Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen

KamilleT zaterdag 5 juli 2025 om 12:26

Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?

Ugli donderdag 10 juli 2025 om 22:17

Claire45 schreef: ↑
10-07-2025 22:11
Volgens mij lees jij te snel.

Ik proef een smaakje die mij niet bevalt.

blijfgewoonbianca donderdag 10 juli 2025 om 22:19

Claire45 schreef: ↑
10-07-2025 22:15
Eens hoor. Het is al eerder gezegd: in dit topic komen verschillende bubbels samen en blijkbaar is het voor sommigen moeilijk te bevatten dat het allemaal naast elkaar bestaat in het echte leven, en ook hier, en dat er niet geoordeeld wordt, alleen uit eigen ervaring geschreven. Om daar nou zo pissig van te worden…

Jij hebt geen enkel idee wie of wat er allemaal in mijn bubbel zit. Die van jou lijkt echter heel eenzijdig.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

NomenNesci0 donderdag 10 juli 2025 om 22:59

blijfgewoonbianca schreef: ↑
10-07-2025 22:16
Waar dan ?
Ik ben - denk ik - veel realistischer.
Jij en Claire blijven maar doen of alles wat je wil maar mogelijk is. En dat is dus niet zo. Zo leuk, met een kind - of 2 - op een studentenflat :

https://dub.uu.nl/nl/content/studentes- ... -rotterdam

Ik snap niet dat je dit zegt. Ik weet niet wat jij van mij denkt en waar ik vandaan kom, maar ik denk dat je een heel verkeerd beeld hebt van mij. Ik denk helemaal niet dat alles maar mogelijk is. Ik denk dat er alleen soms meer mogelijk is dan je dénkt.
Ik ben ook niet een ouder die haar kinderen met buideltjes geld door deze periode heen heeft kunnen helpen. Ik ben ook geen ouder dat denkt dat je ijzer met handen kunt breken. Ik denk dat er meer mogelijk is dan men soms denkt en dat 'kan niet' kán kloppen, maar niet altijd. En dat een zinnetje als dat heeft geen zin en ik kijk er uberhaupt niet eens naar, so wie so geen entree ticket is. En ik denk ook dat als iedereen er gelukkig mee is (ouders, nog jongere thuiswonende kinderen én het volwassen kind zelf), je dat vooral moet doen. Ik kan het me niet voorstellen dat ik dit zou promoten, omdat ik juist die goede ervaring de andere kant op heb. Maar ik kan me ook voorstellen dat als je juist heel veel geweldige ervaringen hebt met lang thuiswonen, dat juist iets is dat je je kinderen wilt meegeven.

NomenNesci0 donderdag 10 juli 2025 om 23:06

En wat ik ook denk, is dat heel veel mensen mijn wereld simpelweg niet eens kennen en om die reden ook niet weten wat hierin mogelijk is. Ik kom uit een best wel linksdraaiende hoek, waarin tot lang met elkaar leven vrij standaard was. Niet uit noodzaak, maar uit keuze. En binnen deze mini cultuur is er misschien nog echt wel meer ruimte om op jezelf te gaan dan een standaard studentenkamer. Dat weet ik niet. Maar er zijn echt méér smaken dan thuis en inschrijven op een studentenkot.

Er zijn best wat alternatieve (als in 'niet standaard' student) leefgemeenschappen met allerlei verschillende achtergronden die elk een eigen segment bedienen van de jong volwassene. Dat kunnen christelijke of andere religieuze invalshoeken zijn, ik weet dat er huizen bestaan die praktisch bevolkt worden door jongeren van scouting, een nichtje van mij doet op hoog niveau een sport en die hebben ook weer eigen aanbod onderling met een netwerk van mensen die graag een kamer willen bieden aan zo'n jongere. Er zijn zoveel minigemeenschapjes die de jongeren markt bedienen, als je ze kent.

nomennesci0 wijzigde dit bericht op 10-07-2025 23:07

1.49% gewijzigd

Lady*Voldemort donderdag 10 juli 2025 om 23:07

Kinders, ik ben weg hier. Ik ga lekker op mijn dikke reet zitten te wachten tot ik een huis erf. Tot sinas!

'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)

Mbree donderdag 10 juli 2025 om 23:11

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
05-07-2025 13:05
Neemt niet weg dat je kinderen dat toch wel mee bezig kunnen zijn om het te willen. Mogelijkheden onderzoeken etc.

Of je hebt een kind dat nog helemaal niks onderneemt. Bij dat kind zou ik wel iets meer de druk van verhogen.

Ik vind het niet normaal als een 27-jarige nog nooit iets heeft ondernomen om die stap ooit te kunnen maken. Ik ken er wel twee die nu nog zo in de wedstrijd zitten....

Ik ging ook pas op mijn 27e op mezelf. Op kamers was nergens voor nodig (HBO was aan te fietsen) en daarna nog twee jaar ff gespaard.

Niks mis mee. Ging wel met 50k de markt op ipv -50k.

Ik zie mijn kind ook wel lang thuis wonen.

karnemelk donderdag 10 juli 2025 om 23:14

LaFolie schreef: ↑
05-07-2025 12:42
Vanaf het begin af aan duidelijk zijn, lijkt me. Ik vind 22 echt ruim tijd om weg te wezen. Gewoon na de middelbare school je vleugels uitslaan, vind ik wel zo gezond. Dat dat nog niet meteen lukt is begrijpelijk, als kind dan maar zijn/haar best doet.

Iemand van in de 20 dat geen enkele aanstalten maakt en het allemaal wel best vindt, daar zou ik toch echt wat harder tegen zijn.

Mijn kind is 15 als hij klaar is met de middelbare school. Ik hoop sterk dat hij nog even thuis blijft wonen

Ravintola vrijdag 11 juli 2025 om 05:39

karnemelk schreef: ↑
10-07-2025 23:14
Mijn kind is 15 als hij klaar is met de middelbare school. Ik hoop sterk dat hij nog even thuis blijft wonen

Vmbo / mavo waarschijnlijk? Dat is geen startkwalificatie en je zoon is dus tot zijn 18e verplicht om verder naar school te gaan tot hij een opleiding heeft die wel voldoet. Dat is in mijn ogen niet “klaar” met middelbare school. De M in MBO staat tenslotte ook voor middelbaar

apiejapie vrijdag 11 juli 2025 om 08:25

Lila-Linda schreef: ↑
08-07-2025 19:28
Dus.... jij was al ruim volwassen en toch had je moeder nog een plek voor je?
Mooi! Zo'n moeder wil ik ook zijn!

Er zijn hier ouders die dat echt niet doen voor hun kind. Want zij hadden het rot vroeger, dus waarom zou hun kind het beter hebben.

Mijn ouders zetten zelfs voor alle drie hun kinderen (niet allemaal tegelijkertijd) hun deuren weer open. Kinderen hadden zelfs een gezin. Ik heb nog enkele jaren met mijn gezin en mijn ouders samengewoond. Alle drie de kinderen van mijn ouders hadden een reden om tijdelijk (anderhalf jaar, een half jaar en jarenlang) bij ze te gaan wonen. Mijn ouders vonden dat reuze gezellig, hun kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen om hen heen te hebben. Zelfs toen het corona was en iedereen de hele dag thuis was.
Ik hoop mijn kinderen hetzelfde te kunnen bieden als het ooit zo loopt. Al ben ik erg voor zelfstandigheid. Soms loopt het leven anders dan gedacht, soms is terug samenwonen een praktisch besluit. Weten dat je terug mag komen is al heel fijn.

apiejapie wijzigde dit bericht op 11-07-2025 08:51

0.19% gewijzigd

MissNuada vrijdag 11 juli 2025 om 08:29

NomenNesci0 schreef: ↑
10-07-2025 23:06
En wat ik ook denk, is dat heel veel mensen mijn wereld simpelweg niet eens kennen en om die reden ook niet weten wat hierin mogelijk is. Ik kom uit een best wel linksdraaiende hoek, waarin tot lang met elkaar leven vrij standaard was. Niet uit noodzaak, maar uit keuze. En binnen deze mini cultuur is er misschien nog echt wel meer ruimte om op jezelf te gaan dan een standaard studentenkamer. Dat weet ik niet. Maar er zijn echt méér smaken dan thuis en inschrijven op een studentenkot.

Er zijn best wat alternatieve (als in 'niet standaard' student) leefgemeenschappen met allerlei verschillende achtergronden die elk een eigen segment bedienen van de jong volwassene. Dat kunnen christelijke of andere religieuze invalshoeken zijn, ik weet dat er huizen bestaan die praktisch bevolkt worden door jongeren van scouting, een nichtje van mij doet op hoog niveau een sport en die hebben ook weer eigen aanbod onderling met een netwerk van mensen die graag een kamer willen bieden aan zo'n jongere. Er zijn zoveel minigemeenschapjes die de jongeren markt bedienen, als je ze kent.

Nou doe eens wat linkjes? Graag in Nederland, gehele westen is een optie, kom maar door dan.

poldervrouw vrijdag 11 juli 2025 om 09:40

Ik ben zo’n moeder die haar huis open stelt .. oudste zit midden in relatie breuk. Nog geen huis dus is ze met haar kind hier komen wonen. En middelste is na twee jaar buitenland weer thuis en is zijn vriendin ook naar hier gekomen .. en woont bij ons.

Oudste is hier om de week als kind bij haar is Kamer van onze jongste is kinderkamer geworden.

Beiden zoeken zich gek naar woonruimte. Maar ook voor gescheiden mensen met kind is het niet zomaar gevonden.

Middelste staat zoals ik al eerder zei al jaren keurig ingeschreven maar nog niets.. die zal ook vrije sector / particulier moeten gaan wonen als hij eruit wil.

Beiden zijn welkom totdat er een betere oplossing is. Ik laat ze lekker. Voor kleinkind is ons huis een veilige stabiele
Plek en middelste kan flink sparen. Ze zitten mij niet in de weg.

En als jongste in de shit zit is ook bij welkom om weer thuis te wonen.

Ik laat ze niet in de steek.

Oja. Wij wonen niet bepaald ruim. Dus ons huis is nu wel vol vol

Dala vrijdag 11 juli 2025 om 09:48

Lila-Linda schreef: ↑
08-07-2025 19:28
Dus.... jij was al ruim volwassen en toch had je moeder nog een plek voor je?
Mooi! Zo'n moeder wil ik ook zijn!

Er zijn hier ouders die dat echt niet doen voor hun kind. Want zij hadden het rot vroeger, dus waarom zou hun kind het beter hebben.

Voor mij speelt argument dit niet. Eerder andersom zelfs.

Maar het voornaamste, het blijft misschien mijn stokpaardje, ik kan met het helpen bij woonruimte kinds' vrijheden beter waarborgen dan met het (weer) thuis laten wonen, openstellen van mijn huis. Ik kan namelijk niet helemaal doen of ik er zelf niet meer ben/woon. Of garanderen dat ik niks meekrijg van de woon- en leefgewoonten van mijn kinderen.

Trien31 vrijdag 11 juli 2025 om 09:53

Ravintola schreef: ↑
11-07-2025 05:39
Vmbo / mavo waarschijnlijk? Dat is geen startkwalificatie en je zoon is dus tot zijn 18e verplicht om verder naar school te gaan tot hij een opleiding heeft die wel voldoet. Dat is in mijn ogen niet “klaar” met middelbare school. De M in MBO staat tenslotte ook voor middelbaar

Maar die M heeft dus vrij weinig te maken met wat valt onder de middelbare. Namelijk voortgezet onderwijs (praktijkonderwijs, vmbo, havo, vwo (atheneum/gymnasium))

Het is de gradatie van het beroepsonderwijs.

Ik hoop dat mijn zoon thuis blijft wonen tot hij klaar is met zijn studie en een beetje heeft kunnen sparen. Zelf heb ik niet zo’n vliegende start gehad en heb nog jaren achter de feiten aangelopen. Dan heb ik uiteindelijk maar een ‘verwend’ kind. Het leven is een stuk makkelijker als je je alleen zorgen hoeft te maken over of je kamer is opgeruimd en je huiswerk gedaan.

Nu is hij nog niet zo heel oud. Maar met tien weet hij hoe de stofzuiger en de wasmachine werken en hij kan ook al best een beetje koken.

Voor nu heb ik de luxe dat partner en ik niet samenwonen. Dus ik kan altijd bij mijn vriend gaan wonen en zoon in dit huis laten.

apiejapie vrijdag 11 juli 2025 om 09:57

Dala schreef: ↑
11-07-2025 09:48
Voor mij speelt argument dit niet. Eerder andersom zelfs.

Maar het voornaamste, het blijft misschien mijn stokpaardje, ik kan met het helpen bij woonruimte kinds' vrijheden beter waarborgen dan met het (weer) thuis laten wonen, openstellen van mijn huis. Ik kan namelijk niet helemaal doen of ik er zelf niet meer ben/woon. Of garanderen dat ik niks meekrijg van de woon- en leefgewoonten van mijn kinderen.

Het is toch niet erg als je wat meekrijgt van thuiswonende kinderen? Wel zou ik heel erg voor afspraken zijn. Ik en mijn man waren onwijs dankbaar dat we samen met onze kinderen bij mijn ouders in mochten trekken. Mijn ouders vonden het fijn om vooral de kleinkinderen elke dag om ze heen te hebben, maar ook was het voor mijn moeder fijn dat ik elke dag kookte en dat zij na 50+ jaar zelf koken een periode alleen maar aan hoefde te schuiven. Dat ik regelmatig hun was deed. Voor ze zorgde toen ze terminaal was. Zij zorgde eerst voor mij, man en ik later voor haar. En voor mijn vader was het fijn dat we letterlijk zo dichtbij waren in de moeilijkste tijd voor zijn leven.
Volwassenen die weer bij hun ouders gaan wonen, dat vraagt om aanpassingen van beide kanten. Maar het kan ook zo waardevol zijn. Belangrijk is wel dat je dan als kind in je volwassen rol blijft en niet in je kind-rol van vroeger schiet. Denk dat dat een groot verschil kan maken.

Dala vrijdag 11 juli 2025 om 09:58

Over wel of niet verwend zijn zou ik me allerminst druk maken. Mocht de situatie zich zo voordoen dat de kinderen toch thuis zouden (willen) blijven wonen dan zullen ze net zo goed verwend zijn als op kamers. Verwend vind ik altijd zo'n flauwekul reden.

Dala vrijdag 11 juli 2025 om 10:05

apiejapie schreef: ↑
11-07-2025 09:57
Het is toch niet erg als je wat meekrijgt van thuiswonende kinderen? Wel zou ik heel erg voor afspraken zijn. Ik en mijn man waren onwijs dankbaar dat we samen met onze kinderen bij mijn ouders in mochten trekken. Mijn ouders vonden het fijn om vooral de kleinkinderen elke dag om ze heen te hebben, maar ook was het voor mijn moeder fijn dat ik elke dag kookte en dat zij na 50+ jaar zelf koken een periode alleen maar aan hoefde te schuiven. Dat ik regelmatig hun was deed. Voor ze zorgde toen ze terminaal was. Zij zorgde eerst voor mij, man en ik later voor haar. En voor mijn vader was het fijn dat we letterlijk zo dichtbij waren in de moeilijkste tijd voor zijn leven.
Volwassenen die weer bij hun ouders gaan wonen, dat vraagt om aanpassingen van beide kanten. Maar het kan ook zo waardevol zijn. Belangrijk is wel dat je dan als kind in je volwassen rol blijft en niet in je kind-rol van vroeger schiet. Denk dat dat een groot verschil kan maken.

Als ik dit bij/over een ander hoor vind ik het ook superlief en mooi klinken maar ik wil -of kan- het zelf absoluut niet...Nu kan het in ons geval ook anders dus daar zit wel een verschil in misschien. Ik vind het lastig uit te leggen waarom ik dit nou toch ongelooflijk moeilijk en sneu voor ze vind.

Persdottir123 vrijdag 11 juli 2025 om 10:09

Toevallig zat ik hier gisteren over na te denken. Niet dat mijn kinderen al zo ver zijn om uit te vliegen. De oudste is 18, studeert in de stad hiernaast en hoeft en wil niet op kamers. Hij staat wel ingeschreven bij een paar woningbouwverenigingen inmiddels, voor later.

Maar wij wonen heel ruim. Ons huis zou je kunnen opsplitsen in 2 huizen, met wat relatief kleine aanpassingen. En als er vergunning voor zou komen, zou je in de achtertuin ook nog een tiny house neer kunnen zetten. Ik zat gisteren te denken dat het me best gezellig zou lijken als 2 van de kinderen met hun gezin in ons huis zouden gaan wonen en wij dan in dat tiny house ooit in de toekomst.

Maar goed, voorlopige zijn ze nog tussen de 12 en 18, dus blijven ze maar gezellig op hun eigen slaapkamer. Als ze echt volwassen zijn, dan zou ik wel verwachten dat ze meedraaien in het huishouden (ze doen nu ook allemaal al wel vaste klusjes en als ik het druk heb, doen ze zonder protest wat extra) en als ze een echte baan hebben na hun studie zou ik ook wel een bijdrage in de kosten van boodschappen en GWL enzo verwachten. Niet omdat dat financieel noodzakelijk is, maar omdat het me gezond lijkt dat ze daaraan wennen. Maar verder zou ik ze wel gunnen om nog een tijdje hier te wonen en flink te kunnen sparen om ooit zelf een woning te kunnen bemachtigen. Dat zal nog moeilijk genoeg zijn.

Het lijkt me wel lastig wennen voor alle partijen als ze terugkomen nadat ze al eerder uitgevlogen zijn.

apiejapie vrijdag 11 juli 2025 om 10:11

Dala schreef: ↑
11-07-2025 10:05
Als ik dit bij/over een ander hoor vind ik het ook superlief en mooi klinken maar ik wil -of kan- het zelf absoluut niet...Nu kan het in ons geval ook anders dus daar zit wel een verschil in misschien. Ik vind het lastig uit te leggen waarom ik dit nou toch ongelooflijk moeilijk en sneu voor ze vind.

Maar niet willen, ook niet als daar een prangende reden voor is? Gelukkig was bij mijn ouders de lat voor een prangende reden niet zo hoog bij mijn zussen (verbouwingen dus misschien niet echt 100% nodig), voor mij was de reden veel urgenter. In dezelfde situatie laat ik mijn vriendinnen al niet op straat staan, laat staan mijn eigen kinderen. Ik snap je behoefte aan vrijheid echt heel goed. Helemaal als ze al uitgevlogen zijn. Dat terug in huis echt om aanpassingen vraagt, drukte, alleen al dat er iemand mee rondloopt in huis die ademt, bij wijze van spreken. Maar voor mij zou die vrijheid ondergeschikt zijn als de reden tot opnieuw samenwonen groter is. Dat zie ik bij to niet, beetje parttime werken en het allemaal wel best vinden vind ik geen prangende reden. Maar er zijn ook andere redenen waarbij ik altijd een deur open zou zetten, helemaal voor mijn kinderen.

NomenNesci0 vrijdag 11 juli 2025 om 10:12

MissNuada schreef: ↑
11-07-2025 08:29
Nou doe eens wat linkjes? Graag in Nederland, gehele westen is een optie, kom maar door dan.

Denk je dat ik zin heb om met zo'n toon achter mijn computer te kruipen? Dat heb ik ooit in een topic gedaan richting iemand die woonruimte zocht en niet wist waar te beginnen. Maar met jouw houding ga ik mezelf niet vermoeien.

Claire45 vrijdag 11 juli 2025 om 11:18

Dala schreef: ↑
10-07-2025 22:16
Maar Claire, is dat dan niet juist de reden waardoor jij (en ik ook trouwens, ik al helemaal...) ook dat risico juist kúnnen (konden) nemen vroeger, omdat je gevoel van financiële veiligheid al jaren gewaarborgd?

Ja, zeker. Dat bedoelde ik ook met ouders die het nemen van risico’s stimuleren en ouders die juist liever willen dat ze op safe spelen. Het geloof (of ongeloof) in ‘maakbaarheid’, zoals iemand het noemde, komt natuurlijk ergens vandaan. En dat geef je door aan je kinderen.

Ik heb de indruk dat sommigen (niet jij) hier denken dat ik niet snap dat ik bevoorrecht ben en dat ik daarom wereldvreemd ben en geen recht van spreken heb. Terwijl ik denk dat het juist interessant is om te lezen over verschillende invalshoeken en bubbels, er zou toch niks aan zijn als iedereen op dit forum precies dezelfde achtergrond en mening had? Ik snap helemaal niks van die boosheid.

Eerlijk gezegd vind ik het wereldvreemd om te denken dat iedereen hetzelfde verdient, dezelfde achtergrond en woonsituatie heeft en dus dezelfde gewoonten heeft en kinderen thuis laat wonen om te sparen. Dat geldt (hier) misschien voor de meerderheid, maar in de (mijn) realiteit gaat het vaak anders. In jouw realiteit ook, dus blijkbaar is het niet zó onvoorstelbaar en wereldvreemd om te stimuleren dat kinderen op kamers gaan wonen.

Dala vrijdag 11 juli 2025 om 11:24

apiejapie schreef: ↑
11-07-2025 10:11
Maar niet willen, ook niet als daar een prangende reden voor is? Gelukkig was bij mijn ouders de lat voor een prangende reden niet zo hoog bij mijn zussen (verbouwingen dus misschien niet echt 100% nodig), voor mij was de reden veel urgenter. In dezelfde situatie laat ik mijn vriendinnen al niet op straat staan, laat staan mijn eigen kinderen. Ik snap je behoefte aan vrijheid echt heel goed. Helemaal als ze al uitgevlogen zijn. Dat terug in huis echt om aanpassingen vraagt, drukte, alleen al dat er iemand mee rondloopt in huis die ademt, bij wijze van spreken. Maar voor mij zou die vrijheid ondergeschikt zijn als de reden tot opnieuw samenwonen groter is. Dat zie ik bij to niet, beetje parttime werken en het allemaal wel best vinden vind ik geen prangende reden. Maar er zijn ook andere redenen waarbij ik altijd een deur open zou zetten, helemaal voor mijn kinderen.

Niet de mijne hè? Ik zou me vanwege "mijn aanwezigheid" in m'n eigen huis "schuldig" voelen t.o.v. de verminderde vrijheid van de kinderen. Ondanks het feit dat ik ze daarmee ook help. Uiteraard zou ik de deur open zetten als er een prangende reden voor is. Tegelijkertijd zou ik dan zelf continu het gevoel moeten hebben dat ik weg moet zijn. Dat zit uiteraard in mijn eigen gedachten en er is niemand die dat verlangt, maar ik vind dit een zeer onprettig gevoel. En ik zou dat continue schuldgevoel, ook al is dat helemaal niet terecht, of zelfs het tegenovergestelde, echt niet trekken.

Dala vrijdag 11 juli 2025 om 11:33

Wat ik mij ook ineens realiseer en ik vind dit niet echt een leuke conclusie, maar wellicht is het wel de kern, is dat ik merk dat je vanuit het ouderschap richting de volwassenheid grofweg drie kernwaarden kan onderscheiden in wat men wil meegeven:

- geborgenheid/veiligheid/warm nest
- zelfstandigheid
- vrijheid

Daarbinnen heb je natuurlijk ook nog je eigen "kunnen/mogelijkheden", al dan niet financieel.

En voor iedere ouder zal de opvoeding richting volwassenheid een combinatie zijn van deze drie waarden. Alleen ligt de verdeling bij iedereen anders, om waarschijnlijk vele redenen. Bij mij schiet overduidelijk de derde waarde "vrijheid" er bovenuit, maar bij de meeste (eigenlijk hele liefdevolle) reacties zie ik vooral de eerste; geborgenheid, warm nest.

Herkenbaar wat ik schrijf, of onzin?

apiejapie vrijdag 11 juli 2025 om 11:36

Dala schreef: ↑
11-07-2025 11:24
Niet de mijne hè? Ik zou me vanwege "mijn aanwezigheid" in m'n eigen huis "schuldig" voelen t.o.v. de verminderde vrijheid van de kinderen. Ondanks het feit dat ik ze daarmee ook help. Uiteraard zou ik de deur open zetten als er een prangende reden voor is. Tegelijkertijd zou ik dan zelf continu het gevoel moeten hebben dat ik weg moet zijn. Dat zit uiteraard in mijn eigen gedachten en er is niemand die dat verlangt, maar ik vind dit een zeer onprettig gevoel. En ik zou dat continue schuldgevoel, ook al is dat helemaal niet terecht, of zelfs het tegenovergestelde, echt niet trekken.

Dan heb ik je inderdaad verkeerd begrepen. Wat zonde als je je in je eigen huis zo zou voelen. Denk ook niet dat je kinderen dat zouden willen. Maar daarmee ontkom je natuurlijk niet aan dat gevoel. Hopelijk is of komt er geen noodzaak bij jullie en kun je bij deze gevoelens wegblijven.

apiejapie vrijdag 11 juli 2025 om 11:38

Dala schreef: ↑
11-07-2025 11:33
Wat ik mij ook ineens realiseer en ik vind dit niet echt een leuke conclusie, maar wellicht is het wel de kern, is dat ik merk dat je vanuit het ouderschap richting de volwassenheid grofweg drie kernwaarden kan onderscheiden in wat men wil meegeven:

- geborgenheid/veiligheid/warm nest
- zelfstandigheid
- vrijheid

Daarbinnen heb je natuurlijk ook nog je eigen "kunnen/mogelijkheden", al dan niet financieel.

En voor iedere ouder zal de opvoeding richting volwassenheid een combinatie zijn van deze drie waarden. Alleen ligt de verdeling bij iedereen anders, om waarschijnlijk vele redenen. Bij mij schiet overduidelijk de derde waarde "vrijheid" er bovenuit, maar bij de meeste (eigenlijk hele liefdevolle) reacties zie ik vooral de eerste; geborgenheid, warm nest.

Herkenbaar wat ik schrijf, of onzin?

Goede post. Bij mij gelden 1 en 2 inderdaad het sterkste. Goede om bij stil te staan waarom er zo'n verschillen zijn in keuzes, dat heb je goed verwoord.

Trien31 vrijdag 11 juli 2025 om 11:44

Dala schreef: ↑
11-07-2025 11:33
Wat ik mij ook ineens realiseer en ik vind dit niet echt een leuke conclusie, maar wellicht is het wel de kern, is dat ik merk dat je vanuit het ouderschap richting de volwassenheid grofweg drie kernwaarden kan onderscheiden in wat men wil meegeven:

- geborgenheid/veiligheid/warm nest
- zelfstandigheid
- vrijheid

Daarbinnen heb je natuurlijk ook nog je eigen "kunnen/mogelijkheden", al dan niet financieel.

En voor iedere ouder zal de opvoeding richting volwassenheid een combinatie zijn van deze drie waarden. Alleen ligt de verdeling bij iedereen anders, om waarschijnlijk vele redenen. Bij mij schiet overduidelijk de derde waarde "vrijheid" er bovenuit, maar bij de meeste (eigenlijk hele liefdevolle) reacties zie ik vooral de eerste; geborgenheid, warm nest.

Herkenbaar wat ik schrijf, of onzin?

Ik denk dat ik wel snap wat je bedoelt en dit wel klopt.

Maar deze waarden kun je op verschillende plekken en locaties invullen.
Op kamers gaan is bijvoorbeeld een vorm van vrijheid, maar een kind dat thuis blijft wonen en spaart voor een wereldreis om de wereld te maken is ook een manier om die vrijheid te beleven.

Ik kies vooral voor de eerste en probeer mijn kind te volgen in de twee volgende punten. Juist omdat ik zelf dat eerste punt wat gemist heb als oudste in een groot gezin.

Actieve topics