodeng om nu door te zetten bij dochter. En ik probeer dat ook wel echt hoor, ook is er al besproken dat ze naar een afkoelplek mag als ze dat nodig heeft. Maar het is soms niet genoeg en dan is mama wel de meest veilige plek voor haar en ik kan het niet aan om dan nee te zeggen.

Moiren donderdag 27 maart 2025 om 15:18

Lente19251003- schreef: ↑
27-03-2025 14:57
Verstandelijk gezien ben ik het hier helemaal mee eens. Maar dochterlief is niet de enige met een trauma… We begonnen met de oudste ook zo en we waren ‘hard’. Hij moest doorzetten, toch op school blijven, etc. Tot hij suïcidaal de bossen inrende bij het schoolterrein en foetsie was (godzijdank op tijd gevonden). Daarom vind ik het doodeng om nu door te zetten bij dochter. En ik probeer dat ook wel echt hoor, ook is er al besproken dat ze naar een afkoelplek mag als ze dat nodig heeft. Maar het is soms niet genoeg en dan is mama wel de meest veilige plek voor haar en ik kan het niet aan om dan nee te zeggen.

Is er op school niet een docent/concierge/toa/stagiaire/etc waar ze zich wel prettig bij voelt?
Het hoeft natuurlijk niet haar mentor te zijn die haar begeleidt/opvangt.

En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.

Yakuzakiko donderdag 27 maart 2025 om 15:21

Gewoon lekker ja zeggen dan Lente. Over 100 jaar zijn we er allemaal niet meer, staat die school er niet meer, zijn de docenten er niet meer, de diploma's niet meer.
Maak je niet druk om die dagen in haar leven dat ze niet op school zat. Kan jou het schelen.

Puberdochter vast in vicieuze cirkel - vriendinnengedoe

Actieve topics