Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 23 juni 2025 om 14:32
Hoi allemaal, ik moet even bijlezen weer.
Maar wat een rotstreek Tyche, wat fijn van je vriend en wat goed dat je dat rondje alweer gelopen hebt.
Wat rot van de wachttijd Avo. En Lucy, hier heel bekend met dwang helaas. Dus dat is ruk en heel vervelend, maar wel heel begrijpelijk gezien je gevoel van controle willen houden.
Maar wat een rotstreek Tyche, wat fijn van je vriend en wat goed dat je dat rondje alweer gelopen hebt.
Wat rot van de wachttijd Avo. En Lucy, hier heel bekend met dwang helaas. Dus dat is ruk en heel vervelend, maar wel heel begrijpelijk gezien je gevoel van controle willen houden.
maandag 23 juni 2025 om 20:00
maandag 23 juni 2025 om 22:33
Oké, ik ga even mijn schietgereedschap erbij halen.
Hoe groter hoe beter toch?
U vraagt, wij draaien!
https://media4.giphy.com/media/v1.Y2lkP ... /giphy.gif
Hoe groter hoe beter toch?
U vraagt, wij draaien!
https://media4.giphy.com/media/v1.Y2lkP ... /giphy.gif
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
tnx feow.
dinsdag 24 juni 2025 om 12:12
He lieve Avo,
Het klinkt als heel veel, gisteren. Triggers op triggers. Ik ben zo kneitertrots op je dat je gebeld hebt, en wat fijn dat je iemand trof die mee kon voelen.
Dat man dat minder kan is verdrietig, dat snap ik ook...
Hoe was het vandaag bij hapto (en coach?)?
Wij hebben vandaag de uitslag gekregen van meis.
Overduidelijk geen ad(h)d.
Minder duidelijke uitslag over autisme. Het is eigenlijk geen ja en geen nee.
En overduidelijk een flinke depressieve stoornis.
Naar aanleiding van reacties van man en mjj is besloten om nu eerst in te gaan zetten op traumatherapie/emdr en kijken wat stoppen met implanon gaat doen. Daarna kijken wat er nog overblijft aan symptomen.
Meis was trouwens niet mee naar de uitslag. Ze wil het niet weten. Vingers in de oren. Kennelijk veel te spannend...
Het klinkt als heel veel, gisteren. Triggers op triggers. Ik ben zo kneitertrots op je dat je gebeld hebt, en wat fijn dat je iemand trof die mee kon voelen.
Dat man dat minder kan is verdrietig, dat snap ik ook...
Hoe was het vandaag bij hapto (en coach?)?
Wij hebben vandaag de uitslag gekregen van meis.
Overduidelijk geen ad(h)d.
Minder duidelijke uitslag over autisme. Het is eigenlijk geen ja en geen nee.
En overduidelijk een flinke depressieve stoornis.
Naar aanleiding van reacties van man en mjj is besloten om nu eerst in te gaan zetten op traumatherapie/emdr en kijken wat stoppen met implanon gaat doen. Daarna kijken wat er nog overblijft aan symptomen.
Meis was trouwens niet mee naar de uitslag. Ze wil het niet weten. Vingers in de oren. Kennelijk veel te spannend...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 24 juni 2025 om 12:31
Hi lieverds, kom even zwaaien. Ben ziek, dus even in mijn eigen hoekje op de bank teruggetrokken.
Avo, wat ben je toch knap, dat je gewoon wel gebeld hebt gisteren.
Mijn kinderen spelen sinds een paar weken 'winterslaapje'. Je weet wel, in een donkere kamer, met bergen dekens over je heen doen alsof je niet bestaat (I know, lekkere timing, langste dag en hittegolf enzo).
Ik gun je ook een winterslaapje
Lucy, hoe sta je zelf tegenover het beleid dat nu voor meis is voorgesteld?
Avo, wat ben je toch knap, dat je gewoon wel gebeld hebt gisteren.
Mijn kinderen spelen sinds een paar weken 'winterslaapje'. Je weet wel, in een donkere kamer, met bergen dekens over je heen doen alsof je niet bestaat (I know, lekkere timing, langste dag en hittegolf enzo).
Ik gun je ook een winterslaapje
Lucy, hoe sta je zelf tegenover het beleid dat nu voor meis is voorgesteld?
dinsdag 24 juni 2025 om 12:32
Ik zie het autisme stuk nog steeds niet zo. Hoewel ik bepaalde kenmerken herken, maar niet vanaf jong. Meer vanaf trauma. Dus prima. Ik kan me echt helemaal vinden in traumatherapie. Denk dat dat haar gaat helpen, als ze dat wil aangaan. En daarna zien we dan wel weer verder 
Sterkte zo bij coach... het is ook best veel he?
Sterkte zo bij coach... het is ook best veel he?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 24 juni 2025 om 14:14
Ach Avo, mag ik het meisje een knuffel geven? Haar troosten, dat ze dit heeft moeten doormaken? Ongeacht of ze vindt dat het haar eigen schuld is, het was heel naar en heel moeilijk.
En mag ik de Avo van nu een schouderklopje geven? Zeggen dat ik trots ben, omdat ze dit iedere keer maar weer aangaat? Ookal voelt het misschien soms noodgedwongen, als geen keus, je doet het toch maar weer. Ik hoop dat je vanmiddag even bij mag komen bij coach.
En mag ik de Avo van nu een schouderklopje geven? Zeggen dat ik trots ben, omdat ze dit iedere keer maar weer aangaat? Ookal voelt het misschien soms noodgedwongen, als geen keus, je doet het toch maar weer. Ik hoop dat je vanmiddag even bij mag komen bij coach.
dinsdag 24 juni 2025 om 14:57
Wat heeft he meisje veel meegemaakt Avo... en wat moet het heftig zijn voor je om dit steeds weer aan te gaan.
Ik maak de boomhut vast voor je klaar en heb slme kussens en dekentjes voor je opgeschud. En je favoriete kleurplaten en chocola neergelegd. Hoop dat je straks even in kunt storten onder de lading dekens
Ik maak de boomhut vast voor je klaar en heb slme kussens en dekentjes voor je opgeschud. En je favoriete kleurplaten en chocola neergelegd. Hoop dat je straks even in kunt storten onder de lading dekens
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 24 juni 2025 om 19:45
Nee lieve avo. Het is ook tegen mij gezegd. En ik snap dat het zo voelt.
Ik denk dat het heel, heel goed is dat je het verleden aan het verwerken bent. Maar de toekomst bouw je niet in het verleden. Je kunt niet leven in het verleden. Het zou fijn zijn, heel fijn zijn als je op momenten het verleden kan laten rusten en je veilig kan voelen in het heden zonder alle triggers. Omdat de triggers niet meer nodig zijn: het gevaar van vroeger is niet meer in het nu. Het kleine meisje was heel erg in gevaar, maar is dat in het heden niet meer.
Dat beseffen kan je misschien helpen om na een emdr of na een zware sessie weer in het nu te kunnen landen. Om de ptss, het gevoel van gevaar langzaam los te laten.
Het verwerken is heel erg goed, maar de angst in je lijf loslaten in het hier en nu is dat ook.
Waarbij ik de kennis paraat heb maar het hoe en op welke manier iets minder: ik heb niet meer constant een gevoel van angst maar heel regelmatig toch nog wel.
Maar zou coach dat kunnen bedoelen? Het verleden is het verleden. Je mag jezelf ook toestemming geven het verleden los te laten en in het heden te gaan leven, wetend dat je in het heden veilig bent en de totale onveiligheid van vroeger niet meer terug komt. En dat kan bestaan naast de verwerking van dat verleden, maar met de verwerking verander je het verleden ook niet. Je maakt het alleen minder gevaarlijk in je systeem, is de bedoeling.
Ik denk dat het heel, heel goed is dat je het verleden aan het verwerken bent. Maar de toekomst bouw je niet in het verleden. Je kunt niet leven in het verleden. Het zou fijn zijn, heel fijn zijn als je op momenten het verleden kan laten rusten en je veilig kan voelen in het heden zonder alle triggers. Omdat de triggers niet meer nodig zijn: het gevaar van vroeger is niet meer in het nu. Het kleine meisje was heel erg in gevaar, maar is dat in het heden niet meer.
Dat beseffen kan je misschien helpen om na een emdr of na een zware sessie weer in het nu te kunnen landen. Om de ptss, het gevoel van gevaar langzaam los te laten.
Het verwerken is heel erg goed, maar de angst in je lijf loslaten in het hier en nu is dat ook.
Waarbij ik de kennis paraat heb maar het hoe en op welke manier iets minder: ik heb niet meer constant een gevoel van angst maar heel regelmatig toch nog wel.
Maar zou coach dat kunnen bedoelen? Het verleden is het verleden. Je mag jezelf ook toestemming geven het verleden los te laten en in het heden te gaan leven, wetend dat je in het heden veilig bent en de totale onveiligheid van vroeger niet meer terug komt. En dat kan bestaan naast de verwerking van dat verleden, maar met de verwerking verander je het verleden ook niet. Je maakt het alleen minder gevaarlijk in je systeem, is de bedoeling.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 24 juni 2025 om 21:14
Ik dacht ook dat ik het niet kon Avo, en nog steeds na een heftige sessie denk ik dat ik het niet kan. Maar langzaam aan heb ik wel geleerd dat hetgeen wat jij nu voelt weer voorbij gaat. Dus steeds mezelf daaraan blijven herinneren: “dit gaat voorbij, dit gevoel wordt weer minder, de pijn gaat weer over, het gebeurt niet nu”. Proberen te vertrouwen dat dat echt zo is en steeds beter kunnen verdragen dat het nu nog niet zo is. En hoe beter ik dat nu kan verdragen, hoe makkelijker het me lukt om dan ook vriendelijk voor mezelf te zijn.
Mijn ervaring is dat het nu steeds sneller weer voorbij gaat, na een dag of 2 voel ik me nu wel weer oké. Maar in het begin was dat niet zo, toen werd het helaas eerst erger.
Blijf hier delen, probeer lief te zijn voor jezelf of laat ons dat doen voor jou en denk eraan dat je vooral moet blijven ademen.
Veel dekentjes, boomhutten en steunkousen. Dit gaat voorbij, dit gaat echt voorbij.
Mijn ervaring is dat het nu steeds sneller weer voorbij gaat, na een dag of 2 voel ik me nu wel weer oké. Maar in het begin was dat niet zo, toen werd het helaas eerst erger.
Blijf hier delen, probeer lief te zijn voor jezelf of laat ons dat doen voor jou en denk eraan dat je vooral moet blijven ademen.
Veel dekentjes, boomhutten en steunkousen. Dit gaat voorbij, dit gaat echt voorbij.
dinsdag 24 juni 2025 om 21:17
Je kan het wel. Ademen. De ene teug na de andere. En slaappillen.
Maar he kunt het wel lieve Avo. Je komt een keer weer in fase 3. Alleen nu is het even donkerder. En dat is echt heel kut.
En overal politie nu helpt niet.
Maar he kunt het wel lieve Avo. Je komt een keer weer in fase 3. Alleen nu is het even donkerder. En dat is echt heel kut.
En overal politie nu helpt niet.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 24 juni 2025 om 21:32
Je kan het wel en je doet het al en het is k*t en helemaal niet leuk. En de reden dat je het toch doet is omdat het alternatief veel erger is en omdat dit juist maakt dat het uiteindelijk ( helaas niet direct en niet zonder pijn en kots en steunmedicatie) minder erg wordt.
En dit lijkt soms veel erger omdat je het zelf doet en zelf opzoekt en zelf oprakelt, maar je vergeet dat het anders óók komt, óók opgerakeld wordt en je vaker en gemener bespringt vanuit onverwachte hoeken.
Je loopt niet op het monster af waarna het eigen schuld dikke bult is dat je zijn vuurspuwende giftige vlammen voelt, je loopt op het monster af en moet helaas zijn vuurspuwende giftige vlammen verdragen om hem langzaam naar zijn kooitje te drijven. Zodat hij je minder vaak en minder heftig kan raken…. In de toekomst.
Jij kan dit, je doet het al. Je hebt geen keus. En potverdikkie, wat doe je het goed en dapper. Je mag je wonden likken en janken om de pijn en vloeken dat je er helemaal klaar mee bent en helemaal geen zin hebt om dat monster weer een dreun of dreuntje te geven. Ik geef je een virtuele brandzalf, een virtuele afstandelijke knuffel en applaudisseer me rot en geef het andere klapvee (<— liefdevol bedoeld uiteraard) een
Die schoenen… die leerden jou hoe jij over jezelf moest denken. Ik heb mededogen met het kind dat daar in is gaan geloven. Die geprogrammeerd werd om te doorstaan en zwijgen. Door die vuile doortrapte rotschoenen en de rest van de schoenenkast.
Jij kan dit. Jij doet het al. En je doet het goed.
En dit lijkt soms veel erger omdat je het zelf doet en zelf opzoekt en zelf oprakelt, maar je vergeet dat het anders óók komt, óók opgerakeld wordt en je vaker en gemener bespringt vanuit onverwachte hoeken.
Je loopt niet op het monster af waarna het eigen schuld dikke bult is dat je zijn vuurspuwende giftige vlammen voelt, je loopt op het monster af en moet helaas zijn vuurspuwende giftige vlammen verdragen om hem langzaam naar zijn kooitje te drijven. Zodat hij je minder vaak en minder heftig kan raken…. In de toekomst.
Jij kan dit, je doet het al. Je hebt geen keus. En potverdikkie, wat doe je het goed en dapper. Je mag je wonden likken en janken om de pijn en vloeken dat je er helemaal klaar mee bent en helemaal geen zin hebt om dat monster weer een dreun of dreuntje te geven. Ik geef je een virtuele brandzalf, een virtuele afstandelijke knuffel en applaudisseer me rot en geef het andere klapvee (<— liefdevol bedoeld uiteraard) een
Die schoenen… die leerden jou hoe jij over jezelf moest denken. Ik heb mededogen met het kind dat daar in is gaan geloven. Die geprogrammeerd werd om te doorstaan en zwijgen. Door die vuile doortrapte rotschoenen en de rest van de schoenenkast.
Jij kan dit. Jij doet het al. En je doet het goed.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 24 juni 2025 om 22:32
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
