Werk & Studie
alle pijlers
Verdrietig door vertrekkende collega
dinsdag 3 juni 2025 om 15:26
Ik heb vorige week dinsdag te horen gekregen dat mijn enige directe collega (we zijn docenten in het VO) een nieuwe baan heeft. Hij heeft hier 1,5 jaar over getwijfeld. Voor mij was wel duidelijk dat hij niet lekker in z’n vel zat, aar ik dacht dat dat alleen privé was. Hij heeft de afgelopen twee jaar een echtscheiding achter de rug, dus niet zo vreemd dat het dan wel eens niet zo goed gaat. Kennelijk had ik toch een soort voorgevoel, want ik heb hem een paar weken geleden nog, grappend, gevraagd of hij “toch niet aan het solliciteren was”. En nu opeens dit.
Ik ben de afgelopen dagen vooral heel boos geweest, op de situatie, maar ook op m’n collega. Hij wil niet zeggen wat de precieze reden voor zijn vertrek is, alleen dat het een privéreden is en er andere mensen (naar ik aanneem van school) bij betrokken zijn. Ik heb wel een vermoeden, zeker gezien de tijdslijn van 1,5 jaar.
Vanmorgen zag ik hem voor het eerst weer sinds ik het nieuws gehoord had (lang weekend en deeltijdprinses). Toen hij vroeg hoe het ging moest ik huilen en daarna ben ik de hele dag misselijk en duizelig geweest. Er is nog maar een beperkt aantal mensen op de hoogte en mij is verzocht er verder nog niet met anderen over te praten. Vrijdag komt het in het weekbericht en zal iedereen op de hoogte zijn. Hier heb ik zelf veel moeite mee, maar ik respecteer het wel. Toen ik bij mijn leidinggevende aangaf (zij is op de hoogte) hoe ik me fysiek voelde, heeft ze me naar huis gestuurd. Ik ben autistisch en kan niet goed tegen veranderingen. Dit is zo’n klap voor me. Het voelt alsof het fundament van m’n werk onderuitgehaald wordt.
Vandaag gaf ik geen lessen, omdat m’n examenklassen klaar zijn, maar morgen staat er wel een volle dag op het programma. Zie even niet hoe ik dat voor elkaar moet gaan krijgen nu. Geen idee wat ik met dit topic wil bereiken, moet denk gewoon even m’n verhaal kwijt.
Ik ben de afgelopen dagen vooral heel boos geweest, op de situatie, maar ook op m’n collega. Hij wil niet zeggen wat de precieze reden voor zijn vertrek is, alleen dat het een privéreden is en er andere mensen (naar ik aanneem van school) bij betrokken zijn. Ik heb wel een vermoeden, zeker gezien de tijdslijn van 1,5 jaar.
Vanmorgen zag ik hem voor het eerst weer sinds ik het nieuws gehoord had (lang weekend en deeltijdprinses). Toen hij vroeg hoe het ging moest ik huilen en daarna ben ik de hele dag misselijk en duizelig geweest. Er is nog maar een beperkt aantal mensen op de hoogte en mij is verzocht er verder nog niet met anderen over te praten. Vrijdag komt het in het weekbericht en zal iedereen op de hoogte zijn. Hier heb ik zelf veel moeite mee, maar ik respecteer het wel. Toen ik bij mijn leidinggevende aangaf (zij is op de hoogte) hoe ik me fysiek voelde, heeft ze me naar huis gestuurd. Ik ben autistisch en kan niet goed tegen veranderingen. Dit is zo’n klap voor me. Het voelt alsof het fundament van m’n werk onderuitgehaald wordt.
Vandaag gaf ik geen lessen, omdat m’n examenklassen klaar zijn, maar morgen staat er wel een volle dag op het programma. Zie even niet hoe ik dat voor elkaar moet gaan krijgen nu. Geen idee wat ik met dit topic wil bereiken, moet denk gewoon even m’n verhaal kwijt.
germanist wijzigde dit bericht op 03-06-2025 15:56
0.03% gewijzigd
vrijdag 6 juni 2025 om 13:30
Ik ben zelf werkgever. Mijn belangrijkste taak als leidinggevende is het tevreden houden van mijn team. Mijn organisatie kan namelijk niet draaien zonder deze mensen. Door de algemene tevredenheid binnen het team heel hoog te laten zijn (dat is een van mijn belangrijkste KPI's) zijn mensen bereid af en toe een tandje bij te zetten. Daar staat tegenover dat ze ook veel vrijheid hebben om flexibel te werken op een manier die henzelf beter uitkomt. Geven en nemen, twee kanten op.MrsM schreef: ↑06-06-2025 13:19Maar vertel eens, hoe moet die werkgever het anders doen bij werkgever wat echt niet kan blijven liggen?
Want ook dat is wel makkelijk gezegd natuurlijk, de werkgever moet het maar anders regelen, maar die heeft geen personeel op standby staan voor alleen noodgevallen.
(En ik heb het over frequent kortdurend ziekteverlof, even voor de duidelijkheid)
Mensen die er structureel de kantjes af lopen passen niet binnen ons team en hebben geen lange carrière binnen de organisatie. Voor mensen die vanwege omstandigheden niet kunnen werken wordt binnen het team (inclusief mezelf) met liefde een stapje harder gelopen. En als dat structureel dreigt te worden dan moet daar dus een oplossing voor komen. Minder werk of meer mensen.
Mijn team is het kapitaal van de organisatie. Als ik daar niet voor zorg dan sta ik met lege handen.
vrijdag 6 juni 2025 om 13:31
vrijdag 6 juni 2025 om 13:31
Als mensen in de zorg stoppen met die extra diensten dan worden er mensen verwaarloosd en gaan er meer mensen dood. That’s it. Het lost niks op.
Zeker in de ouderenzorg regent het schandalen en die worden na aan de kaak stellen ook niet opgelost. De doelgroep is te groot en niet mondig genoeg en het werk niet aantrekkelijk genoeg en te weinig gewaardeerd. Dat blijft voorlopig toch wel zo. Het probleem is te groot. Er is geen reserveleger verpleegkundigen e.d. die we wel even naar believen oproepen als de werkomstandigheden maar verbeteren.
Ga dan niet ook nog eens de mensen verwijten die hun uiterste best doen om er iets van te maken dat ze het probleem in stand houden door zo hard te werken want het probleem blijft toch wel. In een perfecte wereld niet, maar daarin leven we niet.
Zeker in de ouderenzorg regent het schandalen en die worden na aan de kaak stellen ook niet opgelost. De doelgroep is te groot en niet mondig genoeg en het werk niet aantrekkelijk genoeg en te weinig gewaardeerd. Dat blijft voorlopig toch wel zo. Het probleem is te groot. Er is geen reserveleger verpleegkundigen e.d. die we wel even naar believen oproepen als de werkomstandigheden maar verbeteren.
Ga dan niet ook nog eens de mensen verwijten die hun uiterste best doen om er iets van te maken dat ze het probleem in stand houden door zo hard te werken want het probleem blijft toch wel. In een perfecte wereld niet, maar daarin leven we niet.
vrijdag 6 juni 2025 om 13:31
ldp schreef: ↑06-06-2025 13:23Als jouw probleem is dat je vindt dat je te veel uren moet overnemen (daar begonnen we mee) dan is de oplossing om daar mee te stoppen.
Als het probleem is dat er te weinig mensen werken in de zorg dan is de oplossing niet om als individuele medewerker tegen je zin een handje vol extra uren te draaien.
Prima.
Jij gelijk.
vrijdag 6 juni 2025 om 13:37
Ik verwijt de mensen die de zorg verlenen helemaal niets. Ik verwijt de mensen die de zorg organiseren iets. Ik hoop juist dat de mensen die in de zorg werken goed voor zich zelf zorgen zodat de uitval onder zorgmedewerkers naar beneden gaat in plaats van de torenhoge uitstroomcijfers die er nu zijn. Als zij niet voor zich zelf zorgen doet hun werkgever dat ook niet en zijn de patiënten alleen maar verder van huis.Wombat schreef: ↑06-06-2025 13:31Als mensen in de zorg stoppen met die extra diensten dan worden er mensen verwaarloosd en gaan er meer mensen dood. That’s it. Het lost niks op.
Zeker in de ouderenzorg regent het schandalen en die worden na aan de kaak stellen ook niet opgelost. De doelgroep is te groot en niet mondig genoeg en het werk niet aantrekkelijk genoeg en te weinig gewaardeerd. Dat blijft voorlopig toch wel zo. Het probleem is te groot. Er is geen reserveleger verpleegkundigen e.d. die we wel even naar believen oproepen als de werkomstandigheden maar verbeteren.
Ga dan niet ook nog eens de mensen verwijten die hun uiterste best doen om er iets van te maken dat ze het probleem in stand houden door zo hard te werken want het probleem blijft toch wel. In een perfecte wereld niet, maar daarin leven we niet.
Als collega's die proberen zelf een beetje staande te blijven en duurzaam inzetbaar te blijven ook nog verwijten van hun collega's krijgen op het moment dat ze niet structureel willen overwerken dan is de zorg niet gered maar weer een extra medewerker kwijt.
vrijdag 6 juni 2025 om 14:30
Weet je, dit gaat verder dan alleen de zorg natuurlijk. Dit speelt in veel meer sectoren.
Je zegt ik ben zelf werkgever en ik zorg voor mijn personeel. Hartstikke goed dat probeer ik ook zoveel mogelijk te doen, lijkt me dat dat prioriteit is van een werkgever, je personeel tevreden houden
Dan zeg je iemand die de kantjes er vanaf loopt past hier niet, maar als die persoon een vast contract heeft dan kan die nog zo weinig passen, daar kom je niet vanaf zolang die niet zelf opstapt. Met als bijkomend nadeel dat zo iemand (zeker in een klein team) een stempel drukt op de onderlinge sfeer en het werkplezier, waardoor je de kans loopt het fijne en goede personeel kwijt te raken.
En dan als ondernemer, stel je bent kapper en hebt een kleine kapsalon. Iemand gaat trouwen, op de dag zelf meldt betreffende medewerker zich ziek, dan ga je als eerste proberen zodanig te schuiven dat iig het bruidskapsel voorrang heeft. Maar wanneer je op die ochtend meer belangrijke afspraken hebt staan, dan zul je een beroep moeten doen op de medewerker die die dag vrij is, als je die luxe hebt. Als die medewerker dan nee zegt, raak je een belangrijke afspraak kwijt en daarmee wellicht ook een klant en via mond-tot-mond reclame misschien nog wel meer potentiële klanten.
Ik heb het meegemaakt met rij-examens. 3 medewerkers en mezelf, allemaal een volle agenda op de normale uren. Werknemer met een examen meldt zich ziek, maar dat examen moet doorgaan, je kunt niet zeggen ja sorry ik heb een zieke. Dus je gaat schuiven, en ook hier weer een beroep doen op anderen om extra uren te maken die dag. Want die examens moeten gewoon doorgaan.
Het raakt echt veel meer sectoren dan alleen de zorg. Eigenlijk al het werk wat niet kan blijven liggen van kappers, schoonheidsspecialisten, nagelstylisten, rijscholen, onderwijs, bouwbedrijven of klusbedrijven, ambachtelijke bakkers, nou ja van alles dus.
Om dit "probleem" alleen maar in de schoenen te schuiven van een werkgever vind ik wat kort door de bocht...
Je zegt ik ben zelf werkgever en ik zorg voor mijn personeel. Hartstikke goed dat probeer ik ook zoveel mogelijk te doen, lijkt me dat dat prioriteit is van een werkgever, je personeel tevreden houden
Dan zeg je iemand die de kantjes er vanaf loopt past hier niet, maar als die persoon een vast contract heeft dan kan die nog zo weinig passen, daar kom je niet vanaf zolang die niet zelf opstapt. Met als bijkomend nadeel dat zo iemand (zeker in een klein team) een stempel drukt op de onderlinge sfeer en het werkplezier, waardoor je de kans loopt het fijne en goede personeel kwijt te raken.
En dan als ondernemer, stel je bent kapper en hebt een kleine kapsalon. Iemand gaat trouwen, op de dag zelf meldt betreffende medewerker zich ziek, dan ga je als eerste proberen zodanig te schuiven dat iig het bruidskapsel voorrang heeft. Maar wanneer je op die ochtend meer belangrijke afspraken hebt staan, dan zul je een beroep moeten doen op de medewerker die die dag vrij is, als je die luxe hebt. Als die medewerker dan nee zegt, raak je een belangrijke afspraak kwijt en daarmee wellicht ook een klant en via mond-tot-mond reclame misschien nog wel meer potentiële klanten.
Ik heb het meegemaakt met rij-examens. 3 medewerkers en mezelf, allemaal een volle agenda op de normale uren. Werknemer met een examen meldt zich ziek, maar dat examen moet doorgaan, je kunt niet zeggen ja sorry ik heb een zieke. Dus je gaat schuiven, en ook hier weer een beroep doen op anderen om extra uren te maken die dag. Want die examens moeten gewoon doorgaan.
Het raakt echt veel meer sectoren dan alleen de zorg. Eigenlijk al het werk wat niet kan blijven liggen van kappers, schoonheidsspecialisten, nagelstylisten, rijscholen, onderwijs, bouwbedrijven of klusbedrijven, ambachtelijke bakkers, nou ja van alles dus.
Om dit "probleem" alleen maar in de schoenen te schuiven van een werkgever vind ik wat kort door de bocht...
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 6 juni 2025 om 14:42
Het is inderdaad niet alleen in de zorg zo. Het is overal hetzelfde.
Het verschil met de zorg is alleen dat daar mensen letterlijk dood kunnen gaan en letterlijk in hun eigen ontlasting zitten als je zegt ' doeidoei, ik ga hoor, tot morgen !'
Als je als zorgmedewerker een beetje gevoel hebt, dan doe je dat niet. Dan werk je die dienst door. En dan zet je er met elkaar de schouders onder. Omdat je weet dat er mensen afhankelijk van je zijn. En als de middagdienst zich heeft ziek gemeld, dan blijf je tot de avonddienst er is, omdar er letterlijk geen vervanging is.
Als je een leuk team hebt dat voor elkaar klaar staat, dan doe je dat graag. Dan weet je, nu werk ik extra, de volgende keer werkt Janneke een extra dienst.
Maar als je een collega hebt die zich om de kleinste dingen ziek meldt, dan zorgt dat voor heel veel frustraties. En voor een negatieve sfeer in het team.
Vandaar dat ik soms echt allergisch ben voor mensen die zich ziek melden bij ieder klein dingetje.
Het verschil met de zorg is alleen dat daar mensen letterlijk dood kunnen gaan en letterlijk in hun eigen ontlasting zitten als je zegt ' doeidoei, ik ga hoor, tot morgen !'
Als je als zorgmedewerker een beetje gevoel hebt, dan doe je dat niet. Dan werk je die dienst door. En dan zet je er met elkaar de schouders onder. Omdat je weet dat er mensen afhankelijk van je zijn. En als de middagdienst zich heeft ziek gemeld, dan blijf je tot de avonddienst er is, omdar er letterlijk geen vervanging is.
Als je een leuk team hebt dat voor elkaar klaar staat, dan doe je dat graag. Dan weet je, nu werk ik extra, de volgende keer werkt Janneke een extra dienst.
Maar als je een collega hebt die zich om de kleinste dingen ziek meldt, dan zorgt dat voor heel veel frustraties. En voor een negatieve sfeer in het team.
Vandaar dat ik soms echt allergisch ben voor mensen die zich ziek melden bij ieder klein dingetje.
vrijdag 6 juni 2025 om 14:45
Dat is ook veel te kort door de bocht.
Je bent er met elkaar verantwoordelijk voor. En de leidinggevende of werkgever is eindverantwoordelijk. Maar als hij of zij zelf zonder personeel zit en zelf ook extra diensten werkt, zeg je toch niet ' ja jammer dan, ik werk niet. Ik werk 32 uur en geen uur meer. Niet mijn probleem!'.
vrijdag 6 juni 2025 om 19:43
[quote=MrsM post_id=35874765
Ik heb het meegemaakt met rij-examens. 3 medewerkers en mezelf, allemaal een volle agenda op de normale uren. Werknemer met een examen meldt zich ziek, maar dat examen moet doorgaan, je kunt niet zeggen ja sorry ik heb een zieke. Dus je gaat schuiven, en ook hier weer een beroep doen op anderen om extra uren te maken die dag. Want die examens moeten gewoon doorgaan.
..
Om dit "probleem" alleen maar in de schoenen te schuiven van een werkgever vind ik wat kort door de bocht...
[/quote]
Ik leg toch ook het verschil uit tussen incidenteel en structureel? In deze situatie springen de collegas bij. Als jij vijfentwintig leerlingen meer aanneemt dan waar je medewerkers uren voor hebben kun je er niet van uitgaan dat zij het komende jaar elke week tig overuren draaien en hun vakantie aan de kant schuiven. Dan moet jij als werkgever knopen doorhakken en dat niet op het bordje van je team gooien.
Ik heb het meegemaakt met rij-examens. 3 medewerkers en mezelf, allemaal een volle agenda op de normale uren. Werknemer met een examen meldt zich ziek, maar dat examen moet doorgaan, je kunt niet zeggen ja sorry ik heb een zieke. Dus je gaat schuiven, en ook hier weer een beroep doen op anderen om extra uren te maken die dag. Want die examens moeten gewoon doorgaan.
..
Om dit "probleem" alleen maar in de schoenen te schuiven van een werkgever vind ik wat kort door de bocht...
[/quote]
Ik leg toch ook het verschil uit tussen incidenteel en structureel? In deze situatie springen de collegas bij. Als jij vijfentwintig leerlingen meer aanneemt dan waar je medewerkers uren voor hebben kun je er niet van uitgaan dat zij het komende jaar elke week tig overuren draaien en hun vakantie aan de kant schuiven. Dan moet jij als werkgever knopen doorhakken en dat niet op het bordje van je team gooien.
vrijdag 6 juni 2025 om 20:21
Ik leg toch ook het verschil uit tussen incidenteel en structureel? In deze situatie springen de collegas bij. Als jij vijfentwintig leerlingen meer aanneemt dan waar je medewerkers uren voor hebben kun je er niet van uitgaan dat zij het komende jaar elke week tig overuren draaien en hun vakantie aan de kant schuiven. Dan moet jij als werkgever knopen doorhakken en dat niet op het bordje van je team gooien.ldp schreef: ↑06-06-2025 19:43[quote=MrsM post_id=35874765
Ik heb het meegemaakt met rij-examens. 3 medewerkers en mezelf, allemaal een volle agenda op de normale uren. Werknemer met een examen meldt zich ziek, maar dat examen moet doorgaan, je kunt niet zeggen ja sorry ik heb een zieke. Dus je gaat schuiven, en ook hier weer een beroep doen op anderen om extra uren te maken die dag. Want die examens moeten gewoon doorgaan.
..
Om dit "probleem" alleen maar in de schoenen te schuiven van een werkgever vind ik wat kort door de bocht...
[/quote]
Jouw oplossing voor structureel is niet echt een optie. Ten eerste ik neem precies het werk aan wat we met 4en kunnen draaien, ten tweede de toen nog collega meldde zich zeer frequent op maandag ziek maar niet met de regelmaat van de klok, het enige wat ik kon doen was dan maar geen examens meer op maandag wat ook niet echt een optie was aangezien het CBR slechts 3 dagen open was per week op die locatie en deze collega niet fulltime werkte, ten derde minder werk aannemen voor iemand die frequent ziek is kost eigenlijk nog meer geld want dan zit je met "lege" uren, meer personeel ook niet want hetzelfde probleem.
En ik heb het juist over het frequente ziekmelden, niet over structureel zelf teveel werk aannemen zonder extra personeel. Dat leek me vrij duidelijk toch?
Jij zegt juist heel stellig dat in de zorg de mensen maar gewoon nee moeten zeggen als er weer eens gevraagd wordt in te vallen. Laat LG dit maar oppakken. En dan? Die mensen maar laten liggen want sorry we hebben een zieke? En een zorginstelling heeft een volle bezetting, structureel. Je kunt daar geen bedden weghalen omdat je personeel onbetrouwbaar is (waar ik het nu over heb, laat ik dat even duidelijk maken, niet iedere zieke.) Of, in mijn geval, een examen maar cancellen want ja sorry een zieke? Het is een probleem wat de gehele organisatie treft, en niet alleen de werknemers maar ook de LG of ondernemer zelf.
En voordat iemand zegt je weet niet wat die zieke mankeert, in mijn geval wist ik dat heel goed. Maar je kunt niets bewijzen en je kunt niks doen. Het ziekmelden was ook niet het enige probleem helaas. Als werkgever sta je wel met je rug tegen de muur in zo'n situatie, en je kunt alleen maar hopen op begrip van de anderen en deze zo goed mogelijk compenseren voor hun extra uren, en hopen dat ze niet weggaan.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
