Werk & Studie
alle pijlers
Baan opzeggen zonder nieuwe baan - sabbatical zonder termijn
maandag 23 juni 2025 om 11:10
Ik zoek naar ervaringen van mensen die hun baan hebben opgezegd zonder al actief op zoek te zijn of in gesprek te zijn met een nieuwe werkgever of opdrachtgever. En bedoel ik niet vlak voor je pensioen 
. Ik denk zelf nu aan zeker een jaar werkonderbreking. Hoe was je ervaring? Wat heb je gedaan? Wat zou je anders doen? Langer, korter? Ben je geswitcht van branche? Hoe ging het solliciteren daarna? Viel het financieel mee of tegen?
Achtergrond. Ik loop tegen de 40 en heb 18 jaar onafgebroken betaald gewerkt -daarvoor bijbanen/studie-. Meestal voltijds maar vanaf na verlof van ons tweede kind, nu 6 jaar geleden, 32 uur. Daarbij best een spaarpot opgebouwd, een bescheiden huis dus relatief lage lasten. Misschien is het een vroege midlife-crisis, maar ik heb nu zoveel dingen waar ik eens echt even tijd en aandacht aan zou willen besteden. Van 8 jaar fotoboeken maken, tot vaker op bezoek bij familieleden, boeken lezen, een buurtproject waar ik graag meer tijd in wil stoppen tot een aantal hobbyprojecten, klussen en tuin die aandacht verdienen. Daarnaast vind ik het ook gewoon leuk om uitgebreider te koken en mijn kinderen wat intensiever mee te maken.
Ik durf alleen vooralsnog niet. Ik ben altijd kostwinner geweest en mijn man steunt mij, maar ik denk dat de dynamiek snel verandert. En financieel is het natuurlijk een gok, wanneer ben je zeker genoeg?
. Ik denk zelf nu aan zeker een jaar werkonderbreking. Hoe was je ervaring? Wat heb je gedaan? Wat zou je anders doen? Langer, korter? Ben je geswitcht van branche? Hoe ging het solliciteren daarna? Viel het financieel mee of tegen?Achtergrond. Ik loop tegen de 40 en heb 18 jaar onafgebroken betaald gewerkt -daarvoor bijbanen/studie-. Meestal voltijds maar vanaf na verlof van ons tweede kind, nu 6 jaar geleden, 32 uur. Daarbij best een spaarpot opgebouwd, een bescheiden huis dus relatief lage lasten. Misschien is het een vroege midlife-crisis, maar ik heb nu zoveel dingen waar ik eens echt even tijd en aandacht aan zou willen besteden. Van 8 jaar fotoboeken maken, tot vaker op bezoek bij familieleden, boeken lezen, een buurtproject waar ik graag meer tijd in wil stoppen tot een aantal hobbyprojecten, klussen en tuin die aandacht verdienen. Daarnaast vind ik het ook gewoon leuk om uitgebreider te koken en mijn kinderen wat intensiever mee te maken.
Ik durf alleen vooralsnog niet. Ik ben altijd kostwinner geweest en mijn man steunt mij, maar ik denk dat de dynamiek snel verandert. En financieel is het natuurlijk een gok, wanneer ben je zeker genoeg?
maandag 23 juni 2025 om 11:44
Ik heb het gedaan, een aantal jaren geleden. Door ontwikkelingen op mijn vorige werk was het daar echt niet leuk meer, en op zeker moment was mijn grens bereikt. Ik heb ontslag genomen terwijl ik daar al heel lang werkte en een stevig contract met goed salaris had.
Na wat omwegen heb ik nu weer een andere baan. Ik denk dat ik een maand of 6,7 werkloos ben geweest. In die tijd had ik wel andere nuttige dingen te doen, ik was bv aan een boek bezig en heb dat afgemaakt.
Ik weet niet of ik het opnieuw zou doen. Wat me tegenviel is ten eerste dat ik een enorme druk voelde vanuit mezelf om weer een baan te vinden. Er was eigenlijk geen reden voor, financieel lukte het best en partner maakte er ook geen probleem van, die druk kwam echt uit mezelf. Alsof ik niet meetelde zonder baan.
En ten tweede vond ik het best pittig om weer een nieuwe organisatie te leren kennen, hoe de hazen lopen en zo. Ik heb nu mijn draai wel weer gevonden maar dat heeft best lang geduurd.
Na wat omwegen heb ik nu weer een andere baan. Ik denk dat ik een maand of 6,7 werkloos ben geweest. In die tijd had ik wel andere nuttige dingen te doen, ik was bv aan een boek bezig en heb dat afgemaakt.
Ik weet niet of ik het opnieuw zou doen. Wat me tegenviel is ten eerste dat ik een enorme druk voelde vanuit mezelf om weer een baan te vinden. Er was eigenlijk geen reden voor, financieel lukte het best en partner maakte er ook geen probleem van, die druk kwam echt uit mezelf. Alsof ik niet meetelde zonder baan.
En ten tweede vond ik het best pittig om weer een nieuwe organisatie te leren kennen, hoe de hazen lopen en zo. Ik heb nu mijn draai wel weer gevonden maar dat heeft best lang geduurd.
maandag 23 juni 2025 om 11:51
Ik heb het eerder andersom gehad. Dus niet zelf opgezegd, maar een baan verloren en het beste ervan maken. 10 jaar geleden ben ik halfjaar alleen op reis gegaan naar Zuidoost Azië. Vorig jaar ook m'n baan verloren en ben ik weer 3 maanden gaan reizen. Beide keren bleef m'n partner gewoon thuis.
Het klinkt niet of je een heel concreet plan hebt met je vrije tijd, daardoor zou ik zelf geen baan opzeggen. Uiteindelijk vliegen de dagen voorbij en kom je alsnog niet aan je voorgenomen doelen.
Zelf vind ik werkloos zijn erg lastig. Ook al had ik dan nog WW en een goede spaarpot op terug te vallen, ik werd er geen blij mens van. In mijn branche was het ook elke keer flink solliciteren om een gepaste baan weer te krijgen.
Het klinkt niet of je een heel concreet plan hebt met je vrije tijd, daardoor zou ik zelf geen baan opzeggen. Uiteindelijk vliegen de dagen voorbij en kom je alsnog niet aan je voorgenomen doelen.
Zelf vind ik werkloos zijn erg lastig. Ook al had ik dan nog WW en een goede spaarpot op terug te vallen, ik werd er geen blij mens van. In mijn branche was het ook elke keer flink solliciteren om een gepaste baan weer te krijgen.
maandag 23 juni 2025 om 11:53
Ik zou het doen als het financieel mogelijk is. Wel in de tussentijd actief op zoek blijven zoeken naar een nieuwe baan mede door de ervaring die ginevra beschrijft. Ik zou een bepaalde periode nemen voor je sabbatical, max x aantal weken laten overschrijden en bv 2x per week een aantal uur zitten voor vacatures, en sollicitatiebrieven.
Zorg er ook voor dat je niet in een gat valt van rust, stel jezelf duidelijke doelen en maak evt een planning wat je die dag/ week wil doen. Doe het vervolgens ook en geniet er ook van!
Zorg er ook voor dat je niet in een gat valt van rust, stel jezelf duidelijke doelen en maak evt een planning wat je die dag/ week wil doen. Doe het vervolgens ook en geniet er ook van!
maandag 23 juni 2025 om 11:53
Dit is precies wat ik net gedaan heb (opgezegd per 1 september) dus ik lees mee (hopelijk niet al te veel negatieve ervaringen 
)
Ik heb wel het geluk dat mijn man zijn baan fantastisch vindt en daarmee genoeg verdient voor onze lasten. Daardoor ook een grote buffer opgebouwd de afgelopen jaren. Ik ben vooral benieuwd of ik de dingen die ik wil gaan doen (bv. ook schrijven) echt leuk ga vinden of dat het tegenvalt. Maar als je het nooit probeert dan kom je daar ook nooit achter natuurlijk.
Voor degenen die vinden dat je altijd onafhankelijk moet blijven: ook als mijn man er met de secretaresse vandoor gaat, hou ik zoveel over aan de verdeling van onze overwaarde etc. dat ik nog een hele tijd heb om weer een nieuwe baan te vinden voordat ik toeslagen zou gaan ontvangen.
)Ik heb wel het geluk dat mijn man zijn baan fantastisch vindt en daarmee genoeg verdient voor onze lasten. Daardoor ook een grote buffer opgebouwd de afgelopen jaren. Ik ben vooral benieuwd of ik de dingen die ik wil gaan doen (bv. ook schrijven) echt leuk ga vinden of dat het tegenvalt. Maar als je het nooit probeert dan kom je daar ook nooit achter natuurlijk.
Voor degenen die vinden dat je altijd onafhankelijk moet blijven: ook als mijn man er met de secretaresse vandoor gaat, hou ik zoveel over aan de verdeling van onze overwaarde etc. dat ik nog een hele tijd heb om weer een nieuwe baan te vinden voordat ik toeslagen zou gaan ontvangen.
danae wijzigde dit bericht op 23-06-2025 11:54
0.51% gewijzigd
maandag 23 juni 2025 om 11:56
maandag 23 juni 2025 om 12:01
Wat pittig en bedankt voor je ervaring. Het klinkt wel alsof je baan je identiteit was en dat herken ik van mijn vorige rol/baan en werkgever? Op dit moment werk ik nu bijna een jaar bij een nieuwe werkgever dus ik heb al wel ervaren hoelang het duurt om vertrouwen en reputatie op te bouwen in bepaalde posities. Ik ben ook wel een beetje bang dat ik zo in elkaar steek als jij beschrijft, die druk voelen om een positie of baan te zoeken. Tegelijk ken ik zat mensen zoals mijn man, voor wie hun werk gewoon afgebakend hun werk is en niets meer of minder en dat is ook prima. Ik zou ergens meer zo willen zijn, maar misschien zit dat gewoon te diep? Geen idee.Ginevra schreef: ↑23-06-2025 11:44Ik heb het gedaan, een aantal jaren geleden. Door ontwikkelingen op mijn vorige werk was het daar echt niet leuk meer, en op zeker moment was mijn grens bereikt. Ik heb ontslag genomen terwijl ik daar al heel lang werkte en een stevig contract met goed salaris had.
Na wat omwegen heb ik nu weer een andere baan. Ik denk dat ik een maand of 6,7 werkloos ben geweest. In die tijd had ik wel andere nuttige dingen te doen, ik was bv aan een boek bezig en heb dat afgemaakt.
Ik weet niet of ik het opnieuw zou doen. Wat me tegenviel is ten eerste dat ik een enorme druk voelde vanuit mezelf om weer een baan te vinden. Er was eigenlijk geen reden voor, financieel lukte het best en partner maakte er ook geen probleem van, die druk kwam echt uit mezelf. Alsof ik niet meetelde zonder baan.
En ten tweede vond ik het best pittig om weer een nieuwe organisatie te leren kennen, hoe de hazen lopen en zo. Ik heb nu mijn draai wel weer gevonden maar dat heeft best lang geduurd.
maandag 23 juni 2025 om 12:04
Ik denk dat dit ook afhangt van je passie/ambitie voor je baan. Ik werk ergens waar het werk oke is, de collega's fijn en de flexibiliteit ideaal. Mijn werk is belangrijk voor de organisatie, maar niet van 'levensbelang'.Madrigalscapybara schreef: ↑23-06-2025 12:01Tegelijk ken ik zat mensen zoals mijn man, voor wie hun werk gewoon afgebakend hun werk is en niets meer of minder en dat is ook prima. Ik zou ergens meer zo willen zijn, maar misschien zit dat gewoon te diep? Geen idee.
Ik kan mijn werk dus prima loslaten aan het eind van de dag.
maandag 23 juni 2025 om 12:07
Essychan, je hebt er dus een mooie tijd van gemaakt maar dus ook met realisme, op het moment zelf voelt het ook onzeker. Kijk je er achteraf wel goed op terug?
Ik heb overigens wel een behoorlijk aantal concrete en uitgewerkte plannen. 1 van die plannen is ook om als zzp'er ingeschreven te zijn en een adviesklus te doen zodat ik geen gat op mijn CV heb en niet die druk voel die eerder beschreven werd.
Ankalida , 3 maanden onbetaald verlof is geen optie bij mijn huidige werkgever, ik heb terloops al wel 6 weken besproken maar ook dat zit er niet in. Niet ieder type werk of werkgever laat dat toe helaas.
Ik heb overigens wel een behoorlijk aantal concrete en uitgewerkte plannen. 1 van die plannen is ook om als zzp'er ingeschreven te zijn en een adviesklus te doen zodat ik geen gat op mijn CV heb en niet die druk voel die eerder beschreven werd.
Ankalida , 3 maanden onbetaald verlof is geen optie bij mijn huidige werkgever, ik heb terloops al wel 6 weken besproken maar ook dat zit er niet in. Niet ieder type werk of werkgever laat dat toe helaas.
maandag 23 juni 2025 om 12:18
Ik stond ooit op het punt om promotie te maken, maar besloot ontslag te nemen en een half jaar te gaan reizen. Veel mensen vonden dat heel onverstandig, maar ik wilde dat toen doen en niet later. Na dat half jaar kon ik terugkomen bij die werkgever en heb ik later de promotie alsnog gekregen.
Cum non tum age
maandag 23 juni 2025 om 12:23
Wauw Noa, dat is eigenlijk perfect!
Voor wie noemde of ik 16 uur werken als optie heb. Nee, dat is voor mij op dit moment geen optie, daar leent mijn werk zich niet voor. Het is eventueel wel een optie als ik helemaal het roer om wil gooien naar een branche of rol waar je wel 2-3 dagen kan werken. Ik weet niet zeker of mijn ego dat nu al aan zou kunnen, maar ik denk het na een rustperiode wel. Financieel zou dat prima kunnen.
Voor wie noemde of ik 16 uur werken als optie heb. Nee, dat is voor mij op dit moment geen optie, daar leent mijn werk zich niet voor. Het is eventueel wel een optie als ik helemaal het roer om wil gooien naar een branche of rol waar je wel 2-3 dagen kan werken. Ik weet niet zeker of mijn ego dat nu al aan zou kunnen, maar ik denk het na een rustperiode wel. Financieel zou dat prima kunnen.
maandag 23 juni 2025 om 12:29
10 jaar dus dat is wel een tijdjeMadrigalscapybara schreef: ↑23-06-2025 12:09Danae, ik ben benieuwd naar je ervaringen! Werkte je lang bij je huidige werkgever?
maar er is de laatste jaren veel veranderd en ik ben het fundamenteel oneens met de manier waarop sommige dingen gaan dus het is voor mij ook wel echt een weggaan van die plek/baan. Ik zou het liefst omscholen naar iets anders ( zie mijn topic daarover) maar ook eerst een beetje rust.
maandag 23 juni 2025 om 12:32
Ik heb het nu, ben al een jaar thuis en financieel trek ik het nog zeker een jaar. En ik vind het geweldig mooi.
Ben in dit jaar verhuisd naar een natuurrijke omgeving, doe een opleiding die ik heel graag wilde doen en uiteindelijk mijn eigen praktijk in kan uitbouwen. Waar ik al deels mee bezig ben als hobby ernaast.
Ik gebruik het als zelfontwikkelingstijd.
Ben gaan sporten, mijn eetpatroon omgegooid, ben verscheidene trajecten ingestapt die me diep in mijzelf brengen en waar ik veel energie uit haal.
Heb nog 3 reizen in het verschiet, van 4 weken per keer aan de andere kant van de wereld. Waar ik ook naar uitkijk, 1 er van draagt ook bij aan zelfontwikkeling en nog dichter bij mijzelf komen. De andere gewoon lekker op ontdekking en de wereld mogen zien.
Ik ben gigantisch dankbaar dat ik dit kan en mag doen. Kwam uit een burn out, daarna weer 2 jaar gewerkt en ik voelde; het roer moet om.. Ik trek deze maatschappij niet en hoe we allemaal maar 'moeten'.
Dus heb het rigoureus aangepakt en mijn huis met heel veel winst verkocht. En daarom nu zoveel mogelijkheden en kan ik veel meer richting geven aan het leven, zoals deze wel past.
En de resten burn out uit mijn systeem halen door te doen wat goed voor me is. Zodat ik daarna nog 20jaar volle kracht vooruit kan in werk dat mijn hart en passie echt raakt. Zonder een werkgever waar ik aan regels moet voldoen die niet volledig passen.
Dus heb je de mogelijkheid, ga er voor! En benut je tijd ten volle, voor jezelf en je groei
Ben in dit jaar verhuisd naar een natuurrijke omgeving, doe een opleiding die ik heel graag wilde doen en uiteindelijk mijn eigen praktijk in kan uitbouwen. Waar ik al deels mee bezig ben als hobby ernaast.
Ik gebruik het als zelfontwikkelingstijd.
Ben gaan sporten, mijn eetpatroon omgegooid, ben verscheidene trajecten ingestapt die me diep in mijzelf brengen en waar ik veel energie uit haal.
Heb nog 3 reizen in het verschiet, van 4 weken per keer aan de andere kant van de wereld. Waar ik ook naar uitkijk, 1 er van draagt ook bij aan zelfontwikkeling en nog dichter bij mijzelf komen. De andere gewoon lekker op ontdekking en de wereld mogen zien.
Ik ben gigantisch dankbaar dat ik dit kan en mag doen. Kwam uit een burn out, daarna weer 2 jaar gewerkt en ik voelde; het roer moet om.. Ik trek deze maatschappij niet en hoe we allemaal maar 'moeten'.
Dus heb het rigoureus aangepakt en mijn huis met heel veel winst verkocht. En daarom nu zoveel mogelijkheden en kan ik veel meer richting geven aan het leven, zoals deze wel past.
En de resten burn out uit mijn systeem halen door te doen wat goed voor me is. Zodat ik daarna nog 20jaar volle kracht vooruit kan in werk dat mijn hart en passie echt raakt. Zonder een werkgever waar ik aan regels moet voldoen die niet volledig passen.
Dus heb je de mogelijkheid, ga er voor! En benut je tijd ten volle, voor jezelf en je groei
maandag 23 juni 2025 om 12:35
Ik kon geen nieuwe baan vinden nadat mijn vorige contract afliep. En nu heb ik er een sabbatical van gemaakt en dat bevalt goed al is het niet zonder uitdagingen.
Nu moet ik wel zeggen dat ik vermoeidheid en overgangsklachten al had voordat mijn sabbatical in ging. Bij jou juist positief vind ik dat je op tijd ingrijpt en onderzoekt waar je behoefte vandaan komt.
Ben nu 6 maanden zonder werk. Na een periode van 15 jaar heel hard werken, mijn man overleed toen de kinderen peuters waren dus ik heb pittige jaren achter de rug.
Ik heb er minstens 4 maanden over gedaan.om mij echt toe te leggen op niet werken , ik bleef maar plannen maken en vacatures bekijken. Ik moest dat echt even loslaten. Ook pakte ik meteen allerlei vrijwilligerstaken op mij. Toen ik overal mee stopte kwam de vermoeidheid....en helaas heb ik nu ook burnout klachten. Ook 50+ dus hormonen spelen ook een rol.
Mijn sabbatical brengt mij heel veel en ik wil zeker nog een jaar thuisblijven. De voordelen zijn teveel om op te noemen: een enorme vrijheid voelen, het grote moeten en de eeuwige klok is uit beeld, ik kom tot mezelf, heb tijd om dagboeken te schrijven, workshops te doen. Betere band met mijn kinderen, meer tijd om samen dingen te doen ,zo is er ruimte en vooral rust en ontstaan prachtige gesprekken. Veel lezen, fietsen zonder bestemming, yoga omdat ik wil en niet omdat het moet. Het leven is 100 x spontaner. Veel meer tijd voor sociale contacten. Iets kunnen doen voor mensen om me heen die aandacht of hulp nodig hebben. Heerlijk luieren mijmeren, ik ben veel creatiever. Veel meer ruimte voor emoties en gevoelens. Meer ruimte voor spiritualiteit . En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar in het kort: ik moest een drempel over maar ben er nu heel blij mee. En ik heb het vertrouwen dat ik vast wel weer iets vindt als de tijd daar is.
Financieel is het krap want ik heb een klein inkomen toch ervaar ik heel veel overvloed. Ben wel spaarzaam geweest en heb een buffer want ik ben immers kostwinner. Voor de kinderen denk ik een wijze les, wat hebben we nu echt nodig? Bijvoorbeeld en pan zelfgemaakte groentesoep en stokbrood en de halve buurt kan mee eten. Daar genieten zij heel erg van.
Mijn omgeving ervaart het ook positief. Zowel kinderen als mijn verkering moedigen mij aan. Vinden ook dat ik veel rustiger ben en toegankelijker. Het verdiept ons contact ook merk ik. Mensen wat verder weg hebben vooral commentaar: hoe lang blijf je nog thuis? Red je het wel? En wat als je geen baan vindt? Merk dat die vooral op de rationele kant zitten en de zekerheid.
Er zijn ook nadelen, je moet zelf structuur vinden, soms mis ik intellectuele uitdaging, en als je alle ruimte heb om te voelen, 'moet' je dat ook verdragen, je kunt het niet wegstoppen. ( Das mijn keuze iig) .
Ook is er een soort val dat je teveel met het huishouden en anderen bezig bent.
Nu moet ik wel zeggen dat ik vermoeidheid en overgangsklachten al had voordat mijn sabbatical in ging. Bij jou juist positief vind ik dat je op tijd ingrijpt en onderzoekt waar je behoefte vandaan komt.
Ben nu 6 maanden zonder werk. Na een periode van 15 jaar heel hard werken, mijn man overleed toen de kinderen peuters waren dus ik heb pittige jaren achter de rug.
Ik heb er minstens 4 maanden over gedaan.om mij echt toe te leggen op niet werken , ik bleef maar plannen maken en vacatures bekijken. Ik moest dat echt even loslaten. Ook pakte ik meteen allerlei vrijwilligerstaken op mij. Toen ik overal mee stopte kwam de vermoeidheid....en helaas heb ik nu ook burnout klachten. Ook 50+ dus hormonen spelen ook een rol.
Mijn sabbatical brengt mij heel veel en ik wil zeker nog een jaar thuisblijven. De voordelen zijn teveel om op te noemen: een enorme vrijheid voelen, het grote moeten en de eeuwige klok is uit beeld, ik kom tot mezelf, heb tijd om dagboeken te schrijven, workshops te doen. Betere band met mijn kinderen, meer tijd om samen dingen te doen ,zo is er ruimte en vooral rust en ontstaan prachtige gesprekken. Veel lezen, fietsen zonder bestemming, yoga omdat ik wil en niet omdat het moet. Het leven is 100 x spontaner. Veel meer tijd voor sociale contacten. Iets kunnen doen voor mensen om me heen die aandacht of hulp nodig hebben. Heerlijk luieren mijmeren, ik ben veel creatiever. Veel meer ruimte voor emoties en gevoelens. Meer ruimte voor spiritualiteit . En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar in het kort: ik moest een drempel over maar ben er nu heel blij mee. En ik heb het vertrouwen dat ik vast wel weer iets vindt als de tijd daar is.
Financieel is het krap want ik heb een klein inkomen toch ervaar ik heel veel overvloed. Ben wel spaarzaam geweest en heb een buffer want ik ben immers kostwinner. Voor de kinderen denk ik een wijze les, wat hebben we nu echt nodig? Bijvoorbeeld en pan zelfgemaakte groentesoep en stokbrood en de halve buurt kan mee eten. Daar genieten zij heel erg van.
Mijn omgeving ervaart het ook positief. Zowel kinderen als mijn verkering moedigen mij aan. Vinden ook dat ik veel rustiger ben en toegankelijker. Het verdiept ons contact ook merk ik. Mensen wat verder weg hebben vooral commentaar: hoe lang blijf je nog thuis? Red je het wel? En wat als je geen baan vindt? Merk dat die vooral op de rationele kant zitten en de zekerheid.
Er zijn ook nadelen, je moet zelf structuur vinden, soms mis ik intellectuele uitdaging, en als je alle ruimte heb om te voelen, 'moet' je dat ook verdragen, je kunt het niet wegstoppen. ( Das mijn keuze iig) .
Ook is er een soort val dat je teveel met het huishouden en anderen bezig bent.
maandag 23 juni 2025 om 12:55
maandag 23 juni 2025 om 12:55
maandag 23 juni 2025 om 13:32
Ik heb het gedaan. Zou het zo weer doen. Ik had toen net in m'n eentje een huis gekocht, hypotheek op een hoog salaris, niet maximaal maar toch een flink bedrag. Ik heb mezelf de periode voorafgaand aan het stoppen op een klein budget gezet, zodat ik meer spaargeld zou hebben. Geen nieuwe dingen gekocht, geen onnodige uitgaven. En hoewel ik het voor het stoppen spannend vond, vond ik het daarna helemaal niet meer spannend. Ik had het ook prima gevonden om een tijd geld te moeten verdienen in de horeca, als het nodig zou zijn geweest. Zelfs om mijn huis te moeten verkopen en kleiner te gaan wonen ofzo. Na een maand of 9 ben ik gaan solliciteren (andere branche) voor weer wat structuur enzo. Snel aangenomen, ook een opleiding gestart (ik was daarvoor heel specifiek opgeleid en had een heel specialistische baan) en uiteindelijk na een jaar in het vakgebied van de opleiding voor mezelf begonnen en dus die "tussenbaan" ook weer opgezegd. Nogmaals: geen seconde spijt. Het heeft me laten zien dat ik op mezelf kan leunen, dat het allemaal heus wel op z'n pootjes terecht komt (je verliest niet ook ineens je verstand als je je baan opzegt natuurlijk...) en dat de wereld veel groter is dan ik daarvoor dacht. Het heeft me ook veel vrijheid opgeleverd.
meisje85 wijzigde dit bericht op 23-06-2025 13:51
0.56% gewijzigd
maandag 23 juni 2025 om 13:39
Mijn tip is trouwens wel om een beetje gelijkgestemden te zoeken. Héél veel mensen zullen namelijk zeggen: "zou je dat nou wel doen?!" en allerlei beren op de weg voor je aankaarten die je zelf ook allang had bedacht, je gaat immers heus niet over een nacht ijs en allerlei ondoordachte beslissingen nemen. Of ze komen met veiligere alternatieven die je zelf waarschijnlijk ook al hebt bedacht, maar die het waarschijnlijk toch niet helemaal voor je zijn omdat ze je niet voldoende geven wat je zoekt en vooral zijn ingegeven door "loop maar niet teveel risico". Veel mensen projecteren, is mijn ervaring, hun eigen angsten op jou, maar dat helpt je niet. Je hebt er meer aan, zo is in ieder geval mijn ervaring, om de mensen te horen die het wel hebben gedaan. En te horen hoe zij het deden, waar ze tegenaan liepen en wat zij wel of niet weer zouden doen.
meisje85 wijzigde dit bericht op 23-06-2025 13:54
6.77% gewijzigd
maandag 23 juni 2025 om 13:53
Ik herken ook wat je schrijft poespas, wat betreft die overvloed. Ik ben inmiddels weer wat jaren verder en financieel (en relationeel) ziet alles er anders uit, maar ik heb heel lang geleefd met zo'n 3000 euro netto per maand minder dan toen ik die baan nog had en ik heb me nog nooit zo rijk gevoeld als toen. Vrijheid, ruimte, het is allemaal zowel meer waard. Ook al werk ik nu wel weer, ik doe het wel op mijn manier. Heerlijk dat ik niet net als iedereen 's ochtends in dezelfde forenzenstroom zit, maar eerst nog even ga sporten, me niet laat drijven door "veel werken" of "hoge omzet". Ik maak ook veel tijd voor vrijwilligerswerk, wat ik ook fijn vind. Ik voel me echt zoveel relaxter dan daarvoor. Terwijl ik niet eens een rotbaan had, ik had een hartstikke leuke baan, ik had er alleen geen zin meer in
maandag 23 juni 2025 om 14:03
Ja ik heb mijn baan opgezegd zonder andere baan in het vooruitzicht, maar geen jaar sabbatical. Ik ben wel gaan zoeken naar iets anders, was gewoonweg niet gelukkig bij die baan.
Uiteindelijke heeft dit 5 maanden geduurd. Was wel stuk jonger, 28 jaar. Hadden hypotheek lasten ect dus ook een gokje.
Ik ben zelf blij dat ik het gedaan heb.
Dus ja ik zou het doen. Vooral omdat je man je steunt. Wel onderling goede afspraken maken.
Uiteindelijke heeft dit 5 maanden geduurd. Was wel stuk jonger, 28 jaar. Hadden hypotheek lasten ect dus ook een gokje.
Ik ben zelf blij dat ik het gedaan heb.
Dus ja ik zou het doen. Vooral omdat je man je steunt. Wel onderling goede afspraken maken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
