Baby is erg onrustig wie herkent dit?

Hi allemaal,

Onze dochter is na een week geboorte zeer onrustig en schrikachtig. (Prematuur 35+6 geboren).

Ze doet de gebruikelijke schrikhouding: armen verspreid en benen verspreid. Opengesperde ogen en regelmatig ook strak kijken (angstige blik). Direct daarna maaien met haar armen en benen en zeer onrustig. Hard zuigen aan de speen.

Ook vreselijke darmkrampjes gehad. Urenlang overstrekken en maaien en soms huilen, behalve als we haar uitrekte door goed rechtop te houden en onder schouders omhoog te houden. Later werkte dit niet meer en begon ze ook steeds vaker en langer te huilen.

Ze houdt er niet van getroost te worden in de vorm van : aanraken en wrijven. Op die momenten wil ze ook niet echt tegen je aan liggen, ze is te onrustig en zoekt naar de borst. Blijft aanhappen, loslaten en draaien met haar hoofd op zoek naar de tepel (ook op de arm). Zelf lijkt ze het dus ook niet meer te weten.

Wisselend met periodes dat ze alleen maar sliep/voeding/sliep. Ze zou (6 weken nu) alerter moeten zijn, energieker en volgens CB ons moeten aankijken en volgen. Echter heb ik uitgelegd dat ze echt nog veel te oververmoeid is, overprikkeld en haar rust nodig heeft. Laat staan het vreselijke onderwerp tummytime. Geen tijd voor gehad. Het gaat namelijk zo;
Voeding (20-50 minuten), direct daarna omhoog houden, krampjes tot een uur met geluk 30 min slapen en weer honger. Ze komt elke 2 uur nog steeds en nu met regeldagen (vermoed ik) weer eerder.

Wij vermoeden dat ze met borstvoeding (ben nu ook flink aan het afbouwen) niet voldoende binnenkrijgt. Wel genoeg melk, ik heb zelfs flinke overproductie gehad, maar geen voedingstoffen. Ook zou het drinken haar meer energie kosten dan de fles. Ze hapte moeilijk aan bij 2e borst, dus gaf ook een tijd al 1 borst.

Echter zijn wij ondertussen radeloos en ook zeker bezorgd. Ze is zo onrustig als ze wel wakker is. Periodes gehad dat ze maar 3 uur op een dag sliep. Wij gebruiken nu probiotica mini en het lijkt iets te gaan werken. Ook sampex is onderweg.

Adviezen zijn opzich niet nodig (wat wij nu doen is proberen zoveel mogelijk voorspelbaar gedrag, ritme, zsm over op de flesvoeding, haar niet knuffelen onder spanning - wel huid op huid - op ons neerleggen - prikkels vermijden door geen visite en weinig de deur met haar uit behalve in kinderwagen en draagzak, in huis met draagzak lopen, veel speen aanbieden en alleen snachts in cosleeper).

Ik durf niet veilig te slapen met haar. In haar bedje ligt ze met een redelijk ontspannen houding, maar wel onrustige geluidjes en veel wakker. Ik reageer ook vaak niet, omdat ik echt doodop ben in de nacht en er doorheen slaap. Ze is dan een tijdje wel onrustig aan het worden ivm krampjes of honger). Echter komt ze zovaak, dat ik direct in slaap val na voeden.

Ik zoek vooral herkenning, want tot op heden herkent niemand dit bij zijn baby. Niet zo in extreme mate. Wij hebben een heel gevoelig meisje dat is duidelijk en misschien ook geboortetrauma.

Een voorbeeld; ik had gevoed aan de borst, ze viel in slaap. Luier vergeten en kleding aan - ze moest echt bedje in ivm zelf in slaap vallen. Dus haar luier verschoond en ze kreeg de grote gesperde ogen, maaien, zeer onrustig en angstige blik. Vreselijk huilen ook, ontroostbaar. Daarna 2 uur lang onrustig en overduidelijk zo moe, maar elke keer als ze in slaap viel, begon het maaien weer en gesperde ogen.

Osteopaat geeft aan geen reflux of verborgen. Weinig spanning nog voelbaar.

Eigenlijk wil ik weten of het bij anderen goee is gekomen. Dat er geen slaapstoornis is ontwikkeld of bijvoorbeeld baby altijd gespannen is gebleven, etc. Ze kan wel heel goed ontspannen ook, maar eenmaal gespannen kan dit weer uren/dagen aanhouden.

Oef, ik trek het gewoon niet. Het ging met inbakeren echt een dag beter. Maar vandaag was het weer hartverscheurend en zelfs nog nu ligt ze constant te overstrekken. Gelukkig wel ogen dicht na urenlang. Hoop echt dat het klopt dat dit de piekweken ook bij ons zijn.

Minik en reisverslaafde, mijn hoop lag echt op deze middelen. Nu vannacht even overslaan, morgen wil ik het nog even een kans geven.

Op de buik dragen vindt ze helemaal niks. Draagzak wel, maar dan moet je wel lopen. Partner gaat standaard elke ochtend 2 uur met haar wandelen. Ik kan zelf niet naar buiten nog ivm klachten. Vrienden zouden wij kunnen vragen, wat ik nog wel lastig vindt. Het duurt buiten ook een tijd voor ze in slaap valt en een ander persoon is voor haar toch een vreemde. Partner is gelukkig nog een week vrij. Hij heeft vanmiddag kunnen slapen en ik vanochtend heel even en vanavond weer.

De koptelefoonversie doe ik zo: vinger op mijn oor zodat ik niks hoor in mijn slaap, voelde mij daar wat schuldig over, maar nu niet meer. Ik kon vanavond niet meer door alle vermoeidheid en weet dat ze niks aan een moeder heeft die aan het overleven is.

Ik vind jullie reacties zo fijn! Dat helpt mij ook er doorheen. Morgen huisarts op de planning. Ik ben inderdaad altijd in oplossingen aan het denken, ook op werk en dat is een gigantische valkuil. Het mag er inderdaad ook gewoon zijn.

Goed om hier ook bij haar bewust van te zijn. Ze ligt nu in de puckababy van koffiepot. Een heel fijne zak! Ze kan hier wat meer in bewegen en minder kans op warmtestuwing. Ze kan zich heel erg opwinden met krampjes en wordt dan erg warm met inbakeren.

Het plaatje inderdaad toegepast, maar soms vindt ze het oke, maar vaak niet. Ze wil het liefst haar hoofdje echt hoog hebben.

Inderdaad wat jullie zeggen, het is gewoon zo moeilijk om je kind zoveel pijn te zien ervaren. Ik hoop ook echt dat het beter wordt en laat dit alsjeblieft de piek zijn. Ik zei net tegen partner dat we dan onze dochter pas echt zien hoe ze is. Nu is het alleen maar overleven geweest al wekenlang.

Frizz schreef: ↑

06-06-2025 13:41

Je kan dus ook je probleem omdraaien: wat heb IK nodig om het verdriet en de pijn van mijn kind te kunnen verdragen?

Jullie reacties helpen mij de realiteit in te zien. Vriendinnen hadden makkelijke babies.