Ik wil dit niet, maar ik voel me een bitch

Itsnojoke donderdag 15 mei 2025 om 15:55

Hoera, het is mijn trouwdag. Nou ja, hoera... Man en ik zijn achttien jaar getrouwd, maar we vieren het niet. Nooit. In het begin zijn we samen wel eens uit eten geweest of zo, maar verder zijn we het allebei al vaak vergeten. Helemaal prima, we vinden die datum niet belangrijk.
Maar onze moeders willen allebei altijd toch komen. Zij denken er wél altijd aan. Ze hebben dus al vaak onverwacht (althans voor ons onverwacht omdat we niet beseften dat het onze trouwdag was) voor de deur gestaan met een bosje bloemen.
En ik voel me egoïstisch om dit te zeggen, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Enerzijds vind ik dat te vervelend om te zeggen. Anderzijds: ze doen het niet voor ons, maar meer voor zichzelf. Ze "dwingen" ons eigenlijk om er toch bij stil te staan door toch op bezoek te komen.
Net als vaker gebeurd is in voorgaande jaren, had ik eigenlijk andere plannen voor vanavond en had ik niet gerekend op bezoek. (die plannen zijn meer in het kader van lekker lang in bad liggen, zoiets, dus geen echte goede reden om af te zeggen)
Ik voel me gedwongen om elk jaar opnieuw onverwacht en ad hoc iets te vieren wat ik eigenlijk helemaal niet wil vieren, anders hadden we dat wel gedaan.
Maar ik denk dat de moeders het wel lief bedoelen en ik vind het ook rot om te zeggen. Zó groot is het nou ook weer niet. Maar toch voel ik me er elk jaar steeds vervelender bij.
Wat zou jij doen?

aquamarijn donderdag 15 mei 2025 om 22:19

Itsnojoke schreef: ↑
15-05-2025 22:03
Misschien. Ik heb een sibling die een paar jaar geleden een nare scheiding doorgemaakt heeft. Als mijn schoonmoeder daar ooit naar informeerde, vroeg ze altijd: hoe is het nu met je moeder? Ook mijn eigen moeder kon er wat van om te benadrukken hoe erg dit voor haar was. Hoewel ik zeker begrijp dat het ook voor haar verdrietig was.

Natuurlijk is een scheiding bij kinderen verdrietig voor de ouders. Maar soms lijkt het alsof het voor (schoon) ouders het einde van de wereld is, kan ook een nieuw begin zijn.

Hoe dan ook bij jou niet aan de orde, en ook al geen advies, sorry. Ik moest er alleen aan denken toen ik je bericht las.

Als ik jou was zou ik je ouders en schoonouders een berichtje sturen, denk ik: ik weet dat jullie het gezellig vinden om langs te komen op onze trouwdag, maar dit jaar hebben we dan al andere plannen. En als ze dan graag op een andere dag willen komen een moment prikken? Lastig, ik snap je irritatie, denk ik. Maar de kans dat de dag voorbijgaat zonder dat iemand eraan denkt is misschien niet zo groot, altijd wel een vriendin, getuige etc met een goed geheugen of brainwave.

Itsnojoke donderdag 15 mei 2025 om 22:20

Dala schreef: ↑
15-05-2025 22:14
Het komt ook een beetje over alsof je door de keuzes die jullie moeders maken, je over dit onderwerp niet helemaal jezelf kunt zijn, al vind ik het lastig precies uit te leggen hoe ik dat bedoel. Dat je eigenlijk wat vrijer en nonchalanter ermee wil omgaan maar dat dat eigenlijk niet meer echt kan.

Ja, inderdaad, dat is precies hoe het voelt.
Wel fijn dat ik door jullie reacties wat meer kan kijken naar waarom ik dat zo voel.
Bedankt daarvoor, niet alleen jij, Dala, maar alle reageerders.

Rozebottel donderdag 15 mei 2025 om 22:24

Itsnojoke schreef: ↑
15-05-2025 17:26
Nou.... meer dat eerste, alhoewel dat ook niet echt de lading dekt.
Met mijn schoonmoeder is het nooit gelukt om een echt warme band te krijgen. Mijn eigen moeder vragen laatste pakweg tien jaar erg veel energie, tijd en aandacht, waardoor er inderdaad voor mijn gevoel weinig ruimte is voor mij. Bij mijn schoonmoeder is er überhaupt nooit ruimte geweest voor mij.

Met Nieuwjaar beide echtparen een kaartje geven, met de datum waar op de wederzijdse ouders samen in luchroom.... jullie trouwdag kunnen vieren. Jullie vieren het niet maar wensen hen op deze wijze veel plezier bij de viering.

Zoiets zou ik doen.

rozebottel wijzigde dit bericht op 15-05-2025 22:41

0.22% gewijzigd

canis-felis donderdag 15 mei 2025 om 22:29

Dala schreef: ↑
15-05-2025 19:46
Nou niet, dat was nou juist mijn punt. Want niet het bezoek is het probleem alleen. Het feit dat ze "er aan herinnerd worden" en dus nooit op het punt gaan komen dat ze pas twintig dagen later denken: oh ja onze trouwdag is geweest!

Dus dan kun je wel weggegaan maar dan worden ze er heus wel aan herinnerd.
Al is het maar met een app.

Dat is volgens mij echt jouw invulling. Ik had het over niet willen viere, niet over niet eraan herinnerd willen worden (waarom is dat een probleem). Volgens mij TO ook.

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

Dala donderdag 15 mei 2025 om 22:34

canis-felis schreef: ↑
15-05-2025 22:29
Dat is volgens mij echt jouw invulling. Ik had het over niet willen viere, niet over niet eraan herinnerd willen worden (waarom is dat een probleem). Volgens mij TO ook.

Nou, zoals ik het begreep (maar kan idd invulling zijn) zou TO eigenlijk het liefst willen dat zij en haar partner in de gelegenheid komen dat ze er níet door buitenstaanders aan herinnerd worden.

Dat die dag voorbij kan gaan en zij zélf na een paar dagen of weken elkaar aan kunnen kijken en zeggen: oh ja, het was onze trouwdag!

Maar zo zal het nooit gaan als er bezoek komt. Een kaart gestuurd. Een app bericht komt. Dan zijn anderen hen altijd daar op voor.

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 07:57

Dala schreef: ↑
15-05-2025 22:34
Nou, zoals ik het begreep (maar kan idd invulling zijn) zou TO eigenlijk het liefst willen dat zij en haar partner in de gelegenheid komen dat ze er níet door buitenstaanders aan herinnerd worden.

Dat die dag voorbij kan gaan en zij zélf na een paar dagen of weken elkaar aan kunnen kijken en zeggen: oh ja, het was onze trouwdag!

Maar zo zal het nooit gaan als er bezoek komt. Een kaart gestuurd. Een app bericht komt. Dan zijn anderen hen altijd daar op voor.

Nee, daar was ik dan misschien onduidelijk in. Ik vind het niet erg om appjes te krijgen. Maar soms stuurt mijn moeder in de loop van de dag een "gefeliciteerd met jullie trouwdag " appje. En dát appje betekent vrij vertaald: denk eraan, ik kom nog langs vandaag.

calvijn1 vrijdag 16 mei 2025 om 08:57

MrsM schreef: ↑
15-05-2025 16:10
Eens.

Ik zou van die ene dag ook geen groot probleem maken. Ik vind het lief dat ze op die manier aan jullie denken. Zelf zou ik me eroverheen zetten en mijn me-time verschuiven naar een andere dag, en een gezellig moment maken van dit bezoek.

Het klinkt cliché, maar er komt een dag dat je moeder en schoonmoeder er niet meer zijn, en dan denk je wellicht terug aan deze momenten. De momenten waar je eigenlijk tegenop zag maar misschien wel achteraf heel blij mee zult zijn geweest.

Maar goed, dat is hoe ik erin sta.

Ze zijn al 17x geweest. Moet een keer genoeg zijn lijkt mij.

To, gewoon eerlijk zijn en zeggen dat jullie er geen behoefte/zin in hebben

Frankly my dear, I don"t give a damn

meisje85 vrijdag 16 mei 2025 om 08:57

Jij had toch laatst een topic over je moeder die zoveel bij je huilt? Ik denk eerlijk gezegd dat het niet heel anders is dan daar werd gezegd. Ook dit gaat over grenzen (aangeven). Het lijkt erop dat je moeder vrij veel ruimte pakt en krijgt (en in dit geval kennelijk met je schoonmoeder) en dat jij moeite hebt je moeder te begrenzen. Ik snap wel, als je alles bij elkaar optelt, dat waar anderen zeggen: 'joh, het is één avond', het voor jou misschien meer als een optelsom voelt van gedragingen van je moeder waar je niet op zit te wachten en die voor jou belastend voelen. Maar als je dat anders wil, zal jij iets anders moeten doen.

Dala vrijdag 16 mei 2025 om 09:01

Itsnojoke schreef: ↑
16-05-2025 07:57
Nee, daar was ik dan misschien onduidelijk in. Ik vind het niet erg om appjes te krijgen. Maar soms stuurt mijn moeder in de loop van de dag een "gefeliciteerd met jullie trouwdag " appje. En dát appje betekent vrij vertaald: denk eraan, ik kom nog langs vandaag.

Ah oké. Ik dacht idd dat jij vooral de "reminder" irritant vond. Door dat zinnetje van Ik wil het gewoon "mogen" vergeten, dat het gewoon oké is om elkaar na een paar weken lachend aan te kijken en zeggen "oh, vorige maand was onze trouwdag, zullen we uit eten gaan?
Dat die datum wordt teruggebracht tot iets waar alleen jij en man nog aan denken, al dan niet achteraf. Zoals het denk ik bij de meeste mensen gaat. Ergens is het toch ook best wel absurd dat mensen trouwdata van anderen zo goed onthouden? Of misschien schrijven op de verjaardagskalender op de wc.

Want ik vrees dat jullie door de hyperenthousiaste moeders het punt nooit gaan bereiken dat je pas na drie weken denkt, oh ja, onze 21 jarige trouwdag was 15 mei, ook niet als de moeders niet meer langskomen. Die helpen je er wel aan herinneren.

Maar misschien is dat wel een compromis waar je wat meer vrede mee kunt hebben.

NomenNesci0 vrijdag 16 mei 2025 om 09:48

Ik vind niet dat je andere mensen kunt gaan zitten verwijten dat ze je helpen herinneren aan (in principe) een feestelijke dag, omdat ze je feliciteren. Doe je het niet, kun je door anderen weer aangesproken worden dat ze het jammer vinden dat je niet aan ze hebt gedacht. We hebben een soort sociale regel en dat is een beetje attent zijn en als we per persoon die regel opnieuw moeten gaan uitvinden, vraag je wel erg veel aandacht hoor. Het recht op autonomie wordt dan wel érg ver doorgetrokken. De wereld wordt er niet leuker op als zelfs dat issue's gaat geven dat mensen je niet mogen feliciteren met je verjaardag, trouwdag of wat dan ook. Verwachten mensen echt dat andere mensen heel hard moeten gaan nadenken over wie er allemaal beledigd kan raken van een felicitatie? Dan moet je dus constant gaan nadenken wie wel en wie niet of wanneer wel en wanneer niet. Pfff zeg ik dan, wat een lange tenen.

Maar volgens mij was dat (gelukkig dan ook) niet het probleem van to, maar meer het bezoek wat erop volgt.

To, wat meisje85 schrijft lijkt mij echt wel jouw oplossing. Als anderen ruimte nemen en jij geeft niet duidelijk aan dat je dat niet wilt, kun je niet verwachten dat ze daar zelf mee zullen stoppen en jouw gedachten kunnen raden. Misschien kom je zelfs -ondanks je afkeer- poeslief over.
Ga leren om grenzen aan te geven. En ga leren verdragen dat anderen daar iets van kunnen vinden. Want misschien levert het teleurstelling op en daar moet jij op jouw beurt dan niet zodanig vd leg van raken, dat je maar weer terugkrabbelt. Want dat is heel vaak de reden dat pleasers (ik weet niet of je een pleaser bent of alleen naar de moeders) geen grenzen aangeven. Ze krijgen er een rotgevoel van (wat je eerder schreef, "voel me een bitch") en vinden dat gevoel onprettig en gaan daarom situaties uit de weg waarbij ze het gevoel kunnen krijgen dat ze niet leuk lief en aardig gevonden worden. Als het voor jou zó belangrijk is dat je altijd maar leuk en aardig gevonden moet worden, omdat het je anders een vervelend gevoel geeft, dan ga je dus confrontaties uit de weg. En dat is iets dat jij jezelf aandoet en niet anderen kunt verwijten.

blijfgewoonbianca vrijdag 16 mei 2025 om 10:42

Nou, ik ga maar eens aan de schone dochters vragen of ze zich ook beledigd voelen als ik bloemen op die datum breng ( of, als ze niet thuis zijn, het bosje blommen op de mat in de gang leg want o, gruwel ; ik heb sleutels ).

TO, nogmaals : wat als jullie kind jullie herinnert aan jullie trouwdag ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 13:28

blijfgewoonbianca schreef: ↑
16-05-2025 10:42
Nou, ik ga maar eens aan de schone dochters vragen of ze zich ook beledigd voelen als ik bloemen op die datum breng ( of, als ze niet thuis zijn, het bosje blommen op de mat in de gang leg want o, gruwel ; ik heb sleutels ).

TO, nogmaals : wat als jullie kind jullie herinnert aan jullie trouwdag ?

Je hoeft er niet persoonlijk door beledigd te zijn hoor. Ik weet dat het bij jou anders gaat, en dat vind ik hartstikke fijn voor jou. Maar je reactie leest best wel passief agressief, en dat is nergens voor nodig.

Om antwoord te geven op je vraag wat als mijn kind me herinnert aan mijn trouwdag: dan niets. Dat zou wel duidelijk moeten zijn uit mijn latere reacties, lijkt me.

makreel vrijdag 16 mei 2025 om 13:47

Itsnojoke schreef: ↑
16-05-2025 07:57
Nee, daar was ik dan misschien onduidelijk in. Ik vind het niet erg om appjes te krijgen. Maar soms stuurt mijn moeder in de loop van de dag een "gefeliciteerd met jullie trouwdag " appje. En dát appje betekent vrij vertaald: denk eraan, ik kom nog langs vandaag.

Misschien kun je op zo'n appje reageren met iets als: bedankt voor je felicitatie! We vieren het niet, dus een bezoekje graag een andere keer.

Wat eten we vanavond?

OliebolmetKrenten vrijdag 16 mei 2025 om 13:54

Zou het een optie zijn om te zeggen dat je het erg attent en lief vind, maar dat jullie eigenlijk juist graag die dag dit samen willen vieren met zijn tweetjes?

Het lijkt me dat zij het dan wel begrijpen zonder dat persoonlijk te nemen. Dat jullie niks vieren hoeven zij dan niet te weten

Dala vrijdag 16 mei 2025 om 13:56

makreel schreef: ↑
16-05-2025 13:47
Misschien kun je op zo'n appje reageren met iets als: bedankt voor je felicitatie! We vieren het niet, dus een bezoekje graag een andere keer.

Dit lijkt me inderdaad de beste oplossing/compromis.

blijfgewoonbianca vrijdag 16 mei 2025 om 13:57

Itsnojoke schreef: ↑
16-05-2025 13:28

Om antwoord te geven op je vraag wat als mijn kind me herinnert aan mijn trouwdag: dan niets. Dat zou wel duidelijk moeten zijn uit mijn latere reacties, lijkt me.

Nee, dat haalde ik er niet uit.
Maar in dat geval zou je het dus niet erg vinden dat je het niet “ romantisch “ kunt vergeten ?

Ik snap het eerlijk gezegd echt niet zo heel goed. Is het grootste issue nou dat zij er meer waarde aan hechten, het op de stoep staan, of dat je het vergeten en daar achteraf om lachen romantisch oid vindt ?

Mijn man herinnert zijn vader elk jaar een dag of wat van tevoren aan de trouwdag van zijn ouders. Moeders wil graag gefeliciteerd worden en vaders kan het maar niet onthouden.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Phlox24 vrijdag 16 mei 2025 om 13:58

Itsnojoke schreef: ↑
16-05-2025 07:57
Nee, daar was ik dan misschien onduidelijk in. Ik vind het niet erg om appjes te krijgen. Maar soms stuurt mijn moeder in de loop van de dag een "gefeliciteerd met jullie trouwdag " appje. En dát appje betekent vrij vertaald: denk eraan, ik kom nog langs vandaag.

Kan je dat niet voorzijn en een andere dag voorstellen om even een taartje te eten? Of iets te gaan doen met beide moeders?

MarindaH vrijdag 16 mei 2025 om 14:02

Het enige wat ik raar vind is om bij iemand langs te gaan op de trouwdag, omdat ik er rekening mee zou houden dat ze uitgebreid en met toeters en bellen keihard liggen te ketsen - juist omdat ze hun trouwdag vieren... Niet dat ik dat zelf zo doe, maar dat weet je niet voordat je met je neus tegen het raam naar binnen staat te koekeloeren hè.

En volgend jaar zou ik het toch maar in de agenda zetten en voorzorgsmaatregelen om lekker weg te zijn, uit eten, bios, afspraak bij de dierenarts.

Such fun!1

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 14:14

MarindaH schreef: ↑
16-05-2025 14:02
Het enige wat ik raar vind is om bij iemand langs te gaan op de trouwdag, omdat ik er rekening mee zou houden dat ze uitgebreid en met toeters en bellen keihard liggen te ketsen - juist omdat ze hun trouwdag vieren... Niet dat ik dat zelf zo doe, maar dat weet je niet voordat je met je neus tegen het raam naar binnen staat te koekeloeren hè.

En volgend jaar zou ik het toch maar in de agenda zetten en voorzorgsmaatregelen om lekker weg te zijn, uit eten, bios, afspraak bij de dierenarts.

Goed idee!

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 14:21

blijfgewoonbianca schreef: ↑
16-05-2025 13:57
Nee, dat haalde ik er niet uit.
Maar in dat geval zou je het dus niet erg vinden dat je het niet “ romantisch “ kunt vergeten ?

Ik snap het eerlijk gezegd echt niet zo heel goed. Is het grootste issue nou dat zij er meer waarde aan hechten, het op de stoep staan, of dat je het vergeten en daar achteraf om lachen romantisch oid vindt ?

Mijn man herinnert zijn vader elk jaar een dag of wat van tevoren aan de trouwdag van zijn ouders. Moeders wil graag gefeliciteerd worden en vaders kan het maar niet onthouden.

Ik begrijp niet goed hoe je komt bij romantisch vergeten. Ik heb gezegd dat ik het prima vind om er weken na dato pas achter te komen dat onze trouwdag gepasseerd is, en daar samen om te kunnen lachen. Wat daar romantisch aan is, weet ik niet, dat heb ik ook niet zo benoemd.
Ik heb ook nooit gezegd dat ik er door niemand aan herinnerd wil worden.

Wat het grootste issue nou is, is dat de moeders per se langs willen komen met bloemen en dat ze daarmee geen boodschap hebben aan het feit dat wij dat helemaal niet belangrijk vinden en ook eigenlijk liever niet willen.

Ik denk dat ik het in mijn reacties zo duidelijk heb uitgelegd als ik kan. Dus als je het niet begrijpt, dat geeft niet, dat is prima, maar dan denk ik niet dat ik meer kan zeggen om het uit te leggen.

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 14:23

OliebolmetKrenten schreef: ↑
16-05-2025 13:54
Zou het een optie zijn om te zeggen dat je het erg attent en lief vind, maar dat jullie eigenlijk juist graag die dag dit samen willen vieren met zijn tweetjes?

Het lijkt me dat zij het dan wel begrijpen zonder dat persoonlijk te nemen. Dat jullie niks vieren hoeven zij dan niet te weten

Ja, ik denk dat ik zoiets volgend jaar ga doen. Vooropgesteld dat ik er op tijd aan denk.

makreel vrijdag 16 mei 2025 om 14:25

Itsnojoke schreef: ↑
16-05-2025 14:23
Ja, ik denk dat ik zoiets volgend jaar ga doen. Vooropgesteld dat ik er op tijd aan denk.

Anders sturen zij jou wel een appje om je te helpen herinneren denk ik!

Wat eten we vanavond?

Joppie vrijdag 16 mei 2025 om 14:26

Misschien heeft het denk ik nu ook te maken met introvert en extravert?

Ik zat er ook nooit op te wachten dat mijn schoonouders elke trouwdag bij ons langskwamen. Het was gewoon een verplicht nummertje voor hen en het ging mij steeds meer tegenstaan. Maar ja het heurt zo hè

Maar mensen gaan voorbij

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 14:37

makreel schreef: ↑
16-05-2025 14:25
Anders sturen zij jou wel een appje om je te helpen herinneren denk ik!

Mijn schoonmoeder doet niet aan appjes, die staat gewoon op de stoep. Mijn moeder doet dat soms, maar staat soms ook gewoon op de stoep.

Itsnojoke vrijdag 16 mei 2025 om 14:37

Joppie schreef: ↑
16-05-2025 14:26
Misschien heeft het denk ik nu ook te maken met introvert en extravert?

Ik zat er ook nooit op te wachten dat mijn schoonouders elke trouwdag bij ons langskwamen. Het was gewoon een verplicht nummertje voor hen en het ging mij steeds meer tegenstaan. Maar ja het heurt zo hè

Ik ben wel wat introvert inderdaad.

Actieve topics