Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen

Merys schreef: ↑

16-07-2025 20:59

Missie, is it you?

NomenNesci0 schreef: ↑

16-07-2025 20:56

Feow:En ik zal mijn kinderen altijd blijven opvangen, al moet ik in de dakgoot slapen om dat te doen.
Geen haar op mijn hoofd die daar graag anders over zou willen denken.
Jouw reactie op anderen, waarom denk je dat andere ouders NIET hun kinderen zouden opvangen? Zo kleur je 'm zelf in, maar door niemand gezegd

Feow: Meer dan ál het andere ben ik vooral dankbaar voor een omgeving die niet bezig is met ‘hoe het hoort’ en die weinig vindt van hoe anderen het doen.
Ja, want iedereen die een andere opvatting heeft, doet dat uiteraard puur om hoe het hoort en wat anderen doen

Feow: Ik heb weinig behoefte om mij verder toe te lichten hoor.
Nul behoefte om anderen te vertellen hoe fout ze het zien.
Mag je vinden hoor dat anderen het fout zien. Andersom wordt elke andere opvatting wel zo geframed, maar soit

72Jelle: ik heb moeite met het woord ' opoffering '
Het is niet de schuld van het kind dat ouders gescheiden zijn. En voor je kind zorgen, is geen opoffering.
Als je er anders instaat dan Jelle, suggereert ze dat voor je kind zorgen iets is dat voor ouders met een andere mening een opoffering is. Waarbij ze compleet negeert dat het gesprek gaat over die noodzaak van zorgen voor volwassen kinderen. Net alsof je als ouder van volwassen kinderen te lam bent om iets voor ze te willen betekenen.

72Jelle: Of zeg je dan, jammer joh, maar mama moet met haar vriendje samen wonen? Dat hoort ook bij het krijgen van kinderen en ik verzin wel een ander plan.
Heel suggestieve nare ondertoon

Rabarbara: Maakbaarheidsdenken en weinig ervaring met tegenspoed. Je ziet het in dit topic ook best regelmatig.
Tuurlijk, zet andere meningen maar zo weg. Laat nog lekker veel ruimte voor het gesprek ook

72Jelle: Noem het maar mazzel. Een nieuwe vriend die niet op je zit te wachten, je vader kennelijk ook niet en nu dan je moeder.
Maar prima toch, ze zal het wel overleven.
Ik vind het voor mezelf geen opoffering mijn kinderen goed in de wereld te zetten.
Zo gezellig toch, zo lekker onbevooroordeeld naar anderen en zoveel invullen. Je kunt er flauw van worden

LadyVoldemort: Dus je maakt je geen zorgen om je kinderen, maar om jezelf.
Heerlijk hoe je iets complex zo plat kunt slaan in 1 zin

Redhead70: Het leven is niet maakbaar.
Eh, nee, dat beweert niemand. Maar sommige zaken heb je wél enige invloed op. Niet alles wordt bepaald door god of het weer. Dus begrijp de opmerking dan ook helemaal niet. Alsof mensen met een ander beeld dit niet zouden weten?? Wat wil je ermee impliceren?

Ladyvoldemort: Op zich niks, ieder heeft recht op zijn eigen gevoelens al zijn dat niet de mijne. Maar ga dan niet net doen of je het je kinderen zo erg gunt terwijl jij degene bent die het eigenlijk wel zat is.
Nee hoor, we zijn wars van oordelen en plat slaan is nog steeds een kunst.

BGB: Maar wat ben je zo zat dan, tegen die tijd ? Heb je hun kamers nodig ?
Ik ga er van uit dat je je eigen kinderen de leukste / liefste mensen van de hele wereld vindt, omdat het de jouwe zijn. Maar dan komt er dus opeens een dag en dan moet dat “ weg,weg,weg “ en kun je niet wachten tot ze zijn gewieberd ?
Ook al zo'n fijne uitleg van ouders met een andere opvatting en mening, waarbij je toch totaal niet het gevoel krijgt veroordeeld te worden? Nee, mensen die denken dat een bepaalde leeftijd goed is om de vleugels uit te slaan zijn liefdeloze ouders die hun kinderen niet de leukste en liefste vinden en kotsbeu zijn, zo beter?

BGB: Oooooo, ‘t is om te neuken !
Yep, fantastische conclusie. Je weet toch...

Lady Voldemort: Nou dan weet ik wel wie er bij jou de prioriteit heeft hoor. En dat mag, maar wees daar dan gewoon eerlijk over in plaats van te bazelen over dat je het je kinderen zo erg gunt dat ze op hun achttiende verjaardag de plaat kunnen poetsen.
Nog weer een heerlijke uitsmijter. Onze kinderen zijn geen prio's. Als dat maar even duidelijk is.

Lila-Linda: zijn de mensen die kun kinderen wegkijken eigenlijk allemaal ouders waarbij de nieuwe partner een plek begint op te eisen
Het woord wegkijken gebruiken is echt niet neutraal hoor, nee, zeker niet. Het zet de toon alleen maar lekker.

Redhead70: Het lijkt een tijdelijk tijdverdrijf ofzo. Wel kinderen maar het liefst met 18 weg en met gratie mag het 25 worden ofzo?
ja, ouders met een opvatting over als volwassen kind die de vleugels zou mogen uitslaan, hebben kinderen genomen puur ter tijdverdrijf. Eigenlijk was het een gadget, maar dat bekt niet zo lekker.

Roxy: Ik ben gewoon geïnteresseerd in het waarom men kinderen vlug weg zou wensen.
Ik hoop dat je zelf ook inziet dat je het erg sterk inkleurt en woorden gebruikt die geen recht doen aan de opvatting van ouders?

LadyVoldemort: Ik brand je helemaal niet af. Ik snap alleen niet waarom jouw diepgewortelde wens om je kinderen zo snel mogelijk gedag te zwaaien gelardeerd moet worden met allerlei halfslachtig gedoe over 'gunnen'
Je vindt er écht niks van. Weet je dat zeker?
Want dat is wat deze ouders willen, zsm ophoepelen. Dat onze kinderen nog het lef hadden om thuis te komen als de kleuterschool uit was is een wonder

LadyVoldemort: En dat kan allemaal niet omdat je nog zo'n snertkind thuis hebt wonen? Wat een bekrompen gedoe.
Ach, tóch een mening?

Redhead: absolute grenzen te stellen en daarbij aangeven dat je niet zoveel zin je kinderen hebt
Absolute grenzen zelfs? Zo van, op de dag dat de wekker afloopt en je kind leeftijd x heeft? Geen zin in mijn kinderen, tis wat.

BGB: De rillingen lopen nu over het lijf bij de we-kunnen-eindelijk-weer-op-de-keukentafel-ketsen-ouders.
Ja, want dit soort ouders heeft absoluut geen zin in nageslacht dat nog het lef heeft na 18 een voet over de drempel te zetten. Gelukkig dat we elkaar begrijpen...

Wissewis: Dus je jaagt hen eerst buiten.
Vervolgens verwacht je dat ze terugkomen als ze problemen hebben.
(...) Als je me hebt buitengejaagd was ik duidelijk ongewenst en los ik mijn problemen zelf wel op.
Lekker de boel zo plat als mogelijk slaan en een kant uit slingeren dat zoveel ruimte voelt om te begrijpen wat andere ouders ook maar een beetje zouden kúnnen bedoelen. Maar hé, dit bekt toch veel lekkerder?

72Jelle: Ik denk zomaar dat de kinderen niet heel vaak langskomen
Nee, tuurlijk niet. Die kinderen hebben een vreselijke jeugd gehad!

NomenNesci0 schreef: ↑

16-07-2025 21:49

als jij deze voorbeelden een normale manier van reageren op andersdenkenden vindt, dan idd, dan ben ik blijkbaar die spookrijder op dit forum

Rabarbara schreef: ↑

16-07-2025 21:53

Twijfel nog of ik me vereerd voel dat ik in deze waanzinnige post sta of juist geërgerd over de merkwaardige interpretatie. Ik kies echter voor een derde optie: ik vind er even helemaal niets van.
Ik sta er nog steeds achter dat in dit topic mensen reageren zonder rekening te houden met hoe hun (financiële) achtergrond hun beeld van de situatie kleurt. Maar goed, mijn zaak is dat verder niet, OSM gaan hun goddelijke gang maar.

Rabarbara schreef: ↑

16-07-2025 21:53

. Ik kies echter voor een derde optie: ik vind er even helemaal niets van.

NomenNesci0 schreef: ↑

16-07-2025 21:49

als jij deze voorbeelden een normale manier van reageren op andersdenkenden vindt, dan idd, dan ben ik blijkbaar die spookrijder op dit forum

NomenNesci0 schreef: ↑

16-07-2025 22:43

De contexten maakten de reacties écht niet anders te lezen. Het was merendeels mening mening mening of suggestie suggestie suggestie en dit is hoe ik het ten minste (beter) doe.

NomenNesci0 schreef: ↑

16-07-2025 22:43

De contexten maakten de reacties écht niet anders te lezen. Het was merendeels mening mening mening of suggestie suggestie suggestie en dit is hoe ik het ten minste (beter) doe.

framboosje123 schreef: ↑

16-07-2025 23:00

Precies. Allemaal scherpe veroordelingen van de Viva dames over wat voor slechte ouders wij zijn dat we willen dat onze kinderen voor hun 25e het nest hebben verlaten. Kan maar 1 ding betekenen; de kids zijn geen prioriteit, we zijn egoistisch, we vinden onze kids stom, we jagen de kids het huis uit, kids willen nooit meer bij ons langskomen etc etc.

Lady*Voldemort schreef: ↑

16-07-2025 17:40

Ik brand je helemaal niet af. Ik snap alleen niet waarom jouw diepgewortelde wens om je kinderen zo snel mogelijk gedag te zwaaien gelardeerd moet worden met allerlei halfslachtig gedoe over 'gunnen' terwijl het je feitelijk alleen om je eigen wens gaat. Wees dan gewoon een kerel en zeg waar het op staat. En nee, ik denk niet dat jij een slechte moeder bent, al is het alleen maar omdat er op mij als moeder ook wel wat aan te merken valt.

Dala schreef: ↑

16-07-2025 23:12

Ik denk dat de strekking vooral was/is: als je dit wil voor je kind en hem een bepaald soort vrijheid gunt voor zijn 25e is niet iedere ouder in de financiële mogelijkheid daar aan bij te dragen. Oké dan zijn er nog steeds wel andere opties maar een stuk lastiger.

En dan kan het vele redenen hebben dat een kind van 18, 22, 27 of nog ouder dus nog thuiswoont...

Ik heb de afgelopen dagen juist veel hierover nagedacht in de andere richting. Dat ik eigenlijk veel te hard en denigrerend heb gedaan over (ouders van) thuiswonende kinderen en het behoorlijk bevoorrecht of misschien zelfs uitzonderlijk is om überhaupt die keuze te hebben om tegen je kinderen te kunnen zeggen: zou je op kamers gaan niet veel leuker vinden, wij betalen er ook nog aan mee. Zeker als die reden, zoals voor mij, het gunnen van de vrijheden voor het kind zijn.

En nee het gaat niet over zelf weer kunnen wippen, er wordt hier in geen eeuwigheid meer gewipt en dat ook de komende eeuw niet meer gebeuren.

Rabarbara schreef: ↑

16-07-2025 21:53

Ik sta er nog steeds achter dat in dit topic mensen reageren zonder rekening te houden met hoe hun (financiële) achtergrond hun beeld van de situatie kleurt. Maar goed, mijn zaak is dat verder niet, OSM gaan hun goddelijke gang maar.
Ik voeder mijn kinderen met liefde, afhaalchinees en de zekerheid dat ik er voor ze ben. Wat de rest doet, moet de rest dan maar weten.

Claire45 schreef: ↑

16-07-2025 23:40

Dan heb je selectief gelezen. Ik ben volgens mij niet de enige die benadrukt dat op kamers gaan met geld te maken heeft, dat het een luxe is (vrijheid en zorgeloosheid zijn tenslotte een grote luxe) en dat het lang niet in elk gezin zo gaat. Dat het met achtergrond, geld en familietradities te maken heeft, met opvoeding dus, en dat ook daarin grote onderlinge verschillen zijn. Die allemaal prima zijn, maar wel anders.

Ik heb ook al eerder gezegd dat dat mijn beeld kleurt. We hebben het eerder in dit topic uitgebreid gehad over verschillende inkomensgroepen en de manier waarop inkomen bepalend is voor de manier waarop ouders denken over het wel/niet uit huis gaan van hun kinderen. Heb je dat allemaal gemist? Of is er een andere reden waarom je het zo belangrijk vindt om dit punt steeds te blijven maken?

Dala schreef: ↑

16-07-2025 23:36

Dus zo zie je maar dat je er eigenlijk geen zinnig woord over kunt zeggen. Er is bijna geen situatie vergelijkbaar.

Dala schreef: ↑

16-07-2025 23:53

Eerder deze week is daar wel op een wat laconiekere manier over geschreven, o.a. ook door mij. Misschien ook wel een beetje met een toon van, dat doe je gewoon eventjes. Dat heeft denk ik wel een verkeerde snaar geraakt. Heb ik m'n excuses ook voor aangeboden en probeer me zo goed als ik kan verder beetje afzijdig te houden.

Claire45 schreef: ↑

16-07-2025 23:56

Nee, maar wat wel opmerkelijk is, is dat er zo totaal verschillend over dit onderwerp wordt gedacht. Ik heb in mijn leven nog nooit iemand horen zeggen dat het zielig zou zijn voor kinderen om op kamers te gaan (of te moeten!), en dat ouders die dat stimuleren egoïstisch zijn. Echt nog nooit. En hier is het een zeer populaire mening.

Ik ken alleen mensen die het fantastisch voor hun kinderen vinden als ze op kamers gaan. Dat doet dus ook bijna iedereen. Veel ouders hebben er wel moeite mee dat het huis opeens leeg is, logisch ook, maar ze hebben hun kinderen met 4 jaar ook naar de kleuterschool gebracht met pijn in hun hart, en dit is net zoiets (hoewel niet wettelijk verplicht natuurlijk): je laat je kinderen los uit liefde, niet omdat je wilde dingen op de keukentafel wilt doen of omdat je helemaal klaar bent met die kinderen.

Andersom snap ik best dat het ook heel fijn en gezellig kan zijn om heel lang in een gezinssituatie te leven, hoor. Dolle pret lijkt me dat. Niks zo leuk als tijd doorbrengen met de allerliefste mensen ter wereld. Maar in mijn wereld stopt die gezinssituatie op zeker moment omdat kinderen geacht worden op eigen benen te gaan staan, en omdat dat óók hartstikke leuk en spannend is.

Claire45 schreef: ↑

16-07-2025 23:56

Nee, maar wat wel opmerkelijk is, is dat er zo totaal verschillend over dit onderwerp wordt gedacht. Ik heb in mijn leven nog nooit iemand horen zeggen dat het zielig zou zijn voor kinderen om op kamers te gaan (of te moeten!), en dat ouders die dat stimuleren egoïstisch zijn. Echt nog nooit. En hier is het een zeer populaire mening.

Ik ken alleen mensen die het fantastisch voor hun kinderen vinden als ze op kamers gaan. Dat doet dus ook bijna iedereen. Veel ouders hebben er wel moeite mee dat het huis opeens leeg is, logisch ook, maar ze hebben hun kinderen met 4 jaar ook naar de kleuterschool gebracht met pijn in hun hart, en dit is net zoiets (hoewel niet wettelijk verplicht natuurlijk): je laat je kinderen los uit liefde, niet omdat je wilde dingen op de keukentafel wilt doen of omdat je helemaal klaar bent met die kinderen.

Andersom snap ik best dat het ook heel fijn en gezellig kan zijn om heel lang in een gezinssituatie te leven, hoor. Dolle pret lijkt me dat. Niks zo leuk als tijd doorbrengen met de allerliefste mensen ter wereld. Maar in mijn wereld stopt die gezinssituatie op zeker moment omdat kinderen geacht worden op eigen benen te gaan staan, en omdat dat óók hartstikke leuk en spannend is.

shala91 schreef: ↑

17-07-2025 00:21

Jij kent alleen mensen die. En dus is het zo.
Jij hebt in jouw leven nog nooit horen zeggen. En dus bestaat het niet.

Ik heb het namelijk wèl de andere kant op gehoord. Van ouders en kinderen.

shala91 schreef: ↑

17-07-2025 00:21

Jij kent alleen mensen die. En dus is het zo.
Jij hebt in jouw leven nog nooit horen zeggen. En dus bestaat het niet.


Ik heb het namelijk wèl de andere kant op gehoord. Van ouders en kinderen.

Huilende bestie van mijn ex-vriendinnetje*, dat ze helemaal niet op kamers wilde, maar het toch deed omdat de studie alleen ver weg was. Elke zondag, elk einde van de vakantie was het een drama als ze weer weg moest thuis.

Mijn beste vriendin heeft tijdens haar studie thuis gewoond, en is pas op zichzelf gegaan toen ze ging verdienen, omdat haar ouders anders geen huursubsidie meer kregen. Hadden ze in een koophuis gewoond had ze daar nog mee gewacht.

Andere ex* die een appartement kocht voor zijn zoon (vind ik wat van, inderdaad) omdat hij en de moeder van de zoon het laaaaaang nog niet zagen zitten dat hij op zichzelf ging. Daar nam hij echt te veel ‘vrijheid en zorgeloosheid’ voor en op deze manier werd hij in ieder geval niet zijn kamer uitgezet wegens wanbetalen.

Ook wel “goed gelukte” kinderen die er inderdaad klaar voor waren om de verantwoordelijkheid van voor jezelf zorgen te combineren met een studie een beetje knap afmaken. Dan was het voor iedereen fijn dat het allemaal lukte.

Maar ik heb dan weer nooit iemand horen zeggen dat hun kind voor een bepaalde leeftijd het huis uit moest ‘omdat’.