Relaties
alle pijlers
Schoon(ouders) laten “verkommeren”?
maandag 27 januari 2025 om 16:16
Mijn schoonouders lopen tegen de 80 en vooral schoonmoeder is al jaren fysiek slecht. Ze is inmiddels zo slecht dat ze nauwelijks nog kan lopen en schoonvader kan haar fysieke zorg wegens fors overgewicht ook niet goed aan.
Het huis waar ze wonen kan schoonvader eigenlijk niet meer onderhouden, de grote tuin ook niet en het is bepaald ook geen levensloopbestendig huis. Ze willen pertinent geen hulp. Niet van ons en thuiszorg al helemaal niet.
Inmiddels blijkt schoonmoeder een vorm van dementie te hebben.
Met kerst belde schoonvader in paniek op, schoonmoeder had een delerium en hij kon het niet meer aan.
Wij hebben de huisarts laten komen die antipsychotica voorschreef een een ct-scan heeft geregeld en een afspraak bij de geriater. Hij heeft ook de thuiszorg laten komen maar die hebben ze geweigerd.
Wij mogen ons nergens mee bemoeien, mogen niet aanwezig zijn bij gesprekken met artsen maar als het uit de klauwen loopt en schoonvader het niet meer kan overzien zijn wij wél degenen die hij belt om te komen puinruimen en regelen.
Wij vermoeden dat de boel gebagatelliseerd wordt uit angst dat er zaken uit handen worden genomen en dat we daarom zo veel mogelijk overal buiten worden gehouden.
Ik heb geen idee wat we kunnen doen, moeten we ze dan gewoon zo ver laten verkommeren tot de bom een keer barst?
Het huis waar ze wonen kan schoonvader eigenlijk niet meer onderhouden, de grote tuin ook niet en het is bepaald ook geen levensloopbestendig huis. Ze willen pertinent geen hulp. Niet van ons en thuiszorg al helemaal niet.
Inmiddels blijkt schoonmoeder een vorm van dementie te hebben.
Met kerst belde schoonvader in paniek op, schoonmoeder had een delerium en hij kon het niet meer aan.
Wij hebben de huisarts laten komen die antipsychotica voorschreef een een ct-scan heeft geregeld en een afspraak bij de geriater. Hij heeft ook de thuiszorg laten komen maar die hebben ze geweigerd.
Wij mogen ons nergens mee bemoeien, mogen niet aanwezig zijn bij gesprekken met artsen maar als het uit de klauwen loopt en schoonvader het niet meer kan overzien zijn wij wél degenen die hij belt om te komen puinruimen en regelen.
Wij vermoeden dat de boel gebagatelliseerd wordt uit angst dat er zaken uit handen worden genomen en dat we daarom zo veel mogelijk overal buiten worden gehouden.
Ik heb geen idee wat we kunnen doen, moeten we ze dan gewoon zo ver laten verkommeren tot de bom een keer barst?
maandag 27 januari 2025 om 16:25
IK neem aan dat het om de ouders van je man gaat? Zijn er ook nog broers en zussen in het spel aan die kant?
Als beide ouders werkelijk zorg weigeren zou ik het er inderdaad op aan laten komen. Maar dan ben ik er ook niet als de stront werkelijk de ventilator raakt en dat zal ik ze van tevoren ook melden, bel maar een ander.
Een stukje eigenwijzisme is leuk maar het kan te gek ook. Vaak zijn we geneigd dit stuk te faciliteren als mensen oud(er) worden. Ze mogen zelf gaan inzien dat het niet langer kan.
Ik weet dat ik daar hard in ben. Dat is dan maar zo.
Als beide ouders werkelijk zorg weigeren zou ik het er inderdaad op aan laten komen. Maar dan ben ik er ook niet als de stront werkelijk de ventilator raakt en dat zal ik ze van tevoren ook melden, bel maar een ander.
Een stukje eigenwijzisme is leuk maar het kan te gek ook. Vaak zijn we geneigd dit stuk te faciliteren als mensen oud(er) worden. Ze mogen zelf gaan inzien dat het niet langer kan.
Ik weet dat ik daar hard in ben. Dat is dan maar zo.
.
maandag 27 januari 2025 om 16:32
Hoe staat je man erin? Zijn er broers en zussen? Ik zou denk ik eenmaal een soort interventie overwegen. Dus met de brussen echt stevig inpraten op ouders dat het zo niet gaat. Als ze daarna nog steeds geen hulp willen ontvangen dan zou
ik het denk ik loslaten. Hoe moeilijk ook. En dan schoonvader dus het ook echt zelf laten oplossen (mits hij mentaal nog goed is). Je schoonmoeder kan het door dementie waarschijnlijk ook niet meer realistisch overzien.
Edit: ik had je vorige post gemist. Wellicht dat man zelf een soort interventie kan doen nog?
ik het denk ik loslaten. Hoe moeilijk ook. En dan schoonvader dus het ook echt zelf laten oplossen (mits hij mentaal nog goed is). Je schoonmoeder kan het door dementie waarschijnlijk ook niet meer realistisch overzien.
Edit: ik had je vorige post gemist. Wellicht dat man zelf een soort interventie kan doen nog?
maandag 27 januari 2025 om 16:36
We kunnen niet zomaar hun huisarts benaderen hè. Privacy. We hebben de huisarts met kerst gesproken toen hij bij ze was en hij ziet wel wat er aan de hand is maar kan er niet veel mee zolang er geen medewerking is en er geen gevaar is. Ze staan wel in het systeem als zorgmijdend.
lafleurnoire wijzigde dit bericht op 27-01-2025 16:38
5.59% gewijzigd
maandag 27 januari 2025 om 16:36
Misschien kun je op een rustig moment met schoonvader om tafel om te kijken waar ze precies bang voor zijn? Wellicht zijn die angsten te voorkomen. Of wordt het duidelijker welke keuzes te maken zijn en dat je schoonouders die keuzes zelf mogen (moeten) maken.LaFleurNoire schreef: ↑27-01-2025 16:16Wij vermoeden dat de boel gebagatelliseerd wordt uit angst dat er zaken uit handen worden genomen en dat we daarom zo veel mogelijk overal buiten worden gehouden.
Ik heb geen idee wat we kunnen doen, moeten we ze dan gewoon zo ver laten verkommeren tot de bom een keer barst?
En voor jullie zelf bepalen waar jullie grens ligt. Of accepteren dat je toch wel puin komt ruimen. (Ik zou namelijk toch wel komen, maar door dat voor mezelf als bewuste keuze te verwoorden, heb ik de frustraties een stuk minder).
Zoals ik in een ander topic geleerd heb (dank Bijtie): mensen willen gehoord worden.
Jullie willen gehoord worden dat het ondankbaar is om alleen puin te mogen ruimen maar niet mee te denken, en je schoonouders hebben waarschijnlijk angsten die ze ook niet onder woorden durven of willen brengen.
maandag 27 januari 2025 om 16:40
maandag 27 januari 2025 om 16:42
Oh wat een lastige situatie. Hier maak ik mezelf ook wel eens zorgen over bij mijn eigen ouders.
Rond dezelfde leeftijd en buiten overgewicht gaat het fysiek nog redelijk. Al beginnen er nu wel wat gezondheidsproblemen te komen.
Als ze geen hulp willen word het ontzettend lastig tenzij het idd escaleert. Maar zoals hierboven ook al geschreven zou ik dit wel vantevoren bespreken dat er dan ook niks geregeld word door je en dat jullie dat dus ook niet zomaar op en stel en sprong kunnen/willen regelen als de noodzaak er ineens wel is. Dat het dan ook zomaar niet geregeld is en dat er op dit moment dus dingen besproken moeten worden met de huisarts. Als ze niet willen dat een van jullie daar bij is dat jullie je handen er dan vanaf trekken voor zover regeldingen.
Ontzettend moeilijk lijkt me , ik ben daar zelf ook niet goed in. Maar ik weet ook vanmezelf dat ik anders echt mijzelf voorbij loop. Waarschijnlijk bij jullie ook het geval.
Ik merk het al bij mijn schoonmoeder die nog stuk ouder is …en eigenwijs…en we wonen ook niet om de hoek. Ze zegt dat ze geen dingen van ons verwacht maar doet dat ondertussen wel. Want hoe moet ik dat zelf regelen dan ?>?> dat kan ik toch niet…
Rond dezelfde leeftijd en buiten overgewicht gaat het fysiek nog redelijk. Al beginnen er nu wel wat gezondheidsproblemen te komen.
Als ze geen hulp willen word het ontzettend lastig tenzij het idd escaleert. Maar zoals hierboven ook al geschreven zou ik dit wel vantevoren bespreken dat er dan ook niks geregeld word door je en dat jullie dat dus ook niet zomaar op en stel en sprong kunnen/willen regelen als de noodzaak er ineens wel is. Dat het dan ook zomaar niet geregeld is en dat er op dit moment dus dingen besproken moeten worden met de huisarts. Als ze niet willen dat een van jullie daar bij is dat jullie je handen er dan vanaf trekken voor zover regeldingen.
Ontzettend moeilijk lijkt me , ik ben daar zelf ook niet goed in. Maar ik weet ook vanmezelf dat ik anders echt mijzelf voorbij loop. Waarschijnlijk bij jullie ook het geval.
Ik merk het al bij mijn schoonmoeder die nog stuk ouder is …en eigenwijs…en we wonen ook niet om de hoek. Ze zegt dat ze geen dingen van ons verwacht maar doet dat ondertussen wel. Want hoe moet ik dat zelf regelen dan ?>?> dat kan ik toch niet…
maandag 27 januari 2025 om 16:44
Is er bij de huisarts van je schoonouders misschien een POH-ouderenzorg die kan meedenken?
Ik ken in mijn familie en vriendenkring overigens niemand waarvan de (hoog)bejaarde ouders er blij van werden dat de kinderen het nodig vonden om thuishulp in te schakelen. Maar maar afwachten totdat het echt fout gaat vind ik eerlijk gezegd ook wel de makkelijkste weg en ook gevaarlijk.
Wat als tijdens het koken de boel een keer in de hens gaat, of je schoonmoeder 's nachts aan de wandel gaat?
Ik ken in mijn familie en vriendenkring overigens niemand waarvan de (hoog)bejaarde ouders er blij van werden dat de kinderen het nodig vonden om thuishulp in te schakelen. Maar maar afwachten totdat het echt fout gaat vind ik eerlijk gezegd ook wel de makkelijkste weg en ook gevaarlijk.
Wat als tijdens het koken de boel een keer in de hens gaat, of je schoonmoeder 's nachts aan de wandel gaat?
maandag 27 januari 2025 om 16:47
Ik weet precies waar met name schoonvader bang voor is. Hij is bang om de zorg uit handen te moeten geven, bang om onafhankelijkheid kwijt te raken en ze zijn beiden heel bang voor aftakeling en de dood. Dus steken ze hun kop in het zand. We proberen al járen met ze erover te praten maar dat weigeren ze ten enenmale. En dat maakt het heel lastig want ja, mensen willen gehoord worden maar als ze je niet de kans geven om ze aan te horen wordt het heel lastig.Ocherrum schreef: ↑27-01-2025 16:36Misschien kun je op een rustig moment met schoonvader om tafel om te kijken waar ze precies bang voor zijn? Wellicht zijn die angsten te voorkomen. Of wordt het duidelijker welke keuzes te maken zijn en dat je schoonouders die keuzes zelf mogen (moeten) maken.
En voor jullie zelf bepalen waar jullie grens ligt. Of accepteren dat je toch wel puin komt ruimen. (Ik zou namelijk toch wel komen, maar door dat voor mezelf als bewuste keuze te verwoorden, heb ik de frustraties een stuk minder).
Zoals ik in een ander topic geleerd heb (dank Bijtie): mensen willen gehoord worden.
Jullie willen gehoord worden dat het ondankbaar is om alleen puin te mogen ruimen maar niet mee te denken, en je schoonouders hebben waarschijnlijk angsten die ze ook niet onder woorden durven of willen brengen.
En die angsten zijn natuurlijk heel erg reeël, er komt voor vrijwel iedereen een tijd dat bovenstaande aan de orde komt.
Als we moeten komen puinruimen doen we dat heus, maar het is ontzettend frustrerend om ze te zien afglijden terwijl dat helemaal niet op deze manier hoeft.
maandag 27 januari 2025 om 16:55
Eens om met schoonvader te bespreken wat de situatie is.
Ik zou vooral de nadruk leggen op dat door nu samen eerlijk naar de situatie te kijken ze meer invloed hebben in hoe ze dingen kunnen inrichten dan het te laten aankomen op een crisismoment en er mogelijk beslissingen genomen moeten worden ter bescherming van henzelf of anderen en dat de eigen invloed dan mogelijk een stuk minder is.
Ik zou vooral de nadruk leggen op dat door nu samen eerlijk naar de situatie te kijken ze meer invloed hebben in hoe ze dingen kunnen inrichten dan het te laten aankomen op een crisismoment en er mogelijk beslissingen genomen moeten worden ter bescherming van henzelf of anderen en dat de eigen invloed dan mogelijk een stuk minder is.
maandag 27 januari 2025 om 16:56
Ja, die is er en daar gaat schoonmoeder ook heen voor bloeddruk meten enzo, praten over moeilijke zaken wil ze niet.PoesMinoes schreef: ↑27-01-2025 16:44Is er bij de huisarts van je schoonouders misschien een POH-ouderenzorg die kan meedenken?
Ik ken in mijn familie en vriendenkring overigens niemand waarvan de (hoog)bejaarde ouders er blij van werden dat de kinderen het nodig vonden om thuishulp in te schakelen. Maar maar afwachten totdat het echt fout gaat vind ik eerlijk gezegd ook wel de makkelijkste weg en ook gevaarlijk.
Wat als tijdens het koken de boel een keer in de hens gaat, of je schoonmoeder 's nachts aan de wandel gaat?
Wij hebben de thuiszorg niet ingeschakeld, dat heeft de huisarts gedaan. We hebben ook niet rechtstreeks gezegd dat er thuiszorg moest komen, maar tussen neus en lippen door dat mijn moeder dat op voorhand particulier geregeld heeft en hoe handig dat is als er nood aan de man komt.
Schoonmoeder gaat hard achteruit, is de weg in huis regelmatig kwijt en omdat ze niet de juiste dosering antipsychotica slikt uit angst voor bijwerkingen hallucineert ze ook nog steeds. Ze zal niet snel het huis uit gaan want daar zijn de “monsters” en ze loopt zo slecht dat schoonvader haar wel hoort en inhaalt.
maandag 27 januari 2025 om 16:58
Dan geen puin komen ruimen. Dan merken ze de gevolgen van hulp afhouden. Dat ook van tevoren aangeven. Geen hulp is geen hulp, ook niet van jullie.
maandag 27 januari 2025 om 17:01
Dan mededelen dat je respecteert dat zij er nier over willen praten maar dar dir voor jullie betekent dat jullie je handen er vanaf trekken. Omdat het geen hulp willen maar wel verwachten dat jullie de puinhopen opruimen niet eerlijk is.
maandag 27 januari 2025 om 17:07
Nou nee. Dit is juist de allermoeilijkste weg. Met lede ogen toe moeten zien hoe mensen die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen structureel zorg weigeren met alle gevolgen van dien is het allerlastigste dat er is.PoesMinoes schreef: ↑27-01-2025 16:44Maar maar afwachten totdat het echt fout gaat vind ik eerlijk gezegd ook wel de makkelijkste weg
Veel makkelijker is het om te blijven pappen en nathouden.
Daarom mag je jezelf ook constant de vraag stellen of je nog wel kunt/wilt bieden wat je nu biedt. Onderaan de put is er namelijk nog maar één weg en dat is omhoog.
Sommige mensen moeten helaas die bodem bereiken voor ze hulp accepteren.
.
maandag 27 januari 2025 om 17:07
Wat willen jullie? Waar is je man in dit verhaal?
Willen jullie blijven puinruimen, prima maar doe dat verwachtingsloos.
Is het teveel, stop er dan mee.
.
maandag 27 januari 2025 om 17:08
maandag 27 januari 2025 om 17:08
Ik heb met je te doen. Het is verschrikkelijk lastig als ouders zorgmijdend zijn en je staat eigenlijk met de rug tegen de muur. Zonder hun medewerking kan je inderdaad de huisarts niet inschakelen en krijg je ook geen informatie over hun medische toestand.
Mijn ouder was op het laatst ook heel erg zorgmijdend. Had wel thuiszorg aan huis die met sleutel binnenkwamen (medische noodzaak) maar ze mochten hem niet meer wassen. Je kan je voorstellen hoe dat er uitzag met volledige incontinentie.
Dat is uiteindelijke een rechterlijke machtiging geworden voor opname in het verpleeghuis. Een hoop geregel en gedoe, want hoe knetterdement je ook bent, je mag zorg weigeren.
Naast de lichamelijke zorg, denk ook na over de administratieve en financiele kant. Ouderen kunnen ook best nog in financiele problemen komen als ze het allemaal niet meer overzien. Bij mijn ouder kreeg ik daar gelukkig wel toegang toe wat begon doordat ik aanbood de belastingaangifte te doen. Dat was erg welkom en vandaaruit kreeg ik gelukkig ook toegang tot de bankrekeningen.
Sterkte!
Mijn ouder was op het laatst ook heel erg zorgmijdend. Had wel thuiszorg aan huis die met sleutel binnenkwamen (medische noodzaak) maar ze mochten hem niet meer wassen. Je kan je voorstellen hoe dat er uitzag met volledige incontinentie.
Dat is uiteindelijke een rechterlijke machtiging geworden voor opname in het verpleeghuis. Een hoop geregel en gedoe, want hoe knetterdement je ook bent, je mag zorg weigeren.
Naast de lichamelijke zorg, denk ook na over de administratieve en financiele kant. Ouderen kunnen ook best nog in financiele problemen komen als ze het allemaal niet meer overzien. Bij mijn ouder kreeg ik daar gelukkig wel toegang toe wat begon doordat ik aanbood de belastingaangifte te doen. Dat was erg welkom en vandaaruit kreeg ik gelukkig ook toegang tot de bankrekeningen.
Sterkte!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
